CAMINO de SANTIAGO: ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ

Κωνσταντίνος  Ναυπλιώτης

CAMINO de SANTIAGO: ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ

«Ο Εωσφόρος εργάζεται μέσα στον καθένα από εμάς για να μας φέρει στην πληρότητα καθώς κινούμαστε εντός της Νέας Εποχής… καθένας από μας φέρεται στο σημείο εκείνο το οποίο ονομάζω εωσφορική μύηση… ο Εωσφόρος έρχεται για να μας δώσει τις τελικές… εωσφορικές μυήσεις… τις οποίες πολλοί άνθρωποι θα αντιμετωπίσουν στις μέρες που έρχονται, επειδή είναι μια μύηση στη Νέα Εποχή».1   (David Spangler)

Ο «Δρόμος του Αγίου Ιακώβου» ή ισπανικά: El Camino de Santiago είναι γνωστό προσκύνημα στον Καθεδρικό Ναό του Santiago de Compostela της Γαλικίας στη βορειοδυτική Ισπανία, όπου η παπική παράδοση λέει ότι βρίσκονται θαμμένα τα λείψανα του Αποστόλου Αγίου Ιακώβου. Ο Δρόμος του Αγίου Ιακώβου αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προσκυνήματα για τον δυτικό χριστιανισμό, από τους μεσαιωνικούς χρόνους. Το προ­σκύ­νη­μα, α­πό τα σύ­νο­ρα Γαλ­λί­ας – Ι­σπα­νί­ας μέ­χρι το Santiago de Compostela, λί­γο πριν τον Α­τλαν­τι­κό, εί­ναι πε­ρίπου 800 χι­λι­ό­με­τρα.

  ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ;

   Όχι μόνο. Τη μεγάλη αυτή διαδρομή επιβάλλεται να την κάνει κάθε σοβαρός νεοεποχίτης διότι «Η Μητέρα Γη απορροφά όλη σου την αρνητικότητα αλλά και παίρνεις όλη την ενέργεια των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που έχουν περπατήσει το μονοπάτι προηγουμένως. Οι προθέσεις τους, οι προσευχές και τα μάντρα τους είναι ενσωματωμένες στο ίδιο το έδαφος που πατάς και βαδίζεις».2

Στην μεγάλη αυτή πορεία συμμετέχουν όλα τα δόγματα και όλες οι θρησκείες. Εξ ου και το σύμβολο του Καμίνο είναι το κοχύλι που το βλέπεις παντού κατά μήκος της διαδρομής αλλά και πάνω στα σακίδια των προσκυνητών. Λένε ότι όπως κάθε κοχύλι κρύβει μέσα του ένα μαργαριτάρι έτσι και συ περπατώντας το μονοπάτι να σκεφτείς, να φιλοσοφήσεις και να βγάλεις τον καλό εαυτό σου, το μαργαριτάρι, που κρύβεις μέσα σου.  Συμβολίζει όμως και κάτι άλλο. Όλες οι γραμμές του κοχυλιού οδηγούν στο ίδιο σημείο. Έτσι και όλες οι θρησκείες, όλες οι πεποιθήσεις οδηγούν αναπόφευκτα στον Θεό. Δεν έχει σημασία ποιόν δρόμο ακολουθείς! Το Καμίνο θα σε οδηγήσει στο Εν, στην Αυτογνωσία!

 Η SHIRLEY MACLAINE ΚΑΙ Ο PAULO COEHLO

Το 1935 ο Θωμάς Λινός περιέγραψε σκοτεινές πνευματιστικές ιστορίες στο βιβλίο του «Το Κρυφό Μονοπάτι» τις οποίες διηγήθηκε στον συνταξιδευτή του κατά την πορεία του Καμίνο. Από τη μεγάλη αυτή πορεία αυτογνωσίας δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν δυο κορυφαίοι εκφραστές του χώρου της Νέας Εποχής. Η Μακλέιν και ο Κοέλιο. 

       PAULO COEHLO

   Το 1972 ο Κοέλιο είχε ήδη πειραματιστεί με τον αποκρυφισμό όταν ως στιχουργός έγραψε στίχους για τον σατανιστή Raul Seixas ο οποίος και τον μύησε στις μυστικές τελετουργίες του ΟΤΟ3 (Ordo Templi Orientis). Το 1988 έγραψε το μπεστ σέλερ «Το ημερολόγιο ενός μάγου» (The Pilgrimage).

Σύμφωνα με το βιβλίο ο συγγραφέας ξεκινάει να διασχίσει το  «δρόμο του Αγίου Ιακώβου» με σκοπό να αποκτήσει ένα ξίφος που έχασε κατά τη διάρκεια μιας τελετής μυήσεως σε ανώτερο βαθμό ενός μυστικού τάγματος στο οποίο ήταν μέλος.  Στόν διάλογό του με έναν ιερέα μαθαίνουμε τα εξής αποκαλυπτικά:

«Πρώτα, θα σας δώσω μια πληροφορία», μου ανήγγειλε ο πατέρας Ζόρντι. «Η rota Jacobea (ο δρόμος του Αγίου Ιακώβου) δεν είναι παρά ο ένας από τους τέσσερις δρόμους. Είναι ο δρόμος του Μπαστουνιού. Μπορεί να σας δώσει εξουσία, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό». «Ποιοι είναι οι τρεις άλλοι;» «Γνωρίζετε δυο τουλάχιστον: την οδό της Ιερουσαλήμ, που είναι ο δρόμος της Κούπας ή του Γκράαλ, και θα σας δώσει την ικανότητα να κάνετε θαύματα- κι είναι κι η οδός της Ρώμης, ο δρόμος του Σπαθιού, που θα σας επιτρέψει να επικοινωνείτε με τους άλλους κόσμους».

Ο Ιερέας για τον συγγραφέα δεν είναι ακριβώς αυτό που εμείς νομίζουμε ότι είναι! «Πέτρους, ο πατέρας Ζόρντι μίλησε για τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού σαν ένα γεγονός που θα επέλθει». «Και θα επέρχεται πάντα. Είναι το μυστικό του σπαθιού σου». «Κι επιπλέον, μου είπες πως θα συναντούσα ένα μάγο και συνάντησα έναν ιερέα. Τι σχέση έχει αυτό με την καθολική Εκκλησία;» Ο Πέτρους πρόφερε μία μόνο λέξη: «Απόλυτη».

Στη μεγάλη αυτή πορεία συναντά μύστες, «διδασκάλους», υπερφυσικά φαινόμενα και πολύ συχνά δαίμονες με μορφή ανθρώπου. «,,Πέτρους, νομίζω πως ο τσιγγάνος ήταν ο δαίμονας’’ – ,,Ναι ήταν’’. Μετά τη διαβεβαίωση του ένιωσα τρόμο κι ανακούφιση μαζί».

Τι είναι όμως οι δαίμονες για τον Κοέλιο : «Κι ο δαίμονας είναι άγγελος, αλλά είναι μια ελεύθερη δύναμη, στασιαστική. Προτιμώ να τον αποκαλώ Αγγελιαφόρο, γιατί είναι ο κύριος σύνδεσμος ανάμεσα σ’ εσένα και στον κόσμο. Στην αρχαιότητα ήταν ο Ερμής ο Τρισμέγιστος, ο Αγγελιαφόρος των θεών. Επεμβαίνει μόνο στον υλικό τομέα. Είναι παρών στο χρυσάφι της Εκκλησίας, γιατί ο χρυσός βγαίνει από τη γη κι η γη είναι το πεδίο του. Είναι παρών στη δουλειά μας και στη σχέση μας με το χρήμα. Όταν τον αφήνουμε ελεύθερο, έχει την τάση να σκορπίζεται. Όταν τον ξορκίζουμε, χάνουμε ό,τι καλό έχει να μας διδάξει, γιατί γνωρίζει καλά τον κόσμο και τους ανθρώπους».

«Κι όμως, ο μόνος τρόπος να γνωρίσουμε τον Αγγελιαφόρο μας είναι να τον κάνουμε φίλο. Ακούγοντας τις συμβουλές του, καλώντας τον σε βοήθεια όταν είναι απαραίτητο, αλλά χωρίς να τον αφήσουμε ποτέ να μας υπαγορεύει τους κανόνες. Όπως έκανες με τον πιτσιρίκο. Για να γίνει αυτό, πρέπει πρώτα να ξέρεις τι θέλεις κι ύστερα γνωρίζεις το πρόσωπο και τ’ όνομα του». Πώς θα το ξέρω;» ρώτησα. Κι ο Πέτρους με δίδαξε την ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΥ».

Στη διαδρομή και με τη βοήθεια του Πέτρους, του «Οδηγού-Διδασκάλου» μαθαίνει πώς να επικοινωνεί με τους Αγγελιοφόρους (δαιμόνια): «Κουβέντιασε με τον Αγγελιαφόρο σου, που θα σου παρουσιαστεί ανάμεσα στις δύο πύρινες στήλες. Κάνε τον κοινωνό του προβλήματος σου, ζήτησε του τη συμβουλή του και δώσε του τις απαραίτητες οδηγίες. Όταν τελειώσει αυτή η συναλλαγή, άφησε τον να φύγει με τα εξής λόγια: ,,Ευχαριστώ τον Αμνό για το θαύμα που πραγματοποίησα. Είθε ο να ξανάρχεται κάθε φορά που θα τον επικαλούμαι κι έστω κι αν είναι μακριά, να με βοηθάει να πραγματοποιώ το έργο μου’’».4

      SHIRLEY MACLAINE

   Αναλυτικότερα μας παρουσιάζει την νεοεποχίτικη διδασκαλία η Σίρλευ Μακ Λέιν στο γνωστό βιβλίο «Ο ΔΡΟΜΟΣ, Το ταξίδι της ψυχής».5

Η συγγραφέας  και γνωστή ηθοποιός του Χόλυγουντ είναι ιδιαίτερα γνωστή στο χώρο του αποκρυφισμού μέσα από τα βιβλία της αλλά και τις συνεντεύξεις της στα παγκόσμια  Μ.Μ.Ε. στις οποίες δεν χάνει την ευκαιρία να προβάλλει τις απόψεις της περί εναλλακτικών θεραπειών, μετενσαρκώσεως, γιόγκα, εξωγήινων πολιτισμών και μεταφυσικών εμπειριών.  Από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου μαθαίνουμε για την ανάγκη που ένιωσε η συγγραφέας να βιώσει την εμπειρία αυτού του ταξιδιού: «Το ταξίδι στο Κάμινο αναμενόταν να προσφέρει στους προ­σκυνητές αυτογνωσία και τη δυνατότητα να κατανοήσουν τη μοίρα τους; Υπήρχε σχεδόν το χαρακτηριστικό της ε­πείγουσας ανάγκης για να κάνω αυτό το ταξίδι, σαν να μου έδινε τη δυνατότητα να ταξιδέψω μέσα στα μυστικά της ί­διας της ιστορίας μου -που γυρνούσε πίσω στο χρόνο πε­ρισσότερο από όσο μπορούσα να φανταστώ-, μια σχεδόν ριζωμένη γνώση ότι θα φανερωνόταν η προσωπική μου πραγματικότητα. Ήμουν όμως απροετοίμαστη για τις συ­νέπειες που θα είχε σ’ εμένα».

Φαίνεται να πιστεύει πως το Καμίνο ….«βρίσκεται ακριβώς κάτω από το Γαλαξία και ακολουθεί τις γραμμές ενέργειας που αντανακλούν την ενέργεια των αστρικών συστημάτων που υπάρχουν ακριβώς από πάνω», και μάλιστα ένιωσε ότι: «… ταξίδευα πίσω στο χρόνο σ’ ένα μέρος όπου ξεκίνησαν οι εμπειρίες που διαμόρφωσαν εμένα και ολόκληρο το αν­θρώπινο είδος όπως είναι σήμερα».

Σύμφωνα με την Μακ Λέιν το Καμίνο ήταν ένα ταξίδι μοναδικό. Απόκτησε την Γνώση και ένιωσε την εμπειρία να κατανοήσει ολόκληρη την ιστορία της Δημιουργίας. «Τα πόδια μου θα αντλούσαν ενέργεια από το ίδιο το έδαφος και αυτός είναι ο λόγος που είναι σαφώς προτιμότερο να περπατήσει κανείς το Καμίνο παρά να το διασχίσει με το αυτοκίνητο. Θα λάμβανα τα μηνύματα που είχε να μου δώσει το μονοπάτι σαν να μου μιλούσε, μέχρι που θα γινόμουν η ίδια το μονοπάτι και όλη η ιστορία του».

Η ίδια γράφει ότι πηγές της Γνώσης αυτής ήταν:

α) Η Μάνα Γη η οποία την βοηθούσε και μάλιστα μια φορά ενώ είχε βραδυάσει «Η ίδια η γη εξέπεμψε μια λάμψη αρκετή για να φω­τίσει το δρόμο μου».

β) Ο προσωπικός άγγελός της Αριήλ ο οποίος μύριζε…βανίλια και για τον οποίο αναρωτιόταν «Ήταν ο Αριήλ ή απλώς εγώ που μιλούσα στον εαυ­τό μου ή μήπως αυτός ο άγγελος ήταν μια ξεχωριστή οντό­τητα που είχε λόγο; Έπειτα συνειδητοποίησα ότι δεν υπήρ­χε διαφορά. Ο καθένας από εμάς είναι όλοι και όλα, και ό­λοι και όλα είναι εμείς… ίσως είναι μια μυστικιστική και ε­σωτερική άποψη, αλλά κατά τη γνώμη μου η φωνή δε χρει­αζόταν περισσότερη έρευνα. Θα μπορούσα να την ακούω για όσο μου έδινε καλές και λογικές συμβουλές – και αν δε συμ­φωνούσα με όσα μου έλεγε το πιθανότερο ήταν ότι θα στα­ματούσα να την ακούω», και

γ) Ο Τζον ο Σκοτσέζος, μια …παρουσία που της αποκωδικοποιούσε τα μυστήρια της δημιουργίας και της …Αγίας Γραφής.

    Οι προσωπικές απόψεις αναμιγνύονται με τις  αποκαλυπτόμενες «αλήθειες» που έλαβε κατά τη διάρκεια του Καμίνο η Σίρλευ ΜακΛέιν  και παρουσιάζονται στον αναγνώστη σε μια μπερδεμένη μυθοπλασία με τεράστια λογικά κενά και αντιφάσεις. Έτσι τα όνειρα συμπλέκονται με ιστορίες προηγουμένων ζωών με τον γραμμικό χρόνο του …Αϊνστάιν και μαθαίνουμε ότι οι αναδρομές στις προηγούμενες ζωές μας αφυπνίζουν και μας κάνουν μετόχους της γνώσης που θα μας επιταχύνει την εξελικτική πορεία.

Μαθαίνουμε ότι η εμφάνιση του μονοθεϊσμού σχετίζεται κατά κάποιο τρόπο με τη …σε­ξουαλική ταυτότητα (σελ. 78). Ότι οι δογματικές διαφωνίες δείχνουν «στενό­μυαλες αντιλήψεις» (σελ.86). Ότι αν θες να προστατευθείς από αγέλη άγριων σκυλιών το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να φανταστείς μια …κόκκινη καρδιά: «Σχημάτισε στο μυαλό σου μια κόκκινη καρδιά, γέμισέ τη με αγάπη και στρέψ’ την προς το μέρος του σκύλου χω­ρίς να αισθάνεσαι εχθρικά απέναντι του». (σελ.90). Ότι «το Κοράνι και η Καββάλα αντιπροσωπεύουν την ίδια αλήθεια». (σελ.98). Ότι «οι παλιότεροι συνήθιζαν να περπατούν χωρίς παπούτσια γιατί καταλάβαιναν ότι μέσω των πελμάτων των ποδιών μπορούσαν να βρουν τη γνώση της ψυχής. Επρόκειτο δηλαδή για το ,,πέλμα-ψυχή’’» (σελ.113).

Ακριβώς όπως και ο Πέτρους, ο «οδηγός» του Κοέλιο, έτσι και ο Τζον ο Σκωτσέζος που μιλούσε μέσα στο μυαλό της ΜακΛέιν, απαντούσε στα ερωτήματά της. Με αυτό τον τρόπο της περιγράφει τις προηγούμενες ενσαρκώσεις της, και την πείθει ότι έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιστορία. Μάλιστα της λέει μετά από μια λογομαχία με μια ομάδα δημοσιογράφων που θέλησαν να την κινηματογραφήσουν κατά τη διάρκεια της πορείας της, πως σε προηγούμενη ζωή ήταν «στρατιώτες που στα παμπάλαια χρόνια καταδίωκαν και βασάνιζαν ανθρώπους μέχρι που τους “ανάγκαζαν” να γίνουν χριστιανοί».(σελ.133). Την διδάσκει την επιστήμη του κάρμα (σελ.135) και την πληροφορεί ότι το Ιερό Δισκοπότηρο είναι «σαν κάθε άλλο ποτήρι, εκτός από το ότι η αληθινή του αξία βρί­σκεται στο να είναι άδειο».(σελ.136). Μάλιστα προσπαθώντας να ερμηνεύσει το φόβο της για τα κουνούπια λέει «Ίσως να ένιωθα έτσι λόγω κάποιας ε­μπειρίας με βαμπίρ σε προηγούμενη ζωή μου».(σελ.158)

    Ακολουθώντας τον ξέφρενο ρυθμό των λογισμών της συγγραφέως σε όλο το υπόλοιπο βιβλίο αναρωτιόμαστε αν πράγματι είναι καλά στα μυαλά της. Η ίδια διερωτάται αν μιλάει με αγγέλους ή με τον εαυτό της. Πρώτα ρωτά τον Αριήλ: «,,Ποιος είσαι;’’ ρώτησα. ,,Σε ξέρω από κάποια άλλη επο­χή και κάποιο άλλο μέρος;’’ Δεν πήρα απάντηση, μονάχα το άρωμα έγινε πιο έντονο, σαν να μου απαντούσε μ’ αυτό τον τρόπο. Συνέχισα τις ε­ρωτήσεις. ,,Είσαι στ’ αλήθεια άγγελος;’’ Η μυρωδιά έγινε ακόμα πιο έντονη. ,,Έχουμε όλοι αγγέλους που μας οδηγούν;’’ Η μυρωδιά γι­νόταν όλο και πιο γλυκιά. Έπειτα ένιωσα την παρουσία τριγύρω μου. Μπροστά μου, πίσω μου, πλάι μου, μέχρι που ένιωσα να έχω γίνει μέ­ρος αυτής της παρουσίας».(σελ.202)

Είναι πλέον απόλυτα πεπεισμένη!

Στη συνέχεια επιχειρεί να αμφισβητήσει τον Τζον τον Σκωτσέζο ο οποίος την έχει πείσει πως ο σταυρός που αγόρασε από ένα κοσμηματοπωλείο είναι ο ίδιος που της είχε χαρίσει… όταν την είχε βαφτίσει σε μια προηγούμενη ζωή της!!!

 «Σου άρεσε ο σταυρός;»

«Θεέ μου. Είναι ο ίδιος σταυρός που μου είχες δώσει;»

«Ο ίδιος, ολόιδιος», απάντησε.

«Είναι απίστευτο», είπα.

«Γιατί;»

«Γιατί θα μπορούσε να είναι απλώς ένας σταυρός που έ­μοιαζε ίδιος».

«Δεν ένιωσες υποχρεωμένη να ανακαλύψεις που βρισκό­ταν το κοσμηματοπωλείο;»

«Ναι», απάντησα.

«Πρέπει να μάθεις να αποδέχεσαι την καθοδήγηση. Δεν υπάρχουν συμπτώσεις στη ζωή. Όλα είναι αρμονικά, έχουν κάποιο νόημα και ακολουθούν τους νόμους της αιτίας και του αποτελέσματος».

«Ώστε είναι πράγματι ο ίδιος;»

«Παιδί μου, πρέπει να μάθεις να είσαι λιγότερο καχύποπτη, ειδικά με όσα έχεις ήδη δει. Δε σου ταιριάζει».(σελ.207) και παρακάτω: «Πρέπει ν’ αφήσεις τη συνείδησή σου στην άκρη, είπε. Σε παρακαλώ μην την αφήνεις να στέκεται εμπόδιο στο δρόμο σου. Παραδώσου!» (σελ.211)

Και παραδόθηκε στο πνεύμα με το όνομα Τζον ο Σκωτσέζος. Και αυτό ήταν απαραίτητο για να συνεχίσει να δέχεται και τις διδασκαλίες του. Έτσι : «Θεός είναι η ενέργεια αγάπης με την οποία δημιουρ­γείς». (σελ.208) Ότι: «Ο σταυρός σου είναι το σύμβολο ισορροπίας και στις τέσσερις κατευθύνσεις. Όποιος τον κρατάει μπορεί και καταλαγιάζει μέσα στο γήινο επίπεδο, στην υλική διάσταση, ώστε να γνωρίσει τη χαρά και τη θλίψη της ζωής.» (σελ.209), ότι ο Χριστός «Σήκωσε στους ώμους του το συλλογικό κάρμα όλου του ανθρώπινου είδους κατά τη διάρκεια της σταύρωσης» (σελ.209) και ότι «η θεότητα ένιωθε την ανάγκη να ζήσει την εμπειρία της αίσθησης του εαυτού της μέσα στον ίδιο τον εαυτό της. Ένιωθε την ανάγκη να γίνει πλήρης. Ένιωθε την ανάγκη να ΑΙΣΘΑΝΘΕΙ»…

ΤΟ ΚΑΜΙΝΟ ΤΗΣ ΘΕΟΣΟΦΙΑΣ

    Η Θεοσοφία της Μπλαβάτσκυ είναι καθοριστική για τις διδασκαλίες της Νέα Εποχής. Εν γένει, η Μπλαβάτσκυ είναι η Νέα Εποχή! Στο έργο της «ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΘΕΟΣΟΦΙΑΣ»6 στο ερώτημα πως μπορούν να συμφιλιωθούν όλες οι θρησκείες απαντά:

«Κάνοντας αυτό που κι εμείς προσπαθούμε να κάνουμε τώρα. Μπορούμε να δείξουμε την πορεία της καταγωγής κάθε Χριστιανικής θρησκείας, όπως και κάθε αίρεσης, ακόμα και της μικρότερης. Οι αιρέσεις αποτελούν μικρά παρακλάδια ή βλαστάρια που αναπτύχθηκαν από τα μεγαλύτερα κλαδιά. Όμως, τα βλαστάρια και τα παρακλάδια ξεπηδούν από τον ίδιο κορμό, τη Σοφία- Θρησκεία. Αυτό προσπαθούσε να αποδείξει ο Αμμώνιος, που επιχείρησε να πείσει Εθνικούς και Χριστιανούς, Ιουδαίους και Ειδωλολάτρες, να παραμερίσουν τις μεταξύ τους αντιπαλότητες και συγκρούσεις, αναλογιζόμενοι απλώς ότι όλοι κατέχουν την ίδια αλήθεια ντυμένη με διαφορετικό μανδύα και ότι όλοι ήταν παιδιά της ίδιας μητέρας. Αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός και της Θεοσοφίας».7

Έτσι μπορεί να ερμηνευθεί και το κοχύλι, το σύμβολο του Καμίνο:

«Είναι λοιπόν ο αγωγός μέσα από τον οποίο διοχετεύεται στον κόσμο ένα μέρος από τις αλήθειες, που βρίσκονται στα κηρύγματα όλων των διδασκάλων του κόσμου. Και βέβαια η Θεοσοφία δεν είναι θρησκεία. Είναι η πεμπτουσία απ’ όλες τις θρησκείες…. η Θεοσοφία είναι πάνω στη γη ό,τι το λευκό φως για το ηλιακό φάσμα. Κάθε θρησκεία είναι ένα απ’ τα επτά χρώματα του πρίσματος. Κάθε χρωματιστή ακτίνα αγνοεί όλες τις άλλες και τις θεωρεί ψεύτικες, απατηλές… Kαι έτσι αναθεματίζει για αιρετικές τις άλλες αποχρώσεις…. η ανθρωπότητα δεν θα βασανίζεται στο μέλλον απ’ την κατάρα του χωρισμού της τεχνητής πόλωσης, αλλά θα βυθιστεί μες στο αγνό χωρίς απόχρωση λευκό φως της αιώνιας αλήθειας».8

ΤΖΟΝ Ο ΣΚΟΤΣΕΖΟΣ, DJWHAL Ο ΘΙΒΕΤΙΑΝΟΣ,

PHILEMON, KOOT HOOMI …

«Κατά τη διάρκεια της παγκοσµίου φήµης καριέρας του, ο Jung υποστήριξε σθεναρά την άποψη ότι το πνεύµα δεν έχει ανεξάρτητη υπόσταση.  Έγραψε τόµους ολόκληρους ψυχολογικής σκέψης βασισµένης στην πεποίθηση ότι βρίσκονταν σε επαφή µε φαινοµενικά υπερφυσικές δυνάµεις που ήταν µέρος του “Συλλογικού Υποσυνείδητου”,  ένα είδος ανθρώπινου συλλογικού πνευµατικού τοµέα, ο οποίος εµπεριέχει όλες τις πλευρές της ανθρώπινης εµπειρίας και της ψυχικής συγκρότησης. Μόνο προς το τέλος της  µεγάλης καριέρας του κατάλαβε ότι είχε καταληφθεί και συντριβεί από δυνάµεις που ξέφευγαν από τον έλεγχο του. Τελικά παραδέχτηκε ότι ο αόρατος φίλος του, επ’ ονόµατι Φιλήµων, ήταν µια ανεξάρτητη πνευµατική οντότητα:  «O Φιλήµων εκπροσωπούσε  µια δύναµη, που δεν ήταν ο εαυτός  µου… Αυτός  µου δίδαξε την ψυχική αντικειµενικότητα…Μερικές φορές  µου φαινόταν πολύ πραγµατικός, λες και ήταν ζωντανή προσωπικότητα … Έκανα βόλτες  µαζί του στον κήπο και για  µένα ήταν αυτό που οι Ινδοί ονοµάζουν γκουρού».  Πράγµατι, η πηγή έµπνευσης και γνώσης του Jung ήταν ένα προσκολούµενο φιλικό του πνεύµα  (δαίµονας), που ήταν και ο πραγµατικός συγγραφέας του βιβλίου του  µε τίτλο “Ψυχολογία του Βάθους“!»9

Προσωπικά «Πνεύματα – οδηγούς» είχαν και άλλοι νεοεποχίτες ηγέτες όπως η Helena Petrovna Blavatsky (1831-1891) τους δήθεν Δάσκαλούς της (Mahatmas) El Morya και Koot Hoomi, η Alice Ann Bailey (1880­-1949) τον Δάσκαλό της «Djwhal Khul ο θιβετιανός». Ο Τζον ο Σκοτσέζος, το πνεύμα-οδηγός της Σίρλευ ΜακΛέιν είναι αυτός που ουσιαστικά υπαγόρεψε σχεδόν ολόκληρο το βιβλίο «Ο ΔΡΟΜΟΣ, Το ταξίδι της ψυχής».  

   Άγγελοι οδηγοί υπάρχουν σε όλες τις εκφάνσεις της Νέας Εποχής και ειδικότερα στις λεγόμενες εναλλακτικές θεραπείες όπου έχουμε αγγελικό ρέικι, αγγελική γιόγκα κλπ. Σύμφωνα με την aura soma η Πεμπτουσία ΚΟΥΤΧΟΥΜΙ: «…είναι συνδεδεμένη με τον Βούδα Maitreya. Mία από τις βασικότερες λειτουργίες της πεμπτουσίας «Κουτχούμι» είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους να εδραιώσουν την επικοινωνία τους με το Βασίλειο των Αγγέλων και των Πνευμάτων της Φύσης (Ντέβας). Για να κατανοήσουμε το θεϊκό σχέδιο με την βοήθεια της διαίσθησής μας, και να βάλουμε τις ρίζες για την πραγματοποίηση του στην γη, μέσω του συναισθηματικού κομματιού της ύπαρξής μας, χρειαζόμαστε την υποστήριξη από το βασίλειο των Αγγέλων». 10

Με την οδηγία και καθοδήγηση των πνευμάτων devas, ιδρύθηκε και η αποκρυφιστική (με οικολογικό προσωπείο) κοινότητα Findhorn. Το 1957 το ζευγάρι Peter & Eileen Caddy, εργάσθηκε σε ξενοδοχείο στο Forres, βορειοανατολικά της Σκωτίας, κοντά στο ψαράδικο χωριό Findhorn … Ξαφνικά ήλθε «εντολή» να πάνε στην περιοχή που σήμερα βρίσκεται το κοινόβιο, και να την καλλιεργήσουν. Η καλλιέργεια έγινε, όπως ισχυρίζονται, με τη συνεργασία των πνευμάτων των φυτών Devas. Το Channelling γνώρισε στο Findhorn ιδιαίτερη άνθηση. Με τον καιρό διαμορφώθηκε ένα πνεύμα ονομαζόμενο Landscape Angel, είδος εκπροσώπου των Devas. Αυτό το ηγετικό πνεύμα είπε πως δεν πρέπει να χρησιμοποιήσουν στην καλλιέργεια λιπάσματα. Πρέπει να χρησιμοποιούν φυσικά μέσα και τα πνεύματα θα τους βοηθήσουν, ώστε η γη να γίνει νέα και σωσμένη. Τα μέλη της κοινότητας σήμερα και πριν από την εργασία τους σχηματίζουν μεγάλο κύκλο και ρωτούν τα πνεύματα αν είναι επιθυμητό να αρχίσουν την εργασία τους. Αν βγάλουν κάποιο αγριόχορτο, ζητούν από τους Devas την συγγνώμη και τους παρακαλούν να μεταφέρουν τις ενέργειές τους στα καλά φυτά.11 Υπάρχει άραγε άνθρωπος σήμερα που να συμφωνεί με την χρήση λιπασμάτων και εντομοκτόνων στις καλλιέργειες; Πόσοι όμως από εμάς θα δέχονταν να τραφούν με προϊόντα τα οποία έχουν παραχθεί με την καθοδήγηση δαιμόνων; Ένα ερώτημα που πρέπει να απασχολήσει όσους χριστιανούς υποστηρίζουν σήμερα παρόμοιες αποκρυφιστικές οικοκοινότητες.12

Δεν μπορούμε να παραλήψουμε την περίπτωση του Aleister Crowley (1875-1947) ο οποίος κατά τη διάρκεια ενός τελετουργικού μαγείας δέχτηκε την καθοδήγηση του Guardian Angel Aiwass. Η επαφή που ο Κρόουλι είχε με τον Αϊβάς, το ον που ο μάγος περιέγραφε ως μία «προαιώνιο-φυσική» νοημοσύνη, («praeternatural intelligences), έγινε στις 8, 9 και 10 Απριλίου, 1904. Το όνομα αυτής της οντότητας εμφανίζεται μέ­σα στο Βιβλίο του Νόμου, άλλοτε γραμμένο «Aiwass» και άλλοτε «Aiwaz». Ο Αϊβάς υπαγόρευσε στον Κρόουλι το Λόγο του Νέου Αιώνα, καθιστώντας τον διά­μεσο και προφήτη. Ο Κρόουλι με τη σειρά του μετέφερε όλα αυτά που του απάγγειλε αυτή η οντότητα με τη φωνή τριών διαφορετικών θεοτήτων, σε ένα σύγγραμμα τριών κεφαλαίων, συνδυασμένης ποίησης και πεζού λόγου, με τον τίτλο Βιβλίο του Νόμου.13

ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΟΝ ΘΕΟ;

“Εγώ ειμί η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή”. (Ιω. 14, 6).

   Ο λόγιος Πρωτοπρεσβύτερος π. Ιωάννης Φωτόπουλος στο εξαιρετικό βιβλίο του «ΘΕΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΘΟΛΙΚΟΤΗΤΑ Ή ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑ, Κριτικές τοποθετήσεις στο βιβλίο «Παγκοσμιότητα και Ορθοδοξία» του Αρχιεπ. Αλβανίας κ. Αναστασίου»  αναφέρει τα εξής:
Υπάρχει λοιπόν σ’ όλους τους ανθρώπους φυτευμένη αυτή η στοιχειώδης γνώση «του είναι Θεόν», δηλ. ότι υπάρχει Θεός. Κι αυτή τη στοιχειώδη γνώση τη διέστρεψαν οι ειδωλολάτρες. Γράφει ο Απόστολος ότι «εσκοτίσθη η ασύνετος αυτών καρδία», και με τη λατρεία των ειδώλων, των ομοιωμάτων δηλ. ανθρώπων, ζώων, ερπετών «μετήλλαξαν την αλήθειαν του Θεού εν τω ψεύδει» και γι’ αυτό περιέπεσαν σε ακάθαρτα και διεστραμμένα σαρκικά πάθη και σε κάθε άλλη κακία και ανομία (Ρωμ. 1,22-32).

Χρήσιμο θα ήταν να παρεμβάλουμε εδώ και μία από τις πολλές μαρτυρίες του Μ. Αθανασίου σχετικά με τη «γνώση» του Θεού, που είχαν οι ειδωλολάτρες: «… Οι πάλαι των ανθρώπων παράφρονες, καταδύντες εις τας των σαρκικών επιθυμίας και φαντασίας, και επιλαθόμενοι της περί Θεού εννοίας και δόξης, αμυδρώ τω λογισμώ, μάλλον δε αλογία χρησάμενοι, τα φαινόμενα θεούς ανετυπώσαντο, την κτίσιν παρά τον κτίσαντα δοξάζοντες». Μετάφραση: «Οι παλαιοί άνθρωποι, ως παράφρονες, καταβυθισμένοι στις σαρκικές επιθυμίες και φαντασίες ελησμόνησαν την έννοια και τη γνώση του Θεού και χρησιμοποιώντας αμυδρά τη λογική τους, μάλλον την αλογία, τύπωσαν στο νού τους τα φαινόμενα ως θεούς, δοξάζοντες την κτίση αντί τον Κτίσαντα».

Βλέπουμε εδώ ότι όχι μόνο γνώση του Θεού, αληθή θεογνωσία δεν μπορούσαν να αποκτήσουν οι ειδωλολάτρες, αλλά ούτε καν έννοια ορθή περί του Θεού μπορούσαν να σχηματίσουν. Είναι επίσης εντυπωσιακό ότι ο «αμυδρός λογισμός» τους προς γνώση του Θεού χαρακτηρίζεται λόγω του σκοτισμού του «αλογία».14

«διανοιχθήσονται υμών οι οφθαλμοί (;) και έσεσθε ως θεοί» (Γεν. γ’ 5)

   Η βλασφημία της Νέας Εποχής είναι η προβολή του ανθρώπου σαν παντοδύναμο θεό, ανώτερο και από τον Δημιουργό του. Το πρόβλημα αρχίζει όταν ο άνθρωπος συμμετέχει με τη λογική σε αυτή την πίστη και προσπαθήσει να Δημιουργήσει εφαρμόζοντας τις «θείες δυνάμεις» του. Εκεί επεμβαίνουν οι «σωτήρες-καθοδηγητές» του και τον οδηγούν όλο και βαθύτερα στα σκοτάδια της πλάνης. Ο άνθρωπος αντί να ανοίξει τα μάτια του, όπως του υποσχέθηκαν οι «διδάσκαλοί» του, τα σφραγίζει ερμητικά.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

   Ο Robert Mueller πρώην βοηθός γενικός γραμματέας του Ο. Η. Ε. στο βιβλίο του «Η Νέα Γένεση» γράφει ότι οι θρησκείες πρέπει: «Να επιταχύνουν τον Οικουμενισμό και να δημιουργήσουν κοινά παγκόσμια θρησκευτικά ιδρύματα, τα οποία θα βρουν τα μέσα και τους θρησκευτικούς εμπνευστές, πού θα υποστηρίξουν λύσεις των παγκοσμίων προβλημάτων και να προσευχηθούν και να οργανώσουν παγκόσμιες συμπροσευχές».15

Ο π.Ιωάννης Φωτόπουλος γράφει τα εξής αποκαλυπτικά:

«Η Πανθρησκεία έχει ένα ιδεολογικό εργαλείο, τον Οικουμενισμό, ο οποίος ξεκίνησε σαν διαχριστιανικός καί κατήντησε διαθρησκειακός, έχει ένα στρατηγείο, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών στη Γενεύη κι ένα αρχηγό, ένα πλανητικό αρχηγό όλων των θρησκειών, τον Πάπα. Τρεις φορές τα τελευταία χρόνια στην Ασσίζη υπό την ηγεσία του συμπροσευχήθηκαν εκπρόσωποι όλων των θρησκειών, ενώ επανειλημμένα ο Πάπας προσεύχεται με τους Εβραίους στις συναγωγές και με τους μουσουλμάνους στα τζαμιά.

 Αυτή είναι συνοπτικά η πορεία, βιαστική όπως φαίνεται, προς την πανθρησκεία. Στα πλαίσια της στρατηγικής για την προώθηση της πανθρησκείας επιστρατεύονται η και χρησιμοποιούνται ποικίλα πρόσωπα που κατέχουν υψηλές θέσεις ακόμα και στο χώρο της Ορθοδοξίας. Έτσι ο προκάτοχος του σημερινού Πατριάρχου Αλεξανδρείας, Παρθένιος ισχυριζόταν δημόσια ότι και ο Μωάμεθ είναι ένας προφήτης του Θεού, ενώ ο Ελβετίας Δαμασκηνός εκτός από τις συνεχώς οργανούμενες διαθρησκειακές συναντήσεις και τη δήλωσή του ότι «κατά βάθος μία Εκκλησία ή ένα τέμενος αποβλέπουν στην ίδια πνευματική καταξίωση του ανθρώπου», εξέδωσε μέσα σε ειδική θήκη τα «Ιερά κείμενα», δηλ. την Καινή Διαθήκη, την Παλαιά Διαθήκη και το… Κοράνι!».16 

Ο Οσιολογιώτατος π. Σεραφείμ:

Δεν αρνείται ο Οικουμενισμός ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι αναλλοίωτη ή η πιο παραδοσιακή, ή πιο συνεπής, ή πιο λειτουργικώς όμορφη και κατανυκτική κ.ο.κ. Μέμφεται όμως την αυτοσυνειδησία της ότι είναι η μόνη οδός σωτηρίας. 

Ο οικουμενιστικός σχετικισμός, το απόσταγμα των οικουμενιστικών διδασκαλιών, εισάγεται και εντός της Ορθοδόξου Εκκλησίας με ό,τι μπορεί αυτό να σημαίνει για μια «ορθόδοξη» ζωή στην οποία ο καθείς θα δύναται κατά βούληση να εισάγει ετερόδοξα και να αφαιρεί ορθόδοξα στοιχεία, γι’ αυτό και επικρίθηκε αυστηρώς απ’ όλους τους συγχρόνους αγίους Γέροντες. Όπως προειδοποίησε ο μακαριστός π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, η μεγάλη αντι-αιρετική ιδιοφυΐα της εποχής μας, πρόθεση της Νέας Εποχής «δεν είναι να αδειάσουν οι εκκλησίες, αλλά να γεμίσουν με ανθρώπους που θα έχουν αλλοιωμένο φρόνημα». 

Στο σύνθημα της Νέας Εποχής και Τάξεως Πραγμάτων «ένας Θεός, πολλές θρησκείες» ο Οικουμενισμός καταφάσκει, με ανυπακοή προς την Καινή Διαθήκη: «ναί•  ένας Χριστός, πολλές πίστεις, πολλά βαπτίσματα». 17

   Αγαπητοί φίλοι ξεκινήσαμε από το Καμίνο περνώντας από τις διδασκαλίες των δαιμονίων και καταλήξαμε στον Οικουμενισμό. Δεν ξέρω αν ήταν τυχαία η κατάληξή μας και αν κάπου γίναμε κουραστικοί σας ζητούμε συγγνώμη. Θα μας επιτρέψετε να κλείσουμε το άρθρο μας με τα πολύ όμορφα λόγια του π.Ιωάννη Φωτόπουλου και με την ευχή να αποτυπωθούν γερά στην καρδιά και στο μυαλό μας.

Επειδή σήμερα πολλοί και ομιλούν και γράφουν περί μίας «Νέας Εποχής», περί νέων συνθηκών και προκλήσεων στις οποίες θα πρέπει να ανταποκριθεί η Ορθοδοξία, και μ’ αυτή τη «χρηστολογία», δηλ. τα ωραία λόγια εξαπατούν τις καρδιές των ακάκων πιστών (Ρωμ. 16,18) διδάσκοντάς τους «εντάλματα ανθρώπων», φρονούμε ότι ως Χριστιανοί ορθόδοξοι δεν πρέπει να λησμονούμε το Ευαγγέλιο του Χριστού. Δεν πρέπει να καταλάβει την καρδιά μας άλλη αγάπη από την αγάπη του Χριστού, άλλη ελπίδα από την ελπίδα του Χριστού και άλλη πίστη από την πίστη του Χριστού.18

 

 

 

---

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

1. David Spangler, Reflections on the Christ, Findhorn Community Press, Scotland, 1978, σελ. 40-44
2. Diana Cooper Walking the Camino – A Pilgrimage http://www.articleslash.net/Self-mprovement/Spirituality/441424__Walking-the-Camino-A-Pilgrimage.html
3. http://www.egolpion.com/templars.el.aspx
4. Όλα τα αποσπάσματα είναι από το βιβλίο «ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΜΑΓΟΥ» ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΒΑΝΗ ΑΘΗΝΑ 2000
5. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗ 2002
6. Έλενας Πέτροβνας Μπλαβάτσκυ «Το Κλειδί της Θεοσοφίας», έκδοση Γ’ Αθήνα 1986, μετάφραση από την τρίτη αγγλική έκδοση του 1983, σελ.71-73.
7. Όπ.παρ.
8. Όπ.παρ.
9. Randall N. Baer «ΣΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ». http://www.egolpion.com/efialths_neasepoxhs.el.aspx
10. http://www.reikicenter.gr/gr/-greece/quintessences-meaning.html
11. π.ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ -ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ – ΓΚΟΥΡΟΥΪΣΜΟΣ, ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ-ΑΘΗΝΑ 1997 (4η ΕΚΔΟΣΗ) http://www.egolpion.com/findhorn.el.aspx
12. «ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ ΜΕ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ» Πρεσβ. Στέφανος Στεφόπουλος, http://www.egolpion.com/oikokoinotites_esoterismos.el.aspx
13. «ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΑΛΙΣΤΕΡ ΚΡΟΟΥΛΙ» της ΛΕΝΑΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ (ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ-Ειδική ΕΚΔΟΣΗ: Οκτώβριος 2005 © ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΧΕΤΥΠΟ/ΜΕΤΑΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ) http://www.egolpion.net/crowley_aleister.el.aspx
14. «ΘΕΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΘΟΛΙΚΟΤΗΤΑ Ή ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑ, Κριτικές τοποθετήσεις στο βιβλίο «Παγκοσμιότητα και Ορθοδοξία» του Αρχιεπ. Αλβανίας κ. Αναστασίου» Απαραίτητη διασάφηση: Φυσικὴ έξωθεν και πνευματικὴ έσωθεν γνώση του Θεού. http://www.egolpion.com/8eognosia_8riskevmata.el.aspx
15. Texe Marrs, Dark Secrets of the New Age, Crossway Books, 1987.
16. Πρωτ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ- ΘΕΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΘΟΛΙΚΟΤΗΤΑ Ή ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑ, Κριτικές τοποθετήσεις στο βιβλίο «Παγκοσμιότητα και Ορθοδοξία» του Αρχιεπ. Αλβανίας κ. Αναστασίου http://www.egolpion.com/pan8riskiaki_pagosmiotita.el.aspx
17. Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ -Μοναχού Σεραφεὶμ http://www.egolpion.com/oikoumenismos_serafeim.el.aspx
18. Πρωτ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ- ΘΕΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΘΟΛΙΚΟΤΗΤΑ Ή ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑ, Κριτικές τοποθετήσεις στο βιβλίο «Παγκοσμιότητα και Ορθοδοξία» του Αρχιεπ. Αλβανίας κ. Αναστασίου Ανάγκη επιτακτική της νηπτικής εργασίας. http://www.egolpion.com/anagi_niptikis.el.aspx

ΠΗΓΕΣ – ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ:

• π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου- Ο αποκρυφισμός στο φως της Ορθοδοξίας, Νεοαποκρυφισμός
• http://enaasteri.blogspot.gr/2012/03/blog-post_05.html
• http://www.findhorn.com/nfa/Council/NFACoreGroup
• http://www.findhorn.org/2008/02/away-with-the-fairies/#.Uat1OUB7Ivo
• Randall N. Baer – ΣΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ- Εκδόσεις «Στερέωµα» http://www.egolpion.com/efialths_neasepoxhs.el.aspx
• ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΟΞΑΣΙΑ «Η Μυστική Δοξασία», 4 τόμοι, ‘Πνευματικός Ήλιος’ 1990-93.
• SECRET DOCTRINE De Zirkoff B (Comp.). Blavatsky Collected Writings : The Secret Doctrine. (1st ed. 1888). Seventh ed. 1979 ; Madras: Theosophical Publishing House, 1987.
• ΙΣΙΣ ΑΠΟΚΑΛΥΜΜΕΝΗ «Ίσις Αποκαλυμμένη», Εκδόσεις Ιάμβλιχος, 2001
• http://www.masterschannel.com/blog/2012/09/paulo-coelho-drug-addict-torture-victim-satanist-psychiatric-ward-patient-book-author-a
• http://angelsmell.blogspot.gr/2012/01/camino-de-santiago.html
• http://www.clickatlife.gr/story.aspx?id=2246377
• http://www.travelmagic.gr/magictravel/our_business_review/8
• http://www.eposfilis.gr/ λινκ
• http://pamtaxtainies.blogspot.gr/2013_01_01_archive.html

entaksis.gr