Εγκύκλιος Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου περί Εμβολιασμών

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Β'

Μὲ ἰδιαίτερη ἀνησυχία παρακολουθοῦμε τὴ βεβαρημένη ἐπιδημιολογικὴ εἰκόνα, τὴν ὁποία παρουσιάζει ἡ Κύπρος τὶς τελευταῖες ἑβδομάδες.

Τὴ στιγμὴ ποὺ ὅλοι θεωρήσαμε ὅτι οἱ συντονισμένες ἀποφάσεις καὶ ἐνέργειες τῆς Κυβέρνησης, τοῦ Ὑπουργείου Ὑγείας καὶ τῆς ὁμάδας τῶν εἰδικῶν ἐπιστημόνων, ὁ ἀξιέπαινος ἡρωικὸς ἀγώνας ἰατρῶν καὶ νοσηλευτῶν καί, βεβαίως, ἡ θαυμαστὴ προθυμία καὶ συνεργασία τοῦ λαοῦ μας, ἐκμηδένισαν τὴ λοιμικὴ νόσο τοῦ κορωνοϊοῦ, τὶς τελευταῖες ἡμέρες, δυστυχῶς, αὐτὴ ἐπανέκαμψε δριμύτερη καὶ σφοδρότερη.

Τὶς δύσκολες αὐτὲς στιγμές, ποὺ ἡ Πατρίδα μας ἀντιμετωπίζει τὶς ἐντεινόμενες τουρκικὲς ἀπειλὲς καὶ ἐπιβουλὲς μὲ τὴν προσπάθεια ἐπιβολῆς νέων τετελεσμένων στὴν Ἀμμόχωστο εἰδικὰ καὶ στὸ Κυπριακὸ ζήτημα γενικότερα, δὲν ἔχουμε τὴν πολυτέλεια νὰ χάνουμε ἀνθρώπινες ζωὲς ἢ νὰ ταλαιπωροῦνται ἀφάνταστα συνάνθρωποί μας, λόγῳ τῆς ἀμέλειας καὶ τῆς ἀδιαφορίας μας στὴν τήρηση τῶν ἀπαιτούμενων μέτρων προστασίας ἀπὸ τὴ νόσο.

Εἰδικότερα γιὰ τὸ θέμα τοῦ ἐμβολιασμοῦ ὑπενθυμίζουμε ἐμφατικὰ τὴν ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, ἡμερομηνίας 1ης Δεκεμβρίου 2020, κατὰ τὴν ὁποία, ἀφοῦ ἐνημερωθήκαμε ἀπὸ εἰδικοὺς ἐπιστήμονες γιὰ ὅλα τὰ ζητήματα τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ, τονίσαμε: «Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ... χωρὶς νὰ ἀσπάζεται τὴ συνωμοσιολογία ποὺ ἀναπτύσσεται γύρω ἀπὸ τὸ θέμα, καὶ ἀφοῦ ἄκουσε μὲ προσοχὴ τοὺς εἰδικοὺς ἐπιστήμονες ποὺ κάλεσε πρὸς τοῦτο, ἀποφάσισε νὰ συστήσει στοὺς πιστοὺς νὰ ἐμβολιασθοῦν, ἐφόσον τὸ συγκεκριμένο ἐμβόλιο συστήσουν οἱ ἁρμόδιες Ὑπηρεσίες  Ὑγείας τοῦ Κράτους.

Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀποδώσουμε κανενὸς εἴδους συμφέροντα στὶς Ἰατρικὲς Ὑπηρεσίες  Ὑγείας τοῦ Κράτους παρὰ μόνο τὴν ἔγνοια τους γιὰ τὴν ὑγεία τοῦ λαοῦ.»

Ἀσφαλῶς, κανεὶς δὲν θὰ ἐξαναγκαστεῖ νὰ ἐμβολιασθεῖ. Τονίζουμε ὅμως ὅτι ἡ ἀγάπη καὶ ἡ μέριμνά μας γιὰ τὴν προστασία τῶν ἄλλων ἐπιβάλλουν τὸν ἐμβολιασμό.

Ὅσοι ἀποφασίσουν νὰ ἐμβολιασθοῦν ἀς μὴν ἐπιβαρύνουν τὴ συνείδησή τους μὲ ἀνεδαφικὲς καὶ ἀντιεπιστημονικὲς προλήψεις.

Στόχος ὅλων μας θὰ πρέπει νὰ εἶναι νὰ μὴ θρηνήσουμε ἄλλα θύματα καὶ νὰ ἀντιμετωπισθεῖ ἀποτελεσματικὰ ὅσο τὸ δυνατὸ πιὸ σύντομα ἡ πανδημία.

Ἐπαναλαμβάνουμε, πατρικῶς καὶ μὲ ἀγάπη πολλή, γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, πὼς εἶναι ἠθικὴ ὑποχρέωση ὅλων μας, νὰ ὑπερβοῦμε τὸν ἀτομισμό, τὸν ἐγωκεντρισμό, τὶς φοβίες καὶ τὶς προκαταλήψεις καὶ νὰ συστρατευθοῦμε μὲ κάθε δυνατό τρόπο, στὴν κοινὴ προσπάθεια ἀντιμετώπισης τῆς πανδημίας, ὑπακούοντας προθύμως στὶς ἰατρικές μας ὑπηρεσίες.

Αὐτὸ ἐπιτάσσει τὸ χριστιανικό μας καθῆκον, τὸ ὁποῖο ἀποτελεῖ τὴν ἐκπλήρωση τῆς ὕψιστης ἐντολῆς τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν κάθε ἄνθρωπο, ὅπως καὶ ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης μᾶς τονίζει: «ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τὸν φόβον, ὅτι ὁ φόβος κόλασιν ἔχει, ὁ δὲ φοβούμενος οὐ τετελείωται ἐν τῇ ἀγάπῃ…ἐάν τις εἴπῃ ὅτι ἀγαπῶ τὸν Θεόν, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ μισῇ, ψεύστης ἐστίν … ὁ ἀγαπῶν τὸν Θεὸν ἀγαπᾷ καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ» (Α΄ Ιω. 4, 18-21).