Δισταγμοί

 

Δισταγμοί

Επιφανίου Θεοδωρόπουλου (+1989) [1]

- Ήρθε κάποια να εξομολογηθή και μού λέει:“Δεν κοινωνάω”, λέει:

“σιχαίνομαι τή Θεία Κοινωνία γιατί κοινωνούν όλοι με το ίδιο  κουτάλι". Της λέω "σε εστιατόρια τρώς;"

"Συνήθως όχι", λέει "αλλά τρώω". "Σε καφενεία" της λέω "πίνεις καμμιά φορά νερό;" «Ναι» λέει. «να ΄ξερες της λέω, ¨πόσα σάλια πίνεις εκεί μέσα. Όπως είναι εκεί τα ποτήρια» της λέω, «τα βουτάνε εκεί και τα ξαναβγάζουνε». Με κοίταξε έτσι. «Έχεις φάει σάλια», της λέω . «Και εδώ είναι το αίμα του Χριστού», της λέω. « Εκεί έχεις σκέτο νεράκι της βρύσης», της λέω «κακομοίρα μου. Και κουτάλια και πηρούνια», της λέω, «μόλις τα περνάνε από την πετσέτα και στα δίνουνε».

Λέει κάποιος «για το θέμα αυτό με το Aids». Του λέω: «μήπως πρέπει πριν από αυτό οι ιατρικοί σύλλογοι να απαγορεύσουν τα φιλιά και τα σαλιαρίσματα; Και μετά να σκεφθούμε τι θα κάνει η Εκκλησία».

Κάποιος είπε: μήπως πρέπει να αλλάξει ο τρόπος μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας για τον κίνδυνο μεταδόσεως των μικροβίων;

Μα αδερφοί μου, πριν  50 και 60 χρόνια τότε που η φυματίωση μάστιζε τον κόσμο και πέθαιναν χιλιάδες άνθρωποι και εδώ στην Ελλάδα και σε άλλα μέρη οι Ιερείς κοινωνούσαν τους φυματικούς και κατέλυαν ολόκληρο το Άγιο Ποτήριο.     Δεν ακούστηκε ποτέ ότι κάποιος Ιερεύς έπαθε φυματίωση από την Θεία Κοινωνία. Μαρτυρεί μεγάλη απιστία  (η υπογράμμιση του αντιγραφέα) αυτό το πράγμα να λέμε ότι θα μας μεταδοθούν μικρόβια δια της Θείας Κοινωνίας. Σας λέω έχουμε απόδειξι, δεν είναι θεωρητικό αυτό. Πολλοί Ιερείς υπηρετούσαν στα Σανατόρια πριν από χρόνια, δεν ακούστηκε ποτέ ότι κάποιος από αυτούς έπαθε φυματίωσι επειδή κατέλυε από το Άγιο Ποτήριο .

Μακροβιότεροι ήταν.

Έτσι. Μάλιστα, κάποτε ένας Ιερεύς μας έλεγε ότι είχε πάει να λειτουργήσει σ΄ ένα σανατόριο και εκεί είχε πλησιάσει ένας τελείως άπιστος φυματικός που δεν πίστευε ότι ο Ιερέας θα καταλύση το Άγιο Ποτήριο, αφού είχε κοινωνήσει δεκάδες φυματικών. Και όταν τελείωσε και πήγε ο Ιερεύς στην Πρόθεσι, αυτός πλησίασε δειλά-δειλά άνοιξε την πόρτα λίγο και παρακολουθούσε να δεί τι κάνει ο Ιερεύς . Νόμιζε ότι θα το χύση το περιεχόμενο, ότι θα το πετάξη κάπου. Όταν είδε τον Ιερέα να ρίχνη νεράκι να καταλύη, να ρίχνη νεράκι να καταλύη, έμεινε εμβρόντητος. Και όταν τελείωσε του λέει, τώρα παπούλη πιστεύω ότι εσύ τουλάχιστον πιστεύεις αφού έκανες αυτό το πράγμα. Σε μένα, λέει, θα ήταν αδιανόητο αυτό. Και μετά ο άνθρωπος αυτός εξ αφορμής αυτού του γεγονότος έγινε ένας πιστός και συνειδητός χριστιανός. Λοιπόν αυτά είναι δείγματα ανθρώπων απίστων.

Ένας Ιερεύς λειτουργούσε μ' ένα διάκονο στο Σωτηρία. Και είπε ο Ιερεύς στο διάκονο να καταλύση το Άγιο Ποτήριο. Και ο διάκονος αρνήθηκε. Λέει: "Τόσοι φυματικοί κοινώνησαν, εγώ δεν καταλύω". Και το κατέλυσε ο ιερεύς. Και αυτό έγινε 2-3 Κυριακές, ο διάκονος αρνιόταν και κατέλυε ο ιερεύς. Ο διάκονος όλο αυτό το διάστημα δεν είχε έρθει σε επαφή άμεση ή έμμεση με τους φυματικούς. Διότι οι κληρικοί κοινωνούν εντός του Αγίου Βήματος πριν κοινωνήσετε εσείς οι λαϊκοί. Λοιπόν, ο διάκονος είχε πάρει, ας πούμε την λέξη σε εισαγωγικά, «καθαρό» το περιεχόμενο, δεν είχε «μολυνθή», σε εισαγωγικά και αυτό. Ο Θεός να με συγχωρήση, διότι και υποθετικά χρησιμοποιούμε τέτοιες λέξεις για το Σώμα Του και το Αίμα Του.     Ο διάκονος λοιπόν, τα πήρε «καθαρά». Και επί τρείς εβδομάδες κατά τις οποίες λειτούργησε στο «Σωτηρία» δεν κατέλυσε, ο Ιερέας κατέλυσε. Λίγο καιρό αργότερα ο διάκονος προσβλήθηκε από φυματίωσι, ενώ ο Ιερεύς δεν έπαθε φυματίωσι.

- Μπορούν όμως να σας πουν ότι εσείς τα πιστεύετε αυτά και δικαίωμά σας.

- Όποιος δεν τα πιστεύει δεν κοινωνεί. Επομένως δεν έχει πρόβλημα.

- Ναι,  αλλά εγώ που κοινωνώ έρχομαι σε επαφή με ανθρώπους που δεν πιστεύουν και αυτοί φοβούνται εμένα πλέον, όχι τη Θεία Κοινωνία.

- Μα με την ίδια λογική δεν πρέπει να πάνε οπουδήποτε, όπως είπαμε προ ολίγου. Ποιός τους είπε ότι τα ποτήρια του εστιατορίου τα περνάνε από κλίβανο; Ένα πρόχειρο σαπουνισματάκι και πολλές φορές ούτε σαπουνάδα, έτσι λίγο και τα δίνουνε και πίνει ο άλλος. Αυτά γιατί δεν τα φοβούνται;

Όπως διάβασα σ’ ένα βιβλίο κάποιου χειρούργου ιατρού, για να φύγουν τα μικρόβια από τα χέρια με το σαπούνισμα, χρειάζονται δέκα ολόκληρα λεπτά. Σε ποιό μαγαζί το κάνουν αυτό το 10λεπτο σαπούνισμα; Αυτά δεν τα φοβόμαστε και βρήκαμε την λαβίδα της Θείας Κοινωνίας; Αφήνω τα φαγητά. Ξέρετε σε πόσα εστιατόρια δεν πετιούνται τα αποφάγια; Τα παίρνουν μετά  κάνουν κοκτέιλ και τα σερβίρουν εκ νέου; Αυτά δεν τα φοβόμαστε η Θεία Κοινωνία μας φοβίζει.

- Όποιος πάει χωρίς πίστη να κοινωνήση, καλύτερα να μην πηγαίνει γιατί ο ίδιος ο Απ. Παύλος λέει ότι όποιος δεν διακρίνει τό Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, όχι Αιδς, αλλά θάνατο μπορεί να πάθη.

-(άλλος) Προ ετών στην Πάτρα κάποιοι είχαν προσβληθεί από χολέρα και τους είχαν απομονώσει πάνω στο κάστρο. Κοντά εκεί είναι η Εκκλησία ο Παντοκράτορας. Φώναξαν, λοιπόν, τον παπα Θόδωρο, αυτόν τον άγιο άνθρωπο να πάη να τους κοινωνήσει. Πράγματι πήγε και τους κοινώνησε. Και γύρισε πίσω. Είχαν στην πλατεία κλίβανο και αποστείρωναν τα ρούχα. Πήραν του παπά το ράσο και το βάλανε στον κλίβανο. Εκείνος φώναζε όχι, όχι! Και μόλις το βάλανε στον κλίβανο, έσκασε ο κλίβανος. Κι έγινε το θαύμα αυτό, με την δύναμι του Θεού από τον παπά-Θόδωρο.

- Σας είπα όσοι δεν πιστεύουν ας μην κοινωνούν. Άλλωστε η Θεία Κοινωνία σε όσους δεν πιστεύουν, «είναι εις κρίμα και κατάκριμα», δεν είναι «Εις ζωήν αιώνιον».

Είδατε προ ημερών στις εφημερίδες: Επερώτησι βουλευτού για τη Θεία Κοινωνία. Είδατε πόσο είναι όλα μεθοδευμένα και συστηματικά; Δυο χιλιάδες χρόνια οι πιστοί παίρνουν από το ίδιο Άγιο Ποτήριο ο ένας μετά τον άλλο το Αίμα του Κυρίου. Και για πολλούς αιώνες - από τότε που η Εκκλησία εισήγαγε τη χρήσι ης λαβίδος -, δια της λαβίδος παίρνουν οι πιστοί το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, ουδέποτε τέθηκε πρόβλημα μεταδόσεως μικροβίων δια της Θείας Κοινωνίας, ουδέποτε. Ακόμη και πριν από 40-50 χρόνια σε εποχή κατά την οποία θέριζε η φυματίωσι τον κόσμο, ποτέ δεν βρέθηκε ένας γιατρός, τουλάχιστον στους Ιερείς των Σανατορίων, να κάνη μία σύστασι και να πή: «Βρε πατέρες μου, εσείς κοινωνείτε ανθρώπους με καλπάζουσα φυματίωσι. Μην καταλύετε μετά το Άγιο Ποτήριο, είναι επικίνδυνο». Ούτε στους ιερείς των Σανατορίων δεν βρέθηκε ποτέ γιατρός να κάνει μία σύστασι. Τώρα τους σφύριξε ο διάβολος στο αυτί να θέσουν θέμα για την Θεία Κοινωνία. Γιατί; Είναι ενταγμένα όλα αυτά στο σχέδιο για να κτυπηθεί η Εκκλησία.

Η Θεία Κοινωνία δεν είναι για μετάδοσι μικροβίων. Είναι «εις ίασιν ψυχής και σώματος».

Και τώρα,  σού λένε, κάποιους θα κλονίσω, θα δημιουργήσω στην Εκκλησία πρόβλημα ζάλη. Φωνάζουν από κάτω τι να κάνω; Να καταργήσω την λαβίδα; Θα ξεσηκωθούν οι άλλοι. Να μην την καταργήσω; Θα μου λένε οι άλλοι:  μολυνόμαστε - άνθρωποι ασθενείς στην πίστι και αδιάφοροι θρησκευτικώς που πάνε για το καλό του χρόνου να κοινωνήσουνε το Πάσχα και τα Χριστούγεννα.  Σου λέει, με το κουταλάκι, το οποίο κοινώνησες τόσους άλλους, θα με κοινωνήσεις και μένα; Συνέχεια να δημιουργούν αναστατώσεις μέσα στην Εκκλησία. Όλα αυτά δεν μας λένε τίποτε;

- Χτεσινή - συντηρητικού προσανατολισμού - εφημερίδα δημοσίευσε ολοσέλιδο άρθρο γι αυτό ακριβώς το θέμα, ο συγγραφέας δε του άρθρου προτείνει να χρησιμοποιήται από δώ και πέρα κουταλάκι μιας χρήσεως, το οποίο να καίγεται.

-Μα γιατί να καίγεται; Να το πετάμε στα σκουπίδια. Άν η Θεία Κοινωνία μεταδίδη μικρόβια, τι τη θέλουμε; Τι τη θέλουμε την Θεία Κοινωνία άν μεταδίδη μικρόβια; Τα πετάμε στα σκουπίδια, δεν αξίζουν τίποτε αυτά τα κουταλάκια πλέον. Μα τι είναι αυτά τα πράγματα παιδιά μου;

- Παρεμπιπτόντως, θα πώ κάτι, το οποίο συνέβη. Εκεί μέσα στο λοιμωδών νοσηλευόταν κάποιος με Aids. Λοιπόν ήθελε να κοινωνήση . Και μια αδελφή θεώρησε καλό να πάρη ένα κουταλάκι πλαστικό του παπούλη για να κοινωνήση τον ασθενή. Οπότε το πήρε αυτός και την ρωτά «Τί είναι αυτό;».  Λέει η νοσηλεύτρια: «Για να κοινωνήσετε τον ασθενή». «Πάρ’ το από δώ πέρα», της λέει. Βέβαια τον  κοινώνησε και δεν έχει πάθει Aids. Και κατέλυσε μετά το Άγιο Ποτήριο.

- (άλλος) Πολλοί ετερόδοξοι που δεν κοινωνούν σαν κι εμάς με την λαβίδα μάς ζηλεύουν, γιατί αυτό, το οποίο λέμε ότι είμαστε ένα σώμα Χριστού, το πραγματοποιούμε. Και εγώ το νοιώθω πολλές φορές. Ο άλλος αγγίζει με το στόμα του την λαβίδα και εσύ έρχεσαι μετά από αυτόν, γίνεσαι ένα με εκείνον. Δεν ξεχωρίζεις σε τίποτε. Και αυτό το ζηλεύουν πραγματικά οι ξένοι.

- Όσοι δεν πιστεύουν στην δύναμι της Θείας Κοινωνίας δεν έχουνε κανένα λόγο να κοινωνήσουν× κανένα λόγο. Εμάς που πιστεύουμε ας μας αφήσουν ήσυχους. Εκείνοι να μην πάνε να κοινωνήσουν ποτέ. Ούτε με πλαστικά κουταλάκια, ούτε με τίποτε.

- Άς πάνε στην εικόνα, όπως πάνε και εξομολογούνται.

-Αργότερα θα δήτε και καμμιά άλλη επερώτησι στη βουλή. Ή κάνα άρθρο σε καμμιά εφημερίδα. «Γιατί η Εκκλησία», λέει, «επιτρέπει στους πιστούς να φιλάνε τις εικόνες. Θα πάρουμε μικρόβια και από αυτό.Άμα ακουμπάει ένας τα χείλη του στην εικόνα και μετά τα ακουμπάει κι ο άλλος, δεν θα πάρει μικρόβια και από κεί;»

Θα μας πούν να πηγαίνουμε στις εικόνες να κάνουμε μια υπόκλισι, να σκύβουμε λίγο το κεφάλι και να φεύγουμε.

- Είναι γιατί μας αγαπάνε πάρα πολύ..

- Εάν δεν φιλήσουμε τις εικόνες και κάνουμε μια υπόκλισι είναι αμαρτία; Είναι κακό;

-Αμαρτία δεν είναι. Αλλά γιατί να μην ασπαστείς την εικόνα; Φοβάσαι τα μικρόβια;

---

[1] Σημ: Το κείμενο είναι απόσπασμα από το βιβλίο «Γεύσασθε και ίδετε» των  εκδόσεων του Ησυχαστηρίου «Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός». Περιέχει διαλόγους του π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου με πνευματικοπαίδια του στην δεκαετία του ‘80.  Το βιβλίο είναι γραμμένο στο  πολυτονικό και για την αντιγραφή του αποσπάσματος και την κοινοποίηση είχαμε την  άδεια του π. Ιωάννη Κωστώφ.