Η προσπάθεια απαξίωσης της επετείου του «Οχι» από αυτούς που εκμεταλλεύονται την κοινωνική αφασία

ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΑΠΗΛΕΙΑ

Η προσπάθεια απαξίωσης της επετείου του «Οχι» από αυτούς που εκμεταλλεύονται την κοινωνική αφασία

Από τον Γιάννη Κουριαννίδη*

Ναι, πράγματι! Οι Ελληνες εορτάζουν την έναρξη και όχι τη λήξη των εθνικών αγώνων τους. Την 25η Μαρτίου, την 28η Οκτωβρίου... Διότι αυτές οι ημερομηνίες είναι ορόσημα μνήμης αλλά και δικαίωσής τους στην Ιστορία. Είναι οι στιγμές που η πίστη γίνεται βίωμα· που υπερασπίζονται τις αξίες τους με την ίδια τους τη ζωή. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη αξία για τον Ελληνισμό από την υπεράσπιση της ελευθερίας του.

Αυτό ακριβώς τιμούμε αυτές τις ημέρες· ότι είμαστε δηλαδή άξιοι των ιδανικών μας· ότι και αυτά και εμείς αξίζουμε. Γι’ αυτό και η υπεράσπισή τους έχει αποτελέσματα νικηφόρα. Και στη μάχη, αλλά κυρίως στη διατήρηση των δεσμών μας με την Ιστορία και τον προορισμό μας. Γι’ αυτό και είναι διπλά ολέθριο αυτό που συμβαίνει στις μέρες μας. Επειδή ξεχάσαμε αυτό το χρέος, της υπεράσπισης της ελευθερίας μας...

Γι’ αυτό κι αυτές τις μέρες βρήκαν κάποιοι την ευκαιρία για να προσπαθήσουν να απαξιώσουν την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940. Το προσπάθησαν και στο παρελθόν, όταν αποπειράθηκαν να μας πείσουν ότι την 25η Μαρτίου ξεκίνησε μία... ταξική επανάσταση! Γελοιοποιήθηκαν σύντομα...
Σήμερα, ευνοημένοι από τη συγκυρία της κοινωνικής αφασίας μας και από το ότι το γεγονός της αποχωρήσεως των Γερμανών από την πατρίδα μας συνέβη πολύ κοντά στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, αποπειρώνται να απαξιώσουν την επέτειο του ΟΧΙ των Ελλήνων και να την αντικαταστήσουν με αυτήν της «απελευθέρωσης» της Ελλάδας από τον ΕΛΑΣ!

Σίγουρα η εγκατάλειψη της πατρίδας μας από τους μέχρι εκείνη τη στιγμή κατακτητές της αποτέλεσε ένα γεγονός που χαροποίησε όλους τους Ελληνες, που ξεχύθηκαν στους δρόμους με τις γαλανόλευκες γιορτάζοντας τη λευτεριά. Γι’ αυτό και η ημέρα αυτή, αν και δεν ενέχει τίποτε το ηρωικό, πρέπει να τιμάται ως ημέρα μνήμης όλων των Ελλήνων που έπεσαν για την ελευθερία της πατρίδας κατά τη διάρκεια της αντίστασης στον κατακτητή, ασχέτως πεποιθήσεων και ιδεολογιών. Η ημέρα αυτή ανήκει στο σύνολο των Ελλήνων.

Γι’ αυτό και προκαλεί η προσπάθεια καπηλείας της από την Αριστερά, η οποία όχι μόνο διεκδικεί το μονοπώλιο του αγώνα αλλά και αποσιωπά τις τεράστιες ευθύνες της στο αιματοκύλισμα που ακολούθησε.

Η προκλητική πλάκα που τοποθετήθηκε από τον Δήμο Θεσσαλονίκης δίπλα στον Λευκό Πύργο αναφέρεται στους «μαχητές του ΕΛΑΣ που απελευθέρωσαν τη Θεσσαλονίκη». Η πραγματικότητα, βεβαίως, είναι ότι όχι μόνο δεν έριξαν ούτε μία τουφεκιά εναντίον του κατακτητή αλλά τον διευκόλυναν στην αποχώρησή του από την πατρίδα μας, καταγγέλλοντας ως... προδότες όσους τον χτυπούσαν αποχωρώντας.

Αψευδής μάρτυρας το προδοτικό σύμφωνο ΕΛΑΣ - Γερμανών, που συνυπογράφηκε στο χωριό Λιβάδι την 1η Σεπτεμβρίου 1944 μεταξύ του Καπετάν Κίτσου (αντιπρόσωπος της Ομάδας Μεραρχιών Μακεδονίας του ΕΛΑΣ) και του Γερμανού ταγματάρχη Ερχι Φένσκε, στο οποίο μεταξύ άλλων αναγράφεται:

1. «Ο ΕΛΑΣ αναλαμβάνει την υποχρέωση να μη εμπόδιση την υποχώρηση του γερμανικού στρατού (...), εισερχόμενος σε κάθε εκκενούμενο τμήμα μετά την αναχώρηση και του τελευταίου Γερμανού στρατιώτου.

2. Παράλληλα ή Γερμανική Α.Σ.Δ.Μ.Α. υποχρεούται να διάταξη την αποχώρηση των Ταγμάτων Ασφαλείας από την πόλη της Θεσ/νίκης, την οποία και θα παραδώσει στον Εφεδρικό ΕΛΑΣ και στην Πολιτική Οργάνωση του ΕΑΜ. (...)

4. Ο ΕΛΑΣ δεν φέρει καμιά ευθύνη αν αντιλαϊκές προδοτικές ομάδες επιτεθούν κατά γερμανικών δυνάμεων.

5. Η Γ.Α.Σ.Δ.Μ.Α. θα παραχώρηση στον ΕΛΑΣ βαρύ οπλισμό και ανάλογο πολεμικό υλικό για την εξουδετέρωση των ως άνω ομάδων (...)»

Με τον οπλισμό των Γερμανών, στη συνέχεια, ο ΕΛΑΣ σφαγίασε 7.500 αγωνιστές των εθνικών αντιστασιακών οργανώσεων στην πόλη του Κιλκίς. Η σφαγή ήταν τόσο μεγάλη, που ο Δήμος Θεσσαλονίκης έστειλε έπειτα από μέρες υδροφόρες στην πόλη του Κιλκίς για να ξεπλύνουν τους δρόμους από το αίμα!

Η Αριστερά, για δικούς της λόγους, θεωρεί ότι αυτού του είδους οι επέτειοι πρέπει να υπερτερούν αυτών που το έθνος μεγαλούργησε ενωμένο. Δυστυχώς, στους αντεθνικούς σχεδιασμούς της υπάρχουν και σήμερα πρόθυμοι συνοδοιπόροι, που εμμένουν να δίνουν εξετάσεις αριστεροφροσύνης. Ισως αυτή να είναι η μεγάλη της νίκη...

*Διευθυντής περιοδικού «Ενδοχώρα»

dimokratianews,02.11.2017