Ιδού η νέα ιδεολογία-κοσμοθεωρία του Ερντογάν

Ιδού η νέα ιδεολογία-κοσμοθεωρία του Ερντογάν

Σάββας Καλεντερίδης

Ο Ερντογάν, αφού ξεκαθάρισε το τοπίο, εξουδετερώνοντας τον έναν μετά τον άλλον όποιους αντιπάλους του, άρχισε να «χτίζει» μεθοδικά το οικοδόμημα της μετα-οθωμανικής Τουρκίας, στη βάση μιας νέας ιδεολογίας-κοσμοθεωρίας.

Για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα, και πάνω απ’ όλα, να αποκαθηλωθεί η πανταχού παρούσα μορφή του Μουσταφά Κεμάλ - και θα εξηγήσουμε το γιατί.

Με βάση τη νέα ιδεολογία, η Τουρκία του Κεμάλ, μετά τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην ουσία αποτέλεσε ένα απλό ενεργούμενο της κακής Δύσης.

Μιας Δύσης που επιτέθηκε εναντίον κρατών, λαών και πολιτισμών, καταστρέφοντας τα πάντα, για να επικρατήσει στον κόσμο.

Αυτή η Δύση, που έβλεπε ως εμπόδιο στην παγκόσμια επικράτησή της την Οθωμανική Αυτοκρατορία και για τον λόγο αυτόν προκάλεσε τη διάλυσή της, αυτή η ίδια Δύση βλέπει ως απειλή για τη συνέχιση της παγκόσμιας επικράτησής της τη νέα αναδυόμενη δύναμη, την Τουρκία του Ερντογάν, και τώρα επιδιώκει τη διάλυσή της.

Αυτά και άλλα πολλά υπάρχουν σε άρθρο του Γιουσούφ Καπλάν, που απηχεί τις απόψεις του κύκλου του Ερντογάν, το οποίο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Γενί Σαφάκ», επικοινωνιακή ναυαρχίδα του Τούρκου προέδρου, με τίτλο «Προσοχή! Οι ΗΠΑ σκάβουν βήμα βήμα τον λάκκο της Τουρκίας»…

Αν και θα είχε ενδιαφέρον να δημοσιευθεί το σύνολο του άρθρου, λόγω έλλειψης χώρου παραθέτουμε χαρακτηριστικά αποσπάσματα, για του λόγου το αληθές!

«Η Οθωμανική Αυτοκρατορία διαλύθηκε. Ετσι, βγήκε από τη μέση ένα μεγάλο εμπόδιο για τους Δυτικούς. Μετά τη διάλυσή της, δέθηκαν τα χέρια και τα πόδια της νεοϊδρυθείσας Τουρκίας. Η Νέα Τουρκία δεν είχε καμία διεκδίκηση, μπήκε στη σφαίρα επιρροής της Δύσης και ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει τις πολιτισμικές διεκδικήσεις της (με την επιβολή της εκκοσμίκευσης εκ των άνω).

Η Τουρκία δεν καταλήφθηκε με έξωθεν επίθεση, αλλά κατελήφθη εκ των έσω…»

Και συνεχίζει: «Γιατί διαλύθηκε η Οθωμανική Αυτοκρατορία; […] Τους τελευταίους δύο αιώνες της ζωής της έζησε μια μεγάλη πολιτισμική κρίση. Αιτίες της κρίσης ήταν διάφοροι ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες.
Η Δύση, μαζί με τον Διαφωτισμό και την Αναγέννηση, συγκρότησε και υιοθέτησε ένα δόγμα επίθεσης σε άλλες θρησκείες και πολιτισμούς. Μια σειρά από τους πιο σημαντικούς πολιτισμούς εξαλείφθηκαν και αφομοιώθηκαν από τους Δυτικούς.

Αυτό το δόγμα δεν επέτρεπε την αρμονική συμβίωση διαφορετικών πολιτισμών κάτω από μια εξουσία.

Ενα τέτοιο μοντέλο μόνο η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατόρθωσε να υιοθετήσει και να εφαρμόσει.

Γι’ αυτό, για δύο βασικούς λόγους, η Οθωμανική Αυτοκρατορία έπρεπε να εξαλειφθεί.

Ο πρώτος ήταν η διαπίστωση ότι, αν δεν έβγαινε από τη μέση η Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Δύση δεν θα μπορούσε να κυριαρχήσει στον κόσμο.

Ο δεύτερος ήταν η διαπίστωση ότι, αν δεν διαλυόταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία, θα μπορούσε να ανασυνταχθεί (άλλωστε, αυτό γινόταν. Με τις μεταρρυθμίσεις είχε οικοδομηθεί μια νέα αυτοπεποίθηση). Και, αν έπαιρνε τα πάνω της και πάλι η Οθωμανική Αυτοκρατορία, τότε θα ανατρεπόταν η επιρροή της Δύσης.

[…] Κι αν σήμερα η Τουρκία δεν έχει μπει για τα καλά στην τροχιά της, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αποτελεί μέλος της δυτικής συμμαχίας, καθώς και στο ότι της επιβλήθηκε άνωθεν αυτό που λέγεται ‟εκκοσμίκευση”, χωρίς να ζητηθεί η συναίνεση της κοινωνίας. Παρ’ όλα αυτά, ακόμα και σ’ αυτή την κατάσταση, μόλις η Τουρκία διεκδίκησε την κληρονομιά της στον τουρκικό κόσμο, στον αραβικό κόσμο, στα Βαλκάνια και στον Καύκασο, αυτό προκάλεσε τρόμο στη Δύση».

Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται: «Η Τουρκία όντως επανακάμπτει; Και ναι και όχι! ‟Οχι”, γιατί δεν είναι τόσο δυνατή που να μπορεί να χτυπήσει το χέρι της στο τραπέζι.

‟Ναι”, γιατί ο καταπιεσμένος κόσμος δεν βλέπει τη λύτρωση στους Δυτικούς, αλλά σε εμάς. Τα Βαλκάνια, ο Καύκασος, όλος ο καταπιεσμένος κόσμος δεν βλέπει την ελπίδα στους Δυτικούς, που χρησιμοποιώντας τις έννοιες “δημοκρατία”, ‟ελευθερίες”, ‟κράτος δικαίου” μετέτρεψαν τον κόσμο σε κόλαση, καταλαμβάνοντας όποιες χώρες ήθελαν και τοποθετώντας δικτάτορες όπου ήθελαν. 

Ολος αυτός ο κόσμος βλέπει την ελπίδα στην Τουρκία, η οποία, παρότι δεν έχει αποκτήσει τη δύναμη που θέλει, έχει θέσει υπό την προστασία της όλους τους αδικημένους και καταπιεσμένους λαούς (όχι η κοσμική Τουρκία, αλλά η Τουρκία που επιδιώκει να συσπειρώσει τον ισλαμικό κόσμο για να ανακτήσει όλος αυτός ο κόσμος την ανεξαρτησία και τον πολιτισμό του).

Γιατί βλέπουν στην Τουρκία την ελπίδα; Γιατί η Τουρκία είναι το πνεύμα και η ψυχή του κόσμου, ο φόβος και ο τρόμος των ιμπεριαλιστών, η ελπίδα των κατατρεγμένων… Αυτό λοιπόν είναι μια πραγματικότητα, ένα θέμα πάνω στο οποίο θα πρέπει να δουλέψουμε ως έθνος».

Το άρθρο του Καπλάν συνεχίζεται και κλείνει κάνοντας αναφορά στην πολιτική των ΗΠΑ, που, στηρίζοντας τους Κούρδους στη Συρία, στην ουσία οδηγεί την Τουρκία στον διαμελισμό, ακριβώς για να μη διεκδικήσει τον ρόλο της ηγέτιδας δύναμης του μουσουλμανικού κόσμου, καλώντας ταυτόχρονα τον Ερντογάν να αναπτύξει στρατηγική σχέση με τη Ρωσία, την Κίνα και τη Βραζιλία, ώστε να ξεφύγει από τη μέγκενη και το «θανατηφόρο» σφιχταγκάλιασμα της Δύσης.

dimokratianews 18.08.2017