4 Μαΐ 2017

ΚΑΒΑΛΑ: Στην εκδήλωση για τα ”έμφυλα παιχνίδια” εκτός από τον κόσμο, ήταν απούσα και η επιστήμη (video)

Το αρχικό δελτίο τύπου που λάβαμε από τον δήμο Καβάλας για την διημερίδα στη δημοτική βιβλιοθήκη με τίτλο ”Οι διαφυλικές σχέσεις και ο έμφυλος διαχωρισμός των παιχνιδιών” τόνιζε ότι η εκδήλωση πραγματοποιείται ”ανιχνεύοντας τις ανάγκες και τις ανησυχίες της ελληνικής οικογένειας”. 
Παρόλα αυτά δεν είδαμε καμία Καβαλιώτικη οικογένεια να έρχεται ανήσυχη, ούτε την Καβαλιώτικη κοινωνία να ανταποκρίνεται. Η εκδήλωση συγκέντρωσε και τις δύο ημέρες ένα μικρό αριθμό 20-25 ατόμων, κάποιοι από τους οποίους εκπαιδευτικοί, κάποιοι ήδη ιδεολογικά προσανατολισμένοι για το θέμα, και κάποιοι έφηβοι.
Η αφίσα της εκδήλωσης.
Να σημειώσουμε ότι η καθηγήτρια του ΑΠΘ κα Δήμητρα Κογκίδου που μίλησε την δεύτερη μέρα, προωθεί το νέο της βιβλίο με τίτλο ”Πέρα από το ροζ και το γαλάζιο – Όλα τα παιχνίδια για όλα τα παιδιά” το οποίο παρουσίασε πριν λίγες μέρες στα γραφεία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας, παρουσία της κας Φωτεινής Κούβελα αλλά και της κας Στέλλας Μπελιά, προέδρου των οικογενειών “Ουράνιο Τόξο”, με τη στήριξη της ομοφυλοφιλικής κοινότητας
Και μπορούμε να καταλάβουμε κάποια από τα συμπεράσματα της πρώτης μέρας από τον παιδοψυχολόγο κ. Παναγιώτη Σαμαρά και την μαία κα Σπυριδούλα Παπαδοπούλου για την ενημέρωση των εφήβων σχετικά με τα Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα (ΣΜΝ) διότι έχουν ιατρική και επιστημονική βάση. Δεν μπορούμε βέβαια να καταλάβουμε γιατί ένα 5χρονο πρέπει να μάθει για τον αυνανισμό
Ο παιδοψυχολόγος κ. Παναγιώτης Σαμαράς και η μαία κα Σπυριδούλα Παπαδοπούλου στην πρώτη μέρα της εκδήλωσης.
Αυτό όμως που σίγουρα αδυνατούμε να κατανοήσουμε, και είδαμε την δεύτερη μέρα, είναι το πώς μια καθηγήτρια του ΑΠΘ έρχεται στην Καβάλα να προωθήσει τα ”παιχνίδια ουδέτερου φύλου” και όταν ως δημοσιογράφοι ζητάμε τα επιστημονικά δεδομένα πάνω στα οποία στηρίζεται να μας απαντά με αόριστες φράσεις όπως ο ”ηγεμονικός ανδρισμός”.
Για να υποστηρίξει τις θεωρίες της η κα Δήμητρα Κογκίδου έφτασε μέχρι το σημείο να αρνηθεί τις διαφορές των βιολογικών φύλων ως παράγοντα που μέχρι ένα μεγάλο βαθμό καθορίζει τις συμπεριφορές αμφισβητώντας την ίδια την επιστήμη της βιολογίας. 
Όταν της παραθέσαμε ένα απλό παράδειγμα μιας βιολογικής αλήθειας, όπως το ότι στα αγόρια οι όρχεις παράγουν τεστοστερόνη η οποία ταξιδεύει στον εγκέφαλο, εισέρχεται στους νευρώνες και προωθεί μεγαλύτερα κέντρα για την επιθετικότητα, η ”επιστημονική” της απάντηση ήταν ”Όπως νομίζετε”.
Τέτοιες απαντήσεις δεν ταιριάζουν σε μια καθηγήτρια πανεπιστημίου και αφήνουν πολλά ερωτηματικά για τα κριτήρια με τα οποία η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και ο Δήμος Καβάλας επιλέγουν τους ομιλητές στις εκδηλώσεις τους.
Το ακόλουθο βίντεο αξίζει πραγματικά για το ηχητικό του κομμάτι παρά για το οπτικό. Στην αρχή του βίντεο ένας καθηγητής από τη Δράμα αντικρούει την κα Κογκίδου ενώ στη συνέχεια ακολουθεί η παρέμβαση του Off The Record.
Και φυσικά δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να παίζουν όλα τα παιδιά με όλα τα παιχνίδια, αν όμως εκείνα το επιλέξουν. Η κα Κογκίδου δεν ήρθε να προωθήσει το να είμαστε ανεκτικοί στα παιδιά που μπορεί να παίζουν με παιχνίδια διαφορετικά από το φύλο τους, αλλά το να ενθαρρύνουμε όλα τα υπόλοιπα να το κάνουν. Αυτό, έχει τεράστια διαφορά, και δείχνει ότι ο σκοπός της εκδήλωσης είναι μάλλον κάποιος άλλος.
Και εδώ ακριβώς είναι το θέμα.
Η διημερίδα αυτή σεξουαλικής αγωγής υγείας δεν έγινε τόσο για να καταπολεμήσει τον έρπητα ή τα κονδυλώματα αλλά για να καταπολεμήσει την ”καταπίεση” και τον υποτιθέμενο ”ηγεμονικό ανδρισμό”. Οι αρχές της δεν βασίζονται στις φυσικές επιστήμες αλλά σε μια ιδεολογία, σε ένα όραμα για την κοινωνία, γι’ αυτό και αυτές οι επιστήμες όταν δεν εξυπηρετούν αυτό το όραμα πετάγονται στον κάλαθο των αχρήστων.
Στην πραγματικότητα, η απάντηση ”όπως νομίζετε” της κας Κογκίδου σημαίνει ”η βιολογική αλήθεια δεν μπορεί να αλλάξει αλλά εμείς θα την παρακάμψουμε”.
Η κα Δήμητρα Κογκίδου στην δεύτερη ημέρα της διημερίδας παρουσιάζοντας το νέο της βιβλίο.
Οι φιγούρες δράσεις που παρουσιάστηκαν με σλάιτς οι οποίες κατά την κα Κογκίδου ωθούν τα αγόρια σε έναν επικίνδυνο ”ηγεμονικό ανδρισμό”.
Όλα αυτά γίνονται περισσότερο κατανοητά εάν διαβάσετε ένα από τα πολλά άρθρα της κας Κογκίδου με τίτλο ”Θα αγοράσετε κούκλα στο αγοράκι σας;”. Μέσα στο άρθρο υπάρχει και ένα κεφάλαιο με τίτλο ”Από το παιχνίδι των παιδιών στο όραμα της ισότητας των φύλων”. Αυτό ακριβώς είναι το ”όραμα” για το οποίο μιλούσαμε πριν. Καμία επιστημονική τεκμηρίωση, μόνο ο ”ηγεμονικός ανδρισμός”. Η βρεφική ανάπτυξη π.χ. αποκαλύπτει ότι σε μία ημέρα ζωής – προφανώς πριν τα παιδιά έχουν κοινωνικοποιηθεί για να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες της κοινωνίας, τα κορίτσια δείχνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο πρόσωπο, ενώ τα αγόρια κοιτάνε πιο πολύ σε ένα κινητό. Σε ένα έτος, τα κορίτσια έλκονται από ένα βίντεο με ένα κινούμενο πρόσωπο, και τα αγόρια προτιμούν ένα βίντεο αυτοκινήτων που κινούνται. Αυτά τα επιστημονικά ευρήματα είναι γνωστά εδώ και μισό αιώνα, όμως δεν θα βρείτε κανένα από αυτά μέσα στα άρθρα της κας Κογκίδου. 
Εδώ προκύπτει και το άλλο ερώτημα: Ποιά η σχέση της κας Κογκίδου με τον φεμινισμό; Απόλυτη. Αν και στη χθεσινή εκδήλωση απέφυγε οποιαδήποτε αναφορά. Αν διαβάσετε όμως την μελέτη της για τις γυναικείες σπουδές (εδώ σε pdf) θα ανακαλύψετε μέσα την εξής παράγραφο: ”Η φεμινιστική παιδαγωγική βασίζεται στην αποδοχή της δύναμης που έχει η διαδικασία συνειδητοποίησης, στην αποδοχή ότι υπάρχει καταπίεση, αλλά και δυνατότητα μείωσης ή εξάλειψής της, καθώς και την επιθυμία για κοινωνικό μετασχηματισμό (Weiler, 1994). Η φεμινιστική παιδαγωγική οραματίζεται την τάξη ως ένα απελευθερωτικό περιβάλλον στο οποίο διδάσκοντες/ουσες και μαθητές/τριες δρουν ως υποκείμενα με νέους τρόπους συνύπαρξης στην τάξη”. 
Και να πάλι αυτό το ”όραμα”. Φεμινιστικό μάλιστα όπως αποδεικνύεται. Αρκεί όπως λέει να το ”αποδεχτούμε”. Και η επιστήμη; Ποιός νοιάζεται. 
Όπως θα ακούσετε και στο βίντεο που παραθέτουμε παραπάνω, μετά από επίμονη απαίτησή μας να δοθούν τα επιστημονικά δεδομένα πάνω στα οποία βασίζεται, η κα Κογκίδου μας παρέπεμψε τελικά στο βιβλίο του Φώτη Πολίτη με τίτλο ”Οι ανδρικές ταυτότητες στο σχολείο”. Βιβλίο του οποίου τον πρόλογο έχει γράψει, μαντέψτε, η ίδια η κα Κογκίδου!
Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου διαβάζουμε: ”Η παρούσα μελέτη διερευνά τη συγκρότηση των «ανδρισμών» σε μαθητές και μαθήτριες του δημοτικού σχολείου… Εξετάζονται ζητήματα όπως, η ετεροσεξουαλικότητα ως πυλώνας συγκρότησης ηγεμονικών ανδρισμών, η τρομοκρατία του «φυσιολογικού» και η προώθηση της ομοφυλοφοβίας μέσω του στιγματισμού, ο μισογυνισμός και η αποκήρυξη της «μολυσματικής» θηλυκότητας, η αρ(ρ)ενοποίηση της κουλτούρας του ποδοσφαίρου ως προπύργιο «ανδρισμού»… Η μελέτη ενέχει πολιτικές επιπτώσεις, καθώς καθιστά ορατή τη διαιώνιση του έμφυλου apartheid από τον εκπαιδευτικό θεσμό εις βάρος της προώθησης μιας σύμμετρης ως προς το φύλο εκπαιδευτικής πολιτικής, η οποία πιθανόν θα μπορέσει να οδηγήσει στο μέλλον σε ένα requiem του «ανδρισμού» και του «φύλου»”.
Δυσκολευτήκαμε να το πιστέψουμε, αν και το διαβάζουμε μπροστά μας, αλλά η τελευταία πρόταση μιλά όντως για εξάλειψη του ανδρισμού και του φύλου ως ζητούμενο. Αυτά είναι τα ”επιστημονικά δεδομένα” στα οποία μας παρέπεμψε η κα Κογκίδου. 
Κλείνοντας, θέλουμε να εφιστήσουμε την προσοχή των αρμόδιων φορέων, του δήμου Καβάλας, της δημοτικής βιβλιοθήκης, της Α΄βάθμιας και Β΄βάθμιας εκπαίδευσης, διότι οι άνθρωποι που καλούν υποτίθεται ότι είναι υπεύθυνοι να μιλήσουν στους γονείς και στα παιδιά τους. Εάν δεν γνωρίζουν ποιούς ανθρώπους καλούν, καλύτερα να μη το κάνουν καθόλου. Εάν δεν τους ενδιαφέρει, είναι ακόμη χειρότερο.
Υπό αυτό το πρίσμα, δεν μπορώ να κατηγορήσω καθόλου την Καβαλιώτικη κοινωνία η οποία στο συντριπτικό της σύνολο απέρριψε την συγκεκριμένη εκδήλωση.
Από offtherecord
Δείτε σχετικά και

4 σχόλια:

Μαρία Π. είπε...

Aυτά που διαβάζουμε και ακούμε είναι απλώς απίστευτα!! Ξέραμε ότι υπάρχει εκτροπή στην επιστημονική σκέψη και ειδικά στο χώρο της ψυχολογίας αλλά δεν δεν είχαμε κατανοήσει το μέγεθος. Η καθηγήτρια μας λέει όχι μόνο ότι δεν υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα, αλλά ότι ουσιαστικά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΥΛΑ! Καταρρίπτει την ίδια την έννοια του φύλου!
Δεν αποδέχεται ούτε την βιολογία, ούτε τις σωματικές διαφορές, το ρόλο των οργάνων στο ανθρώπινο σώμα, την διαφοροποίηση στις λειτουργίες (όπως η παραγωγή ορμονών), την ίδια την χημική σύνθεση των ουσιών του σώματος και την επίδρασή τους στον εγκέφαλο, ούτε καν το βασικότερο, ότι σε ολόκληρη τη Φύση υπάρχουν ΔΥΟ ΦΥΛΑ.
ΔΥΟ, και όχι ένα ή κανένα ή πολλά.Και όχι μόνο στα ζώα αλλά και στα φυτά. Και όσα φυτά είναι ερμαφρόδιτα έχουν και πάλι συγκεκριμένο (αυστηρά καθορισμένο από τα γονίδιά τους) τρόπο λειτουργίας.
Πραγματικά όσα ακούμε είναι απίστευτα!
Ξέραμε ότι η επιστημονική κοινότητα στο μεγαλύτερο κομμάτι της κινείται εκτός της πίστης σε Θεό-Δημιουργό και σε συγκεκριμένο σχέδιο και ρόλο όσων απαρτίζουν την Δημιουργία [το φύλο υπάρχει ήδη από την στιγμή της γέννησης, πριν την δημιουργία των ορμονών, και είναι ένα ακόμα ανεξιχνίαστο έργο του Θεού],
αλλά θεωρούσαμε τουλάχιστον, ότι όταν αναφέρεται στο "επιστημονικό εργαλείο της γνώσης" το οποίο όπως λέει "αποδέχεται και χρησιμοποιεί", ότι αυτό στηρίζεται σε συγκεκριμένα επιστημονικά στοιχεία, που τεκμηριώνονται από τουλάχιστον αποδεκτές επιστήμες όπως η ΒΙΟΛΟΓΙΑ! Και δεν θα εμπίπτουν στο αντικείμενο της ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ όπως πολύ σωστά λέει κάποιος ομιλητής! Εδώ ακούμε εξωφρενικά πράγματα!
Ότι δεν υπάρχει φύλο αλλά κατασκευάζεται, όχι ως προς κάποια επιμέρους στοιχεία όπως π.χ. προτίμηση κάποιων επαγγελμάτων [θα μπορούσαμε να το δεχτούμε] αλλά ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΚΑΤΑ 100%(!!) κοινωνικά και πολιτισμικά.
Η Σιμόν Ντε Μπωβουάρ [η αγαπημένη του φεμινιστικού κινήματος] όπως και άλλοι άθεοι οπαδοί του υπαρξισμού, είχε μιλήσει για την κοινωνική "κατασκευή" του 2ου φύλου αλλά σε τελείως άλλη βάση.
Δεν "τολμούσαν" ακόμα στην εποχή της να αμφισβητήσουν θεμελιώδη πράγματα όπως η βιολογία.Παρέμεναν σε θέματα ανισότητας με την έννοια της ανισοτιμίας και των διαφορετικών κοινωνικών ρόλων και συμπεριφορών (δεχόταν όμως μια βιολογική διαφορετικότητα).
Εδώ βλέπουμε την καθηγήτρια να μην δέχεται καθόλου ότι υπάρχει οποιουδήποτε είδους διαφορά, να θεωρεί "τυχαία δημιουργία" την κατασκευή του σωματότυπου, η οποία είναι άσχετη με το ψυχικό υπόβαθρο.
Λέει ότι δεν υπάρχουν εγγενείς διαφορές, αλλά η έννοια "φύλο" είναι απλά κομμάτι της έμφυλης κοινωνικοποίησης(!!!).
Και για να εξαλείψει τον "κίνδυνο" της "κοινωνικής και πολιτισμικής επίδρασης" [αφού χαρακτηρίζει (το θεωρούμενο για μας, και ανυπόστατο γι αυτήν), φύλο μόνο ως μία "κοινωνική και πολιτισμική κατασκευή"], θεωρεί ότι ΠΡΕΠΕΙ να παρέμβουμε στα έμφυλα παιχνίδια για να απαλλαγούμε από τα έμφυλα στερεότυπα.
Και όχι μόνο ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ π.χ. σε ένα αγόρι να ντυθεί "πριγκίπισσα" όπως λέει, αν το θέλει, αλλά ΝΑ ΕΝΘΑΡΡΥΝΟΥΜΕ όλα τα παιδιά να βγουν από το "στερεότυπό τους", που εμείς [οι αδαείς γονείς και δάσκαλοι] ΤΟΥΣ ΕΠΙΒΑΛΑΜΕ, μέσω κατασκευασμένων κοινωνικών και πολιτισμικών αντιλήψεων(!!!).
Είναι απίστευτα και εξοργιστικά όλα αυτά. Και είναι απογοητευτικό ότι στην εκδήλωση πήγαν μόνο 20-25 άτομα και όσοι θέλησαν να μιλήσουν αντιμετωπίστηκαν με αλαζονεία και απαξίωση.
Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια εφησυχασμού!

Ανώνυμος είπε...

Κατ αρχήν δεν καταλαβαίνω γιατί σε όλες αυτές τις συζητήσεις αναφέρονται γνώμες και θεωρίες σχετικών επιστημόνων -οι οποίοι βέβαια ποτέ δεν συμφωνούν, υπάρχουν πάντοτε αντικρουόμενες θεωρίες- ενώ ποτέ δεν ζητείται η γνώμη γονέων. Εμείς έχουμε κάποιο λόγο? Όσοι από εμάς έχουμε μεγαλώσει 3 και 4 παιδιά, αγόρια και κορίτσια, δεν ξέρουμε άραγε τι παιχνίδια θέλουν τα παιδιά μας -από μόνα τους δηλαδή. Δεν θυμάμαι εγώ να επέβαλα στο γιό μου να παίξει με αυτοκινητάκια, μόνος του τα πρωτοκοίταξε σαν μαγεμένος, ενώ στο ίδιο ράφι ούτε που πρόσεξε την ύπαρξη κοριτσίστικων παιχνιδιών.
Αναρωτιέμαι αν η κυρία Γκογκίδου έχει παιδιά....
Δεύτερον, πραγματικά πώς περιμένουν αυτοί οι άνθρωποι να δούμε το θέμα της ημερίδας αυτής, ξέχωρα και ασχέτως της περιρρέουσας ατμόσφαιρας που προσπαθεί να επιβάλλει τον ζουρλομανδία του neutral parenting και της αποδόμησης φύλου? Τα παιχνίδια δηλαδή είναι το θέμα? Δε νομίζω...
Τρίτον, συνειδητοποιούν άραγε ότι το κοινωνικό φύλο, που σαφώς διαμορφώνεται, είναι η πρώτη προτεραιότητα στην ατζέντα της κοινωνικής μηχανικής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται? Κατανοούν τις συνέπειες?
Τέλος, αν ήμουν άντρας και παρακολουθούσα την ημερίδα αυτή, ή διάβαζα το οπισθόφυλλο του βιβλίου της κυρίας αυτής, νομίζω ότι θα αισθανόμουν καταδιωκόμενος και πτοημένος, τουλάχιστον. Εδώ μιλάμε για ευνουχισμό. Κάθε μητέρα ξέρει πως όταν το αγοράκι της είναι επιθετικό, δεν χρειάζεται να το ευνουχίσουμε, απλώς βάζουμε ένα δίχτυ από ηθικούς κανόνες που θα μάθουν στο αγοράκι μας σωστή συμπεριφορά. Δεν χρειάζεται να του τα κόψουμε - με συγχωρείτε, αλλά αυτό ακριβώς θα ήθελαν να επιτύχουν.

Μαρία Π. είπε...

"Δεν θυμάμαι εγώ να επέβαλα στο γιό μου να παίξει με αυτοκινητάκια, μόνος του τα πρωτοκοίταξε σαν μαγεμένος, ενώ στο ίδιο ράφι ούτε που πρόσεξε την ύπαρξη κοριτσίστικων παιχνιδιών.
Αναρωτιέμαι αν η κυρία Γκογκίδου έχει παιδιά...."

Πολύ σωστή παρατήρηση.Αυτό ισχύει σχεδόν από την στιγμή της γέννησης.Η διαφοροποίηση είναι δεδομένη, άσχετα αν ένα μωρό είναι πιο ήσυχο ή πιο ζωηρό και δυναμικό ή πιο κλειστός ή ανοιχτός χαρακτήρας (είτε αγόρι είτε κορίτσι).
Αλλά ξέρετε τι θα απαντούσαν; Ότι η διαφοροποίηση στις προτιμήσεις και γενικά στην κατεύθυνση της ψυχοσύνθεσης, δεν οφείλεται σε εγγενείς διαφορές αλλά στη δική μας "προκατειλημμένη" οπτική και διαφορετική συμπεριφορά απέναντί τους (με βάση τον σωματότυπο που βλέπουμε τον οποίο κακώς ταυτίζουμε με την ανύπαρκτη έννοια "φύλο"), η οποία (δική μας συμπεριφορά) προκαλεί τελικά τον διαχωρισμό των φύλων.
Που σε κανονικές συνθήκες είναι "ανύπαρκτος", αφού "δεν υπάρχουν" φύλα και η μορφή ενός ανθρώπινου όντος είναι θέμα τυχαίας σύζευξης των φυλετικών χρωμοσωμάτων.
Τέτοια τύφλωση..
Αλλά ακόμα και το θέμα της αλληλεπίδρασης ανάμεσα στη μορφή που βλέπουμε και τη δική μας "αντίδραση" δεν τους απασχολεί (έστω και φιλοσοφικά).
Το ότι δηλαδή η ίδια η μορφή και ο σωματότυπος όπως και οι κινήσεις και γενικά ολόκληρη η ιδιοσυγκρασία [όλα αυτά που εμείς λέμε ότι περιλαμβάνονται στην έννοια του "φύλου"], "προκαλούν" μια συγκεκριμένη οπτική στους άλλους που με βάση αυτή "αντιμετωπίζουν" ή "προσλαμβάνουν" το διαφορετικό φύλο.
Ακυρώνουν δηλαδή την ίδια τη βιολογία και μας λένε ότι όλα είναι θέμα δικών μας διαστρεβλωμένων κοινωνικών και πολιτισμικών κατάλοιπων.
Φυσικά η έννοια του Θεού και του Σχεδίου Δημιουργίας είναι παντελώς ανύπαρκτη.Όταν μάλιστα είναι απόλυτα τεκμηριωμένο [με βάση την Φυσική, και τελευταία την αστροφυσική, και όχι την φιλοσοφία] ότι η συγκεκριμένη μορφή του κόσμου και των υλικών σωμάτων, ο τρόπος που "φαίνονται σ΄εμάς", είναι αποτέλεσμα της φυσιολογίας του ανθρώπινου ματιού, [αν υπήρχε μια μικρή παρέκκλιση στο φάσμα φωτός που αντιλαμβάνεται θα χανόταν όλες οι μορφές και δεν θα βλέπαμε ούτε καν διαχωριστικά όρια, και θα αντιλαμβανόμασταν τα πάντα ως άπλετο φως, αλλά και τώρα που τα βλέπουμε "δημιουργούμε" εμείς τις συγκεκριμένες μορφές τους].
Ο γνωστός αστροφυσικός Μ.Δανέζης σε ένα επεισόδιο της σειράς "Το Σύμπαν που αγάπησα" αναφέρεται στη λειτουργία της ανθρώπινης όρασης και παρότι είναι δηλωμένος άθεος, αναρωτιέται ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ τελικά να εμφανίζεται "τυχαία" η ίδια η λειτουργία της όρασης, και ακόμα περισσότερο, να "παράγει" αυτή την απίστευτη "ομορφιά του κόσμου" [δεν είναι αντικειμενική η όψη του, έτσι την αντιλαμβάνεται μόνο το ανθρώπινο μάτι],
ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ τις Μορφές (ανάμεσα στις οποίες υπάρχει και το διαχωρισμένο φύλο) και το ΝΟΗΜΑ που αυτές περικλείουν [ο Άγιος Μάξιμος μας μιλάει για τους "Λόγους των όντων"].
Και αφού είναι άθεος εκπλήσσεται από το γεγονός ότι "υπήρξε" τελικά, [μέσα από άλλα άπειρα τυχαία πράγματα, που το Σύμπαν "δημιούργησε"] ο συγκεκριμένος συνδυασμός, του συγκεκριμένου τρόπου λειτουργίας της ανθρώπινης όρασης με την συγκεκριμένη, τόσο όμορφη και με "ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΝΟΗΜΑΤΑ", μορφή του κόσμου.Οι πιθανότητες να συμβεί αυτό με τυχαίο τρόπο, υπολογισμένες με μαθηματικούς τύπους, είναι απλά ανύπαρκτες.

Μαρία Π. είπε...

Όλα αυτά φαίνεται ότι δεν απασχολούν κάποιους "επιστήμονες"- ψυχολόγους οι οποίοι για να προωθήσουν τις εμμονικές ιδέες τους ισοπεδώνουν τα πάντα.
Η προτροπή ΝΑ ΕΝΘΑΡΡΥΝΟΥΜΕ ένα παιδί να βγει από το έμφυλο στερεότυπό του, δεν είναι ένας απλά επικίνδυνος ακροβατισμός αλλά μια διαστροφική ενέργεια με απρόβλεπτες συνέπειες (όπως είπε και ο κ.Πατέλης μιλώντας για διάλυση του ίδιου του βιολογικού πυρήνα συγκρότησης του ατόμου και της ταυτότητάς του).
Κάτι πολύ πιο απλό και "ακίνδυνο", έγινε με την μέθοδο της Μαρίας Μοντεσσόρι σε παιδιά κυρίως προσχολικής ηλικίας. Ήταν η προσαρμογή του περιβάλλοντος απόλυτα στα μέτρα του παιδιού ώστε να αισθάνεται "κυρίαρχος".Αυτό περιλάμβανε μόνο μικρά μεγέθη πραγμάτων ώστε να μη νιώθει "μικρός", και αντιμετώπιση σε βάση πλήρους ισότητας με πολύ χαμηλό τόνο φωνής και αποδοχή ακόμα και παράλογων απαιτήσεών, ή άρνησης αποδοχής κάποιων κανόνων, και οδήγησε σε ανασφαλείς (τα λογικά όρια δημιουργούν ασφάλεια), και ταυτόχρονα εγωιστικούς και απολυταρχικούς χαρακτήρες.Πόσο μάλλον λοιπόν οι νέες διαστροφικές "μέθοδοι" της κ.Κογκίδου!

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com