Τα περί δήθεν παρεξηγήσεως των αιρετικών Μονοφυσιτών

ΤΑ ΠΕΡΙ ΔΗΘΕΝ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΏΝ

(Ξεκάθαρα πρόκειται περί της πλάνης και δογματικής παρερμηνείας)

Του   Β. Χαραλάμπους,  θεολόγου

Ο τότε Μονοφυσίτης ‘’Πατριάρχης’’ της αυτοκαλουμένης ‘’Κοπτορθοδόξου  Εκκλησίας της Αλεξανδρείας Αιγύπτου’’ Σενούντας ο Γ΄ στο σύγγραμμά του ‘’Η φύση του Χριστού’’ (Εκδόσεις ‘’Αρμός’’ Αθήνα 1996) αναφέρει τα εξής : «Παρά το γεγονός ότι η σύνοδος της Εφέσου αναθεμάτισε τον Νεστόριο, οι νεστοριανές ρίζες απλώθηκαν και επέδρασαν στη σύνοδο της Χαλκηδόνος, όπου η τάση να διαχωριστούν οι δύο φύσεις  άρχισε να γίνεται τόσο ορατή, ώστε ειπώθηκε ότι ο Χριστός είναι δύο πρόσωπα.  Ο Θεός και ο άνθρωπος· ο ένας επιτελεί θαύματα και ο άλλος επιδέχεται ύβρεις και ταπείνωση». Είναι αυτή απλή παρερμηνεία ή πλανεμένη αιρετική παρανόηση; 

Δεν αμφισβητεί μόνο ο αιρετικός Μονοφυσίτης ‘’Πατριάρχης’’  Σενούντας ο Γ΄ την  Οικουμενική Σύνοδο της Χαλκηδόνας, αλλά προχωρεί ακόμα περισσότερο παραλληλίζοντας την αιρετική θέση του Νεστορίου με εκείνη των Ορθοδόξων.  Είναι αυτή παρερμηνεία ή πλανεμένη παρανόηση; 

Θα πρέπει κατ’ αρχή να επισημάνουμε μια σημαντική ασυνέπεια από μέρους του Μονοφυσίτη ‘’Πατριάρχη’’  Σενούντα του  Γ΄.   Από τη μια αναφέρει την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο της Εφέσου την απόφαση της οποίας αποδέχεται καθότι είναι απόφαση Οικουμενικής Συνόδου αλλά απορρίπτει την απόφαση της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου στη Χαλκηδόνα.

Επίσης ο αιρετικός Μονοφυσίτης ‘’Πατριάρχης’’  Σενούντας ο Γ΄, αναφέρει τα εξής στο εν λόγω στο σύγγραμμά του : «Ακολουθώντας την ίδια τάση ο Λέων, επίσκοπος Ρώμης, παρέθεσε τον περίφημο Τόμο του, απορρίφθηκε από την Κοπτική Εκκλησία.  Η σύνοδος όμως τον αποδέχθηκε και τον υπερψήφισε, βεβαιώνοντας έτσι ότι οι δύο φύσεις υπάρχουν στον Χριστό και μετά την ένωσή  τους.  Μία θεία φύση που επιτελεί τους σκοπούς της και μία ανθρώπινη που εκπληρώνει τον ρόλο της».

Ξεκάθαρα ο αιρετικός Μονοφυσίτης ‘’Πατριάρχης’’  Σενούντας ο Γ΄, επαναλαμβάνει και στο σύγγραμμά του ‘’Η φύση του Χριστού’’ την πλάνη του Μονοφυσιτισμού, η οποία καταδικάστηκε από την  Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο στη Χαλκηδόνα.  Είναι αυτή απλή παρερμηνεία ή πλανεμένη αιρετική παρανόηση;