Γιώργος Ζερβός, Ο Αρχιεπίσκοπος και η τακτική Σύνοδος της Ιεραρχίας

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ

TOΝ ΠΡΟΣΕΧΗ Ὀκτώβριον συγκαλεῖται εἰς τακτικήν συνεδρίαν ἡ Ἱερά Σύνοδος. Ἐκ τῆς ἡμερησίας διατάξεως ἀπουσιάζουν τά θέματα ἐκεῖνα, τά ὁποῖα ἔχουν προκαλέσει και προκαλοῦν ἀναστατώσεις εἰς τόν πιστόν λαόν. Μέ μόνην ἐξαίρεσιν τό θέμα τῆς Ποιμαντικῆς τῆς Ἐκκλησίας ὅλα τά ὑπόλοιπα εἶναι δευτερεύοντα. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί Πρόεδρος τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου «τρέμει» τήν ἀνάδειξιν κάποιων καυτῶν θεμάτων, διότι θέλει νά εἶναι καί μέ τόν «χωροφύλακα καί μέ τον ἀστυφύλακα». Ἰσορροπεῖ εἰς τεντωμένον σχοινί, ἐνῶ ἠμπορεῖ να πιστεύη διαφορετικά πράγματα ἀπ᾽ αὐτά τά ὁποῖα κάνει ἤ θέλει νά κάνη. Ἀποφεύγει συστηματικῶς νά ἀναδείξη θέματα, τά ὁποῖα ἀπασχολοῦν τόν πιστόν λαόν. Τοιαῦτα θέματα εἶναι:

1ον) Ἡ πορεία τῶν θεολογικῶν Διαλόγων μετά τῶν Παπικῶν και ἡ θέσις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἰς τό Παγκόσμιον Συμβούλιον Αἱρέσεων γνωστόν ὡς Παγκόσμιον Συμβούλιον «Ἐκκλησιῶν». Ὁ πιστός λαός διαμορφώνει τήν συνείδησιν ὅτι τόσον εἰς τούς Διαλόγους ὅσον καί εἰς τό ΠΣΕ προδίδεται ἡ Πίστις. Αἱ ἀντιδράσεις του εἶναι μεγάλαι. Ἕνας σημαντικός ἀριθμός Ἱεραρχῶν ἔχει τήν ἰδίαν ἄποψιν μέ τόν πιστόν λαόν. Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Αἰγιαλείας καί Καλαβρύτων κ. Ἀμβρόσιος ἐζήτησεν ἀπό τον Ἀρχιεπίσκοπον νά συγκληθῆ ἡ Ἱεραρχία καί νά λάβη ἀποφάσεις, διότι ἀπειλεῖται ἡ Ἐκκλησία μέ νέον σχίσμα. Ὡς ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῆς Ἐκκλησίας ἐπί μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Χριστοδούλου, προσφωνῶν, εἰς τήν Ἀθήναν τόν προηγούμενον Πάπαν τοῦ εἶχεν εἴπει: «Σέ ὑποδεχόμεθα ἐνῶ αἱ ἀντιδράσεις εἶναι μεγάλαι καί ὁ κίνδυνος σχίσματος πρό τῶν θυρῶν». Τώρα διαπιστώνει ὅτι ὁ «Ἀννίβας»–ἡ αἵρεσις τοῦ Παπισμοῦ δέν εἶναι πρό τῶν θυρῶν, ἀλλά ἐντός τῶν κόλπων τῆς Ἐκκλησίας. Καί δι᾽ αὐτό ζητεῖ τήν σύγκλισιν τῆς Ἱεραρχίας, διά νά λάβη ἀποφάσεις διά τό θέμα, ἀλλά καί διά τά θέματα τῆς μεταπατερικῆς αἱρετικῆς θεολογίας καί τήν αὐθαίρετον ἀπόδοσιν τῶν Λειτουργικῶν κειμένων καί τῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας εἰς τήν δημοτικήν γλῶσσαν. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος δυστυχῶς δέν συμμερίζεται τάς θέσεις τοῦ Σεβ. Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας κ. Ἀμβροσίου. Ἄλλως θά τάς περιελάμβανεν εἰς τήν τακτικήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας. Βεβαίως ἀπάντησις διά τήν στάσιν του ὑπάρχει: Δεν θέλει νά δυσαρεστήση τό κέντρον τοῦ Οἰκουμενιστικοῦ συγκρητισμοῦ εἰς τούς κόλπους τῆς Ὀρθοδοξίας, τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, διότι ὄπισθεν ὅλων αὐτῶν τῶν κινήσεων εὑρίσκονται Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, οἱ ὁποῖοι ἐνεργοῦν ὡς «ἐκτελεστικά ἀποσπάσματα» τοῦ Φαναρίου. Εἶναι ὅμως δυνατόν, ὅταν κινδυνεύῃ ἡ ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος νά σιωπᾶ καί νά φροντίζη νά κρατᾶ ἰσορροπίας, διά να μή δυσανασχετήση ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης;

2ον) Ἡ ἀναγνώρισις τῆς 8ης καί 9ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου ὑπό τόν Μέγαν Φώτιον ἡ πρώτη καί ἡ δευτέρα ὑπό τόνἍγιον Γρηγόριον τόν Παλαμᾶν. Ἡ ἀναγνώρισις ἐματαιώθη πέρυσι κατόπιν παρεμβάσεως τοῦ Φαναρίου διά τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου. Οὐσιαστικῶς ἀνεβλήθη τό θέμα διά τήν τακτικήν Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας τόν προσεχῆ Ὀκτώβριον. Τό θέμα, ὅμως, δέν εὑρίσκεται εἰς τήν ἡμερησίαν διάταξιν. Ὀρθῶς ὑπενθυμίζει τήν ἀπουσίαν του εἰς τόν Πρόεδρον τῆς ΔΙΣ-Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμον ὁ Σεβ. Πειραιῶς κ. Σεραφείμ. Ἡ Ἐκκλησία μας καί τό Φανάρι τιμοῦν τόν Μέγαν Φώτιον καί τον Ἅγιον Γρηγόριον τόν Παλαμᾶν, ἀλλά ἀρνοῦνται νά ἀναγνωρίσουν τάς ἀντιαιρετικάς-ἀντιπαπικάς Οἰκουμενικάς Συνόδους, αἱ ὁποῖαι συνεκλήθησαν μέ πρωτοβουλίαν των. Προφανῶς ἀναγνωρίζουν τήν Ἁγιοπνευματικήν των δρᾶσιν, ἀλλά δέν ἀναγνωρίζουν τάς ἀντιπαπικάς Συνόδους, διότι αὗται ἔρχοναι εἰς πλήρη ἀντίθεσιν μέ τά διακηρυσσόμενα ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ὅτι ὁ Παπισμός εἶναι κανονική «Ἐκκλησία», σώζουσα διά τῶν «μυστηρίων» της καί ἔχουσα κανονικήν ἱερωσύνην. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος δυστυχῶς ἀπό τά ἔτη τῆς παντοδυναμίας τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Χριστοδούλου εἶχεν ἀναγνωρίσει τόν Παπισμόν ὡς κανονικήν «Ἐκκλησίαν» (ἀργότερον ἦλθεν ἡ κρίσις Φαναρίου-Ἀθηνῶν). Ὁ σημερινός Ἀρχιεπίσκοπος, ὁ ὁποῖος εἶχε προλογίσει ἀντιπαπικόν βιβλίον καί ἐκράτει οὐδέτερον στάσιν ἔναντι τοῦ Παπισμοῦ, συμμορφώνεται πρός ὅλας τάς ἀποφάσεις καί τάς ὑποδείξεις τοῦ Φαναρίου. Τήν αὐτήν συμπόρευσιν ἔχει καί πλῆθος Ἱεραρχῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Κατά σύμπτωσιν οὗτοι εἶναι ξένοι πρός τήν Παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας, καινοτόμοι, ὀπαδοί τῆς ἐκκοσμικεύσεως, διαθέτοντες φρόνημα «Πάπα» καί γλῶσσα πολιτικοῦ ἐξουσιαστοῦ, πού ὅταν ἀμφισβητῆται ἡ δρᾶσις των καί αἱ ἐνέργειαί των, προβαίνουν εἴτε εἰς ἀπειλάς ἐναντίον τῶν πιστῶν εἴτε περιφρονοῦν τούς πιστούς, οἱ ὁποῖοι ζητοῦν τήν ἐφαρμογήν τῶν Ἱερῶν Κανόνων κ.λπ. Τό πνεῦμα των μεταδίδεται καί εἰς τούς κληρικούς των. Αἱ διαμαρτυρίαι τοῦ πιστοῦ λαοῦ δέν τούς ἐνοχλοῦν. Διερωτῶνται, ὅμως, διατί ἀδειάζουν αἱ Ἐκκλησίαι καί δέν προσέρχονται εἰς αὐτάς νέοι ἄνθρωποι; Νομίζουν ὅτι αἱ καινοτομίαι των εἰς τήν Λειτουργικήν, εἰς τήν γλῶσσαν τῆς Ἐκκλησίας, τά «κενά» κηρύγματά των καί αἱ δημόσιαι σχέσεις διά τάς ὁποίας ἐτησίως δαπανοῦν ἑκατοντάδας χιλιάδας εὐρώ θά γεμίσουν τάς Ἐκκλησίας. Δεν ἔχουν ἀντιληφθῆ ὅτι ἀκόμη καί ἐκεῖνοι πού ἐκκλησιάζονται μίαν φοράν τό ἔτος, ἔχουν μεγάλην Ἐκκλησιαστικήν συνείδησιν, γνωρίζουν καί πιστεύουν τήν παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας, ἀντιμετωπίζουν τούς Παπικούς ὡς αἱρετικούς κ.λπ. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν ἔχει μεγάλην εὐθύνην δι᾽ ὅλας αὐτάς τάς παρεκτροπάς τῶν Οἰκουμενιστῶν Ἀρχιερέων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Διατί; Διότι ἐπί τῶν ἡμερῶν του ἐμφανίζονται ὅλαι αὐταί αἱ παρεκ τροπαί.

3ον) Τό αἴτημα τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ἀνθίμου, ὁ ὁποῖος εἶχε ζητήσει τήν ἔκτακτον σύγκλησιν τῆς Ἱεραρχίας περί τά τέλη Ἰουνίου διά νά ληφθοῦν κρίσιμαι ἀποφάσεις τόσον διά τήν ἀθεΐαν, ἡ ὁποία λαμβάνει μορφήν «ἐπιδημίας» εἰς την Ἑλλάδα, ὅσον καί διά νά ἐπανακαθορισθῆ ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μέ σκοπόν νά καταστῆ ἐκ νέου ἡ Ἐκκλησία Σύμβολον Ἐθνικῆς Ἑνότητος. Τό αἴτημα τοῦ Σεβασμιωτάτου Θεσσαλονίκης συνέπιπτε καί μέ τήν Σύνοδον Κορυφῆς τῶν Εὐρωπαίων ἡγετῶν καί πιθανότατα ὁ Σεβασμιώτατος νά ἐπεθύμει να ληφθῆ ἀπό τήν Ἱεραρχίαν τῆς Ἐκκλησίας μία ἀπόφασις, ἡ ὁποία θά ἐνίσχυε τήν Ἐθνικήν ἑνότητα καί θα ἀπέστελε μήνυμα εἰς τούς Εὐρωπαίους ὅτι ὅλοι εἰς τήν Ἑλλάδα εἴμεθα μία «γροθιά».

4ον) Ἡ ἔρευνα τοῦ Σεβ. Ἠλείας κ. Γερμανοῦ διά εἰδικῶν ἐπιστημόνων, οἱ ὁποῖοι κατέδειξαν ὅτι τό 80% τῶν μαθητῶν ὁλοκλήρου τοῦ νομοῦ Ἠλείας καταλαβαίνουν τήν γλῶσσαν τοῦ Εὐαγγελίου, τῆς θείας Λειτουργίας, τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων και δέν ἔχουν ἀνάγκην μεταφράσεων ἤ ἀποδόσεως τῶν κειμένων της εἰς τήν δημοτικήν. Ὤφειλε τήν ἔρευναν νά τήν ἐντάξη εἰς την ἡμερησίαν διάταξιν, διά νά σταματήση τόν «κατήφορον» ὡρισμένων Μητροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι προκαλοῦν τόν πιστόν λαόν με τά γελοῖα πείσματά των. Ἀλλά καί διά νά ἀπαιτήση νά γίνη, ἐπιτέλους, σεβαστή ἡ ἀπόφασις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἡ ὁποία ἀπαγορεύει τήν ἀπόδοσιν τῶν Λειτουργικῶν κειμένων εἰς τήν δημοτικήν γλῶσσαν. Αὐτή ἡ ἀπόφασις ἐλήφθη ἐπί τοῦ σημερινοῦ Ἀρχιεπισκόπου, ἀλλά δέν ἐφηρμόσθη ποτέ. Ἡ παραβίασις συνεχίζεται ὑπό ὡρισμένων Μητροπολιτῶν καί μετά τήν κοίμησιν τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Πρεβέζης κυροῦ Μελετίου. Ὑπενθυμίζομεν ὅτι ἡ ὑπόθεσις τῆς «μεταγλωττίσεως» τῶν κειμένων τῆς θείας Λειτουργίας καί τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων ἔχει ἀποκτήσει μεγάλην δυναμικήν. Αὐτή ἡ ἐνέργεια ὡρισμένων Μητροπολιτῶν καταδικάζεται καί ὑπό Κυπρίων Ἱεραρχῶν, ἐνῶ πρίν ἀρκετούς μῆνας ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμος εἶχε ζητήσει διά συνεντεύξεώς του εἰς τό «amen» νά σταματήσουν αἱ «καινοτομίαι», διότι ὑπάρχει κίνδυνος σχίσματος εἰς τήν Ἐκκλησίαν διά το γλωσσικόν.

5ον) Ἡ ἀναζωογόνησις τῆς Ἐκκλησίας. Ἀλήθεια, διατί, Μακαριώτατε, ἀπό τῆς ἐκλογῆς σας ἐρρίψατε εἰς τόν κάλαθον τῶν ἀχρήστων ὅλα ἐκεῖνα τά πορίσματα ἐρευνῶν, τά ὁποῖα ἐκάνατε καί τά ὁποῖα προέβλεπον τήν Ἐνορίαν ὡς κέντρον ζωῆς, καθημερινάς θείας Λειτουργίας εἰς Ἱερούς Ναούς μέ δύο ἤ καί περισσοτέρους κληρικούς, τήν συνεχῆ παρουσία ἱερέως καθ᾽ ὅλην την διάρκειαν τῆς ἡμέρας εἰς τήν Ἐκκλησίαν μέ σκοπόν ὁ ἐνορίτης, ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται ἀντιμέτωπος μέ ἐσωτερικά καί ἄλλα ἀδιέξοδα νά τά συζητῇ μέ τόν ἱερέα-πνευματικόν; Αὐτά τά θέματα δεν ἔπρεπε νά εὑρίσκωνται εἰς τήν ἡμερησίαν διάταξιν τῶν πρός συζήτησιν θεμάτων τῆς Ἱεραρχίας.

6ον) Τό νέον μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, τό ὁποῖον ἐξισώνει τον Χριστόν μέ τόν Βούδδαν καί τούς ἄλλους Μεγάλους Μύστας, ἐνῶ τήν Ἐκκλησίαν μέ φιλοσοφικόν ἐργαστήριον. Ἡ συντριπτική πλειοψηφία τῶν θεολόγων, ὡς καί αἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανικαί ἀδελφότητες εἶναι ἀρνητικαί εἰς τήν μετεξέλιξιν τοῦ μαθήματος εἰς θρησκειολογικόν. Οἱ Ἱεράρχαι εἶναι διχασμένοι. Ὁ πιστός λαός εἶναι ἀντίθετος μέ τό θρησκειολογικόν μάθημα. Ἀπό ποῖον περιμένει «γραμμή» ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, διά νά λάβη ὁριστικάς ἀποφάσεις ὑπέρ τοῦ σημερινοῦ χαρακτῆρος τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν; Μήπως φοβᾶται τούς πολιτικούς, οἱ ὁποῖοι δέν ἄφησαν τίποτε ὄρθιον εἰς τόν τόπον αὐτόν καί οἱ περισσότεροι συνεκρότησαν τήν Μεγάλην Σχολήν τῆς Ἀνηθικότητος; Ἤ μήπως πρέπει νά ἱκανοποιήση τά αἰτήματα ὅλων ἐκείνων, πού προωθοῦν την πολυφυλετικότητα καί τήν πολυπολιτισμικήν Ἑλλάδα; Δέν ἔχει ἀντιληφθῆ ὅτι τά πράγματα ἀλλάζουν καί ὅτι μέ τήν στάσιν του παραβιάζει ἐμφανῶς τό Σύνταγμα τοῦ 1975, τό ὁποῖον διαφυλάσσει τήν Ὀρθόδοξον Πίστιν καί καθορίζει ὅτι πρέπει νά καλλιεργῆται ἡ θρησκευτική καί ἐθνική συνείδησις τῶν Ἑλλήνων; Πρίν καταργηθῆ τό Σύνταγμα, ἐπιχειρεῖ νά τό καταργήση ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἀλλοιώνουσα τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν. Ὁ Συνταγματικός νομοθέτης τοῦ 1975 (καί δέν ἐτροποποιήθη τo Σύνταγμα εἰς αὐτάς τάς διατάξεις) δέν εἶχεν ὑπ᾽ ὄψιν του τήν πολυφυλετικήν καί πολυπολιτισμικήν Ἑλλάδα, ἀλλά τήν Ὀρθόδοξον Ἑλλάδα. Κατά συνέπειαν ὅποιος Ἱεράρχης ζητεῖ τήν μεταβολήν τοῦ χαρακτῆρος τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν τότε εἶναι ὡς νά ἀρνῆται τήν διάδοσιν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. Τό ζήτημα εἶναι πολύ σοβαρόν. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ὀφείλει νά ἀποστείλη σαφές μήνυμα ὅτι δέν ὑποχωρεῖ. Ἄλλωστε ἡ πολυφυλετική Ἑλλάς καταρρέει καί δέν ἀποκλείεται μετά ἀπό ὀλίγον χρόνον νά ἔχουν ἀπομείνει ἐλάχιστα ἀπό τά καραβάνια τῶν εἰσελθόντων παρανόμως εἰς τήν Ἑλλάδα πολιτῶν. Αἱ δέ οἰκογένειαι τῶν νομίμων εἶναι ἐλάχισται καί πρός χάριν τῶν ὁποίων δέν θά ἀποδεχθῶμεν τήν ἀλλαγήν τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν. Τό θέμα ὅμως εἶναι πολύ σοβαρόν καί θά πρέπη νά ἔλθη εἰς τήν Ἱεραρχίαν, ἡ ὁποία δέν πρέπει νά ἔχη χαρακτῆρα διακοσμητικόν καί οὔτε νά λαμβάνωνται ἀποφάσεις ἀπό συμβούλους εἰς τό Παιδαγωγικόν Ἰνσιτοῦτον δι᾽ αὐτήν. Ἐάν συνεχισθῆ αὐτή ἡ πολιτική ὑπό τοῦ Ἀρχιεπισκόπου εἰς τό θέμα τῶν Θρησκευτικῶν ὁ «Ο.Τ.» θά καλέση ὅλους τοὺς Ἀρχιερεῖς νά λάβουν θέσιν, διά νά γνωρίζη ὁ πιστός λαός ποῖος ὑπηρετεῖ τήν Ἐκκλησίαν καί τήν Ὀρθοδοξίαν καί ποῖος ὄχι. Καλοῦμεν τήν νέαν Ἱεράν Σύνοδον τῆς περιόδου 2012-2013 νά ὑποχρεώσουν τόν Ἀρχιεπίσκοπον νά λάβη θέσιν ἐναντίον τῆς μετεξελίξεως τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν.

7ον) Θά ἠδυνάμεθα νά προσθέσωμεν καί ἄλλα, ὡς εἶναι αἱ αὐτοκτονίαι, ἡ δυναμική «ἀπόβασις» τῶν Προτεσταντῶν εἰς τήν Χώραν μας, οἱ ὁποῖοι δαπανοῦν πολλαπλασίως περισσότερα χρήματα καί ἀπό τούς Χιλιαστάς, διά νά κάνουν προσηλυτισμόν καί να ἐντυπωσιάσουν. Περιοριζόμεθα εἰς τά ἕξι πρῶτα, προσευχόμενοι εἰς τόν Τριαδικόν Θεόν νά σᾶς φωτίση καί νά ἀλλάξετε στάσιν, διότι ἔχετε «στάσιν» αἰχμαλώτου εἰς τόν θρόνον τοῦ «πρώτου» εἰς τήν Ἐκκλησίαν. Ἡ ἐπαναφορά τοῦ Σεβ. Μεσσηνίας ὡς ἐκπροσώπου τῆς Ἐκκλησίας μας εἰς τόν Παγκόσμιον Συμβούλιον τῶν Ἐκκλησιῶν-Αἱρέσεων λέγει πολλά. Πρίν ἀπό μερικούς μῆνας ἐκάνατε ἀποδεκτόν τό αἴτημά του καί τόν ἀπεμακρύνατε (εἶχεν ἀσκήσει αὐστηράν κριτικήν εἰς τάς ἀποφάσεις τῆς Ἱ. Συνόδου, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου καί Ἱεραρχῶν διά τήν συμπαράστασίν των εἰς τον φυλακισθέντα Καθηγούμενον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου, Ἀρχιμανδρίτην Ἐφραίμ). Τώρα τόν ἐπανεφέρατε τῇ ὑποδείξει τοῦ Φαναρίου. Καί ἄς τόν εἴχατε ἀντικαταστήσει μέ τόν φιλοπατριαρχικόν Σεβ. Μητροπολίτην Περιστερίου κ. Χρυσόστομον, ὁ ὁποῖος εἶναι ὑπέρ τοῦ διαλόγου ὑπό ὅρους καί προϋποθέσεις. Ἄλλωστε ὅταν ὁ Παπισμός ἀνεβάθμισε τήν Οὐνίαν εἰς τήν Ἑλλάδα εἶχε ζητήσει ἀπό τόν νῦν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν νά παρέμβη εἰς τό Βατικανόν διά τήν ματαίωσιν τῆς ἀποφάσεώς των τονίζων ὅτι ἡ ἀναβάθμισις τῆς Οὐνίας εἶναι τό «μεγάλο ἀγκάθι» διά τον θεολογικόν Διάλογον.

Γ. ΖΕΡΒΟΣ

Ορθόδοξος Τύπος, 27/07/2012