Οι Νεο- εικονομάχοι και οι Σύνοδοι της Μόσχας (1666) και Κωνσταντινούπολης (1776).

 

ΟΙ ΝΕΟΕΙΚΟΝΟΜΑΧΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΟΔΟΙ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ (1666) ΚΑΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ (1776)

Χρήστος Σαλταούρας

Σε παλαιότερη μελέτη μας είχαμε αναφερθεί διεξοδικώς στην Νεο- εικονομαχική στάση διαφόρων ομάδων εντός της Ορθοδόξου Εκκλησίας που πολεμούν διάφορες εικόνες της Ορθοδόξου Αγιογραφίας . 

Η εικόνα που συγκεντρώνει την μέγιστη πολεμική εκ μέρους των Νέων Εικονομάχων είναι η εικόνα της Αγίας Τριάδος στην οποία ο Πατήρ παρουσιάζεται όπως φάνηκε στο όραμα του Προφήτου Δανιήλ, δηλαδή ως Παλαιός των Ημερών, ο Υιός παρουσιάζεται όπως εσαρκώθη και το Άγιον Πνεύμα παρουσιάζεται όπως φάνηκε στην Βάπτιση του Ιησού σαν Περιστέρι. Οι αναγνώστες παρακαλούνται να διαβάσουν αν το επιθυμούν την εξής εκτενή μελέτη μας :

 Η ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ (https://aktines.blogspot.com/2017/01/blog-post_57.html)

            Οι πολεμούντες την εικόνα της Αγίας Τριάδος στην προσπάθειά τους να προσδώσουν Συνοδικό - Κανονικό κύρος στην πολεμική τους επικαλούνται δύο συνόδους. Την σύνοδο της Μόσχας του έτους 1666 και την σύνοδο της Κωνσταντινούπολης του έτους 1776. Με αυτόν τον τρόπο παραπλανούν τους απλούς και απληροφόρητους ανθρώπους. Οι πολεμούντες την εικόνα της Αγίας Τριάδος γνωρίζουν ασφαλώς ότι δεν είναι όλες οι Εκκλησιαστικές σύνοδοι αποδεκτές από την συνείδηση της Εκκλησίας. Μάλιστα οι ασκούντες την Νεο-Εικονομαχική πολεμική παρουσιάζονται ως Αντι-Οικουμενιστές και Παραδοσιακοί. Καλά κάνουν ασφαλώς και πολεμούν την Παναίρεση του Οικουμενισμού και την Ληστρική Σύνοδο του Κολυμπαρίου Κρήτης, αλλά κακώς χρησιμοποιούν το κύρος του Αντι- Οικουμενιστικού αγώνος.  Ειδικά οι Κληρικοί και Μοναχοί  Νεο-εικονομάχοι, με τα γένια τους και τα ράσα τους, παρασύρουν με την ρητορική τους και τις μελέτες τους πολλούς φιλοπαραδοσιακούς Χριστιανούς. Πολλοί λαϊκοί κατόπιν, παρασυρμένοι από την προπαγάνδα του κάθε Νεο-εικονομάχου «Γέροντα», διαχέουν τις αιτιάσεις των ενάντια στην εικόνα της Αγίας Τριάδος στο ευρύτερο κοινό.  Ας δούμε λοιπόν λίγα πράγματα για αυτές τις δύο συνόδους.

Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ (1666)

            Η Σύνοδος αυτή είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι αντιτίθεται σε προηγούμενες συνόδους. Συγκεκριμένα η σύνοδος της Μόσχας του έτους 1666 αντιτίθεται στο ζήτημα της εικονογραφίας στην σύνοδο της Μόσχας του έτους 1654 η οποία αποδέχεται την εικόνα της Αγίας Τριάδος με τον Πατέρα ως Παλαιό των Ημερών και το Άγιον Πνεύμα ως περιστέρι. Επίσης η εν λόγω σύνοδος του 1666 αντιτίθεται σε σύνοδο του 1620 αναφορικά με το θέμα της Αναβαπτίσεως των προσερχομένων στην Ορθοδοξία Παπικών. Δηλαδή η σύνοδος του 1666 αποφάσισε να γίνονται δεκτοί οι αβάπτιστοι αιρετικοί Παπικοί μόνο με Χρίσμα και όχι με Βάπτισμα ! Ανατρέπει δηλαδή την σύνοδο του 1620 (για τον Αναβαπτισμό των Παπικών), και πληθώρα κανόνων της Ορθοδόξου Εκκλησίας για τον Αναβαπτισμό των αιρετικών.

"Ἐπίσκοπος, ἢ πρεσβύτερος, τὸν κατὰ ἀλήθειαν ἔχοντα βάπτισμα ἐὰν ἄνωθεν βαπτίσῃ ἢ τὸν μεμολυσμένον παρὰ τῶν ἀσεβῶν ἐὰν μὴ βαπτίσῃ, καθαιρείσθω, ὡς γελῶν τὸν σταυρὸν καὶ τὸν τοῦ Κυρίου θάνατον, καὶ μὴ διακρίνων ἱερέας ψευδοϊερέων" (ΜΖ΄ Αποστολικός Κανόνας).

‘’Τοὺς προστιθεμένους τῇ ὀρθοδοξίᾳ, καὶ τῇ μερίδι τῶν σῳζομένων ἀπὸ αἱρετικῶν, δεχόμεθα κατὰ τὴν ὑποτεταγμένην ἀκολουθίαν τε καὶ συνήθειαν. Ἀρειανοὺς μὲν καὶ Μακεδονιανούς, καὶ Ναυατιανούς, τοὺς λέγοντας ἑαυτοὺς Καθαροὺς καὶ Ἀριστερούς, καὶ τοὺς Τεσσαρακαιδεκατίτας, ἤγουν Τετραδίτας, καὶ Ἀπολλιναριστάς, δεχόμεθα, διδόντας λιβέλλους, καὶ ἀναθεματίζοντας πᾶσαν αἵρεσιν μὴ φρονοῦσαν, ὡς φρονεῖ ἡ ἁγία τοῦ Θεοῦ καθολικὴ καὶ ἀποστολικὴ ἐκκλησία, σφραγιζομένους, ἤτοι χρισμένους πρῶτον τῷ ἁγίῳ μύρῳ, τὸ μέτωπον, καὶ τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ τὰς ῥίνας, καὶ τὸ στόμα, καὶ τὰ ὦτα, καί, σφραγίζοντες αὐτούς, λέγομεν· Σφραγὶς δωρεᾶς Πνεύματος ἁγίου. Περὶ δὲ τῶν παυλιανισάντων, εἶτα προσφυγόντων τῇ καθολικῇ ἐκκλησίᾳ, ὅρος ἐκτέθειται, ἀναβαπτίζεσθαι αὐτοὺς ἐξάπαντος. Εὐνομιανοὺς μέντοι, τοὺς εἰς μίαν κατάδυσιν βαπτιζομένους, καὶ Μοντανιστάς, τοὺς ἐνταῦθα λεγομένους Φρύγας, καὶ Σαβελλιανούς, τοὺς υἱοπατορίαν δοξάζοντας, καὶ ἕτερά τινα χαλεπὰ ποιοῦντας, καὶ πάσας τὰς ἄλλας αἱρέσεις, ἐπεὶ πολλοί εἰσιν ἐνταῦθα, μάλιστα οἱ ἀπὸ τῶν Γαλατῶν χώρας ἐρχόμενοι, πάντας τοὺς ἀπ᾿ αὐτῶν θέλοντας προστίθεσθαι τῇ ὀρθοδοξίᾳ, ὡς Ἕλληνας δεχόμεθα· καὶ τὴν πρώτην ἡμέραν ποιοῦμεν αὐτοὺς Χριστιανούς· τὴν δὲ δευτέραν, κατηχουμένους· εἶτα τὴν τρίτην, ἐξορκίζομεν μετὰ τοῦ ἐμφυσᾷν τρίτον εἰς τὸ πρόσωπον, καὶ εἰς τὰ ὦτα, καὶ οὕτω κατηχοῦμεν αὐτούς, καὶ ποιοῦμεν χρονίζειν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, καὶ ἀκροᾶσθαι τῶν Γραφῶν, καὶ τότε αὐτοὺς βαπτίζομεν. Καὶ τοὺς Μανιχαίους δέ, καὶ τοὺς Οὐαλεντινιανούς, καὶ Μαρκιωνιστάς, καὶ τοὺς ἐκ τῶν ὁμοίων αἱρέσεων προσερχομένους, ὡς Ἕλληνας δεχόμενοι, ἀναβαπτίζομεν· Νεστοριανοὺς δέ, καὶ Εὐτυχιανιστάς, καὶ Σεβηριανούς, καὶ τοὺς ἐκ τῶν ὁμοίων αἱρέσεων χρὴ ποιεῖν λιβέλλους, καὶ ἀναθεματίζειν τὴν αἵρεσιν αὐτῶν, καὶ Νεστόριον, καὶ Εὐτυχέα, καὶ Διόσκορον, καὶ Σεβῆρον· καὶ τοὺς λοιποὺς ἐξάρχους τῶν τοιούτων αἱρέσεων, καὶ τοὺς φρονοῦντας τὰ αὐτῶν, καὶ πάσας τὰς προαναφερομένας αἱρέσεις, καὶ οὕτω μεταλαμβάνειν τῆς ἁγίας κοινωνίας’’ (Κανὼν ϞΕ´ ΠΕΝΘΕΚΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ).

Βλέπουμε λοιπόν ότι οι Νέο-εικονομάχοι επικαλούνται σύνοδο που δεν απαιτεί αναβαπτισμό των αιρετικών Παπικών … Αυτά να τα βλέπουν όσοι τους ακολουθούν και τους θαυμάζουν για τον δήθεν ζηλωτισμό τους !

Η σύνοδος της Μόσχας του 1666 αναφέρει σχετικά με την εικονογραφία : «Ὁρίζομεν δέ ἀπό τοῦ νῦν τήν εἰκόνα τοῦ Κυρίου Σαβαώθ πλέον μή ζωγραφίζεσθαι, οὔτε εἰκονίζεσθαι, διότι τόν Κύριον Σαβαώθ (ἤγουν τόν Πατέρα) οὐδείς εἶδε ποτέ φανέντα ἐν σαρκί…» (ΝΑ ΄ Πρακτικόν τῆς ἐν Μοσχοβίᾳ Συνόδου ἐπί Καθαιρέσει τοῦ Πατριάρχου Νίκωνος 1666-67).

Αυτό είναι το απόσπασμα αποφάσεως της συνόδου το οποίο κραδαίνουν οι πολέμιοι της εικόνας της Αγίας Τριάδος. Όμως αυτό το απόσπασμα σε τίποτα απολύτως δεν αναιρεί την εικόνα της Αγίας Τριάδος όπως ισχυρίζονται οι αμαθείς Νέο- Εικονομάχοι. Η σύνοδος λέγει ότι δεν επιτρέπεται να εικονίζεται ο Πατήρ διότι δεν εσαρκώθη. Η βάση όμως της Ορθοδόξου εικονογραφίας δεν υπήρξε ποτέ ο αιρετικός ισχυρισμός ότι ο Πατήρ εσαρκώθη !!! Ο Θεός Πατήρ εικονίζεται συμβολικώς ως εφάνη εις τους Προφήτες. Ως Παλαιός των Ημερών εφάνη ο Πατήρ στο όραμα του Προφήτου Δανιήλ.

Η Ζ Οικουμενική Σύνοδος μακαρίζει τους εικονίζοντες τις προφητικές οράσεις :

«Τῶν τάς προφητικάς ὁράσεις, ὡς αὐτό τό Θεῖον αὐτάς ἐσχημάτισε καί διετύπου, εἰδότων καί ἀποδεχομένων καί πιστευόντων, ἅπερ ὁ τῶν Προφητῶν χορός ἑωρακότες διηγήσαντο, καί τήν τῶν Ἀποστόλων καί εἰς Πατέρας διήκουσαν ἔγγραφον καί ἄγραφον παράδοσιν κρατυνόντων, καί διά τοῦτο εἰκονιζόντων τά Ἅγια καί τιμώντων, αἰωνία ἡ μνήμη» (ΣΥΝΟΔΙΚΟ Ζ ΟΙΚ. ΣΥΝΟΔΟΥ).

Επίσης η Ζ Οικουμενική Σύνοδος αναθεματίζει τους αρνούμενους τις εικονίσεις των προφητικών οραμάτων:

«Τοῖς τάς μέν προφητικάς ὁράσεις, κἂν μη βούλοιντο, παραδεχομένοις, τάς δ’ ὀφθείσας αὐτοῖς εἰκονογραφίας, ὦ θαῦμα! καί πρό σαρκώσεως τοῦ Λόγου μή καταδεχομένοις, ἀλλ’ ἢ αὐτήν τήν ἄληπτόν τε καί ἀθέατον οὐσίαν ὀφθῆναι τοῖς τεθεαμένοις κενολογοῦσιν, ἢ εἰκόνας μέν ταῦτα τῆς ἀληθείας, καί τύπους, καί σχήματα ἐμφανισθῆναι τοῖς ἑωρακόσι συντιθεμένοις, εἰκονογραφεῖν δέ ἐνανθρωπήσαντα τόν Λόγον, καί τά ὑπέρ ἡμῶν αὐτοῦ πάθη οὐκ ἀνεχομένοις, Ἀνάθεμα α΄» (ΣΥΝΟΔΙΚΟ Ζ ΟΙΚ. ΣΥΝΟΔΟΥ).

 Στην Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία υπάρχουν εικόνες του Θεού Πατρός ως Παλαιού των Ημερών, (παράδειγμα η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας του Κούρσκ στην οποία άνωθεν της Θεοτόκου εικονίζεται ο Θεός Πατήρ ως Παλαιός των Ημερών). Επίσης υπάρχει και εικόνα της Αγίας Τριάδος στην οποία εικονίζεται ο Θεός Πατήρ ως Παλαιός των Ημερών, και η οποία κατασκευάστηκε το 1676, δέκα χρόνια μετά την σύνοδο με χορηγία του Τσάρου Αλεξίου ο οποίος συγκάλεσε την εν λόγω σύνοδο .

Η σύνοδος του 1666 σφάλει και σε ένα άλλο ζήτημα. Αναφέρεται στα πρακτικά της συνόδου «διότι τόν Κύριον Σαβαώθ (ἤγουν τόν Πατέρα) οὐδείς εἶδε ποτέ φανέντα ἐν σαρκί…». Σύμφωνα με το απόσπασμα αυτό της συνόδου ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΑΒΑΩΘ είναι ο ΠΑΤΗΡ. Η αλήθεια όμως που μας διδάσκει η Αγία Γραφή και η Εκκλησία είναι ότι ΚΥΡΙΟΣ ΣΑΒΑΩΘ ονομάζεται όχι μόνο ο Πατήρ αλλά και ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα. Ο Κύριος Σαβαώθ εσαρκώθη ! Στο ίδιο πρακτικό της συνόδου αναφέρεται παρακάτω ότι πράγματι ΚΥΡΙΟΣ ΣΑΒΑΩΘ ονομάζεται και ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα, αλλά προηγουμένως όπως είδαμε η σύνοδος αντιφάσκουσα και με την Γραφή και με τον εαυτό της έγραψε την φράση «Κύριον Σαβαώθ (ἤγουν τόν Πατέρα)»!!!

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ταυτίζει τον Κύριο Σαβαώθ που είδε σε όραμα ο Ησαϊας με τον Ιησού Χριστό, ενώ ο Απόστολος Παύλος ταυτίζει τον Κύριο  Σαβαώθ που είδε στο εν λόγω  όραμα ο Ησαϊας με το Άγιο Πνεύμα !

«Καί εγένετο τού ενιαυτού, ού απέθανεν Οζίας ο βασιλεύς, είδον τον Κύριον καθήμενον επί θρόνου υψηλού και επηρμένου, και πλήρης ο οίκος της δόξης αυτού.  και Σεραφίμ ειστήκεισαν κύκλω αυτού, έξ πτέρυγες τώ ενί και έξ πτέρυγες τώ ενί, και ταίς μέν δυσί κατεκάλυπτον το πρόσωπον, ταίς δε δυσί κατεκάλυπτον τους πόδας και ταίς δυσίν επέταντο.  και εκέκραγεν έτερος προς τον έτερον και έλεγον: άγιος, άγιος, άγιος Κύριος σαβαώθ, πλήρης πάσα η γη της δόξης αυτού.  και επήρθη το υπέρθυρον από της φωνής, ής εκέκραγον, και ο οίκος επλήσθη καπνού.  και είπον: ώ τάλας εγώ, ότι κατανένυγμαι, ότι άνθρωπος ών και ακάθαρτα χείλη έχων, εν μέσω λαού ακάθαρτα χείλη έχοντος εγώ οικώ και τον βασιλέα Κύριονσαβαώθ είδον τοίς οφθαλμοίς μου.  και απεστάλη προς με έν των Σεραφίμ, και εν τή χειρί είχεν άνθρακα, ον τή λαβίδι έλαβεν από τού θυσιαστηρίου,  και ήψατο τού στόματός μου και είπεν: ιδού ήψατο τούτο των χειλέων σου και αφελεί τας ανομίας σου και τας αμαρτίας σου περικαθαριεί. και ήκουσα της φωνής Κυρίου λέγοντος: τίνα αποστείλω, και τις πορεύσεται προς τον λαόν τούτον; και είπα: ιδού εγώ ειμι. απόστειλόν με.  και είπε: πορεύθητι και ειπόν τώ λαώ τούτω: ακοή ακούσετε και ου μη συνήτε και βλέποντες βλέψετε και ου μη ίδητε.  επαχύνθη γάρ η καρδία τού λαού τούτου, και τοίς ωσίν αυτών βαρέως ήκουσαν και τους οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν μήποτε ίδωσι τοίς οφθαλμοίς και τοίς ωσίν ακούσωσι και τή καρδία συνώσι, και επιστρέψωσι, και ιάσομαι αυτούς» (Ησ. 6: 1-10).

«Είπεν ούν αυτοίς ο Ιησούς: Έτι μικρόν χρόνον το φώς μεθ' υμών εστι. περιπατείτε έως το φώς έχετε, ίνα μη σκοτία υμάς καταλάβη. και ο περιπατών εν τή σκοτία ουκ οίδεν που υπάγει.  έως το φώς έχετε, πιστεύετε εις το φώς ίνα υιοί φωτός γένησθε. Ταύτα ελάλησεν ο Ιησούς, και απελθών εκρύβη απ' αυτών.  Τοσαύτα δε αυτού σημεία πεποιηκότος έμπροσθεν αυτών ουκ επίστευον εις αυτόν,  ίνα ο λόγος Ησαίου τού προφήτου πληρωθή ον είπε: Κύριε, τις επίστευσε τή ακοή ημών; και ο βραχίων Κυρίου τίνι απεκαλύφθη;  διά τούτο ουκ ηδύναντο πιστεύειν, ότι πάλιν είπεν Ησαίας:  Τετύφλωκεν αυτών τους οφθαλμούς και πεπώρωκεν αυτών την καρδίαν, ίνα μη ίδωσι τοίς οφθαλμοίς και νοήσωσι τή καρδία και επιστραφώσι, και ιάσομαι αυτούς.  ταύτα είπεν Ησαίας ότε είδεν την δόξαν αυτού και ελάλησε περί αυτού.  όμως μέντοι και εκ των αρχόντων πολλοί επίστευσαν εις αυτόν, αλλά διά τους Φαρισαίους ουχ ωμολόγουν, ίνα μη αποσυνάγωγοι γένωνται. ηγάπησαν γάρ την δόξαν των ανθρώπων μάλλον ήπερ την δόξαν τού Θεού» (Ιωάνν. 12: 35–43).

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης λέγει για τον Ιησού Χριστό : «ταύτα είπεν Ησαίας ότε είδεν την δόξαν αυτού και ελάλησε περί αυτού» – Ιωάνν. 12: 41. Η λέξη «ΑΥΤΟΥ», που αναφέρεται δύο φορές στο εδάφιο Ιωάνν. 12: 41, αναφέρεται πέραν πάσης αμφιβολίας στον Ιησού Χριστό όπως προκύπτει από την συνάφεια του κειμένου. Διότι σύμφωνα με το αμέσως επόμενο εδάφιο «όμως μέντοι και εκ των αρχόντων πολλοί επίστευσαν εις αυτόν, αλλά διά τους Φαρισαίους ουχ ωμολόγουν, ίνα μη αποσυνάγωγοι γένωνται» - Ιωάνν. 12: 42  . Οι άπιστοι Ιουδαίοι είχαν αποφασίσει να αποκόπτουν από την Συναγωγή – να καθιστούν δηλαδή αποσυνάγωγους , όσους Ιουδαίους πίστευαν στον Ιησού Χριστό. Βλέπε  Ιωάνν. 9: 22 – «ήδη γάρ συνετέθειντο οι Ιουδαίοι ίνα, εάν τις αυτόν ομολογήση Χριστόν, αποσυνάγωγος γένηται». Σύμφωνα λοιπόν με τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, ο Προφήτης Ησαϊας είδε την Δόξα του Ιησού Χριστού.

«Ταξάμενοι δε αυτώ ημέραν ήκον προς αυτόν εις την ξενίαν πλείονες, οίς εξετίθετο διαμαρτυρόμενος την βασιλείαν τού Θεού πείθων τε αυτούς τα περί τού Ιησού από τε τού νόμου Μωϋσέως και των προφητών από πρωί έως εσπέρας. και οι μεν επείθοντο τοίς λεγομένοις, οι δε ηπίστουν.  ασύμφωνοι δε όντες προς αλλήλους απελύοντο, ειπόντος τού Παύλου ρήμα έν, ότι Καλώς το Πνεύμα το άγιον ελάλησε διά Ησαίου τού προφήτου προς τους πατέρας υμών  λέγον: πορεύθητι προς τον λαόν τούτον και είπον: ακοή ακούσετε και ου μη συνήτε, και βλέποντες βλέψετε και ου μη ίδητε.  επαχύνθη γάρ η καρδία τού λαού τούτου, και τοίς ωσί βαρέως ήκουσαν, και τους οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν, μήποτε ίδωσι τοίς οφθαλμοίς και τοίς ωσίν ακούσωσι και τή καρδία συνώσι και επιστρέψωσι, και ιάσομαι αυτούς.  γνωστόν ούν έστω υμίν ότι τοίς έθνεσιν απεστάλη τούτο το σωτήριον τού Θεού, αυτοί και ακούσονται.  και ταύτα αυτού ειπόντος απήλθον οι Ιουδαίοι πολλήν έχοντες εν εαυτοίς συζήτησιν» (Πράξ. 28: 23–29).

Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος ΤΑΥΤΙΖΕΙ τον Κύριο Σαβαώθ με το Άγιο Πνεύμα, αποδίδει τα λόγια του Κυρίου Σαβαώθ  στο Άγιο Πνεύμα – «ειπόντος τού Παύλου ρήμα έν, ότι Καλώς το Πνεύμα το άγιον ελάλησε διά Ησαίου τού προφήτου προς τους πατέρας υμών  λέγον: πορεύθητι προς τον λαόν τούτον και είπον: ακοή ακούσετε και ου μη συνήτε, και βλέποντες βλέψετε και ου μη ίδητε.  επαχύνθη γάρ η καρδία τού λαού τούτου, και τοίς ωσί βαρέως ήκουσαν, και τους οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν, μήποτε ίδωσι τοίς οφθαλμοίς και τοίς ωσίν ακούσωσι και τή καρδία συνώσι και επιστρέψωσι, και ιάσομαι αυτούς» (Πράξ. 28: 25–27).

Στο 2^ο κεφάλαιο του Προφήτου Ζαχαρία γίνεται διάκριση του Κυρίου Σαβαώθ από άλλον Κύριον Σαβαώθ !

« διότι τάδε λέγει Κύριος παντοκράτωρ (Σαβαώθ)· ὀπίσω δόξης ἀπέσταλκέ με ἐπὶ τὰ ἔθνη τὰ σκυλεύσαντα ὑμᾶς, διότι ὁ ἁπτόμενος ὑμῶν ὡς ὁ ἁπτόμενος τῆς κόρης τοῦ ὀφθαλμοῦ αὐτοῦ.   διότι ἰδοὺ ἐγὼ ἐπιφέρω τὴν χεῖρά μου ἐπ᾿ αὐτούς, καὶ ἔσονται σκῦλα τοῖς δουλεύουσιν αὐτοῖς, καὶ γνώσεσθε ὅτι Κύριος παντοκράτωρ (Σαβαώθ) ἀπέσταλκέ με» (Ζαχαρίας 2:12-13).

Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ (1776)

            Οι εχθροί της εικόνας της Αγίας Τριάδος (με τον Πατέρα ως Παλαιό των Ημερών, τον Υιό,  και το Άγιον Πνεύμα ως Περιστερά, δεν διστάζουν να αναφέρουν και την καταδίκη της εν λόγω εικόνας από μία σύνοδο που έγινε στην Κωνσταντινούπολη επί Πατριάρχου Σωφρονίου του Β΄ το 1776. Δεν αναφέρουν όμως ότι αυτή η σύνοδος που επικαλούνται καταδίκασε τους Ορθοδόξους Κολλυβάδες –μεταξύ των οποίων συγκαταλεγόταν και ο ιερομόναχος Αγάπιος ο Κύπριος– ενώ εδίωξε και εξόρισε τον Άγιο Αθανάσιο τον Πάριο !!! Το 1785 ο πατριάρχης Γαβριήλ ο Δ΄ αθώωσε τον άγιο Αθανάσιο. Η τελική δικαίωση όμως των Κολλυβάδων (για το θέμα των μνημοσύνων και την συχνή θεία Μετάληψη) έγινε αργότερα, τον Αύγουστο του 1819, από τον πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄.

Είναι απορίας άξιο πως επικαλούνται την Αντι- κολλυβαδική αυτή σύνοδο άτομα που φρονούν όπως ισχυρίζονται Ορθόδοξα, Παραδοσιακά και Αντι-οικουμενιστικά !

            Όταν καταρρίπτονται όλα τα επιχειρήματα των Νεο-εικονομάχων, αυτοί ισχυρίζονται πως μπορεί να παρουσιάστηκε ο Πατήρ ως Παλαιός των Ημερών στον Δανιήλ και το Άγιον Πνεύμα ως Περιστερά στην Βάπτιση και ο Ιησούς να εικονίζεται όπως εσαρκώθη, αλλά ποτέ δεν παρουσιάστηκαν ταυτόχρονα τα τρία Πρόσωπα μαζί όπως τα δείχνει η συγκεκριμένη εικόνα και ότι είναι μία αυθαίρετη και αλλόκοτη σύνθεση !

Απαντούμε : Ποίος, Πού, Πότε και κυρίως ΓΙΑΤΙ, απαγόρευσε την ταυτόχρονη εικονογράφηση των τριών αυτών παρουσιάσεων των προσώπων της Αγίας Τριάδος ;;; Γιατί ονομάζεται από ορισμένους αυθαίρετη μία τέτοια εικονογράφηση ; Η παραδοσιακή εικόνα της Πεντηκοστής (που παρουσιάζει τους Μαθητές να λαμβάνουν ως φλόγα το Άγιο Πνεύμα) που εικονίζει καθήμενο τον Απόστολο Παύλο (!!!) με τους άλλους μαθητές,είναι και αυτή  η εικονογράφηση απορριπτέα ; Και ασφαλώς ο Απόστολος Παύλος δεν ήταν παρών την ημέρα της Πεντηκοστής, δεν ήταν ακόμη Χριστιανός, αλλά στην εικονογραφία έχουμε συμβολική αναπαράσταση του λειτουργικού χρόνου της Εκκλησίας στον οποίον δεν υπάρχει παρόν , παρελθόν και μέλλον !  Στην εικόνα της Γέννησης του Χριστού επίσης εικονίζονται ταυτόχρονα ο Χριστός στην φάτνη , οι ποιμένες αλλά και …. οι Μάγοι με τα δώρα !!!

Ματθαίος 2: 7-11,16: « Τότε ῾Ηρῴδης λάθρα καλέσας τοὺς μάγους ἠκρίβωσε παρ᾿ αὐτῶν τὸν χρόνον τοῦ φαινομένου ἀστέρος,   καὶ πέμψας αὐτοὺς εἰς Βηθλεὲμ εἶπε· πορευθέντες ἀκριβῶς ἐξετάσατε περὶ τοῦ παιδίου, ἐπὰν δὲ εὕρητε, ἀπαγγείλατέ μοι, ὅπως κἀγὼ ἐλθὼν προσκυνήσω αὐτῷ.   οἱ δὲ ἀκούσαντες τοῦ βασιλέως ἐπορεύθησαν· καὶ ἰδοὺ ὁ ἀστὴρ ὃν εἶδον ἐν τῇ ἀνατολῇ προῆγεν αὐτούς, ἕως ἐλθὼν ἔστη ἐπάνω οὗ ἦν τὸ παιδίον·   ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα,   καὶ ἐλθόντες εἰς τὴν οἰκίαν εἶδον τὸ παιδίον μετὰ Μαρίας τῆς μητρὸς αὐτοῦ, καὶ πεσόντες προσεκύνησαν αὐτῷ, καὶ ἀνοίξαντες τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν προσήνεγκαν αὐτῷ δῶρα, χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν·…. Τότε ῾Ηρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων».

Λουκάς 2:6-7,15-16 « ἐγένετο δὲ ἐν τῷ εἶναι αὐτοὺς ἐκεῖ ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ τεκεῖν αὐτήν,   καὶ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐσπαργάνωσεν αὐτὸν καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸν ἐν τῇ φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι…  καὶ ἐγένετο ὡς ἀπῆλθον ἀπ᾿ αὐτῶν εἰς τὸν οὐρανὸν οἱ ἄγγελοι, καὶ οἱ ἄνθρωποι οἱ ποιμένες εἶπον πρὸς ἀλλήλους· διέλθωμεν δὴ ἕως Βηθλεὲμ καὶ ἴδωμεν τὸ ρῆμα τοῦτο τὸ γεγονός, ὃ ὁ Κύριος ἐγνώρισεν ἡμῖν.   καὶ ἦλθον σπεύσαντες, καὶ ἀνεῦρον τήν τε Μαριὰμ καὶ τὸν ᾿Ιωσὴφ καὶ τὸ βρέφος κείμενον ἐν τῇ φάτνῃ».

Οι Μάγοι προσκύνησαν τον Ιησού σε ΟΙΚΙΑ και όχι σε ΦΑΤΝΗ. Περίπου δύο χρόνια μετά την γέννησή του. Για τον λόγο αυτό ο Ηρώδης εφόνευσε όλα τα αρσενικά  παιδιά της Βηθλεέμ από δύο ετών και κατωτέρω !

Ας μας πούνε επιτέλους οι διάφοροι νέο-εικονομάχοι ποίες εικόνες αρνούνται…

ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ  ΧΡΗΣΤΟΣ