ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ
«Βασιλεῦ Οὐράνιε Παράκλητε…, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν…». Ὁ Τριαδικός Θεός, ἔπλασε τόν ἄνθρωπο, αὐτεξούσιον, λογικόν, βασιλέα και ἄρχοντα τῆς κτίσεως. Ἐλεύθερον, ἐάν θέλει, νά θησαυρίζει θησαυρούς οὐράνιους, διά νά εἶναι ἡ καρδιά προσκολλημένη εἰς τόν Θεόν καί εἰς τίς ἐντολές Του. «Ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρός ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καί ἡ καρδία ὑμῶν».
Σήμερα, σεβαστή γερόντισσα, ἡ Εὐαγγελική Περικοπή, τονίζει τρεῖς μεγάλους θησαυρούς πού καλεῖται κατά βούληση ὁ ἄνθρωπος νά ἀκολουθήσει: τήν ἀνεξικακία, τήν εἰλικρίνεια, τήν ἀφιλαργυρία.
Συνεπῶς νά ἀπομακρύνεται ἡ καρδιά ἀπό τήν κακία, τήν ὑποκρισία, τήν φιλαργυρία. Ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν, ὁ Παράκλητος, προσκολλᾶται στίς καρδιές αὐτές πού κατά βούλησιν, ἐλεύθερα τηροῦν τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ, ὥστε ὁ τηρῶν τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, νά γίνεται κατοικητήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος. «ἐάν τίς ἀγαπᾷ με…καί μονή παρ’ αὐτῷ ποιήσωμεν»[1].
Οἱ Πατέρες θεωροῦν μακάριον, ἐκεῖνον πού μέ τήν πρακτικήν φιλοσοφία ὑπερπήδησε τό τεῖχος τῆς ἐμπαθεστάτης ἕξεως καί ἔφθασε εἰς θεωρίας ἐπίβασιν, πέτυχε τήν καλή ἀλλοίωση καί ἀνάβαση καί ἀπό ἐκεῖ, μέ τά φτερά τῆς ἀπάθειας, μέ τή γνώση καί τή σοφία τοῦ Λόγου, ἀναπαύτηκε μέσα στό θεό, πού εἶναι ἡ μακαρία ζωή. Ὅσοι ἀγαποῦν τόν Θεό, ἔχουν πολλή εἰρήνη καί δέν ὑπάρχει γι’ αὐτούς αἰτία σκανδαλισμοῦ. Τό ἄριστο εἶναι νά πεθάνει κανείς γιά τόν κόσμο καί νά ζήσει γιά τόν Χριστό. «Ὁ Χριστός εἶναι τό πᾶν»(Ἅγιος Πορφύριος). Γιατί διαφορετικά δέν μπορεῖ νά ἀναγεννηθεῖ, οὔτε ἡ καρδιά νά προστρέχει στόν τόπο πού εἶναι ὁ θησαυρός, ὁ Παράκλητος πού εἶναι ἡ ψυχή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Φρονοῦμε ἀδελφοί, ὅτι αὐτή ἡ ἀναγέννηση, γίνεται μέ τήν ἐμπιστοσύνη σέ πνευματικούς πατέρες καί σέ κοινωνία ἐν Χριστῷ μέ τούς ἀδελφούς δηλαδή τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ὅπου κεφαλή ὁ Μεσσίας. «..ὑποτασσόμενοι ἀλλήλοις ἐν φόβῳ Θεοῦ». Ἔτσι καί οἱ δώδεκα Ἀπόστολοι, ἀπό Τόν ἕνα γεννήθηκαν, τόν Χριστό καί οἱ ἑβδομήντα Ἀπόστολοι, ἀπό τούς δώδεκα καί υἱοθετήθηκαν ἀπό τόν Θεό Πατέρα.[2]Ἐν τούτοις πιστεύουμε σεβαστή γερόντισσα, ὅτι κακό πράγμα εἶναι ἡ ἀπιστία, τό κάκιστο γέννημα τῆς κακίας, τῆς ὑποκρισίας, καθώς καί τῆς πονηρᾶς φιλαργυρίας.
Ὁ Ἰησοῦς σήμερα, στήν Εὐαγγελική περικοπή πού ἀναγνώσαμε, τό τονίζει μέ ἔμφαση. Αὐτές οἱ ἀσθένειες τῆς ψυχῆς εἶναι μεγάλο κακό, καθ’ ὅτι ἐμποδίζουν τήν συγχώρηση τοῦ Θεοῦ διά Ἰησοῦ τοῦ Σωτῆρος, εἰς τούς ἀνθρώπους, μπαίνοντας ἐμπόδιο μεταξύ τοῦ Πλάστη καί τοῦ πλάσματος.
Ἄν θέλεις χριστιανέ ἀδελφέ, νά εἶσαι φίλος τοῦ Χριστοῦ, πρέπει νά μισήσεις τήν διαστροφή καί νά μή ζεῖς μέ ἀμέλεια· προσπαθῶντας νά πάρεις τήν θέση τοῦ Θεοῦ, χωρίς τόν Θεό. Αὐτό ἔπαθαν καί οἱ Πρωτόπλαστοι καί σκόνταψαν καί ἐκδιώχτηκαν ἀπό τόν Παράδεισο σήμερα. Ἀντίθετα ἡ ἀχόρταγη ἀγάπη σου γιά τούς οὐράνιους θησαυρούς, νά στρέφει τήν καρδιά, τόν νοῦν καί τήν διάνοια, στόν γλυκύτατο Ἰησοῦν, ὥστε Ἐκεῖνος, διά τοῦ Παρακλήτου, τοῦ θησαυροῦ τῶν ἀγαθῶν, νά σέ καταστήσει καί πάλι καινή κτίση, υἱόν ἀναστάσεως, πνευματικόν τέκνον τοῦ Ἀγαθοῦ Πατέρα, πολίτη τοῦ Παραδείσου. Μή ξεχνᾶμε ἀδελφοί, ὅτι κατά τό δέντρο θά εἶναι ὁπωσδήποτε καί ὁ καρπός του.[3]
Συνεπῶς, στῶμεν καλῶς· ἡ ἁγία καί μεγάλη Τεσσαρακοστή, ἀνοίγεται ἐνώπιόν μας. Ἀνεξικακία, ταπεινό φρόνημα, ἀφιλαργυρία, στέκονται μπροστά μας καί μᾶς προσκαλοῦν στό στάδιο τῶν ἀρετῶν. Βοηθός καί σκεπαστής, ὁ Τριαδικός Θεός καί ὁ Σωτῆρας, Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός.
Τό στάδιο τῶν ἀγώνων ἠνέωκται. «Τῶν ἀρετῶν ἡ καλλίστη, ἐξανοίγεται τρίβος, τό στάδιον τῶν θείων Νηστειῶν, πᾶσιν ἰδού εὐτρεπίζεται·…»[4].Ἰδού πεδίον ὡραίων ἀγωνισμάτων· ἡ γνῶσις τῆς ματαιότητος τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων καί ἡ ἀποφυγή αὐτῆς(τῆς ματαιότητος), ὁδοδείκτης. Ζητούμενον: «…οἱ ἀθλῆσαι νομίμως, βουλόμενοι αἰτήσατε Χριστόν, εἰρηναῖων ἐξ ὕψους, καιρόν ἡμῖν δωρίσασθαι»[5] ἀγάπη καί προσκόληση σ’ἐκεῖνα πού ὑπάρχουν στόν ἀγαθόν Παράκλητον, πού δωρίζει ἄνωθεν δωρεές καί φωτίζει τίς καρδιές ὥστε νά λατρεύεται ὁ Τριαδικός Θεός καί ὁ Χριστός, καθ’ ὅλην τήν διάρκεια τοῦ Ἁγίου Τριωδίου καί νά γεννιοῦνται πνευματικά τέκνα, ὅμοια στήν ἀγαθότητα μέ τόν Πατέρα τους.
Καλό στάδιο, εὐλογημένη νηστεία καί ἄσκηση. Πνευματοφόρος ἁγία Μεγάλη Ἑβδομάδα, λαμπροφόρα καλή Ἁγία Ἀνάσταση.
Στόν Σωτῆρα Χριστόν, ἡ Τιμή, ἡ Δόξα, ἡ Βασιλεία, εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.
[1](Ἰωάν.,ιδ’ ,23)
[2](Ματθ. 5, 45)
[3](Ματθ.12, 33)
[4](Τριώδιον, Τετάρτη Τυρινῆς, ὠδή θ’ )
[5](Τριώδιον, Τετάρτη Τυρινῆς, ὡδή θ’ )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου