Ὁ Προγραμματισμένος Θάνατος τοῦ μοναχοῦ Ἐφραῖμ Ἄντγουντ

 

Ὁ Προγραμματισμένος Θάνατος τοῦ μοναχοῦ Ἐφραῖμ Ἄντγουντ

Toυ Βασίλειου Ευσταθίου, Δρ. Φυσικού, πτ. Θεολογίας (Τμ.Κοιν.Θ.ΕΚΠΑ)

Στὶς 8 Ἰουνίου, ὥρα 10.00 τὸ πρωὶ στὶς φυλακὲς ὑψίστης ἀσφαλείας στὴν Ἀριζόνα, ἕνας νεοκαρὴς μοναχός εἶχε ἑτοιμαστεῖ στὸν θάλαμο ἐκτελέσεων καὶ ἄρχιζε ἡ διαδικασία. Μέσα ἀπὸ ἕναν ὀρὸ διοχετεύτηκαν σταδιακὰ τρεῖς οὐσίες, ὅπου ἡ τελευταῖα ἦταν καὶ ἡ θανατηφόρα δόση. Μετὰ ἀπὸ δεκαέξι λεπτά, ὁ πατέρας Ἐφραῖμ ἦταν νεκρός. Ἡ Ἀμερικὴ θεωροῦσε πλέον ὅτι εἶχε γλυτώσει ἀπὸ ἄλλο ἕνα ἐπικίνδυνο γιὰ τὴν ἀσφάλειά τῶν πολιτῶν της στοιχεῖο. Τώρα πόσο ἐπικίνδυνος μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ ὁ χειρότερος ἐγκληματίας σὲ μιὰ τόσο φοβερὴ φυλακή, ὅπου ζεῖ στενὰ παρακολουθούμενος καὶ ἀπομονωμένος νὰ συναντήσει ἄνθρωπο, πέρα ἀπὸ κάποιες σπάνιες αὐστηρὰ ἐλεγχόμενες ἐπισκέψεις πολὺ συγκεκριμένων προσώπων στὴ ζωή του, εἶναι ἕνα καίριο ἐρώτημα. Ἐκτὸς τοῦ ἐρωτήματος: Ἦταν πράγματι ὁ ἔνοχος;

Γιατὶ εἶναι δεκάδες οἱ περιπτώσεις ποὺ καταδικασμένοι σὲ θάνατο στὶς πολιτείες τῆς Ἀμερικῆς ποὺ ἐφαρμόζεται αὐτὴ ἡ ἔσχατη ποινή, ποὺ ἀφοῦ καταδικάστηκαν σὲ θάνατο πρόλαβαν πρὶν ἐκτελεστοὺν νὰ ἀποδείξουν τὴν ἀθωότητά τους. Δὲν ἦταν ὅμως ὅλες οἱ περιπτώσεις ἄδικα καταδικασμένων τόσο τυχερές, ἀφοῦ ὑπήρξαν καὶ αὐτὲς ποὺ τὰ τεκμήρια τῆς ἀθωότητας ἦρθαν στὸ φῶς, ὅταν ὁ καταδικασμένος εἶχε ἤδη δεχθεῖ τὴν ποινὴ καὶ δὲν ὑπήρχε πλέον ἐπιστροφή. Καὶ πόσοι ἦταν ἀθώοι καὶ ποτὲ δὲν ἀποδείχθηκε; Καὶ ἐκτὸς αὐτοῦ, ὑπάρχει ἕνας ἀμερικάνικος νόμος, ὅπως ἐξηγοῦν πολλοῖ δικηγόροι θανατοποινιτῶν, ὅπου ὅταν δὲν παρουσιάσεις ἔγκυρα μέχρι ἑνὸς χρονικοῦ περιθωρίου τὰ ἀποδεικτικὰ στοιχεῖα ποὺ ἔχεις γιὰ τὴν ὑπεράσπισή σου, στὴν συνέχεια εἶναι πολὺ δύσκολο ἕως ἀδύνατο νὰ σὲ δεχθοῦν σὲ ἀκρόαση. 

Καὶ ἄν δὲν σὲ δεχθοῦν ἔρχεται ἡ ὥρα ποὺ μεταφέρεσαι ἀπὸ τὸ death row στὸ death watch, δηλαδὴ στὴν πτέρυγα προγραμματισμένων πιὰ ἐκτελέσεων, ὅπου ἀρχίζει ἡ ἀντίστροφη μέτρηση ἡμερῶν καὶ ὡρῶν. Γιὰ τὴν ἀμερικανικὴ πολιτεία εἶσαι πλέον ἄξιος θανατικῆς ποινῆς, ἀφοῦ δὲν κατάφερες νὰ ἀποδείξεις τὴν ἀθωότητά σου, καὶ δὲν σὲ σώζει τίποτα. Κατὰ αὐτό τὸ σύστημα δικαίου, εἶναι σαφὲς ὅτι δὲν ἐστιάζουν οἱ Ἀμερικανοὶ στὸ ὅτι μπορεῖ νὰ εἶσαι ἀθώος, ἀλλὰ στὸ ὅτι μπορεῖ νὰ εἶσαι ἔνοχος, καὶ ἄρα ἐπικίνδυνος. Καὶ ἀφοῦ σὲ καταδικάσουν γιὰ τὸ καλὸ ὅλων, ἐξαιρουμένου βέβαια τοῦ καλοῦ τοῦ δικοῦ σου ποὺ θὰ σὲ σκοτώσουν, σὲ ἀφήνουν μόνο νὰ ἐλπίζεις, ὅτι μπορεῖ νὰ σοῦ σώσει χάρη ὁ κυβερνήτης τὴν τελευταῖα στιγμή. Ὥσπου ἡ τελευταῖα στιγμὴ ἔρχεται, πάντα ὅμως ἡ χάρη ὄχι. Καὶ αὐτὸ σὲ μερικὲς πολιτεῖες τῆς προοδευτικῆς Ἀμερικῆς τοῦ 21ου αἰώνα, ποὺ μᾶς δείχνει τὰ φώτα τοῦ πολιτισμοῦ, τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, τῆς ἐλευθερίας κ.λ.π., τὸ ὀνομάζουν δικαιοσύνη!!!

Ἔτσι λοιπὸν «δικαιώθηκε» καὶ ὁ πατέρας Ἐφραῖμ, κατὰ κόσμον Frank Antwood. Ἡ ἱστορία τῆς φυλάκισής του ἀρχίζει πίσω στὸ 1984 μὲ τὴν ἀπαγωγὴ καὶ τὴν δολοφονία ἐνὸς μικροῦ ὁκτάχρονου κοριτσιού, τῆς Vicki Lynne Hoskinson. Ἐκείνη τὴν ἡμέρα τοῦ ἐγκλήματος ὁ Φρανκ ἦταν στὴν γύρω περιοχή καὶ λόγω τοῦ βεβαρυμμένου ποινικοῦ του μητρώου θεωρήθηκε βασικὸς ὕποπτος. Ἡ ζωή του εἶχε ἐκτροχιαστεῖ ἀπὸ τὴν σωστὴ πορεία της ποὺ εἶχε μέχρι τὰ μέσα τῆς ἐφηβείας του καὶ ἐπιδιδόταν σὲ διάφορες ποινικὰ διώξιμες πράξεις, ὄχι ὅμως τόσο σοβαρὲς ὥστε νὰ καταδικαστεῖ σὲ μακροχρόνια φυλάκιση. Τὰ βασικὰ στοιχεῖα, ποὺ εἶχε νὰ ἀντιμετωπίσει γιὰ νὰ μπορέσει νὰ ἀθωωθεῖ ἦταν τρία: Ἡ ἔλλειψη ἄλλοθι γιὰ τὸ κρίσιμο διάστημα 3.00-5.00 τὸ μεσημέρι ποὺ μέσα σὲ ἐκεῖνο τὸ διάστημα ἐξαφανίστηκε καὶ τὸ κορίτσι, ἡ μαρτυρία τοῦ γνωστού του μὲ τὸν ὁποῖο συναντήθηκε στὶς 5.00 ὅτι εἶχε αἵματα στὰ χέρια καὶ τὰ ρούχα, ἕνα μικρὸ σημάδι στὸν προφυλακτήρα τοῦ αὐτοκινήτου του μὲ τὸ χρώμα τοῦ ποδηλάτου τοῦ κοριτσιού. Τὸ δεύτερο στοιχεῖο ἀπὸ ὅτι φαίνεται δὲν μέτρησε στὴν δίκη, ἴσως γιατὶ δεν βρέθηκαν οὔτε τὰ λερωμένα ρούχα, οὔτε τὸ αὐτοκίνητο βρέθηκε λερωμένο (ἐπίσης ὁ γνωστὸς αὐτὸς τοῦ Φρανκ μπορεῖ νὰ μὴν ἦταν ἀξιόπιστος). Οἱ δικηγόροι τοῦ Φρανκ μέσα ἀπὸ μιὰ ἐξονυχιστικὴ ἀνάλυση και σύγκριση φωτογραφιών ἀπὸ τὴν ἀστυνομία τῆς περιοχῆς καὶ ἀπὸ τὸ FBI στὸ Λος Άντζελες ἰσχυρίζονται ὅτι ἀπέδειξαν ὅτι τὸ σημάδι ἔγινε ἐκεῖ ποὺ ἔλυσαν τὸν προφυλακτήρα γιὰ τὸν ἔλεγχο, ὅπου εἶχαν παρὸν καὶ τὸ ποδήλατο τοῦ κοριτσιού. Ἐπίσης κάποια ἄλλα σημάδια στὸ αὐτοκίνητο που θεωροῦσε ἡ ἀστυνομία ὅτι ἔγιναν ἀπὸ τὸ ποδήλατο ἐξηγοῦν λεπτομερῶς καὶ ἐπιστημονικῶς ὅτι δὲν μποροῦν νὰ ἔγιναν στὴν μορφὴ ποὺ ἔχουν ἀπὸ τὸ ποδήλατο. Ὅσο γιὰ τὴν ἔλλειψη ἄλλοθι γιὰ αὐτὲς τὶς δύο ὧρες ἐξηγοῦν ὅτι μέσα σὲ αὐτὸ τὸν χρόνο δὲν μποροῦσαν νὰ γίνουν ὅλα τὰ γνωστὰ γεγονότα σχετικὰ μὲ τὸ ἔγκλημα: ἀπαγωγή, φόνος, μεταφορὰ 20 μίλια μακρυά καὶ ἐπιστροφή. Ἐκτὸς τὶς μαρτυρίες, ποὺ δὲν ὑπολογίστηκαν, ὅτι τὸ κορίτσι θεάθηκε ἀρκετές ὧρες ἀργότερα μὲ κάποια ἄγνωστη. Συμπερασματικά, καὶ ἄν δὲν εἶναι σαφὲς ἀπὸ τὶς ἀναλύσεις σὲ αὐτὰ τὰ στοιχεῖα τῶν δικηγόρων τοῦ Φρανκ ὅτι εἶναι ἀθώος, τὸ μόνο σίγουρο εἶναι ὅτι οὔτε εἶναι σαφὲς σὲ καμιὰ περίπτωση ἀπὸ τὰ στοιχεῖα αὐτὰ ὅτι εἶναι ἔνοχος. Εἰδικά, ὅταν μέσα στὸ αὐτοκίνητο τοῦ Φρανκ δὲν βρέθηκε κανένα στοιχεῖο ποὺ νὰ μαρτυρεῖ ὅτι συνέβηκε τέτοια τραγικὴ περιπέτεια: οὔτε τρίχες, οὔτε ἴνες, οὔτε τίποτε ἄλλο.  Ἀλλὰ ὅπως ἤδη ἐξηγήσαμε παραπάνω, αὐτὸ δὲν ἀπασχολεῖ τὴν ἀμερικανικὴ δικαιοσύνη, ἡ ὁποία οὔτε κὰν δέχθηκε τὴν παρουσίαση τοῦ συγκεκριμένου ἀποδειχτικοῦ ὑλικοῦ τῶν δικηγόρων τοῦ Φρανκ.

Καὶ κάπως ἔτσι ὁ Φρανκ ἔφτασε μετὰ ἀπὸ σχεδὸν σαράντα ἔτη ζωὴ στὴ φυλακὴ καὶ δικαστικῶν ἀγώνων στὴν κλίνη τοῦ θανάτου. Ὡστόσο μέσα σὲ αὐτὸ τὸν χρόνο, ἐκτὸς τὶς σπουδὲς ποὺ ὁλοκλήρωσε, ἔκανε καὶ κάτι ἄλλο πολὺ σημαντικὸ καὶ οὐσιαστικό. Μὲ τὴν βοήθεια τῆς Ραχήλ, τῆς γυναίκας, ποὺ ἄρχισε νὰ τὸν ἐπισκέπτεται, ἐπέστρεψε στὸ Χριστό. Ξαναγύρισε σὲ Αὐτὸν ποὺ γνώριζε ἀπὸ μικρὸ παιδὶ μέσα στὴν οἰκογένειά του, ποὺ συμμετείχε συχνὰ στὶς προσευχὲς τῆς τοπικῆς ἐκκλησίας τους, μέχρι ποὺ ὁ ἴδιος ἔπεσε θύμα σεξουαλικῆς κακοποίησης καὶ ἔχασε τὸν ἔλεγχος τοῦ ἑαυτοῦ του. Ἀγαπήθηκαν οἱ δυό τους καὶ παντρεύτηκαν μέσα στὴν φυλακή, ὅπου στὴν συνέχεια ὁ Φρανκ, ἀναζητῶντας μὲ ὅλη του τὴν καρδιὰ τὴν ἀληθινὴ καὶ ἀκέραια πίστη στὸ Χριστό στράφηκε στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Γι’ αὐτὸ ἀπευθύνθηκε καὶ ζήτησε τὴν βοήθεια τοῦ νῦν σεβ. Μητροπολίτη Λεμεσοῦ Ἀθανάσιου, ὁ ὁποῖος μὲ τὴν σειρά του τὸν ἔφερε σὲ ἐπαφὴ μὲ τὴν Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου στὴν Ἀριζόνα. Ὁ Φράνκ τότε βαπτίζεται καὶ γίνεται Ἀντώνιος καὶ σὲ λίγα χρόνια τὸν ἀκολουθεῖ καὶ ἡ γυναίκα του καὶ γίνεται Σάρα. Καθὼς τὰ χρόνια περνάνε, ὁ θάνατος πλησίασε. Τὸν Μάιο τοῦ 2022, ἡ ἡμερομηνία τοῦ τέλους ὁρίστηκε γιὰ τὶς 8 Ἰουνίου, τὴν γνωστὴ ὥρα, στὶς 10:00. Τὴν προηγούμενη ἡμέρα ἔγινε ἕνα ἀκόμα συγκλονιστικὸ γεγονὸς στὴ ζωὴ τοῦ Ἀντωνίου: ἡ μοναχικὴ κουρά του. Τὸ νέο ὅνομά του εἶναι μοναχὸς Ἐφραῖμ.

Τὰ ὅσα ἐξετάσαμε νωρίτερα σχετικὰ μὲ τὴν ἐνοχὴ ἤ ἀθωότητα τοῦ Φρανκ εἶναι στὴν πραγματικότητα τελείως ἄσχετα μὲ τὸ ἄν δικαιολογεῖται ἥ ὄχι ἡ ἐφαρμογὴ τῆς θανατικῆς ποινῆς. Πρὶν λιγότερο ἀπὸ ἕνα μήνα ἀπὸ τὸν θάνατο τοῦ μοναχοῦ Ἐφραῖμ, εἶχε ἐκτελεστεῖ ἀκόμα ἕνας θανατοποινίτης, ὁ ὁποῖος χρειάστηκε διπλάσιο χρόνο νὰ ὁλοκληρωθεῖ ἡ ἐκτέλεσή του, ἴσως ἀπὸ ἀδεξιότητα τῶν δημίων. Πρὶν ἀπὸ αὐτὸν δὲν εἶχαν ἐκτελεστεῖ θανατικὲς ποινὲς ἐπὶ 8 ἔτη, γιατὶ τὸ 2014 ὁ θανατοποινίτης ποὺ ἐκτελέστηκε τότε ἐπὶ δύο ὧρες ταλαιπωροῦταν χωρὶς νὰ πεθαίνει, λόγω προβλήματος τοῦ δηλητηρίου. Τοῦ χορήγησαν σὲ αὐτὸ τὸ διάστημα ἀντὶ μίας, 15 δόσεις, καὶ παρουσίασε σπασμοῦς, δύσπνοια, λαχάνιασμα, μὲ ἄλλα λόγια κυριολεκτικὸ βασανιστήριο. Καὶ ἐνῶ εἶχε καταδικαστεῖ σὲ μιὰ θανατικὴ ποινή, στὴν πραγματικότητα ἐφαρμόστηκαν πάνω του 15 θανατικὲς ποινές, ἀφοῦ ἔλαβε 15 δόσεις. Ἀλλά ὅσο καὶ νὰ τὸ ζητοῦσαν ἀπεγνωσμένα οἱ δικηγόροι του νὰ σταματήσει τὸ μαρτύριο τοῦ ἀνθρώπου καὶ νὰ τοῦ δωθεῖ χάρη, δὲν εἰσακούστηκαν. Γιατὶ γιὰ τὴν Ἀμερική ἦταν ἕνας ἐγκληματίας ποὺ δὲν ἔχει θέση στὴν ζωή καὶ ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι λεπτομέρειες.

Μήπως ὅμως ἔτσι τελικὰ ἡ Ἀμερική μέσα στὴν τρίτη χιλιετία, καὶ ἄν ἔφτασε πρὶν 50 χρόνια στὸ φεγγάρι, ζεῖ μέσα στὸν δικό της μεσαίωνα; Αὐτὴ εἶναι ἡ χώρα ποὺ κάθε διαστροφὴ σεξουαλικὴ ἀπέκτησε ἐπίσημη νομιμοποίηση καὶ προβάλλεται ὡς φυσιολογική, εἶναι ἡ χώρα ποὺ προωθεῖ ὅσο καμιὰ ἄλλη τὴν ἐκστρατεία ποὺ καλύπτεται πίσω ἀπὸ τὸ ὅνομα τοῦ οἰκογενειακοῦ προγραμματισμοῦ καὶ στὴν πραγματικότητα πουλάει ἐκτρώσεις καὶ θάνατο, ὅπου στὸ ὅνομα τῶν δικαιωμάτων τῆς γυναίκας σκοτώνει τὸ δικαίωμα τῶν παιδιῶν νὰ ζήσουν, δίνει δικαιώματα ὀπλοκατοχῆς ὅσο καμιὰ ἄλλη χώρα τάχα στὸ ὅνομα τῆς αὐτουπεράσπισης, καὶ αὐτὸ γίνεται αἰτία συνεχῶς νὰ θρηνοῦν νέα θύματα, δεκάδες ἀθώους καὶ μάλιστα μικρὰ παιδιά, ὅπως ἔγινε πρὶν λίγες ἡμέρες. Γενικῶς στὴν Ἀμερικὴ ἰσχύει τὸ δίκαιο τοῦ δυνατοῦ, τὸ ὁποῖο βέβαια εἶναι τὸ δίκαιο τῆς ζούγκλας καὶ ὄχι τοῦ πολιτισμοῦ. Καὶ πολὺ περισσότερο φυσικὰ αὐτὸ τὸ κάνει σε διακρατικὸ ἐπίπεδο μὲ τοὺς πολέμους ποὺ συμμετέχει στὴν ἄλλη ἄκρη τῆς γῆς. Ὑπάρχει γιὰ παράδειγμα κανεῖς ποὺ πιστεύει, ὅτι σήμερα στὴ Οὐκρανία δὲν πάει γιὰ νὰ ἐπιβάλλει τὴν παρουσία της, ἀλλὰ γιατὶ ἐνδιαφέρεται γιὰ τὸ δίκαιο τῶν Οὐκρανῶν ποὺ καταπατεῖται ἀπὸ τὴν εἰσβολὴ τῶν Ρώσων;

Στὶς συνεντεύξεις ποὺ δώθηκαν μετὰ τὴν ἐκτέλεση τοῦ πατέρα Ἐφραῖμ, οἱ ἐκπρόσωποι τῶν τοπικών ἀρχῶν ποὺ παρευρέθησαν ὡς μάρτυρες σὲ αὐτὴ δήλωσαν ὅτι ὅλα ἐξελίχθηκαν πολὺ ὁμαλὰ καὶ κατὰ τὴν ὥρα ποὺ τὸν ἔδεναν δὲν ἔφερε καμιὰ ἀντίδραση, ἦταν πολὺ συνεργάσιμος καὶ εἰρηνικός. Τὰ τελευταία του λόγια ἦταν τὰ ἐξής: «Εὐχαριστῶ πολύτιμε Πατέρα ποὺ ἦρθες σήμερα καὶ μὲ ὁδήγησες στὴν πίστη. Θέλω νὰ εὐχαριστήσω τὴν ὄμορφη γυναίκα μου ποὺ μὲ ἀγάπησε μὲ ὅτι εἶχε. Θέλω νὰ εὐχαριστήσω τοὺς φίλους μου καὶ τὴν νομικὴ ὁμάδα καὶ πάνω ἀπ’ ὅλα τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ ποὺ μέσα ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἄδικη δικαστικὴ διαδικασία, μὲ ὁδήγησε στὴ σωτηρία. Προσεύχομαι ὁ Θεὸς νὰ δείξει τὸ ἔλεός Του σὲ ὅλους μας καὶ σὲ ἑμένα» (στὸ παράρτημα καὶ τὰ λόγια ποὺ εἶπε ὅταν ἀποφασίστηκε τελεσίδικα ἡ ἡμερομηνία τῆς ἐκτέλεσής του). Εἶναι δυνατὸν ἔχοντας ἕνα τέτοιο ἄνθρωπο μπροστά σου νὰ θεωρεῖς ὅτι ἔχεις ἕναν ἐγκληματία, καὶ μάλιστα ἀμετανόητο, ποὺ δὲν ἔχει μετανοήσει καὶ εἶναι ἰκανὸς νὰ ἐπαναλάβει τὰ ἴδια; Δὲν εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι ποτὲ δὲν ἔφτασε στὸ ἔγκλημα ποὺ τοῦ καταλόγιζαν, ὅπως ἄλλωστε ἐξομολογήθηκε καὶ στὸν σεβ. Μητροπολίτη Λεμεσοῦ Ἀθανάσιο, καὶ ἐπομένως πῶς μποροῦσε νὰ ὁμολογήσει κάτι ποὺ δὲν ἔπραξε ἤ νὰ ζητήσει συγγνώμη; Καὶ  ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλὰ εἶναι ἐπίσης σαφέστατο ὅτι καὶ τὶς ὑπόλοιπες παρανομίες καὶ λάθη ποὺ ὅντως ἔκανε, τὰ ἔχει ὅντως βαθύτατα μετανοήσει. 

Αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο λοιπὸν ποὺ ἄδικα φυλακίστηκε ἐπὶ σχεδὸν σαράντα χρόνια, ἔρχεται ἡ ἀμερικάνικη δικαιοσύνη νὰ τὸν ἐκτελέσει κι’ ὅλας. Αὐτὸ ζήταγε ἡ κυβέρνηση, αὐτὸ καὶ οἱ δικαστές, αὐτὸ καὶ οἱ συγγενεῖς τοῦ κοριτσιοῦ. Τὸ δίκαιο τοῦ ἰσχυροῦ! Τὸ Ἀμερικανικὸ σύστημα καὶ ἡ κοινωνία ὁ ἰσχυρός, ὁ κατάδικος ὁ ἀνίσχυρος, ποὺ μετὰ σαράντα χρόνια φυλακῆς πρέπει καὶ νὰ πεθάνει. Τὸ ὅτι εἶχε καὶ αὐτὸς κακοποιηθεῖ στὴν ἐφηβικὴ ἡλικία, αὐτὸ κανεῖς δὲν τὸ λογαριάζει. Τελικὰ αὐτὸ μπορεῖ νὰ ἔχει σχέση μὲ ἀνθρωπιά, μὲ δικαιοσύνη, μὲ πολιτισμό; Καὶ πάνω ἀπὸ ὅλα ἔχει καμιὰ σχέση μὲ τὸ μήνυμα τοῦ εὐαγγελίου, κατὰ τὸ ὁποῖο γιὰ τὸν φόνο κάποιου ὅσο καὶ νὰ ἔχει παρανομήσει οὔτε ἡ Πολιτεία μπορεῖ νὰ νομιμοποιηθεῖ, οὔτε ἡ κοινωνία, οὔτε κανένας, κατὰ τὸ «ὁ ἀναμάρτητος ὑμῶν πρῶτος τὸν λίθον βαλέτω», σὲ συμφωνία καὶ μὲ τὸ «μὴ φονεύσῃς». Ἐπίσης ὁ λόγος τοῦ Κυρίου λέει «ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με», δηλαδὴ μᾶς διδάσκει τὴν ἐπίσκεψη καὶ τὴν συμπαράσταση πρὸς τὸν φυλακισμένο, βάση τοῦ ὁποίου μάλιστα θὰ μᾶς κρίνει. Τὶ ἀπολογία θὰ δώσει ὅποιος τοὺς φονεύει; Ὁ Κύριος μᾶς δίνει θεμελιώδη ἐντολὴ νὰ συγχωροῦμε τοὺς ἄλλους, πόσο μάλλον ὄχι νὰ τοὺς ἐξοντώνουμε: «Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν». Τέλος τὸ πρώτο πράγμα που μᾶς ζήτησε ὁ Κύριος εἶναι τὸ: «μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Δὲν ἔχουμε δικαίωμα νὰ στεροῦμε στοὺς ἄλλους αὐτὴ τὴν δυνατότητα τῆς μετάνοιας ποὺ ἔχουν ὅσο ζοῦνε σὲ αὐτὴ τὴν ζωή, ἀφαιρῶντας τους αὐτήν. Ἀρκεῖ καὶ μόνο ἡ φυλάκιση, ποὺ συμβάλλει στὸ σωφρονισμὸ καὶ στὴν μετάνοια, προστατεύοντας ταυτόχρονα καὶ τὴν κοινωνία. Ἡ θανατικὴ ποινὴ εἶναι τόσο περιττὴ καὶ ἀνώφελη, ὅσο καὶ ἄδικη καὶ βάρβαρη. Ὡστόσο μπορεῖ νὰ ἔχει τελικὰ τεράστιο πνευματικὸ ὅφελος ἄν αὐτή ἡ μεγάλη ἀδικία καὶ δοκιμασία, ἰδίως ἄν τὸ θύμα ποὺ ἐκτελεῖται εἶναι ἀθῶο, ἀντιμετωπιστεῖ μὲ πίστη. Καὶ αὐτὴ ἦταν ἡ περίπτωση τοῦ πατέρα Ἐφραῖμ.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ.

«Σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε να απευθυνθώ σε σας. Ονομάζομαι Φρανκ Άτγουντ και πρόκειται να εκτελεστώ από την Πολιτεία της Αριζόνας στις 10:00 π.μ., της 8ης Ιουνίου 2022. Είμαι καταδικασμένος να πεθάνω για ένα έγκλημα που δεν διέπραξα, αλλά θα αφήσω τα στοιχεία που υποστηρίζουν οι εμπειρογνώμονες και τα επιχειρήματα που προβάλλουν οι δικηγόροι μου, να μιλήσουν για την αθωότητά μου.

Επειδή αυτή είναι η τελευταία μου ευκαιρία να απευθυνθώ σε οποιαδήποτε ομάδα, είναι πρόθεσή μου να μιλήσω από την καρδιά μου όσο πιο ειλικρινά και αληθινά μπορώ.

Επειδή ανήκω στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, έχω απόλυτη εμπιστοσύνη και πίστη στην πραγματικότητα ότι η ψυχή μου θα ζήσει αιώνια στον Παράδεισο με τον Κύριο Ιησού Χριστό, τον οποίο γνώρισα, υπακούω και αγαπώ. Επιτέλους θα ελευθερωθώ από τους γήινους δεσμούς που έχουν σακατέψει το σώμα μου και μου προκαλούν βασανιστικό πόνο. Και δεν θα ζω πια σε έναν κόσμο στον οποίο οι άλλοι υποφέρουν από την ίδια μου την ύπαρξη.

Στην οικογένεια τής Vicki Lynn Hoskinson, μπορώ να πω ειλικρινά ότι, ενώ ξέρω ότι δεν θα πιστέψετε ποτέ ότι δεν την απήγαγα… δεν το έκανα! Αυτό, ωστόσο, δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο πόνος σας είναι όσο πιο αληθινός μπορεί να είναι με οτιδήποτε άλλο σε αυτή τη ζωή, και η βαθιά προσευχή μου είναι ότι ο θάνατός μου θα δώσει σε εσάς και στους δικούς σας κάποια μορφή ανακούφισης και τέλος στην ατελείωτη δυστυχία και το μαρτύριό σας.

Θα φύγω από αυτόν τον κόσμο με ευγνωμοσύνη και αγάπη στην καρδιά μου για κάποιους πολύ ιδιαίτερους ανθρώπους. Στην, για τριάντα χρόνια αγαπημένη σύζυγό μου, την Σάρα, που με συντρόφευσε σε καλές και χειρότερες εποχές, την αφοσιωμένη σύντροφό μου στην ελληνορθόδοξη πίστη, την αγάπη της ζωής μου και την καλύτερή μου φίλη… Σε αγαπώ και σε ευχαριστώ.

Επίσης, στον πνευματικό μου πατέρα Γέροντα Παΐσιο, που με ποίμαινε με αγάπη τις τελευταίες δεκαετίες προς υπακοή στις εντολές του Χριστού, στην κάθαρση και στον φωτισμό. Γεροντά μου, η αγάπη μου για σένα υπερβαίνει κάθε έκφραση.

Επίσης στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία και πολλά Μοναστήρια σε όλη την Κύπρο, την Ελλάδα και τις Η.Π.Α., οι συνεχείς προσευχές σας με στήριξαν και μέχρι την τελευταία μου πνοή θα συνεχίσω τις προσευχές μου για εσάς και επικαλούμαι τις προσευχές σας να με βοηθήσουν όταν θα περάσω τα τελώνια.

Ιδιαίτερη αναφορά στον πρωτουργό της επιστροφής μου στον Οίκο (στην Εκκλησία), Μητροπολίτη Αθανάσιο, τον διαφωτιστή μου, στον Μητροπολίτη Ιερόθεο, επίσης στον Γέροντα Νικόδημο, στον π. Φιλάρετο και στον μοναχό Σωφρόνιο.

Πρέπει επίσης να αναφέρω τους φίλους μου και την νομική μου ομάδα. Τον Σαμ, τον Έβαν, τον Τζο, τον Ντέιβιντ και την Έιμι, που αποτελούν την ακούραστη εκπροσώπησή μου ενάντια στον μηχανισμό του θανάτου της κοινωνίας. Η υποστήριξή σας ήταν καταπληκτική και εκτιμήθηκε βαθιά.

Φίλοι μου Νίκο και Πάνο, εύχομαι ο Θεός να ευλογεί πλούσια την καλοσύνη σας, σας ευχαριστώ! Τέλος, μερικοί υποστηρικτές, όπως ο Michael Zoosman, με το ” L’Chaim, Jews Against the Death Penalty” και ο Abe Bonowitz, με το “Death Penalty Action”. Μπράβο εκ μέρους μου και εκ μέρους των θανατοποινιτών της Αμερικής για τον ατελείωτο αγώνα σας. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω την Ελένη και τον Επίσκοπο Επιφάνιο.

Κλείνοντας, θα ήθελα να ζητήσω όλη η ανθρωπότητα να προσευχηθεί στον Χριστό να μας ελεήσει, να μας δώσε το έλεος που χρειαζόμαστε απεγνωσμένα λόγω της τραγικής μας έλλειψης προσευχής και μετάνοιας. Σας ευχαριστώ που μου επιτρέψατε να σας απευθυνθώ σήμερα. Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με.»