Γιώργος Παπαθανασόπουλος, Κουτοπονηριές του ΣΥΡΙΖΑ με το Σύνταγμα

Κουτοπονηριές του ΣΥΡΙΖΑ με το Σύνταγμα

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

            Οι κουτοπονηριές του ΣΥΡΙΖΑ με το Σύνταγμα δεν περνάνε. Ειδικότερα η πρότασή του για την αλλαγή του άρθρου 3, που αφορά τις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας, είναι οφθαλμοφανώς προς την κατεύθυνση  να προχωρήσει στην επιβολή ενός  άθεου «λαϊκού» κράτους. 

Είναι αφέλεια να νομίζουν οι προτείνοντες την αλλαγή στο άρθρο 3 ότι οι Έλληνες πολίτες θα θεωρήσουν ως απλή λεκτική, πραγματική και εννοιολογική αντίφαση  την ταυτόχρονη ύπαρξη  «επικρατούσας  θρησκείας» και «θρησκευτικά ουδέτερης» Ελληνικής Πολιτείας. Εκ των έργων, των εξαγγελιών και των λόγων των ηγετών και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ  είναι σαφές ότι η «επικρατούσα θρησκεία», κατ’ αυτούς, αφορά την ιστορία και το ότι οι πλείστοι των Ελλήνων είναι ορθόδοξοι χριστιανοί και αναγνωρίζουν την Ορθοδοξία ως ένα των κύριων στοιχείων της ταυτότητάς τους.

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για το άρθρο 3 περιλαμβάνει και μια «ερμηνευτική δήλωση», ότι «ο όρος επικρατούσα θρησκεία δεν αποτελεί αναγνώριση επίσημης κρατικής θρησκείας και δεν επιφέρει καμία δυσμενή συνέπεια σε βάρος άλλων θρησκευμάτων και γενικότερα στην απόλαυση του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας». Η κουτοπονηριά στη συγκεκριμένη ερμηνευτική δήλωση είναι ότι προκαλεί δυσμενείς εντυπώσεις για την Ορθόδοξη Εκκλησία γράφοντας ανακρίβειες. Το Σύνταγμα πουθενά δεν Την αναφέρει ως «επίσημη κρατική θρησκεία» και με το άρθρο 3, σε συνδυασμό με το άρθρο 13, κατοχυρώνει πλήρως την θρησκευτική ελευθερία και είναι απολύτως εναρμονισμένη με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Με την πρότασή του       ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφές ότι επιδιώκει την επιβολή της «θρησκευτικά ουδέτερης Ελληνικής Πολιτείας». Με την πρότασή του βάλλει κατά του παραδοσιακού θεσμού της οικογένειας. Απαλείφεται  από αυτήν το μέρος της ισχύουσας διάταξης, που αναφέρει ότι η οικογένεια αποτελεί «θεμέλιο της συντήρησης και της προαγωγής του Έθνους». Επίσης με Νόμους μετέτρεψε τα θρησκευτικά σε ιδεολογικό εργαλείο της παγκοσμιοποίησης και διαμορφώνει μια νέα ιστορία, σύμφωνη με τις ιδεολογικές εμμονές του.

Επιδιώκει ακόμη την κατάργηση του θρησκευτικού όρκου, που δίδουν προαιρετικά προ της ανάληψης των καθηκόντων τους οι ανώτατοι κρατικοί λειτουργοί. Με το ισχύον Σύνταγμα έδωσαν πολιτικό όρκο ο Αλ. Τσίπρας και πολλοί υπουργοί του. Ο εξαναγκασμός να ορκισθεί υποχρεωτικά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός, τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου και οι βουλευτές με πολιτικό όρκο αποτελεί ωμή παραβίαση της ελευθερίας της συνείδησής τους. Το ισχύον σήμερα σύστημα επιλογής του όρκου είναι ο δημοκρατικός και φιλελεύθερος τρόπος εκδήλωσης της θρησκευτικής ελευθερίας.

Σημειώνεται ότι ουδείς μπορεί να υποστηρίξει ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν θρησκευτική ελευθερία, επειδή ο Πρόεδρός τους ορκίζεται στο Ευαγγέλιο, ούτε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο και η Νορβηγία είναι θεοκρατικά κράτη, επειδή οι βασιλείς τους είναι επικεφαλής της Αγγλικανικής και της Λουθηρανικής Ομολογίας αντίστοιχα...

Με την πρόταση της κατάργησης του θρησκευτικού όρκου δεν πρέπει να είναι ευχαριστημένος ο κ. Πρ. Παυλόπουλος, που ανέλαβε τα καθήκοντά του αφού έδωσε τον θρησκευτικό όρκο, όπως και όλοι οι προηγούμενοι Πρόεδροι της Δημοκρατίας. Ελπίζεται να μην είναι ο τελευταίος που τον έδωσε...-