ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ: Δύο τρόποι γιά νά προστατεύσουμε τά παιδιά μας

Τι προτείνει η Εστία Πατερικών Μελετών

Μετά τήν ἐπιστροφή τῶν βιβλίων τῶν Θρησκευτικῶν στό Ὑπουργεῖο Παιδείας ἤ στά σχολεῖα μέ τήν σχετική ἐπιστολή κυριαρχεῖ μία ἀμηχανία. Χρειάζεται κάτι ἀκόμη νά γίνει. Τί θά κάνουν τά παιδιά πού δέν ἔχουν βιβλία μέσα στήν τάξη τήν ὥρα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν;

Κατά πρῶτον τό παιδί πρέπει νά ἐνισχυθεῖ στήν πίστη του ἀπό τούς γονεῖς ἤ καί τόν Πνευματικό του, ὥστε νά ἀποκτήσει δύναμη Ὁμολογίας. Νά μή φοβᾶται ἤ νά ντρέπεται ἤ νά δειλιάζει ἀπαντώντας σέ ἐρωτήματα τοῦ τύπου : « Ποῦ εἶναι τό βιβλίο σου; Γιατί δέν τό ἔχεις;» Μπορεῖ νά ἀπαντήσει : «Δέν συμφωνοῦν οἱ γονεῖς μου μέ τό περιεχόμενό του. Ἀλλά καί ἐγώ δέν συμφωνῶ καί γι΄ αὐτό γιά λόγους θρησκευτικῆς συνειδήσεως τό ἔχουμε ἐπιστρέψει».

Βέβαια αὐτή ἡ στάση Ὁμολογίας προϋποθέτει διαρκῆ πνευματική καλλιέργεια, κατά τήν ὁποία τό παιδί φωτιζόμενο ἀπό τό ἅγιο Πνεῦμα ἔχει ἀγαπήσει τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία καί θεωρεῖ την Ὀρθόδοξη Πίστη τήν ἀνώτερη ἀξία στή ζωή του. Διαβάζουμε στά Συναξάρια καί τῶν παλαιῶν καί τῶν νεωτέρων Ἁγιων Μαρτύρων γιά τή δύναμη τῆς πίστεως τῶν μικρῶν Μαρτύρων. Βλέπουμε ἐπίσης ἐκεῖ ὅτι, ὅταν οἱ Μάρτυρες δειλίαζαν μπροστά στό μαρτύριο, οἱ σύζυγοι, οἱ συγγενεῖς, οἱ πνευματικοί δέν τούς ἄφηναν σέ μιά ἡττοπαθῆ στάση , ἀλλά τούς ἐνεθάρρυναν σέ Ὁμολογία.

Κατά δεύτερο λόγο, ὡς ἐνίσχυση στήν προσπάθεια τῶν παιδιῶν ἤ ἄν νιώθουμε ὅτι τά παιδιά μας δυσκολεύονται νά ἀντιμετωπίσουν τούς δασκάλους τους, πού πολλές φορές ἀπό φόβο ταυτίζονται μέ τίς κρατικές ἐπιταγές, ὀφείλουμε νά τά προστατεύσουμε.

Δύο τρόπους προτείνει ἡ ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ, οἱ ὁποῖοι προϋποθέτουν συμφωνία τῶν γονέων :

α) Προσωπική παράσταση στόν δάσκαλο, ὅπου θά τοῦ ἐξηγήσουμε τή στάση μας. Θά ἐκθέσουμε τό δικαίωμά μας γιά ὀρθόδοξη διδασκαλία τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν καί θά ἀπαιτήσουμε εὐγενικά : Νά σεβαστεῖ τό παιδί μας. Νά μήν τοῦ δημιουργεῖ κανένα πρόβλημα μέ ἄστοχες παρατηρήσεις. Νά τό προστατεύει ἀπό τυχόν ἐπιθετικότητα ἐκ μέρους τῶν συμμαθητῶν του. Νά τό ἐξετάζει γραπτά ἤ προφορικά μέ βάση τήν παράδοση τοῦ μαθήματος μέσα στήν τάξη.

β) Ἐπιστολή τήν ὁποία κλεισμένη σέ φάκελο καί μέ τό ὄνομα τοῦ δασκάλου ἤ τοῦ καθηγητῆ Θρησκευτικῶν θά ἐπιδώση ὁ μαθητής στό δάσκαλο ἤ στόν καθηγητή ἐκ μέρους τῶν γονέων του.

Γιά διευκόλυση τῶν γονέων ἔχουμε συντάξει δύο τύπους ἐπιστολῶν. Γιά τόν δάσκαλο (Δημοτικό) καί γιά τόν Καθηγητή-Θεολόγο (Γυμνάσιο)