Κυριακὴ Θ΄ Ματθαίου - Πίστι, μὴν ἀπελπιζώμαστε! (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

Πίστι, μὴν ἀπελπιζώμαστε!

(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

«Καὶ ἀρξάμενος καταποντίζεσθαι ἔκραξε λέγων· Κύριε, σῶσόν με» (Ματθ. 14,30)

Ὑπάρχουν, ἀγαπητοί μου, γλῶσσες ποὺ δὲν λένε ποτέ «Δόξα σοι, ὁ Θεός». Ὑπάρχουν γλῶσσες χειρότερες, ποὺ ὄχι μόνο δὲν λένε «Δόξα σοι, ὁ Θεός» ἀλλὰ καὶ γογγύζουν. Ὑπάρχουν γλῶσσες ἀκόμα χειρότερες, φαρμακερές, ποὺ βλαστημοῦν τὰ θεῖα καὶ τὰ ἱερά. Καὶ ὑπάρχουν τέλος γλῶσσες ποὺ φτάνουν στὸ σημεῖο νὰ λένε «Δὲν ὑπάρχει Θεός». Προτιμότερο νὰ μὴν ἔχουν γλῶσσες οἱ ἄνθρωποι ἂν πρόκειται νὰ μιλοῦν ἔτσι. –Θεός, λένε, σήμερα; Θεὸ πιστεύουν ἀκόμα κάτι γριὲς καὶ κάτι γέροι. Θεὸς γιὰ μᾶς εἶνε τὸ χρῆμα - ὁ παντοδύναμος παρᾶς, θεὸς εἶνε ἡ ἐπιστήμη, ἡ λογική, θεὸς εἶνε ἡ δουλειὰ - τὰ μπράτσα μας…

Πότε τὰ λένε αὐτά; σὲ ἡμέρες ἀνέσεως καὶ εὐτυχίας. Ξέρετε πῶς μοιάζουν; Σὰν κάποιον ἄθεο συγγραφέα, ποὺ μπῆκε μιὰ μέρα σ᾿ ἕνα πλοῖο νὰ ταξιδέψῃ. Ἀνάμεσα στοὺς ἐπιβάτες ἄλλοι ἦταν μορφωμένοι, ἄλλοι ἁπλοϊκοί, κι αὐτὸς βρῆκε εὐκαιρία νὰ διδάσκῃ τὴν ἀπιστία του.

Κυριακὴ Θ΄ Ματθαίου - Πίστι, μὴν ἀπελπιζώμαστε!.pdf by aktines