῾Ρίζα τῶν ἀσθενειῶν ἡ ἁμαρτία
«Τέκνον,
ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου» (Ματθ. 9,2)
Ἕνα, ἀγαπητοί μου, ἀπὸ τὰ ἐξαίρετα δῶρα τοῦ
Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο, εἶνε ἡ
ὑγεία. Ἕνας ζητιάνος ὑγιὴς εἶνε πολὺ εὐτυχέστερος ἀπὸ ἕνα πλούσιο ἀσθενῆ ποὺ τυραννιέται πάνω στὸ κρεβάτι. Μεγάλο
δῶρο ἡ ὑγεία.
Ἀλλὰ ἡ ὑγεία εἶνε κάτι ἀ σταθές· σήμερα εἶνε
κάποιος καλὰ καὶ αὔριο ἀσθενεῖ. Καὶ ἡ ἀσθένεια ἔρχεται συχνὰ μὲ τρόπο ὕπουλο. Στὴν ἀρχὴ κάποια ἀδι αθεσία, ἕνας μικρὸς
πυρετός, κι ὁ ἄνθρωπος πέφτει στὸ κρεβάτι. Πάει στὸ γιατρό, ἀρχίζει ἐξετάσεις, μπαίνει
σὲ κλινική, βασανίζεται, μὰ οἱ γιατροὶ δὲν μποροῦν νὰ κάνουν διάγνωσι· ὑπάρχουν
ἀσθένειες σπάνιες, ποὺ ὁ γιατρὸς δὲν μπορεῖ νὰ βγάλῃ συμπέρασμα.
Τί νὰ ἔχῃ ὁ ἀσθενής; Τὸν βάζουν στὸ ἀεροπλάνο,
τὸν πᾶνε στὴν Εὐρώπη, στὰ μεγαλύτερα κέντρα, καὶ ἐπὶτέλους ἐκεῖ γίνεται διάγνωσις.
Γιατὶ τὸ σημαντικώτερο εἶνε ἡ
διάγνωσις· ἐὰν ὁ γιατρὸς κάνῃ
καλὴ διάγνωσι, μπορεῖ νὰ ὑπάρξῃ θεραπεία· διαφορετικά, γράψε ἀλλοίμονο· ὅταν π.χ.
ὁ ἄρρωστος χρειάζεται πάγο καὶ τοῦ βάλῃς θερμό, πάει χάθηκε. Γι᾿ αὐτὸ ἡ διάγνωσι
εἶνε σπουδαῖο πρᾶγμα στὴν ἰατρική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου