Πρεσβ. Αθανάσιος Μηνάς, Ποιοὶ πλασσάρουν τὰ καρναβάλια;

Ποιοὶ  πλασσάρουν  τὰ  καρναβάλια;

Ἀπάντηση  στὰ  πνευματικὰ  καὶ  σαρκικά μου τέκνα

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ  ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ  ΜΗΝΑ

Ἀγαπητά μου παιδιά,

μὲ ρωτᾶτε ξανὰ καὶ  ξανὰ γιὰ τὸ ἂν εἶναι ἁμαρτία ὅλες αὐτὲς οἱ φιέστες ποὺ γίνονται, μὲ κέντρο τὸν καρνάβαλο, τὴν περίοδο τοῦ Τριωδίου, καθὼς καὶ τὰ ἔκτροπα ποὺ τὶς συνοδεύουν.

Δυστυχῶς, ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ ἐπέτρεψαν, λόγω τῶν παθῶν τους, νὰ κατοικοῦν μέσα τους οἱ δαίμονες, ὥστε ἐκεῖνοι μὲ τὴ σειρά τους νὰ τοὺς σπρώχνουν στὴν αὐτοκαταστροφή. Ὁ διάβολος δὲν ἔχει ἐξουσία νὰ σκοτώσει τὸν ἄνθρωπο.Ἐν τούτοις, ἂν κάποιος τοῦ παραχωρήσει στὴν καρδιά του δικαιώματα, ἐξαιτίας ἁμαρτιῶν, τότε μεθοδικά, ἀδίστακτα καὶ μὲ πάσαν κακία ὁδηγεῖται ἀπὸ τὸ πονηρὸ πνεῦμα σὲ πνευματικὴ καὶ σωματικὴ αὐτοκτονία. «...ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ·»(Α΄Πέτρου, κεφ.ε΄,στ.8). Τότε καὶ μόνον τότε, τὰ πνεύματα αὐτὰ τῆς κακίας διεκδικοῦν ψυχοσωματικά, μὲ θράσος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, τὸν κάθε ταλαίπωρο, θέλοντας νὰ τὸν ὁδηγήσουν στὸν τόπο τῆς κολάσεως.

Ἔτσι, λοιπόν, αὐτὲς τὶς  ἅγιες ἡμέρες τοῦ Τριωδίου, μὲ ὄργανά τους ἀνθρώπους - πόσο ἄνθρωποι (ἄνω + θρώσκω) εἶναι ἄραγε; - ὑβριστὰς καὶ βλασφήμους, κινοῦνται λυσσωδῶς ἐναντίον τοῦ Ἐσταυρωμένου Ἰησοῦ, μὲ εἰλημμένη ἀπόφαση τὴν διαπόμπευση τοῦ Τιμίου Του Σταυροῦ καὶ τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Του. Πάλιν καὶ πολλάκις Τὸν ξανασταυρώνουν, ἐπισύροντας ἐπὶ τῆς κεφαλῆς των τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν αἰώνια καταδίκη, ὄχι μόνον αὐτοὶ (οἱ πρωταγωνιστές), ἀλλὰ καὶ ὅποιοι συνευδοκοῦν καὶ συμπράττουν μαζί τους. «καὶ παραπεσόντας, πάλιν ἀνακαινίζειν εἰς μετάνοιαν, ἀνασταυροῦντας ἑαυτοῖς τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ καὶ παραδειγματίζοντας.» (Πρὸς Ἐβρ., κεφ.στ΄,στ.6),«Καὶ οἱ ὁποῖοι ὕστερα ἀπὸ ὅλα αὐτὰ ἐξέπεσαν, εἶναι ἀδύνατον νὰ ξανακαινουργώνῃ κανεὶς αὐτοὺς πρὸς μετάνοιαν. Καὶ εἶναι ἀδύνατον, διότι αὐτοὶ μὲ τὴν ἀποστασίαν των ξανασταυρώνουν πάλιν πρὸς καταστροφὴν τοῦ ἑαυτοῦ των τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ καὶ Τὸν διαπομπεύουν καὶ ἀπέναντι τοῦ κόσμου.»(Ἐρμηνευτικὴ ἀπόδοσις  Π. Ν. Τρεμπέλα).

Ἀντί τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, τῆς ἀποκεκαλυμμένης ἀληθείας ὅπως αὐτὴ μᾶς παρεδόθῃ ἀπὸ τὸν Υἱὸν Του, οἱ ἐχθροὶ αὐτοὶ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του εἰσάγουν μὲ ὅλα τὰ μέσα καινὰ δαιμόνιακαὶ προβάλλουν ψευδοσωτῆρες καὶ θεωρίες ἀνθρώπινες, ὅπως τὴ «θεὰ» τύχη, τὰ ζώδια, τὴ μοιρολατρεία, τὴνἀριθμολογία, τὴ«θετικὴ» ἐνέργεια κ.ἄ., ποὺ ἔχουν σκοπό τὴν ἐνίσχυση τῆς φιλαυτίας καὶ τῶν παθῶν, ἀποφεύγοντες τὴν συσταύρωσίντους σὺν τῷ Χριστῷ ἐν τῷ Σταυρῷ. Ἀλλ’ ὅμως ὅ,τι δὲν ἔχει Χριστὸ καὶ Σταύρωση, χωρὶς προσωπικὸ ἀγῶνα, θυσίες καὶ πόνους καὶ κυρίως χωρὶς τὴν Ἄκτιστον Χάριν τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, ὁδηγεῖ  τὸν ἄνθρωπο μακρὰν τοῦ Χριστοῦ  καὶ ἐπομένως, στὸ ὰπόλυτο σκοτάδι, στὴν πλάνη καὶ τέλος, ἄνευ μετανοίας, στὸν αἰώνιο θάνατο. Δίχως τὸν Χριστὸ δὲν ὑπάρχει σωτηρία ἀφοῦ ὁ Κύριος Ἰησοῦς, ὁ Μοναδικὸς Σωτῆρας καὶ Λυτρωτὴς τοῦ κόσμου,εἶπε: «Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωὴ[1]»,«Ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου·[2]», «Ἐγὼ εἰμι ἡ θύρα·δι’ἐμοῦ ἐὰν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται[3]».

Ἐξάλλου, μὴ σᾶς διαφεύγει τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ ἴδιοι αὐτοὶ ἐχθροὶ τοῦ Ἐσταυρωμένου,στὰ ἀνώτερα κλιμάκια ἱεραρχίας, κινοῦν τὰ νήματα τῆς πλάνης καὶ σὲ πολλὲς ἄλλες περιπτώσεις, μὲ δῆθεν ἐπιστηνονικὲς ἀνακαλύψεις ἢ ἐπιστημονικοφανῆ γεγονότα, ὅπως γιὰ παράδειγμα τὶς ἠλίθιες θεωρίες γιὰ ἐξωγήινους, UFO, καὶ τὰ παρεμφερῆμὲ αὐτὰ περὶ ζωὴς καὶ κατοικίας σὲ ἄλλους πλανήτες, π.χ. στὸ φεγγάρι, στὸν Ἄρη ἢ καὶ σὲ ἄλλους γαλαξίες. Λὲς καὶ ὁ Κύριος Ἰησοῦς, ἡ Μοναδικὴ Ἀλήθεια, θὰ μᾶς τὰ ἔκρυβε αὐτὰ κατὰ τὴν περίοδο τῆς ἐπιγείου ἐμφανίσεώς Του. Λὲς καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον δὲν θὰ καθοδηγοῦσε τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους καὶ τὴν Ἐκκλησία Του εἰς πάσαν τὴν ἀλήθειαν γιὰ νὰ μᾶς τὴν μεταφέρουν καὶ νὰ μᾶς διαφωτίσουν, ἀπὸ τὴν Ἁγία Πεντηκοστὴ μέχρι σήμερα καὶ ἕως τῆς συντελείας τῶν αἰώνων.  Ὅλοι οἱ παραπάνω πολέμιοι, ἐπιμένοντες στὴν πλάνη τους,  περιμένουν τὰ UFO νὰ τοὺς ποῦν μὲ ἀκρίβεια τί θὰ γίνει!!! Ὦ, τῆς ἀνοησίας καὶ τῆς ἀφροσύνης!!!

Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ὁ  Καλὸς Θεὸς ἀπὸ ἀγάπη καὶ ἐνδιαφέρον γιὰ τὴν σωτηρία τους, γιὰ νὰ τοὺς δείξει πόσο ἀνόητοι εἶναι, ἐπέτρεψε στὶς ἡμέρες μας σὲ κατοικημένες περιοχὲς τοῦ πλανήτη γῆ νὰ βιώνουν γιὰ λίγο καταστάσεις κατάψυξης ὅπως αὐτὲςὑπάρχουν μόνιμα στὸν Ἄρη καὶ στὸ φεγγάρι, καθὼς καὶ σεισμοὺς στὴ γῆ, κάτω ἀπὸ τὰ πόδια ἐκείνων τῶν ἐργαζομένων πού βλασφημοῦν τὴν ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως, τὴν Κυριακή. Δὲν εἶναι τυχαῖος ὁ σεισμὸς στὸ νησὶ τῆς Κεφαλλονιᾶς, στὸν τόπο τῆς αἰωνίου μαρτυρίας τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ διὰ τοῦ ἀναλλοιώτου σκηνώματος τοῦ Ἁγίου Γερασίμου τοῦ Θαυματουργοῦ καὶ Μυροβλύτου[4],ἡμέρα Κυριακὴ ἀπόγευμα!κάνοντας ἀπολογισμὸ καὶ ταμεῖο, εἰσπράττουν τὴν «ὕβριν» τὸ ἴδιοτὸ ἀπόγευματῆς Κυριακῆς[5],μήπως καὶ συνέλθουν ἀπὸ τὰ τραγικὰ ἀδιέξοδα στὰ ὁποῖα ὁδηγοῦνται καὶ ὁδηγοῦν καὶ τὸν κόσμο. Ἕπεται καὶ συνέχεια θεοδικιῶν.

Τὸ ἄλλο ἐπίσης  ἑκούσιο ὑποχθόνιο σχέδιο,στὴν ἀνώτατη πλέον πυραμίδα,  ποὺ ἐφεῦρον γιὰ νὰ προκαλέσουν σύγχυση στὸν κόσμο, εἶναι δῆθεννὰ προσπαθοῦν μὲ βλακώδη πειράματα νὰ μάθουν περὶ τῆς ἀρχῆς τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου, τάχα προβληματιζόμενοι, ἐνῶ αὐτὰ εἶναι ξεκαθαρισμένα ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, ἔτσι ὅπως Αὐτὸ ἀπεκάλυψε καὶ ἐνέπνευσε τοὺς Ἁγίους Προφήτας, τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους καὶ πάντας τοὺς Ἁγίους,οἱ ὁποῖοι τὰ κατέγραψαν μὲ πάσαν ἀκρίβειαν. (Βλέπε Πεντάτευχο Μωϋσέως καὶ τὴν Ἐρμηνείαεἰς αὐτὴν τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καὶ ὄχι μόνο). Βέβαια, μὲ αὐτὰ καὶ τὰ τοιαῦτα, συντηροῦνται αὐτὰ τὰ ἀνθρωποειδῆ...; ( δὲν βλασφημοῦμε ἐφ’ ὅσον οἱ ἴδιοι διατείνονται ὅτι κατάγονται ἀπὸ τοὺς πιθήκους![6]), ἀφοῦ καταφέρνουν καὶ εἰσπράττουν πακτωλοὺς χρημάτων καὶ κονδύλια ὑπέρογκα γιὰ τὶς δῆθεν ἐφευρέσεις καὶ ἀνακαλύψεις τους, ὥστε νὰ βολεύονται αὐτοὶ καὶ οἱ δικοί τους σὲ βάρος τῶν ἀδύναμων ἀνθρώπων καὶ κρατῶν τοῦ πλανήτη.

Ἡ δυστυχία εἶναι ὅτι κατάφεραν, σὲ αὐτὴ τὴν δυσώδη Νέα Ἐποχή, οἱ πολλοὶ νὰ κλίνουν εὐήκοα ὦτα σὲ τέτοιους ἀνόητους μύθους καὶ πλάνες καὶ νὰ συντηρεῖται ἔτσι, ἄχρι καιροῦ, αὐτὴ ἡ νοσηρὴ κατάσταση. Ἰδοῦ τί γράφει ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος στήν Α΄καὶ Β΄ ἐπιστολή του πρὸς Τιμόθεο:                                                                               «Τὸ δὲ Πνεῦμα ῥητῶς λέγει ὅτι ἐν ὑστέροις καιροῖς ἀποστήσονταί τινες τῆς πίστεως, προσέχοντες πνεύμασι πλάνοις καὶ διδασκαλίαις δαιμονίων, ἐν ὑποκρίσει ψευδολόγων, κεκαυστηριασμένων τὴν ἰδίαν συνείδησιν» (Α΄ Τιμόθ., κεφ.δ΄, στ.1-2)

« τὰς δὲ βεβήλους κενοφωνίας περιίστασο· ἐπὶ πλεῖον γὰρ προκόψουσιν ἀσεβείας, καὶὁλόγος αὐτῶν ὡς γάγγραινα νομὴν ἕξει·...» (Β΄Τιμόθ., κεφ.β΄,στ.16-17)

«Τοῦτο δὲ γίνωσκε, ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί· ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι,...ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας, τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι... ἀνθίστανται τῇ ἀληθείᾳ, ἄνθρωποι κατεφθαρμένοι τὸν νοῦν, ἀδόκιμοι περὶ τὴν πίστιν.... πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι.»(Β΄Τιμόθ., κεφ.γ΄, στ.1,2,5,8,13)

« ...ἔσται γὰρ καιρὸς ὅτε τῆς ὑγιαινούσης διδασκαλίας οὐκ ἀνέξονται, ἀλλὰ κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τὰς ἰδίας ἑαυτοῖς ἐπισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι τὴν ἀκοήν,  καὶ ἀπὸ μὲν τῆς ἀληθείας τὴν ἀκοὴν ἀποστρέψουσιν, ἐπὶ δὲ τοὺς μύθους ἐκτραπήσονται.» (Β΄Τιμόθ., κεφ.δ΄, στ.3-4). 

Ἑμεῖς, ὅμως, ἀγαπητοί μου ἀδελφοὶ καὶ παιδιά μου, ποὺ ἀποτελοῦμε τὸ ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ, γνωρίζουμε διὰ τῶν Ἁγίων μας διαχρονικὰ τὴν αἰώνια ἀξία τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου ὠς εἰκόνος τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν ἐπιτρέπουμε τὰ μασκαρέματα καὶ τὸν σαρκικὸ βόρβορο ποὺ προηγεῖται ἢ ἀκολουθεῖ αὐτῶν. Ὅπως, ἐπίσης, ἐκ Θείας ἀποκαλύψεως καὶ ἐμπειρικὰ, μαθαίνουμε ὅτι ὑπάρχουν κτιστὰ δημιουργήματα, τὰ ὁποῖα εἶναιοἱ Ἅγιοι Ἄγγελοι καὶ Ἀρχάγγελοι καὶ ὅλες οἱ ἐπουράνιες ταξιαρχίες τῶν Ἁγίων Ἀσωμάτων, καθώς καὶ τὰ ἄλλα, ἀντίθετα πνεύματα κακίας καὶ πονηρίας, ποὺ ὁ Κύριος Ἰησοῦς καὶ ἡ Ἁγία Του Ἐκκλησία  ὀνομάζει δαιμόνια. Τὰ μὲν πρῶτα, οἱ Ἅγιοι Ἄγγελοι, συμπαρίστανται καὶ ἐμπνέουν τοὺς ἀνθρώπους στὸν ἀγαθὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν σωτηρίαν των,τὰ δὲ δεύτερα, οἱ ἀνθρωποκτόνοι δαίμονες( οἱ ὁποῖοι ἄλλοτε παίρνουν τὴν μορφὴ ἐξωγήινων δῆθεν πλασμάτων καὶ ἄλλοτε μετασχηματίζονται ὡς ἄγγελοι Θεοῦ, κάνοντας διάφορα περίεργα μαγικά κόλπα γιὰ νὰ ἐντυπωσιάζουν καὶ νὰ σαγηνεύουν τοὺς ἀφελεῖς καὶ ὑπερήφανους), μεθύουν τοὺς ἀνθρώπους μὲ τὸ «ἐγώ» τους μέσα στὴν ἁμαρτίακαὶ ζητοῦν νὰ ὁδηγήσουν εἰ δυνατὸν ὅλη τὴν δημιουργία τοῦ Θεοῦ στὴν πλάνη καὶ τὴν ἀσέβεια, καὶ αὐτὸ ἀκριβῶς συμβαίνει σήμερα στὴ Νέα Ἐποχὴ τῆς Παγκοσμιοποίησης.

Σᾶς πληροφορῶ, μὲ πολὺ σεβασμὸ καὶ ἀγάπη στὴν προσωπική σας ἐλευθερία, τὴν ὁποία κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ σᾶς ἀφαιρέσει οὔτε ἀκόμη καὶ ὁ Δημιουργός,ὅτι τὸ μυστήριο τῆς σωτηρίας ἐνεργεῖται μέσα στὴν Ἁγία Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας, δηλαδὴ τὴν Ὀρθόδοξη. Ἔξω ὅμως ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία, παράλληλα, συντελεῖται καὶ τὸ μυστήριο τῆς ἀνομίας, δηλαδὴ τῆς ἐπικείμενης ἐμφανίσεως τοῦ ἀντί τοῦ Χριστοῦ (Ἀντιχρίστου)[7]. Ὁ καθένας ἐπιλέγει καὶ φέρει τὴν εὐθύνη του.

 Στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετὰ φόβου.

Ὁ Κύριος Ἰησοῦς, ὁ Μεσσίας, νὰ σᾶς χαρίζει πάντοτε σοφία, φώτιση καὶ σύνεσηἐν πάσι. Ἀμήν.

---

[1]«ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωὴ· οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν πατέρα εἰ μὴ δι΄ ἐμοῦ. εἰ ἐγνώκειτέ με, καὶ τόν πατέρα μου ἐγνώκειτε ἄν, καὶ ἀπ΄ ἄρτι γινώσκετε αὐτὸν καὶ ἐωράκατε αὐτόν...»(Ἰωάνν.,κεφ.ιδ΄,στ.6).

[2]« ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ΄ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς. (Ἰωάνν.,κεφ.η΄,στ.12).

[3] «ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι΄ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται, καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται, καὶ νομὴν εὑρήσει» (Ἰωάνν.,κεφ.ι΄,στ.9).

[4]«Τῶν Ὀρθοδόξων προστάτην καὶ ἐν σώματι ἄγγελον...» ( Ἀπολυτίκ. Ἁγίου Γερασίμου τοῦ ἐν Κεφαλληνία, τοῦ Θαυματουργοῦ)

[5]...Τότε λέγει ὁ Γέροντας: «Πές μου καὶ τοῦτο, παρακαλῶ. Ὅσοι καταφρονοῦν τὴν Ἁγία ἡμέρα τῆς Κυριακῆς, ἔχουν ἐκεῖ καμμιὰ ἄνεση;». Καὶ ἀποκρινόμενος ὁ  Ἄγγελος εἶπε: «Ἀλλοίμονο σ’ αυτούς, Γέροντα, διότι τοὺς περιμένει τιμωρία φρικτή. Ὅποιος περιφρονεῖ τὴν Ἁγία Κυριακή, τὸν Κύριο καταφρονεῖ καὶ ὁ Κύριος καταφρονεῖ αὐτόν. Διότι ἡ Κυριακὴ ἡμέρα εἶναι ὁ Κύριος. Καὶ ὅποιος τὴν τιμᾶ, τὸν Κύριο τιμᾶ. Ὅποιος πάλι τιμᾶ τὴν μνήμη τῶν Ἁγίων καὶ ἑορτάζει τὶς μνῆμες τῶν Ἁγίων, βοηθεῖται ἀπ’ αυτούς, διότι ἔχουν μεγάλη παρρησία στὸν Θεὸ καὶ ἂν ζητήσουν κάτι, τοὺς τὸ δίνει ὁ Κύριος. Οἱ ἄνθρωποι ὅμως ἔχουν ἀποδιώξει τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ ἀπὸ μέσα τους καὶ οὔτε τὸν Θεὸ ἔχουν φίλο, οὔτε κάποιον ἀπὸ τοὺς Ἁγίους, ἀλλὰ ἔχουν προσκολληθεῖ μόνο στὰ βιοτικὰ καὶ τὰ κοσμικὰ πράγματα, ποὺ φθείρονται καὶ χάνονται καὶ ἀλλοίμονο σ’ αυτούς. Γνώριζε, Τίμιε Γέροντα, ὅτι κάθε ἄνθρωπος ἢ ἱερέας ἢ μοναχὸς ἢ κοσμικὸς ἢ ἰδιώτης, ποὺ δὲν τιμᾶ τὴν Ἁγία Κυριακή, Θεοῦ πρόσωπο δὲν βλέπει, οὔτε ἔχει ἐλπίδα σωτηρίας.

Τώρα λοιπόν, Τίμιε Γέροντα, ἐὰν θέλεις κάτι ρώτησέ με, διότι εἶναι ὥρα νὰ πορευθῶ στὸν οὐρανὸ καὶ νὰ παρουσιαστῶ στὸν Κύριό μου (πρὸς δοξολογίαν)....». (Ἀββᾶ Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου «50 ὁμιλίες πνευματικές», Παράρτημα: « Ἡ δι’ ἀγγέλου ἀποκάλυψη περὶ ἀποκρύφων μυστηρίων καὶ περὶ μνημοσύνων γιὰ τοὺς ἀποβιώσαντας»).

[6]«καὶ ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκε, παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖς.» (Ψαλμ.,μη΄,στ.13)

[7]Σημεῖο τῆς ἐπικείμενης παρουσίας τοῦ Ἀντιχρίστου εἶναι ὅτι σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο ἡ κατάθλιψη ἔχει καταβάλλει τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἀρνήθηκαν τὸν Θεὸ καὶ ἀκολούθησαν τὸν σατανά. Ἐξ οὓ καὶ ἡ σταδιακὴ ἀπελευθέρωσις τῶν ναρκωτικῶν οὐσιῶν. Φαίνεται πὼς δὲν ἐπαρκοῦν πλέον τὰ ἀντικαταθλιπτικὰ χάπια  παγκοσμίως.