Αποτελεί ‘’Θεοσημείον’’ η μεγάλη ανατροπή στην Ουκρανία;

Αποτελεί ‘’Θεοσημείον’’ η μεγάλη ανατροπή στην Ουκρανία;

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Σε κείμενο του καθηγητή κ. Αριστείδη Πανωτή που δημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο ‘’Φως Φαναρίου’’, το οποίο τιτλοφορείται ‘’Ένα «θεοσημείο» επιβεβαιωθέν μετά εκατονταετία με την ανασύσταση της Ουκρανικής Αυτοκεφαλίας’’ (28/3/2021), αναφέρεται στην κληθείσα ‘’Ενωτική Σύνοδο’’ του έτους 2018 στην Αγία Σοφία Κιέβου.

 Mεταξύ άλλων ο κ. Αριστείδης Πανωτής ανέφερε το εξής : ‘’Κατά την Οκτωβριανή Επανάσταση το συσταθέν «Κοινοβούλιο» της Ουκρανίας επεδίωξε ανασύσταση της κρατικής οντότητας της Ουκρανίας ως εντελώς ανεξάρτητο κράτος από το κράτος της Μόσχας.  Στις 9 Νοεμβρίου 1917 συνέρχεται στο Κίεβο το «Γ’ Πανουκρανικό Συνέδριο» και τα μέλη του ομόφωνα ενέκριναν «Ψήφισμα υπέρ της ανασυστάσεως της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας».

 Θεώρησε μάλιστα ο κ. Πανωτής, ως ‘’Θεοσημείο’’ την κληθείσα ‘’Ενωτική Σύνοδο’’ του έτους 2018 με τα εξής λόγια : ‘’Φαίνεται πλέον καθαρά ότι ο Παράκλητος, αποστρέφεται τα ανευλόγητα δρώμενα του Πατριαρχείου της Μόσχας για την υφαρπαγή της Εκκλησίας του Κιέβου και ζει Κύριος ο Θεός εκφραζόμενος δια «Θεοσημείου», όπως τώρα με τα ιερά συμβάντα στον ναό της Αγίας Σοφίας του Κιέβου το 2018 μετά εκατονταετία’’. 

 Κατ’ αρχή ορθά τοποθέτησε ο κ. Πανωτής τη λέξη ‘’Θεοσημείο ’’ εντός εισαγωγικών.  Μια πράξη η οποία έγινε αιτία κλονισμού της εκκλησιαστικής ενότητας, μπορεί να αποτελεί ‘’Θεοσημείο;  Ο κλονισμός της εκκλησιαστικής ενότητας αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα που δημιούργησε η κληθείσα ‘’Ενωτική Σύνοδος’’.

 ‘’Μία απόφασις συναντώσα την αντίδρασιν της συντριπτικής πλειοψηφίας των Επισκόπων, και αν ακόμα δεν  είνε εξ αυτής άκυρος, ποίον κύρος δύναται να έχει δια την Εκκλησίαν;  Ουδέν!  Καταργείται de facto’’*, σημειώνει ο Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος.  Είναι ξεκάθαρο τι εννοεί ο π. Επιφάνιος και γίνεται αντιληπτό με το, ‘’και αν ακόμα δεν  είνε εξ αυτής άκυρος’’, ότι δεν υπάρχουν περιθώρια αμφισβήτησης του εκκλησιαστικού γεγονότος ότι η πλειοψηφία των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών δεν έχει συναινέσει στη μονομερή εκχώρηση Αυτοκεφαλίας στα δύο σχισματικά μορφώματα της Ουκρανίας.  Για πιο ‘’Θεοσημείο’’ μπορεί να ομιλεί κανείς;  

 Όσον αφορά το περί  ‘’υφαρπαγής της Εκκλησίας του Κιέβου’’, που χαρακτηριστικά τονίζει ο κ. Πανωτής, αποτελεί  ‘’διαπίστωση’’  με πολεμική χροιά.   Τα 300 και πλέον χρόνια πνευματικής σχέσης των Εκκλησιών Ρωσίας και Ουκρανίας, δεν αποτελούν σχέση επικυριαρχίας και φυσικά είναι μεγάλο λάθος να ομιλεί κανείς για ‘’υφαρπαγή της Εκκλησίας του Κιέβου’’. Τόσοι αγιασμένοι ασκητές υπήρξαν στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου και δεν πέρασε κάτι τέτοιο από το μυαλό τους. 

 Τουναντίον αυτοί που προσπάθησαν να ‘’υφαρπάσουν την Εκκλησία του Κιέβου’’, είναι οι προβατόσχημοι ουνίτες της Ουκρανίας.  Είναι ιστορικό γεγονός ότι μετά την ουνιτική σύνοδο του Μπρεστ, οι ουνίτες πολλάκις προσπάθησαν να υφαρπάσουν τη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου. Την  απαρχή μάλιστα είχε η προδοτική προσχώρηση από τον τότε Μητροπολίτη Κιέβου Μιχαήλ στους ουνίτες και η παρεπόμενη αντιεκκλησιαστική προσπάθεια του να υφαρπάσει τη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, φυσικά με την συνέργεια του τότε Πάπα Κλήμη.  Η αρπαγή  πολλών Ιερών Ναών Ορθοδόξων με βίαιο τρόπο από τους ουνίτες είναι γεγονός.  Στις μέρες μας το έργο της αρπαγής Ιερών Ναών της μόνης αναγνωρισμένης από την πλειοψηφία των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, είναι γνωστό ποιοι το έχουν αναλάβει. 

 Δεν είναι υπερβολή, αλλά ειλικρινής αναγνώριση, να πούμε ότι το Πατριαρχείο Μόσχας στάθηκε αρωγός στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, από την ουνιτική λαίλαπα.  Το περίεργο είναι ότι αυτά που προβάλλουμε τώρα, τα πρόβαλλαν όλοι μέχρι το 2018.  Αίφνης οι πνευματικές σχέσεις έγιναν για όσους επιμένουν στην μονομερή εκχώρηση Αυτοκεφαλίας προσπάθειες υφαρπαγής.  Δεν μπορεί να μεθερμηνεύεται η πνευματική σχέση τριών και πλέον αιώνων, των Εκκλησιών Ρωσίας και Ουκρανίας, ως στάση επικυριαρχίας.

 Αν προστρέξει κανείς στα χρόνια πριν την κληθείσα ‘’Ενωτική Σύνοδο’’, η οποία έγινε αφορμή διάσπασης της Εκκλησιαστικής ενότητας, θα παρατηρήσει ότι συναντούσε κανείς κατ’ αποκλειστικότητα σε διαδικτυακούς ιστότοπους Ουνιτών αλλά και Παπικών γενικότερα, μια τέτοια πολεμική στάση απέναντι στο Πατριαρχείο Μόσχας.  Είχαν όμως ‘’δίκαιο’’΄, γιατί το Πατριαρχείο Ρωσίας υπήρξε το μεγάλο εμπόδιο για την Ουνία στην  Ουκρανία.  Κατά ένα πολύ περίεργο τρόπο, που όμως έχει την ερμηνεία του, Ουνίτες και γενικότερα Παπικοί, μετά την κληθείσα ‘’Ενωτική Σύνοδο’’ του έτους 2018, έχουν σιγήσει. 

 ‘’Αυτό το γεγονός φαίνεται πως είναι απάντηση του Ουρανού κακεντρέχεια εκείνων που «ενορχηστρώνουν» κατηγορίες περί «καθηρημένων»¨και «αχειροτονήτων», ενώ στην πραγματικότητα είναι τα θύματα εκείνων που άλλοτε δέσποζαν στην εκκλησιαστική ζωή ως εντολοδόχοι των Μυστικών Υπηρεσιών του Κρεμλίνου’’, σημειώνει επίσης ο κ. Πανωτής. 

 Δεν μπορούμε να συγχέουμε την δυναστική στάση του αντίθεου καθεστώτος, με την στάση της Εκκλησίας της Ρωσίας.  Και εκεί ακόμα που υπήρξαν Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ρωσίας που η στάση τους δεν ήταν η πρέπουσα στις σχέσεις τους με το αντίθεο και απάνθρωπο καθεστώς, αποτελούσαν μεμονωμένες περιπτώσεις και δεν μπορεί να τις θεωρεί ως εκφράζουσες το Πατριαρχείο Μόσχας. Είναι γνωστό ότι η στάση του κομμουνιστικού καθεστώτος δεν είχε εθνικά ελατήρια αλλά κομματικά.  Σκοπός των δικτατόρων του κομμουνισμού ήταν η συνοχή της ΕΣΣΔ.  Λανθασμένα επικαλείται μεμονωμένες συμπεριφορές ο κ. Πανωτής προς δικαιολόγηση του εγκλήματος του σχίσματος στην Ουκρανία.  Επικροτείται με αυτόν τον τρόπο και η θρασύτατη αμετανοησία για το έγκλημα του σχίσματος.

 Δεν έχει επίσης ενορχηστρώσει κανείς κατηγορίες περί «καθηρημένων»¨και «αχειροτονήτων», όπως σημειώνει ο κ. Πανωτής.  Ολίγον πριν το 2018 Πανορθοδόξως αναγνωρίζοντο οι καθαιρέσεις των σχισματικών στην Ουκρανία. 

 Πάμπολλοι πιστοί έχουν σκανδαλισθεί με τον θλιβερό κλονισμό της εκκλησιαστικής ενότητας εξ αφορμής του ‘’Ουκρανικού’’ ζητήματος και η απροθυμία σύγκλησης Πανορθόδοξης Συνόδου οξύνει το πρόβλημα, χωρίς να αποκλείονται και πιο δυσάρεστες συνέπειες. 

Θα αρκεστούν στην Εκκλησιαστική διάσπαση, ελπίζοντας ότι σταδιακά θα επικυρωθεί η Αυτοκεφαλία από τις υπόλοιπες Εκκλησίες;  Η Εκκλησία θα αποφασίσει για το ζήτημα της Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία. Το ‘’ουχ ενός είναι τούτο Πατριάρχου (ει μη τη Παλαιά Ρώμη επανακολουθείν έγνωκεν η Νέα) αλλά Συνόδου και Συνόδου Οικουμενικής (των Ορθοδόξων δηλαδή)’’, που έγραφε ο Άγιος Μελέτιος Α΄ ο Πηγάς στον Οικουμενικό Πατριάρχη   Ιερεμία Β΄, ας γίνει αφορμή για Συνοδική επίλυση του προβλήματος.

 *‘’Τα δύο άκρα’’,  Αρχιμανδρίτου Επιφανίου Ι. Θεοδωροπούλου, Έκδοσις Ιερού Ησυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζήνος.