Ο Δούρειος Ίππος της 21ης παραγράφου στο κείμενο «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον» της Συνόδου του Κολυμπαρίου

Το άρθρο είναι μετάφραση από τα Ρωσικά για τις ΑΚΤΙΝΕΣ

Ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ΤΗΣ 21ης ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ

Η. Σ. Σμιρνόφ

Σχολιασμός στο κείμενο της Άγιας και Μεγάλης Συνόδου «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον».

Κατά τη συνεδρία της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Εκκλησίας της 15ης Ιουλίου 2016 «η Ιερά Σύνοδος ανέθεσε, άμα τῇ λήψει των επισήμως επικυρωθέντων αντιγράφων των εγκεκριμένων από τη ἐν Κρήτῃ Σύνοδο κειμένων, τη δημοσίευση και τη μελέτη αυτών στη Συνοδική Βιβλική-Θεολογική Επιτροπή, η οποία παράλληλα οφείλει να λαμβάνει υπόψη και ενδεχόμενες παρατηρήσεις και κρίσεις των Σεβασμιωτάτων Ιεραρχών, των θεολογικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, των θεολόγων, των κληρικών, των μοναχών και των λαϊκών. Κατόπιν επισταμένης μελέτης η Επιτροπή πρέπει να υποβάλει τα πορίσματα αυτής στην Ιερά Σύνοδο».

Αφού η απόφαση της Ιεράς Συνόδου έτσι κι' αλλιώς θα αφορά κάθε άνθρωπο, ζητούνται αναγνώτες να στέλνουν στο πρακτορείο μας τους συλλογισμούς τους και τους σχολιασμούς τους σε αυτό το θέμα.

 Υπενθυμίζουμε ότι νωρίτερα στο 15ο τεύχος (159) δημοσιεύτηκε η ανάλυση του Μηνύματος της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον Ορθόδοξο λαό και κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως, την οποία έγραψε ο υποψήφιος φοιτητής της Θεολογικής Σχολής Νικολάι. Από το 16ο τευχος (169) και παρακάτω δημοσιεύονται οι σχολιασμοί στο κείμενο "Σχέσεις Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον", τους οποίους έγραψε ο π. Μιχαήλ Νοβικόφ.

Τώρα όμως δημοσιεύουμε ακόμα έναν σχολιασμό που μας έστειλε ένας απο τους αναγνώστες μας. Τον έστειλε άμεσα και στη Συνοδική Βιβλική-Θεολογική Επιτροπή, όπως είπε.

Ο αναγνώστης μας είπε για τον εαυτό του ότι είναι λαικός που πράττει όπως τονίζει ο άγιος Θεόδωρος Στουδίτης: «Εἶναι ἐντολή τοῦ Κυρίου νά μή σιωπᾶμε ὅταν κινδυνεύει ἡ Πίστη... ὅταν πρόκειται γιά τήν πίστη, δέν μποροῦμε νά ποῦμε· Ἐγώ ποιός εἶμαι; Εἶμαι ἱερέας; Ὄχι. Ἄρχοντας; Οὔτε. Στρατιώτης; Ἀπό ποῦ; Γεωργός; Οὔτε καί αὐτό. Εἶμαι φτωχός, ἐξασφαλίζοντας μόνο τήν καθημερινή μου τροφή. Δέν ἔχω λόγο, οὔτε ἐνδιαφέρον γιά τό θέμα αὐτό. Ἀλλοίμονο! Οἱ πέτρες θά κράξουν, καί σύ μένεις σιωπηλός καί ἀδιάφορος;... Ὥστε ἀκόμα καί ὁ φτωχός τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως δέν θά ἔχει καμμιά δικαιολογία, ἄν τώρα δέν μιλᾶ, γιατί θά κριθεῖ καί μόνο γι’ αὐτό».

Η 21η ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ«ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ»:

21. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἐπιθυμεῖ τήν ἐνίσχυσιν τοῦ ἔργου τῆς Ἐπιτροπῆς «Πίστις καί Τάξις» καί μετ’ ἰδιαιτέρου ἐνδιαφέροντος παρακολουθεῖ τήν μέχρι τοῦδε θεολογικήν αὐτῆς προσφοράν. Ἐκτιμᾷ θετικῶς τά ὑπ’ αὐτῆς ἐκδοθέντα θεολογικά κείμενα, τῇ σπουδαίᾳ συνεργίᾳ καί ὀρθοδόξων θεολόγων, τά ὁποῖα ἀποτελοῦν ἀξιόλογον βῆμα εἰς τήν Οἰκουμενικήν Κίνησιν διά τήν προσέγγισιν τῶν χριστιανῶν. Ἐν τούτοις ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία διατηρεῖ ἐπιφυλάξεις διά κεφαλαιώδη ζητήματα πίστεως καί τάξεως, διότι αἱ μή Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι καί Ὁμολογίαι παρεξέκλιναν ἐκ τῆς ἀληθοῦς πίστεως τῆς μιᾶς, ἁγίας, καθολικῆς καί ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η Σύνοδος της Κρήτης ενέκρινε το κείμενο «Σχέσεις Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον». Με τη 21η παραγράφο που περιέχει απόλυτη «θετική εκτίμηση» εγκρίνονται τα δεκάδες έγγραφα του «Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών». Ο Δούρειος Ίππος της 21ης παραγράφου περιέχει κείμενο με την θετική εκτίμηση των πολλών εγγράφων του Π.Σ.Ε., τα οποία περιλαμβάνουν σαφώς ιδέες που δεν είναι ορθόδοξες. Μ' αυτόν τον τρόπο, βασει της 21ης παραγράφου τα έγγραφα του Π.Σ.Ε. με εναν ασαφή τρόπο αποκτούν την πανορθόδοξη αυθεντία για όλους που υπέγραψαν την απόφαση της Συνόδου στην Κρήτη («Κανονισμός οργανώσες και λειτουργίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου» §13.2).

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΝ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΩΝ

Αντίρρηση 1η: Στην 21η παράγραφο δεν αναφέρεται στα συγκεκριμένα έγγραφα που εκτιμηθηκαν θετικά.

Απάντηση: Στην 21η παράγραφο διαβάζουμε ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία «Ἐκτιμᾷ θετικῶς τά ὑπ’ αὐτῆς ἐκδοθέντα θεολογικά κείμενα (δηλαδή όλα τα έγγραφά του Π.Σ.Ε.) , τῇ σπουδαίᾳ συνεργίᾳ καί ὀρθοδόξων θεολόγων».

Αντίρρηση 2η: Στην 21η παράγραφο λέγεται: «Ἐν τούτοις ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία διατηρεῖ ἐπιφυλάξεις διά κεφαλαιώδη ζητήματα πίστεως καί τάξεως, διότι αἱ μή Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι καί Ὁμολογίαι παρεξέκλιναν ἐκ τῆς ἀληθοῦς πίστεως τῆς μιᾶς, ἁγίας, καθολικῆς καί ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας».

Απάντηση: σε αυτήν την παράγραφο διαβάζουμε ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία «Ἐκτιμᾷ θετικῶς» τα έγγραφα του Π.Σ.Ε. Γι' αυτό η λεγάμενη φράση δεν έχει νομική σημασία διότι:

1. Δεν είναι δυνατό να εκτιμάμε θετικώς και δεν συμφωνούμε στα σπουδαιότερα ζητήματα. Δηλαδή η θετική εκτίμηση υπονοεί την ομόνοια στα βασικά ζητήματα, αλλιώς θα έχουμε μια πολύπλοκη υπόθεση όπως: δεν επιδοκιμάζω την απάτη της γυναίκας μου αλλά επιδοκιμάζω τον τρόπο απάτης της κλπ.

2. Στην 21η παράγραφο λέγεται και για τα έγγραφα του Π.Σ.Ε. και για την επιτροπή του Π.Σ.Ε. Νομικά η λεγάμενη φράση υπάγεται στην δράση των μή Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ομολογιών, και όχι στα έγγραφα του Π.Σ.Ε.

Αντίρρηση 3η: Οι επισκόποι στην Κρητικη Συνοδο δεν υπέγραψαν τα έγγραφα του Π.Σ.Ε.

Απάντηση: Οι υπογραφές των επικοπών κειμένου «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον» επικυρώνουν και τα ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ του (ιδιαίτερα τα έγγραφα του Π.Σ.Ε.), τα οποία αποκτούν την νομική δύναμη. Έτσι η Σύνοδος στην Κρήτη είναι ανώτερο όργανο που επικυρώνει τα έγγραφα του Π.Σ.Ε.

Η εμπειρία των Οικουμενικών Συνόδων δείχνει ότι αυτες έδιναν το εκκλησιαστικό κύρος (έγκυρο) στις αποφάσεις καθιερωμένες νωρίτερα. Έτσι η ΣΤ΄ και Ζ΄Οικουμενικές Συνοδοί επικύρωσαν τους Αποστολικούς Κανόνες και τους κανόνες των οικουμενικών και τοπικών συνοδών και των αγίων πατέρων. Η Σύνοδος στην Κρήτη όμως επικύρωσε τα έγγραφα του Π.Σ.Ε. εξαιτίας 21η παράγραφο.

Να συγκρίνουμε:

– Η ΣΤ΄Οικουμενική Σύνοδος καθόρισε πως οι 85 κανόνες των Αγίων Αποστόλων πρέπει να μείνουν «ἀπὸ τοῦ νῦν βέβαιοι καὶ ἀσφαλεῖς» (ΣΤ΄Οικουμενική Σύνοδος, κανόνας Β΄).

– Η Ζ΄Οικουμενική Σύνοδος. αποδέχεται «ἀσπασίως τοὺς θείους κανόνας καὶ ὁλόκληρον τὴν αὐτῶν διαταγὴν καὶ ἀσάλευτον κρατύνει, τῶν ἐκτεθέντων ὑπὸ τῶν ἁγίων σαλπίγγων τοῦ Πνεύματος, τῶν πανευφήμων Ἀποστόλων» (Ζ΄Οικουμενική Σύνοδος, κανόνας Α΄).

– «Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἐπιθυμεῖ τήν ἐνίσχυσιν τοῦ ἔργου τῆς Ἐπιτροπῆς «Πίστις καί Τάξις» καί μετ’ ἰδιαιτέρου ἐνδιαφέροντος παρακολουθεῖ τήν μέχρι τοῦδε θεολογικήν αὐτῆς προσφοράν. Ἐκτιμᾷ θετικῶς τά ὑπ’ αὐτῆς ἐκδοθέντα θεολογικά κείμενα, τῇ σπουδαίᾳ συνεργίᾳ καί ὀρθοδόξων θεολόγων» (Η Σύνοδος στην Κρήτη, το κείμενο «Σχέσεις...», 21η παράγραφος).

Δηλαδή οι επίσκοποι των ΣΤ΄και Ζ΄Οικουμενικών Συνοδών επικύρωσαν τους Αποστολικούς Κανόνες. Ανάλογα οι επίσκοποι του Συνόδου στην Κρήτη επικύρωσαν όλα τα έγγραφα του Π.Σ.Ε., ιδιαίτερα π.χ. τα κείμενα της Λίμα.

Ακόμα μια σύγκριση:

– «Ἐπισφραγίζομεν δὲ καὶ τοὺς λοιποὺς πάντας ἱεροὺς κανόνας, τοὺς ὑπὸ τῶν ἁγίων καὶ μακαρίων Πατέρων ἡμῶν ἐκτεθέντας, τουτέστι <…> Βασιλείου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας» (ΣΤ΄Οικουμενική Σύνοδος, κανόνας Β΄).

– Η Ορθόδοξη Εκκλησία «Ἐκτιμᾷ θετικῶς τά ὑπ’ αὐτῆς ἐκδοθέντα θεολογικά κείμενα, τῇ σπουδαίᾳ συνεργίᾳ καί ὀρθοδόξων θεολόγων» (Η Σύνοδος στην Κρήτη, το κείμενο «Σχέσεις...», 21η παράγραφος).

Έτσι οι κανόνες του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου είναι αυθεντικοί για μας διότι εγκρίθηκαν από την ΣΤ΄Οικουμενική Σύνοδο. Ανάλογα τα κείμενα του  Π.Σ.Ε., τα οποία εκρίθηκαν από την «Άγια και Μεγάλη Σύνοδο» αποκτούν το ακλόνητο κύρος για τους ανθρώπους που την αναγνωρίζουν.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Λοιπόν, οι οργανωτές της Συνόδου στην Κρήτη δημιουργησαν διπλή παγίδα: αν λάβουμε το κείμενο «Σχέσεις...» που περιέχει «δούρειο» παράγραφο, πρέπει θα λάβουμε τα κείμενα του Π.Σ.Ε. όπως λαμβάνουμε τους Αποστολικούς Κανόνες κλπ.

Επομένως, μετά την Σύνοδο στην Κρήτη όλα τα ἐκδοθέντα θεολογικά κείμενα του Π.Σ.Ε., τῇ σπουδαίᾳ συνεργίᾳ καί ὀρθοδόξων θεολόγων. Είναι απαράδεκτα για το εκκλησιαστικο πλήρωμα διότι πολλές οικουμενιστικές αποφάσεις του Π.Σ.Ε. είναι αιρετικές και όχι ορθόδοξες.

Η «θετική εκτίμηση» των κειμένων του Π.Σ.Ε. επίσης επεκτείνεται στα επόμενα κείμενα του Π.Σ.Ε. που είναι απαράδεκτα για μας διότι θα μετατρέψουν αυτή την οργάνωση σε πανεκκλησιαστικό όργανο του οποίου οι αποφάσεις θα γίνουν υποχρεωτικές για τις κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες.

Η. Σ. Σμιρνόφ