Ευγνωμοσύνη προς τους ήρωες

…….Είναι εύγνωμοσύνη πρός τόν Κύριο ή διά νόμου κατάργηση τής άργίας τής ιερής ήμέρας τής λατρείας τοϋ Κυρίου; Είναι εύγνωμοσύνη πρός τόν Κύριο ή ύποτίμηση τού μαθήματος τών Θρησκευτικών και ή στέρηση άπό τή νέα γενιά τών 'Ελλή­νων τής δυνατότητος νά γνωρίσουν καλά τήν 'Ορθόδοξη Πίστη μας, πού ένέπνεε τούς ήρωες τοϋ '21; Είναι εύγνωμοσύνη πρός τόν 'Ελευθερωτή τής 'Ελλάδος Κύ­ριο τά Νομοσχέδια γιά τήν καταρράκωση τοϋ ιερού θεσμοϋ τής οικογένειας, πού είναι έντελώς άντίθετα άπό τόν άγιο και άλάθητο Νόμο Του; Δέν είναι άχαριστία πρός τόν Ελευθε­ρωτή μας Κύριο ή άθέτηση τοϋ Τάματος τών ήρώων τοϋ '21…….

Ευγνωμοσύνη προς τους ήρωες

Κάθε φορά πού γιορτάζουμε τήν ε­πέτειο της έθνικής μας παλιγγενε­σίας κι έρχονται στή μνήμη της καρ­διάς μας τά κατορθώματα των ήρώων τοΰ 1821, νιώθουμε τά στήθη μας νά φουσκώνουν άπό έθνική ύπερηφάνεια γιά τούς προγόνους μας. Μιά χούφτα άνθρωποι ήταν όλοι κι όλοι οί Έλληνες τότε. Κι όμως πήραν τήν ήρωική άπόφαση, ορκίστηκαν κάτω άπό τό Λάβαρο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στήν Άγια Λαύ­ρα μέ σύνθημα «έλευθερία ή θάνατος» και ρίχτηκαν στον τιτάνιο άγώνα γιά τήν άποτίναξη τοϋ τουρκικού ζυγού.

Δέν περίμεναν βοήθεια άπό ξένες δυ­νάμεις. Ό πόθος και τό πάθος γιά τήν έ­λευθερία τούς παρακίνησε στον μεγάλο ξεσηκωμό έναντίον τών τυράννων Τούρ­κων. Μόνη τους έλπίδα είχαν τόν παντο­δύναμο Κύριο.

Γι' αύτό και όταν ορκίστηκαν στήν Αγία Λαύρα, όλοι οί οπλαρχηγοί μετέλαβαν τών Αχράντων Μυστηρίων και μέ τήν πί­στη στή βοήθεια και χάρη τοΰ Θεού ξε­κίνησαν τόν δύσκολο και ήρωικό άγώνα γιά τήν έλευθερία της Πατρίδας.

Και σέ όλες τις κρίσιμες στιγμές τοϋ ά­γώνα πάλι κατέφευγαν στή θεία βοήθεια γιά νά έμψυχωθοϋν. Όταν κάποτε είχε μείνει μόνος του έξω άπό τήν Τρίπολη ό Γέρος τοΰ Μοριά Θεόδωρος Κολοκοτρώ­νης, μπήκε μέσα στό Ναό της Παναγίας στό χωριό Χρυσοβίτσι και κλαίγοντας παρακάλεσε τήν Παναγία: «Παναγία μου, βοήθησε και τούτη τή φορά τούς Έλληνες διά νά έμψυχωθοϋν». Και τό θαϋμα έγινε. Σέ λίγο συγκεντρώθηκαν πολ­λοί άγωνιστές και μέ ήρωικούς άγώνες κυρίευσαν και άπελευθέρωσαν τήν Τρί­πολη.

Αλλά και ό θρυλικός μπουρλοτιέρης Κωνσταντίνος Κανάρης και τά παλληκά- ρια του πρώτα κοινωνούσαν των Αχράν­των Μυστηρίων και κατόπιν έπιχειροΰσαν τις ριψοκίνδυνες άποστολές τους ανάμε­σα στις τουρκικές άρμάδες.

"Ολοι δέ οι οπλαρχηγοί και c καπετα­ναίοι στά φλάμπουρα τους είχαν άναρ- τημένο πάντοτε και τό σημείο τοϋ Τιμίου Σταυροΰ, άπό τόν όποιο έπαιρναν δύνα­μη γιά νά άπομακρύνουν άπό τόν γαλανό ούρανό της 'Ελλάδος τήν έρυθρά ημισέ­ληνο.

Έπί έπτά λόκληρα χρόνια χτυποΰσαν τό θεριό, πού μέ τά πλοκάμια του σφιχτόδενε τό σώμα της Πατρίδας. Έπί έπτά χρόνια πότιζαν μέ τό αίμα τους τό χώμα της 'Ελλάδος. Επί έπτά χρόνια τά κόκκαλα τών άγωνιστών σκορπίζονταν στά βουνά και στά φαράγγια γιά τήν έλευθε- ρία τοϋ τόπου άπό τόν Ασιάτη κατακτητή.

Πέρασαν 193 χρόνια άπό τόν Μάρτιο του '21, άπό τότε πού είπαν άποφασι- στικά τό «έλευθερία ή θάνατος» οί πρό­γονοι μας και θυσιάστηκαν γιά τήν έλευ­θερία μας. Και στά ιερά τους κόκκαλα θε­μελιώθηκε τό κράτος τοΰ νέου 'Ελληνι­σμού, τό όποιο στήν πρώτη του Εθνική Συνέλευση στις 15 Ιανουαρίου 1822 δια­κήρυξε: «Ό ύψιστος Θεός μας βοήθησε, καίτοι όχι ικανά προετοιμασμένους εις τό τοιούτον μέγα τώ όντι έπιχείρημα...».

Λίγους μήνες άργότερα, στις 18 'Ιουνίου 1822, στή διακήρυξη της προσωρινής κυ­βερνήσεως της 'Ελλάδος προτρέπονταν οί "Ελληνες νά εύγνωμονοΰν τόν 'Ελευ­θερωτή Κύριο: «Καταφεύγετε πάντοτε εις τήν εύσπλαγχνίαν Του- άναγνωρίστε εις Αύτόν τόν έλευθερωτήν σας...».

Και στις 16 Απριλίου τού 1826, στήν Γ' 'Εθνοσυνέλευση πού συνήλθε στή Νέα 'Επίδαυρο, «οί πληρεξούσιοι τών διαφό­ρων έπαρχιών τής 'Ελλάδος... προσφέ­ρουν έν πρώτοις εις τόν Ύψιστον, μεθ' όλης τής ταπεινότητος και εύλαβείας, τήν όφειλομένην ειλικρινή εύγνωμοσύνην τοϋ πιστεύοντος και έλπίζοντος εις αύτόν

Ελληνικού λαού τόν όποιον... δέν έγκατέλειψε ούδέ στιγμήν εις τόν μακρόν τούτον και πολυώδυνον άγώνα».

Αύτά τότε. "Ετσι έκδήλωναν οί πληρεξ­ούσιοι και έκπρόσωποι τοϋ έλληνικοϋ λαού στις 'Εθνοσυνελεύσεις τήν εύγνωμοσύνη τους πρός τόν Ελευθερωτή τής 'Ελλάδος Κύριο. Σήμερα όμως τί γίνεται; Ποιά εύγνωμοσύνη πρός τόν Θεό έκδηλώνεται άπό τό Εθνικό Κοινοβούλιο μας; Είναι εύγνωμοσύνη πρός τόν Κύριο ή διά νόμου κατάργηση τής άργίας τής ιερής ήμέρας τής λατρείας τοϋ Κυρίου; Είναι εύγνωμοσύνη πρός τόν Κύριο ή ύποτίμηση τού μαθήματος τών Θρησκευτικών και ή στέρηση άπό τή νέα γενιά τών 'Ελλή­νων τής δυνατότητος νά γνωρίσουν καλά τήν 'Ορθόδοξη Πίστη μας, πού ένέπνεε τούς ήρωες τοϋ '21; Είναι εύγνωμοσύνη πρός τόν 'Ελευθερωτή τής 'Ελλάδος Κύ­ριο τά Νομοσχέδια γιά τήν καταρράκωση τοϋ ιερού θεσμοϋ τής οικογένειας, πού είναι έντελώς άντίθετα άπό τόν άγιο και άλάθητο Νόμο Του;

Δέν είναι άχαριστία πρός τόν Ελευθε­ρωτή μας Κύριο ή άθέτηση τοϋ Τάματος τών ήρώων τοϋ '21 νά κτιστεί στήν πρω­τεύουσα τής'Ελλάδος περίλαμπρος Ναός πρός τιμήν τοϋ Σωτήρος μας Χριστού;

Θά τρίζουν τά ιερά κόκκαλα τών άγω­νιστών γιά τήν έλευθερία τοϋ τόπου προ­γόνων μας μέ όσα συμβαίνουν σήμερα στήν 'Ελλάδα. Και θά κλαίει στούς ούρανούς ή ψυχή τους, γιατί οδηγούμαστε σέ σκλαβιά πολύ χειρότερη άπό τήν Τουρ­κοκρατία.

Γι' αύτό και είναι χρέος έπιτακτικό όλων μας νά διορθώνουμε τά λάθη τών ήγετών μας. Νά συστρατευθοϋμε στόν άγώνα γιά τήν έκπλήρωση τοϋ Τάματος και μέ κάθε τρόπο, και μέ τά λόγια και μέ τά έργα μας, νά έκφοάζουμε τήν εύγνωμοσύνη μας και πρός τόν Κύριο και πρός τούς άγωνιστές πού έχυσαν τό αίμα τους γιά νά άπολαμβάνουμε έμεΐς τήν έλευθερία.

Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”