Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Ἀναγνώρισις ἁμαρτωλῶν δικαιωμάτων;

Ἀναγνώρισις ἁμαρτωλῶν δικαιωμάτων;

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΖΟΥΝ µερικοὶ ἀρχιερεῖς µὲ τὶς ἀντιλήψεις τους γιὰ τὸ χριστιανικὸ ἦθος, τὴν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοὺς ἱεροὺς κανόνες. Προσπαθοῦν νὰ ἀλλοιώσουν τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια τῆς πίστεώς µας. Θέλουν νὰ γίνονται ἀρεστοὶ στοὺς ἄπιστους καὶ νὰ ἀπολαµβάνουν τὴν κοσµικὴ δόξα. Ἀδιαφοροῦν ἐὰν γίνονται σκανδαλοποιοί, γιατί τοὺς σκανδαλιζόµενους τοὺς θεωροῦν περιορισµένης ἀντίληψης καὶ ἀνόητους θρησκόληπτους.

Ἕνα κροῦσµα αὐτῆς τῆς νοοτροπίας συνέβη πρόσφατα, ὅταν γνωστὸς καὶ µὲ µεγάλο ὄνοµα ἀρχιερέας τοῦ Οἰκουµενικοῦ Πατριαρχείου εἰσηγήθηκε στὴν εἰδικὴ ἐπιτροπή, ποὺ προετοιµάζει τὴ Μεγάλη Σύνοδο τῶν Ὀρθοδόξων καὶ θὰ συγκληθεῖ τὸ 2016 στὴν Κωνσταντινούπολη, νὰ γίνει λόγος γιὰ «τὰ δικαιώµατα τῶν σεξουαλικῶν µειονοτήτων καὶ πρέπει νὰ προστατεύονται ἀπὸ κάθε εἴδους διάκριση καὶ ἀπὸ ἄδικους διωγµούς». ∆ὲν ἔχουµε δικαίωµα νὰ τοὺς ταπεινώνουµε.

Ἆραγε µπορεῖ ἡ Ἐκκλησία νὰ ὑπερασπιστεῖ τοὺς ὁµοφυλοφίλους; Μπορεῖ νὰ τοὺς δεχτεῖ χωρὶς νὰ τοὺς ἐλέγξει γιὰ τὸ βδελυρὸ ἁµάρτηµά τους; Προφανῶς ὄχι. Καὶ ἂς ὑποστηρίζει τὸ ἀντίθετο ὁ συγκεκριµένος ἀρχιερέας. Ἡ φιληδονία εἶναι ἁµαρτία καὶ πρέπει νὰ καταπολεµᾶται. ∆ιαφορετικὰ δὲν µποροῦµε νὰ µιλᾶµε γιὰ πνευµατικὴ ζωή. Ὅταν ὁ ἴδιος ὁ Κύριος καταδικάζει καὶ τὴν ἁπλῆ ἐπιθυµία τῆς σαρκικῆς ἡδονῆς, ἐµεῖς µποροῦµε νὰ µιλᾶµε γιὰ ὁµοφυλοφίλους ποὺ πρέπει νὰ συνυπάρχουν µὲ τοὺς Χριστιανοὺς καὶ νὰ γίνονται δεκτοὶ ὡς καλοὶ καὶ ἀθῷοι;

Ἡ Ἐκκλησία δὲν ὑπερασπίζεται τὰ ἁµαρτωλὰ δικαιώµατα τῶν ἀνθρώπων, ὅπως κάνουν οἱ πολιτικοὶ µὲ τὶς διάφορες νοµοθετικὲς ρυθµίσεις. Ἀγαπάει ὅλους τούς ἀνθρώπους, δὲν ἀναγνωρίζει ὅµως τὰ ἁµαρτωλά τους δικαιώµατα. ∆ὲν καλύπτει τὴν ἁµαρτία, οὔτε καὶ τὴ θεωρεῖ φυσιολογικὴ πράξη.

Τί θέλουν λοιπὸν αὐτοὶ οἱ νεωτεριστὲς ἀρχιερεῖς; Τί µᾶς συµβουλεύουν; Νὰ κλείσουµε τὰ µάτια µας µπροστὰ στὶς ἁµαρτίες τῶν ὁµοφυλοφίλων, γιὰ νὰ φανοῦµε ὅτι βρισκόµαστε κι ἐµεῖς στὸ πνεῦµα τῆς σύγχρονης ἐποχῆς; Νὰ προσαρµόσουµε ἀνάλογα τούς κανόνες τῆς χριστιανικῆς ἠθικῆς; Νὰ γίνουµε παπικοὶ καὶ προτεστάντες, νὰ ἐκκοσµικευθοῦµε καὶ νὰ ἀρνηθοῦµε αὐτὰ ποὺ µᾶς ἔχουν διδάξει οἱ ἅγιοι Πατέρες; Οἱ ἴδιοι αὐτὰ τὰ ἔχουν δεχτεῖ γι᾽ αὐτὸ καὶ µοιάζουν σὰν τοὺς σκοτεινοὺς φάρους, ποὺ δὲν ὠφελοῦν σὲ τίποτα. Ἡ κοσµική τους σοφία δὲν ἔχει καµιὰ ἀξία, ἀφοῦ λείπει ἡ ἐµπειρία τῆς πνευµατικῆς ζωῆς ποὺ δὲν προσφέρεται στὰ πανεπι- στήµια, ἀλλὰ µόνο µέσα στὴν Ἐκκλησία, µὲ τὴν ἀκριβῆ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ.

Οἱ συγκεκριµένοι ἀρχιερεῖς, ἐὰν παραµείνουν στὶς θέσεις τῶν ἐπισήµων ἐκπροσώπων τῶν διαφόρων τοπικῶν Ἐκκλησιῶν, σίγουρα θὰ ἐπιδιώξουν καὶ πολλὰ ἄλλα ἀπαράδεκτα, προκειµένου νὰ ἀλλάξουν ὅ,τι ἐµποδίζει τοὺς κοσµικοὺς ἀνθρώπους. Ἐλπίζουµε ὅτι δὲν θὰ ἐπιτρέψει ὁ καλὸς Θεὸς νὰ συµβοῦν ἀντιχριστιανικὰ γεγονότα, τὰ ὁποῖα θὰ προκαλέσουν µεγάλη ἀναστάτωση καὶ ἡ Μεγάλη Σύνοδος τῶν Ὀρθοδόξων θὰ ἀποδειχτεῖ πολὺ µικρὴ καὶ χωρὶς καµιὰ πνευµατικὴ ἀξία.

Ορθόδοξος Τύπος, 04/09/2015