Το Σύνταγμα της χώρας

Το Σύνταγμα της χώρας

 Μιχαήλ Γκρίλλας, Σμήναρχος ε.α.

Το ισχύον Σύνταγμα της Χώρας το ψήφισε η Ε΄ αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων και τέθηκε σε ισχύ στις 11-6-1975. Έκτοτε αναθεωρήθηκε τρεις φορές το 1986, το 2001 και το 2008. Επίκειται όμως και τέταρτη από την επόμενη Βουλή, η οποία στην προκειμένη περίπτωση θα λειτουργήσει συγχρόνως και ως Αναθεωρητική.

Παρά τις προηγούμενες αναθεωρήσεις, εντούτοις εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα διατάξεις και άρθρα που, δημιουργούν δυσλειτουργίες και αγκυλώσεις όπως το άρθρο 32 περί εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, συνεπεία του οποίου η Χώρα μας οδηγήθηκε σε πρόωρες εκλογές την 25η Ιανουαρίου 2015.

Σύμφωνα με το άρθρο 110 του ισχύοντος Συντάγματος, οι διατάξεις του, υπόκεινται σε αναθεώρηση, εκτός από εκείνες που, καθορίζουν τη βάση και τη μορφή του πολιτεύματος, ως Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.

Η ανάγκη της αναθεώρησης του Συντάγματος, διαπιστώνεται ως απόφαση της Βουλής που, λαμβάνεται, ύστερα από πρόταση πενήντα τουλάχιστον Βουλευτών, με πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των μελών της, σε δύο ψηφοφορίες να, απέχουν μεταξύ τους έναν τουλάχιστον μήνα. Με την απόφαση αυτή καθορίζονται ειδικά οι διατάξεις που, πρέπει να αναθεωρηθούν.

Αφού η αναθεώρηση αποφασιστεί από τη Βουλή η επόμενη Βουλή κατά την πρώτην σύνοδό της, αποφασίζει με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των μελών της, σχετικά με τις αναθεωρητέες διατάξεις.

Αν η πρόταση για αναθεώρηση του Συντάγματος έλαβε την πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, όχι όμως και την πλειοψηφία των τριών πέμπτων, σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 110, η επόμενη Βουλή κατά την πρώτη σύνοδό της μπορεί να αποφασίσει σχετικά με τις αναθεωρητέες διατάξεις με την πλειοψηφία όμως των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των μελών της.

Κάθε ψηφιζόμενη αναθεώρηση διατάξεων του Συντάγματος, δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, μέσα σε δέκα ημέρες αφότου, επιψηφιστεί από τη Βουλή και τίθεται σε ισχύ με ειδικό ψήφισμά της.

Δεν επιτρέπεται η αναθεώρηση του Συντάγματος πριν περάσει πενταετία από την περίπτωση της προηγούμενης.

Εάν η παρούσα Βουλή δεν προλάβει, να κινήσει συνεπεία διεξαγωγής ενδεχομένως πρόωρων εκλογών, τις διαδικασίες αναθεωρήσεως του Συντάγματος, τότε η επόμενη Βουλή δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως Αναθεωρητική και συνεπώς η τόσο αναγκαία για τον τόπο αναθεώρησή του, μετατίθεται για την μεθεπόμενη Βουλή που, τούτο σημαίνει πάμε πίσω τουλάχιστον οκτώ χρόνια. Και όμως τούτο δεν φαίνεται να συγκινεί ούτε την Κυβέρνηση ούτε και την Αξιωματική Αντιπολίτευση.

Καταθέτω ορισμένες μου σκέψεις και απόψεις και τομές που, πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος όπως:

* Οι Βουλευτές να εκλέγονται για πέντε (5) συνεχή χρόνια, αντί των τεσσάρων και ο αριθμός τους να μειωθεί δραστικά στους 151 αντί των 300 που, είναι σήμερα. Άρθρα 51-53

* Οι Βουλευτές να μην γίνονται Υπουργοί. Εφόσον γίνουν να εκπίπτουν αυτεπάγγελτα της Βουλευτικής τους ιδιότητας.

* Η διαδικασία διάλυσης της Βουλής, για διενέργεια πρόωρων εκλογών, να περιέλθει στην αρμοδιότητα της Βουλής και όχι του εκάστοτε Πρωθυπουργού. Άρθρο 41.

* Να καταργηθεί το Ζ΄ ψήφισμα της Βουλής (Συνεδρίαση ΚΔ της 22-12-1964) που, εξισώνει την Βουλευτικήν αποζημίωση, στο σύνολο των αποδοχών του Προέδρου του Αρείου Πάγου. Το έργο του Βουλευτού δεν έχει καμία σχέση και συνάφεια, με το λειτούργημα και την αποστολή τούτου (Πρόεδρος Αρείου Πάγου).

* Να ξεκαθαρίζονται με απόλυτη σαφήνεια τα της ασυλίας των Βουλευτών και της ατιμωρησίας των μελών της Κυβέρνησης. Άρθρα 62-86.

* Να μην υπάρχει πρόνοια για τις αποδοχές των Δικαστών, γιατί τούτο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το άρθρο 4 περί ισότητος. Άρθρο 88.

* Να θεσπισθεί Συνταγματικό Δικαστήριο.

* Στη Βουλή να εισέρχονται τα κόμματα που, συγκεντρώνουν το 4%, αντί του 3% του εκλογικού σώματος. Έτσι θα αποφευχθεί ο κατακερματισμός των κομματικών πολιτικών δυνάμεων. Στην Γερμανία ισχύει το 5%. Στην δε Τουρκία το 10%.

* Οι Βουλευτές να εκλέγονται κατά Περιφέρειες και όχι κατά Νομούς. Έτσι θα περιορισθούν η Βουλευτοκρατία, οι πελατειακές σχέσεις και ο ρόλος των κομματαρχών.

* Ο αριθμός των Υπουργείων δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος των 15 και των Υπουργών - Υφυπουργών των 30. Άρθρο 81-82.

* Σε κάθε Υπουργείο να θεσπισθεί θέση μονίμου Υφυπουργού ως συνέχεια του Κράτους.

* Υπουργοί - Υφυπουργοί - Γενικοί - Ειδικοί Γραμματείς θα μπορούν να πολιτεύονται, μετά παρέλευση πέντε ετών, από την απομάκρυνσή τους από τα καθήκοντά τους.

* Να διευρυνθούν ορισμένες αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας όπως η σύγκλιση του Συμβουλίου των Αρχηγών των κομμάτων και των διατελεσάντων κοινοβουλευτικών Πρωθυπουργών και Προέδρων της Δημοκρατίας.

* Η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας να παραμείνει έμμεση. Δηλαδή από τη Βουλή, τροποποιημένου όμως του άρθρου 32 ώστε: Να μπορεί να εκλέγεται Πρόεδρος, εκείνος ο οποίος συγκεντρώσει στην τελευταία ψηφοφορία, την απόλυτη πλειοψηφία του συνολικού αριθμού των Βουλευτών των 151 ΝΑΙ και ΟΧΙ των 180 που, ισχύει σήμερα. Η άμεση εκλογή από τον Λαό και τυχόν ισχυροποίηση των αρμοδιοτήτων, σίγουρα θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις σύγκρουσης αυτού, με την εκάστοτε Κυβέρνηση και ιδιαίτερα με τον Πρωθυπουργό.

* Να μεταβιβασθούν περισσότερες αρμοδιότητες στην τοπική, αυτοδιοίκηση ώστε οι Περιφερειάρχες, να καταστούν ζωντανοί οργανισμοί και οι βραχίονες του Κράτους. Οι δε Περιφερειάρχες να καταστούν, τρόπου τινά οι τοπικοί Πρωθυπουργοί καταργουμένων ταυτόχρονα, των επτά αποκεντρωμένων Κρατικών Διοικήσεων (Περιφερειών) που, είναι πραγματικά εμπόδια στην εύρυθμη λειτουργία του Κράτους.

Το ισχύον Σύνταγμα μας, είναι από τα πλέον μακροσκελή του κόσμου με 27.000 λέξεις με 120 άρθρα και αρκετά φλύαρο, με πολλές ασάφειες και αγκυλώσεις. Απ’ αυτήν την αναθεώρησή του, πρέπει να προκύψει ένα άλλο πιο σύντομο, με πολύ λιγότερες λέξεις και ακόμα λιγότερα άρθρα. Να μπορεί δε, να αναθεωρείται από τη Βουλή, με τη σημερινή διαδικασία οποτεδήποτε, εφόσον όμως, συγκεντρώνει πλειοψηφία των 3/5 του όλου αριθμού των Βουλευτών (180). Έτσι θα μπορεί να αναθεωρείται ανά πενταετία και όχι ανά δεκαετία και πάνω όπως συμβαίνει σήμερα, με την προβλεπόμενη σε αυτό κλειδωμένη διαδικασία. Άρθρο 110.

Είναι πιστεύω Εθνικός ανεπίτρεπτο, όταν μια χρεοκοπημένη Χώρα της οποίας το 60% του πληθυσμού της αγγίζει τα όρια της φτώχειας, να έχει 300 Βουλευτές όταν με βάση το άρθρο 51 του Συντάγματος, με ένα απλό Νόμο η τροπολογία μπορεί να τους ελαττώσει στους 200. Είναι επίσης αδιανόητο η Χώρα μας των 11.000.000 περίπου κατοίκων, να έχει Κυβέρνηση των 49 μελών, όταν η Ισπανία των 48.000.00 σχημάτισε πρόσφατα Κυβέρνηση των 13 Υπουργείων.

eleftheria, 16 Απρ 2017