Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, Κυριακή Ι΄ Λουκά - Να σεβώμεθα την Κυριακήν

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Να σεβώμεθα την Κυριακήν

Στη σημερινή Ευαγγελική Περικοπή, γίνεται λόγος για την θεραπεία από τον Κύριό μας Ιησού Χριστό της συγκύπτουσας γυναίκας ημέρα Σάββατο. Ο φιλάνθρωπος Κύριος, κινούμενος από τη μεγάλη Του φιλευσπλαγχνία, εθεράπευσε την ταλαίπωρη εκείνη, κυρτωμένη γυναίκα, που με συνέργεια του πονηρού πνεύματος κατεχόταν από ασθένεια επί 18 ολόκληρα χρόνια. Ο αρχισυνάγωγος όμως, που δεν είχε αγάπη και φιλάνθρωπα αισθήματα, αλλά μια τυπική προσκόλλησι στην αργία του Σαββάτου, αγανάκτησε για το θαύμα του Σαββάτου και είπε στον λαό ότι πρέπει στις 6 μέρες της εβδομάδος, που είναι μέρες εργασίας, να επιθυμούν την θεραπεία τους και όχι την ημέρα του Σαββάτου, που ήταν ημέρα αναπαύσεως.

Ο ιερός Θεοφύλακτος παρατηρεί σχετικά ότι «ο σατανάς που έδεσε με την βαρειά αυτή αρρώστια από την αρχή την γυναίκα, δυσφορώντας για την απελευθέρωσή της από την μάστιγα αυτή και θέλοντας να κακουχήται περισσότερο, αιχμαλωτίζει με φθόνο τον αρχισυνάγωγο και με το στόμα του καταφέρεται κατά του θαύματος».

Ο δε άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας κάνει την εξής ερώτησι και σκέψι για τον αρχισυνάγωγο: «Και όμως δεν θα έπρεπε πιο πολύ να θαυμάση (ο αρχισυνάγωγος); …Άρχοντας της συναγωγής υπάρχων γνωρίζεις περίπου τα γράμματα του Μωυσή δηλ. ο,τι γράφει η Ιερά Βίβλος για τον θεόπτη Μωϋσή, ω αρχισυνάγωγε. Τον είδες να προσεύχεται σε πολλές περιπτώσεις, αλλά σε καμμία περίπτωσι δεν έκανε τίποτε με τη δική του δύναμι… Εδώ, όμως, βλέπεις τον Χριστό να μη απευθύνη προς τον Ουράνιο Πατέρα προσευχή, αλλά στη δική του δύναμι να αναθέτη την πραγματοποίησι του θαύματος, να γιατρεύη την άρρωστη με τον λόγο του και με την επίθεσι των χεριών του επάνω της… Θα έπρεπε λοιπόν από εδώ να κατανοήση ο αρχισυνάγωγος την δύναμι του μυστηρίου του Χριστού… και να μη λέγη τέτοια πράγματα στο λαό, ούτε να κατηγορή εκείνους που θεραπεύονται για την κατάργησι του θρησκευτικού νόμου» και επειδή δεν τολμά απ’ ευθείας να ελέγξη τον Ιησού, αλλά ο,τι λέγει έμμεσα αναφέρεται στο Χριστό «επιτιμά τους όχλους, για να φανή ότι αγανακτεί για το Σάββατο» για την κατάργησι της αργίας του Σαββάτου.

Και σε άλλο σημείο ο άγιος Κύριλλος προσθέτει τα εξής: «Σε ποιόν έδωσε το πρόσταγμα ο Θεός να τηρή την αργία του Σαββάτου; Στον εαυτό του μάλλον η στους ανθρώπους; Αν μεν το είπε για τον εαυτό του, τότε ας μη ενεργή την ημέρα του Σαββάτου αυτά που έχουν σχέση με τη ζωή μας ας σταματήση δηλ. ο ήλιος (εκείνη την ημέρα του Σαββάτου) να κάνη την τροχιά του. Ας μη πέφτουν οι βροχές. Ας σταματήσουν οι πηγές των υδάτων και των ποταμών, που τρέχουν αδιάκοπα. Ας παύσουν να πνέουν οι άνεμοι». Και επειδή αυτό δεν ισχύει, ούτε μπορεί να συμβαίνη, εξυπακούεται ότι η τήρησις του νόμου της αργίας του Σαββάτου είναι υποχρέωσις των ανθρώπων.

Ο Θείος Διδάσκαλος «ωνόμασε τον αρχισυνάγωγο υποκριτή, γιατί από τη μια μεριά υποκρινόταν ότι τιμούσε τον νόμο του Σαββάτου και από την άλλη έδειχνε τον φθόνο του και διαφωνούσε για την θεραπεία της ασθενούς την ημέρα του Σαββάτου» (Ζιγαβηνός).

«Και πρόσεξε τον αρχισυνάγωγο, λέγει ο Άγιος Κύριλλος, που γι’ αυτόν ο άνθρωπος έχει λιγότερη τιμή από το κτήνος, αφού βέβαια για το μεν βόδι και τον όνον προνοεί την ημέρα του Σαββάτου, ενώ την κυρτωμένη και άρρωστη γυναίκα δεν θέλει να την απαλλάξη ο Χριστός.

Η τήρησις της αργίας του Σαββάτου ήταν ένα σοβαρό θέμα, αφού είναι εντολή του Θεού στον Μωσαϊκό νόμο. «Μνήσθητι την ημέραν των Σαββάτων αγιάζειν αυτήν· εξ ημέρας εργά και ποιήσεις πάντα τα έργα σου, την δε ημέραν την εβδόμην σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου».

Και εάν, έπειτα από αυτή την θεία εντολή, ο αρχισυνάγωγος έστω και τυπικά και υποκριτικά διαμαρτυρήθηκε για την κατάργησι της αργίας του Σαββάτου – γιατί στην ουσία δεν έκανε παράβασι ο Κύριος της αργίας του Σαββάτου, αλλά πράξι φιλανθρωπίας και αγαθοεργίας κατά την ημέρα αυτή – εμείς οι Χριστιανοί σήμερα, που αντί του Σαββάτου τιμάμε ως αγία ημέρα την Κυριακή, την ημέρα της Αναστάσεως του Κυρίου μας και την έχουμε ως ημέρα αργίας και πνευματικής αναπαύσεως, τι πρέπει να κάνωμε όταν αντίθεοι και αντιεκκλησιαστικοί νόμοι επιχειρούν σταδιακά να καταργήσουν την αργία της Κυριακής. (Επτά Κυριακές ισοπεδώνονται αρχικά και δυστυχώς έπεται συνέχεια..). Όταν οι εργαζόμενοι χάνουν το δικαίωμα του εκκλησιασμού με την οικογένειά τους την ημέρα της Κυριακής και δεν την έχουν στη διάθεσί τους για να αναπαυθούν ψυχικά και σωματικά, να ανασυγκροτήσουν τις ψυχοσωματικές τους δυνάμεις, να μιλήσουν και να φάνε μαζί με τις οικογένειές τους, να κάνουν μία εκδρομή, ένα προσκύνημα, μία επίσκεψι; Όταν την ημέρα του Κυρίου, την Κυριακή, την μεταβάλλουν σε μία κοινή εργάσιμη ημέρα και μία από τις υπόλοιπες ημέρες της εβδομάδος την κάνουν ημέρα αργίας;

Άλλοι λαοί, όπως π.χ. οι Εβραίοι έχουν το Σάββατο ως ημέρα αργίας και οι μουσουλμάνοι την Παρασκευή και τις τηρούν απαρασάλευτα με θρησκευτική ευλάβεια. Εμείς ο Ορθόδοξος Ελληνικός λαός δεν έχουμε ίδια δικαιώματα; Δεν μας ανήκει η Κυριακή, η ημέρα της Αναστάσεως του Κυρίου μας; Ποιά σκοτεινά κέντρα κρύβονται πίσω από την υπόθεσι αυτή;

«Επήγεν ο Κύριος εις την κόλασιν, έλεγε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, και έβγαλε τον Αδάμ, την Εύαν και το γένος του. Ανέστη την τρίτην ημέραν. Εφάνη δώδεκα φοράς εις τους Αποστόλους του. Έγινε χαρά εις τον ουρανόν, χαρά εις την γην και εις όλον τον κόσμον. Φαρμάκι και σπαθί δίστομον εις την καρδίαν των Εβραίων και μάλιστα του διαβόλου. Δια τούτο και οι Εβραίοι δεν κατακαίονται άλλην ημέραν τόσον, ωσάν την Κυριακήν, όπου ακούουν τον παπά μας να λέγη : “Ο αναστάς εκ νεκρών Χριστός ο αληθινός Θεός ημών”. Διότι εκείνο όπου εσπούδαζον οι Εβραίοι να κάμουν δια να εξαλείψουν το όνομα του Χριστού μας, εγύρισεν εναντίον της κεφαλής των. Πρέπει και ημείς, αδελφοί μου, να χαιρώμεθα πάντοτε, μα περισσότερον την Κυριακήν, οπού είναι η Ανάστασις του Χριστού μας. Διότι Κυριακήν ημέραν έγινεν ο Ευαγγελισμός της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας. Κυριακήν ημέραν μέλλει ο Κύριος να αναστήση όλον τον κόσμον. Πρέπει και ημείς να εργαζώμεθα τας εξ ημέρας δια ταύτα τα μάταια, γήινα και ψεύτικα πράγματα, και την Κυριακήν να πηγαίνωμεν εις την εκκλησίαν και να στοχαζώμεθα τας αμαρτίας μας, τον θάνατον, την κόλασιν, τον παράδεισον, την ψυχήν μας οπού είναι τιμιωτέρα από όλον τον κόσμον, και όχι να πολυτρώγωμεν, να πολυπίνωμεν και να κάμνωμεν αμαρτίας, ούτε να εργαζώμεθα και να πραγματευώμεθα την Κυριακήν. Εκείνο το κέρδος οπού γίνεται την Κυριακήν είναι αφωρισμένο και κατηραμένο, και βάνετε φωτιά και κατάρα εις το σπίτι σας και όχι ευλογίαν. Και η σε θανατώνει ο Θεός παράκαιρα, η την γυναίκα σου, η το παιδί σου, η το ζώον σου ψοφά, η άλλον κακόν σου κάμνει. Όθεν, αδελφοί μου, δια να μη πάθετε κανένα κακό, μήτε ψυχικόν μήτε σωματικόν, εγώ σας συμβουλεύω να φυλάγετε την Κυριακήν, ωσάν οπού είναι αφιερωμένη εις τον Θεόν. Εδώ πως πηγαίνετε, χριστιανοί μου; Την φυλάγετε την Κυριακήν; Αν είσθε χριστιανοί, να την φυλάγετε. Έχετε εδώ πρόβατα; Το γάλα της Κυριακής τι το κάμνετε; Άκουσε, παιδί μου, να το σμίγης όλο και να το κάμνης επτά μερίδια. Και τα εξ μερίδια κράτησέ τα δια τον εαυτό σου, και το άλλον μερίδιον της Κυριακής, αν θέλης, δώσε το ελεημοσύνην εις τους πτωχούς η εις την Εκκλησίαν, δια να ευλογήση ο Θεός τα πράγματά σου. Και αν τύχη ανάγκη και θέλης να πωλήσης πράγματα φαγώσιμα την Κυριακήν, εκείνο το κέρδος μη το σμίγης εις την σακκούλα σου, διότι την μαγαρίζει. Αλλά δώσε το ελεημοσύνην, δια να σας φυλάγη ο Θεός».

Το μήνυμα της σημερινής Κυριακής είναι να σεβασθούμε όλοι οι Χριστιανοί, άρχονες και αρχόμενοι, την αγία και μεγάλη ημέρα της Κυριακής, την ιερότητα και την αγιότητά της, να την αγιάσωμε πραγματικά και να επιτελούμε και φιλανθρωπίας, έργα αγάπης και φιλανθρωπίας, έργα πίστεως και ευσεβίας και έργα χάριτος και αγιασμού.

† Ο Κυθήρων Σεραφείμ

Ορθόδοξος Τύπος