Εγκύκλιος Χριστουγέννων 2016 Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμά

Ἐν Ἱερᾷ Πόλει Μεσολογγίου τῇ 14ῃ Δεκεμβρίου 2016

Ἀριθ. Πρωτ.: 915                                                         ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2016

Π Ο Ι Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η  Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ

( ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 88)

Ο  ΧΑΡΙΤΙ  ΘΕΟΥ  ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ  ΚΑΙ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΟΣΜΑΣ

ΤΗΣ  ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ  ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

Πρός  τό  Χριστεπώνυμον  Πλήρωμα

τῆς  καθ’ ἡμᾶς  Ἱερᾶς  Μητροπόλεως.

«… Ἀκολουθήσωμεν λοιπόν ἔνθα ὁδεύει ὁ ἀστήρ,

μετά τῶν μάγων ἀνατολῆς τῶν βασιλέων…»

(Κάθισμα Χριστουγέννων)

Χριστούγεννα σήμερα, ἀγαπητοί πατέρες καί ἀδελφοί. Ἐλᾶτε, σήμερα, νά ἀκολουθήσουμε ὅλοι μας, ὅπως οἱ μάγοι ἀπό ἀνατολῶν τόν ἀστέρα, μέ καθαρότητα, μέ πίστι, μέ ὑπακοή καί ἀφοσίωσι, γιά νά φθάσουμε ἄξια καί θεάρεστα στή Φάτνη τῆς Βηθλέεμ. Ἐλᾶτε, σήμερα, νά συναντήσουμε τόν Σαρκωθέντα Κύριο καί Θεό μας, νά τόν προσκυνήσουμε μέ εὐλάβεια, νά τόν κάνουμε μόνιμο Κύριο τῆς καρδιᾶς μας καί ἡνωμένοι μαζί του νά προχωρήσουμε στήν προσωπική μας ζωή, στήν κατά χάριν θέωσι.

Ἡ παρουσία τοῦ ἀστέρος στό θεῖο γεγονός τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου μας δέν εἶναι μόνο ἕνα ἔκτακτο σημεῖο. Εἶναι φωνή τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μᾶς ἀποκαλύπτει ὅτι ὁ ἀστέρας πού εἶδαν οἱ μάγοι στήν Ἀνατολή, δέν ἦταν ἕνα κοινό ἀστέρι, ἀλλά ἄγγελος Κυρίου πού τούς καθοδηγοῦσε. Καί ὁ Ἰωσήφ Βρυέννιος ἀναφέρει ὅτι ἦταν ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ, ὁ ὁποῖος διηκόνησε καί ὑπούργησε τό μυστήριο τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Σαρκωθέντος Λόγου τοῦ Πατρός.

Οἱ μάγοι ἀκολούθησαν τόν ἀστέρα, τήν κλῆσι καί τήν φωνή τοῦ Θεοῦ, μέ καθαρότητα, μέ πίστι θερμή, μέ ὑπακοή, μέ ἀφοσίωσι καί ὁμολογία καί ἔγιναν ἀληθινοί προσκυνηταί τοῦ Σαρκωθεντος Χριστοῦ μας.

Ἄς τούς μιμηθοῦμε σήμερα κι ἐμεῖς.

Α) Γιά νά πλησιάσουμε τόν γεννηθέντα Χριστό μας μέ καθαρότητα.

Οἱ μάγοι δέν ἦταν ἀστρολόγοι, μέ τή σημερινή σημασία, ἀλλά ἀστρονόμοι. Μελετοῦσαν τά ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ, τίς κινήσεις τους. Ἐκείνη τήν ἐποχή οἱ ἀστρολόγοι ἦταν ἐπιστήμονες, δέν ἦταν βυθισμένοι, ὅπως σήμερα, στή μεταφυσική, στόν ἀποκρυφισμό, στόν σατανισμό.

Οἱ μάγοι ἀναγνώρισαν τόν Χριστό, τόν προσκύνησαν «διά τῆς τοῦ νοός καθαρότητος». Μέ τά σωματικά τους μάτια ἔβλεπαν ἕνα βρέφος× μέ τήν ὅρασι ὅμως τοῦ νοῦ, ἔβλεπαν τόν ἐνανθρωπήσαντα Θεό. Ἀναγνώρισαν τόν Κύριο καί τόν προσκύνησαν μέ τήν ἐσωτερική τους καθαρότητα. Γι’ αὐτή τήν ἐσωτερική καθαρότητα, τούς ἀποκαλύφθηκε ὁ Ἐνανθρωπήσας Θεός.

Κι ἐμεῖς μέ ἐσωτερική καθαρότητα ἄς πλησιάσουμε στή φάτνη. Ἄν ἔχουμε ἀποτινάξει τήν ἁμαρτία, μέ τήν προσωπική μας αὐτογνωσία, τήν συναίσθησι, τήν μετάνοια καί τήν εἰλικρινῆ ἐξομολόγησί μας ἐνώπιον τοῦ πνευματικοῦ μας, ἄς τρέξουμε νά προσκυνήσουμε μέ εὐλάβεια τό πανάγιο βρέφος.

Ἄν δέν καθάραμε τόν ἔσω ἄνθρωπό μας, ἄς πλησιάσουμε καί πάλι μέ βαθειά συναίσθησι, μέ συντριβή, ἄς ζητήσουμε τό ἔλεος τοῦ σαρκωθέντος Θεοῦ μας, ἄς καταθέσουμε στή φάτνη τό φορτίο τῶν ἁμαρτιῶν μας, μέ τήν ἀπόφασι νά τρέξουμε τό γρηγορότερο στό ἐπιτραχήλιο τοῦ πνευματικοῦ.

Μή ζήσουμε τά Χριστούγεννα ἀμετανόητοι καί μολυσμένοι. Ποτέ μή λησμονοῦμε ὅτι «οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ ὄψονται τόν Θεόν»! (Ματθ. ε’, 8)

Ὁ ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος μᾶς γνωρίζει ὅτι: «ὅταν ὁ ἄνθρωπος καθαρίση τήν καρδιά του καί φωτισθῆ, τότε μέσα του δέχεται τόν Χριστό καί καταλαβαίνει τά βρεφοπρεπῆ σκιρτήματά Του».

Ἀμετανόητοι, ρερυπωμένοι, ὑποτελεῖς στά πάθη μας καί τίς ἀδυναμίες μας, δέν μποροῦμε νά ἀκολουθήσουμε τόν ἀστέρα, νά νοιώσουμε, νά ζήσουμε Χριστούγεννα.

Β) Οἱ Μάγοι ἀκολούθησαν τόν ἀστέρα καί προσκύνησαν τόν Κύριο μέ θερμή πίστι.

Οἱ μάγοι πίστεψαν ὅτι δέν ἦταν ἕνα κοινό ἀστέρι αὐτό πού τούς ὁδηγοῦσε. Τό ἄστρο πού ὁδηγοῦσε τούς μάγους δέν ἐκινεῖτο μόνο, ἀλλά καί στεκόταν. Ἐκινεῖτο χαμηλότερα ἀπό τά ἄλλα ἀστέρια. Ὅταν ἔφθασε στήν οἰκία, στάθηκε ἐπάνω ἀπό τήν οἰκία ὅπου βρισκόταν ὁ νεογέννητος Χριστός. Ἀκόμη ὑπερέβαλε τήν λαμπρότητα τῶν ἄλλων ἀστέρων.

Οἱ μάγοι ἦταν ἄνθρωποι τοῦ ἐθνικοῦ κόσμου, ἀλλά εἶχαν ἀνάγκη σωτηρίας. Εἶχαν τούς πόθους τους καί τούς χρησμούς τους, εἶχαν ἔντονη καί ζωηρή τήν προσδοκία τοῦ Λυτρωτοῦ. Βλέπουν τόν ἀστέρα καί πιστεύουν στή θεία του προέλευσι καί ἀποστολή. Κανένα δισταγμό δέν ἔχουν γιά τόν γεννηθέντα Βασιλέα.

Ἄς προσέξουμε κι ἐμεῖς, πατέρες καί ἀδελφοί. Σήμερα δέν ἤλθαμε σέ κάποια τελετή. Δέν παρακολουθοῦμε μία ἐπίσημη παράστασι. Βρισκόμαστε μέσα στόν ὀρθόδοξο Ἱερό Ναό καί ἐμπρός στήν Ἁγία Τράπεζα, ὅπου ἀναπαύεται Αὐτός ὁ Σαρκωθείς Θεός Λόγος μέ τό Πανάγιο Σῶμα Του καί τό Αἷμα Του. Πῶς εἰσήλθαμε μέσα στόν Ἱερό Ναό; Πῶς ἀτενίζουμε τό ἅγιο Ποτήριο; Πιστεύουμε ὅτι σήμερα εἶναι Χριστούγεννα; Πιστεύουμε ὅτι ὁ Θεός μας, ὁ ἕνας τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Πατρός «ἐκένωσε ἑαυτόν», ἐνηνθρώπισε, προσέλαβε τήν ἀνθρωπίνη φύσι γιά νά γίνη γιά ὅλος μας «αἴτιος σωτηρίας αἰωνίου»; (Ἑβρ. 5, 9).

            Σήμερα Χριστούγεννα, ἄς θελήσουμε νά στερεώσουμε μέσα μας τήν εἰλικρινῆ καί συνειδητή πίστι μας στήν ἐνανθρώπισι τοῦ Θεοῦ μας.

            Τό γεγονός τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου μας ὡς ἀνθρώπου, εἶναι ἱστορικό γεγονός. Συνέβη σέ συγκεκριμένη καί ἐξακριβωμένη ἡμερομηνία, ὅταν ἡγεμόνας  στήν Ρωμαϊκή αὐτοκρατορία ἦταν ὁ Καίσαρας Αὔγουστος καί βασίλευε στήν Ἰουδαία ὁ Ἡρώδης.

            Ὁ Θεός, ὁ Λόγος τοῦ Πατρός, προσέλαβε πραγματική ἀνθρωπίνη σάρκα καί δέν ἔχουμε ἐμπρός μας φανταστικό γεγονός. Ἔχουμε ἐμπρός μας μυστήριο. Μυστήριον ξένον, παράδοξον, θεῖον, «τό μόνον καινόν ὑπό τόν ἥλιον», ὅπως λέγει ὁ Ἁγ. Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός.  Καί τό μυστήριον «οὐ φέρει ἔρευναν, πίστει μόνῃ τοῦτο πάντες δοξάζομεν».

            Ὅπως οἱ μάγοι, λοιπόν, σήμερα μέ πίστι θερμή, ἀκράδαντη, εἰλικρινῆ καί ἀταλάντευτη, ἄς προσεγγίσουμε τήν φάτνη, ἄς προσκυνήσουμε τόν Λυτρωτή μας, ἄς τόν δοξολογήσουμε καί ἄς παραδώσουμε «ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν» στήν ἀγάπη καί τήν πρόνοιά Του.

            Αὐτός εἶναι ὁ Λυτρωτής μας, ὁ Σωτήρας μας, ὁ Πατέρας μας. «Οὐκ ἔστι ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρία, οὐδέ γάρ ὄνομα ἐστίν ἕτερον ὑπό τόν οὐρανόν τό δεδομένον ἐν ἀνθρώποις, ἐν ὧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς» (Πραξ. 4, 12).

            Γ) Ἀφοῦ προσκυνήσουμε τόν νηπιάσαντα Κύριο μέ καθαρότητα καί πίστι, ἄς ἐπιστρέψουμε σήμερα στίς κατοικίες μας, στήν καθημερινή μας ζωή, ὅπως οἱ μάγοι, μέ ταπείνωσι, μέ ὑπακοή, μέ ἀφοσίωσι, μέ ὁμολογία Χριστοῦ γεννηθέντος.

            Οἱ μάγοι ξεκίνησαν ἀπό τά βάθη τῆς Ἀνατολῆς καί ἔφθασαν στήν Ἰουδαία. Κανένα δισταγμό, ὅπως προείπαμε, δέν εἶχαν γιά τόν γεννηθέντα Βασιλέα. Τόν πιστεύουν, Τόν κηρύσσουν, Τόν ὁμολογοῦν. Δέν διστάζουν καί σέ αὐτόν τόν αἱμοχαρῆ Ἡρώδη νά τόν ὁμολογήσουν ὡς Βασιλέα. Καί ὁ Ἡρώδης «ἐξεπλήττετο ὁρῶν τῶν μάγων τήν εὐσέβειαν».

Ἔρχονται στή Βηθλεέμ, ἀντικρύζουν ἕνα σπίτι φτωχικό, ἕνα βρέφος φτωχό, μιά μητέρα  ἄσημη, τά πάντα ἄσημα, γυμνά, ἔρημα. Δέν σκανδαλίζονται, δέν πτοοῦνται. Δέν ἀποθαρρύνονται. «Πεσόντες, προσεκύνησαν αὐτόν».

Καί ὅταν ὁ Ἡρώδης, ὁ ἀρχομανής, ὁ αἱμοσταγής, πληροφορήθηκε  γιά τόν νεογέννητο βασιλέα καί ταραγμένος ζήτησε ὁπωσδήποτε νά τόν ἐνημερώσουν, οἱ μάγοι «χρηματισθέντες κατ’ ὄναρ μή ἀνακάμψαι πρός Ἡρώδη» (Ματθ. β’, 12) δι’ ἄλλης ὁδοῦ ἀνεχώρησαν γιά τήν πατρίδα τους.  Ἄκουσαν τήν φωνή τοῦ Θεοῦ, ὄχι τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς, τῶν διωκτῶν τοῦ Χριστοῦ.

Στίς ἡμέρες μας, ἀγαπητοί, πολλοί ὅπως ὁ Ἡρώδης, ἀπιστοῦν, φθονοῦν, μισοῦν, πολεμοῦν, διώκουν τόν Σαρκωθέντα Κύριό μας. Σκοτισμένοι, θολωμένοι, ὑποχείρια ἀντιχρίστων, σκοτεινῶν δυνάμεων, ὄργανα  τοῦ Ἑωσφόρου, μέ φοβερό μένος ἀγωνίζονται νά ξεριζώσουν ἀπό τίς καρδιές μας καί μάλιστα ἀπό τίς καρδιές τῶν νέων μας τήν πίστι στή Θεότητα τοῦ Βρέφους τῆς Βηθλεέμ. Ὀργανώνονται, πιέζουν, ἀπειλοῦν. Θέλουν νά κλονίσουν τήν πίστι μας, τήν ἐμπιστοσύνη μας, τήν ὑπακοή μας στόν Σωτῆρα Κύριο, νά ἀμβλύνουν τήν γνήσια πνευματική μας ζωή, νά ἐκκοσμικεύσουν τό γνήσιο ἐκκλησιαστικό ὀσθόδοξο φρόνημά μας, νά μᾶς ὑποτάξουν σέ ἀλλότριες ἀντίχριστες ψυχοφθόρες φωνές.  

Σήμερα, Χριστούγεννα, ἄς ἀποφασίσουμε στή ζωή μας νά ζοῦμε μέ ὑπακοή στό Εὐαγγέλιο τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας, μέ ἀκρίβεια πνευματικοῦ ἀγῶνος, μέ ἀγάπη καί ἀφοσίωσι στό θεανδρικό Του πρόσωπο. Μή ἀγνοοῦμε καί περιφρονοῦμε τήν κρισιμότητα τῶν καιρῶν, τίς ἀντίχριστες ἐνέργειες τῶν πολεμίων τοῦ Χριστοῦ μας.

Παντοῦ, λόγοις καί ἔργοις, ἄς ὁμολογοῦμε τόν «ἐκ Παρθένου τεχθέντα Κύριο». Ἄς ζοῦμε μέ συνέπεια μέσα στήν μόνη ἐν κόσμῳ Ἐκκλησία μας, τήν ὀρθόδοξο. Ἄς ὑψώσουμε τή σημαία τῆς Ὀρθοδοξίας μας ἐμπρός στίς προκλήσεις τῶν αἱρετικῶν, τῶν κοσμικῶν, τῶν πολεμίων ἐξουσιῶν καί μή φοβώμαστε. Κάθε σύγχρονος Ἡρώδης οἰκτρά θά ἀφανισθῆ, ὅπως ὁ Ἡρώδης τῆς Ἰουδαίας.

Ἀγαπητοί, ὁ Κύριός μας ἔλαβε τήν ἀνθρωπίνη φύσι γιά νά φθάσουμε κι ἐμεῖς στή κατά χάριν Θέωσι.

Μιμούμενοι κι ἐμεῖς τούς τρεῖς μάγους καί ἀκολουθοῦντες τή φωνή τοῦ Θεοῦ μας, ὅπως κι ἐκεῖνοι, θά ἐπιτύχουμε τήν προσωπική μας κατά χάριν θέωσι.

Τό εὔχομαι πατρικά.

Μέ τήν ἀγάπη τοῦ Γεννηθέντος Χριστοῦ.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ  ΚΟΣΜΑΣ