Το επικίνδυνο της επιλογής των μεικτών κατασκηνώσεων

ΤΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΩΝ ΜΕΙΚΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΩΝ

«Παιδί μου, βάζεις φωτιά με τη φωτιά;», μου είπε με ερωτηματικό τρόπο ένας γέροντας ιερεύς, που είχαμε μιλήσει για τις μεικτές κατασκηνώσεις.

Του   Β. Χαραλάμπους,  θεολόγου

Η περίοδος αυτή ίσως είναι η καταλληλότερη για τον προγραμματισμό των Καλοκαιρινών Κατασκηνώσεων.  Κάποιοι επιλέγουν τις μεικτές κατασκηνώσεις και  κάποιοι κάνουν σκέψεις για να δοκιμάσουν το είδος τούτο. Στην Κύπρο κάποιοι εφαρμόζουν το είδος αυτό και κάποιοι προβληματίζονται για εφαρμογή των.  

Οι γονείς εμπιστεύονται τα παιδιά τους στις κατασκηνώσεις και μάλιστα στις Εκκλησιαστικές κατασκηνώσεις.  Είναι λοιπόν φρονιμότερο να γίνεται δεύτερη σκέψη, όταν πρόκειται να επιλεγεί το είδος της μεικτής κατασκήνωσης, καθότι καραδοκούν σοβαροί κίνδυνοι, ιδιαιτέρως μάλιστα σε κατασκηνώσεις με παιδιά του Λυκείου.

Είναι πολύ δύσκολο να αποφεύγονται τα έκτροπα, τα συναφή με τη μορφή των μεικτών κατασκηνώσεων.  Ας μην υποτιμούνται λοιπόν οι κίνδυνοι που καραδοκούν και να θεωρούνται οι εκφράζοντες την αντίθετη περί τούτου άποψη, ως διακατεχόμενοι  από πουριτανισμό ή νοσηρό συντηρητισμό.

Να λάβει κάποιος μέτρα, για να αποφευχούν τα σχετικά έκτροπα;  Να εφαρμόσει αυστηρότερο πρόγραμμα;  Δεν αποτελεί τούτο λύση.  Έχω την άποψη ότι τον πρώτιστο λόγο τον έχει ο ίδιος ο γονιός και πρέπει να προβληματίζεται πριν στείλει το παιδί του σε τέτοιου είδους κατασκηνώσεις.  Είναι πολύ σοβαρό το θέμα.  Δεν είναι τούτο ακρότητα. 

Φυσικά όσοι εφαρμόζουν το είδος τούτο των μεικτών κατασκηνώσεων, ισχυρίζονται ότι δεν παρουσιάζονται έκτροπα.  Μακάρι να είναι έτσι.  Αν υπάρχουν όμως ενδείξεις, πρέπει να σταθμίζονται με σοβαρότητα.  ‘’Ένδείξη’’ μπορεί να είναι και το διώξιμο παραβατών  από τέτοιου είδους κατασκηνώσεις (αν γίνεται διώξιμο) και δη όταν αφορά ικανό αριθμό παιδιών.  Κι αν μη γένοιτο ομιλούμε για εκδίωξη παιδιών, αντιλαμβανόμαστε περίπου και ποιας ‘’υφής’’ θα είναι οι παραβάσεις.  Αν μη γένοιτο υπάρχουν και σοβαρότερα τεκμήρια τότε ο σχολιασμός είναι περιττός και δεν υπάρχει η χρεία άλλων μαρτυριών.  

Υπό κανονικές θα έπρεπε να ενημερώνονται για όλα, όσοι  έχουν την πρώτη ευθύνη των κατασκηνώσεων και δεν διαβιούν στον κατασκηνωτικό χώρο, αλλά τούτο δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Δυστυχώς ‘’αρνητικό’’ ρόλο προς την κατεύθυνση αυτή πιθανόν να έχουν και οι εντυπωσιακές καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, που δυστυχώς δείχνουν μια πολύ επίπλαστη εικόνα της κατασκήνωσης, καταδεικνύοντας σε όσους έχουν την πρώτη ευθύνη των κατασκηνώσεων και δεν διαβιούν στον κατασκηνωτικό χώρο, ότι ‘’όλα βαίνουν καλώς’’.

Αν όμως επίμονα ερωτηθούν (να μην πω το δύσκολο ‘’ανακριθούν’’ ), όσοι εμπλέκονται στην κατασκήνωση, αν έχουν δει έκτροπα, πιθανόν να ανακαλυφθούν δυσάρεστα.  Ας μη υποτιμηθεί και η άποψη των μαγείρων ή άλλων φροντιστών. 

Κυρίως στις λυκειακές τάξεις, καραδοκούν πολλοί κίνδυνοι και δεν πρέπει να υποτιμάται η επικινδυνότητα των μεικτών κατασκηνώσεων.  «Παιδί μου, βάζεις φωτιά με τη φωτιά;», μου είπε με ερωτηματικό τρόπο ένας γέροντας ιερεύς, που είχαμε μιλήσει για τις μεικτές κατασκηνώσεις.  Γνωρίζω γέροντα ιερέα πνευματικό ο οποίος συμβούλευσε να μη συμμετάσχουν τα εγγονάκια του στο κατασκηνωτικό είδος τούτο.  «Δεν καταλαβαίνουν από τις εξομολογήσεις των παιδιών στα Σχολεία, τι γίνεται στη νεολαία σήμερα και θα τους βάλουμε μαζί σε μεικτές κατασκηνώσεις;» ανέφερε με λύπη πρόσφατα ένα πνευματικός ιερεύς που συζητούσαμε το θέμα τούτο.

Προς τούτο είναι χρήσιμο να εκζητείται με επιμονή  η γνώση της ύπαρξης εκτροπών (αν υπάρχουν) σχετικών με τη μορφή των μεικτών κατασκηνώσεων.  Κάποτε τα μειδιάματα των εφήβων, από ακούσματα των μεικτών κατασκηνώσεων, ίσως οδηγήσουν όσους υποτιμούν τους κινδύνους που καραδοκούν  σε περισσότερο προβληματισμό. 

Κάποτε και το πλήθος των ομαδαρχών που συνωστίζονται για να συμμετάσχουν σε τέτοιες κατασκηνώσεις προκαλούν ή μάλλον δεν προκαλούν απορίες.  Αυτά γράφονται για προβληματισμό και όχι ως τεκμήρια.  Το θέμα των μεικτών κατασκηνώσεων είναι πολύ σοβαρό και μάλιστα των λυκειακών τάξεων και δεν πρέπει να υποτιμάται η επικινδυνότητα των.