Την διέλυσε ο έξυπνος και πολιτικά ορθός Μπέης ή απλώς στάθηκε η αφορμή καθώς η αιτία βρίσκεται στον ίδιο τον Μητροπολίτη της(!); Δεν είναι περίεργο για έναν Μητροπολίτη, την ημέρα των Χριστουγέννων, μέσα από τις σελίδες του Ο.Τ. να υπερασπίζεται τον εαυτό του; Πώς μπορεί ένας επίσκοπος να ορθοτομεί τον λόγον της αληθείας και να υπερασπίζεται τον εαυτό του εις βάρος όλων; Υπερασπίζεται λοιπόν την χειροτονία από μέρους του του ιδιόρρυθμου Μπέη, αφήνοντας υποψίες συκοφαντίας εις βάρος του. Και όμως γνωρίζουμε με σιγουριά πως έχει πληροφορηθεί προσωπικά για το σκάνδαλο “Μπέης” από τον περασμένο Αύγουστο αλλά δυστυχώς ο ίδιος δεν ακούει εύκολα!
Τα κριτήριά του για την χειροτονία είναι εντελώς κοσμικά!: Οι ακαδημαϊκοί τίτλοι και οι βεβαιώσεις περί της πίστεώς του διαφόρων νομικών. Ανθρώπων με κύρος όμως! Δέχεται ακόμη και τις βεβαιώσεις της γυναίκας του κ. Μπέη: «Η ιερωσύνη είναι το μέγιστο αξίωμα στη ζωή του». Σε μια ζωή γεμάτη τιμές και δόξα. «Οδηγείται από την εσωτερική φωνή του – έκφραση θείας έμπνευσης». Ο κύριος αγαπητέ Επίσκοπε καλεί σε μετάνοια και ταπείνωση. Οι άνθρωποι που καλούνται από τον Κύριο εγκαταλείπουν αυτά που έχουν. Χάνονται από τον κόσμο! Αντιθέτως η εσωτερική μας φωνή μας οδηγεί από δόξης εις δόξαν, θέλει να σφραγίσει τον θρίαμβό μας, προσθέτει και αποκορυφώνει την αξία μας. Είναι ο μεγάλος εχθρός του Κυρίου. Ακριβώς, η συνείδησή μας και η αυτοσυνειδησία μας! Φαίνεται πως το αγνοείτε!
Μέχρι στιγμής δεν εμφανίζεται πίστη Χριστιανική στο κείμενο του Επισκόπου. Ας ελπίσουμε να την βρούμε στη συνέχεια!
Υπερασπιζόμενος λοιπόν σαν δικηγόρος το διαμάντι του, τον κ. Μπέη, δέχεται ξανά την υποκειμενικότητα, που είχε δεχθεί και με τα λόγια της γυναίκας του κ. Μπέη, λίγο πριν. «Την λειτουργία της εκκλησίας μας κάνει. Στην ουσιαστική της τάξη ολόκληρη. Στα νοήματα ολόκληρη. [Δεν υπάρχουν δρώμενα αλλά νοήματα. Δυστυχισμένε Δέσποτα θα φας το κεφάλι σου.] Στην φράση και στο τυπικό προσαρμοσμένη στο ήθος της προσευχής του, με μια κάποια τομή για περισσότερη προσέγγιση». [Αμεσότητα εννοεί!] Δεν είναι ξεκάθαρο πως ο Μητροπολίτης ανήκει σε άλλο δόγμα, διαφορετικό από το ορθόδοξο;
Αναγκάζεται να διαψεύσει όσους γνωρίζουν πως ο κ. Μπέης ιερουργεί(;) στην εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, στην πλατεία Μαβίλη, μετόχι της Ι.Μ. Πετράκη. Στην εν λόγω εκκλησία δεν ξεκινά την Θ. Λειτουργία με το “Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός” αλλά με τα Ειρηνικά. Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο είναι στη δημοτική, για να καταλαβαίνει ο λαός, όπως καταλαβαίνει και ο ίδιος. Πραγματικά μας γεννάται η απορία αν καταλαβαίνουν τι διαβάζουν όλοι όσοι επιδιώκουν την μετάφραση των Γραφών της Λατρείας. Δεν γνωρίζουν πως ο Λόγος Κυρίου δεν είναι “κατανοητός”; ... Στη Θ. Κοινωνία δεν εκφωνείται το “Μετά φόβου Θεού...” παρά καλούνται να κοινωνήσουν όσοι αισθάνονται την ανάγκη!
Κανείς δεν καταλαβαίνει πως σ' αυτήν την κοινωνία δεν υπάρχει αγιασμός; Κανείς από την Μητρόπολη Πρεβέζης δεν έχει διαβάσει την ερμηνεία της Θ. Λειτουργίας του Αγίου Νικολάου Καβάσιλα;
Δεν έχει διαβάσει την περιγραφή της Θ. Λειτουργίας από τον Άγιο Νήφωνα, Επίσκοπο Κωνσταντιανής; Εκεί βρίσκουμε το εξής: “Ο Άγιος παρατηρούσε τώρα όσους κοινωνούσαν. Άλλων τα πρόσωπα μαύριζαν μόλις έπαιρναν τα Θεία Μυστήρια, ενώ, άλλων έλαμπαν σαν τον ήλιο. Οι άγγελοι παρακολουθούσαν από κοντά την μετάληψη. Όταν κοινωνούσε κάποιος ευσεβής του έβαζαν στο κεφάλι ένα στεφάνι. Όταν πλησίαζε κάποιος αμαρτωλός, γύριζαν αλλού το πρόσωπό τους με φανερή αποστροφή. Τότε τα άχραντα Μυστήρια σαν να εξαφανίζονταν από την Αγία Λαβίδα, έτσι που ο αμαρτωλός φαινόταν να μην παίρνει μέσα του το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Κι έφευγε κατάμαυρος σαν αράπης, με την αποδοκιμασία του Κυρίου διάχυτη στην όψη του”.
Κοινωνούμε από ανάγκη Σεβασμιώτατε;
Ο πρ. Μπέης λέει στην προσευχή του “ελέαιρε άναξ” αντί για το “ιλάσθητί μοι ο θεός” και το βρίσκεται ίσο κι όμοιο, δικαίωμά του; Το ιλάσθητί μοι δεν έρχεται από το Ευαγγέλιο; Δεν γνωρίζετε πώς τα Ευαγγέλια γράφτηκαν στην Ελληνική γλώσσα αλλά δεν ανήκουν στον Ελληνικό πολιτισμό; Όπως δεν ανήκουν και σε κανέναν πολιτισμό;
«Ελέαιρε άναξ», [Απόλλων;], μέσα στην Εκκλησία μας Σεβασμιώτατε;
Έχετε σώας τας φρένας ;
Ο Θεός να μας φυλάει από τους έξυπνους, από τους προσαρμοσμένους, τους μοντέρνους, τους μορφωμένους, τους συνειδητούς!
Οι Χριστιανοί συνεχίζουν να είναι οι ψαράδες του Ευαγγελίου και τα απολωλότα του Κυρίου!
Αγαπητέ Επίσκοπε, η ΕΞΟΥΣΙΑ, βλάπτει σοβαρά την Πίστη!
Πηγή:Αμέθυστος
Ποιμαντορική εγκύκλιος Χριστουγέννων Μητροπολίτου Κυθήρων Σεραφείμ
-
Πνευματική χαρά καί ἀγαλλίασις, χαροποιά σκιρτήματα καί εὐφροσύνη καρδίας
ἀναδύονται ἀπό τά τρίσβαθα τοῦ ψυχικοῦ μας κόσμου διά τό κοσμοσωτήριο καί
κοσμο...
Πριν από 21 ώρες
4 σχόλια:
Με λύπη μας είδαμε κείμενο του Σεβ/του κ. Μελετίου στο οποίο υπερασπίστηκε με ‘’νύχια και δόντια’’ τον ιερέα της μητροπόλεως του κ. Μπέη.
Αν ο εν λόγω ιερέας έλεγε ότι σε νεαρότερη ηλικία και λόγω υπέρμετρου ενθουσιασμού και ζήλου έκανε κάποιες κινήσεις για τις οποίες έχει μετανιώσει δεν θα υπήρχε ζήτημα.
Όσον αφορά όμως τον Σεβασμιότατο από πνευματικά αναστήματα περιμένουμε να πάρουμε κατευθύνσεις ,να στηριχτούμε, να μάθουμε την Ορθοδοξία μέσα στην λαίλαπα του οικουμενισμού που μας βομβαρδίζει.
Κρίμα!
Ένα πνευματικοπαίδι του, όταν ήταν εφημέριος στον Άγιο Ελευθέριο Γκύζη.t
Παράκλησις
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί της Ιεράς Μονής Προφήτου Ηλιού, προστατέψτε ΤΩΡΑ τον Μητροπολίτη και πνευματικό σας πατέρα, όπως παλιά σας προστάτευε.
Ευχαριστώ .
Φίλος της Μονής σας
Δεν καταλαβαίνω αυτή η Πρέβεζα τι έχει και παραφρονούν οι δεσποτάδες της!! Καλά και ο Μελέτιος έφτασε σε σημείο να καλύπτει αν μη τι άλλο έναν ιδιόρρυθμο άνθρωπο που τον έκανε ιερέα? Γιατί? Αλλά τίνα πώ όταν επιβάλλει ποινές σε ιερείς και τους υποχρεώνει σε σεξουαλική συνεύρεση με την παπαδιά. Ο άνθρωπος ασχολείται και με τα κρεβάτια των παπάδων, ακόμη και αν έχουν πρόβλημα υγείας. Λυπάμαι γιά την κατάντια του. Τελικά πρέπει να μπεί όριο ηλικίας γιά τους Επισκόπους. Να γίνωνται στα 60 και να παραιτούνται στα 75. Ένας καλός Επίσκοπος στα 15 χρόνια μπορεί να κάνει πολλά καλά. Ένας κακός στα 15 χρόνια δεν θαπρολάβει τουλάχιστον να κάνει πολλά κακά.
«Δια τους λόγους τούτους είμεθα κατηγορηματικώς πεπεισμένοι ότι είναι αναγκαία η χρήσις της παραδεδομένης Λειτουργικής γλώσσης εν ταις εκκλησιαστικαίς ακολουθίαις.
Ουδόλως υπάρχει ανάγκη αντικαταστάσεως αυτής υπό της γλώσσης της καθ ημέραν ζωής, πράγμα όπερ αναποφεύκτως θα καταβιβάση το πνευματικόν επίπεδον και θα προξενήση ούτως ανυπολόγιστον ζημίαν.
Είναι άτοποι οι ισχυρισμοί περί του δήθεν ακατανοήτου δια πολλούς συγχρόνους ανθρώπους της παλαιάς εκκλησιαστικής γλώσσης, μάλιστα δε δι ανθρώπους εγγραμμάτους και πεπαιδευμένους εισέτι.
Δι αυτούς η εκμάθησις εντελώς μικρού αριθμού λέξεων, αίτινες δεν είναι εν χρήσει εις την καθ ημέραν ζωήν, είναι υπόθεσις ολίγων ωρών.
Πάντες ανεξαιρέτως καταβάλλουν τεραστίας προσπαθείας δια την αφομοίωσιν πολυπλόκων ορολογιών διαφόρων τομέων της επιστημονικής ή της τεχνικής γνώσεως, της πολιτικής, της νομικής και των κοινωνικών επιστημών, γλώσσης φιλοσοφικής ή ποιητικής και τα παρόμοια.
Δια τί λοιπόν αναγκάζομεν την Εκκλησίαν να απολέση γλώσσαν απαραίτητον δια την έκφρασιν υψίστων μορφών της θεολογίας και των πνευματικών βιωμάτων;…».
(Γέροντος Σωφρονίου Σαχάρωφ ,ΟΨΟΜΕΘΑ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΘΩΣ ΕΣΤΙ, Περί της λειτουργικής γλώσσης, σελ. 375 )
Δημοσίευση σχολίου