Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, Η Θεάρεστη αντίδραση κατά της πλάνης του Οικουμενισμού.

Εν Αγίω Όρει τη 23η Ιανουαρίου 1969

Σεβαστέ Πάτερ Χαράλαμπε,
Μετά λύπης μου, από όσους φιλενωτικούς έχω γνωρίσει, δεν είδα να έχουν ούτε ψύχα πνευματική ούτε φλοιό. Ξέρουν όμως να ομιλούν για αγάπη και ενότητα, ενώ οι ίδιοι δεν είναι ενωμένοι με τον Θεόν, διότι δεν Τον έχουν αγαπήσει.Θα ήθελα να παρακαλέσω θερμά όλους τούς φιλενωτικούς αδελφούς μας:
Επειδή το θέμα τής ενώσεως των Εκκλησιών είναι κάτι το πνευματικόν -και ανάγκην έχουμε πνευματικής αγάπης- ας το αφήσουμε σε αυτούς, πού αγαπήσανε πολύ τον Θεόν και είναι θεολόγοι σαν τούς Πατέρας τής Εκκλησίας και όχι νομολόγοι, πού προσφέρανε και προσφέρουν ολόκληρο τον εαυτόν τους εις την διακονίαν τής Εκκλησίας (αντί μεγάλης λαμπάδας) τούς οποίους άναψε το πυρ τής αγάπης τού Θεού και όχι ο αναπτήρας τού νεωκόρου.
Άς γνωρίζωμεν, ότι δεν υπάρχουν μόνον φυσικοί νόμοι αλλά καί πνευματικοί. Επομένως, η μέλλουσα οργή τού Θεού δεν μπορεί ν’ αντιμετωπισθή με συνεταιρισμόν αμαρτωλών (διότι διπλή οργή θα λάβωμε), αλλά με μετάνοιαν και τήρησιν των εντολών τού Κυρίου.6 (σελ. 19, 20)

ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ

6. Προφανώς υπαινίσσεται ο Γέροντας το συνήθως προβαλλόμενο από μερικούς επιχείρημα ότι η δυσχερής θέση μας (ως Πατριαρχείο, ως Έθνους κ.λ.π.) μάς αναγκάζει νά προβαίνουμε σε καταπατήσεις Ι. Κανόνων, οικουμενιστικές ενέργειες καί αιρετικές ομολογίες, για νά μπορέσουμε μέ τή φιλία καί υποστήριξη τών αιρετικών νά ανταπεξέλθουμε· και ότι συνεπώς μπορεί νά «οικονομηθή» η παρανομία μας. Πέραν όμως τού ότι αυτό ισχύει κατά τούς Ιησουΐτες καί όχι κατά τούς Πατέρες –καθ’όσον: «οικονομητέον ένθα μή παρανομητέον» (φράση Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου, παρά Αγ. Μάρκου Ευγενικού, PG 160, 100C)- ο Γέροντας επισημαίνει ότι ούτε το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα θα επιτύχουμε, αλλά το εκ διαμέτρου αντίθετο.
Διότι, όντας εμπερίστατοι ένεκα των αμαρτιών μας και μη μετανοούντες, αλλά «συνεταιριζόμενοι μετά αμαρτωλών» (αιρετικών), για να μπορέσουμε δήθεν να αντιμετωπίσουμε την οργή τού Θεού, «διπλήν οργήν θά λάβωμεν». Το αληθές των λόγων τού Γέροντα έχει επιβεβαιωθή πολλές φορές από γεγονότα τής εθνικής και Εκκλησιαστικής μας ιστορίας. Αλλ’ εμείς εθελοτυφλούμε και «ου βουλόμεθα συνιέναι». (σελ. 20, 21)

Από το βιβλίο, ΚΕΙΜΕΝΑ – ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ 1924-1994- ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΝΙΚΟΛΑΟΣ Α. ΖΟΥΡΝΑΤΖΟΓΛΟΥ, ΕΠΙΣΜΗΝΑΓΟΣ Ε.Α.