«Μὴ
μετὰ Ἰουδαίων συνεορτάζειν»
(τὸ πνεῦμα
τοῦ κανόνος τῆς Α΄ Οἰκ. Συνόδου γιὰ τὸ Πάσχα)
«Μὴ
μετὰ Λατίνων συνεορτάζειν»
(τὸ κατὰ συνέπειαν χρέος μας ἔναντι τῶν Παπικῶν σήμερα)
Ἑορτὴ θὰ πῇ χαρά, ἑορτάζω θὰ πῇ χαίρομαι. Συνεορτάζω
σημαίνει εὐφραίνομαι γιὰ ἕνα γεγονὸς μαζὶ μὲ τοὺς δικούς μου ἀνθρώπους. Γι᾽ αὐτὸ
ὅταν θέλουμε νὰ ἑορτάσουμε μαζὶ μὲ ἄλλους (π.χ. σὲ γάμο, βάπτισι, πτυχίο κ.ἄ.),
διαλέγουμε ποιούς θὰ καλέσουμε.
Στὴ γιορτή σου σὲ ἐπισκέπτονται συγγενεῖς καὶ φίλοι, τὸ
κλίμα στὸ σπίτι εἶνε οἰκεῖο, ἀκούγεται εὐχάριστη μουσική, ἀντηχοῦν φωνὲς χαρᾶς.
Ἂν ὑποτεθῇ ὅτι τὴν ὥρα ἐκείνη χτυπάει ξαφνικὰ ἡ πόρτα καὶ μπαίνει ἀπρόσκλητος ἕνας
ξένος, ἡ χαρὰ καὶ τὸ γέλιο μειώνονται καὶ συστέλλονται, ἡ οἰκειότητα παγώνει·
χάλασε ἡ γιορτή.
Συμπέρασμα. Δὲν μπορεῖ νὰ χαρῇ κανεὶς ὅπως θὰ ἐπιθυμοῦσε
καὶ νὰ πανηγυρίσῃ μὲ τὴν καρδιά του μαζὶ μὲ κάποιους ποὺ ἔχουν ἄλλο φρόνημα, ποὺ
οἱ ἰδέες καὶ πεποιθήσεις τους ἀπέχουν ἀπὸ τὶς δικές του.
Ὡς Ἕλληνες, ἂς ποῦμε, δὲν ἔχουμε κοινὲς ἑορτὲς μὲ τοὺς
ἀνατολικοὺς γείτονές μας. Οἱ δικές τους ἑορτὲς σ᾽ ἐμᾶς φέρνουν θλιβερὲς ἀναμνήσεις.
Στὶς 29 Μαΐου π.χ. ἐμεῖς πενθοῦμε, αὐτοὶ πανηγυρίζουν· στὶς 25 Μαρτίου ἐμεῖς
πανηγυρίζουμε, ἐκεῖνοι πενθοῦν.
Τὸ ἴδιο κι ἀκόμη πιὸ ξεκάθαρα ἰσχύει γιὰ τὶς
θρησκευτικὲς καὶ ἐκκλησιαστικὲς ἑορτές. Ὁ ἀλλόθρησκος ἢ ὁ ἀλλόδοξος αἱρετικὸς
γίνεται δεκτὸς σὲ χριστιανικὸ κλίμα μόνο ὡς προσήλυτος καὶ κατηχούμενος· ὅσο ἐμμένει
στὸ θρήσκευμα ἢ τὸ δόγμα του, δὲν πλησιάζει. Μὲ τὸ πλῆθος μάλιστα τῶν
μουσουλμάνων, ποὺ πλημμυρίζει τὴ χώρα μας καὶ ὅλη τὴν Εὐρώπη, σημειώνονται ἀπὸ
μέρους των ἕνα πλῆθος περιστατικὰ βίας καὶ καταστροφικῶν ἐπιθέσεων σὲ
χριστιανικὰ μνημεῖα καὶ ναούς (Παναγία τῶν Παρισίων). Οἱ χριστιανοὶ ναὶ μὲν δὲν
τοὺς προσβάλλουμε, δὲν τοὺς παρενοχλοῦμε, τοὺς ἀφήνουμε ἢ καὶ τοὺς
διευκολύνουμε νὰ τελοῦν τὰ τῆς λατρείας των· ποτέ ὅμως ὁ Χριστιανὸς καὶ μάλιστα
ὁ Ὀρθόδοξος δὲν συνεορτάζει καὶ συγχαίρει μαζί τους.
Λέει θεοπνεύστως ἡ Γραφὴ καὶ ἰσχύει ἀπὸ τὰ ἀποστολικὰ ἤδη
χρόνια· «Ἔχομεν θυσιαστήριον, ἐξ οὗ φαγεῖν οὐκ ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ τῇ σκηνῇ
λατρεύοντες» (Ἑβρ. 13,10). «Οἱ τῇ σκηνῇ λατρεύοντες», δηλαδὴ οἱ ἰουδαῖοι,
δὲν ἔχουν ἐξουσία νὰ μεταλάβουν τὰ ἄχραντα μυστήρια ποὺ τελοῦνται στὴν ἁγία
τράπεζά μας. Γιατί αὐτὴ ἡ ἀπαγόρευσις; Διότι ὁ Ἰουδαϊσμὸς ἔχει ἀλλοιώσει τὴν
Πίστι καὶ γι᾽ αὐτὸ ἔχει πλέον διαχωριστῆ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία· δὲν ὑπάρχει μὲ τοὺς
Ἰουδαίους ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία. Γι᾽ αὐτὸ τὸ 325 μ.Χ. ὁ κανόνας τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς
Συνόδου ποὺ ὁρίζει τὰ τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα συνοψίζεται στὴν ἐπιταγή· «Μὴ
μετὰ Ἰουδαίων συνεορτάζειν».
Σύμφωνα μὲ τὸ πνεῦμα αὐτὸ καὶ πολλοὶ συνοδικοὶ ἱεροὶ
κανόνες ἀπαγορεύουν καὶ αὐτὴ τὴν ἁπλῆ συμπροσευχὴ μὲ αἱρετικούς, πολὺ δὲ
περισσότερο τὴν συμπροσευχὴ μαζί τους ἐν ὥρᾳ λατρείας.
Ἔτσι, μὲ ὁδηγὸ τὰ θεόπνευστα λόγια καὶ τὶς συνοδικὲς ἀποφάνσεις,
τὸ «Μὴ μετὰ Ἰουδαίων συνεορτάζειν» μεταγράφεται γενικῶς μὲν «Μὴ μετὰ αἱρετικῶν
συνεορτάζειν», εἰδικῶς δὲ ἐν προκειμένῳ «Μὴ μετὰ Λατίνων
συνεορτάζειν». Ὁ Παπισμὸς ὅπως ἔχει ἐξελιχθῆ σήμερα, δὲν εἶνε ὁ Παπισμὸς
τοῦ 1054 μ.Χ.. Τότε ὁ Παπισμὸς ἦταν σχίσμα – καὶ γι᾽ αὐτὸ ἀπεκόπη ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία
τοῦ Χριστοῦ. Σήμερα, ὅπως ἐγράφη, «δὲν εἶνε πλέον σχίσμα, εἶνε αἵρεσις καὶ ὄχι
μόνο. Δὲν ἔμεινε σ᾽ ἐκείνη τὴν κατάστασι. Ἀποτινάσσοντας τὴν κηδεμονία τῆς Ὀρθοδόξου
Ἀνατολῆς προχώρησε ἀσυγκράτητος στὴν εἰσαγωγὴ ἑνὸς πλήθους νέων καινοτομιῶν καὶ
πεπλανημένων δογμάτων, ποὺ τὸν καθιστοῦν πλέον μιὰ ἄλλη θρησκεία, καθόλου
χριστιανική, ἕνα ἐγκόσμιο κράτος, ἕνα σχολαστικίζον κοσμικὸ σύστημα».
Νά γιατί ἡ κοινὴ συνείδησις τῶν Ὀρθοδόξων θεαρέστως ἀπεχθάνεται
καὶ βδελύσσεται τὸν Παπισμό. Ὄχι τὸν παπικὸ κόσμο ὡς λαοὺς τῆς Δύσεως, ἀλλὰ τὸν
Παπισμὸ ὡς δόγμα καὶ σύστημα, ὡς πνεῦμα καὶ νοοτροπία, ὡς θρησκεία καὶ λατρεία.
Καὶ ἐδῶ γεννᾶται μεγάλη ἀπορία. Ἐφ᾽ ὅσον συνεορτάζω
σημαίνει εὐφραίνομαι γιὰ ἕνα γεγονὸς μαζὶ μὲ τοὺς ὁμόφρονές μου, πῶς ὁ παναγ. οἰκουμενικὸς
πατριάρχης κκ. Βαρθολομαῖος ἀπέκτησε τόση συμπάθεια καὶ ἀγάπη μὲ τὸν πάπα
Φραγκῖσκο; Δὲν ἔχουμε διαφορὰ στὴ Πίστι; Πῶς αἰσθάνεται τόση ἐγγύτητα μὲ τὸν
Παπισμό, ὥστε ἑτοιμάζεται νὰ συνεορτάσῃ τὸ Πάσχα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μὲ
τὸ Λατίνων Πάσχα; Δὲν ἔχουν μεσολαβήσει γεγονότα ποὺ ἄνοιξαν χάσμα μεταξύ μας; Ἐν
λόγοις μόνον εὐλαβεῖται τοὺς ἁγίους Πατέρας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας; ἡ ζωὴ καὶ ἡ
στάσι των δὲν ἀποτελοῦν πρότυπο γι᾽ αὐτόν;
Μία εἶνε ἡ ἀπάντησι στὴν ἀπορία. Ἐὰν ἡ Παναγιότης του
εὐφραίνεται καὶ ἀγάλλεται μὲ τοὺς Παπικοὺς τόσο πολύ· ἐὰν δὲν συστέλλεται ἀπέναντι
στὶς ἀλλοιώσεις τῆς πίστεως, τοῦ ἤθους καὶ τῆς λατρείας ποὺ ἔχει ἐπιφέρει ὁ
Παπισμός, τότε αὐτὰ σημαίνουν ὅτι δογματικῶς καὶ πνευματικῶς ἔχει μετατοπισθῆ·
πλησίασε καὶ ἔχει ταυτισθῆ στὴν πίστι μαζί τους. Ἔτσι ἐξηγεῖται ἡ διακηρυγμένη
γυμνῇ τῇ κεφαλῇ πρόθεσίς του γιὰ συνεορτασμὸ τοῦ Πάσχα σταθερῶς ἐφ᾽ ἑξῆς.
Λοιπόν, τὸν ἀκολουθοῦμε; Ἐὰν τὸν ἀκολουθήσουμε,
συμμετατοπιζόμεθα μαζί του καὶ τί κάνουμε· …ἕνα βῆμα στὸ χάος.
......................................................................................
Δείτε σχετικά και:
-Όχι και άλλο
σχίσμα στην Ορθοδοξία
-Νέα (τελευταία)
απάντησή μου εις σχόλιαΟι προθέσεις
Φαναρίου και Βατικανού σε δύο σοβαρά ζητήματα
-Ὁ Προτεσταντισμός
καί ἡ Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδος τῆς Νίκαιας: Β΄. Οἱ Μεταρρυθμισμένοι
-ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΡΝΗΣΗΣ ΤΟΥ
ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ 1054: ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΠΑΓΙΔΑ! (Αναφορά σε πρόσφατο συνέδριο)
-Πατριάρχης Βαρθολομαῖος:
«Οἱ κανόνες, τά τείχη τοῦ αἴσχους, τά ὁποῖα πρέπει νά γκρεμίσουμε»
-«Τὸ Πάσχα τῶν ἑτεροδόξων
ἀλλότριον τῶν Ὀρθοδὀξων»
-Ὁ
Προτεσταντισμός καί ἡ Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδος τῆς Νίκαιας: Α΄. Οἱ Λουθηρανοί
-Ο Μητροπολίτης
Κυθήρων Σεραφείμ για συνεορτασμό του Πάσχα με τους αιρετικούς
-Βίντεο Ημερίδας
Εστίας Πατερικών Μελετών Περί Πασχαλίου Κανόνα
-Η Ιερά Μητρόπολη Βεροίας
για τα 1700 χρόνια από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο
-Πατριαρχείο
Ρουμανίας: Μόνο Πανορθόδοξη Σύνοδος μπορεί να αποφασίσει για την ημερομηνία του
Πάσχα
-π. Θεοδ. Ζήσης:
Για συνεορτασμό του Πάσχα με τους αιρετικούς
-Κοινό Πάσχα ζητά
ξανά ο Πάπας Φραγκίσκος
-Δημήτριος
Τσελεγγίδης: Κοινός εορτασμός του Πάσχα;
-ΗΜΕΡΙΔΑ 01 ΦΕΒ 25 -
ΠΑΣΧΑΛΙΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ: ΟΡΟΣ ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΣ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
-Κοινόν Πασχάλιον, Σύμπτωση ἤ
Πρόκληση; 2η ΕΚΠΟΜΠΗ
-Η ΑΝΔΡΕΙΑ ΤΟΥ
ΕΝΟΣ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΝ!
-Ἡ παράδοξη ἐμμονὴ
τοῦ Πατριάρχου
-«Ὁ κίνδυνος εἶναι
ἀφάνταστος!» – Μητρ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
-Από τον
εορτολογικό διχασμό των Ορθοδόξων, στο «κοινό Πάσχα» μετά των αιρετικών.
-Κοινόν Πασχάλιον,
Σύμπτωση ἤ Πρόκληση;
-Ἐπέτειος τῆς Α' Οἰκουμενικῆς
Συνόδου
-Ὅσα πικρὰ ἔρχονται
– μόνον ἀπὸ αὐθεντικὰ ντοκουμέντα
-«Μή φοβοῦ τό
μικρόν ποίμνιον»
-Ὁ κοινὸς ἑορτασμὸς
τοῦ Πάσχα δι’ ὅλους τούς Χριστιανοὺς
-Ἕνα ἀκόμη κροῦσμα
στυγνοῦ βιασμοῦ τῆς ἀλήθειας…
-Ο Οικουμενικός Πατριάρχης
από το Άμπου Ντάμπι για το Πάσχα 2025
-Τὴν Ἄνοιξιν ὁ
Πάπας εἰς τὸ Φανάρι
-Τορπιλίζει την
Πανορθόδοξη Ενότητα ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος
-Φανάρι και
Βατικανό συνεχίζουν το διάλογο για την καθιέρωση «κοινού ποτηρίου»
-Αποκάλυψη τώρα:
Αυτά είναι τα σχέδια τους για το λεγόμενο κοινό Πάσχα
-Καὶ ἡ κυβέρνησίς
«μας» προωθεῖ τὸν κοινὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πάσχα μετὰ τῶν αἱρετικῶν
-Ὁ «κοινός» ἑορτασμός
τοῦ Πάσχα (Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου)
-Να απολογηθή ο
Πατριάρχης Κων/λεως Βαρθολομαίος.
-Προπαγανδιστικὴ ἐκστρατεία
διὰ τὸν κοινὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πάσχα
-Συνεφώνησεν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
συνεορτασμὸν μὲ φιλομοφυλοφίλους;
-ΟΧΙ ΚΟΙΝΟΣ
ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΠΑΣΧΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΠΑΠΙΚΩΝ!
-Ἡ προβληματικὴ ἀνακοίνωσις
τῆς Ἱ. Μ. Θεσσαλονίκης – Νέαι Χῶραι καὶ Νέον Σχίσμα
-Οἱ «φατριασταὶ»
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
-Ἐορτασμός τῆς
‘’Νικαίας” μετά τῶν ὁμολογούντων τό αὐτὸ Σύμβολον Πίστεως
-Το κοινό Πάσχα
και η πορεία προς το νέο σχίσμα
-Τό «κοινό Πάσχα»
καί ἡ ὥρα τῆς ἀντίστασης...
-ΤΟ
«ΠΑΣΧΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ» ΚΑΙ Ο ΣΥΝΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
-Μὲ τοὺς ἀντιχρίστους
ἀμετανοήτους φραγκοπαπικοὺς κοιναὶ ἑορταί ; Ποτέ! Ποτέ!
-Διευκρινίσεις διὰ τὸ «ἀλάθητον»
ἐν ὄψει συνεορτασμοῦ τὸ 2025
-O Πάπας Φραγκίσκος
εξέφρασε την επιθυμία του να επισκεφθεί την περιοχή της Νίκαιας το 2025
-Συνεχίζει τις
σχισματικές ενέργειες η Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως
-Τὸ προωθούμενον
κοινὸν Πασχάλιον
-ΤΟ ΔΥΝΑΜΕΙ ΣΧΙΣΜΑ
ΘΑ ΟΡΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΘΗ, ΕΑΝ Ο ΠΑΠΑΣ ΝΑΤΟ ΠΡΟΧΩΡΗΣΗ
-Συνέρχεται ἐπιτροπὴ
διὰ τὸν συνεορτασμὸν τοῦ Πάσχα!
-Περί κοινοῦ ἑορτασμοῦ
τοῦ Πάσχα μετά τῶν ἑτεροδόξων
-Ὄχι στόν κοινό ἑορτασμό
τοῦ Πάσχα μέ τούς ἀμετανοήτους αἱρετικούς ..
-Το «κοινό
Πασχάλιο» κατά τον π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο.
-Πατριάρχης
Βαρθολομαίος: Θα γιορτάσουμε την Σύνοδο της Νίκαιας μαζί με τον πάπα Φραγκίσκο.
-Βαρθολομαῖος:
Σκάνδαλον ὁ μὴ κοινὸς ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα μὲ τοὺς αἱρετικοὺς
-Ο Ελπιδοφθόρος
κάνει πρόβες για του χρόνου.
-ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, Ο ΝΕΟΣ ΒΕΚΚΟΣ!
-Πρώτα η ενότητα
στην Ορθοδοξία
-Οι προθέσεις
Φαναρίου και Βατικανού σε δύο σοβαρά ζητήματα
-Νέα (τελευταία)
απάντησή μου εις σχόλια
-Το ιδιότυπο
εορτολογικό σχίσμα της Ορθοδόξου Φινλανδικής Εκκλησίας
-Ο Πατριάρχης
Βαρθολομαίος επαναφέρει την ανάγκη για κοινό Πάσχα Ορθόδοξων και Παπικών
-Προκλητικὴ καὶ ἐπιπολαία
δήλωσις τοῦ Κων/λεως περὶ κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα
-Ο μακαριστός π.
Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος περί κοινού εορτασμού του Πάσχα μετά των ετεροδόξων
-Το σκάνδαλον του
εορτασμού του Πάσχα με κλονισμένην την Εκκλησιαστικήν ενότηταν
-Ο σωτηριολογικός
χαρακτήρας του εορτασμού του Πάσχα (Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς)
-Πατριάρχης Βαρθολομαίος:
«Ευχή και προσπάθεια» για κοινό Πάσχα Ορθόδοξων – Καθολικών
-Ο καθορισμός
της ημερομηνίας του Πάσχα
-ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΚΟΙΝΟΥ
ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΤΟ 2025
-Δρομολογείται κοινός
εορτασμός του Πάσχα και ένωση με τους αιρετικούς το 2025!
-Οι σκοτεινές
μεθοδεύσεις του Οικουμενισμού αποκαλύπτονται!
-Σύντομη ανασκευή
της περί αζύμων πλάνης και λοιπών κακοδοξιών
-Ερωτήματα εις
την επιτροπή της «Πανορθοδόξου Διασκέψεως»
-Η παπική πρόταση
περί κοινού εορτασμού του Πάσχα
-Αποκαλυπτικές οι
προθέσεις του Βατικανού κατά την Παπική «θρονική εορτή»
-Προς κοινό
Πάσχα Ορθοδόξων και Παπικών;
-Η κοινή πίστη θα
καθορίσει τον πραγματικό εορτασμό του Πάσχα
-Ο Παπισμός είναι
συνοδικά καταδικασμένος επί αιρέσει; (Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς)
-Πρίν τήν
σχεδιαζομένη ἀλλαγή τοῦ Πάσχα ἐπιχειροῦν τώρα τήν ἀλλοίωση τοῦ ἑορτασμοῦ του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου