Ἡ «Ἁγιότης» εἰς τήν Παπικήν ἐκκλησιαστικήν ἔρημον

 

Συμφώνως πρὸς τὸ ἱστολόγιον «katholisch.de» τῆς 14ης Ἰουλίου 2025:

  «Τὰ θνητὰ ὑπολείμματα τοῦ καθολικοῦ μάρτυρα Τόμας Μὸρ πρόκειται νὰ ἐκταφοῦν καὶ νὰ συντηρηθοῦν. … Ἡ ἀγγλικανικὴ ἐκκλησιαστικὴ κοινότητα τοῦ Ἁγίου Δανιὴλ στὸ Καντέρμπουρι ἀνακοίνωσε γιὰ τὸ 2035, ὅτι μὲ ἀφορμὴ τὴν 500ὴ ἐπέτειο τῆς ἐκτέλεσης τοῦ Μόρ, θὰ προγραμματιστεῖ ἡ τοποθέτηση τοῦ λειψάνου του, ἡλικίας ἑκατοντάδων ἐτῶν, σὲ μία λειψανοθήκη καὶ ἡ δημόσια ἔκθεσή του. Αὐτὸ τὸ βῆμα θὰ μποροῦσε νὰ κάνει τὴν μέχρι τώρα ἥσυχη κοινότητα στὸ Κὲντ προορισμὸ γιὰ προσκυνητές, τουρίστες καὶ ἄλλους ἐνδιαφερόμενους. Ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὰ σχέδια ποὺ ἔχουν ἤδη παρουσιαστεῖ στὴν κοινότητα, τὸ λεγόμενο Παροχικὸ Ἐκκλησιαστικὸ Συμβούλιο (PCC) ἔχει συμφωνήσει νὰ προχωρήσει τὴ διαδικασία. Ὡστόσο, ἡ ἀνώτερη ἐκκλησιαστικὴ ἀρχὴ πρέπει πρῶτα νὰ δώσει τὸ πράσινο φῶς. Ἐπιπλέον, εἶναι ἀπαραίτητες δωρεὲς ὕψους περίπου 50.000 λιρῶν Ἀγγλίας. …Σύμφωνα μὲ πληροφορίες ποὺ ἔχουν δοθεῖ, μπορεῖ νὰ χρειαστοῦν ἀρκετὰ χρόνια, γιὰ νὰ στεγνώσει ἐντελῶς τὸ λείψανο. Μετὰ τὴ συντήρηση, ἡ ἐκκλησιαστικὴ κοινότητα σχεδιάζει εἴτε νὰ ἐπιστρέψει τὰ λείψανα στὴν κρύπτη εἴτε νὰ τὰ τοποθετήσει σὲ εἰδικὴ λειψανοθήκη ἢ σὲ πέτρινη στήλη στὸ παρεκκλήσι. Σύμφωνα μὲ ἀναφορές, ἐπισκέπτες ἔχουν ἐρωτήσει ἐπανειλημμένα, πότε τὸ λείψανο θὰ γίνει προσβάσιμο στὸ κοινό. Ὡς ἐκ τούτου, ἡ ἐκκλησιαστικὴ κοινότητα καλεῖ τὸ ἐκκλησίασμα νὰ συγκεντρώσει προτάσεις γιὰ τὸ πῶς θὰ μποροῦσε νὰ τιμηθεῖ μὲ τὸν καλύτερο τρόπο ἡ μνήμη τοῦ Μόρ. Ἐπιπλέον ἐκφράζεται ἡ ἐλπίδα ὅτι θὰ συγκεντρωθοῦν τὰ ἀπαραίτητα κεφάλαια γιὰ τὴ χρηματοδότηση ἀρχαιολόγων καὶ συντηρητῶν μνημείων.

  Ὁ Τόμας Μὸρ ἀποκεφαλίστηκε τὸ 1535, ἐπειδὴ ἀρνήθηκε νὰ δώσει ὅρκο στὴν κυριαρχία τοῦ βασιλιᾶ ἐπάνω στὴν ἐκκλησία καὶ ἔτσι νὰ ὑποστηρίξει τὴ ρήξη τοῦ βασιλιᾶ Ἑρρίκου Η΄  μὲ τὸν Πάπα. Ἐπιπλέον, ὁ Μὸρ εἶναι γνωστὸς ὡς πνευματικὸς καὶ ἀνθρωπιστὴς συγγραφέας. Τὸ πιὸ διάσημο ἔργο του εἶναι ἡ «Οὐτοπία», ἡ περιγραφὴ μίας ἰδανικῆς κοινωνίας. Ἀπὸ τὸ ἔτος 2000, ὁ Θωμᾶς Μόρους ἔχει ὁριστεῖ ὡς προστάτης τῶν κυβερνώντων καὶ τῶν πολιτικῶν. Ἡ ἁγιοποίησή του τὸ 1935 θεωρήθηκε ἀπὸ παρατηρητὲς ὡς μήνυμα τῆς ἐκκλησίας κατὰ τῶν ἐξουσιαστικῶν ἀξιώσεων τῶν ὁλοκληρωτικῶν κρατῶν».

   Πέραν ἀπὸ τὴν ἀδιαμφισβήτητα μεγάλην προσωπικότητα καὶ τὴν ὑψίστην σημασίαν τῆς θυσίας τοῦ Τόμας Μόρ, ὁ ὁποῖος προβάλλεται εἰς τὴν Δύσιν ὡς ἅγιος τῆς συνειδήσεως, ἰδιαίτερον ἐνδιαφέρον ἐδῶ παρουσιάζει ἡ ἀντιμετώπισις τῶν λειψάνων του. Εἰς τὴν συνείδησιν τῶν πιστῶν τοῦ Παπισμοῦ, τὰ λείψανα τῶν ἁγίων δὲν εἶναι μυρόβλυτα, δὲν συνδέονται μὲ θαύματα. Ἡ ἰδία ἡ ὕπαρξις των δὲν θεωρεῖται ὡς ἐπιστέγασμα τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος μέσῳ τῶν ἁγίων Λειψάνων φανερώνει τὴν ἐπέμβασίν του ὑπὲρ ὅλων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ὄντως τὸν ἠγάπησαν καὶ ἔγιναν φίλοι Του. Τὰ λείψανα τῶν ἁγίων τοῦ Παπισμοῦ μετὰ τὸ Σχίσμα τοῦ 1054 ἀπαιτοῦν συντήρησιν. Ἀπουσιάζει πλέον ἡ ζωντανὴ σχέσις τῶν πιστῶν μὲ αὐτοὺς τοὺς ἁγίους, ἀπουσιάζει ἡ ἐμπειρία τῆς ἁγιότητος. Δὲν ἀποτελεῖ φυσικὰ στόχον μας νὰ μειώσωμεν τὰ πρόσωπα αὐτὰ καὶ προκειμένου ἐδῶ τὸν Τόμας Μόρ. Μακάρι νὰ ὑπῆρχαν πολιτικοὶ σήμερα, ὅπως αὐτὸς ὁ Λόρδος Καγκελλάριος τοῦ Ἑρρίκου Η΄. Ἄλλο ὅμως ἡ ἁγιότης καὶ ἄλλο τὸ μέγα πολιτικὸν ἀνάστημα. Δυσ­τυχῶς ἡ ἁγιότης καὶ μὲ αὐτὴν ἡ ζωντανὴ σχέσις μὲ τοὺς Ἁγίους ἀνεπιστρεπτὶ ἔχουν ἐκλείψει ἀπὸ τὴν Δύσιν. Καὶ παρ’ ὅλα αὐτά, παρὰ τὴν ὁλοφάνερον ἀπουσίαν τῆς ἁγιαστικῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν Δύσιν, οἱ ἰδικοί μας ἐκκλησιαστικοὶ ταγοὶ ἐπιμένουν νὰ μᾶς ἑνώνουν μὲ αὐτὴν τὴν «ἐκκλησιαστικὴν» ἔρημον.

orthodoxostypos