Εὐγνωμοσύνη: Πηγὴ ἀρετῆς καὶ Θεοσεβείας

 

Εὐγνωμοσύνη: Πηγὴ ἀρετῆς καὶ Θεοσεβείας

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

1ον

  Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουν κάποτε στὴ ζωὴ τους μικρὲς ἢ μεγάλες εὐεργεσίες ἀπὸ διάφορους συνανθρώπους τους. Ὅμως τὶς περισσότερες φορὲς γρήγορα τὶς λησμονοῦν καὶ ξεχνοῦν νὰ ἐκφράσουν τὶς εὐχαριστίες τους ἢ τὶς ἐκφράζουν μὲ ψυχρὸ καὶ τυπικὸ τρόπο, χωρὶς νὰ συμμετέχει ἡ καρδιά τους. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἀποδεικνύει ὅτι λείπει ἡ πνευματικὴ καλλιέργεια καὶ ἡ στοιχειώδης εὐγένεια. Δυσ­τυχῶς, ἡ εὐγνωμοσύνη στὶς μέρες μας εἶναι δυσ­εύρετη ἀρετή. Οἱ ἄνθρωποι δὲν ἀναγνωρίζουν τὶς εὐεργεσίες ποὺ δέχονται. Κι ἂν αὐτὸ συμβαίνει μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, τότε πῶς νὰ περιγράψουμε τὴν ἔλλειψη εὐγνωμοσύνης πρὸς τὸν οὐράνιο Πατέρα, ὁ ὁποῖος καθημερινὰ εὐεργετεῖ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, μὲ πολλοὺς τρόπους καὶ τοὺς ἐξασφαλίζει τὰ ὑλικὰ καὶ πνευματικὰ ἀγαθὰ γιὰ τὴ ζωή τους;

  Ὅλα ὅσα μᾶς δίνει ὁ Θεὸς πρέπει νὰ τὰ δεχόμαστε σιωπηρὰ καὶ μὲ εὐχαριστία. Ὄχι μόνο γιὰ τὰ μεγάλα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὰ μικρά. Βέβαια, ὁ Θεὸς ἱκανοποιεῖται, ὅταν τὶς εὐχαριστίες μας τὶς συνοδεύει τὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τὴ σωτηρία μας καὶ τὴν ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν. Μόνον τότε εἴμαστε εὐγνώμονες πρὸς τὸν Εὐεργέτη μας.

  Εὐγνωμονοῦμε τὸν Θεὸ καὶ στὰ δυσάρεστα, ποὺ μᾶς συμβαίνουν, ὅπως ἀσθένειες, συκοφαντίες, ἀδικίες, κακομεταχειρίσεις κ.λπ. Καὶ ὅταν ἀκόμα δὲν μποροῦμε νὰ δώσουμε ἀπάντηση στὰ πολλὰ «γιατί», θυμούμαστε πάντα ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι φιλάνθρωπος καὶ ὅ,τι ἐπιτρέπει στὴ ζωή μας εἶναι ὠφέλιμο πνευματικά, ἀρκεῖ ἐμεῖς νὰ ἔχουμε ὑπομονὴ καὶ πνεῦμα εὐχαριστίας. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἔχουμε ὀφειλέτη τὸν Θεό. Ὁ Μέγας Βασίλειος λέει ὅτι «κανεὶς ἀπὸ μᾶς δὲν ἐμποδίζεται ἀπὸ καμιὰ περίπτωση τῆς ζωῆς, γιὰ νὰ εὐχαριστεῖ τὸν Θεό, ἐὰν θέλει μὲ εὐγνωμοσύνη νὰ ἀναλογίζεται κάθε πρᾶγμα»1.

  Οἱ εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπο εἶναι ἄπειρες. Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος ἀναφέρει μερικές: «Αὐτὰ ποὺ ἔλαβες εἶναι τὰ ἑξῆς: Τὸ σῶμα ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς τὸ ἔπλασε· τὴν ψυχὴ αὐτὸς τὴν ἔβαλε μέσα σου· σὲ τίμησε μὲ τὸ λογικὸ ἐσένα μόνον ἀπὸ ὅλα τὰ ὄντα, ποὺ βρίσκονται στὴ γῆ· σοῦ ἔδωσε τὴ δυνατότητα νὰ χρησιμοποιεῖς ὅλα ὅσα βλέπεις· σοῦ χάρισε τὴ δυνατότητα νὰ τὸν γνωρίζεις· πρόσφερε γιὰ σένα τὸν Υἱό του· σοῦ δώρισε τὸ βάπτισμα ποὺ συνοδεύεται ἀπὸ τόσα ἀγαθά· σοῦ ἔδωσε τὴν ἁγία τράπεζα (τὴ θεία κοινωνία)· σοῦ ὑποσχέθηκε τὴν οὐράνια βασιλεία καὶ τὰ ἀνείπωτα μυστικὰ ἀγαθά»2.

Σημειώσεις:

1. Βασιλείου Δ. Χαρώνη, Παιδαγωγικὴ ἀνθρωπολογία Μεγάλου Βασιλείου, τόμος Β΄, Ἀθήνα 2003, σελ. 192. 2. Βασιλείου Δ. Χαρώνη, Παιδαγωγικὴ ἀνθρωπολογία Ἰωάννου Χρυσοστόμου, τόμος Γ΄, Ἀθήνα 1995, σελ. 45.

orthodoxostypos