Επίκαιρος προβληματισμός

Ἐπίκαιρος προβληματισμός

Γράφει η Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος - Θεολόγος 

      Δέν συνηθίζουμε νά πολιτικολογοῦμε. Οὔτε βεβαίως εἴμαστε σέ θέση νά ὑποδεικνύουμε καί νά προ­τεί­νουμε νά ψη­φισθοῦν ὑποψήφιοι τοῦ ἑνός ἤ τοῦ ἄλλου χώρου. Ἐξάλλου, ὅ­πως ἔ­λε­γε ὁ μητροπολίτης πρώ­ην Φλω­ρίνης π. Αὐγου­στῖνος, «Ἡ Ἐκκλησία εἶναι σάν τήν κλώσ­σα. Κάτω ἀπό τά φτερά της σκεπάζει καί ἄσπρα καί μαῦ­ρα πουλιά». Παρόμοια καί ὁ σύγχρονός μας ἅγιος Πορ­φύριος συμπλήρωνε: «Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκ­κλησία δέν πολιτικοποιεῖται καί πολύ περισσότερο δέν κομματικοποιεῖται. Σκε­πάζει μέ τήν ἀγάπη ὅλους, χωρίς νά ταυ­τίζεται μέ φατρίες». Καί ἄν οἱ ἀρ­χαῖοι πρό­γονοί μας ἔ­λεγαν «κυάμων ἀ­πέχε­σθαι» (=μα­κρυά ἀ­πό τά κουκιά, τά ὁποῖα χρησιμο­ποιοῦ­νταν ὡς ψῆφοι), πολύ πε­ρισ­σότερο τό υἱοθετοῦμε ἐμεῖς.

  Μποροῦμε ὡστόσο νά συγκρίνουμε τά ἰσχύοντα κάποτε μέ τά σημερινά δε­δομένα.

Ἄν ζούσαμε στήν ἀρχαία Ἀθήνα, θά διαπιστώναμε ὅτι γιά νά εἶναι κανείς ὑ­πο­ψήφιος ἄρχοντας, ἔπρεπε νά ἀποδείξει ὅτι:

  *Εἶναι γνήσιος ἀθηναῖος πολίτης.

*Ὑπηρέτησε στόν στρατό καί πῆ­ρε μέ­ρος σέ ἐκστρατεῖες.

*Πλήρωνε τακτικά τούς φόρους.

*Ἦταν ἔντιμος καί δέν εἶχε καταδικαστεῖ ποτέ γιά ἀτιμωτικό ἀδίκημα.

 *Ἦταν εὐσεβής.

  *Ἡ συμπεριφορά του πρός τούς γονεῖς του ἦταν ἄψογη.

  Μέ αὐτά ἤ καί παρόμοια κριτήρια ἀ­σφαλῶς πολλοί ἀπό τούς ὑποψηφίους θά ἀποκλείονταν ἀπό τήν πολιτική κονίστρα, καθώς καί πολλοί ἀπό τούς νῦν τρι­ακόσιους ἐκλεγμένους.

  Στόν προβληματισμό μας ρίχνει φῶς ὁ ἅγιος Παΐσιος, ὁ ὁποῖος συμβούλευε:

«Κοιτάξτε, βρέ παιδιά! Ποιός εἶναι πιό κο­ντά στήν Ἐκκλησία, ποιός ἀγωνίζεται γι᾽ αὐτήν καί γιά τήν πατρίδα καί ποιός ἔχει ζωή σύμφωνη μ᾽ αὐτά πού λέει; Ὅποιον βλέπετε πώς εἶναι πιό καλός καί πιό κο­ντά στήν Ἐκκλησία, αὐτόν νά ψηφίζετε... Δέν πρέπει νά κομματιαζόμαστε. Ἐμεῖς πρέπει νά ἀγαποῦμε πρῶτα τήν Ἐκκλησία μας καί μετά τήν πατρίδα μας καί νά ψηφίζουμε αὐτούς πού βλέπουμε νά ἀ­γωνίζονται γι᾽ αὐτά τά δύο... Σήμερα δυστυχῶς βάλαμε μέσα στή Βουλή ἀν­­θρώ­πους νά μᾶς διοικοῦν, τῶν ὁποίων τό ἱστορικό εἶναι πολύ ἐπιβαρυμμένο».

  Σέ μιά ἄλλη περίπτωση ρώτησαν τόν ἅγιο Παΐσιο ποιά ἦταν ἡ γνώμη του καί ποιόν ἐκεῖνος θεωροῦσε ἄξιο νά ψηφίσουν σέ  ἐθνικές ἐκλογές.

  Ὁ ἅγιος εἶπε: «Ὅλες οἱ ἐλιές ἴδιες εἶ­ναι καί ὅ­λες ἔχουν δάκο, ὅμως ἄλλες ἔ­χουν ἑκατό τοῖς ἑκατό, ἐνῶ ἄλλες πενή­ντα τοῖς ἑκα­τό. Ἐμεῖς, λοιπόν, ἐφόσον ἔ­χουμε ἀνά­γκη ἀπό ἐλιές, πρέπει νά κοιτάξουμε ποιές ἔχουν τό λιγότερο δάκο, γιατί δια­φο­ρετικά δέν γίνεται. Καί πάντα πρέπει νά ψηφίζουμε μέ δύο κριτήρια:

α) μέ τό πόσο ἀγαπᾶ ὁ ὑποψήφιος τόν Θεό καί εἶναι συνειδητό μέλος τῆς Ἐκκλησίας καί

β) μέ τό πόσο ἀγαπᾶ τήν πατρίδα καί ἀ­ποβλέπει στό γενικό καλό τοῦ τόπου κι ὄχι στό δικό του συμφέρον.

Ἐάν κάποιος χρησιμοποιήσει κάποιο ἄλλο κριτήριο, ἐ­κτός ἀπό αὐτά τά δύο, τότε κινεῖται ἰδι­οτελῶς, καί δέν εἶναι αὐτό πού κάνει χρι­στιανικό. Ἀργότερα θά ἐπιτρέψει ἡ Θεία Δικαι­οσύνη νά τό πληρώσει».

  Καί ὁ ὅσιος Πορφύριος διατύπωνε τήν ἄποψή του γιά τούς πολιτικούς μας μέ συ­γκατάβαση: «Τί νά σοῦ κάνουν οἱ πολιτικοί; Εἶναι μπερδεμένοι μέ τά ψυχικά πάθη τους. Ὅταν ἕνας ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά βοηθήσει τόν ἑαυτό του, πῶς θά μπορέσει νά βοηθήσει τούς ἄλλους; Φταῖμε κι ἐμεῖς γιά τήν κατάσταση αὐτή. Ἄν ἤμασταν ἀληθινοί χριστιανοί, θά μπορούσαμε νά στείλουμε στή Βουλή, ὄχι βέβαια χριστια­νικό κόμμα, ἀλλά χριστιανούς πολιτικούς καί τά πράγματα θά ἦ­ταν διαφορε­τικά».

  Στό χέρι μας εἶναι στίς προσεχεῖς ἐ­κλογές νά ἐπιλέξουμε μέ κριτήρια τήν πίστη στόν Θεό καί τό καλό τῆς Ἐκκλησίας πρωτίστως, ἀλλά καί τῆς Ἑλλάδας, ὥστε νά ἐπιτύχουμε κάτι καλύτερο γιά τήν ταλαίπωρη  πατρίδα μας, τήν ὁποία εὔ­κολα κι ἀσύστολα ξεπουλοῦν οἱ πολιτικοί μας.