Ἔχουμε μάθει τόσο πολὺ νὰ ζοῦμε μὲ φόβο ποὺ ἔχουμε ξεχάσει, πῶς εἶναι χωρὶς αὐτόν.

 

ΘΑ ΖΩΜΕΝ ΜΕ ΤΟN ΦΟΒΟΝ;

Γράφει ὁ κ. D. H. Stamatis, Πρωτοψάλτης Καθεδρ. Ναοῦ, Μητρ. Ντιτρόιτ, Μίσιγκαν, Καθ. Παν/ημίου, Παγκόσμ. Σύμβουλος Ποιότητος

Ἔχουμε μάθει τόσο πολὺ νὰ ζοῦμε μὲ φόβο ποὺ ἔχουμε ξεχάσει, πῶς εἶναι χωρὶς αὐτόν. Φοβόμαστε νὰ εἴμαστε ἀπόλυτα ὁ ἑαυτός μας καὶ μάθαμε νὰ τὸν κρύβουμε τόσο καλὰ ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Ἀναρωτιόμαστε μήπως δὲν εἴμαστε ἀρεστοὶ καὶ ἀποδεκτοί, μάθαμε νὰ κρυβόμαστε κι ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ἴδιους. Χαθήκαμε. Ξεχάσαμε ποιοὶ εἴμαστε ἢ θὰ θέλαμε νὰ γίνουμε ἢ μπορεῖ καὶ νὰ μὴ μάθαμε ποτέ μας ὅλες τὶς πτυχὲς τοῦ ἑαυτοῦ μας, ποιοὶ στὰ ἀλήθεια εἴμαστε καὶ ποιοὶ θὰ μπορούσαμε νὰ γίνουμε ἂν ἀξιοποιούσαμε τὸ 100% τῶν δυνατοτήτων μας. Ἡ λύση τοῦ φόβου λοιπὸν εἶναι ἡ ἀναγνώριση καὶ ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ μας.

Στὴν οὐσία μάθαμε νὰ φοβόμαστε τὴ ζωή. Τὸ ἄγνωστο, τὸ αὔριο, τοὺς ἀνθρώπους γύρω μας, τὶς προθέσεις ποὺ ἔχουν γιὰ μᾶς καὶ ὁ,τιδήποτε παρεκκλίνει ἀπὸ τὴν εἰκόνα ποὺ ἔχουμε πλάσει γιὰ τὸν ἑαυτό μας, τὸν κόσμο καὶ τὸ μέλλον. Ὁ,τιδήποτε μπορεῖ νὰ μᾶς ἀνατρέψει τὰ σχέδια, νὰ μᾶς δυσκολέψει, νὰ μᾶς ξεβολέψει, νὰ μᾶς ἐπηρεάσει, νὰ μᾶς «ἐλέγξει» καὶ νὰ «καθορίσει» τὶς ἐπιλογές μας, τὴ συμπεριφορά μας, τὴ ζωή μας. Φοβόμαστε τὴν κριτική, τὸν κόσμο, τὸ τί θὰ ποῦν οἱ ἄλλοι… Ἂν ποῦν.

Τί μποροῦμε νὰ κάνουμε; Ἡ ἀπάντηση εἶναι ὁλοφάνερη μέσα στὴν ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ καὶ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ Ἐκκλησία – τὴν Ὀρθοδοξία. Ἀκράδαντη πίστη, ἐκκλησιασμός, Θ. Λειτουργία καὶ θεία Μετάληψη. Γιαυτὸ τὸ θέμα ἔχουν ἀσχοληθεῖ ἑκατοντάδες – ἴσως καὶ χιλιάδες ἅγιοι ποὺ μᾶς προσφέρουν ἕνα δρόμο χωρὶς φόβο γιὰ ὁ,τιδήποτε.

Εἶναι ντροπή μας νὰ ἔχουμε τὶς ἐκκλησίες κλειστές, καὶ νὰ μὴ μποροῦμε νὰ πάρουμε τὴν Θ. Κοινωνία. Εἶναι αἶσχος γιὰ τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς ταγοὺς νὰ δίνουν διαταγὲς – ἐπειδὴ τὸ εἶπαν οἱ κρατικοὶ ἡγέτες – νὰ περιορίσουν τὸ ἐκκλησίασμα. Ἀντὶ γιὰ ὁλονυκτίες, συλλαλητήρια, προσευχές, λιτανεῖες, κτλ μᾶς ἀποκλείουν τὴν ἐλευθερία μας, λὲς καὶ εἴμαστε στοὺς διωγμοὺς τῶν πρώτων αἰώνων μετὰ Χριστό. Τὸ ἀστεῖο εἶναι ὅτι στὶς 9-10 Δεκεμβρίου, 2020 στὸ διεθνὲς συνέδριο (τὸ ὁποῖο ὀργανώθηκε ἀπὸ τὸ Foreign Affairs The Hellenic Edition, – ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους ὀργανισμοὺς τῆς παγκοσμιοποίησης καὶ τοῦ οἰκουμενισμοῦ – μὲ τίτλο «Οἱ θρησκεῖες καὶ οἱ προκλήσεις στὴ νέα δεκαετία,» ὁ προκαθήμενος τῆς Ὀρθοδοξίας μεταξὺ ἄλλων εἶπε ὅτι: «Σήμερα ζοῦμε τὴν ἀναβίωση τῶν θρησκειῶν ὡς δυναμικοῦ πνευματικοῦ κινήματος.» Μὰ εἶναι καλὰ ὁ ἄνθρωπος; Ἡ ὀρθοδοξία ἦταν, εἶναι καὶ θὰ μείνει δυναμικὴ καὶ πνευματική. Δὲν χρειάζεται ἄλλες θρησκεῖες, γιὰ νὰ βρεῖ τὴν ἀναβίωσή της. Χρειάζεται καλοὺς ἱεράρχες ποὺ ἀγαποῦν τὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὴν διδάσκουν μὲ θάρρος! Σὲ ἄλλη του ὁμιλία στὶς 12 Δεκεμβρίου, 2020 λέει: «Δὲν θὰ ἀπεμπολήσουμε τὴν ἱερὰ παρακαταθήκη τῶν πατέρων μας.» Μὰ ἀστειεύεται; Πῶς τὰ λέει αὐτὰ μὲ σοβαρότητα; Αὐτὸς δὲν εἶναι ποὺ δὲν παραδέχεται τοὺς Ἱ. Κανόνες, λέγοντας ὅτι δὲν εἶναι γιὰ τὶς μέρες μας; Αὐτὸς δὲν εἶναι ποὺ δὲν παραδέχεται τοὺς Πατέρες καὶ θέλει νὰ ἀναγνωρίσει «νέους πατέρες;» Αὐτὸς δὲν εἶναι ποὺ ὡς προκαθήμενος τῆς Ὀρθοδοξίας ἐπιβλέπει τὰ Δίπτυχα, τὰ ὁποῖα δίνουν στὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες ποὺ ἀνήκουν στὸ Πατριαρχεῖο, ἀλλὰ δὲν ἀκολουθοῦν αὐτὰ ποὺ γράφουν; Αὐτὸ δὲν εἶναι ὑποκρισία; Ἂν δὲν τὰ ἐγκρίνει μόνος του – κάποιος πρέπει νὰ τὰ ἐγκρίνει. Ὁποιοσδήποτε νὰ τὰ ἐγκρίνει «ἔχει τὰ ματιὰ καὶ αὐτιὰ κλειστά», ὅταν δὲν ἀναγνωρίζει ὅτι οἱ ναοὶ τῶν Ὀρθόδοξων εἶναι κλειστοὶ γιὰ ἑσπερινούς, ὄρθρους (ἂν γίνονται) καὶ μένουν κλειστοὶ τὸ Πάσχα καὶ τὰ Χριστούγεννα. Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀκούσουμε τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη… καὶ τὸ Χριστὸς γεννᾶται…» μὲ τὶς ἐκκλησίες κλειστὲς καὶ νὰ λέμε ὅτι ἀκολουθοῦμε τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας;

Εἶναι μεγάλο καύχημα γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία νὰ βλέπουμε συγκεκριμένες φωτογραφίες ἀπὸ Ρουμάνους κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς στὰ γόνατα καὶ νὰ προσεύχονται μέσα στὸ χιόνι καὶ νὰ ἀρνοῦνται τὸν πολιτικὸ νόμο. (Γιὰ περισσότερες πληροφορίες βλέπετε τὸν ΟΤ ἀρ. φ. 2033). Στὴν ΗΠΑ χιλιάδες Προτεσταντικὲς ἐκκλησίες ἔχουν ἀνοιχτοὺς τοὺς ναούς τους, ἐναντίον τῶν νόμων καὶ τῶν πολιτικῶν ἀρχῶν. Πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς κάνουν τὶς προσευχές τους στὴν ὕπαιθρο, στὰ πάρκιν-λὸτ (Parking – Lot) τῶν ἐκκλησιῶν τους χωρὶς φόβο ἀπὸ τὴν ἀστυνομία. Πολλοὶ ἔχουν φυλακιστεῖ καὶ ἔχουν πληρώσει πρόστιμο, ἀλλὰ ἐξακολουθοῦν νὰ ἀρνοῦνται τὸν πολιτικὸ νόμο. Ἐμεῖς τί κάνουμε; Ἔχουμε καταντήσει νὰ φοβόμαστε τὸν ἴσκιο τοῦ κορωνοϊοῦ, κλείσαμε τὶς ἐκκλησίες ἀλλὰ ἔχουμε ἀνοιχτὰ τὰ γυμναστήρια, μεγάλα μαγαζιὰ καὶ τὰ σαλόνια γιὰ νὰ εἴμαστε εὐάρεστοι σὲ αὐτοὺς ποὺ μᾶς βλέπουν. Ντροπή μας!

Οἱ λεγόμενοι ταγοί μας ἔχουν ξεχάσει τὰ λόγια τοῦ Κυρίου μας ποὺ εἶναι ἡ κύρια βάση τῶν κληρικῶν. Αὐτὴ ἡ ἁπλὴ βάση εἶναι νὰ ποιμαίνουν τὰ πρόβατα (ἐμᾶς). Τὰ λόγια τοῦ Κυρίου εἶναι: «λέγει τῷ Σίμωνι Πέτρῳ ὁ Ἰησοῦς· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με πλεῖον τούτων; λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ· βόσκε τὰ ἀρνία μου. λέγει αὐτῷ πάλιν δεύτερον· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπεῖς με; λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ· ποίμαινε τὰ πρόβατά μου. λέγει αὐτῷ τὸ τρίτον· Σίμων Ἰωνᾶ, φιλεῖς με; ἐλυπήθη ὁ Πέτρος ὅτι εἶπεν αὐτῷ τὸ τρίτον, φιλεῖς με, καὶ εἶπεν αὐτῷ· Κύριε, σὺ πάντα οἶδας, σὺ γινώσκεις ὅτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· βόσκε τὰ πρόβατά μου» (Ἰωάν. 21:15-17). Σήμερα οἱ ταγοί μας ἔχουν κρυφτεῖ στὰ μαντριά τους καὶ δὲν ἀκούγονται νὰ βόσκουν τὸ ποίμνιό τους, ἀλλὰ παίρνουν διαταγὲς ἀπὸ ἄθεους πολιτικοὺς ἀρχηγούς. Γιαυτὸ καὶ ἡ Ὀρθοδοξία δὲν ὁμολογεῖται, δὲν διδάσκεται πλέον. Ἔχει ὄντως ἀρχίσει νὰ γίνεται χλιαρὴ καὶ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ταγούς μας δὲν φαίνεται νὰ ἐνδιαφέρονται. Γιατί ὅμως;

Ἀγαπητοὶ ἀναγνῶστες, ὁ φόβος δὲν εἶναι τὸ τέλος τοῦ κόσμου. Παρότι πολλοὶ φόβοι μπορεῖ νὰ κυριεύουν τὴ ζωή μας, ὑπάρχει πάντα ἐλπίδα γιὰ ἀλλαγή. Οἱ αἰτίες τῶν φόβων μπορεῖ νὰ εἶναι πολλὲς καὶ περίπλοκες, ἀλλὰ δίνοντας χρόνο καὶ χῶρο στὴ συνειδητοποίησή τους, μπορεῖτε νὰ βρεῖτε τὸν τρόπο νὰ ἀπαλλαγεῖτε ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς φόβους. Ὁ καλύτερος τρόπος εἶναι ἡ πίστη στὸν Θεὸ καὶ ἡ συμμετοχή μας στὶς ἀκολουθίες καὶ τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας ποὺ δοξάζουν τὴν ὕπαρξή Του. Εἶναι πολὺ σημαντικὸ νὰ καταλάβουμε ὅτι ἡ βάση καὶ τὸ κέντρο τῆς θ. Λειτουργίας εἶναι ἡ τέλεση τοῦ μυστηρίου τῆς θείας Εὐχαριστίας καὶ ἡ συμμετοχὴ τῶν πιστῶν σ’ αὐτό. Πῶς λοιπὸν νὰ γίνεται ἡ θ. Λειτουργία ἐφόσον οἱ ἐκκλησίες εἶναι κλειδωμένες ἀπὸ τὸ κράτος καὶ πάρα πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἱεράρχες μας δὲν ἀντιστέκονται; Πῶς εἶναι δυνατὸν οἱ ἱεράρχες μας νὰ ὑπακούουν στὸν σημερινὸ καίσαρα – κράτος – καὶ νὰ μὴ διαφωνοῦν μὲ ὅποιο τρόπο μποροῦν, ὥστε οἱ ἐκκλησίες νὰ μείνουν ἀνοιχτὲς γιὰ ὅποιον θέλει, ἀλλὰ καὶ νὰ μεταδίδεται ἡ θ. Κοινωνία χωρὶς φόβο καὶ τρόμο γιὰ τὴν ἀρρώστια τοῦ κορωνοϊοῦ;

Ορθόδοξος Τύπος