4 Σεπ 2019

Τα «συμπλεγματικά χωριατόπουλα» και η τιμητική διάκριση Γιανναρά

Συμφωνεί άραγε ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως με όσα γράφει ο «Άρχων Μέγας Ρήτωρ» του Φαναρίου κ. Γιανναράς σε κείμενο του που δημοσίευσε η Καθημερινή την Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2019;

 Εννοεί άραγε κάποιους συγκεκριμένους κληρικούς, οι οποίοι υπέστησαν υπαρκτική μετάλλαξη «από σερνάμενη κάμπια σε χρυσοστολισμένη πεταλούδα»;
Οσον αφορά στο πώς εκλέγονται οι μητροπολίτες, όπως γνωρίζει ο κ. Γιανναράς, αυτό καθορίζεται από τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος που καταρτίστηκε σε συμφωνία και με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και είναι νόμος του κράτους
Το Σάββατο 31 Αυγούστου, παραμονή της εορτής της Ινδίκτου, στην Ι. Μ. Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος τίμησε με το οφφίκιο του Αρχοντος Μεγάλου Ρήτορος τον διακεκριμένο ομότιμο καθηγητή Πανεπιστημίου και συγγραφέα Χρήστο Γιανναρά.
Και πριν προλάβουμε να νιώσουμε τη χαρά στο πετσί μας, έρχεται ένα κείμενο «οδοστρωτήρας» του καθηγητή στην «Καθημερινή», στο φύλλο της Κυριακής (1/9/2019), που -ομολογουμένως- μας ξάφνιασε. Οχι ευχάριστα. Φαντάζομαι πώς θα ένιωσαν και αρκετοί μητροπολίτες, συμπεριλαμβανομένου και του Οικουμενικού Θρόνου, όταν το διάβασαν.
Γράφει λοιπόν ο καθηγητής: «… Οι θρησκευτικοί υπάλληλοι του κράτους διαβαθμίζονται – οι υψηλόβαθμοι είναι ογδόντα δύο (82) ‘‘μητροπολίτες’’. Πώς επιλέγονται; Πρέπει να είναι άγαμοι (όχι έμπειροι μοναστικής άσκησης, απλώς απάντρευτοι). Να έχουν και πτυχίο ‘‘πανεπιστημιακής’’ Θεολογικής Σχολής. Με ποια διαδικασία εκλέγονται; Μόνο με παρασκήνιο – η ψηφοφορία είναι μυστική, οι εκλέκτορες δεν αιτιολογούν την ψήφο τους. Πρόκειται για το απόλυτο της αυθαιρεσίας…».
Οσον αφορά στο πώς εκλέγονται οι μητροπολίτες, όπως γνωρίζει ο κ. Γιανναράς, αυτό καθορίζεται από τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος που καταρτίστηκε σε συμφωνία και με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και είναι νόμος του κράτους. Αν υπάρχει λοιπόν κάποιο παρασκήνιο στους χώρους της Εκκλησίας, αυτό θα μπορούσε να ισχύει για όλους τους χώρους, όπως και τους πανεπιστημιακούς.
Και συνεχίζει ο κ. Γιανναράς, αναφερόμενος στους μητροπολίτες: «Η μετάβαση από τη βαθμίδα του ‘‘πρεσβυτέρου’’ (ιερέα) στη βαθμίδα του μητροπολίτη επισκόπου συνιστά υπαρκτική μετάλλαξη, κυριολεκτική – από σερνάμενη κάμπια σε χρυσοστολισμένη πεταλούδα.
Το ασήμαντο, καλογεροφορεμένο ‘‘παπαδάκι’’ μεταμορφώνεται ακαριαία σε πρίγκηπα, γίνεται αφέντης, δεσπότης, μπορεί και τριανταπεντάρης αλλά σεβασμιότατος, όλοι γονατίζουν μπροστά του και τον προσκυνούν. Αυτή η ονειρώδης ‘‘μεταστοιχείωση’’ κερδίζεται με ένα πτυχίο Θεολογικής, που το παίρνει πια σήμερα ο πάσα ένας.
Το μεγαλωμένο συνήθως στην ένδεια, συμπλεγματικό χωριατόπουλο, χωρίς εμπειρία και εθισμούς στην αστική συμπεριφορά, μεταφυτεύεται σε συνθήκες και όρους άρχοντα. Επίσημα δείπνα, συνεχής συγχρωτισμός με τους σκληροπετσωμένους της εξουσίας, αλισβερίσια μυθικών κονδυλίων, περίγυρος αδίστακτων κερδομανών…».
Προφανώς ο καθηγητής θα έχει κάποια συγκεκριμένα παραδείγματα μητροπολιτών, τα οποία καλό θα ήταν να αναφέρει σε επόμενο άρθρο του, γιατί έτσι τους παίρνει όλους η μπάλα. Δεν μελέτησε πολύ προσεκτικά, όπως αναφέρει, τα «Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος» με τα βιογραφικά των μητροπολιτών. Θα διέλαθε την προσοχή του ότι υπάρχουν μητροπολίτες -εκτός από Θεολογίας- με πτυχία Νομικής, Βιοηθικής, Φυσικής, Αστροφυσικής, Ιατρικής, Αρχαιολογίας, καθηγητές Πανεπιστημίου και με τίτλους μεταπτυχιακών σπουδών από σημαντικά πανεπιστήμια στο εξωτερικό.
Επίσης μας δημιουργείται η απορία γιατί ο κ. Γιανναράς δέχθηκε την τόσο σημαντική και τιμητική διάκριση από «συμπλεγματικά χωριατόπουλα»; Και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ένα χωριατόπουλο ήταν, το οποίο ωστόσο ανέλαβε την ηγεσία ολόκληρης της ορθόδοξης χριστιανικής Ανατολής και παραμένει στον πατριαρχικό θρόνο 28 χρόνια τώρα.
Σε άλλο σημείο του κειμένου, ο κ. Γιανναράς σημειώνει ότι «ακόμα και υπουργό σήμερα δεν σε κάνουν με ένα πτυχίο και κάποια θητεία προπαγανδιστή. Δεσπότη, αν έχεις αποδείξει ότι είσαι (και θα παραμείνεις) πειθήνιος, σε χειροτονούν».
Μάλλον, λόγω του βεβαρημένου προγράμματός του, ο κ. Γιανναράς δεν θα πρόλαβε να ενημερωθεί για το πώς διορίσθηκε ο νέος διοικητής της ΕΥΠ από τη νέα κυβέρνηση. Στρεβλώσεις υπάρχουν παντού. Το ίδιο ισχύει και για την Εκκλησία. Ωστόσο, το συγκεκριμένο κείμενο δεν τιμά τον κ. Γιανναρά, ενώ οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιεί για τους ιεράρχες ξεπερνούν τα όρια της αστικής ευγένειας. Η Εκκλησία ποτέ δεν φοβήθηκε την υγιή κριτική μέσα στους κόλπους της και είναι αλήθεια ότι ενίοτε τη χρειάζεται…
Η τιμητική σας διάκριση, κύριε καθηγητά, αποδεικνύει -παραφράζοντας λίγο τα δικά σας λόγια- ότι «η Εκκλησία, για άλλη μία φορά, σηκώνει τον σταυρό προπηλακισμών και απειλών της επηρμένης οφρύος των αριθμητικά ισχυρών, βεβαιώνοντας την αρχοντιά του λειτουργήματός της».
ethnos.gr &orthodoxostypos
Δείτε και

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Στο συγκεκριμένο,να εξηγούμεθα αποκλειστικά και μόνο σ'αυτό, θα συμφωνήσουμε με τον Γιανναρά κι ας του ξέφυγαν οι...αστροφυσικοί, οι φυσικοί, οι βιοηθικοί και όλοι οι εις -οί...

Ανώνυμος είπε...

Όσα γράφει ο κ. Γιανναράς, δεν ισχύουν απόλυτα και σε όλες τις περιπτώσεις των Επισκόπων της Εκκλησίας.
Με βάση την προηγούμενη διευκρίνηση, ισχύει όμως σε πολλές περιπτώσεις η γνωστή παροιμία: "από παιδί και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια". Εννοείται ότι ο κ. Γιανναράς δεν είναι τρελός, με την παθολογική και γνωστή έννοια της λέξης "τρελός".

Ηλιάδης Σάββας είπε...

Το ψέμα,δηλαδή η άρνηση της Αλήθειας, όταν κάνει την αρχή, απλώνεται σαν επιδημία. Κορυφαίο παράδειγμα ο Ιούδας: "... και απελθών απήγξατο"! Κατά φυσική και πνευματική νομοτέλεια, ό,τι γίνεται έξω της Αληθείας, επιστρέφει βασανιστικά στο κεφάλι του ψεύτη. Μήπως νόμισε ο πατριάρχης και οι συν αυτώ πως θα αποτελέσουν εξαίρεση;Δεν μπορεί να ευλογείς τα ανευλόγητα και να περιμένεις καρπό πνευματικό, αλλά και οποιοδήποτε άλλο καλό αποτέλεσμα. Σύγχυση και πάλι σύγχυση!Νέα Βαβέλ!!!

π. Ἐμμανουήλ Χατζηδάκης είπε...

Κάκιστα βεβαίως τιμήθηκε ὁ θεοφιλόσοφος κ. Γιανναρὰς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Ὅσον ἀφορᾶ τὸ συγκεκριμένο κείμενό του, περιέγραψε ὠμὰ καὶ σταράτα τὴν κατάσταση ποὺ ἀλλοίμονο ἐπικρατεῖ σὲ πολλὲς περιπτώσεις.
π. Ἐμμανουὴλ Χατζηδάκης

Ανώνυμος είπε...

"Πώς επιλέγονται; Πρέπει να είναι άγαμοι (όχι έμπειροι μοναστικής άσκησης, απλώς απάντρευτοι)"

Η λέξη απάντερευτοι που χρησιμοποιεί ο καθηγητής, μάλλον είναι λάθος. Απάντρευτες είναι οι γυναίκες (μη ύπανδρος γυνή). Οι άνδρες δεν υπανδρεύονται.

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com