Δημήτρης Κοσκινιώτης, Ακάθιστος Ύμνος απόψε αδέλφια!

Ακάθιστος Ύμνος απόψε αδέλφια!

Δημήτρης Κοσκινιώτης

        Ακάθιστος Ύμνος απόψε αδέλφια και να μη λείψει κανείς από την εκκλησιά. Αξίζει απόψε να ψάλλουμε και εμείς μαζί με τις γενεές των Ελλήνων όλων των εποχών που δοξολογούν στους αιώνες στην Παναγιά, στην Βασίλισσα των Αγγέλων, το «Χαίρε Νύμφη, Ανύμφευτε».

        Αξίζει να την υμνήσουμε, όχι μόνο γιατί γέννησε τον Σωτήρα Χριστό, όχι γιατί δεν έπαψε ποτέ να μεσιτεύει προς τον Υιό και Θεό της υπέρ του Γένους των Ανθρώπων, όχι γιατί κρυφά γεμίζει τον Παράδεισο, όχι γιατί παρηγορεί κάθε ψυχή πικραμένη και καταπονημένη, αλλά γιατί εμείς οι Έλληνες, ξέχωρα και περισσότερο από κάθε άλλον λαό, χρωστάμε στην Παναγιά μας.

        Της χρωστάμε για τα θαυμάσια που επιδαψιλεύει στο Γένος μας, ανά τους αιώνες, παρά την αγνωμοσύνη μας, παρά την ολιγοπιστία και την αμαρτωλότητά μας.

        Της το χρωστάμε γιατί, από όλα τα μέρη της Γης, διάλεξε έτούτη την Πατρίδα για να φτιάξει το Περιβόλι της.

        Γιατί επί χίλια χρόνια φρουρούσε την Πόλη των πόλεων, την πόλη των ονείρων μας, που της την αφιέρωσε ο ιδρυτής της.

        Γιατί η Εικόνα της που ταξίδεψε ολόρθη πάνω στα κύματα, βγήκε στην παραλία των Ιβήρων για να καταστεί εφέστιος της Κιβωτού της Ορθοδοξίας μας.

        Μήπως δεν της χρωστάμε και γιατί, όπως έλεγε και ο βασανισμένος Θοδωράκης ο Κολοκοτρώνης, έδωσε τότε την υπόσχεσή της για τη λευτεριά της Πατρίδας μας και δεν την πήρε πίσω.

        Γιατί στον τόπο μας περπάτησε, άλλοτε στον Προυσσό, άλλοτε στον Ορχομενό, άλλοτε στο Παγγαίο και άλλοτε στο Μέγα Σπήλαιο.

        Γιατί δεν άφησε παραπονεμένη καμμιά γωνιά της Πατρίδας μας χωρίς ένα της θαυματουργό εικόνισμα.

        Γιατί μας ανέχετε να βλασφημούμε, καθημερινά, το Πανάγιο όνομά της.

        Γιατί παρά την αναξιότητά μας εξακολουθεί να παραμένει η Υπέρμαχος Στρατηγός του Έθνους μας.

        Ας πάμε λοιπόν αδέλφια, έστω απόψε, να ευχαριστήσουμε για όλα αυτά και για τόσα άλλα, τη Μεγάλη Μάνα, την καταφυγή και το στήριγμα, την ελπίδα και την απαντοχή κάθε ψυχής θλιβομένης και καταπονουμένης και να παρακαλέσουμε να μην λείψει ποτέ από τη ζωή μας και από την ζωή των παιδιών μας.