6 Μαρ 2017

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης: Δήλωση Διακοπῆς Μνημοσύνου


Αποτέλεσμα εικόνας για Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Πρωτοπρεσβύτερος
Θεόδωρος Ζήσης
Ὁμότιμος Καθηγητὴς
Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.
18ο χλμ. Θεσσαλονίκης-Περαίας
570 19 Ν. Ἐπιβάται
ΤΗΛ.: 23920.24865 FAX: 23920.27402
Θεσσαλονίκη 03.03.2017
Παναγιώτατον
Μητροπολίτην Θεσσαλονίκης
κ. Ἄνθιμον
Ἐνταῦθα
Θέμα: Δήλωση Διακοπῆς Μνημοσύνου
Παναγιώτατε,
Μετὰ λύπης, ἀλλὰ καὶ πολλῆς πνευματικῆς χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης, ἐπιθυμῶ διὰ τοῦ παρόντος νὰ σᾶς γνωστοποιήσω ὅτι, ἀκολουθώντας τὴν Ἀποστολικὴ καὶ Πατερικὴ Παράδοση στὸ θέμα τῆς κοινωνίας μὲ τοὺς αἱρετικούς, διακόπτω τὴ μνημόνευση τοῦ ὀνόματός σας στὶς ἱερὲς ἀκολουθίες, γιατὶ σεῖς καὶ πολλοὶ ἄλλοι συνεπίσκοποί σας ἐγκαταλείψατε αὐτὴν τὴν θεία Παράδοση καὶ εὑρίσκεσθε ἐκτὸς τῆς ὁδοῦ τῶν Ἁγίων Πατέρων.

θεάρεστη καὶ ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες ἐπαινούμενη αὐτὴ ἐνέργεια συμβολικὰ θὰ γίνει τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας (05.03.2017), ὁπότε ἑορτά-ζουμε τὴν ἀναστήλωση τῶν ἱερῶν εἰκόνων καὶ διαβάζουμε τὸ «Συνοδικὸν τῆς Ὀρθοδοξίας» μὲ τὰ ἀναθέματα ἐναντίον ὅλων τῶν αἱρετικῶν, ὥστε νὰ δηλώσουμε καὶ μέσα στὸν ἱερὸ χῶρο τῆς Θείας Λατρείας ὅτι καταδικάζουμε τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ ἀπορρίπτουμε τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης, ὁποία ἀναγνώρισε τὶς αἱρέσεις ὡς ἐκκλησίες καὶ ἀποδέχθηκε τὸν συγκρητιστικὸ καὶ καταστροφικὸ Οἰκουμενισμό.
Μετὰ ἀπὸ ἑκατὸ περίπου χρόνια ποὺ ἐπιτρέψαμε τὸ νέφος τῶν αἱρέσεων νὰ θολώνει καὶ νὰ σκοτεινιάζει τὸν καταγάλανο οὐρανὸ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, νὰ διαιρεῖ καὶ νὰ σχίζει τὸ ὀρθόδοξο πλήρωμα, νὰ διασπᾶ τὴν ἀδιάσπαστη ἀκολουθία καὶ διαδοχὴ τῶν ὀρθοδόξων δογμάτων, τώρα μὲ τὴ Χάρη καὶ συνέργεια τοῦ Θεοῦ καὶ τὶς πρεσβεῖες τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ τῶν θεοδιδάκτων καὶ θεοφωτίστων Ἁγίων Πατέρων θὰ συντελέσουμε μὲ τὴν θερμὴ ὀρθόδοξη Ὁμολογία μας, νὰ διαλυθεῖ τὸ νέφος τοῦ παναιρετικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως διαλύθηκε τὸ νέφος τῆς Εἰκο-νομαχίας, ὁποία ταλαιπώρησε καὶ τότε τὴν Ἐκκλησία περισσότερο ἀπὸ ἕνα αἰώνα. Ἐμεῖς κάνουμε τὴν ἀρχὴ μαζὶ μὲ ἄλλους Πατέρες, μερικοὶ ἀπὸ τοὺς ὁποίους δὲν ἄντεξαν τὴν σκοτεινιὰ καὶ βγῆκαν ἤδη στὸ ξέφωτο, ὅπως ἔκαναν γιὰ τὴν Εἰκονομαχία καὶ οἱ μοναχοὶ τοῦ Ὀλύμπου τῆς Βιθυνίας, καὶ ἐλπίζουμε ὅτι θὰ ἀναστήσει καὶ θὰ ἀναδείξει ὁ Θεός, ὅπως καὶ τότε, πατριάρχας καὶ ἐπισκόπους, γιὰ νὰ ὁλοκληρώσουν τὸν νέον θρίαμβο τῆς Ὀρθοδοξίας ἐναντίον τῶν νέων κρυφῶν καὶ ἐπικίνδυνων δυνάμεων τοῦ σκότους.
Καὶ γιὰ νὰ μὴ θεωρηθεῖ ἄστοχη ἡ σύγκριση Εἰκονομαχίας καὶ Οἰκουμε-νισμοῦ προλαβαίνουμε ἐδῶ νὰ ποῦμε ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι χειρότερος κατὰ πολὺ τῆς Εἰκονομαχίας, διότι, ἐκτὸς τῶν ἄλλων σοβαρῶν δογματικῶν παρεκκλίσεων, ἀπορρίπτει τὴν προσκύνηση τῶν Ἁγίων Εἰκόνων στὸν χῶρο τοῦ Προτεσταντισμοῦ καὶ προσβάλλει καὶ ὑποτιμᾶ τὸ ὑπέρτιμο καὶ μοναδικὸ πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ τὴν τιμὴ τῶν λοιπῶν Ἁγίων. Μὲ αὐτοὺς τοὺς εἰκονομάχους καὶ ἁγιομάχους, τοὺς ἐχθροὺς τῆς Παναγίας καὶ τῶν Ἁγίων, συναγελαζόμαστε καὶ συνυπάρχουμε μέσα στὸ λεγόμενο «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν», ἐξευτελίζοντες τὴν Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία καὶ μεταβάλλοντάς την ἀπὸ «στύλο καὶ ἑδραίωμα τῆς Ἀληθείας»[1], ἀπὸ Νύμφη Χριστοῦ καὶ Σῶμα Χριστοῦ[2], σὲ ἰσάξια καὶ ἰσότιμη μὲ τὴν πιὸ μικρὴ καὶ ἄθλια προτεσταντικὴ αἵρεση[3]. Καὶ μόνο αὐτὸ ἀρκεῖ γιὰ νὰ ἀπορρίψουμε τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης, ἡ ὁποία ἐπαινεῖ τὸ προτεσταντικὸ αὐτὸ συνονθύλευμα τῶν αἱρέσεων καὶ συνιστᾶ νὰ ἐξακολουθήσουμε τὴν συμμετοχή μας σ᾽ αὐτὸ καὶ τὸν ἐξευτελισμὸ τῆς Ἐκκλησίας.
Δὲν πρόκειται ἐδῶ νὰ παρουσιάσουμε ὅσα ἀντικανονικά, ἀντορθόδοξα, ἀντιπατερικά, ἀντισυνοδικὰ συνέβησαν καὶ συμβαίνουν στὶς σχέσεις μας μὲ τὶς παλαιὲς καὶ τὶς νέες αἱρέσεις, τὰ ὁποῖα ἔπρεπε νὰ εἶχαν ὁδηγήσει σὲ καθαιρέσεις τοὺς παραβάτες τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ Παραδόσεων καὶ σὲ συνοδικὴ καταδίκη τους. Ἐπὶ πολλὲς δεκαετίες Ἅγιοι Γέροντες, ὁμολογητές, ἀρχιερεῖς καὶ λοιποὶ κληρικοὶ καὶ μοναχοί, σοφοὶ καὶ νουνεχεῖς καθηγηταὶ καὶ μεγάλο μέρος τοῦ ὑγιοῦς ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος, ἰδιαίτερα τὸ Ἅγιον Ὄρος, ζητοῦσαν καὶ ζητοῦν νὰ ἀποχωρήσουμε ἀπὸ τὸ λεγόμενο «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν», δηλαδὴ αἱρέσεων, καὶ νὰ καταδικά-σουμε τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως ἀξιεπαίνως τὸ ἔπραξαν οἱ ἐκκλησίες Βουλγαρίας καὶ Γεωργίας. Ἀκόμη καὶ πρόσφατα τὸ θέμα αὐτὸ ταράσσει τὶς συνειδήσεις ὅσων γνωρίζουν τὸ μέγεθος αὐτῆς τῆς ἐκκλησιο-λο­γικῆς ἐκτροπῆς.
Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ἡ «Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν» ἐκφράζοντας αὐτὴν τὴν μακροχρόνια ἀνησυχία καὶ ἀγωνία, συνέταξε καὶ ἐκυκλοφόρησε τὸ 2009 τὴν «Ὁμολογία Πίστεως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», ἕνα ἱστορικὸ ὄντως κείμενο, ποὺ τὸ ὑπέγραψαν εὐάριθμοι ἀρχιερεῖς, ἑκατοντάδες κληρικῶν καὶ μοναχῶν καὶ χιλιάδες πιστῶν, στὸ ὁποῖο οἱ τίτλοι τῶν σχετικῶν ἑνοτήτων λέγουν τὰ ἑξῆς: 1) Φυλάττουμε ἀμετακίνη-τα καὶ ἀπαραχάρακτα ὅσα οἱ Σύνοδοι καὶ οἱ Πατέρες θέσπισαν. 2) Διακηρύσσουμε ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι μήτρα αἱρέσεων καὶ πλανῶν.3) Τὰ ἴδια ἰσχύουν, σὲ μεγαλύτερο βαθμό, γιὰ τὸν Προτεσταντισμό, ὁ ὁποῖος ὡς τέκνο τοῦ Παπισμοῦ κληρονόμησε πολλὲς αἱρέσεις, προσέ-θεσε δὲ πολὺ περισσότερες. 4) Ὁ μόνος τρόπος γιὰ νὰ ἀποκατασταθεῖ ἡ κοινωνία μας μὲ τοὺς αἱρετικοὺς εἶναι ἡ ἐκ μέρους τους ἀποκήρυξη τῆς πλάνης καὶ ἡ μετάνοια, ὥστε νὰ ὑπάρξει ἀληθινὴ ἕνωση καὶ εἰρήνη· ἕνωση μὲ τὴν ἀλήθεια καὶ ὄχι μὲ τὴν πλάνη καὶ τὴν αἵρεση. 5) Ἐφ᾽ ὅσον οἱ αἱρετικοὶ ἐξακολουθοῦν νὰ παραμένουν στὴν πλάνη, ἀποφεύγουμε τὴν μετ᾽ αὐτῶν κοινωνία, ἰδιαίτερα τὶς συμπροσευχές. 6) Μέχρι τῶν ἀρχῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος ἡ Ἐκκλησία εἶχε σταθερὰ καὶ ἀμετάβλητα ἀπορριπτικὴ καὶ καταδικαστικὴ στάση ἔναντι ὅλων τῶν αἱρέσεων. 7) Ὁ διαχριστιανικὸς συγκρητισμὸς ποὺ υἱοθέτησε καὶ ἐνεθάρρυνε τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο πρῶτο, διευρύνθηκε τώρα καὶ σὲ διαθρη-σκειακὸ συγκρητισμό, ὁ ὁποῖος ἐξισώνει ὅλες τὶς θρησκεῖες μὲ τὴν μοναδικὴ θεόθεν ἀποκαλυφθεῖσα ἀπὸ τὸν Χριστὸ θεοσέβεια καὶ ζωή. 8) Ἐμεῖς πιστεύουμε καὶ ὁμολογοῦμε ὅτι μόνον ἐν τῷ Χριστῷ ὑπάρχει ἡ δυνατότης σωτηρίας. Οἱ θρησκεῖες τοῦ κόσμου καὶ οἱ αἱρέσεις ὁδηγοῦν στὴν ἀπώλεια. 9) Ὑπάρχουν βέβαια καὶ συλλογικὲς εὐθύνες, καὶ κυρίως τῶν οἰκουμενιστικῶν φρονημάτων Ἱεραρχῶν καὶ Θεολόγων μας, ἀπέ-ναντι στὸ ὀρθόδοξο πλήρωμα καὶ στὸ ποίμνιό τους[4].
ἀντιοικουμενιστικὴ αὐτὴ καὶ ἀντιαιρετικὴ ἐνέργεια συνετάραξε τοὺς κατευθύνοντες τὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, διότι ἔβλεπαν νὰ ἀφυπνίζονται οἱ ὀρθόδοξες συνειδήσεις καὶ νὰ κινδυνεύει τὸ ἀντίχριστο ὅραμά τους «ἵνα πάντες ἓν ὦσι», ὄχι μὲ τὴν Ἀλήθεια ἀλλὰ μὲ τὸ ψεῦδος καὶ τὴν πλάνη. Ἔπρεπε ἀπέναντι τοῦ πλήθους τῶν Ὀρθοδόξων, τὸ ὁποῖο αὐτοὶ δὲν διέθε-ταν, νὰ ἀντιτάξουν, ὡς κατέχοντες τοὺς θρόνους, τὶς ἀρχὲς καὶ ἐξουσίες, μία τυπικὰ καὶ ἐξωτερικὰ νομιμοφανῆ σύνοδο ἐπισκόπων, ἡ ὁποία θὰ θεσμοθετοῦσε καὶ θὰ ἐπικύρωνε, θὰ νομιμοποιοῦσε τὸν Οἰκουμενισμό. Ἔτσι προέκυψε ἡ ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης, ἡ ὁποία ἔντεχνα καὶ κρυφὰ μετήλ-λαξε τὴν καλὴ καὶ ἀπαραίτητη πορεία πρὸς μία Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, σὲ μία οἰκουμενιστικὴ καὶ αἱρετίζουσα ψευδοσύνοδο. Γιὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθὲς ὑπενθυμίζουμε τὴν αἰφνίδια ἐπιτάχυνση στὴν προετοιμασία τῆς «Συνόδου» ἀπὸ τὸ 2009 καὶ τὸν ὁρισμὸ «Εἰδικῆς Ἐπιτροπῆς» γιὰ νὰ ἀναθεωρήσει δῆθεν καὶ ἐπικαιροποιήσει τὰ προσυνοδικὰ κείμενα, στὴν οὐσία ὅμως νὰ τὰ ἀλλοιώσει καὶ νὰ τὰ μεταλλάξει πρὸς τὴν κατεύθυνση τῆς ἀποδοχῆς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἡ «Σύνοδος» τῆς Κρήτης δὲν ἔχει σχέση μὲ τὴν προσδο-κώμενη καὶ προετοιμαζόμενη Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο τῶν Ὀρθοδόξων. Εἶναι μία μεταλλαγμένη οἰκουμενιστικὴ καὶ αἱρετίζουσα ψευδοσύνοδος[5].
Προσπαθήσαμε πολλοί, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, νὰ ἀποτρέψουμε τὴν σύγκλησή της, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν κατορθώθηκε. Ἦταν τόσο μεγάλη ἡ ἀνάγκη νὰ στηριχθεῖ ὁ Οἰκουμενισμὸς καὶ τόσο ἀποφασισμένοι οἱ ἐμπλεκόμενοι, ὥστε δὲν ἐλογάριασαν τὶς ἀγωνίες καὶ ἀνησυχίες ποὺ ἐκφράζονταν πολλαχόθεν, ὅπως π.χ. στὴν μεγάλη Ἡμερίδα ποὺ συνδιοργάνωσαν στὸν Πειραιᾶ, τὴνΤετάρτη 23 Μαρτίου 2016, στὴν κατάμεστη αἴθουσα «Μελίνα Μερκούρη» τοῦ Σταδίου Εἰρήνης καὶ Φιλίας, οἱ Ἱερὲς Μητροπόλεις Πειραιῶς, Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως, Γλυφάδας, Κυθήρων καὶ ἡ Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν. Δὲν τοὺς συνεκράτησε οὔτε ἡ ἀπουσία τοῦ μεγαλυτέρου μέρους τῶν Ὀρθοδόξων μὲ τὴν ἀπουσία τεσσάρων ἐκκλησιῶν (Ἀντιοχείας, Ρωσίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας), ἡ ὁποία ἀκύρωνε τόν πανορθόδοξο χαρακτήρα τῆς «Συνόδου» καὶ προεμήνυε ἀναστατώσεις καὶ διαιρέσεις τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος. Ἔσχιζαν καὶ διαιροῦσαν τὴν Ἐκκλησία πρὸς χάριν τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, χωρὶς πανορθόδοξη ἀπόφαση. Ἦταν τόσο καλὰ ὀργανωμένη ἡ συνοδικὴ κατοχύ-ρωση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὥστε ὅλες οἱ προσπάθειες ποὺ κατέβαλαν οἱ ἐκπρόσωποι κάποιων ἐκκλησιῶν νὰ διορθωθοῦν καὶ νὰ βελτιωθοῦν τὰ κείμενα ἔπεφταν στὸ κενό. Ἐκπλήσσεται κανείς, ὅταν διαβάσει τὰ «Πρακτι-κὰ - Κείμενα» τῆς Ε´ Προσυνοδικῆς Πανορθοδόξου Διασκέψεως (Σαμπεζὺ 10-17 Ὀκτωβρίου 2015), ἡ ὁποία τελικῶς ἐνέκρινε τὰ κείμενα ποὺ ἐπρόκειτο νὰ συζητήσει καὶ νὰ ἐπικυρώσει ἡ «Σύνοδος» τῆς Κρήτης. Ἕνα ἀόρατο διευθυντήριο εἶχε φροντίσει μὲ ἕνα ἀπαράδεκτο καὶ πρωτοφανῆ κανονισμὸ λειτουργίας νὰ ἑτοιμάσει προσυνοδικὰ κείμενα οἰκουμενιστικά, τῶν ὁποίων ἡ ἔγκριση ἦταν ἐξασφαλισμένη. Καὶ αὐτὸ διότι, ἔστω καὶ ἕνας μόνον ἐκπρόσωπος τῆς οἰκουμενιστικῆς παρέας νὰ διαφωνοῦσε, ὅταν μὲ κάποια πρόταση διορθώσεως ἐθίγοντο τὰ οἰκουμενιστικὰ δόγματα, ἡ πρόταση δὲν γινόταν δεκτή, καὶ τὸ οἰκουμενιστικὸ κείμενο παρέμενε ἀλώβητο καὶ ἄθικτο. Μήπως τὸ ἴδιο δὲν ἔγινε καὶ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς λειτουργίας τῆς «Συνόδου» στὴν Κρήτη; Τί ἀπέγιναν οἱ περισσότερες καὶ οὐσιώδεις προτάσεις βελτιώσεως ποὺ ὑπέβαλαν ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἄλλες ἐκκλησίες, τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ μεμονωμένοι ἀρχιερεῖς; Κάποιος ἀπὸ τοὺς Ἡρακλεῖς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ διαφωνοῦσε καὶ ἡ πρόταση ἡ ὀρθόδοξη πεταγόταν στὸν κάλαθο τῶν ἀχρήστων.
Ἔτσι πολεμούμενος προηγουμένως Οἰκουμενισμὸς καὶ καταδικαζόμε-νος ἀπὸ τὴν ἀγρυπνοῦσα ὀρθόδοξη συνείδηση, ἔχει ἀποκτήσει γιὰ πρώτη φορὰ συνοδικὴ κατοχύρωση, ὁποία βέβαια ἀλλάσσει ὁλοκληρωτικά τὸ ἐκκλησιολογικὸ τοπίο καὶ θέτει ὅλους πρὸ τῶν εὐθυνῶν μας. Δὲν εἶναι ἴδια ἡ κατάσταση πρὶν ἀπὸ τὴν «Σύνοδο» καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτήν. «Δὲν εἶναι ὁ περσινὸς καιρὸς ὁ φετεινὸς χειμώνας», ὅπως ἔλεγαν οἱ ἀγωνιστὲς τοῦ 1821 μπροστὰ στὴν ἐπικίνδυνη στρατιὰ τοῦ Δράμαλη. Μὲ νύχια καὶ μὲ δόντια προσπαθοῦν οἱ ὑποστηρικτὲς τῆς «Συνόδου» νὰ δικαιολογήσουν τὰ ἀδικαιο-λόγητα. Καὶ ἐπειδὴ δὲν διαθέτουν θεολογικὰ ἐπιχειρήματα, γιὰ νὰ καλύ-ψουν τὰ θεολογικὰ καὶ κανονικὰ ἀτοπήματα, ὑβρίζουν, συκοφαντοῦν καὶ διώκουν ὅσους ἀντιδροῦμε, ἐξωτερικεύοντας τὴν ἐσωτερική τους σύγχυση καὶ ἐμπάθεια.
Ἐμεῖς, ἐκτὸς ἀπὸ προσωπικὰ κείμενα κριτικῆς καὶ ἀπορρίψεως τῆς «Συνόδου» μετὰ τὴν πραγματοποίησή της, συμμετείχαμε ὡς μέλη τῆς «Συνάξεως Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν» στὴν σύνταξη καὶ κυκλο-φόρηση ἐνημερωτικῶν κειμένων, ὥστε νὰ ἐνημερωθεῖ τὸ συνήθως ἀπληρο-φόρητο καὶ ἀκατήχητο πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἔτσι ἀμέσως μετὰ τὴν λήξη τῶν ἐργασιῶν τῆς «Συνόδου» κυκλοφορήσαμε τὸ κείμενο «Ἡ Σύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου Κρήτης καὶ ἡ σύμπλευσή της μὲ τὸν Οἰκουμενισμό», στὸ ὁποῖο καὶ μόνο ἀπὸ τὸν τίτλοφαίνεται ὅτι θεωροῦμε τὴν «Σύνοδο» ὄχι ὡς ὀρθόδοξη ἀλλὰ ὡς οἰκουμενιστική[6]. Λίγο ἀργότερα κυκλοφορήσαμε ἐκτενέ-στερο κείμενο μὲ τίτλο «Ἀνοικτὴ Ἐπιστολὴ - Ὁμολογία γιὰ τὴν “Σύνοδο” τῆς Κρήτης», τὸ ὁποῖο ὑπεγράφη ἀπὸ χιλιάδες κληρικῶν, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν, καὶ τὸ ὁποῖο διαιρεῖται στὶς ἑξῆς ἑνότητες: 1. Ἡ «Σύνοδος» καταστρέφει τὴν ἑνότητα καὶ προκαλεῖ διαιρέσεις. 2. Τίποτε κοινὸ μὲ τὶς ὀρθόδοξες συνόδους τῆς Ἐκκλησίας. Οἰκουμενιστικὴ σύνοδος· 3. Εἰσάγει αἱρετικὴ ἐκκλησιολογία. 4. Θὰ ἐπικυρωθεῖ ἡ «Σύνοδος» ἀπὸ τὴν Ἑλλαδικὴ Ἱεραρχία; Διακοπὴ μνημοσύνου 5. Ὁ Οἰκουμενισμὸς τῆς Πανθρησκείας εἰσάγεται καὶ στὰ σχολεῖα[7].
Ἐπισκεφθήκαμε ἐπίσης, κάποια μέλη τῆς Συνάξεως, μετὰ ἀπὸ πρόσ-κληση τῶν τοπικῶν ἐκκλησιαστικῶν ἀρχῶν, τὶς ὀρθόδοξες χῶρες τῆς Βουλ-γαρίας, Ρουμανίας, Μολδαβίας, Γεωργίας, συμπροβληματισθήκαμε γιὰ τὴν «Σύνοδο» τῆς Κρήτης καὶ παρουσιάσαμε τὶς δικές μας ἐκτιμήσεις. Στὴν Μολδαβία μάλιστα σὲ ὀργανωθεῖσα «στρογγυλὴ τράπεζα» στὶς29 Ἰουνίου 2016, ἀμέσως μετὰ τὴν λήξη τῆς «Συνόδου» καταθέσαμε κοινὸ κείμενο ποὺ ἑτοιμάσθηκε μὲ συμβολὲς τοῦ γράφοντος, τοῦ καθηγητοῦΔημ. Τσελεγγίδη καὶ τοῦ μοναχοῦ π. Σεραφεὶμ μὲ τίτλο «Ἀποτίμηση τῶν ἀποφάσεων τῆς “Συνόδου” τῆς Κρήτης», στὸ ὁποῖο λέγαμε ὅτι ἡ «Σύνοδος» διέψευσε τὶς προσδοκίες τοῦ ὑγιοῦς πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, δὲν εἶναι οὔτε ἁγία, οὔτε μεγάλη, οὔτε σύνοδος, δὲν ἐπέλυσε σπουδαῖα ποιμαντικὰ προβλήμα-τα, ὅπως τὸ τοῦ Ἡμερολογίου, οὔτε κατεδίκασε τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ· ἀντίθετα τὴν νομιμοποίησε καὶ τὴν ὑποστήριξε καὶ προέβη σὲ ἄμικτη μείξη Ὀρθοδοξίας καὶ αἱρέσεων. Διετύπωσε ἐπίσης αἱρετικὴ ἐκκλη-σιολογία καὶ διέσπασε τὴν διαχρονικὴ στὴν Πίστη ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἀποδοχὴ τῆς «Συνόδου» μεταφέρει τὸν Οἰκουμενισμὸ μέσα στὴν Ἐκκλη-σία καὶ δὲν ἀρκεῖ ἡ ἀποσιώπηση ἢ ἡ ἀπόκρυψη τῶν ἀποφάσεών της, ἀλλὰ ἀπαιτεῖται ἡ συνοδικὴ καταδίκη τους. Σημειώναμε ἐπίσης ὅτι ἡ μνημόνευση τῶν ἐπισκόπων «ἐπ᾽ ἐκκλησίαις» δὲν εἶναι ἀπροϋπόθετη, ἀλλὰ συναρτᾶται πρὸς τὴν ὀρθόδοξη πίστη τους καὶ δείχνει ὅτι ὁ μνημονευόμενος καὶ οἱ μνημονεύοντες ἔχουν τὴν ἴδια πίστη[8].
Ὅσοι ἀνήκουμε στὴν ἐκκλησιαστικὴ δικαιοδοσία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐλπίζαμε ὅτι εἰκοσιπενταμελὴς (25) ἀντιπροσωπία της, ἔχουσα ἐπὶ κεφαλῆς τὸν ἀρχιεπίσκοπο κ. Ἱερώνυμο, θὰ τηροῦσε τὶς ὁμόφωνες ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Μαΐου τοῦ 2016, οἱ ὁποῖες ἔδιδαν ὀρθόδοξη κατεύθυνση στὸ βασικὸ κείμενο τῆς «Συνόδου»,«Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσμον», καὶ θὰ ἀνέπαυαν τὶς συνειδήσεις τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν. Δυστυχῶς μετὰ ἀπὸ ἀσκηθεῖσες πιέσεις, ὅπως κατήγγειλε ὁ μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἱερόθεος, μέλος τῆς ἀντιπροσωπίας, ἐγκαταλείφθηκαν οἱ συνοδικὲς ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας, ὑπανεχώρησαν ὁ ἀρχιεπίσκοπος καὶ τὸ σύνολο τῆς ἀντιπροσωπίας, πλὴν τοῦ μητροπολίτου Ναυπάκτου, καὶ ὄχι μόνο κατέστησαν ὑπεύθυνοι ἀ-νυπακοῆς καὶ ἀπειθαρχίας σὲ συνοδικὲς ἀποφάσεις, καὶ γι᾽ αὐτὸ ὑπόλογοι, ἀλλὰ ἐπανέλαβαν τὴν δουλοπρέπεια καὶ δειλία ὅσων ἔλαβαν μέρος στὴν ψευδοσύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας, οἱ ὁποῖοι λόγῳ τῶν πιέσεων ὑπέγρα-ψαν τὰ φιλοπαπικὰ κείμενα τότε, ὅπως τώρα στὴν Κρήτη τὰ φιλοοικουμε-νιστικά. Τουλάχιστον τότε, ὅταν ἐπέστρεψαν στὴν Κωνσταντινούπολη, ἐλεύθεροι ἀπὸ πιέσεις, ὡμολόγησαν τὴν ἐνοχή τους μπροστὰ στὸ πλῆθος τῶν πιστῶν ποὺ τοὺς ἀποδοκίμαζε καὶ εἶπαν τὰ γνωστά: «Τὸ χέρι αὐτὸ ὑπέγραψε, ἂς κοπεῖ· ἡ γλώσσα ὡμολόγησε, ἂς ἐκριζωθεῖ»[9].
Τώρα ὄχι μόνον δὲν ἔδειξαν παρόμοια μεταμέλεια ὅσοι ἔλαβαν μέρος στήν «Σύνοδο», ἀλλὰ κατάφεραν νὰ πείσουν ὅλα σχεδὸν τὰ μέλη τῆς Ἱεραρχίας, ὄχι μόνο νὰ μὴ τοὺς ἐγκαλέσουν γιὰ τὴν φιλοαιρετικὴ στάση τους στὴν Κρήτη, ἀλλὰ νὰ θεωρήσουν οἱ περισσότεροι ὡς καλῶς καὶ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ληφθεῖσες τὶς ἀντορθόδοξες ἀποφάσεις, καὶ ἁπλῶς στὴν τελευταία Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας (23-24 Νοεμβρίου 2016) νὰ γίνει μία συζήτηση καὶ ἐνημέρωση γιὰ τὴν «Σύνοδο» τῆς Κρήτης, μὲ δεδομένη, ὄχι ἀμφισβητούμενη, τὴν ἀποδοχή της. Καὶ τὸ ἀποκορύφωμα ὅλης αὐτῆς τῆς ἀντιπατερικῆς στάσεως τῆς Ἱεραρχίας, στὴν πλειονότητα τῶν μελῶν της, ποὺ δείχνει ὁλοφάνερα τὴν θετικὴ ἀποτίμηση τῆς ψευδοσυνόδου καὶ γκρεμίζει ὅλες τὶς ἐλπίδες καὶ τερματίζει τὴν ἀναβολὴ καὶ ἀναμονὴ γιὰ τὶς δικές μας ἱεροκανονικὲς καὶ ὀρθόδοξες ἀποφάσεις, ἦταν τὸ κείμενο τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου «Πρὸς τὸν Λαό», ποὺ ἀποσκοποῦσε δῆθεν στὴν ἐνημέρωση τοῦ λαοῦ. Εἶναι ἕνα κείμενο ντροπῆς καὶ ψεύδους, μνημεῖο παραπληροφόρησης καὶ παραπλάνησης τοῦ λαοῦ, πρὸς τὸν ὁποῖο τολμοῦν καὶ λέγουν ὁλοφάνερα ψεύδη, διότι γνωρίζουν ὅτι, ὅπως τὸν ἄφησαν ἀδίδακτο καὶ ἀκατήχητο, θὰ τοὺς πιστεύσει ὡς ποιμένες ὅτι λέγουν τὴν ἀλήθεια. Εἶναι νὰ ἀπορεῖ κανεὶς πῶς ὅλα ξαφνικὰ ἔγιναν ὡραῖα καὶ καλά. Ποιό μαγικὸ χέρι ἄγγιξε τὰ ἀμφισβητούμενα πρὸ τῆς Συνόδου κείμενα καὶ τὰ μετέβαλε σὲ ὀρθόδοξα καὶ πατερικά; Μήπως ἔγινε λόγος στὴν «Σύνοδο»γιὰ τὴν παλαιὰ αἵρεση τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ καὶ τὶς νέες αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ, τοῦ Προτεσταντισμοῦ καὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Ὑπάρχει κάπου στὰ κείμενα ἡ λέξη αἵρεση; Ἀποτιμῶνται καὶ κρίνονται τὰ κείμενα τῶν Θεολογικῶν Διαλόγων, πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι γεμᾶτα ἀπὸ αἱρέσεις καὶ πλάνες; Προβληματίζονται γιὰ τὴ συμμετοχή μας στὸ λεγόμενο «Παγκό-σμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν», δηλαδὴ αἱρέσεων; Ἀντιμετωπίζεται τὸ φλέγον θέμα τοῦ Παλαιοῦ καὶ Νέου Ἡμερολογίου, ποὺ τραυματίζει ἀπὸ τὸ 1924 τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας; Γιατί δὲν ἔλαβαν μέρος οἱ τέσσερις ἐκκλησίες, Ἀντιοχείας, Ρωσίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας, ποὺ ἀντιπροσωπεύουν τὸ μεγαλύτερο μέρος τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν; Ὑπῆρξε στὴν ἱστορία ἄλλο παράδειγμα συνόδου, ποὺ νὰ μὴν ὑπογράφουν ὅλοι οἱ ἐπίσκοποι παρὰ μόνον οἱ προκαθήμενοι, ποὺ νὰ μὴ μετέχουν ὅλοι οἱ ἐπίσκοποι, καὶ νὰ καταστρέφεται ἔτσι ἡ βασικὴ ἐκκλησιολογικὴ ἀρχὴ τῆς ἰσότητος τῶν ἐπισκόπων, οἱ ὁποῖοι μόνον πρὸς τοὺς ἱεραρχικὰ κατωτέρους τους προβάλλουν τὰ προνόμια τοῦ ἐπισκοπικοῦ βαθμοῦ, ἐνῶ τὰ λησμονοῦν πρὸ τῶν ἰσοβάθμων τους ἀξιωματούχων;
Ἀκόμη καὶ στὸ κείμενο τῆς Ἱεροκοινοτικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τὸ ὁποῖο θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἀπορριπτικὸ καὶ καταδικαστικὸ τῆς «Συνόδου», διατηρεῖται κάποιο ἴχνος ἀξιοπρεπείας καὶ συνεπείας πρὸς τὰ πρὸ τῆς «Συνόδου» ὑποστηριζόμενα, διότι, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ θετικὰ στὶς ἀποφάσεις τῆς «Συνόδου», βλέπουν καὶ πολλὰ ἀρνητικά. Στὸ κείμενο «Πρὸς τὸν Λαό» τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὅλα εἶναι ὡραῖα καὶ καλά· τίποτε ἀρνητικό. Σημειώνουμε βέβαια γιὰ τὴν ἁγιορειτικὴ θέση, ποὺ δὲν ἐκφράζει τὸ σύνολο τῶν Ἁγιορειτῶν, ὅτι σὲ συνοδικὰ κείμενα ὅλα πρέπει νὰ εἶναι θετικά· καὶ τὸ πιὸ μικρὸ ἀρνητικὸ καταστρέφει ὅλο τὸ κείμενο, διότι δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ συνυπάρχουν ἡ ἀλήθεια μὲ τὸ ψεῦδος· μικρὴ σταγόνα δηλητηρίου καθιστᾶ ἐπικίνδυνο ὅλο τὸ νερὸ ποὺ ὑπάρχει σὲ ἕνα ποτήρι. Καὶ ὅπως λέγειὁ Ἁγιορείτης Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς, «ἐν τοῖς περὶ Θεοῦ οὐκ ἔστι μικρὸν τὸ παραμικρόν»[10]. Ἴσως γι᾽ αὐτὸ ὁ συντάκτης ἢ οἱ συντάκτες τοῦ κειμένου «Πρὸς τὸν Λαό» τὰ εἶδαν ὅλα ὄμορφα καὶ ὡραῖα, ψευδόμενοι ὅμως, πλα-νῶντες καὶ πλανώμενοι. Δὲν μποροῦμε ἐδῶ νὰ παρουσιάσουμε τὰ θεολογι-κὰ καὶ ἱεροκανονικὰ ἀτοπήματα τῆς ψευδοσυνόδου· ἁπλῶς τὰ ὑπαινιχθή-καμε· καλὴ καὶ ἀντικειμενικὴ εἰκόνα βλέπει κανεὶς στὸ νέο διπλὸ τεῦχος τῆς «Θεοδρομίας» (Ἰούλιος – Δεκέμβριος 2016), στὸ ὁποῖο σὲ τέσσερις ἑνότη-τες παρουσιάζουμε μεγάλο μέρος, ὄχι τὸ σύνολο, τῶν κειμένων ποὺ καταδι-κάζουν τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης: Α´ Κείμενα Ἐκκλησιῶν. Β´ Κείμενα Ἀρχιερέων. Γ´ Κείμενα λοιπῶν Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν καὶ Δ´ Κείμενα Λαϊκῶν.
Καὶ τώρα ποῦ βρισκόμαστε; Τί δέον γενέσθαι; Θὰ ἀφήσουμε τὴν ἀσθένεια τοῦ Οἰκουμενισμοῦ νὰ λυμαίνεται τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας; Ἤδη ἔχει προσβάλει ἀπὸ καιρὸ μεγάλο μέρος τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱεραρχίας καὶ τῆς θεολογικῆς ἐπιστήμης μὲ πρωταγωνιστὴ στὴ διάδοση τῆς νόσου τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο. Δικαιολογημένα οἱ Ἁγιορεῖτες καὶ κάποιοι ἀρχιε-ρεῖς τῶν λεγομένων «Νέων Χωρῶν» διέκοψαν τὸ μνημόσυνο τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἀθηναγόρα κατὰ τὰ ἔτη 1969-1972, τὸ ὁποῖο καλῇ τῇ πίστει ἐπανέλαβαν τὸ 1973 μὲ τὴν ἄνοδο στὸ θρόνο τοῦ σεμνοῦ καὶ ταπεινοῦ Δημητρίου, διαψευσθέντες ὅμως, διότι καὶ αὐτὸς ἀκολούθησε τὰ βήματα τοῦ προκατό-χου του. Ὁ σημερινὸς οἰκουμενικὸς πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ξεπέρασε τοὺς προκατόχους του σὲ αἱρετικὰ καὶ ἀντορθόδοξα τολμήματα. Φρίττει καὶ ἰλιγγιᾶ κανείς, ὅταν ἀναγινώσκει αἱρετικὲς δηλώσεις του ἢ στὴν πράξη ἱεροκανονικὲς παραβάσεις μὲ συμπροσευχὲς καὶ ἄλλα. Δὲν παραλείψαμε ἡ «Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν» νὰ ἐπισημάνουμε κάποιες ἐκκλησιολογικὲς πλάνες του σὲ εἰδικὸ τεῦχος ποὺ κυκλοφορήσαμε μὲ τίτλο «Ἡ νέα Ἐκκλησιολογία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου». Τὸ κείμενο αὐτὸ ἐκτὸς ἀπὸ τὸ προεδρεῖο καὶ τὰ μέλη τῆς «Συνάξεως», τὸ ὑπέ-γραψαν καὶ οἱ σεβασμιώτατοι ἀρχιερεῖς, Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας Ἀμβρόσιος, Δρυϊνουπόλεως Ἀνδρέας, Ζιχνῶν καί Νευροκοπίου Ἱερόθεος, Πειραιῶς Σεραφείμ, Γλυφάδας Παῦλος, Κυθήρων Σεραφείμ, Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας Κοσμᾶς, Γόρτυνος Ἱερεμίας, ἑκατοντάδες κληρικῶν καὶ μοναχῶν καὶ χιλιάδες Ὀρθοδόξων πιστῶν[11].
Ὅ,τι ὅμως καὶ ἂν ἔλεγαν καὶ ἔπρατταν ὁ πατριάρχης καὶ οἱ σὺν αὐτῷ ἦσαν προσωπικές τους γνῶμες, δὲν εἶχαν ἐκκλησιαστικὴ ἐπικύρωση. Ἀδυ-νατοῦσαν νὰ τὶς παρουσιάσουν ὡς διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας. Μὲ τὴν ψευ-δοσύνοδο τῆς Κρήτης αὐτὸ ἔχει ἀνατραπῆ. Στὸ ὑψηλότερο ἐπίπεδο αὐθεν-τίας καὶ περιφανείας, ἐπ᾽ ὄρους ὑψηλοῦ καὶ ἐπηρμένου, στὸ συνοδικὸ ἐπίπε-δο, οἱ αἱρέσεις γαυριοῦν καὶ καυχῶνται ὅτι εἶναι ἐκκλησίες, ὁ διαχριστια-νικὸς καὶ διαθρησκειακὸς Οἰκουμενισμὸς τοῦ Ἀντιχρίστου, τὸ μυστήριο τῆς ἀνομίας θρονιάστηκε στὸν ναὸ τοῦ Θεοῦ, τὰ κελεύσματα τῆς συνόδου δια-βάστηκαν μέσα στοὺς ναοὺς καὶ διανεμήθηκαν ἀπὸ χέρια ἐπισκόπων καὶ ἱερέων.
Ἁγιορεῖτες μοναχοὶ στὶς σκῆτες καὶ στὰ κελλιά, ἀφοῦ εἶδαν ὅτι ἡ ἐπίσημη Ἁγιορειτικὴ Κοινότητα σιωπᾶ καὶ συμπορεύεται, διέκοψαν ἤδη τὸ μνημόσυνο τοῦ πατριάρχου Βαρθολομαίου, ἀκολουθοῦντες τὴν σταθερὴ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας στὴν ἀντιμετώπιση τῶν αἱρέσεων. Δὲν ἄντεχε ἡ συνείδησή τους νὰ μνημονεύουν τὸ ὄνομα τοῦ Βαρθολομαίου ὡς ἀρχιεπι-σκόπου στὶς ἱερὲς ἀκολουθίες καὶ νὰ δηλώνουν μὲ αὐτὸ ὅτι ἔχουν τὴν ἴδια πίστη, ὅτι συμφωνοῦν μὲ τὰ αἱρετικά του φρονήματα καὶ μὲ τὴν ψευδο-σύνοδο τῆς Κρήτης.
Ἀσφαλῶς εἶναι σημαντικὴ καὶ ἐπιφανὴς θέση τοῦ ἐπισκόπου στὴν Ἐκκλησία, καὶ ὅλοι τὴν σεβόμεθα καὶ τὴν ἀναγνωρίζουμε, καὶ δὲν χρειά-ζεται νὰ μᾶς ἀραδιάζουν οἱ οἰκουμενιστὲς γνωστὰ κείμενα ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες καὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες. Ὅλα αὐτὰ ἰσχύουν ὑπὸ τὴν ἀπαραίτητη προϋπόθεση ὅτι ὁ ἐπίσκοπος ὀρθοδοξεῖ, ὅτι ὀρθοτομεῖ τὸν λόγο τῆς ἀλη-θείας, ὅτι δὲν κηρύσσει αἵρεση. Ὅταν κηρύσσει αἵρεση, διακόπτουμε κάθε σχέση μαζί του καὶ κοινωνία καὶ δὲν τὸν μνημονεύουμε στὶς ἱερὲς ἀκολου-θίες. Ἂς ξεκολλήσουν κάποιοι ἀπὸ τὴν καινοτομία τοῦ ἐπισκοποκεντρι-σμοῦ· τὰ μυστήρια τελοῦνται στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος, καὶ ὄχι στὸ ὄνομα τοῦ ἐπισκόπου, κατὰ τὴν ἀμάρτυρη καὶ βλάσφημη ζηζιούλια ἐκκλησιολογία. Δὲν ὑπάρχει ὑποχρέωση καὶ καθῆκον ὑπακοῆς στὸν αἱρετικὸ ἐπίσκοπο· ὑπάρχει κακὴ ὑπακοὴ καὶ ἁγία ἀνυπακοή, ὅπως δείξαμε μὲ βάση τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τοὺς Ἁγίους Πατέρες, στὸ ὁμώνυμο βιβλίο μας ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια[12]. Ἂν συνέβαινε τὸ ἀντίθετο, δὲν θὰ ὑπῆρ-χε σήμερα ἡ Ἐκκλησία, διότι οἱ κατὰ καιροὺς αἱρετικοὶ πατριάρχες, ἐπίσκο-ποι καὶ λοιποὶ κληρικοὶ θὰ εἶχαν ἐπιβάλει μὲ τόσες αἱρετικὲς συνόδους ποὺ συνεκάλεσαν, μὲ τὴν βοήθεια μάλιστα αἱρετικῶν αὐτοκρατόρων, τὴν αἵρε-ση, καὶ θὰ ἐθριάμβευε τὸ σκότος τῆς πλάνης καὶ τῆς ἀγνωσίας τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ ἐπιθυμοῦν ὅσοι καὶ σήμερα διώκουν, ἀλλὰ καὶ ὅσοι ἐπικρίνουν τοὺς δῆθεν ἀνυπάκουους καὶ ἀπείθαρχους κληρικούς; Ἂς ξαναδιαβάσουν προσε-κτικὰ τοὺς δύο Κανόνες τὸν 31ο Ἀποστολικὸ καὶ τὸν 15ο τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου τοῦ Μ. Φωτίου, καὶ ἂς μὴ ἐπικαλοῦνται ἄσχετους κανόνες, ἀποδεικνύοντες καὶ τὴν θεολογική τους ἀμάθεια. Ἡ ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης καὶ ὅσοι τὴν ὑποστηρίζουν φανερὰ καὶ ἀπροκάλυπτα, «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ», ἐμπίπτουν στὸν 15ο Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας. Σὲ αὐτὸν ἀντὶ νὰ τιμωροῦνται, ἐπαινοῦνταν καὶ τιμῶνται οἱ ἱερεῖς ποὺ διακόπτουν τὸ μνημόσυνο τοῦ αἱρετικοῦ ἐπισκόπου[13].
Ὡς πρὸς τὸν πατριάρχη Βαρθολομαῖο καὶ πρὸ τῆς «Συνόδου» ἦταν δικαιολογημένη διακοπὴ μνημοσύνου, πολὺ περισσότερο μετὰ ἀπὸ αὐ-τήν, διότι αὐτὸς ἦταν πρωτουργὸς καὶ πρωτεργάτης. Εἶναι συγκλονιστικὸ καὶ ἀκαταμάχητο τὸ ἐπιχείρημα τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων στὴν ἐπιστολὴ ποὺ ἔστειλαν πρὸς τὸν αὐτοκράτορα Μιχαὴλ Η´ Παλαιολόγο, ὁ ὁποῖος μετὰ τὴν ψευδοένωση τῆς Λυὼν (1273) τοὺς ἐπίεζε νὰ μνημονεύουν στὴν Θ. Λειτουργία τὸ ὄνομα τοῦ πάπα. Ἀποκρούοντες αὐτὴν τὴν ἀπαίτηση ἀντιτείνουν: Πῶς εἶναι δυνατόν, ἐνῶ ἡ Ἁγία Γραφὴ μᾶς συνιστᾶ οὔτε στὸν δρόμο νὰ χαιρετοῦμε τοὺς αἱρετικούς, οὔτε νὰ τοὺς δεχόμαστε σὲ κοινὲς οἰκίες, ἐμεῖς νὰ τοὺς εἰσάγουμε μέσα στοὺς ναούς, ὅταν στὴν φρικτὴ καὶ μυστικὴ τράπεζα θύεται καὶ σφαγιάζεται ἀθύτως ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ; Μόνον ἀπὸ τὸν Ἅδη θὰ μποροῦσε νὰ ἐκπορεύεται φωνὴ ποὺ μνημονεύει τὸν ἐχθρὸ τοῦ Θεοῦ, τὸν πάπα. Ἂν ὁ ἁπλὸς χαιρετισμὸς τῶν αἱρετικῶν μᾶς κάνει κοινωνοὺς τῆς αἱρέσεως, πόσο περισσότερο ἰσχύει αὐτὸ γιὰ τὴν φωνητικὰ ἰσχυρὴ μνημόνευσή του, ὅταν τελοῦνται τὰ θεῖα καὶ φρικτὰ μυστήρια; Καὶ ἂν ὁ Χριστός, ὁ ἐπὶ τῆς Ἁγίας Τραπέζης κείμενος, εἶναι ἡ αὐτοαλήθεια, πῶς θὰ δεχθεῖ τὸ μεγάλοψεῦδος, τὸ νὰ συμπαραθέτουμε τὸν πάπα ὡς ὀρθόδοξο πατριάρχη μὲ τοὺς λοιποὺς ὀρθοδόξους πατριάρχες; Τὴν ὥρα τῶν φρικτῶν μυστηρίων θὰ παίζουμε θέατρο καὶ θὰ παρουσιάζουμε τὸ ἀνύπαρκτο ὡς ὑπαρκτό, τὴν αἵρεση ὡς Ὀρθοδοξία; Πῶς θὰ τὰ ἀνεχθεῖ αὐτὰ ἡ ὀρθόδοξη ψυχὴ καὶ δὲν θὰ διακόψει τὴν κοινωνία πρὸς αὐτοὺς ποὺ μνημονεύουν καὶ δὲν θὰ τοὺς θεωρήσει ὡς καπήλους καὶ ἐκμεταλλευτὲς τῶν θείων;[14] Καὶ στὸ σημεῖο αὐτὸ οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες ἐξηγοῦν γιὰ ποιό λόγο μνημονεύουμε τὸ ὄνομα τοῦ ἀρχιερέως κατὰ τὴν Θεία Λειτουργία. Αὐτὸ γίνεται, ὄχι γιατὶ χωρὶς τὴν μνημόνευση τοῦ ὀνόματος τοῦ ἀρχιερέως δὲν ἐπιτελεῖται τὸ μυστήριο, κατὰ τὴν σφαλερὴ γνώμη μερικῶν συγχρόνων, ἀλλὰ γιὰ νὰ φανεῖ ἡ «τέλεια συγκοινωνία», ἡ ταυτότητα πίστεως τοῦ μνημονεύοντος καὶ τοῦ μνημονευομένου. Ἀναφέρουν μάλιστα καὶ τὴν ἐξήγηση τῆς Θείας Λειτουργίας τοῦ Θεοδώρου Ἀνδίδων, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ὁ ἱερουργὸς ἀναφέρει τὸ ὄνομα τοῦ ἀρχιερέως γιὰ νὰ δείξει ὅτι κάνει ὑπακοὴ στὸν προϊστάμενό του, ὅτι ἔχει τὴν ἴδια πίστη μὲ αὐτὸν καὶ ὅτι εἶναι διάδοχος τῶν θείων μυστηρίων[15].
Ὀρθῶς, λοιπόν, καὶ σύμφωνα μὲ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ τὴν Παράδο-ση τῆς Ἐκκλησίας οἱ Ἁγιορεῖτες διέκοψαν παλαιὰ τὸ μνημόσυνο τοῦ ἐπισκό-που τους, τοῦ Ἀθηναγόρα, καὶ οἱ σημερινοὶ κελλιῶτες τὸ μνημόσυνο τοῦ Βαρθολομαίου. Ὀρθῶς ἐπίσης ἔπραξαν τὸ 1970 οἱ τρεῖς ἀρχιερεῖς τῶν «Νέων Χωρῶν», δηλαδὴ οἱ μητροπολίτες Ἐλευθερουπόλεως Ἀμβρόσιος, Φλωρίνης Αὐγουστῖνος καὶ Παραμυθίας Παῦλος, ποὺ διέκοψαν ἐπίσης τὸ μνημόσυνο τοῦ Ἀθηναγόρα, χωρὶς νὰ ἐλεγχθοῦν ἢ νὰ ἐπιτιμηθοῦν ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τότε. Τώρα τρέμουν καὶ δειλιοῦν καὶ δὲν θέλουν οὔτε νὰ ἀκούσουν τὴν λέξη Διακοπὴ Μνημοσύνου ἢ Ἀποτείχιση, τὴν ὥρα ποὺ ὁ Βαρθολομαῖος ὑπερέβη ὅλα τὰ ἐκκλησιολογικὰ ὅρια καὶ εἰσήγαγε μὲ τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μέσα στὸν ἱερὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως εἰσήγαγε τὸν πάπα καὶ ἄλλους αἱρετικοὺς μέσα στὸ θυσιαστήριο τὴν ὥρα τῆς Ἐπιτελέσεως τῆς Θείας Μυσταγωγίας.
Μέχρι τώρα ἤμασταν ἐπιφυλακτικοὶ ὡς πρὸς τὴ διακοπὴ τοῦ μνημοσύ-νου τῶν ἐπισκόπων τῶν «Νέων Χωρῶν» ποὺ μνημονεύουν τὸν πατριάρχη Βαρθολομαῖο στὴν Θεία Λειτουργία· θὰ ἔπρεπε κανονικὰ νὰ τὸ εἶχαν διακόψει πολὺ πρὸ τῆς «Συνόδου» τῆς Κρήτης μὲ βάση τὰ «γυμνῇ τῇ κεφα-λῇ» λεγόμενα καὶ πραττόμενά του. Καὶ ἀνεχόμασταν νὰ ψεύδεται ὁ ἐπίσκοπός μας πρὸ τῆς Ἁγίας Τραπέζης, ἰσχυριζόμενος ὅτι ὁ πατριάρχης ὀρθοτομεῖ τὸν λόγο τῆς ἀληθείας λέγοντας στὴν ἐκφώνηση: «Ἐν πρώτοις μνήσθητι Κύριε τοῦ πατριάρχου ἡμῶν Βαρθολομαίου καὶ τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου τῶν ὀρθοτομούντων τὸν λόγον τῆς σῆς ἀληθείας». Τουλάχιστον κατὰ τὸ ἥμισυ ἡ ἐκφώνηση ἦταν ἀληθής, διότι ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλη-σίας τῆς Ἑλλάδος ἐπὶ πολλὲς δεκαετίες ἀντιδροῦσε στὰ οἰκουμενιστικὰ ἀνοίγματα τοῦ Φαναρίου, καὶ οἱ ἱεράρχες στὴν πλειονότητά τους ἦσαν ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μέχρι καὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ μακαριστοῦ ἀρχιεπισκόπου Σεραφείμ, τοῦ ὁποίου εἶναι γνωστὴ ἡ κατηγορηματικὴ ρήση ὅτι «ὁ παπισμὸς δὲν εἶναι ἐκκλησία». Τώρα ὅμως μετὰ τὴν θετικὴ ἀποτί-μηση καὶ ἀποδοχὴ ἀπὸ τὴν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδος καὶ ἀπὸ τὴν Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης, μὲ τὸ ψευδέστατο κείμενο «Πρὸς τὸ Λαό», ἡ ἐκφώνηση ψεύδεται καὶ γιὰ τὸν πατριάρχη καὶ γιὰ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο, διότι πλέον ἀμφότεροι δὲν ὀρθοτομοῦν τὸν λόγο τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ἀκόμη καὶ οἱ ἱερεῖς τῆς παλαιᾶς Ἑλλάδος, ὅπου οἱ ἀρχιερεῖς μνημονεύουν μόνο τὴν Ἱερὰ Σύνοδο, ἔχουν τὸ κανονικὸ δικαίωμα νὰ διακόψουν τὸ μνημόσυνο τοῦ οἰκείου ἐπισκόπου, διότι δὲν ἀντέχειἡ ἱερατική τους συνείδηση νὰ τὸν ἀκούουν νὰ ψεύδεταιμέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ λέγει,«Ἐν πρώτοις μνήσθητι Κύριε τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου τῆς ὀρθοτομούσης τὸν λόγον τῆς σῆς ἀληθείας». Πολὺ περισσότερο δικαιοῦνται νὰ διακόψουν τὸ μνημόσυνο ὅσων ἐπισκόπων ἔχουν οἱ ἴδιοι αἱρετικὰ - οἰκουμενιστικὰ φρονήματα, καὶ στὴν παλαιὰἙλλάδα καὶ στὶς λεγόμενες «Νέες Χῶρες», καὶ διδάσκουν, λόγου χάριν, ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι Ἐκκλησία μὲ Χάρη, Μυστήρια καὶ ἀποστολικὴ διαδοχή.
Τοὺς ἐπισκόπους ποὺ ἔχουν ἐμφανῶς ὀρθόδοξο φρόνημα καί δὲν συμφωνοῦν μὲ τοὺς οἰκουμενιστὲς καὶ τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης, ἀλλὰ γιὰ λόγους ποὺ αὐτοὶ θεωροῦν σοβαροὺς ἐξακολουθοῦν νὰ μνημονεύουν τὸν πατριάρχη καὶ τὴν σύνοδο δέν τοὺς κατακρίνουμε. Τοὺςπαρακαλοῦμε νὰ σκεφθοῦν τὴν ἐξάπλωση καὶ κυριαρχία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ νὰ ἐπιτελέσουν τὸ ποιμαντικό τους χρέος· περιμένουμε καὶ τὴν δική τους ἐπαινετὴ ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους καὶ Πατέρες ἀντίδραση. Ἡ ὁποιαδήποτε οἰκονομίαδὲν παραβλάπτει τὴν ἀκρίβεια καί ἔχει προσωρινὸ χαρακτήρα[16].
Στὴν κατηγορία τῶν οἰκουμενιστῶν ἐπισκόπων ἀνήκετε ὁλοφάνερα καὶ σεῖς, Παναγιώτατε μητροπολίτα Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμε, ὅπως σᾶς ἐξήγησα πρὸ ἡμερῶν στὴν ἐπιστολὴ ποὺ σᾶς ἔστειλα, ἀπαντώντας στὴν «πατρική» καὶ «νουθετήρια» ἐπιστολή σας, μὲ τὴν ὁποία μοῦ συνιστούσατε νὰ παύσω νὰ ὁμιλῶ γιὰ τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ γιὰ τὴν σύνοδο τῆς Κρήτης, γιατὶ ἀναστατώνω δῆθεν τὶς συνειδήσεις τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας. Ἐπιβεβαιώσατε ὁλοφάνερα «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» τὴν οἰκουμενιστική σας ταυτότητα μὲ τὴν ἐγκωμιαστικὴ ἀποδοχὴ τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης κατὰ τὴν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, στὶς 23-24 Νοεμβρίου τοῦ 2016, καὶ μὲ τὴν ἐντολὴ νὰ διαβασθεῖ καὶ νὰ διανεμηθεῖ στοὺς Ἱεροὺς Ναούς τῆς Μητροπόλεώς σας τὸ ψευδέστατο κείμενο «Πρὸς τὸν Λαό». Ὅση προσπάθεια καὶ ἂν καταβάλλετε, σεῖς καὶ οἱ ἄλλοι οἰκουμενισταὶ ἐπίσκοποι, νὰ ἐξωραΐσετε τὴν ψευδοσύνοδο, δὲν πρόκειται νὰ τὸ ἐπιτύχετε, διότι αὐτὴ δὲν εἶναι οὔτε ἁγία, οὔτε μεγάλη, οὔτε σύνοδος, ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὴν ἀληθῆ μαρτυρία τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως αὐτὴ ἀποτυπώνεται μὲ πλῆθος κειμένων στὸ τελευταῖο διπλὸ τεῦχος τῆς Θεοδρομίας (Ἰούλιος – Δεκέμβριος 2016), τὸ ὁποῖο σᾶς ἀποστείλαμε.
Ἐπειδὴ λοιπὸν ἐμπίπτετε σὲ ὅσα περὶ ἐπισκόπων ποὺ κηρύσσουν αἵρε-ση διαλαμβάνει ὁ 15ος Κανὼν τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου τοῦ Μ. Φωτίου (861), συνοψίζοντας τὴν Ἀποστολικὴ καὶ Πατερικὴ Παράδοση, γι᾽ αὐτὸ δια-κόπτω τὴν μνημόνευση τοῦ ὀνόματός σας κατὰ τὶς ἱερὲς ἀκολουθίες συμβο-λικὰἀπὸ σήμερα Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας. Δὲν ἀνέχεται ἡ ἱερατική μου συνείδηση ἡ μὲν Ἐκκλησία διὰ τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τῶν Ἁγίων Συνόδων νὰ καταδικάζει σήμερα ὅλες τὶς αἱρέσεις καὶ τοὺς εἰκονομάχους, σεῖς ὅμως νὰ ἀναγνωρίζετε τὶς αἱρέσεις ὡς ἐκκλησίες καὶ νὰ συναποτελεῖτε μὲ τοὺς εἰκονομάχους Προτεστάντες τὸ «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν». Μνημονεύοντας τὸ ὄνομά σας δηλώνω ὅτι εἶμαι καὶ ἐγὼ οἰκουμενιστής, ὅτι ἔχω τὴν ἴδια πίστη μὲ σᾶς καὶ ψεύδομαι ἐνώπιον τῆς Ἀληθείας, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ θύοντος καὶ θυομένου ἐπὶ τῆς Ἁγίας Τραπέζης, ὅπως ψεύδεσθε τώρα καὶ ὅλοι σχεδὸν οἱ ἐπίσκοποι παλαιᾶς καὶ νέας Ἑλλάδος ἰσχυριζόμενοι ἐκφώνως ὅτι ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ὀρθοτομοῦν τὸν λόγο τῆς ἀληθείας.
Θὰ χαρῶ πολύ, ἄν, ἐφαρμόζοντας καὶ σεῖς τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, ἰδιαίτερα τὸν 15ο τῆς Πρωτοδευτέρας, ἐπαινέσετε ἀγῶνες ὑπὲρ τῆς εὐσε-βείας ἢ τουλάχιστον μὲ ἀφήσετε νὰ ἐπιτελῶ τὸ λειτουργικὸ καὶ διδακτικό μου ἔργο στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου. Ἔτσι ἔπραξε ὁ πατριάρχης Ἀθηναγόρας, ὅταν οἱ Ἁγιορεῖτες τοῦ ἔκοψαν τὸ μνημόσυνο, καὶ ἔτσι ἔπραξε καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιὰ τοὺς τρεῖς μνημο-νευθέντες μητροπολίτες. Δὲν ἔλαβαν κανένα μέτρο ἐναντίον τους, καὶ ἔτσι ἀποφεύχθηκαν οἱ διαιρέσεις, ποὺ θὰ εἶχαν ἀποφευχθῆ ἄν, μετὰ τὴν μεταρρύθμιση τοῦ Ἡμερολογίου, ἡ Ἐκκλησία ἄφηνε ὅσους ἤθελαν νὰ ἀκολουθοῦν τὸ παλαιὸ Ἡμερολόγιο μέσα στοὺς κόλπους της, ὅπως ἄφησε καὶ πολλὲς τοπικὲς ἐκκλησίες καὶ τὸ Ἅγιον Ὄρος. Ἂν ἀρχίσετε τὶς διώξεις, σεῖς θὰ εἶσθε παραβάτης τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ δημιουργὸς σχισματικῶν καταστάσεων. Ἐγὼ δὲν θὰ προκαλέσω σχίσμα, διότι δὲν θὰ προσχωρήσω σὲ σχισματικὴ ὁμάδα, οὔτε θὰ μνημονεύω ἄλλον ἐπίσκοπο. Θὰ ἀναμένω μετὰ καλῶν ἐλπίδων νὰ ἐπαναλάβω τὸ μνημόσυνό σας, ὅταν δημοσίως καὶ «ἐπ᾽ ἐκκλησίαις» καταδικάσετε τὶς αἱρέσεις τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ, τοῦ Παπισμοῦ, τοῦ Προτεσταντισμοῦ, τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ ἀπορρίψετε τὴν σύνοδο τῆς Κρήτης. Ἂν παραμείνετε στὰ φιλοπαπικὰ καὶ οἰκουμενιστικά σας φρονήματα, δὲν θέλω τοῦ λοιποῦ νὰ ἔχω καμμία κοινωνία μαζί σας, ἀκολουθώντας τὸν ἄτλαντα τῆς Ὀρθοδοξίας, τὸν Ἅγιο Μᾶρκο τὸν Εὐγενικό, ὁ ὁποῖος συνοψίζοντας τὴν συνοδικὴ καὶ πατερικὴ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας ἔλεγε ὅτι «ὅλοι οἱ διδάσκαλοι τῆς ἐκκλησίας, ὅλες οἱ σύνοδοι καὶ ὅλη ἡ Ἁγία Γραφὴ μᾶς παρακινοῦν νὰ ἀποφεύγουμε τοὺς ἑτεροδόξους καὶ νὰ μὴν ἔχουμε κοινωνία μαζί τους»[17]. Συνιστοῦσε νὰ ἀποφεύγουμε τοὺς λατινόφρονες, ἀντίστοιχους τῶν σημερινῶν οἰκουμε-νιστῶν, ὅπως φεύγει κανεὶς ἀπὸ τὰ φίδια[18]. Εἶχε τὴν πεποίθηση ὅτι ὅσο ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὸν λατινόφρονα πατριάρχη καὶ τοὺς ὁμοίους του τόσο προσεγγίζει πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τοὺς Ἁγίους, καὶ ὅταν χωρίζεται ἀπὸ αὐτούς, ἑνώνεται μὲ τὴν ἀλήθεια καὶ τοὺς Ἁγίους Πατέρες καὶ Θεολόγους τῆς Ἐκκλησίας[19].
Ἐγὼ ὡς μικρὸς ποιμένας καὶ διδάσκαλος ἔπραξα τὸ καθῆκον μου. Εὔχομαι καὶ σεῖς ὡς μεγαλοποιμένας νὰ πράξετε ὅ,τι σᾶς φωτίσει ὁ Θεός.
Μὲ σεβασμὸ στὴν ἀρχιερωσύνη σας



[1].Α´ Τιμ. 3, 15.
[2].Α´ Κορ. 12, 27. Ἐφ. 1, 23 καὶ Ἐφ. κεφ. 4 καὶ 5.
[3]. Βλ. Ἀπολογία πατριάρχου Ἰωσὴφ πρὸς τὸν αὐτοκράτορα Μιχαὴλ Η´ Παλαιολόγον, ἐν V. Laurent – J. Darrouzes, Dossier Grec de l’ Union de Lyon 1273-1277), Paris 1976, σ. 289: «Διὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς, ἡ τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησία, ἣν ἑαυτῷ νύμφην “ἄμωμον” καὶ ἀμίαντον ἐμνηστεύσατο, φυλάξασθε ἀπὸ τοῦ μιάσματος τούτου, παρακαλῶ, τοῦ τῶν Ἰταλῶν· μὴ προσάψωμεν ἑαυτοῖς τὸν ἐκ τούτου μιασμόν, καὶ ἀποστραφῆ ἡμᾶς ὁ τῶν ψυχῶν νυμφίος καὶ αἰωνίως καταισχυνώμεθα. “Μὴ δῶμεν τόπον τῷ διαβόλῳ”». Ὁ πατριάρχης Ἰωσὴφ εἶναι ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἑορτάζει στὶς 30 Ὀκτωβρίου.
[4]. Συναξη Ορθοδοξων Κληρικων και Μοναχων, Ὁμολογία Πίστεως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, Ἰούλιος 2009.
[5]. Βλ. Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδωρου Ζηση, «Μεταλλαγμένη καὶ ἀλλοιωμένη ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος», Θεοδρομία 17 (2015) 3-9. Τοῦ αὐτοῦ, «Ποιός καὶ γιατί ἄλλαξε τὸν χαρακτήρα τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου;», Θεοδρομία 17 (2015) 602-628. Τὰ ἴδια ἄρθρα καὶ στὸ βιβλίο τοῦ ἰδίου, Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος. Πρέπει νὰ ἐλπίζουμε ἢ νὰ ἀνησυχοῦμε; ἐκδόσεις «Τὸ Παλίμψηστον», Θεσσαλονίκη 2016, σελ. 49-94.
[6]. Βλ. τὸ κείμενο εἰς Θεοδρομία 18 (2016) 474-477.
[7]. Τὸ κείμενο εἰς Θεοδρομία 18 (2016) 478-487.
[8]. Τὸ κείμενο εἰς Θεοδρομία 18 (2016) 495-502.
[9]. Δουκα, Ἱστορία Βυζαντινὴ 31, PG 157, 1013: «Ἀλλὰ πῶς ἡ δεξιὰ αὕτη ὑπέγραψεν; ἔλεγον. Κοπήτω· ἡ γλῶττα ὡμολόγησεν ἐκριζούσθω».
[10]. Ἁγίου Γρηγοριου Παλαμα, Λόγος Α´, Περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, Πρόλογος, ἐν Π. Χρηστου, Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, Συγγράμματα, Θεσσαλονίκη 1962, τόμος Α´, σελ. 24.
[11]. Τὸ κείμενο καὶ εἰς Θεοδρομία 16 (2014) 557-570.
[12]. Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδωρου Ζηση, Κακὴ ὑπακοὴ καὶ ἁγία ἀνυπακοή, Θεσσαλο-νίκη 2006.
[13]. Κανὼν 31ος Ἁγίων Ἀποστόλων: Εἴ τις Πρεσβύτερος, καταφρονήσας τοῦ ἰδίου Ἐπισκόπου, χωρὶς συναγάγει, καὶ θυσιαστήριον ἕτερον πήξει, μηδὲν κατεγνωκὼς τοῦ Ἐπισκόπου ἐν εὐσεβείᾳ, καὶ δικαιοσύνῃ, καθαιρείσθω, ὡς φίλαρχος. Τύραννοςγάρ ἐστιν· ὡσαύτως δὲν καὶ οἱ λοιποὶ Κληρικοί, καὶ ὅσοι ἂν αὐτῷ προσθῶνται, οἱ δὲ λαϊκοὶ ἀφοριζέσθωσαν. Ταῦτα δὲ μετὰ μίαν, καὶ δευτέραν καὶ τρίτην παράκλησιν τοῦ Ἐπισκόπου, γινέσθω». Κανὼν 15ος Πρωτοδευτέρας Συνόδου: «Τὰ ὁρισθέντα περὶ Πρεσβυτέρων καὶ Ἐπισκόπων καὶ Μητροπολιτῶν, πολλῷ μᾶλλον ἐπὶ Πατριαρχῶν ἁρμόζει. Ὥστε εἴ τις Πρεσβύτερος, ἤ Ἐπίσκοπος, ἤ Μητροπολίτης τολμήσοι ἀποστῆναι τῆς πρὸς τὸν οἰκεῖον Πατριάρχην κοινωνίας, καὶ μὴ ἀναφέρει τὸ ὄνομα αὐτοῦ, κατὰ τὸ ὡρισμένον καὶ τεταγμένον, ἐν τῇ θείᾳ Μυσταγωγίᾳ, ἀλλὰ πρὸ ἐμφανείας συνοδικῆς καὶ τελείας αὐτοῦ κατακρίσεως, σχίσμα ποιήσοι· τοῦτον ὥρισεν ἡ ἁγία Σύνοδος πάσης ἱερατείας παντελῶς ἀλλότριον εἶναι, εἰ μόνον ἐλεγχθείη τοῦτο παρανομήσας. Καὶ ταῦτα μὲν ἐσφράγισταί τε καὶ ὥρισται περὶ τῶν προφάσει τινῶν ἐγκλημάτων τῶν οἰκείων ἀφισταμένων προέδρων, καὶ σχίσμα ποιούντων, καὶ τὴν ἕνωσιν τῆς Ἐκκλησίας διασπώντων. Οἱ γὰρ δι᾽ αἵρεσίν τινα παρὰ τῶν ἁγίων Συνόδων, ἢ Πατέρων, κατεγνωσένην, τῆς πρὸς τὸν πρόεδρον κοινωνίας ἑαυτοὺς διαστέλλοντες, ἐκείνου δηλονότι τὴν αἵρεσιν δημοσίᾳ κηρύττον-τος, καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐπ᾽ Ἐκκλησίας διδάσκοντος, οἱ τοιοῦτοι οὐ μόνον τῇ κανο-νικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑπόκεινται πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως ἑαυτοὺςτῆς πρὸς τὸν καλούμενον ἐπίσκοπον κοινωνίας ἀποτειχίζοντες, ἀλλὰ καὶ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται. Οὐ γὰρ Ἐπισκόπων, ἀλλὰ ψευδεπισκόπων καὶ ψευδοδιδα-σκάλων κατέγνωσαν, καὶ οὐ σχίσματι τὴν ἕνωσιν τῆς Ἐκκλησίας κατέτεμον, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν Ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ῥύσασθαι».
[14].Ἐπιστολὴ ὁμολογητικὴ τῶν Ἁγιορειτῶν πρὸς τὸν βασιλέα Μιχαὴλ Παλαιολόγον, ἐν V. Laurent – J. Darrouzes, Dossier Grec, ἔνθ᾽ ἀνωτ., σελ. 397-399.
[15]. Αὐτόθι, σελ. 399: «Ἄνωθεν γὰρ ἡ τοῦ Θεοῦ ὀρθόδοξος ἐκκλησία τὴν ἐπὶ τῶν ἀδύτων ἀναφορὰν τοῦ ὀνόματος τοῦ ἀρχιερέως συγκοινωνίαν τελείαν ἐδέξατο τοῦτο· γέγραπται γὰρ ἐν τῇ ἐξηγήσει τῆς θείας λειτουργίας ὅτι ἀναφέρει ὁ ἱερουργῶν τὸ τοῦ ἀρχιερέως ὄνομα, “δεικνύων καὶ τὴν πρὸς τὸ ὑπερέχον ὑποταγὴν καὶ ὅτι κοινωνὸς αὐτοῦ τῆς πίστεως καὶ τῶν θείων μυστηρίων διάδοχος”». Θεοδωρου ἐπισκόπου Ἀνδίδων, Προθεωρία κεφαλαι-ώδης περὶ τῶν ἐν τῇ Θείᾳ Λειτουργίᾳ γινομένων συμβόλων καὶ μυστηρίων 32, PG 140, 460-461: «Εἶτα ἡ ἐκφώνησις· Ἐν πρώτοις μνήσθητι Κύριε τοῦ ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν· ἀφ᾽ ἧς δείκνυται ὑποταγὴ ἡ πρὸς τὸ ὑπερέχον καὶ ὅτι τούτου μνημονευομένου τοῦ ἀρχιερέως κοινωνός ἐστι καὶ ὁ προσφέρων τῆς πίστεως καὶ τῆς παραδόσεως τῶν μυστηρίων διάδοχος, ἀλλ᾽ οὐχὶ καινὸς τις μύστης ἢ εὑρετὴς τῶν παρ᾽ αὐτοῦ προσφερομένων συμβόλων».
[16]Βλ. Ἁγίου Θεοδώρου Στουδίτου, Θεοκτίστῳ Μαγίστρω, Ἐπιστολὴ Ι. ΚΔ, PG 99, 984: «Καὶ τοῦτο δεδιδάγμεθα, ἐν μὲν τοῖς Ἀποστόλοις παρὰ τοῦ Παύλου ἁγνισαμένου καὶ περιτεμόντος τὸν Τιμόθεον· ἐν δὲ τοῖς Πατράσι παρὰ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου προσηκαμένου τὸ λῆμμα τοῦ Οὐάλεντος καὶ ὑποσιωπήσαντος πρὸς καιρὸν τὴν Θεὸς φωνὴν γυμνὴν ἐπὶ τοῦ Πνεύματος. Ἀλλ᾽ οὔτε ὁ Παῦλος ἔμεινεν ἁγνιζόμενος, οὔτε Βασίλειος προσηκάμενος ἔτι τὸ τοῦ Οὐάλεντος δῶρον καὶ μὴ κηρύττων Θεὸν τὸ Πνεῦμα. Τοὐναντίον μὲν οὖν ἀμφότεροι ὑπὲρ ἑκατέρων θανάτους αἱρησάμενοι φαίνονται. Οὕτω τις ἐκ τοῦ αἰῶνος οἰκονομῶν οὐ διέσφαλται τοῦ καλοῦ· θᾶττον γὰρ ἐπεδράξαντο ὃ μικρὸν ἐνέλιπον. Ὡς ἐπὶ τοῦ οἰακοστρόφου, ὑπανέντος μικρὸν τὸ πηδάλιον, διὰ τὴν ἀντιπνεύσασαν καταιγίδα. Ἑτέρως δὲ διενεχθεὶς διήμαρτε τοῦ σκοποῦ· ἀντὶ οἰκονομίας παράβασιν τελέσας». Ναυκρατίῳ τέκνῳ, Ἐπιστολὴ Ι, ΜΘ, PG 99, 1088: «Ἃ μέχρι τινὸς καιροῦ γινόμενα, οὐδὲν ἔχει τὸ μεπτόν, οὐδὲ τὸ κατὰ τι ἀπηχὲς καὶ ἔκνομον· ὑφειμένον δ᾽ οὖν ὅμως καὶ οὐκ ἄγαν ἀκριβές. Τοῦτο γὰρ οἰκονομία ἡ πρὸς καιρόν».
[17].Μαρκου Ευγενικου, Ὁμολογία τῆς ὀρθῆς πίστεως ἐκτεθεῖσα ἐν Φλωρεντίᾳ 5, Patrolo-gia Orientalis 17, 442: «Ἅπαντες οἱ τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι, πᾶσαι αἱ σύνοδοι καὶ πᾶσαι αἱ θεῖαι Γραφαὶ φεύγειν τοὺς ἑτερόφρονας παραινοῦσι καὶ τῆς αὐτῶν κοινωνίας διΐστα-σθαι».
[18].Τοῦ αὐτοῦ, Ἐγκύκλιος τοῖς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς καὶ τῶν νήσων εὑρισκομένοις Χριστια-νοῖς 6, ἐν Ιωαννου Καρμιρη, Τὰ Δογματικὰ καὶ Συμβολικὰ Μνημεῖα τῆς Ὀρθοδόξου Καθολι-κῆς Ἐκκλησίας, Ἀθῆναι 19602, τόμος Α´, σελ. 427: «Φευκτέον αὐτούς, ὡς φεύγει τις ἀπὸ ὄφεως, ὡς αὐτοὺς ἐκείνους ἢ κακείνων πολλῷ χείρονας, ὡς χριστοκαπήλους καὶ χριστεμ-πόρους».
[19].Τοῦ αὐτοῦ, Λόγοι ἐν τῇ τελευτῇ αὐτοῦ, Patrologia Orientalis 17, 485: «Πέπεισμαι γὰρ ἀκριβῶς ὅτι ὅσον ἀποδιίσταμαι τούτου καὶ τῶν τοιούτων ἐγγίζω τῷ Θεῷ καὶ πᾶσι τοῖς Ἁγίοις, καί, ὥσπερ τούτων χωρίζομαι, οὕτως ἑνοῦμαι τῇ ἀληθείᾳ καὶ τοῖς Ἁγίοις Πατράσι καὶ Θεολόγοις τῆς Ἐκκλησίας». 

88 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο π. Θεόδωρος νομίζει τον 15ο κανόνα υποχρεωτικό;

Ανώνυμος είπε...

Δεν υπάρχει αίρεση του Οικουμενισμού. Αυτό που υπάρχει είναι η συνεχιζόμενη διαμάχη μεταξύ Ενωτικών και Ανθενωτικών που κρατάει αιώνες τώρα.

Ανώνυμος είπε...

Άξιος! Εύγε π. Θεόδωρε! Υπάρχει ελπίδα!

Ανώνυμος είπε...

Να προσέξουν οι νεο-αποτειχισθέντες να μην καταντήσουν σχισματικοί όπως τον Ευθύμιο Τρικαμηνά και τους παλαιοημερολογίτες.Η εκκλησία δεν αντέχει άλλες περιπέτειες.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Β.(ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑΣ) είπε...

ΑΞΙΟΣ Π.ΘΕΟΔΟΡΕ.ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ(ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΗΚΟΝΤΕΣ ΕΙΣ ΑΥΤΗΝ ΦΥΣΙΚΑ);ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ, ΟΣΟ ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ,ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ(ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ, ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ)ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΚΥΡΟΥΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΙ ΑΠΕΡΙΦΡΑΣΤΑ ΤΗ ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ,ΓΕΝΙΚΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΤΕΣ ΑΥΤΟΝ.ΟΣΟ ΟΙ ΙΘΥΝΟΝΤΕΣ(ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΟΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ)ΚΑΘΥΣΤΕΡΟΥΝ,ΤΟΣΟ ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΘΑ ΓΙΓΑΝΤΩΝΟΝΤΑΙ(ΜΑΛΛΟΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ),ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΑΦΩΣ ΘΑ ΠΛΗΞΟΥΝ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΤΟ ΚΥΡΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΜΑΣ.ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ.

Ανώνυμος είπε...

Εγώ δεν πω σχισματικό τον π. Τρικαμηνά. Ο παλαιοημερολογιτισμόςες είναι σχίσμα. Είμαι σίγουρος ότι ο π. Θεόδωρος θα αποφύγει και τα δύο αυτά άκρα.

Αναγνώστης Αντιοικουμενιστής

Ανώνυμος είπε...

Προς οικουμενιστή 4:02 μ.μ.
Κούνα που σε κούναγε που θα μας πεις ότι δεν υπάρχει αίρεση του Οικουμενισμού.

Αναγνώστης Αντιοικουμενιστής

Ανώνυμος είπε...

Όπως το λέγει - τόσες αγώνες με λόγια δεν σταμάτησαν τους οικουμενιστές. Τώρα μείνει μόνο μια μαζική διακοπή του μνημοσύνου.

Ανώνυμος είπε...

Διάβασε τι είπε ο Άγιος Ιουστίνος ο Πόποβιτς για τον Οικουμενισμό.
Έχεις δίκαιο.
Δεν είναι αίρεση.
Ο Άγιος την χαρακτήρισε Παναίρεση.

Αντιοικουμενιστής είπε...

6 Μαρτίου 2017 - 4:02 μ.μ."Δεν υπάρχει αίρεση του Οικουμενισμού". Ο οικουμενισμός ή σύμφωνα με τους παπικούς "οικουμενική κίνησις" είναι επίσημον δόγμα της παπικής χριστιανοσύνης. Συμφώνως με το δόγμα αυτό οι παπικοί με την λήξιν της Β΄Βατικανής (ψευδο)συνόδου παύουν την "πολεμικήν" εναντίων των άλλων χριστιανικών ομολογιών ασκώντας διπλωματία. Η θέσις αυτή προεκτάθη, εκτός των χριστιανικών ομολογιών και εις τας λοιπάς θρησκείας του κόσμου. Μη λησμονούμε ότι το Βατικανόν λογίζεται και ως κράτος με πρεσβείας, απανταχού εις την Γην και όταν βούλεται εμφανίζεται είτε ως «κράτος» είτε ως «θρησκεία» είτε και τα δύο ομού! Η γενική θεώρησις της οικουμενικής κινήσεως είναι ότι άπασαι αι χριστιανικαί ομολογίαι και οι ανά τον κόσμον θρησκείαι έχουσι ολιγότερα ή περισσότερα στοιχεία «σωτηρίας». Το σύνολον της «σωτηρίας» ευρίσκεται μόνον εις την παπικήν «εκκλησίαν» και εις όσους αναγνωρίζουσι ως αρχηγόν και ηγέτην των τον πάπαν. Οι υπόλοιποι είναι ή «ελλειματικοί» (όπως λ.χ. οι Ορθόδοξοι, οι Μονοφυσίται, οι Παλαιοκαθολικοί, οι Αρμένοι κ.λπ.) ή «εκτός σωτηρίας» (όπως λ.χ. οι Προτεστάνται), ενώ «εντός σωτηρίας» ευρίσκονται και αι μονοθεϊστικαί θρησκείαι (Ιουδαίοι, Ισλάμ κ.λπ.). Η Ορθόδοξος Εκκλησία, έως την ψευδοσύνοδον της Κρήτης ουδέποτε απεδέχθη επισήμως (de jure) την «οικουμενικήν κίνησιν», την έχει αποδεχθεί όμως de facto, μετέχοντας τόσο εις το ΠΣΕ, όσο και εις τους διαλόγους με τους παπικούς, οίοι καλούν τους διαλόγους αυτούς «οικουμενικήν κίνησιν»! Η Ορθόδοξος Εκκλησία, εκ των χρόνων της Αποστολικής Συνόδου έως την ψευδοσύνοδον της Κρήτης και δια Συνοδικών Αποφάσεων και δια της ιστορικής της στάσεως, διδασκαλίας και θεωρήσεως απορρίπτει τας δοξασίας της «οικουμενικής κινήσεως» (ανέγνωσε το Συνοδικό της Κυριακής της Ορθοδοξίας). Εις το Κολυμβάριον, εις ένα εβδομαδιαίον ιερατικόν ψευδοσυνέδριον, απεφασίσθη η αναγνώρησις ως «Εκκλησιών» των παπικών, των προτεσταντών, των προχαλκιδονίων κ.λπ., δηλαδή ότι απεφάσισε η Β΄ Βατικανή (ψευδο)σύνοδος εις τα τέσσαρα έτη των εργασιών της! Επομένως, η «οικουμενική κίνησις» ή επί το ορθότερον, οικουμενισμός, είναι παν – αίρεσις καθότι περικλείει άπασας τα αιρέσεις από καταβολής κόσμου έως και σήμερα και αποτελεί τον ισχυρότερον και μεγαλύτερον κίνδυνον της Ορθοδόξου Μιάς Αγίας (μόνης αληθώς) Καθολικής, Αποστολικής και Πατερικής Εκκλησίας. Αδελφοί φεύγετε τους οικουμενιστάς, τους φιλοοικουμενιστάς και τους κρυφοοικουμενιστάς ως τις φεύγη εκ του όφεως. Αδελφοί, γρηγορείτε και προσεύχεσθε…

Ανώνυμος είπε...

Ειστε γνωστης του θεματος;αν οχι καλυτερα να σιωπατε

ΣΤΕΛΙΟΣ ΓΕΓΑΚΗΣ είπε...

Ζούμε στιγμές των μεγάλων Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας Μέγα Αθανασίου, Ιω. Χρυσοστόμου Γρηγορίου Θεολ. Μέγα Βασιλείου, Ιω. Δαμασκηνού, Μαξίμου ομολ., Μάρκου Ευγ., Γρηγορίου Παλαμά και πολλών άλλων. Η χαρά μου είναι ανέκφραστη. Νιώθω την ευλογία των παραπάνω αγίων να επισκιάζει τους αγωνιστές κληρικούς και λα'ι'κούς και να τους ωθεί σε ένα ευλογημένο ξεκίνημα, ένα πνευματικό τσουνάμι που θα καταπνίξει με τη χάρη του Θεού και την τελευταία σατανική αίρεση, την παναίρεση και πανθρησκεία που λέγεται Οικουμενισμός. Ας μη δειλιάσουμε στα φόβητρα του κοσμοκράτορος του αιώνος τούτου και των οργάνων του αλλά να σταθούμε αμετακίνητοι στην Πίστη των Πατέρων μας για να βρεθούμε μαζί τους στην Ουράνια Βασιλεία του Θεού. Αμήν.

ΑΛΕΞΙΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ είπε...

ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΧΑΡΑ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΥΡΑΝΙΑ ΧΑΡΑ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΠΟΙΟΙ ΔΙΩΚΩΝΤΕ ΓΙΑΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΚΥΤΑΝΕ ΠΩΣ ΝΑ ΒΟΛΕΨΟΥΝ ΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΕ ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΕΙΣ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΚΑΙ ΕΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΚΑΡΙΑ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΞΙΟΣ

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ 3:51 ακόμα να καταλάβεις τι είναι υποχρεωτικό και τι δεν είναι;;;;

Το μόνο υποχρεωτικό είναι ότι,
στην ορθοδοξία η ΑΙΡΕΣΗ ΔΕΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΤΑΙ όσο ψηλά και αν είναι ο αιρετικός. Αυτό μας έλειπε να ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΜΕ αιρετικούς.

Οπότε ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΒΕΒΑΙΟΣ ΟΤΙ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΑΙΡΕΣΗ (ΠΡΟΩΘΕΙ ,ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΑΙΡΕΣΗ) ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΙΣ.
Για τους υπόλοιπους που βολεύουνται ή φοβούνται ή αδιαφορούν υπάρχει και η σύνοδος να τους διατάξει την παύση μνημόνευσης επειδη ο αιρετικός είναι αιρετικος. Αυτοί όμως θα δώσουν λόγο ...

Υπάρχει και άλλη μία κατηγορία που αφορά αυτούς που δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν περί των αιρετικών διδαχών του επισκόπου. Στις μέρες μας αυτοί είναι ελάχιστοι (δε ζούμε και στο 1800) και αυτοί δικαιολογημένα μιας και δεν ειναι σε θέση να γνωρίζουν μνημονεύουν τον αιρετικο επίσκοπο. Τον μνημονεύουν όχι επειδή είναι επίσκοπός αλλά επειδή δεν γνωρίζουν ότι είναι αιρετικος,
είπαμε Η ΑΙΡΕΣΗ ΔΕΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΤΑΙ, αυτό μας έλειπε....

Ανώνυμος είπε...

Ὁ παπικός Οἰκουμενισμός βασίζεται στήν αἱρετική θεωρία τῶν διισταμένων ἤ ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν. Ἡ θεωρία τῶν ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν ἀποτελεῖ θεολογική ἀνάπτυξι τῶν ἐκκλησιολογικῶν θεωριῶν τοῦ ἱεροῦ Αὐγουστίνου. Ὁ ἱερός Αὐγουστῖνος ὑποστήριξε -σέ ἀντίθεσι πρός τούς Ὀρθοδόξους Πατέρας καί Θεολόγους- ὅτι τά μυστήρια, τά ὁποῖα τελοῦνται μέ ὀρθό τρόπο ἀπό τούς ἐκτός Ἐκκλησίας αἱρετικούς καί σχισματικούς εἶναι ἔγκυρα· εἶναι πραγματικά μυστήρια. Παραμένουν ὅμως ἀνενεργά, ἀνωφελῆ καί μάταια ἐξ αἰτίας τῆς ἀποσχίσεως τῶν αἱρετικῶν ἀπό τήν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ὀφείλεται στήν ἔλλειψι ἀγάπης. Ἡ θεία Χάρις ἐνεργεῖ μέν, ἀλλά δέν σώζει ἐκτός τῆς καθολικότητος. Ὁ ἱερός Πατήρ διέκρινε δηλαδή μεταξύ τῆς ἐγκυρότητος (πραγματικότητος) τῶν μυστηρίων καί τῆς ἀποτελεσματικότητός τους. Τίς ἀπόψεις τοῦ ἱεροῦ Αὐγουστίνου ἔχει υἱοθετήσει ἡ παπική θεολογία, ἡ ὁποία δέχεται, ὅτι πολλοί αἱρετικοί εἶναι δυνατόν νά ἔχουν ἔγκυρη ἱεραρχία, ἀποστολική διαδοχή καί ἔγκυρα μυστήρια. Ὁ μέγας Ἀθανάσιος καταδικάζει τήν ἄποψι, ὅτι οἱ αἱρετικοί εἶναι δυνατόν νά ἀνήκουν στό σῶμα τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας: «Πῶς τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας εἰσίν οἱ τήν ἀποστολικήν ἀποτιναξάμενοι πίστιν, καί καινῶν κακῶν ἐφευρεταί γενόμενοι;». Ἡ διατήρησις τῆς ἀποστολικῆς πίστεως ἀποτελεῖ τό βασικότερο, διακριτικό γνώρισμα τῆς ἀληθοῦς ἀπό τίς ψευδεῖς Ἐκκλησίες. Κατά τόν μέγα Ἀθανάσιο, «μία καί μόνη ἐν κόσμῳ ἀψευδής ὑπάρχει πίστις, ἥν ἡ ἁγία καί μόνη κρατεῖ καθολική καί ἀποστολική Ἐκκλησία». Παρόμοιες εἶναι καί οἱ ἀπόψεις τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς: «Εἶναι ὀντολογικῶς ἀδύνατος ὁ χωρισμός τῆς Ἐκκλησίας, διά τοῦτο ποτέ δέν ὑπῆρχε διαίρεσις τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά χωρισμός ἀπό τήν Ἐκκλησίαν».

Ανώνυμος είπε...

ΑΠΟΡΙΑΙ

Kαι τώρα, μετά την "αποτείχισή" του, εις ποίαν Επισκοπήν / Μητρόπολιν ανήκει (;) ο π. Θεόδωρος Ζήσης; Το όνομα ποίου Επισκόπου θα μνημονεύει (;) εις την θεία λειτουργία και εις τα τελούμενα μυστήρια;

Υ.Γ.: Ο π. Tρικαμηνάς εις ποίαν Μητρόπολιν ανήκει;

ΔΙΟΓΕΝΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Είναι και ο πατήρ Φώτιος Βεζύνιας!
Η μητρόπολη του Λαγκαδά τον έχει ήδη ''τιμήσει'' για την ομολογία του, με το ''οφίκιον'' της ΑΠΟΛΥΣΗΣ.
Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ Πατήρ Φώτιος Βεζύνιας, εφημέριος του Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής Ασκού Λαγκαδά, την επομένη κι όλας της διακοπής -για λόγους Πίστεως- της μνημόνευσης του
δεσπότη του, πήρε το ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟ στο χέρι!

ΠΟΛΥΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ είπε...

Πατέρα Θεόδωρε, εξαιρετικό το κείμενο της Αποτείχισής Σας και περισσότερο εξαιρετική η πράξη Σας. Με αγάπη Χριστού μία μόνο παρατήρηση, γράφετε στο κείμενο ότι: "Ἐγὼ δὲν θὰ προκαλέσω σχίσμα, διότι δὲν θὰ προσχωρήσω σὲ σχισματικὴ ὁμάδα, οὔτε θὰ μνημονεύω ἄλλον ἐπίσκοπο." Εάν με τον όρο Σχισματική ομάδα θεωρείτε και τους Ορθοδόξους του Πατρίου, που αγωνίζονται από πολλών ετών τον καλό αγώνα, που και Σεις αγωνίζεσθε, έχω την γνώμη ότι είναι καιρός για όλους τους Νέους Ομολογητές να αναθεωρήσουν κάποιες απόψεις και τοποθετήσεις τους. Οι Φιλοοικουμενιστές Πάτερ μου δεν πρόκειται να μετανοήσουν, αντιθέτως μάλιστα θα προχωρήσουν στα ακόμη χειρότερα, ούτε πρόκειται να φερθούν στοιχειωδώς αδελφικά στους αληθινούς Ορθοδόξους, θα τους διώξουν καθώς επιθυμούν να προχωρήσουν ακόμη περισσότερο στον δρόμο που επέλεξαν. Για την Εκκλησία μας δεν μένει άλλη οδός από την συμφιλίωση την καταλλαγή και την Ενότητα, ει δυνατόν, όλων των αληθινών Ορθοδόξων, ανάγκη που ήδη επείγει, άλλωστε για τους Φιλοοικουμενιστές και εμείς οι Ορθόδοξοι του Πατρίου και οι Ορθόδοξοι που ακολουθούν τον Πατέρα Ευθύμιο Τρικαμηνά και οι άρτι Αποτειχισθέντες και Σεις και όσοι ακολουθήσουν, θεωρούνται και θα θεωρούνται κατ' αυτούς Σχισματικοί, οπότε αντί να θλιβόμαστε μεταξύ μας λέγοντας λόγους πικρούς, μήπως και πεισθούν προς μετάνοια οι Φιλαιρετικοί, καλά θα ήταν να παραδεχθούμε πρώτα στην καρδιά μας και μετά στην πράξη μας, ότι έχουμε την ίδια Πίστη, την ίδια αγάπη για τον Χριστό μας και την Εκκλησία Του και ότι εάν θέλουμε το συμφέρον Της οφείλουμε αργά ή γρήγορα να βρούμε τον δρόμο της Ενότητός όλων των αληθινών Ορθοδόξων. Την Ευχή Σας, Καλή Ανάσταση

Ανώνυμος είπε...

Εἶχα γράψει πρὸ δύο μηνῶν (σὲ σκληρὸ -εἶν᾽ ἡ ἀλήθεια- τόνο)
κι ἐδῶ καὶ στὸν "Τρελλογιάννη",
γιὰ ἐκείνους τοὺς κληρικοὺς καὶ ἁπλοὺς μοναχούς, ποὺ ἡ συνείδησή τους ἡ ἱερατικὴ δὲν τοὺς ἐπέτρεπε πλέον τὴν μνημόνευση τῶν ἐπισκόπων τους :

" ... ὑπάρχει ἡ δυνατότητα νὰ λάβουν ἀπολυτήριο γράμμα καὶ νὰ πᾶν᾽ νὰ ἐγκατασταθοῦν (ὄχι στὴν Δαμασκὸ ἤ τὴν Τιφλίδα, ἀλλὰ πολὺ κοντά τους) στὴν Βουλγαρία. Νὰ βρίσκωνται ὑπὸ τὴν ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗ καὶ στὴν ΥΠΑΚΟΗ Ὀρθοδόξου Ἐπισκόπου καὶ Συνόδου ποὺ ὀρθοτομεῖ (ἀκόμη) λαμπρὰ τὸν λόγο τῆς Ἀληθείας κι ἀπὸ κεῖ, ἄς συνεχίσουν τὸν ἀγώνα τους.
...
Ναί,
κάτι τέτοιο, μιὰ αὐτοεξορία διαμαρτυρίας, ΟΜΑΔΙΚΗ, ΜΑΖΙΚΗ καὶ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΗ, θά᾽ ταν στὴν συγκεκριμένη συγκυρία (εἰδικὰ στὴν Β. Ἑλλάδα καὶ εἰδικὰ μετὰ ἀπὸ τυχὸν μηντιακή προβολή τοῦ γεγονότος) ὁ δραστικώτερος ΚΟΛΑΦΟΣ γιὰ κάτι οἰκουμενιστήρια καὶ πατριαρχικούληδες,
προκαλῶντας ἁλυσσιδωτὲς ἀντιδράσεις,
γιατὶ θὰ καθιστοῦσε ἐμφανῆ τὴν ἔκταση τοῦ προβλήματος στὸν χύδην ὄχλο,
ὁ ὁποῖος -πῶς νὰ τὸ κάνουμε;- δὲν σκαμπάζει οὔτε ἀπὸ Θεόδωρο Στουδίτη οὔτε ἀπὸ κανόνες τῆς ἐν Τρούλλῳ"

Συνέχιζα :

" Ἔχω πικρὴ πεῖρα ἀπὸ ἀδελφικούς μου φίλους, ἀλλοδαποὺς Ὀρθοδόξους, ποὺ τοὺς πῆραν στὸ λαιμό τους καὶ τοὺς ἐξώντωσαν πνευματικῶς διάφοροι πεφυσιωμένοι καὶ θεληματάρηδες κληρικοὶ τῆς Ὑπερορίου Ρωσσικῆς Ἐκκλησίας, «φρουροὶ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ πολέμιοι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἀντίθετοι μεταξύ 2001 καὶ 2004 στὴν κανονικὴ ἐπανένταξή της (2007) στὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας.
Διασπάσθηκαν οἱ ἀντιτιθέμενοι σὲ τέσσερις φράξιες αὐτοχειροτονήτων («Ecclésioles» τὶς ἀποκαλοῦν περιπαικτικὰ οἱ Γαλλόφωνοι), ἡ μιὰ «ἀκραιφνέστερη» ἀπ᾽ τὴν ἄλλη, ἔχοντας διαλύσει φιλίες, ἐνορίες καὶ σπιτικά.
Δὲν θὰ τὸ ξαναϋποστοῦμε!"

Σὲ ἀντιρρήσεις σχολιαστῶν ποὺ τότε μοῦ ἀμφισβήτησαν (στὰ θολά ..), ἄν εἶναι ρεαλιστικὸ αὐτὸ τὸ "ἄλλως δύνασθαι πράττειν", ποὺ εἶχα εἰσηγηθεῖ γιὰ τοὺς πρωτοστατοῦντες μοναχοὺς καὶ πρεσβυτέρους, ἐξηγοῦσα :

" Ὑποστήριξα ἐγὼ πουθενά, μαζικὴ μετανάστευση στὴ Βουλγαρία ὅλων ἡμῶν ποὺ ἀντιτιθέμεθα στὴν κατάσταση αὐτήν; Κι ὅμως γράφετε : «Τωρα για να μεταναστεύσουμε όλοι στην Βουλγαρία τι να πω ! »
Ἀπολύτως συνειδητά τὸ περιόρισα σ᾽ ἐκείνους ποὺ πρωτοστατοῦν, στὴν ἡγεσία (μὲ ἤ χωρὶς εἰσαγωγικά).
Αὐτοὶ εἶναι πρεσβύτεροι ἤ ἱερομόναχοι ἤ ἁπλοῖ μοναχοί. Γι᾽ αὐτὸ καὶ μίλησα γι᾽ «ἀπολυτήρια γράμματα» στὴν πρωινὴ ἀνάρτησή μου ...
Ἦταν μιὰ δημόσια πρόταση, διατυπωμένη σ᾽ ἕνα δημόσιο forum διαλόγου, γι᾽ ἀνάληψη δημόσιας δράσης (μ᾽ αὐτὴν τὴν δημόσια μορφὴ διαμαρτυρίας) ἀπὸ πρόσωπα ποὺ τὰ ἴδια ἐπεζήτησαν παντοιοτρόπως νὰ βρίσκονται στο κέντρο τοῦ δημοσίου ἐνδιαφέροντος
καὶ τὰ ὁποῖα
-ἀντίθετα ἀπὸ σᾶς κι ἀπὸ μένα, ποὺ εἴμαστε λαϊκοί κι ἔχουμε σπίτι καὶ δουλειὲς- εἴτε δὲν ἔχουν οἰκογένειες (οἱ ἐξ αὐτῶν μοναχοί) εἴτε κι ἄν ἔχουν (οἱ ἐξ αὐτῶν πρεσβύτεροι) μπορεί εὐλόγως νὰ τοὺς ἀπαιτηθεῖ ἡ θυσία τοῦ ἐκπατρισμοῦ χάριν τῆς Ὁμολογίας
(Μὲ μεγάλο, νομίζω, ἐπικοινωνιακὸ ἀντίκτυπο - ἴσως ὅμως καὶ νὰ σφάλλω στήν, πολιτικὴ ἐν τέλει, αὐτὴν ἐκτίμηση)
....
Ἐπιτρέψτε μου νὰ θεωρῶ (χωρὶς νὰ διεκδικῶ τὸ ἀλάθητο γι᾽ αὐτὴν μου τὴν ἐκτίμηση), ὅτι ἕνα διάβημα διαμαρτυρίας, ὅπως τὸ σκιαγράφησα στὸ ἀρχικό μου post, δὲν ἀποτελεῖ ἐγκλεισμὸ σὲ «Σπιναλόγκα», ἀλλὰ μιὰ δραστικώτατη κι ὀξύτατη μορφὴ καταγγελίας.
Διαφορετικὰ τὸ πρᾶγμα θὰ ἐκφυλισθῆ ἀφεύκτως, ἐνῶ ἔτσι «διεθνοποιεῖται». "


Μὲ πολὺ πόνο ψυχῆς πιά, παρακαλῶ τὸν Θεὸ νὰ φωτίση ἅπαντας …

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε 10:40 μ.μ. εσύ δεν καταλάβες ακόμα! Άκόμα να καταλάβεις ότι του π. Τρικαμηνά δεν είναι σωστές οι εξηγήσεις του για τον 15ο κάνονα;
Θέλεις να μας τις περάσεις αμάσητες; Δεν γίνεται.

Ανώνυμος είπε...

Η αποτείχιση δεν είναι υποχρεωτική.

Ανώνυμος είπε...

Στη διαχρονική διαμάχη μεταξύ Ενωτικών και Ανθενωτικών, οι Πατέρες Αποτειχίστηκαν μόνο σε δυο περιπτώσεις. Μετά τις ενωτικές (ψευδο)Συνόδους της Λυών το 1274 και της Φερράρας-Φλωρεντίας το 1438-1439, όπου και αποφασίστηκε η ένωση Παπικών και Ορθοδόξων.

Ανώνυμος είπε...

Προς 1:20 π.μ.
Σε καμία μητρόπολη δεν ανήκει ο π. Τρικαμηνάς.

Ανώνυμος είπε...

Και χωρίς την αποτείχιση μπορούμε να διαφύλαξουμε τους εαυτούς μας από την μόλυνση του Οικουμενισμού.

Ανώνυμος είπε...

ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΤΑΙ ΥΠΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ Η ΙΕΡΕΩΣ ΠΟΥ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ.ΔΟΙΤΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΠΟΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΜΕΝ ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΜΙΑΝ ΘΕΙΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΙΣ.ΑΣ ΚΑΜΟΜΕΝ ΤΑΣ ΟΙΚΙΑΣ ΜΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟΝ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΚΩΝ ΔΙΩΓΜΩΝ Η ΟΠΩΣ ΕΠΡΑΤΤΟΝ ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΟΝ ΗΠΕΙΡΟΝ,ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩΝΕΝ ΝΑ ΛΑΛΗΣΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ.

Βασίλειος Παπασπυρόπουλος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Το ιστολόγιο Ακτίνες να προσέχει να μην δημοσιευει βλάσφημα σχόλια σαν του σημερινου 5:49 μμ που γράφει οτι δεν υπάρχει θ.Χάρη σε όσες εκκλησίες δεν έχουν αποτειχιστει.

Ανώνυμος είπε...

@ Βασίλειο Παπασπυρόπουλο

Ζητῶ συγγνώμη.
Δὲν εἶμ᾽ ἐγὼ αὐτὸς ποὺ ἐπέλεξε τὴν φωτογραφία, γιατὶ εἶμαι ἀδαὴς περὶ τὰ ἠλεκτρονικά.
Θ᾽ ἀφαιρεθῆ ἡ φωτογραφία αὐτή, πάντως, το συντομώτερο ...

Ανώνυμος είπε...

Αστραπιαία η αντίδραση του μητροπολίτου Ανθίμου Τιμωρεί τον π. Θεόδωρο μέ αποχή από τά ιερατικά και κηρυκτικά του καθήκοντα στον άγιο Αντώνιο και σέ όλη τη μητρόπολη Θεσσαλονίκης Ο π. Θεόδωρος έχει την ολόθερμη συμπαράστασή μας στόν δρόμο της ομολογίας που βρίσκεται μπροστά του Τό Άγιο Πνεύμα εγκαταλείπει τά ψυχρούς τοιχους των επισκοπείων που συμπεριφέρονται μέ έναν τέτοιο εξουσιαστικό τρόπο και εγκαθίσταται στις εκκλησιαστικές συνάξεις των κληρικών και μοναχών που ομολογούν την ορθόδοξο πίστη Η καρδιά της εκκλησίας κτυπά εδώ όπου αναπαύονται οι άγιοι και οι μάρτυρες της πίστεως καθώς και το πνεύμα των Οικουμενικών Συνόδων Ειμαστε ενωμένοι μαζί τους και χωριζόμαστε από τους αιρετικούς και βλάσφημους οικουμενιστάς επισκόπους
και κληρικούς Ευχόμαστε στον σεβαστό και αγαπητό μας π. Θεόδωρο να έχει δύναμη , παρρησία καί την φώτιση του θεού Ευχόμαστε καλή δύναμη και σέ όλους τους άλλους κληρικούς και μοναχούς που διώκονται χάριν της ορθοδόξου πίστεως... Λ.Ε.

Ανώνυμος είπε...

12:37 και 38 πλανεμένος είσαι εσύ, δεν είσαι άξιος ουτε κατάλληλος εσύ να μιλάς για τον πιστό αγωνιστή π. Ευθύμιο Τρικαμηνα. Εχεις προσωπικά μαζί του; Δε ντρέπεσαι λιγάκι;
μας έχεις αραδιασει ένα σωρό πλάνες των οικουμενιστων περί επισκοποκεντρικης εκκλησίας, υποχρεωτικής μνημόνευσης του επισκόπου ακόμα κι αν κηρυττει αίρεση κλπ.
Είσαι ο τελευταίος που μπορεί να μιλήσει για πλάνες. Καλη μετάνοια.

Ανώνυμος είπε...

Πλανεμένος είσαι εσύ 2:20πμ. Αν έχεις την εντύπωση πώς στη χώρα μας μόνο ο π. Τρικαμηνάς μπορεί να μιλάει και όχι οι άλλοι είσαι για δέσιμο στο φρενοκομείο! Με το ζόρι δεν γίνονται αποδεκτές οι λάθος εξηγήσεις του Τρικαμηνά για τους Κανόνες της Εκκλησίας.
Κοίτα να μετανοήσεις και μην συκοφαντείς ανθρώπους που εκφράζουν άλλη άποψη γιατί ούτε χριστιανός δεν είσαι! Καλή μετάνοια πλανεμένο πλάσμα.

Μαρία Π. είπε...

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ, όσοι μιλάτε για αποχώρηση του Αγίου Πνεύματος από τους Ορθόδοξους Ναούς της Εκκλησίας της Ελλάδος (έστω και στην κατάσταση ομηρίας, αφωνίας, ακόμα και προδοσίας από κάποιους, στην οποία βρίσκεται), ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΠΟΛΥ ΤΙ ΛΕΤΕ.
Η Θεία Χάρη είναι του Κυρίου.Η πίστη ότι "ανήκει" στον επίσκοπο επομένως ο Ορθόδοξος "αγιάζει την σύναξη" ενώ ο κακόδοξος "μολύνει την σύναξη" είναι η ζηζιούλεια θεολογία της "ενότητας εν τω επισκόπω" και όχι της "ενότητας εν τω Κυρίω".
Είναι η παπική κακοδοξία της κτιστής θείας Χάρης.Σύμφωνα με αυτή ο Θεός είναι αποκομένος από τον κόσμο και έχει αντιπρόσωπο τον Πάπα που διαχειρίζεται και έχει απόλυτη εξουσία επάνω στην υποτιθέμενη κτιστή θεία Χάρη.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς έχει αποσαφηνίσει πλήρως αυτά τα θέματα.
Άλλο η υποστήριξη σε αγωνιστές πατέρες, και άλλο οι παλαιοημερολογίτικες/προτεσταντικές θεωρίες! Καθένας θα δώσει λόγο για ότι λέει και ότι κάνει, και έχει μεγάλη ευθύνη ακόμα και ο τελευταίος για την δύσκολη πορεία από δω και πέρα.Ας προσέξουμε λοιπόν πολύ όλοι μας.

Ανώνυμος είπε...

Ο πλανεμένος οικουμενιστης νομίζει πως η ορθοδοξία είναι κουρελοχαρτο.

Παριστανει τον ορθόδοξο ενώ σε όλα του τα σχόλια προσπαθεί να περάσει την οικουμενιστικη πλάνη ότι ο επίσκοπος ακόμα και αν είναι αιρετικος έχουν οι πάντες υποχρέωση να τον μνημονεύουν.

Προσπαθεί ο πλανεμένος οικουμενιστης να πείσει οτι ο κανόνας 15 είναι λάθος που λέει ότι όσοι παύουν την μνημόνευση ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ είναι άξιοι επαίνου λέγοντας ακριβώς το αντίθετο ότι κακώς παύεται η μνημόνευση των αιρετικών.

Ανώνυμος είπε...

Παρακαλώ μήν υποβιβάζετε την παναίρεση του οικουμενισμού σε απλή αίρεση , οι οικουμενιστές θα παρεξηγηθούν και θα νοιώσουν μειωμένοι.

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε πλανεμένε 2:20 π.μ. εσύ είσαι ο τελευταίος που μπορεί να μιλήσει για πλάνες. Πού είδες τα περι επισκοποκεντρικής εκκλησίας; Ποιός είπε κάτι τέτοιο; Ότι θέλεις φαντάζεσαι;;
Γιατί έχεις στο στόμα σου σαν καραμέλα την συκοφαντία; Με την συκοφαντία θα μας πείσεις για την υποχρεωτικότητα της αποτείχισης που νομίζεις ότι είναι σωστή; Είσαι πολύ γελασμένος.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ σωστά τα είπε η maria.p. στο 7:18 π.μ.. Φωνή σύνεσης και μυαλοσύνης και ορθοδοξίας.

Ανώνυμος είπε...

Οι πλανεμένοι να βάλουν καλά στο μυαλό τους αυτό που είπε η maria.p.

"Άλλο η υποστήριξη σε αγωνιστές πατέρες, και άλλο οι παλαιοημερολογίτικες/προτεσταντικές θεωρίες!"

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή μου Μαρία, κάποιος σου έχει κάνει τό κεφάλι νταούλι .... Συγχώρεσέ με δέν θα γίνει και τό δικό μου τό ίδιο Τά πράγματα είναι απλά Δέν ανήγγειλα εγώ -- και υπό ποία ιδιότητα -- κανένα σχίσμα ,το αντίθετο μάλιστα Τωρα δηλαδή τί θέλουν κάποιοι να πούμε οτι το πνεύμα του Θεού αναπαύεται στούς εξουσιαστικούς και αιρετικούς χώρους των επισκοπείων που εξαγγέλλουν διωγμούς εναντίον των ομολογητών πατέρων; Δέν θα το πούμε ποτέ Ειναι κακόδοξη αυτή η άποψη και δέν είναι κακόδοξη η αντίθετη οτι δηλαδή εξουσιάζουν ακόμα και το Άγιο Πνεύμα και δεσμεύουν την πνοή του και εξωεκκλησιάζουν τους ομολογητάς πατέρες και τους σύν αυτοίς και σέ λίγο θα αφαιρέσουν την ιερωσύνη από τον π. Θεόδωρο ; ΕΛΕΟς ! Είναι δική τους η ιερωσύνη και θα την πάρουν πίσω ενώ για τόσο χρονικό διάστημα του την είχαν χαρίσει ; Η εκκλησιαστική συνείδηση όλα αυτά τά απορρίπτει ως απάδοντα της ορθοδόξου διδασκαλίας Τιμούμε τον κλήρο καί τον θεσμό του επισκόπου ,δέν ξέρω κατά πόσον αυτοί τιμούν εμάς ,αλλά μέχρι εκεί Η χάρη του Θεού και το Αγιο Πνεύμα θα ακολουθεί και ευλογεί τους εγωνιστάς και ομολογητάς της πίστεως έστω και άν από εδώ και στό εξής θα τελούν την Θεία Ευχαριστία μέσα στά σαλόνια μας και θα αγιάζονται και τά σπίτια μας Τι τό κακό και σχισματικό έχει αυτή η τοποθέτησή μου δέν το κατάλαβα Μήν τρέχει το μυαλό σου σέ πράγματα που εγώ δέν είπα Με αγάπη Λ.Ε.

Βασίλειος Παπασπυρόπουλος είπε...

Γιατί συζητάτε με ανθρώπους που δεν Αγαπούν τον Όσιο Παϊσιο και τον Όσιο Πορφύριο επειδή αναγνωρίστηκαν Όσιοι επί ημερών Βαρθολομαίου και επειδή τους το λέει κάποιος Τρικαμηνάς. Αν ήταν να ανακηρυχθεί κάποιος Αγιος μόνο σε περίπτωση που και ο Πατριάρχης που τον ανακηρύσσει είναι Άγιος δεν θα είχαμε σχεδόν καμία Εορτή.
Όποιος δεν Αγαπά τους Αγίους του Θεού πως θέλετε να Αγαπούν Την Εκκλησία Του.
Υ. Γ Στον πόλεμο θυσιάζεται ο Στρατιώτης για την Πιστη και την Πατρίδα όχι για τον μασόνο Στρατηγό, γιαυτό δεν εγκαταλείπει τον Στρατό ποτέ...

Μαρία Π. είπε...

3.31 Eλένη αν αναφερόμουνα σε σένα θα το έκανα (όπως πάντα) ονομαστικά, και όχι με "πλάγιο" (ας το πω έτσι) τρόπο.
Υπάρχει αυτό το σχόλιο:

ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΤΑΙ ΥΠΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ Η ΙΕΡΕΩΣ ΠΟΥ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ.ΔΟΙΤΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΠΟΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΜΕΝ ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΜΙΑΝ ΘΕΙΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΙΣ
7 Μαρτίου 2017 - 5:49 μ.μ.

Σε αυτό αναφέρομαι, φαίνεται εξάλλου από όσα γράφω είναι ακριβώς για την περίπτωση θείας Λειτουργίας και Ορθόδοξου ή κακόδοξου επισκόπου.Προφανώς βέβαια, θεωρούνται από τους περισσότερους όλοι οι μητροπολίτες "οικουμενιστές", επειδή δεν αντέδρασαν στις αποφάσεις της συνόδου , επομένως όσα λέει αφορούν όλη την Ελλαδική Εκκλησία.

Δες τι γράφω:
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ, όσοι μιλάτε για αποχώρηση του Αγίου Πνεύματος από τους Ορθόδοξους Ναούς της Εκκλησίας της Ελλάδος (έστω και στην κατάσταση ομηρίας, αφωνίας, ακόμα και προδοσίας από κάποιους, στην οποία βρίσκεται), ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΠΟΛΥ ΤΙ ΛΕΤΕ.


Άλλος σχολιαστής έγραψε (αντιδρώντας και αυτός):
Το ιστολόγιο Ακτίνες να προσέχει να μην δημοσιευει βλάσφημα σχόλια σαν του σημερινου 5:49 μμ που γράφει οτι δεν υπάρχει θ.Χάρη σε όσες εκκλησίες δεν έχουν αποτειχιστει.

Και προσθέτω ότι έχουμε ακούσει από αποτειχισμένους, ακόμα και βλασφημίες του Αγίου Πνεύματος, όπως χαρακτηρισμό του Σώματος και Αίματος του Κυρίου ως ("ΘΟΥ ΚΥΡΙΕ" όπως έλεγε και ο Δαβίδ) "παπικά σκ..." ΕΛΕΟΣ ΔΗΛΑΔΗ!!!
Και ότι οι τοίχοι των Ναών θα πέσουν να μας πλακώσουν όλους εμάς τους μολυσμένους!Μάλιστα!

Μαρία Π. είπε...

Από το δικό σου σχόλιο όμως μια που δίνεται η ευκαιρία, έχω ένσταση σε αυτό το σημείο:
"Τό Άγιο Πνεύμα εγκαταλείπει τά ψυχρούς τοιχους των επισκοπείων που συμπεριφέρονται μέ έναν τέτοιο εξουσιαστικό τρόπο και εγκαθίσταται στις εκκλησιαστικές συνάξεις των κληρικών και μοναχών που ομολογούν την ορθόδοξο πίστη"

με την έννοια ότι μπορεί να παρερμηνευτεί και να θεωρηθεί ότι έφυγε το Άγιο Πνεύμα από την υπόλοιπη Ορθοδοξία και τώρα βρίσκεται μόνο στη δική σας σύναξη με τον π.Ζήση ή άλλους αγωνιστές πατέρες.

Δεν είπα εγώ ότι ανάγγειλες κανένα σχίσμα όπως γράφεις.Που το είδες αυτό;Ούτε έγινε κανενός το κεφάλι νταούλι, για ποιο λόγο, και με τι;Ούτε αναφέρθηκα στα υπόλοιπα θέματα περί καθαίρεσης κτλ.. που γράφεις, είπα εξάλλου και στον "Τρελογιάννη" ότι δεν γνωρίζω.
Ούτε πολύ περισσότερο θα ισχυριστώ ποτέ ότι το Άγιο Πνεύμα είναι ιδιοκτησία κανενός επισκόπου.

Αλλά επειδή μου είπες σε άλλο σχόλιο:
"Δηλαδή ο π. Θεόδωρος σαφώς είπε οτι τά μυστήρια είναι έγκυρα και ο αγιασμός εξ αυτών ακώλυτος", με αγάπη (το εννοώ), λοιπόν σου λέω, να προσέχουμε τι γράφουμε (ή μάλλον να το εξηγούμε), γιατί μπορεί να θεωρηθεί ότι αμφισβητείται η εγκυρότητα των Μυστηρίων.

Αντιγράφω και αυτό που είπα σε άλλο σχόλιο για να φανεί καλύτερα το νόημα:

"Όμως σε κάθε περίπτωση, ας μην αγγίζουμε εμείς πράγματα που μας ξεπερνούν. Δεν θα βγάζουμε πορίσματα περί αποχώρησης του Αγίου Πνεύματος από την Ορθόδοξη εκκλησία (έστω και στην κατάσταση που είναι), γιατί όλοι οι Άγιοι (όπως και ο Άγιος Πορφύριος) έλεγαν ότι μπορεί η βρύση να είναι σκουριασμένη αλλά το νερό περνάει. Αν αρχίσουμε να λέμε τέτοια θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου, και θα αμφισβητείται η εγκυρότητα των Μυστηρίων. Μην καταντήσουμε όπως τα επηρμένα κοκόρια τους Πεντηκοστιανούς που αποφαίνονται ποιος έχει και ποιος δεν έχει "άγιο πνεύμα".Ή ακόμα και τους παλαιοημερολογίτες που η κάθε παράταξη "έχει άγιο πνεύμα" και αναθεματίζει την άλλη.
Το Άγιο Πνεύμα είναι όπου είναι η αλήθεια, αλλά το ξαναλέμε είμαστε σε μεταβατική κατάσταση, και δεν σημαίνει ότι επειδή κάποια "υψηλά ιστάμενα" (ας το πω έτσι) εκκλησιαστικά πρόσωπα κάνουν αυτά που κάνουν, έγινε η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας μια ακόμα αίρεση."

Και να πω ακόμα (προς αποφυγή πιθανής παρεξήγησης) ότι δεν έχω γράψει άλλο σχόλιο (οι διαχειριστές των ιστολογίων γνωρίζουν εξάλλου από ποιον υπολογιστή στέλνονται), και αν γράψω θα είναι επώνυμο.Το λέω γιατί βλέπω (ας μη πω διαμάχες, ας πω) έντονες διαφωνίες μερικές φορές, και δεν θέλω να νομίζει κανείς ότι θα πω πράγματα με την "κάλυψη" της ανωνυμίας.

Κωνσταντίνος είπε...

Δυστυχώς με τη σύνοδο της Κρήτης αναγνωρίσανε και επίσημα την παν αίρεση του οικουμενισμού που τόσα χρόνια επιδιώκανε να γίνει στους ατέλειωτους θεολογικόυς διαλόγους που γινόντουσαν στο παγκόσμιο συμβούλιο εκκλησιών (αιρεσεων) που συμετεχαμε.Ετσι σιγά σιγά χάναμε το κριτήριο της αλήθειας με τον διάλογο και την διαλεκτική που έχουμε εμείς οι ορθόδοξοι και μας συρανε κυριολεκτικά σε αυτή την κακοδοξη σύνοδο που δώσανε εκκλησιαστικότητα και στους αιρετικούς.Υποχωρησις έως ποτέ πια έφτασε ο καιρός να περάσουμε στη αντεπίθεση και αυτό κάνανε ο πατέρας Νικόλαος και ο πατέρας Θεόδωρος βάση των κανόνων της Εκκλησίας μας .Αυτο σημαίνει ότι δεν φύγανε από την εκκλησια αλλά από την αίρεση και είναι άξιοι επαίνου για αυτή τους την ομολογία που εμείς περιμέναμε με αγωνία να γίνει μακάρι εύχομαι να συνεχίσουν και άλλοι πατέρες και έτσι θα ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι για να καταισχηθουν και οι κρυπτοοικουμενιστες που με την αδιαφορία τους και τη δειλία φτάσαμε εδώ που φτασαμε .Θελει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία .Στους έσχατο λογικούς καιρούς που ζούμε κάθε πιστός είναι υπεύθυνος για όλο το πλήρωμα της Ορθοδοξίας μας .ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΑΔΕΛΦΙΑ.

Ανώνυμος είπε...

Μαρια ωραίο το σχολιο σου.

Ανώνυμος είπε...

ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΟΥΝ ΕΙΣ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ ΑΚΤΙΝΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΑΡΕΣΚΕΙΑΣ ΤΩΝ.Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.Η ΑΠΟΛΥΤΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΝ.

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε 3:10πμ είσαι αυτός που έγραψε το βλάσφημο σχόλιο στις 7 Μαρτίου 5:49 μμ
Φυσικά και δεν πρέπει το μπλογκ Ακτίνες να δημοσιευει βλάσφημα σχόλια γιατί γίνεται συνένοχο και αυτό στις βλασφημίες.
Στο όνομα της δημοκρατίας θα επιτρέπονται οι βλασφημίες;;;;; Δεν ντρέπεσαι λιγάκι;;;;

Όποιος δημοσιεύει βλάσφημα σχόλια έχει και αυτός ευθύνες ενώπιον του Θεού.

Ανώνυμος είπε...

Προς 12:19 πμ
Δεν είναι κρυπτοοικουμενιστές όσοι απο δειλία δεν ξεσηκώνονται.υ
Αλλά δεν ξέρεις εσύ αν έχουν δειλία ή για άλλους λόγους κρατάνε αυτή τη στάση.

Μαρία Π. είπε...

3.10 (9/3/17)
Αγαπητέ αδελφέ (προφανώς είσαστε ο ίδιος που έγραψε το σχόλιο 5.49), προσωπικά δεν είπα τίποτα για απαγόρευση δημοσίευσης, και έκανα μάλιστα την απαραίτητη διευκρίνιση (και την ξανακάνω), ότι τα δικά μου σχόλια είναι επώνυμα, για αποφυγή παρεξήγησης.
Με τον άλλο σχολιαστή συμφώνησα μόνο ως προς τη διαμαρτυρία.

Εννοείται ότι πρέπει να υπάρχει η ελευθερία του λόγου. Το μόνο που είπα είναι να προσέξουμε πολύ τις διατυπώσεις μας, αφού όλοι κινούμαστε από αγάπη προς την πίστη μας.
Μπορεί π.χ. κάποιος να εννοεί ότι πρέπει να φεύγουμε όταν εμφανίζονται συγκεκριμένοι επίσκοποι, με το οποίο φυσικά συμφωνούμε, αλλά ο τρόπος που το γράφει (με γενικεύσεις περί οικουμενιστών) να αγκαλιάζει όλη την Ορθοδοξία, και να αφήνει να εννοηθεί ότι έφυγε το Άγιο Πνεύμα, και χάθηκε η Θεία Χάρη.

Το δικό σας όμως σχόλιο μιλάει ξεκάθαρα για "αποχώρηση της θείας Χάρης όπου ο ιερέας μνημονεύει οικουμενιστή επίσκοπο" δηλαδή από όλη την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας (αν κάνω λάθος διορθώστε με).Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα.

Ακούστε λίγο τι λέει ο π.Γ.Μεταλληνός. Είμαστε σε μια παρατεταμένη προσπάθεια επιβολής των αποφάσεων της "Φερράρας-Φλωρεντίας" (εκεί εντάσσεται και η ουνία), και μοιραία όσο προχωρούν τα πράγματα κάποια στιγμή οι δρόμοι μας θα χωρίσουν.

Όμως η ιστορία του οικουμενισμού (ένταξη στο ΠΣΕ, άρση αναθεμάτων, βαπτισματική θεολογία κτλ..). κρατάει κάπου 100 χρόνια, έτσι λοιπόν οι θεωρίες λοιπόν περί αποχώρησης της Θείας Χάρης, είναι αδιέξοδες, βλάσφημες, και αυτοαναιρούνται, γιατί σύμφωνα με την "λογική" τους, θα έπρεπε να είναι άκυρα όλα τα Μυστήρια (όπως λένε οι άνθρωποι του παλαιού ημερολογίου), να είμαστε όλοι αβάπτιστοι, να μην υπάρχει ιεροσύνη μέσω χειροτονίας κτλ.. πράγματα δηλαδή ανυπόστατα, και όχι μόνο αυτό, αλλά να είμαστε και καταδικασμένοι όλοι ως "μολυσμένοι".

0 ίδιος ο π.Θ.Ζήσης που αποτειχίστηκε λέει ότι "τά μυστήρια είναι έγκυρα και ο αγιασμός εξ αυτών ακώλυτος".

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, δεν μιλάω για το θέμα της "διακοπής μνημόνευσης" [ΔΕΝ ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟ, έγινε και επί Αθηναγόρα], αλλά για το θέμα του "μολυσμού" και της "ακοινωνησίας".
Υπάρχει ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ.

Ο αρχιμανδρίτης Π.Παπαδόπουλος μας λέει ότι αν δεν μνημονευτεί το όνομα του επισκόπου όλα τα Μυστήρια είναι άκυρα. ["Εάν δεν μνημονεύεται ο οικείος Μητροπολίτης όλα τα μυστήρια είναι άκυρα, η Χάρις του Παρακλήτου μας εγκαταλείπει."]

Το blog orthodoxia online γράφει:
"Το σχόλιο του Αρχιμανδρίτη περί ακυρότητος των μυστηρίων απουσία μνημόνευσης του Επισκόπου είναι επίσης μη ορθό, εφόσον στο παρελθόν σε διακοπή μνημοσύνου αιρετίζοντα Πατριάρχη προχώρησαν το Άγιον Όρος αλλά και αγωνιστές επισκόποι.."

Αν λοιπόν δεχόμαστε ότι η "παύση μνημόνευσης" του επισκόπου δεν επηρεάζει το Μυστήριο, αφού το Άγιο Πνεύμα είναι που το τελεί, και κάνει την μεταβολή του άρτου και οίνου σε Σώμα και Αίμα Χριστού, και μας καθαγιάζει, πως δεχόμαστε ότι η μνημόνευση (η οποία γίνεται έτσι κι αλλιώς μετά τον καθαγιασμό) είναι ικανή και άξια να Το μολύνει (όπως λέει ο π.Τρικαμηνάς;;). Kαταλήγουμε σε άτοπο.

Η αποτείχιση λοιπόν, γίνεται για λόγους πίστεως και όχι λόγω "μολυσμού" με τον τρόπο που μπορεί να νομίζουν κάποιοι άνθρωποι. Ο Άγιος Παϊσιος όταν έκανε την διακοπή μνημόνευσης δεν οδηγήθηκε σε ακοινωνησία ούτε είπε ποτέ για υποτιθέμενο "μολυσμό".

Μαρία Π. είπε...

Το τονίζω τόσο πολύ, γιατί οι θεωρίες περι μολυσμού είναι αυτές ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΣΧΙΣΜΑ, και είναι οι παλαιοημερολογίτικες δοξασίες του Θ.Μαύρου

[που τρέλαναν πολύ κόσμο και έφτασε στο σημείο να τρέμει τη σκιά του και όλος αυτός ο τρόπος σκέψης να οδηγεί σε κατακερματισμό του παλαιοημερολογίτικου χώρου (όχι μόνο με "Συνόδους" και παρατάξεις, αλλά και με αποτειχίσεις από αυτές τις "Συνόδους"), επίσης οδήγησαν πολλούς και σε άλλες ακρότητες όπως π.χ. άρνηση αποδοχής του ΑΦΜ κτλ.. χωρίς να κατηγορώ ανθρώπινες αδυναμίες (κάποιοι εξάλλου στερούνται την σύνταξη), παρά μόνο αιρετικές θεωρίες "καθαρών", τις έχω δει εξάλλου στην πληρότητά τους σε μια γνωστή μου Πεντηκοστιανή, λυπάμαι που το λέω αλλά έχει μια παραπλήσια φρασεολογία και νοοτροπία περί "καθαρών" και "αποκοπής από τον "κόσμο", με ακοινωνησία" (ο Κύριος μιλάει για πνευματική αποκοπή) και κυρίως μια φαρισαϊκή έπαρση του τηρητή του γράμματος, και πλήρη διαρκή κατάκριση και εξουθένωση των άλλων].

Ο "μολυσμός" αναφέρεται είτε στην συνείδηση (όταν έχουμε αμφιβολίες για κάτι όπως έλεγε π.χ. ο Απ. Παύλος για τα ειδωλόθυτα), είτε στον επηρεασμό από κακόδοξες διδασκαλίες εφόσον ο άνθρωπος ως λογική εικόνα του Θεού μέσα από την προσωπική του ελευθερία τις αποδέχεται.

Δεν είναι δυνατόν να επιτρέψει ο Θεός να συμβαίνουν ανεξέλεγκτα "μεταφυσικά" πράγματα στους Χριστιανούς, σε μικρούς, μεγάλους, παιδιά, γέροντες κτλ.. με ακούσιο τρόπο, επειδή κάποια εκκλησιαστικά πρόσωπα κάνουν όσα κάνουν.

Γνωρίζουμε ότι ζούμε μια μεταβατική κατάσταση, η Θεία Χάρη είναι του Κυρίου και την δίνει Εκείνος, την βιώνουν χιλιάδες άνθρωποι (αν και αναξίως), (το λέμε προς Δόξα Του). Στις ενορίες δεν κηρύσσεται αίρεση, αντίθετα πολλοί κληρικοί μιλούν κάθε Κυριακή ΚΑΙ για τον παπισμό.
Πολλοί είναι σε κατάσταση αφύπνισης, και χρειάζονται συμπαράσταση και όχι ένα γενικό αδιάκριτο τσουβάλιασμα και πόλεμο, που τους μαντρώνει στην αφωνία.
Η Εκκλησία βρίσκεται σε μια ιδιότυπη ομηρία, δεν είναι όλοι "κρυφοοικουμενιστές" ή διπρόσωποι όπως τους παρουσιάζουν κάποιοι, ούτε όλη η Ορθοδοξία έγινε μια ακόμα αίρεση.

Ξέρουμε τι συμβαίνει ΑΛΛΑ σε αυτή τη φάση αν δεν προσέξουμε δεν θα χρειαστεί να κάνει τίποτα περισσότερο ο Πάπας.Ο Α.Καντιώτης (τον αναφέρω γιατί ξέρω ότι τον υπολογίζουν πολύ οι αποτειχισμένοι) είχε πει ότι ο Πάπας , σκέφτεται "αν δεν μπορέσω να τους απορροφήσω τουλάχιστον να τους διασπάσω, και έτσι να τους εκμηδενίσω".

Και όταν λέω για διάσπαση δεν εννοώ φυσικά μεταξύ του λαού και κάποιων επισκόπων (ΑΛΊΜΟΝΟ), αλλά εννοώ καθαρά την διάσπαση ανάμεσα στον λαό, και αν όχι σε όλους, τουλάχιστον (και απαραίτητα) σε όσους πιστεύουν τα ίδια πράγματα.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η Νέα εποχή και ο Οικουμενισμός σαρώνουν τα πάντα, δεν έχουμε αυταπάτες, ξέρουμε που πάνε τα πράγματα και γι αυτό στηρίζουμε τους αγωνιστές πατέρες και προσπαθούμε κι εμείς όσο μπορούμε να αγωνιστούμε.

Παρακαλώ, προσέξτε όμως κι εσείς, και αποφύγετε τις ταμπέλες. Αυτό που γράψατε:"Η ΑΠΟΛΥΤΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΝ." ισχύει για την Δεσποτοκρατία.

Δεν ωφελεί αυτού του τύπου η αντιπαράθεση ούτε η "πολιτικού" τύπου ορολογία και τα στερεότυπα συνθηματικά .
Όλη αυτή η κατάσταση και αντιπαράθεση μεταξύ μας "αδρανοποιεί" ανθρώπους αξιόλογους και αγωνιστές όπως π.χ. τον κ.Τσελεγγίδη ή τον π.Γ.Μεταλληνό, ή π.Π.Χιρς κ.α. όπως και χιλιάδες κληρικούς και λαϊκούς.Προσοχή λοιπόν.
Με συγχωρείτε αν το χθεσινό μου σχόλιο ήταν κάπως απότομο, αλλά ειλικρινά δεν ήταν προσωπικό για κανένα συνάνθρωπό μου.
Πιστεύω ότι το μόνο κίνητρο όλων μας για όσα λέμε, είναι η αγάπη για την Ορθοδοξία και την πατρίδα μας, που βρίσκονται σε κατάσταση μετάλλαξης και αποδόμησης.

Μαρία Π. είπε...

Παρακαλώ διαβάστε τι λέει ο π.Ν.Μανώλης στο τελευταίο του βίντεο:

«Σήμερα θὰ σᾶς πῶ, τί θὰ κάνουμε ἀπὸ ’δῶ καὶ πέρα. Ὅπως κάνω ἐγώ, ἔτσι θὰ κάνετε κι ἐσεῖς… Γιὰ πολλοὺς (ἡ διακοπὴ μνημοσύνου) δὲν εἶναι δικαίωμα ἁπλῶς, ἀλλὰ ὑποχρέωση. Ἐγὼ ὅμως μένω στὴ θέση –τὴν πατερικὴ κι αὐτή– ὅτι εἶναι δυνητικὸς ὁ Κανόνας…
»Σήμερα πῆγα, φυσικά, στὸ Ναό μου κι ἐκεῖ, κάθισα στὴν ἄκρη καὶ λειτουργήθηκα…
–Καὶ τί θὰ ἔκανες ἐσύ, λένε, ἂν δὲ σὲ τιμωρούσανε;
Ἂν δὲν μὲ τιμωρούσανε, τὴν ἐρχόμενη βδομάδα ποὺ εἶναι ἑβδομάδα (τῆς ἐφημερίας μου) θὰ ἐρχόμουνα, θὰ πήγαινα στὸν ναὸ μέσα, χωρὶς ταραχή, θὰ ἔκανα μιὰ λειτουργία ποὺ δὲν θὰ μνημόνευα τὸ Δεσπότη –όπως τὸ λένε οἱ Κανόνες– καὶ θὰ ἔφευγα. Ποιό εἶναι τὸ πρόβλημα τῆς Μητρόπολης, ἂν δυὸ καὶ τρεῖς μέσ’ στὴν μητρόπολη δὲν μνημονεύουνε τὸν Ἐπίσκοπο;… Λένε·
–Καὶ τὸ Πάσχα τί θὰ ἔκανες;
Τὸ Πάσχα θὰ ἔκανα αὐτὸ ποὺ κάνω σήμερα. Θὰ ’ρθῶ μαζί σας στὴν ἐξέδρα, δὲν θὰ εἶμαι ντυμένος, δὲν θὰ φοράω πετραχήλι, δὲν θὰ φοράω τὴν ἱερατική μου στολή, θὰ φοράω τὸ ράσο μου καὶ θὰ ψάλω κι ἐγὼ «Χριστὸς Ἀνέστη», χωρὶς νὰ ἱερουργήσω. Αὐτὸ λένε οἱ Κανόνες, αὐτὸ θὰ κάνω, ὅπως κάνει κι ὁ κόσμος. Αὐτὸ λέω νὰ κάνετε κι ἐσεῖς. Καταλάβατε;».


Kαι πείτε μου αν το νόημα αυτού του αποσπάσματος από την ομιλία του αποτειχισμένου πατρός Ν.Μανώλη, έχει καμιά σχέση με τις θεωρίες "μολυσμού" και "ακοινωνησίας" με τους απανταχού Ορθοδόξους, που ακούμε από κάποιους άλλους, που οδηγούν σε διαχωρισμένο θυσιαστήριο, αποκλείοντας όλους τους άλλους για να μην τους "μολύνουν", δηλαδή σε σχίσμα.

Ανώνυμος είπε...

Πολλά μπράβο στην Μαρία (maria.p.) για το σχόλια της 8 Μαρτίου 2017 - 5:26 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Και με το σημερινό σχόλιο της 9:45πμ η Μαρία έγραψε... που λέει ο κόσμος. Μπράβο της για την ευθυκρισία της.


Καντακουζηνός

Ανώνυμος είπε...

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟΝ,9 ΜΑΡΤΙΟΥ 8;55.O ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΣ,ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΔΙΕΞΑΓΕΤΕ ΜΕ ΥΒΡΕΙΣ,ΕΛΛΕΙΨΕΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ ΥΠΟΒΙΒΑΖΕΤΕ ΕΙΣ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟΝ ΤΟΥ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟΥ. .Η ΜΑΡΙΑ Π. ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ ΕΠΩΝΥΜΑ, ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟΝ ΤΗΣ. ΚΑΙΡΟΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩΜΕ ΕΙΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΩΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ
Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΑΝΩ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ,ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΑΙΡΕΣΙΣ. ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΠΑΖΟΝΤΕΣ ΤΑΣ ΔΟΞΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ,ΟΙ ΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΧΑΡΙΝ.ΕΚΤΟΣ ΕΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΞΑΙΡΕΣΙΣ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ. Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΙΣ ΥΠΑΧΕΙ ΜΟΝΟΝ ΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΟΡΘΟΤΟΜΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ.Ο Π.ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ
ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΚΑΤΗΦΟΡΟΝ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗΣ ΛΑΙΛΑΠΑΣ ΜΕ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΦΡΟΝΗΜΑ.Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΣ/ΚΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΥΣΕΙ ΤΟΥΣ ΔΙΩΓΜΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ Θ. ΖΗΣΗ. Η ΛΕΞΙΣ ΠΟΙΜΕΝΕΙΝ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΞΟΥΣΙΑΖΕΙΝ ΑΛΛΑ ΔΙΑΚΟΝΕΙΝ.

Ανώνυμος είπε...

Κάποτε έστειλε ένα υποτακτικό του ο Μέγας Παΐσιος για δουλειά στην πόλη. Στο δρόμο ο υποτακτικός βρήκε ένα Εβραίο. Αυτός βλέποντας ότι ο μοναχός είναι απλοϊκός του λέγει: «Αγαπητέ μου, πιστεύεις σ᾽ ένα απλό, σταυρωμένο άνθρωπο, ενώ Αυτός δεν ήταν καθόλου ο αναμενόμενος Μεσσίας; Κάποιος άλλος πρόκειται να έρθη, όχι Αυτός. Δεν γεννήθηκε ακόμη, τον περιμένουμε». Και ο υποτακτικός είπε: «Ίσως αυτά που λες, να είναι σωστά».

Όταν επέστρεψε στην έρημο, ο όσιος Παΐσιος δεν του έλεγε κουβέντα. Τελικά, μετά από πολλές παρακλήσεις του υποτακτικού, ο άγιος του είπε:

«Ποιός είσαι συ; Δεν σε ξέρω. Ο υποτακτικός μου ήταν Χριστιανός και είχε επάνω του τη σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος, αλλ᾽εσύ δεν είσαι έτσι. Αν είσαι πραγματικά ο υποτακτικός μου, τότε η χάρη του βαπτίσματος σ᾽ έχει εγκαταλείψει και η εικόνα του Χριστιανού έχει α­φαιρεθή».

Ο υποτακτι­κος διηγήθηκε με δάκρυα τη συζήτησή του με τον Εβραίο, κι ο άγιος απάντησε:

«Δυστυχισμένε! Τι μπορεί να ήταν χειρότερο και πιο ανόητο από τέτοια λόγια, με τα οποία απαρνήθηκες το Χριστό και το θείο Του Βάπτισμα; Τώρα πήγαινε και θρήνησε για τον εαυτό σου όπως θέλεις, γιατί δεν έχεις θέση μαζί μου. Το όνομά σου γράφτηκε μ᾽εκείνους που έχουν αρνηθή το Χριστό, και μαζί μ᾽ αυτούς θα κριθής και θα βασανιστής».

Ανώνυμος είπε...

Διαβαστε Μακαβαιους Δ απο την Παλαια Διαθηκη που οι Εβραιοι εκεινης της εποχης δεν αρνουταν την πιστη για την περιτομη και μιαροφαγια
Ποσο μαλλον εμεις σημερα στην Παναιρεση του Οικουμενισμου

Μαρία Π. είπε...

Να κάνω μια διευκρίνιση βλέποντας τα σχόλια 12.45 και 12.48. Όταν μιλάω για το θέμα του "μολυσμού" δεν εννοώ φυσικά ότι ο Χριστιανός μπορεί να κοινωνεί πνευματικά με τους πάντες.Αλίμονο αδέρφια. Εννοείται ότι δεν συμπροσεύχεται δεν συλλειτουργεί ούτε καν συγχρωτίζεται με αιρετικούς.Αυτά στηλιτεύουμε συνέχεια.
Αυτό που εννοώ (για να μη λέω πολλά και κουράζω) είναι ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας και τα Μυστήριά της, δεν έχει αλλά και δεν προκαλλεί "μολυσμό" (επειδή κάποια εκκλησιαστικά πρόσωπα κάνουν αυτά που κάνουν), όπως ακριβώς και ο αγαπητός π.Ν.Μανώλης, και ο π.Θ.Ζήσης λένε συνεχώς και ξεκάθαρα στις τελευταίες ομιλίες τους [ότι ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας (και των υπόλοιπων Ορθόδοξων χωρών), ότι ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΕΓΚΥΡΑ, και Ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΑΚΩΛΥΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟΣ.]
Επομένως καμία σχέση με ότι λένε οι άνθρωποι του παλαιού ημερολογίου ή του π.Τρικαμηνά.

Μαρία Π. είπε...

9.31 (9/3/17)
O π.Θ.Ζήσης λέει ότι τα Μυστήρια δεν τελούνται από τον ιερέα στο όνομα του επισκόπου (αυτή είναι ζηζιούλεια θεολογία) αλλά στο όνομα του Κυρίου, ανεξάρτητα απ΄τον επίσκοπο, και έχουν Θεία Χάρη και Αγιασμό. Ακούστε το τελευταίο του βίντεο.
Ως προς τo άλλο θέμα που λέτε: Η ΜΑΡΙΑ Π. ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ ΕΠΩΝΥΜΑ, ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟΝ ΤΗΣ, εννοούσα ότι δεν θα γράψω εδώ ως "ανώνυμος", και εξήγησα το λόγο (για να μην μπερδευτούν τα δικά μου σχόλια με άλλου). Δεν κατακρίνω φυσικά όσους γράφουν εδώ ανώνυμα, αλίμονο.Δεν παίζει ρόλο. Και δεν έχω πρόβλημα να αναφέρω το επώνυμο μου (Μαρία Παπαδάκη) αν και δε νομίζω ότι ενδιαφέρει κανένα.

Ανώνυμος είπε...

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ 9:31(9/3/17).ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΤΟΤΕ ΟΙ ΚΑΛΟΠΙΣΤΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΡΙΝΟΝΤΑ ΤΙΜΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟΝ ΩΦΕΛΟΥΝ. ΔΙΟΤΙ ΒΟΗΘΟΥΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΕΞΕΥΡΕΣΙΝ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ.ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΟΤΙ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΥΔΕΜΙΑΝ ΣΧΕΣΙΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΑΣΜΟΝ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ.ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗΝ ΣΑΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ;ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΙΕΡΑΡΧΑΣ ΚΑΙ ΙΕΡΕΙΣ ΝΑ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΝ ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΑΙΡΕΣΙΝ ΑΛΛΑ ΠΑΝΑΙΡΕΣΙΝ. ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ,ΚΑΙ ΩΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΠΩΛΕΣΕΙ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΧΑΡΙΝ.Η ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΑΝ ΕΝΑΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝIΣΤΗΣ ΚΛΗΡΙΚΟΣ ΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΕΧΕΙ ΑΓΙΑΣΜΟΝ; ΥΓ.ΔΙΑΜΕΝΩ ΣΤΝ ΑΜΕΡΚΗ (37 ΧΡΟΝΙΑ), ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟΝ,ΔΙΑΒΑΖΩ ΤΗΝ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΩΜΑΝΙΔΗ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗΝ ΣΑΣ.

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ με την κα Μαρία. Έδωσε την απάντηση που έπρεπε στους αποτειχισμένους.

Ανώνυμος είπε...

Η Μαρία διαχώρισε τον Τρικαμηνά απο τον π. Ζήση και τον π. Μανώλη και πολύ καλά έκανε. Απέρριψε την αποτείχιση του Τρικαμηνά και δέχτηκε των άλλων δύο. Σωστά έκανε και εκατό φορές μπράβο της.

Αν η Μαρία δεν ήταν επώνυμη , ένας συγκεκριμένος αποτειχισμένος με την αχαλίνωτη φαντασία που συνέχεια βλέπει ...οικουμενοτρολ, εριστικούς τύπους, διασπαστές, οικουμενιστές σε διατεταγμένη υπηρεσία.... και δεν συμμαζεύεται.... θα την κατηγορούσε με τις ίδιες κατηγορίες την Μαρία!!
Τώρα όμως δεν τολμά και κάνει πώς δεν είδε τα όσα έγραψε η Μαρία για τον Τρικαμηνα και τους παλαιοημερολογίτες.

Δεν πρέπει οι Ακτίνες να τον αφήνουν να χαλάει τη συζήτηση τον συγκεκριμένο αποτειχισμένο.

Αντιοικουμενιστής αφάνταστος

Μαρία Π. είπε...

10.27(11/3/17)
Αγαπητέ αδελφέ, για το θέμα του οικουμενισμού πιστεύω ότι συμφωνούμε όλοι ανεξαιρέτως.
Ο 20ος αιώνας περιλαμβάνει όλα τα προφητευμένα γεγονότα από τον Ίδιο τον Κύριο και τους Αγίους.Οι Εβραίοι είχαν πει όταν σταύρωσαν τον Κύριο, να πέσει το Αίμα Του επάνω τους και στα παιδιά τους.Ο Κύριος είχε ήδη πει στους μαθητές, ότι δεν θα μείνει πέτρα πάνω στην πέτρα (έγινε με την ισοπέδωση της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. από τον Τίτο) και ότι η Ιερουσαλήμ θα είναι πατουμένη υπό εθνών (ελευθερώθηκε το 1967 με τον πόλεμο των 6 ημερών) μέχρι να πληρωθούν οι καιροί των εθνών
(δηλ. ο χρόνος για την κήρυξη του ευαγγελίου στα έθνη όπως μας λέει ο Απ.Παύλος ότι έγινε "τύφλωση κατά μέρος" στον σαρκικό Ισραήλ ώστε να απιστήσει και να έρθει έτσι η Αλήθεια και στα έθνη ώστε "πας Ισραήλ(πνευματικός) σωθήσεται".
Και ότι εκείνη η γενιά θα δει όλα τα εσχατολογικά γεγονότα.

Το 1948 είχαμε την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, ΚΑΙ την ίδια χρονιά (τυχαίο;;), την ίδρυση του ΟΗΕ με το πρόσχημα της ειρήνης(ως παγκόσμιος πολιτικός θεσμός, και στη συνέχεια άλλα διεθνή θεσμικά όργανα όπως Διεθνές Δικαστήριο, Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, Εμπορίου, κτλ..), και την ίδρυση του Π.Σ.Ε. στο οποίο εντάχθηκε η Ορθόδοξη Εκκλησία, αποδεχόμενη δεσμεύσεις του τύπου:"όλα τα μέλη οφείλουν χάριν της καλής συνύπαρξης να μην διστάσουν να κάνουν εκπτώσεις ακόμα και στα δόγματα(!!!)"
Όλα τα υπόλοιπα (Ασίζη, βαπτισματική θεολογία κτλ..) είναι γνωστά.
Εκτός των πολιτικών και θρησκευτικών παγκόσμιων θεσμικών οργάνων έχουμε επί της ουσίας πραγματική "ενοποίηση-πολτοποίηση" του κόσμου με την παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου και την παγκόσμια οικονομική εξουσία (Τραπεζοκρατία) (σε υλικό επίπεδο), τον συγκρητισμό (σε ιδεολογικό επίπεδο) και τον οικουμενισμό (σε θρησκευτικό επίπεδο).

Ο αιώνας αυτός περιλαμβάνει ακόμα πολλά άλλα προφητευμένα γεγονότα και πράγματα, όπως η ατομική βόμβα, και τα υπόλοιπα πυρηνικά, τα ηλεκτρονικά συστήματα με τα οποία ο διάβολος θα θελήσει να γίνει "ο παντεπόπτης οφθαλμός" στερώντας την ελευθερία του ανθρώπου (κάτι που ο Θεός βδελύσσεται), την αποδοχή-νομιμοποίηση κάθε είδους διαστροφής (όπως είπε ο Δανιήλ για το αντίχριστο κοσμικό σύστημα ότι θα διανοηθεί "να αλλάξει καιρούς και νόμους") κτλ..
ΟΛΑ ΛΟΙΠΟΝ ΒΟΟΥΝ.
Όποιος δεν τα βλέπει εμπίπτει σε αυτό που λέει ο Απ.Παύλος ότι "όποιος δεν αγάπησε την αλήθεια ώστε να σωθεί, θα επιτρέψει ο Θεός να τον καταλάβει πνεύμα πλάνης ώστε να πιστέψει στο ψεύδος".

Οι οικουμενιστές είναι λοιπόν οι άνθρωποι που έχουν πιστέψει στην απάτη της Νέας εποχής της "ειρήνης" και της "αγάπης" και μας οδηγούν στην πανθρησκεία.
Σχεδόν όλοι έχουν σπουδάσει δυτική θεολογία και μεταλλάσσουν την Ορθόδοξη εκκλησία σε παπική για να "διορθώσουν τα λάθη των Πατέρων" (!!) και να μας ενώσουν με τον Πάπα.
Κυρίως ο Περγάμου Ι.Ζηζιούλας που γράφει για Ιεραρχία και Πρωτείο μέσα στην Αγία Τριάδα, και για "ενότητα της σύναξης εν τω επισκόπω". Αφού διαβάζετε τον Ι.Ρωμανίδη τα γνωρίζετε αυτά πολύ καλά.
Αυτά τώρα έχουν περάσει σε όλες τις θεολογικές σχολές και διδάσκονται σε κληρικούς και θεολόγους.
Είμαστε λοιπόν όπως πολύ σωστά λέει ο π.Μεταλληνός σε παρατεταμένη επιρροή της συνόδου Φερράρας-Φλωρεντίας, σε όλη την Τουρκοκρατία (την οποία ίσως επέτρεψε ο Θεός ως μικρότερο κακό από την τότε ένωση με τον Πάπα), και μέχρι σήμερα, η οποία ολοένα αυξάνεται (έχουμε και την ουνία) μέχρι να καταλήξουμε εκεί που ξέρουμε.

Τα Μυστήρια όμως και ο Αγιασμός είναι του Κυρίου. Το Άγιο Πνεύμα τα Τελεί (είναι το Τελεσιουργό).Το λένε όλοι οι Άγιοι Πατέρες.
Μάλιστα ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος μας λέει ξεκάθαρα ότι από το ίδιο Ιερό Μυστήριο που τελεί ο ίδιος ιερέας, δεν αγιάζονται όλοι γιατί τον Αγιασμό τον δίνει ο Κύριος και όχι ο ιερέας (τα χέρια του δανείζει).
Η θεία Κοινωνία άλλον τον αγιάζει και άλλον τον κατακαίει (όπως ακούμε στις ευχές "μη εις κρίμα ή εις κατάκριμα") ανάλογα με τον τρόπο που προσέρχεται (αν έχει μετάνοια).
Τα Μυστήρια δεν είναι άκυρα γιατί τότε όλοι είμαστε αβάπτιστοι οι ιερείς αχειροτόνητοι κ.ο.κ.

Μαρία Π. είπε...

Και αν τα θεωρήσουμε άκυρα πότε έχασαν τη θεία Χάρη; Με την εγκύκλιο του Πατριαρχείου το 1924; όταν έγινε το σχίσμα του παλαιού ημερολογίου;με την ένταξη στο ΠΣΕ το 1948; με την άρση των αναθεμάτων το 1965; όταν αποτειχίστηκε ο πρώτος ή κάποιος δεύτερος, ή τρίτος, ενώ μέχρι τότε την είχαν και ισχύει η χειροτονία τους;
Δεν βγαίνει άκρη αν σκεφτόμαστε έτσι γιατί έχουμε ένα αιώνα οικουμενισμού. Έτσι σκέφτονται μόνο όσοι είναι ενταγμένοι σε παρατάξεις του παλαιού ημερολογίου (και ξαναβαπτίζουν κτλ..) και όσοι έχουν αποσχιστεί θεωρώντας ότι έφυγε η Θεία Χάρη. Αν έφυγε τότε είναι και οι ίδιοι αχειροτόνητοι.

Υπάρχει ένα κείμενο στις "Ακτίνες" του κ.Κυριαζόπουλου
http://aktines.blogspot.gr/2016/10/blog-post_902.html

Ένα σχόλιο γράφει:
"Εκφράζω την διαφωνία μου με τα συμπεράσματα του κ. Καθηγητού και συγκεκριμένα:
α. Με την υιοθέτηση του φρονήματος των Ματθαιϊκών περί ακύρων Μυστηρίων και απώλειας της Θείας Χάριτος των δυνάμει σχισματικών και αιρετικών (δηλαδή προ Συνοδικής Κρίσεως),
β. Με την υιοθέτηση του φρονήματος των Τρικαμηνικών ότι δεν επιτρέπεται σὐσταση Συνόδου Ορθοδόξων παράλληλης με της Συνόδου των δυνάμει σχισματικών και αιρετικών.
Κατά τα άλλα το κείμενο είναι ορθόδοξο."

Το παραθέτω για να δούμε την διαφωνία και σύγχυση γύρω από αυτά τα θέματα.Η αιτία είναι ακριβώς αυτό που είπαμε ότι μεταλασσόμαστε σε λατινόφρονες ,επί της ουσίας.
Δεν μας μεταλάσσουν τόσο οι συμπροσευχές και τα συλλείτουργα, (αυτά είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου), γιατί ο πολύς κόσμος δεν ασχολείται καθόλου με αυτά,
αλλά η εκκοσμίκευση, η παπικής-δυτικής ρίζας αυτού που λέει ο Κύριος "το όνομα έχεις ότι ζεις αλλά είσαι νεκρός", το ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία μεταλλάσσεται σε ένα κουφάρι, ένα κενό οικοδόμημα με διοίκηση του κλήρου και ένα τυπολατρικό και χλιαρό λαό χωρίς προσωπική κοινωνία και ένωση με τον Σωτήρα Του.
Επιτρέψτε μου να πω ότι δεν είναι τόσο τεράστιο πρόβλημα ούτε και η αποδοχή του όρου "εκκλησίες" για τους αιρετικούς στην σύνοδο εδώ στην Κρήτη.Ήδη στη συνείδησή μας είναι ψευδοσύνοδος. Δεν θα ήταν δυνατόν να μας επηρεάσει στην πράξη, αν παραμέναμε Ορθόδοξοι ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ (δηλ. με όλα αυτά που λέει ο π.Ι.Ρωμανίδης για την ένωση με τον Κύριο, τον φωτισμό του νου, τη νοερή προσευχή την ησυχαστική παράδοση).
Αυτά δεν υπάρχουν στη Δύση.Ο Παπισμός είναι το αντι-χριστο (αντί του Χριστού-βλάσφημο "υποκατάστατο") πνεύμα που διαλύει την Ορθοδοξία ήδη εδώ και αιώνες.
Σε πνευματικό επίπεδο, ως προς τον τρόπο σκέψης, τρόπο ζωής, τρόπο αντίληψης του κλήρου, είμαστε ήδη "ενωμένοι" με τους Δυτικούς.Γι αυτό λέμε ότι το πρόβλημα είναι η εκκοσμίκευση.
Γίναμε "κόσμος". Από κει πρέπει τώρα να εξέλθουμε (έξελθε εξ΄αυτής ο λαός μου).
[Κάποιοι νομίζουν ότι αν κάνουν μια δήλωση αποκοπής από την Ορθοδοξία είναι καθαροί και σωσμένοι γιατί "εξήλθαν από τη Βαβέλ".]

Πόσοι Ορθόδοξοι βιώνουν αυτά που λέει ο π.Ρωμανίδης; Που στηρίζονται αυτά;Στην Άκτιστη Θεία Χάρη που όπως μας λέει ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς και άλλοι Πατέρες, έρχεται απευθείας από τον Ίδιο τον Θεό και μας αγιάζει, μας ενώνει μαζί Του, μας θεώνει, και την νιώθουμε σαν "πυρ καταφλέγον" (την ύλη των παθών), τη νιώθουμε ψυχικά (αλλά ΚΑΙ σωματικά, το τονίζει πολύ ο Άγιος Συμεών),΄και σαν "φως καταυγάζον" το Νου, όπως λέει ο Γέροντας Σωφρόνιος, και μας κάνει "καινή κτίση".

Ο Παπισμός καταργεί τη θέωση του ανθρώπου. Μιλάει μόνο για αποκατάσταση από την αμαρτία, και εξιλέωση της "θείας οργής" (έτσι φτάνουν στο σημείο να λένε ότι οι 3 μονοθεϊστικές θρησκείες έχουν τον ίδιο Θεό της Π.Διαθήκης).
Λέει ότι ο Θεός είναι αποκομμένος από τον κόσμο και ότι υπάρχει κάποια "κτιστή θεία Χάρη" με εξουσιαστή και απόλυτο διαχειριστή τον Πάπα που την μοιράζει στον κλήρο για να τη δώσει στους υπόλοιπους. [Το παπικό εκκλησιαστικό δίκαιο που απορρέει από αυτές τις δοξασίες λέει ότι όποιος διαφωνήσει με τον αλάθητο Πάπα το ίδιο λεπτό χάνει τη θεία χάρη (που του δίνει ο Πάπας), και χάνει ταυτόχρονα και την ιερωσύνη.]

Μαρία Π. είπε...

Έχουμε λοιπόν εκδίωξη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού όπως λέει ο Απ.Παύλος ότι "το μυστήριο της ανομίας ενεργείται μέχρι να εκβληθεί εκ μέσου ο Κατέχων". Δούλευαν οι δυνάμεις του κακού να φτιάξουν ένα υποκατάστατο της αλήθειας που να επικρατήσει.
Η εικόνα που αποτυπώνει πλήρως αυτό το αντι-χριστο πνεύμα του Οικουμενισμού, ήταν όχι τόσο τα συλλείτουργα ακόμα και οι διάλογοι που βλέπουμε, αλλά η συγκλονιστική στιγμή (νομίζω ήταν στην Καμπέρα) όπου τα Ιερατεία όλων των θρησκειών, ενωμένα με επικεφαλής τον Πάπα, ύψωσαν τα χέρια και "ευλόγησαν" τα πλήθη.

Βλέπουμε λοιπόν σήμερα τους εκκοσμικευμένους (δυτικούς στην πράξη) Ορθόδοξους, να έχουν αυτή την σχέση με την Εκκλησία, και να νομίζουν ότι αγιάζονται με μηχανικό-παθητικό τρόπο, χωρίς προσωπική σχέση και κοινωνία με τον Κύριο.Δυστυχώς όμως με τη "λογική" αυτή (ότι ο αγιασμός εξαρτάται από τον επίσκοπο) βαδίζουν και όσοι φοβούνται τον "μολυσμό".
Δεν εννοούμε φυσικά ότι θα πάμε σε παπικούς ή αγγλικανούς, μη γένοιτο. Υπάρχουν σε όλα τα πράγματα κάποια όρια. Και επίσης θα αποφύγουμε περίεργες περιπτώσεις που βλέπουμε στο εξωτερικό. Στην Αμερική που είπατε ότι ζείτε δεν ξέρω τι επιλογές έχετε, καλό θα ήταν να βρει κάποιος έναν ιερέα που τον αναπαύει συνειδησιακά (γιατί ο σκανδαλισμός είναι ο "μολυσμός της συνείδησης" που λέει ο Απ.Παύλος, και μας κάνει κακό, "ότι δεν γίνεται εκ πίστεως είναι αμαρτία").
Τώρα στην Ελλάδα υπάρχουν συνειδητοί οικουμενιστές επίσκοποι υπάρχουν αδιάφοροι-αθεολόγητοι, υπάρχουν και λίγοι καλοί επίσκοποι που προσπαθούν, και περιμένουμε να δούμε περισσότερα όσο αγριεύουν τα πράγματα, όπως ο Ναυπάκτου που δεν υπέγραψε τις αποφάσεις της συνόδου, ή ο Κυθήρων, και ο Πειραιώς.
Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα να κοινωνήσω από ένα ιερέα (εννοείται Ορθόδοξο), που έχει μνημονεύσει έναν οποιονδήποτε επίσκοπο της Ελλαδικής Εκκλησίας, γιατί ξέρω ότι τα περί μολυσμού είναι ανυπόστατα. Θα μολυνόμασταν τότε και από τα προσωπικά αμαρτήματα του επισκόπου. Αν όμως κάποιος έχει πρόβλημα, ας πάει σε ενορία που μνημονεύεται καλός επίσκοπος (για το θέμα του "μολυσμού της συνείδησης"). Εννοείται φυσικά ότι δεν θα πηγαίνει όπου ακούγονται ετεροδιδασκαλίες.
Σήμερα βέβαια δεν κηρύσσεται κάποια συγκεκριμένη αίρεση όπως π.χ. ο αρειανισμός.
Γι΄αυτό λέμε ότι ο Οικουμενισμός είναι η πιο ύπουλη αίρεση που έχει εμφανιστεί.
Γιατί ακριβώς μεταλλάσσεται σταδιακά η Ορθοδοξία και ουσιαστικά μας απορροφά η Δύση εκ των έσω.

Ανώνυμος είπε...

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ Π.: ΜΑΡΙΑ ΚΑΤΑ ΑΡΧΑΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΚΟΛΟΥΘΩ ΤΟ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟ ΠΑΛΑΙΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ, ΕΙΜΑΙ ΜΕΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΙΣ ΤΟ ΘΕΜΑ,ΕΙΣ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟΝ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΟΤΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΕΝΑΙ ΑΙΡΕΣΙΣ,ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ.ΕΙΣ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟΝ ΑΥΤΟ ΑΣ ΕΙΔΟΜΕΝ ΤΙ ΛΕΓΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ.-ΟΙ ΑΡΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΟΥΤΕ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚ-
ΚΛΗΣΙΑ.ΓΙ'ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΑΓΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ,ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ.ΓΙΑΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ..- ΕΙΣ ΑΛΛΟ ΣΗΜΕΙΟ ΛΕΓΕΙ-ΕΙΝΑΙ ΟΦΘΑΛΜΟΦΑΝΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΟΜΜΑΤΟΥΣ ΟΤΙ Η ΕΝΤΟΛΗ ΑΥΤΗ ΟΡΙΖΕΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΚΑΝΕΝΑ ΑΓΙΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΩΣ ΑΚΥΡΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ.-ΠΗΓΗ:Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΒΙΒΛΙΟ ΣΕΛ.228-231.

Μαρία Π. είπε...

Επειδή μακρυγόρησα (αναγκαστικά, γιατί τίποτα δεν είναι αυτονόητο), και το τελευταίο τμήμα το έγραψα βιαστικά θέλω να εξηγήσω μια πρόταση που δεν διατύπωσα σωστά, και μπορεί να παρερμηνευτεί, την εξής:
"Δεν εννοούμε φυσικά ότι θα πάμε σε παπικούς ή αγγλικανούς, μη γένοιτο. Υπάρχουν σε όλα τα πράγματα κάποια όρια. Και επίσης θα αποφύγουμε περίεργες περιπτώσεις που βλέπουμε στο εξωτερικό. Στην Αμερική που είπατε ότι ζείτε δεν ξέρω τι επιλογές έχετε.."

Δεν εννοούσα φυσικά ότι οι παπικοί ή οι αγγλικανοί "έχουν εκκλησία και μυστήρια" στα οποία "δεν πρέπει να πάμε" (αν είναι δυνατόν), αλλά επειδή είπατε ότι ζείτε στην Αμερική, το είπα έχοντας στο μυαλό μου περιπτώσεις συλλείτουργων και συμπροσευχών Ορθόδοξων με αιρετικούς σε Ορθόδοξους Ναούς, που βλέπουμε στο διαδίκτυο να συμβαίνουν στο εξωτερικό ή και κάποιες οικουμενιστικές ανάμικτες μονές στις οποίες δεν πρέπει να πηγαίνει κανείς.

Σχετικά με όσα λέτε στο τελευταίο σχόλιο συμφωνούμε όλοι.Σαφώς οι αιρέσεις είναι δαιμονικά δημιουργήματα, δεν έχουν μυστήρια, δεν έχουν ευλογία, αλλοιώνουν τον τρόπο σκέψης μας και μας αποκόβουν από τον Κύριο, καταργώντας την Σωτηρία μας.
Λέτε όμως ότι είστε μέλος της Ορθόδοξης Ελληνικής Εκκλησίας. Άρα απ΄ότι καταλαβαίνω αυτά που γράψατε περί οικουμενισμού και αιρέσεων, είναι για τον Παπισμό και τον Προτεσταντισμό.

Στο πρώτο σχόλιο γράψατε:

ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΤΑΙ ΥΠΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ Η ΙΕΡΕΩΣ ΠΟΥ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ.ΔΟΙΤΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΠΟΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΜΕΝ ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΜΙΑΝ ΘΕΙΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΙΣ


Διαχωρίζοντας λοιπόν τις περιπτώσεις που αναφέραμε πριν, έχουμε την Ελλαδική Εκκλησία με τις χιλιάδες ενορίες και τους περίπου 10.000 κληρικούς και χιλιάδες πιστούς (ανάμεσα στα υπόλοιπα εκατομμύρια άθεων αδιάφορων και αιρετικών), και τις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες με αντίστοιχα δεδομένα, που κάποιες μάλιστα δεν συμμετείχαν στην σύνοδο, και άλλες όπως της Βουλγαρίας κονιορτοποίησαν τις αποφάσεις της, από της Σερβίας πολλοί επίσκοποι δεν υπέγραψαν κτλ.. Επίσης στην Ουκρανία ο κόσμος ξεσηκώθηκε εν΄όψει της επίσκεψης του Πάπα.

Άρα είμαστε μακρυά από το να χαρακτηρίσουμε όλη την Ορθοδοξία σαν μία ακόμα αίρεση όπως ο Παπισμός ή το χάος των Προτεσταντών. Τα Ορθόδοξα δόγματα υπάρχουν όπως υπάρχει και ο πνευματικός αγώνας, το αγιοπατερικό βίωμα και η στενή σχέση και κοινωνία με τον Κύριο ας είναι και σε λίγους (οι πολλοί ξέρουμε ότι είναι αποστατημένοι).

Γι αυτό οι 2 πατέρες π. Ν.Μανώλης και π.Θ.Ζήσης είπαν ΞΕΚΑΘΑΡΑ ότι ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας (και των υπόλοιπων Ορθόδοξων χωρών), ότι ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΕΓΚΥΡΑ, και Ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΑΚΩΛΥΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟΣ.

Μαρία Π. είπε...

Άρα μένει να καταλάβουμε ότι κάποιοι συγκεκριμένοι οικουμενιστές επίσκοποι δεν είναι άξιοι να μετατρέψουν ολόκληρη την Ορθοδοξία σε αίρεση.
Η Ορθοδοξία σαν Δόγμα και Βίωμα είναι ανίκητη και "περιβεβλημένη τον ήλιον" τον Ίδιο τον Κύριο, και ζει μέσα σε ανθρώπους (Σώμα της Εκκλησίας είναι οι άνθρωποι).
Πρέπει να απομονώσουμε τους οικουμενιστές από το Σώμα της Εκκλησίας, και το ίδιο το Σώμα να είναι σε διαρκή μετάνοια και ζωντανή κοινωνία με την Κεφαλή του, τον Κύριο, ["να περπατάει όσο έχει το φως ώστε το σκοτάδι να μην το καταλάβει" όπως είπε ο Κύριος].
Να μην ολοκληρωθεί η μετάλλαξη σε παπισμό, δηλ. να γίνουμε μια "συκιά με φύλλα" χωρίς καρπούς που ο Θεός θα την καταραστεί.
Ένα κουφάρι, ένα οικοδόμημα μιας διοίκησης του κλήρου με ένα τυπολατρικό "κοινό" χωρίς πνευματικό περιεχόμενο, χωρίς την άκτιστη Θεία Χάρη του Κυρίου, χωρίς τον Ίδιο τον Κύριο που είναι το Α και το Ω.

Δείτε την πρώτη πρόταση της επιστολής προς Φιλιππησίους
1 Παῦλος καὶ Τιμόθεος, δοῦλοι ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, πᾶσι τοῖς ἁγίοις ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τοῖς οὖσιν ἐν Φιλίπποις σὺν ἐπισκόποις καὶ διακόνοις·
2 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ.

Πρώτα αναφέρει τους πιστούς μετά τους επισκόπους και διακόνους, και λέει ΡΗΤΑ (όπως και σε όλες τις επιστολές), ότι η Χάρις και ο Αγιασμός είναι από Θεού πατρός και Κυρίου Ι.Χ.

Η ουσία του οικουμενισμού είναι ότι εκδιώκει τον Κύριο ως "περιττό" αφού σύμφωνα με αυτόν "τον αγιασμό χορηγούν τα Ιερατεία των θρησκειών", κατά τον ίδιο τρόπο που η Νέα Εποχή Τον εξαφανίζει σαν Μόνο Θεό και Σωτήρα μετατρέποντάς τον σε Κοσμικό Χριστό-Μεγάλο Διδάσκαλο όπως οι άλλοι Μύστες κτλ..
Αυτά επιχειρούν να φέρουν και στα σχολεία μετατρέποντας το μάθημα των θρησκευτικών σε νεο-εποχίτικο δηλητήριο.

Ανώνυμος είπε...

Και πάλι η Μαρία μίλησε σωστά και δεν συμφωνεί με τις στρεβλές απόψεις των αποτειχισμένων.

Μαρία Π. είπε...

Να συμπληρώσω κάτι, για να μη μένουν κενά.Όταν λέμε ότι δεν είμαστε μια ακόμα αίρεση και έχουμε Μυστήρια και αγιασμό, επειδή αυτά είναι του Κυρίου, δεν σημαίνει ότι ησυχάζουμε ή ότι είμαστε ευχαριστημένοι με όλη αυτή την κατάσταση που επικρατεί.
Είπα και πριν ότι μεταλλασσόμαστε σε παπικό μόρφωμα (σαν θεσμικό οικοδόμημα, αλλά και σαν βίωμα στους πολλούς παρόλο που υπάρχουν και οι λίγοι κληρικοί και λαϊκοί με αγιότητα).
Είμαστε πλήρως απογοητευμένοι από την διοίκηση της Εκκλησίας.Δεν αντιδρά ούτε απέναντι στο άθεο κράτος ούτε απέναντι στις οικουμενιστικές επιλογές του Πατριαρχείου με αποκορύφωμα την ψευδοσύνοδο, όταν μάλιστα ξέρουμε τι έρχεται.Γι αυτό θα είμαστε στις επάλξεις, και απέναντι στους άθεους πολιτικούς και απέναντι στους οικουμενιστές που πρέπει να τους απομονώσουμε και να τους αποβάλουμε οριστικά από το Σώμα της Εκκλησίας.

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστούμε την κα Μαρία για τα σχόλια της!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

@ Μαρία
Ἰσορροπημένες θέσεις - Εὖγε!

Ανώνυμος είπε...

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: ΜΑΡΙΑ, ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΕΤΑ ΠΑΠΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΩΝ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΚΗΝ,ΕΧΕΤΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΔΙΚΑΙΟΝ.ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΠΕΙΔΗ Ο ΑΠΟΔΗΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΥΠΑΓΕΤΕ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ. ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΓΝΩΣΤΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΑ ΔΡΩΜΕΝΑ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ, ΔΙΑ ΤΑ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ TOY ΠΑΠΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΚΑΤΟΧΩΝ ΤΟΥ.
Ο ΣΟΦΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΛΕΓΕΙ ΜΙΑ ΠΑΡΟΙΜΙΑ." TO ΨΑΡΙ ΑΡΧΙΖΕΙ NA ΜΥΡΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ" ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΕΑΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΟΡΦΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΕΓΩΝΤΑΙ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΑ ΤΕ-
ΛΟΥΝ ΕΧΟΥΝ ΘΕΙΑ ΧΑΡΙΝ.

Ανώνυμος είπε...

ΜΑΡΙΑ, Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗΝ ΤΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ".....O ΚΥΡΙΟΣ ΟΤΑΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ ΤΟΥΣ ΜΑΡΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥΣ ΠΑΛΑΜΑΔΕΣ..............ΝΑ ΣΤΕΡΕΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΧΑΡΑΝ ΜΕΓΑΛΗΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑΝ ΜΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ". Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ Π. ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΩΜΑΝΙΔΗΣ ΕΓΡΑΨΕ " Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΤΗΣ ΤΑ ΔΙΟΡΘΩΝΟΥΝ ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΑΙ ΣΥΝΟΔΟΙ"
HAVE A NICE LENT. REGARDS, FROM CALIFORNIA USA

Μαρία Π. είπε...

Σας είπα ήδη αγαπητέ αδελφέ, και είναι αυτονόητο, ότι δεν πρέπει να πηγαίνουν οι Έλληνες του εξωτερικού σε ανάμικτες μονές (Καθολικών και "Ορθοδόξων") όπως π.χ. του Bose (αν δεν κάνω λάθος).Μην ξεχνάμε ότι έπεσε φωτιά στο Σπήλαιο της Βηθλεέμ μετά την επίσκεψη Βαρθολομαίου-Πάπα, όπως και στο ναό της "Μαρίας των Αγγέλων" στην Ασίζη μετά τις συμπροσευχές.
Ο Κύριος είπε όταν δούμε "το βδέλυγμα της ερημώσεως εστώς εν τόπω αγίω" να φεύγουμε.Δεν είναι μόνο για το τελικό βδέλυγμα (τον αντίχριστο), αλλά και για κάθε βδέλυγμα.
Δεν αναφερόμαστε σε ανθρώπους αλλά σε αυτό που κουβαλούν και εκπροσωπούν.
Ο παπισμός είναι ιησουιτισμός. Ο π.Ν.Λουδοβίκος (τον αναφέρω γιατί σπούδασε στο εξωτερικό και συμμετέχει σε διαλόγους οπότε αν αυτός τους κατηγορεί φανταστείτε τι γίνεται) λέει σε μια ομιλία του για κάποιους συμφοιτητές του, Καθολικούς.
Πήγε στη "χειροτονία" του ενός, και μετά τον κάλεσε στο σπίτι του για να το γιορτάσουν.
"Πάω (λέει) το βράδυ στο σπίτι, ακούω ένα σκληρό ροκ, τι να δω, ξεσαλωμένοι όλοι (με ή χωρίς άμφια), να πίνουν να καπνίζουν και να χοροπηδάνε σαν κατσίκια.Τους λέω "τι κάνετε εδώ;", μου λένε "γιατί; μοντέρνοι νέοι είμαστε".Πάω (λέει) την άλλη μέρα, και έβλεπε αυτός (ο παπικός που χειροτονήθηκε την προηγούμενη μέρα), μια "ταινία" και μόλις με είδε σκοτώθηκε να την κλείσει.Του λέω "τι βλέπεις;" και μου λέει "άκουσε να δεις, εγώ στη χειροτονία μου υποσχέθηκα αγαμία, και όχι παρθενία".Έπαιζε με τις λέξεις.Αλλά που να βρεθεί πνευματικότητα (συνεχίζει ο π.Λουδοβίκος), ο παπισμός είναι ένα κοσμικό υποκριτικό ιησουίτικο μόρφωμα."
Με συγχωρείτε που τα είπα έτσι "ανοιχτά" αλλά δυστυχώς αυτός είναι ο χριστιανισμός της Δύσης.
Όλα διαστρεβλωμένα.Δεν κοινωνούν Σώμα και Αίμα Χριστού αλλά την όστια.Οι προτεστάντες λένε καθαρά ότι η "κοινωνία" που κάνουν συμβολίζει απλώς το Σώμα και Αίμα αλλά δεν είναι (ξέρουν δηλαδή και οι ίδιοι ότι δεν έχουν Θεία Χάρη).
Οι Πατέρες μας δίνουν την εικόνα του ήλιου με τις ακτίνες του για τον Θεό και την Άκτιστη Θεία Χάρη.Το φως και η θερμότητα σαν έννοιες είναι άλλα μεγέθη, τελείως διαφορετικά από τον ήλιο αυτόν καθεαυτόν όπως και η Θεία Χάρη δεν είναι η Ουσία Του.Δεν μετέχουμε της Ουσίας Του, αλλά ανάμεσα σ΄εμάς και σε Εκείνον υπάρχει πραγματική ένωση (όπως μπορούμε να πούμε σχηματικά ότι είμαστε "ενωμένοι" με τον ήλιο αφού το φως και η θερμότητα μας τυλίγουν).
Έτσι δημιουργείται η αγιότητα, από την Άκτιστη Θεία Χάρη που έρχεται με την μετάνοια, την ταπείνωση, και την τήρηση του Λόγου του Θεού, σε "καρδία συντετριμμένη και τεταπεινωμένη", και έχουμε στην Ορθοδοξία τόσα ιερά λείψανα Αγίων αλλά και τον καθημερινό αγιασμό χιλιάδων πιστών στην αφάνεια. Δείτε στα πρωην κομμουνιστικά κράτη πόσοι χιλιάδες νεομάρτυρες από τα άθεα καθεστώτα.
Στον παπισμό ο Θεός είναι "κάπου ψηλά" αποκομένος, και ο επί γης "θεός"τους είναι ο Πάπας. Στο Βατικανό ο Άγιος Πέτρος είναι γεμάτος με αγάλματα και μούμιες από Πάπες.
Είναι η "πόρνη" της Αποκάλυψης που αντιπαρατίθεται στην "γυνή την περιβεβλημένη τον ήλιο", είναι το κακέκτυπο χριστιανισμού.
ΑΠΟΡΩ, με κάποιους ανθρώπους πως δεν βλέπουν τα αυτονόητα. Και μιλούν για "καλές κοινωνικές σχέσεις" για να δικαιολογήσουν το Πατριαρχείο.
Σήμερα διαβάζουμε ότι ο Πατριάρχης καθιέρωσε μηνιαία λειτουργία σε παπικό ναό.Άίσχος!!!
Πως μπορεί να έρθει η Θεία Χάρη σε ανθρώπους που μπαίνουν σε παπικό ναό να λειτουργήσουν, όταν γνωρίζουν ότι έτσι καταρρίπτονται στα μάτια του κόσμου οι διαχωριστικές γραμμές μας (λαϊκός οικουμενισμός) με τον Παπισμό που δημιούργησε ο διάβολος για να εμπαίζεται ο Θεός και η Αλήθεια του;

Ανώνυμος είπε...

Πως μπορεί να έρθει η Θεία Χάρη σε ανθρώπους που μπαίνουν σε παπικό ναό να λειτουργήσουν, όταν γνωρίζουν ότι έτσι καταρρίπτονται στα μάτια του κόσμου οι διαχωριστικές γραμμές μας (λαϊκός οικουμενισμός) με τον Παπισμό που δημιούργησε ο διάβολος για να εμπαίζεται ο Θεός και η Αλήθεια του;

Μαρια συνεπώς δεν υπάρχει χάρη σε αυτούς τους λειτουργούς; Αν είναι ευκολο απάντησε μου γιατί με ενδιαφέρει η γνώμη σου.

Υγ. Θα παρακαλέσω και το μπλογκ να αναρτήσει το ερώτημα.

Μαρία Π. είπε...

Επίσης αγαπητέ αδελφέ, Καλή (υπόλοιπη) Σαρακοστή και σ΄εσάς, [και στον κ.Παπαδόπουλο και τους υπόλοιπους αδελφούς/-ες], και τους δικούς μας χαιρετισμούς από την Ελλάδα.
Μακάρι να επαληθευτούν όσα είπατε, ο Θεός ξέρει "αν έχουμε μέρες" και θα κατευθύνει ανάλογα τα πράγματα.Εκείνος ελέγχει την κατάσταση και θα πει την τελευταία λέξη, ο διάβολος δεν είναι ανεξέλεγκτος, παίρνει την άδεια για οτιδήποτε κάνει. Αλλά επιτρέπει ο Θεός να συμβαίνουν αυτά, και λόγω της αποστασίας μας αλλά και για να αφυπνιστούμε και να αγωνιστούμε κι εμείς για τα πολύτιμα τζιβαϊρικά που έλεγε ο Μακρυγιάννης, την πίστη και την πατρίδα μας.

Μαρία Π. είπε...

Aδελφέ (1.59), δεν είμαστε θεολόγοι, ούτε φωτισμένοι οπότε όλοι πέφτουμε σε λάθη.Αλλά θα προσπαθήσω να πω πως βλέπω τα πράγματα με βάση περισσότερο το πνεύμα και όχι το γράμμα, σε ότι έχω κατανοήσει.
Καταρχήν τα Μυστήρια δεν είναι μηχανικές-παθητικές μαγικές τελετουργίες. Αυτό είναι επίσης παπικό λόγω ακριβώς ότι δεν έχουν Θεία Χάρη, δεν την γνωρίζουν και δεν την βιώνουν.
Το Φιλιόκβε επινοήθηκε για να κάνει τον Πάπα "θεό επί της γης". Εφόσον το Άγιο Πνεύμα "εκπορεύεται και εκ του Υιού", και ο Πάπας είναι ο Vicarius Filii Dei δηλ. ο "Αντιπρόσωπος του Υιού του Θεού επί της γης", άρα "διαχειρίζεται" το Άγιο Πνεύμα και ότι σημαίνει αυτό.
Έχει την απόλυτη πνευματική δικαιοδοσία (εξ ου και τα συγχωροχάρτια κτλ..), να "αγιάζει" ή όχι τους ανθρώπους (οι οποίοι φυσικά θεωρούν ότι γίνεται, επειδή το κάνει ο Πάπας, χωρίς καμιά άλλη προϋπόθεση).

Στην Ορθοδοξία έχουμε μια ζωντανή προσωπική αγιαστική κοινωνία του ανθρώπου με τον Ίδιο τον Κύριο που τον κάνει σταδιακά "καινή κτίση", και μέσα σε αυτήν εντάσσονται και τα Μυστήρια (που διακονεί ο ιερέας), τα οποία είναι επιπλέον μέσα αγιασμού (εκτός την προσευχή και τη μελέτη του Λόγου του Θεού) με κορυφαίο την Θεία Κοινωνία που μας ενώνει (κυριολεκτικά) με τον Κύριο όταν η καρδιά μας είναι ανοιχτή για να έρθει και να την κάνει Ναό δικό Του.
Αν αυτό δεν συμβαίνει, όπως βλέπουμε πλέον σε τεράστιο ποσοστό και σ΄εμάς τους Ορθόδοξους, τότε ο άνθρωπος δεν λαμβάνει αγιασμό και δεν ωφελείται. Μπορεί να είναι χρόνια μέσα στην εκκλησία και αντί να αγιάζεται, να γίνεται όλο και χειρότερος.
Ο Άγιος Νικόδημος εξηγεί πολλά πράγματα, και κυρίως ο Άγιος Συμεών κ.α., που λέει ότι το Άγιο Πνεύμα και την Θεία Χάρη ο άνθρωπος τα αισθάνεται και σωματικά, και πρέπει να τα αισθάνεται, με θέρμη της καρδιάς, με δάκρυα, με συγκλονισμό και συντριβή. Υπάρχουν συγκινησιακές καταστάσεις στις αιρέσεις αλλά δεν έχουν καμιά σχέση με την γνήσια αγιοπνευματική εμπειρία.

Στο θέμα τώρα της ερώτησής σου, κάποιος μπορεί να πει, ότι οι κληρικοί που θα πάνε στον παπικό ναό είναι χειροτονημένοι, επομένως ο Θεός "είναι υποχρεωμένος", "να καταπέμψει το Άγιο Πνεύμα" και να κάνει την μεταβολή. Αυτό είναι το τυπικό της υπόθεσης.
Δεν είναι έτσι κι αλλιώς "υποχρεωμένος" ο Θεός, πόσο μάλλον όταν πηγαίνουν σε παπικό ναό. Αλλά ακόμα και αν δεχτούμε ότι γίνεται η μεταβολή, θα λάβουν αυτοί οι άνθρωποι καθώς θα κοινωνήσουν, την Θεία Χάρη και τον αγιασμό ή θα λάβουν "κρίμα και κατάκριμα";
"Πως μπορεί να έρθει η Θεία Χάρη σε ανθρώπους που μπαίνουν σε παπικό ναό να λειτουργήσουν, όταν γνωρίζουν ότι έτσι καταρρίπτονται στα μάτια του κόσμου οι διαχωριστικές γραμμές μας (λαϊκός οικουμενισμός) με τον Παπισμό που δημιούργησε ο διάβολος για να εμπαίζεται ο Θεός και η Αλήθεια του;"

Θα μπορούσαμε φυσικά σε όλα αυτά να αφήσουμε ένα "παραθυράκι" π.χ. κάποιων άσχετων που μπορεί να πάνε καλοπροαίρετα από άγνοια, π.χ. κάποια μαμά με ένα παιδάκι, κάποιος νέο παιδί που δεν ξέρει πολλά (γιατί οι γέροντες είναι περισσότερο αδικαιολόγητοι αν μπουν σε παπικό ναό).
Δεν μπορούμε όμως επειδή πάντα υπάρχουν πράγματα που ανήκουν μόνο στον Θεό (που θα σώσει με πολλούς τρόπους πολλούς ανθρώπους έστω και την τελευταία στιγμή "ως δια πυρός"), να είμαστε τόσο τραγικά αδιάφοροι ή εγκληματικά εφησυχασμένοι.

Μαρία Π. είπε...

Είδαμε σήμερα ένα βίντεο 2 μητροπολιτών (Καισαριανής και Κορίνθου), και πραγματικά νιώθει κανείς αγανάκτηση, όχι μόνο με τον τρόπο που μιλούν (κυρίως ο πρώτος) αλλά και με το περιεχόμενο (δεν ξέρουν, δεν είδαν, δεν άκουσαν για οικουμενισμό, δεν το είπε λέει καμιά Σύνοδος ότι είναι αίρεση), και πως αντιλαμβάνονται το δικό τους ρόλο και των πιστών. Φαίνεται καθαρά η Δεσποτοκρατία, αυτό το ιδιότυπο παπικό ομοίωμα αλαζονικής εξουσίας, και "αλάθητου".
https://www.youtube.com/watch?v=pJ3xyYRBo2Y

Στην ερώτησή σου "αν υπάρχει χάρη σε αυτούς τους λειτουργούς", επί της ουσίας αν κάποιος είναι σε τέτοια οικτρή πνευματική κατάσταση ώστε να μην αντιλαμβάνεται τα αυτονόητα, ο ίδιος δεν έχει φωτισμό, ούτε γεύεται τη θεία Χάρη.
Από την άλλη βέβαια ένας οποιοσδήποτε κληρικός, εφόσον είναι χειροτονημένος, ο Θεός μπορεί να χρησιμοποιήσει τα χέρια του για να δώσει την Θεία Κοινωνία, να είναι π.χ. σε Ορθόδοξο Ναό στην Τουρκία, να τελέσει το Μυστήριο και ο Κύριος να δώσει αγιασμό σε ένα ή δύο ή περισσότερους ανθρώπους (μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και πολλοί Τούρκοι κρυπτοχριστιανοί).
Είναι λίγο περίεργα αυτά, γι αυτό είπα ότι δεν τα ξέρουμε όλα και δεν πρέπει να λέμε ανυπόστατα πράγματα.Αλλά σε καμιά περίπτωση οι εξαιρέσεις που ανήκουν στον Κύριο δεν πρέπει να ανατρέπουν τα αυτονόητα. Γιατί δηλαδή να πάμε εμείς σε ένα ιερέα που ξέρουμε ότι κάθε μήνα κάνει λειτουργία σε παπικό ναό; Πρέπει να αποκτήσουμε νου Χριστού (τουλάχιστον όσο μπορούμε).
Η Εκκλησία σχεδόν πάντοτε είχε επισκόπους κυρίως από την τάξη των μοναχών και μάλιστα σε κατάσταση αγιότητας όπως τόσοι και τόσοι Άγιοι Γρ.Παλαμάς, Ι.Χρυσόστομος κ.α.].Σήμερα η κατάσταση είναι απελπιστική.

Ανώνυμος είπε...

Σωστά τα λέει η Μαρία.

Υψ.

Ανώνυμος είπε...

Μαρία καλά τα λες. Άσχημη η σημερινή κατάσταση αλλά δεν αφήνει ο Θεός και δεν πρέπει ν απελπιζόμαστε.

Φώτης

Μαρία Π. είπε...

Αγαπητέ Φώτη συμφωνώ, η κατάσταση είναι απελπιστική αλλά ελεγχόμενη από τον Κύριο, που τα προείπε όλα.Δεν απελπιζόμαστε απλά βλέπουμε μια συντονισμένη επίθεση στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια σε όλα τα επίπεδα, και γενικά στην Ορθοδοξία, χωρίς να υπάρχει αντίσταση.Και άλλοι επαναπαύονται με τις προφητείες αναγέννησης, άλλοι πανικοβάλονται και πέφτουν σε πλάνες κτλ.. Πρέπει να προχωρήσουμε σωστά, και το δύσκολο είναι ότι οι καταστάσεις αυτές είναι λεπτές και περίεργες.Και δεν πρέπει να συγκρίνουν κάποιοι με αντίστοιχες του παρελθόντος και να θεωρούν ότι υπάρχουν εύκολες λύσεις, γιατί κάθε εποχή έχει άλλα δεδομένα.
Θέλω να πω όμως στον αδελφό (1.59), (επειδή δεν θέλω να είμαι άδικη), ότι οι δικές μου εκτιμήσεις για την κακή (και οικτρή όπως είπα) πνευματική κατάσταση κάποιων ανθρώπων ήταν με βάση γεγονότα που βλέπουμε (το ότι δέχονται να λειτουργούν σε παπικό χώρο, όταν ξέρουν τι γίνεται παγκοσμίως με αυτό το θέμα). Από κει και πέρα όμως θέλω να διευκρινίσω ότι ο μόνος καρδιογνώστης είναι ο Θεός, και ένας κληρικός που κάνει κάποια πράγματα δεν σημαίνει πάντα ότι τα πιστεύει.Υπάρχει και η περίπτωση της κακώς εννοούμενης υπακοής γιατί π.χ. έτσι έχει διδαχτεί στη θεολογική σχολή, αλλά αν είναι καλοπροαίρετος ο Θεός θα τον φωτίσει, και θα εναντιωθεί έστω και εκ των υστέρων, σε όλα αυτά που γίνονται με το πρόσχημα της εξυπηρέτησης λες και η Εκκλησία είναι ένα "ευαγές ίδρυμα" και "στεγάζεται" όπου νά ναι, και μάλιστα σε παπικό χώρο, με όλη τη σημειολογία και το αντίκτυπο που έχει. Ευχόμαστε ο Θεός που "πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν" να τους/μας φωτίσει όλους.

Αναξαγόρας Π. είπε...

Τα Μυστήρια της Εκκλησίας,κυρία Παπαδάκη,μολύνονται από τους ανθρώπους;

Μαρία Π. είπε...

4.20 (15/3/17)
Όχι κ. Αναξαγόρα, φυσικά δεν μολύνονται γιατί δεν είναι δικά τους.Ούτε αγιάζουν ούτε μολύνουν οι άνθρωποι.Το είπα πολλές φορές. Κτίσματα είμαστε, ταλαίπωρα και ανάξια.Η μόνη αξία μας είναι ο Χριστός (αν τον έχουμε).Οι ιερείς εύχονται και προσεύχονται, και διακονούν στο Άγιο Θυσιαστήριο λόγω της ειδικής Χάρης που πήραν κατά τη χειροτονία τους για να τελούν τα Μυστήρια και την Θεία Λειτουργία. Τα Μυστήρια όμως είναι του Κυρίου, η ιερωσύνη της Εκκλησίας, και είναι διακονία.Ο Κύριος είναι ο Προσφέρων και Προσφερόμενος, ο Θύτης και το Θύμα. Τα υπόλοιπα είναι παπικές δοξασίες και απορρέουν από την πνευματική απόλυτη εξουσία και "θεοποίηση" του Πάπα.

Όταν λέμε όμως ότι δεν πρέπει να συμμετέχουμε σε όλα αυτά, πρέπει να βρούμε τα όρια με βάση το "νου Χριστού" αλλά και την κοινή λογική. Γιατί να πάμε π.χ. στα συλλείτουργα, ή στον παπικό ναό που τελείται Ορθόδοξη Θεία Λειτουργία; Ακόμα και αν δεν "μολύνεται" ένα Μυστήριο έτσι όπως το εννοούμε, να γίνεται δηλαδή όπως των αιρετικών, λόγω της παρουσίας τους [και σαφώς ο Κύριος είναι ο απόλυτος Κυρίαρχος στα πάντα, εξάλλου τώρα βλέπουμε να κοινωνούν στους Ναούς ανεξέλεγκτα όλα τα παιδιά όταν πηγαίνουν με το σχολείο, ακόμα και άλλων εθνικοτήτων, δηλ. και Καθολικά, και δεν μπορούμε να πούμε ότι μολύνεται η Θεία Κοινωνία], με την παρουσία μας όμως "νομιμοποιούμε" αυτό που γίνεται. Δεν βοηθάμε ούτε τους ίδιους να καταλάβουν τι κάνουν.
Αλλά το θέμα αυτό έχει και κάποια όρια.Όταν γίνει το "κοινό ποτήριο" που θα τελείται από κοινού από Καθολικούς και Ορθόδοξους θα συμμετέχουμε;Θα υπάρχει Θεία Χάρη;
Γιατί και ο π.Ι.Ρωμανίδης μας λέει ότι στον Καθολικισμό έχουν μόνο την αποστολική διαδοχή (δια της χειροτονίας) ως διασφάλιση τέλεσης των Μυστηρίων (με ακούσιο τρόπο), ενώ στην Ορθοδοξία δεν έχουμε μόνο την αποστολική διαδοχή αλλά κυρίως την διαδοχή της ορθής πίστης (ώστε εκούσια να λαμβάνεται η Θεία Χάρη).Το τονίζει πάρα πολύ.

Αλλά η βαθύτερη ουσία όλων αυτών είναι όσα γίνονται εσωτερικά μέσα στην ψυχή του ανθρώπου.Τα Μυστήρια δεν είναι "μαγικές τελετουργίες" όπου λες ένα "μάντραμ" και γίνεται ένα "μαγικό ελιξήριο" που προκαλεί κάποια πράγματα.
Η θεία Κοινωνία παραδόθηκε από τον Κύριο την τελευταία νύχτα ως η έσχατη φανέρωση της αγάπης Του, "αυτό είναι το Σώμα Μου που κομματιάζεται για σας, αυτό είναι το Αίμα Μου που χύνεται για σας, τούτο κάνετε για να Με θυμάστε.." Τι να πούμε με αυτά τα λόγια, με αυτή τη Θυσία του Κυρίου, που είναι το Αρνίον το Εσφαγμένο προ καταβολής κόσμου, η Άκρα Ταπείνωσις.. Αν ο άνθρωπος δεν τα βιώνει όλα αυτά, αυτή την χωρίς λόγια Αγάπη του Κυρίου προσωπικά προς τον ίδιο, πως θα εκπληρωθεί μέσα του η πρώτη και μεγάλη Εντολή "Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου" από την οποία απορρέουν τα πάντα (το μίσος του "κόσμου" και της σύγχρονης ειδωλολατρείας, η μετάνοια, η ταπείνωση) ώστε να έρθει και η Θεία Χάρη (που έρχεται μόνο σε καρδία συντετριμμένη και τεταπεινωμένη;) Τι είναι η Θεία Χάρη; Κάτι άγνωστο που δεν το αισθανόμαστε και έρχεται ακούσια στον άνθρωπο επειδή πήρε μέρος σε ένα Μυστήριο ενώ η καρδιά του είναι κλειστή και δεν έχει επαφή με τον Χριστό;

Μαρία Π. είπε...

Αν λοιπόν είναι σε ένα τέτοιο περιβάλλον που ξέρει ότι είναι προστάδιο της πλήρους ένωσης της αλήθειας με το ψεύδος, πως θα ησυχάσει η συνείδησή του ώστε να δεχτεί τη θεία Χάρη; Eίναι όπως αυτό που λέει ο Απ.Παύλος για τα ειδωλόθυτα, ότι επί της ουσίας δεν είναι τίποτα (του Κυρίου η γη και το πλήρωμα αυτής) η συνείδηση όμως του ανθρώπου μολύνεται, γιατί νιώθει ότι αυτό που κάνει δεν είναι σωστό, (ακόμα και αν η Θεία Κοινωνία αγιάσει κάποιους που πήγαν καλοπροαίρετα από άγνοια στα συλλείτουργα).
Συγγνώμη αν δεν τα περιγράφω και πολύ καλά, ή αν κάτι που λέω είναι μπερδεμένο, εξάλλου δεν είναι κανείς αλάθητος, απλά λέω έτσι περίπου πως τα βλέπω. Μακάρι να μην επιτρέψει ο Θεός να δούμε στην Ελλάδα όσα γίνονται ήδη στο εξωτερικό και να μπούμε σε τέτοια συνειδησιακά διλήμματα.
Καταλαβαίνω ότι χρειάζονται χώρους για την Θεία Λειτουργία, αλλά αν εννοούσαμε όλοι οι Ορθόδοξοι, την πνευματική ουσία της αίρεσης, θα πηγαίναμε καλύτερα σε σπίτια με τον παπά της ενορίας παρά σε παπικούς χώρους που τους "νομιμοποιούν" και στις δικές τους συνειδήσεις.
Δεν είναι αγάπη απέναντί τους η αποδοχή τους, γιατί δεν θα βγουν ποτέ από την πλάνη.
Πρέπει σταθερά και ανυποχώρητα να υπάρχει διαχωρισμός αλήθειας-ψεύδους και αυτό να φαίνεται.
Όσον αφορά την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας όπως και άλλων Ορθόδοξων χωρών το είπα πολλές φορές και το ξαναλέω και το τονίζω ότι έχει την Θεία Χάρη και τον Αγιασμό μέσα στα Ιερά Μυστήρια και όσα λένε κάποιοι ότι δήθεν με τη λογική των συγκοινωνούντων δοχείων έρχεται μόλυνση λόγω μνημόνευσης είναι πλάνες που μας αποκόβουν από το Σώμα της Εκκλησίας.

Μαρία Π. είπε...

Σχετικά με το Μυστήριο του Ευχελαίου, ο Άγιος Ιάκωβος μας λέει:

"14 ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας, καὶ προσευξάσθωσαν ἐπ' αὐτὸν ἀλείψαντες αὐτὸν ἐλαίῳ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου·
15 καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως σώσει τὸν κάμνοντα, καὶ ἐγερεῖ αὐτὸν ὁ Κύριος· κἂν ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκώς, ἀφεθήσεται αὐτῷ.
16 ἐξομολογεῖσθε ἀλλήλοις τὰ παραπτώματα, καὶ εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων, ὅπως ἰαθῆτε· πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη."

Bλέπουμε ότι σε όλα όσα λέει, εμπλέκεται η πίστη, η ταπείνωση (εξομολογείσθε αλλήλοις τα παραπτώματα), η συγχώρηση (εύχεσθε υπέρ αλλήλων όπως ιαθήτε), ως προϋποθέσεις για το Ιερό Μυστήριο.

Αναξαγόρας Π. είπε...

Λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:''Πράγματι,δεν είναι η ιερωσύνη υπαίτια για τα ανωτέρω κακά,αλλά εμείς,οι οποίοι,όσον βέβαια αφορά σ'εμάς,τη ΜΟΛΥΝΑΜΕ με τόσες αναισχυντίες,βάζοντας στις τάξεις του κλήρου τυχαίους ανθρώπους".
Τα λέει καλά ο Χρυσόστομος;

Μαρία Π. είπε...

Πολύ σωστά μιλάει ο Άγιος.Εννοεί ότι η ιερωσύνη πέφτει από το ύψος της και ευτελίζεται σαν πνευματικός θεσμός όταν μπαίνουν στις τάξεις του κλήρου ανάξιοι.Η λέξη "μολύναμε" έχει αυτό το νόημα και όχι ότι λόγω των ανάξιων είναι όλοι "μολυσμένοι" ώστε να "μολύνουν" και εμάς.
Ο Άγιος Πορφύριος έλεγε ότι μπορεί η βρύση να είναι σκουριασμένη αλλά το νερό περνάει (το έλεγε για τα προσωπικά αμαρτήματα του ιερέα).
Στην Επ. προς Εβραίους ο Απ. Παύλος μας λέει:
"O Aγιάζων (ο Κύριος) και οι αγιαζόμενοι (όλοι εμείς) εξ΄Ενός είναι πάντες, δια τούτο δεν επαισχύνεται να ονομάζει αυτούς (και εμάς) αδελφούς".
Και όταν τελειώνει η Θεία Λειτουργία ακούμε "Ευλογία Κυρίου και Έλεος έλθει εφ ημάς, η Αυτού Θεία Χάρη..."
Άρα ο Αγιασμός και η Ευλογία προέρχεται από Αυτόν.
Ο ιερέας ευλογεί με την έννοια ότι εύχεται για κάποια πράγματα με βάση και την ειδική Χάρη που πήρε να διακονεί το λαό του Θεού (όπως ευλόγησε π.χ. ο Ιακώβ τα παιδιά του λέγοντας ευχές για τον καθένα), όμως ο Θεός είναι που έχει τον Αγιασμό, και τον δίνει στον άνθρωπο μέσω της προσευχής, της τήρησης του Λόγου Του, και φυσικά μέσω των Ιερών Μυστηρίων της Εκκλησίας που διακονεί ο ιερέας (είτε άξιος είτε ανάξιος).

Όταν φυσικά έχουμε θέματα πίστεως του ιερέα εκεί αλλάζουν τα πράγματα γιατί η αποστολική διαδοχή (η συνέχεια από την εποχή των Αποστόλων δια της χειροτονίας) δεν είναι αρκετή (και οι Καθολικοί έχουν "αποστολική συνέχεια") αλλά χρειάζεται και η διαδοχή της αποστολικής πίστης.
Αυτή τη στιγμή όμως, όπως είναι τα πράγματα στην Ελλάδα υπάρχει ναι μεν ο συγκρητισμός και η θολούρα, υπάρχουν και συγκεκριμένοι οικουμενιστές (όπως ο μ.Σαββάτος που μιλάει για αδελφές εκκλησίες), αλλά απέχουμε πολύ από το να πούμε ότι οι 10.000 περίπου κληρικοί είναι αιρετικοί ή ότι διδάσκουν αιρέσεις.
Μπορεί να πούμε ότι οι περισσότεροι είναι ακατάρτιστοι, άλλοι αδιάφοροι, άλλοι έχουν την κακώς εννοούμενη υπακοή "άχρι καιρού" κτλ.. αλλά δεν είναι κάποιος συνειδητός αιρετικός ώστε να μην κοινωνήσουμε από τα χέρια του.
Πόσο μάλλον δεν μολύνεται η θεία Κοινωνία επειδή μετά το τέλος της μεταβολής των Τιμίων Δώρων μνημόνευσε τον επίσκοπο [αλλιώς θα ήμασταν όλοι "μολυσμένοι" ακόμα και όσοι διέκοψαν την μνημόνευση αφού μέχρι χθες μνημόνευαν]. Η διακοπή μνημοσύνου γίνεται για λόγους πίστεως και απομόνωσης του "κηρύττοντος γυμνή τη κεφαλή αίρεση", από το Σώμα της Εκκλησίας.

Αναξαγόρας Π. είπε...

Υπάρχουν άνθρωποι,στην Ελλάδα,που πίνουν νερό από σκουριασμένο σωλήνα(το νερό δεν είναι μολύσμενο);
Ο σκοπός της αποτειχίσεως είναι η προσωπική διασφάλισις του κάθε πιστού,μέχρις ότου συνέλθει η Σύνοδος και βάλει τα πράγματα στη θέση τους.
Και το Μυστήριο της Ιερωσύνης μολύνουν οι άνθρωποι αλλά και το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας( το λέει ο Άγιος Ομολογιτής Θεόδωρος Στουδίτης ).
Ο αιρετικός δεν αποτελεί μέλος της Εκκλησίας,όπως και ο κάθε αμαρτωλός.Η Εκκλησία είναι άσπιλος και άμωμος εξ αιτίας της Ορθοδόξου Πΐστεως.Αν μια Εκκλησία δημοσίως και συνοδικώς ακολουθήση μια αίρεση ή αποδεχθή μια αιρετική διδασκαλια,παύει να είναι άσπιλος και άμωμος εξ αιτίας της πίστεως.Οι Ιεροί Κανόνες αποκόπτουν τον αιρετικό από την Εκκλησία εξ αιτίας του ότι είναι ΝΕΚΡΟΣ.Η νέκρωση επέρχεται διά της αιρέσεως.Οι Πατέρες της Εκκλησίας διδάσκουν ξεκάθαρα ότι διά της αιρέσεως επερχεται η νέκρωση σ'αυτόν που την αποδέχεται.Αυτοί που ανήκουν στο Π.Σ.Ε.(Μ.Α) και έχουν αναγνωρίσει τα μυστήρια των Παπικών και των Μονοφυσιτών και έχουν εκκλησιαστική κοινωνία μετ'αυτών δια των συμπροσευχών και σινιερουργιών( έχουν άρει τα αναθέματα κλπ. ), ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ των Αποστόλων και των Αγίων;;;;;;;

Μαρία Π. είπε...

Ακούστε αγαπητέ, ο Κύριος μας είπε, όταν δεν μπορούμε εμφανώς να καταλάβουμε αν κάτι είναι σωστό ή λάθος, να διακρίνουμε "το δέντρο από τους καρπούς". Πάνω σε αυτό μπορούμε να πούμε άπειρα πράγματα και παραδείγματα από το παλαιοημερολογίτικο/αποτειχισμένο σχίσμα, που βλέπουμε εδώ και 100 χρόνια.Συγγνώμη αλλά αυτό καταντάει ένα κακέκτυπο χριστιανισμού παρά "την μορφή ευσεβείας" που έχει. Παράγει νοσηρή "πνευματικότητα". Την ίδια ΑΚΡΙΒΩΣ έχω δει σε Πεντηκοστιανούς."Δεν αγνοούμε τις μεθοδείες του διαβόλου" όπως έλεγε ο Απ.Παύλος.
Με συγχωρείτε αλλά επειδή δεν έχω πολύ χρόνο, σας μεταφέρω ένα σχόλιο που έγραψα αλλού, και από κει και πέρα ας κάνει καθένας ότι καταλαβαίνει. Καθένας θα δώσει λόγο από δω και πέρα για ότι λέει και ότι κάνει. Είμαστε στην κόψη του ξυραφιού.Ο Θεός να μας φωτίσει.

Παρακαλώ δείτε αυτό το βίντεο:

ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΚΑΙ ΣΧΙΣΜΑ ΑΡΧΙΜ.ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ ΑΡΧ.ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ
https://www.youtube.com/watch?time_continue=6&v=P90XAk2TSdk

Έχω ακούσει αρκετές ομιλίες του π. Σάββα Αγιορείτη, είναι όλες αγιοπατερικές και αποπνέουν το γνήσιο Ορθόδοξο δόγμα και βίωμα. Όλες πάνω σε πατερικά κείμενα Αγίου Συμεών, Αγίου Νικοδήμου, Αγίου Ιωάννη της Κλίμακος, Αγίου Ισαάκ Σύρου κτλ..
Ένα ταπεινός φωτισμένος άνθρωπος που μπορούμε NA ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΟΥΜΕ, σε αντίθεση με την υποτιθέμενη "επιπλέον ακρίβεια και ευσέβεια" και "ζήλον ου κατ΄επίγνωσιν" που βλέπουμε σε άλλους, με τα οποία ο διάβολος καταστρέφει (μέσω της ανθρώπινης υπερηφάνειας που νομίζει ότι έχει το αλάθητο) την Εκκλησία, με πολύ αποτελεσματικότερο τρόπο (είναι ο εκ δεξιών πόλεμος), απ΄ότι οι φανεροί αιρετικοί.

Ο γέροντας Γαβριήλ που ακούσαμε στο βίντεο [https://www.youtube.com/watch?v=Lin9XvQQaWY] παρά όσα λέει, δεν έκανε σχίσμα, δεν προχώρησε σε ακοινωνησία με όλο το Σώμα της Εκκλησίας, όπως παροτρύνουν κάποιοι τους πατέρες π. Ν.Μανώλη και π.Θ.Ζήση να κάνουν.

Ακούστε τι λέει ο π.Σάββας Αγιορείτης:
"Σήμερα όσοι κόβουν το μνημόσυνο, αυτό θέλει πολλή ωριμότητα σκέψης και πολλή αγιότητα για να το κάνει κανείς, αλλά άπαξ και το κάνουν θα πρέπει να έχουν τη διάκριση τη στοιχειώδη, όπως πριν από χρόνια είχε ξαναγίνει με 3 Αρχιερείς, να συλλειτουργούν με τους άλλους που ακόμα δεν έκοψαν το μνημόσυνο.

Οι 3 Αρχιερείς τότε που είχαν κόψει το μνημόσυνο, ο Ελευθερουπόλεως ο Αμβρόσιος ο Φλωρίνης ο Αυγουστίνος, και ο Παραμυθίας, δεν μνημόνευαν τον Αθηναγόρα, που ήταν άκρως οικουμενιστής, αλλά συλλειτουργούσαν με τους άλλους Αρχιερείς, αυτό είναι το σωστό.
Η διακοπή του μνημοσύνου δεν σημαίνει σχίσμα.ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΟ ΑΥΤΟ.Σχίσμα σημαίνει να φύγεις τελείως, και να μην συλλειτουργείς με κανένα, και να κάνεις ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΠΑΝΤΙΕΡΑ, ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΚΟΜΜΑΤΑΚΙ, ΔΙΚΗ ΣΟΥ "ΕΚΚΛΗΣΙΑ".
Αυτό είναι λάθος, ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΑΘΟΣ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ όπως λένε οι Πατέρες.
Όσοι λοιπόν κάνουν διακοπή μνημοσύνου, δεν πρέπει να κόψουν την κοινωνία με την υπόλοιπη Εκκλησία, γιατί ο Οικουμενικός είναι καθαιρετέος, έβαλε τον Πάπα στο Φανάρι να πει το "Πάτερ ημών" και υπάρχει ρητός Κανόνας που το απαγορεύει, αλλά είναι "εν δυνάμει", δεν έχει ακόμα καθαιρεθεί.
Ούτε μολυνόμαστε αφού δεν έχει ακόμα καθαιρεθεί.Τα Μυστήρια είναι έγκυρα.

Σε άλλο βίντεο [https://www.youtube.com/watch?v=au55Nm4S0JA] λέει:

"Αν κοπείς από το Σώμα της Εκκλησίας, κάνεις Σχίσμα, γιατί ο ιερέας θα πάρει μαζί του και κάποιους πιστούς και γίνεται Σχίσμα. Δεν μνημονεύω τον επίσκοπο.. εντάξει, αλλά όχι κάνω Σχίσμα.Αυτό είναι φοβερό, μεγάλη αμαρτία.
Η διακοπή μνημοσύνου είναι μια διαμαρτυρία, προκαλείται ένας σάλος, αρχίζουν οι ιερείς και δεν τον μνημονεύουν, προκαλείται σάλος και λένε οι πιστοί τι γίνεται εδώ , για να το εξετάσουμε, γι΄αυτό γίνεται αυτή η κίνηση ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΗ, να πάρουμε τα πνευματικά μας παιδιά και να λειτουργούμε μόνοι μας. Μετά θα πρέπει η Εκκλησία να τον αφορίσει αυτόν, να τον καθαιρέσει, γιατί μετά θα το κάνουν κι άλλοι κι άλλοι και θα γίνουμε όπως τους παλαιοημερολογίτες (και τους προτεστάντες)."

Μαρία Π. είπε...

Να σας πω και κάτι ακόμα. Όσα λέτε ΙΣΧΥΟΥΝ όταν μιλάμε για ΑΙΡΕΣΗ όπως π.χ. ο Αρειανισμός ή ο παπισμός ή ο προτεσταντισμός, που κυρήσσεται στην Εκκλησία, όπως έγινε στο παρελθόν.
Σήμερα στις χιλιάδες εκκλησίες των Ορθόδοξων χωρών ΔΕΝ κηρύσσεται αίρεση. Κανείς κληρικός δεν είπε ότι είμαστε "αδελφές εκκλησίες" ή ότι οι Καθολικοί έχουν θεία Χάρη και Μυστήρια.
Ο ιερέας εδώ στην εκκλησία που πηγαίνω μιλάει συνέχεια για τις αιρέσεις και κυρίως για τον παπισμό. Κάποιος τον ρώτησε αν επιτρέπεται να νοικιάσει μια αίθουσα σε προτεσταντική ομάδα και του είπε ότι είναι μεγάλη αμαρτία, και δεν τον άφησε να το κάνει.
Πως θα πω λοιπόν εγώ γι αυτόν τον κληρικό ότι θεωρεί τις αιρέσεις "εκκλησίες";; Θα πω ψέματα!
Πριν από ένα χρόνο τον υποχρέωσαν να διαβάσει μια ανακοίνωση του Βαρθολομαίου από το Οικουμενικό Πατριαρχείο για την επίσκεψη Βαρθολομαίου-Πάπα στους πρόσφυγες στη Μυτιλήνη (αν θυμάμαι καλά) και όταν έφτασε στο σημείο "επισκεφθήκαμε με τον αγιώτατο αδελφό Πάπα Φραγκίσκο...", είδα ότι σκοτείνιασε το πρόσωπό του, και διάβασε το υπόλοιπο ανόρεχτα και βιαστικά.
Νομίζετε ότι δεν υπάρχουν κληρικοί που βλέπουν, έστω και αν οι περισσότεροι είναι ακατάρτιστοι και αδιάφοροι;;
Aν εμείς απομονωθούμε από τις ενορίες μας με την πρόφαση ότι "θα μολυνθούμε" (ελιτίστικος νοσηρός χριστιανισμός ομάδων και σεκτών) και επαναλαμβάνω ότι το λέω έτσι όπως είναι τώρα τα πράγματα (και όχι αν αρχίσει να κηρύσσεται κάποια ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΑΙΡΕΣΗ), πως θα προχωρήσει η Εκκλησία; Με ποιους θα αντιδράσουν και οι κληρικοί απέναντι στους επισκόπους αν οι εκκλησίες αδειάσουν;; Eίναι λύση αυτή;;Θα παραδόσουμε τους Ναούς με τα Ιερά λείψανα σε λίγους οικουμενιστές;
Είδατε στο βίντεο με τον μ. Καισαριανής την ασχετοσύνη του κόσμου, που θα έπρεπε να αναιρέσουν λέξη προς λέξη όσα έλεγε με ευκολία αν γνώριζαν κάποια πράγματα.
Δεν είναι λοιπόν όλοι οι αδερφοί μας Ορθόδοξοι λαϊκοί και κληρικοί ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ όπως λέτε, αλλά είναι αβοήθητοι, ακατάρτιστοι, ανενημέρωτοι, μπερδεμένοι.
Όλα τα υπόλοιπα που έχουν "μορφήν ευσέβειας", "ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣ" της προτεσταντικής λογικής και όχι ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, είναι ΠΛΑΝΕΣ του διαβόλου για να μας καταστρέψει. Να απομονωθούν οι λίγοι να κάνουν παρασυναγωγές, να πολεμούν τους υπόλοιπους, και οι ίδιοι να θεωρούν τους εαυτούς τους "καθαρούς" και "σωσμένους", επειδή έκαναν μια "δήλωση ακοινωνησίας".
[ Αυτό που μας σώζει δεν είναι μόνο το ορθό δόγμα (το γνωρίζουν και τα δαιμόνια και φρίττουν) αλλά και το ορθό βίωμα.]
Η υπόλοιπη Ορθοδοξία (κλήρος και λαός), δεν έχει πέσει σε αίρεση (εκτός από τους συγκεκριμένους οικουμενιστές κυρίως τους Φαναριώτες που γνωρίζουμε), δεν πιστεύει κάποια αίρεση, απλώς ο κόσμος είναι ακατάρτιστος, σε άγνοια και στην σύγχυση του συγκρητισμού και της Νέας Εποχής. Χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο.
Όποιος θέλει ας το καταλάβει, και ας πρωτοστατήσει στην ενορία του, να αφυπνίσει και τους υπόλοιπους να αγωνιστούμε απέναντι στο άθεο κράτος από τη μία, και στον οικουμενισμό από την άλλη, και να ανορθώσουμε τις ενορίες και την κοινωνία μας που καταστρέφεται.
Αλλά ενώ τα ξέρετε κι εσείς όλα αυτά θεωρείτε ότι "μολύνεστε" με ένα "αόρατο μεταφυσικό τρόπο" λόγω της αναφοράς του ονόματος του επισκόπου στη θεία Λειτουργία (ότι μεταδίδονται σ΄εσάς τα αιρετικά φρονήματα του επισκόπου).
Αυτό λοιπόν είναι λάθος, γιατί ο άνθρωπος δεν είναι ένα άλογο παθητικό αντικείμενο που επηρεάζεται "μαγικά" είτε προς αγιασμό είτε προς μολυσμό.
Είναι η λογική εικόνα του Θεού, που μέσα από την προσωπική του ελευθερία αποδέχεται ή όχι με συνειδητό τρόπο την αλήθεια ή το ψεύδος.
Δεν διαφωνεί εξάλλου κανείς με την διακοπή μνημοσύνου όταν πρόκειται για αιρετικό επίσκοπο, αλίμονο, αλλά μόνο με την ακοινωνησία και το σχίσμα από το ολόκληρο το Σώμα της Εκκλησίας.

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com