10 Δεκ 2016

Αδαμάντιος Τσακίρογλου, Σχόλιο στο κείμενο του π. Πέτρου Χίρς περί «φανατισμού και σεκταρισμού»




Σχόλιο στο κείμενο του π. Πέτρου Χίρς περί «φανατισμού και σεκταρισμού»
Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου, Κλασσικὸς φιλόλογος, Ἱστορικός.
Μένουμε δυστυχῶς ἄφωνοι μὲ αὐτά ποὺ γράφει ὁ κατὰ τὰ ἄλλα σεβαστὸς καὶ λόγιος π. Πέτρος ἀναφερόμενος στὸν μακαριστὸ π. Σεραφεὶμ Ρόουζ. Λέει ο π. Πέτρος στὸ ἄρθρο του, χρησιμοποιώντας ὡς ἀπόδειξη τὸν π. Σεραφείμ, ἀνάμεσα σὲ ἄλλα τὰ ἑξῆς:

«Ακούμε συχνά ότι, πρέπει κανείς να ταχθεί είτε υπέρ της «Συνόδου» είτε είναι εναντίον της ενότητας της Εκκλησίας. Ή ότι είτε είσαι με τους «οικουμενιστές», είτε είσαι «φανατικός και ζηλωτής ,ου κατ’ επίγνωσιν». Ωστόσο όλες αυτές είναι ψευδο-διχοτομήσεις. Όσοι μιλούν κατ’ αυτόν τον τρόπο υποθέτουν ότι υπάρχουν δύο μόνο πιθανές τοποθετήσεις, αμφότερες ακραίες. Το ερώτημα τίθεται έτσι ώστε να αναγκαστούν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί – που είναι φυσικά πολέμιοι του συγκρητιστικού οικουμενισμού, να λάβουν μία από τις δύο ακραίες αυτές θέσεις – ενώ, ουσιαστικά, καμία δεν είναι η βασιλική οδός των Πατέρων.Η απλή και ορθή απάντηση είναι η εξής: ακολουθούμε τους αγίους Πατέρες, είμαστε μέσα στην Εκκλησία και δεν είμαστε μεταρρυθμιστές, ούτε θα ενδώσουμε στον εξτρεμισμό του φονταμενταλιστικού οικουμενισμού ούτε θα πέσουμε στην παγίδα του αδιάκριτου ζηλωτισμού – διότι και τα δύο αυτά άκρα συμβάλλουν στη διάβρωση της ενότητας της Εκκλησίας.»
"Ἀδιάκριτοι ζηλωτὲς και ἀκραίοι φανατικοί"λοιπόν, ὅσοι ἀκολουθοῦν τοὺς ἱεροὺς Κανόνες καὶ τοὺς Ἁγίους Πατέρες; Καὶ χρησιμοποιεῖ ὁ π. Πέτρος τὸν Σεραφεὶμ Ρόουζ ὡς ἀπόδειξη τῶν ἰσχυρισμῶν του; Στὸν καιρὸ ὅμως τοῦ π. Σεραφεὶμ δὲν εἶχαν γίνει τὰ αἴσχη, ποὺ γίνονται τώρα, δὲν ὑπῆρχαν ἀποτειχισμένοι πιστοί, ἀκολουθοῦντες πιστά τὴν περὶ διακοπῆς μνημοσύνου διδασκαλία τῶν Ἁγίων μας, παρὰ μόνο οἱ ἀντίπαλες παρατάξεις τῶν Παλαιοημερολογιτῶν καὶ οἱ διάφορες «Ἐκκλησίες» τους, καὶ γιὰ αὐτὸ εἶχε κάθε λόγο ὁ μακαριστὸς π. Σεραφείμ, ἔχοντας ὑπ’ ὄψιν καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ Οἰκονομία καὶ ὄντας κατ’ ἐξοχὴν διακριτικὸς ἄνθρωπος νὰ διατυπώσει μιὰ τέτοια θέση. Τὸ νόημα τῶν λόγων του ὅμως δὲν ἀποδίδεται σωστὰ ἀπὸ τὸν π. Πέτρο. Ὁ π. Σεραφεὶμ δὲν συλλειτουργοῦσε μὲ φανεροὺς οἰκουμενιστές, ἰδίως τῆς ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀμερικῆς, καὶ καυτηρίαζε αὐτά, ποὺ ἔκαναν, ἀκολουθώντας τοὺς πνευματικούς του πατέρες. Ἕνας ἀπὸ αὐτούς,ὁ Αρχιεπίσκοπος Ἀβέρκιος, τὸν ὁποῖονὁ π. Σεραφεὶμ ὀνόμαζε ἕναν ἀπὸ τοὺς τελευταίους μεγάλους πατέρες, ἔλεγε:
«Διανύουμε μία τρομερὴ περίοδο. Ἀλλὰ δὲν εἶναι μόνο ἐπειδὴ οἱ δυνάμεις τοῦ παγκόσμιου κακοῦ κερδίζουν ὅλο καὶ μεγαλύτερο ἔδαφος στὸν κόσμο, ἀλλά ἀκόμα περισσότερο, ἐπειδή – τρομερό να το λέει κανείς! – πολλοὶ ὑψηλόβαθμοι ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ διεξάγουν μία πραγματικὴ προδοσία τῆς ἱερῆς μας Πίστεως καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Μία ἐντελῶς νέα ἐποχή στὸν Χριστιανισμὸ διακηρύσσεται. Σκέφτονται νὰ δημιουργήσουν νέα ἐκκλησία στὴν ὁποία ὄχι μόνο ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι πρέπει νὰ μετέχουν, ἀλλὰ καὶ οἱ ἑτερόδοξοι, καὶ ἀκόμη καὶ οἱ Μουσουλμάνοι, οἱ Ἑβραίοι καὶ οἱ εἰδωλολάτρες. Μιλᾶνε ἐπίσης καὶ γιὰ κάποιου εἴδους «διάλογο» μὲ τοὺς ἄθεους! Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, ἀντὶ τῆς ἀληθινῆς Πίστεως καὶ τῆς ἀληθινῆς Ἐκκλησίας, μία ψεύτικη πίστη ἤ,, κατὰ τὴν ἔκφραση τοῦ μεγάλου μας πνευματοφόρου λύχνου, Ἐπισκόπου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου, μία δαιμονικὴ πίστη καὶ μία ψεύτικη ἐκκλησία, ἑτοιμάζεται νὰ ἀνατείλει. Καὶ εἶναι σὲ αὐτὲς τὶς φοβερὲς στιγμές, ποὺ θέλουμε νὰ δοῦμε στὸ πρόσωπό σας τὸν σταθερὸ καὶ ἀκλόνητο πνευματικὸ ἡγέτη μας, ποὺ θὰ μᾶς ἐμπνέει ὅλους στὸν ἱερὸ Ἀγῶνα– τὴν ἱερὴ μάχη – γιὰ τὴν ἀληθινὴ Πίστη καὶ τὴν ἀληθινὴἘκκλησία ἐναντίον αὐτῆς τῆς ψεύτικης πίστεως καὶ ψεύτικης ἐκκλησίας. Αὐτὸ εἶναι ὅ,τι θέλουμε! .. Καὶ μόνο αὐτό!« (Ἀπὸτὸν Χαιρετιστήριο Λόγο τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Συρακουσῶν καὶ Ἁγίας Τριάδος Ἀβερκίου πρὸς τὸν Ἅγιο Φιλάρετο Πρωθιεράρχη τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας ἐν Διασπορᾷ – 1/14-12-1967).Καί:
«Πρέπει νὰ προβοῦμε σὲ ἀποφασιστικὴ ρήξη μὲτὸν Οἰκουμενισμό, καὶ δὲν πρέπει νὰ ἔχουμε καμία κοινωνία μὲ τοὺς συνοδοιπόρους του. Ὁ δρόμος μας δὲν εἶναι ὁ δικός τους. Πρέπει νὰ τὸ ποῦμε αὐτὸ μὲἀποφασιστικότητα καὶ νὰ τὸ δείξουμε μὲ τὶς πράξεις μας. Μία ἐποχὴ πραγματικῆς ὁμολογίας ἔρχεται γιὰ μᾶς, μία ἐποχή, ποὺ ἴσως παραμείνουμε μόνοι καὶ διωκόμενοι. Στὸ βαθμὸ ποὺὅλες οἱ Ὀρθόδοξες Τοπικὲς Ἐκκλησίες ἔχουν πλέον εἰσέλθει στὶς τάξεις τοῦ «Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν» καὶ ἔχουν ὡς ἐκ τούτου προδώσει τὴν Ὀρθοδοξία καὶ προσκυνήσει τὸν Σατανά, ἔχει ἔρθει ἡ ὥρα τῆς πλήρους ἀπομονώσεώς μας. Δὲν μποροῦμε καὶ δὲν πρέπει νὰ ἔχουμε καμία κοινωνία μὲ ἀποστάτες τῆς ἀληθινῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ πρέπει νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι, ἐάν ἀπαιτηθεῖ, νὰ ἀναχωρήσουμε στὶς «κατακόμβες». Ἡ θέση μας ὡς μαχητὲς καὶ ὁμολογητὲς τῆς καθαρῆς καὶ ἀμόλυντης ἀλήθειας τοῦ Χριστοῦ, μᾶς θέτει κάτω ὰπὸ μεγάλη ὑποχρέωση, περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλη φορὰ στὸ παρελθόν. Πρέπει νὰ θυμόμαστε πάντα, ὅτι ἕνας ἀληθινὸς ποιμένας τῆς ἀληθινῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ δὲν μπορεῖ ποτὲ καὶ δὲν πρέπει νὰ ἔχει ὁποιαδήποτε ἄλλα συμφέροντα, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν καθαρὸ ζῆλο γιὰ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν σωτηρία τῶν ψυχῶν τοῦ ποιμνίου του – σὲ αὐτὸ καὶ μόνο πρέπει ὅλες οἱ σκέψεις του, ὅλα τὰ συναισθήματά του καὶ κάθε δραστηριότητα του νὰ κατευθύνεται πάντα» (Ἀπὸ κείμενο τοῦἰδίου Ἱεράρχου γραμμένο τὸ 1969).
Ὁ π. Σεραφείμ γράφει γιὰ τὸν Ἀβέρκιο, ποὺ μιλάει μὲ ἐκφράσεις ὅπως «πρέπει νὰ προβοῦμε σὲ ἀποφασιστικὴ ρήξη μὲτὸν Οἰκουμενισμό, καὶ δὲν πρέπει νὰ ἔχουμε καμία κοινωνία μὲ τοὺς συνοδοιπόρους του»:
«Ἴσως κανένας ὀρθόδοξος διδάσκαλος στὶς ἡμέρες μας δὲν μᾶς παρέχει ἕνα τέτοιο ἠχηρὸ καὶ φλογερὸ παράδειγμα ὀρθόδοξης μετριοπάθειας, ὅπως τελευταῖα ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἀβέρκιος τοῦ Τζόρντανβιλ. Τὰ ἀναρίθμητα ἄρθρα καὶ οἱ ὁμιλίες του ἀποπνέουν τὸ ἀναζωογονητικὸ πνεῦμα τοῦ ὀρθόδοξου ζήλου, χωρὶς καμιά ἀπόκλιση οὔτε πρὸς τὰ “δεξιὰ” οὔτε πρὸς τὰ “ἀριστερὰ” καὶ μὲ ἔμφαση στὴν πνευματικὴ πλευρὰ τῆς ἀληθινῆς ὀρθοδοξίας”» (ο.π. σελ. 54-55)
Πῶς γίνεται λοιπὸννὰ μιλάει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀβέρκιος γιὰ διακοπὴ κοινωνίας μὲ τοὺς οἰκουμενιστές, γιὰ ἀπομόνωση, γιὰ ἀποφασιστικὴ ρήξη μὲ τῆν αἵρεση, γιὰ κατακόμβες καὶ ἔπειτα νὰ χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὸν π. Σεραφεὶμ ὡς «ἠχηρὸ καὶ φλογερὸ παράδειγμα ὀρθόδοξης μετριοπάθειας»;Ἐδῶ γίνεται φανερό, ὅτι στό κείμενο, τὸ ὁποῖο ἀνέφερε ὁ π. Πέτρος, ὁ π. Σεραφεὶμ μιλάει γιὰ αὐτούς, ποὺ χάνουν τὸ μέτρο στὴν προσωπικὴ τους πάλη γιὰ τὴν σωτηρία, ποὺ δημιουργοῦν σχίσματαγιὰ λόγους προσωπικοὺς ἢ ἀπὸ ἔπαρση καὶ ὄχι γιὰ τὴν στάση τῶν ὁμολογητῶν Χριστιανῶν σὲ θέματα τῆς πίστεως σὲ καιρὸ αἱρέσεως. Ὁ μακαριστὸς πατὴρ λέει νὰ μὴν διαιροῦνται οἱ ὀρθόδοξοι, διότι πρέπει ἑνωμένοι νά ἀντιμετωπίσουν τήν ἐπερχόμενη ἐγκαθίδρυση τῆς αἱρέσεως ποὺ θὰ ἀποφασίσει ἡ λεγομένη Μεγάλη Σύνοδος. Ἡ πατερικὴ «χρυσῆ ὁδὸς»ἐφαρμόζεται σὲ καιρὸ δογματικῆς εἰρήνης καὶ ἐφαρμογῆς καὶ ὄχι σὲ καιρὸ αἱρέσεως καὶ ἀρνήσεως τῶν διδαχῶν τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Πατέρων.Ἀντίθετα, ἡ πατερικὴ «χρυσὴ ὁδὸς» σὲ καιρὸ αἱρέσεως εἶναι ἡ πιστὴ ἐφαρμογὴ τῆς Διακοπῆς τοῦ Μνημοσύνου τῶν αἱρετικῶν, χωρὶς τὴν δημιουργίας ἄλλης Ἐκκλησίας, αὐτὴ δηλαδὴ ποὺ ἀκολουθοῦν οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες καὶ ὅσοι πορεύονται τὸν ἴδιο δρόμο.
Διότι ἂν εἶχε δίκιο ὁπ. Πέτρος, θὰ σήμαινε, ὅτι ὁ π. Σεραφεὶμ δὲν ἀκολουθοῦσε τὶς διδαχὲς τῶν γερόντων του καὶ πνευματικῶν του ὁδηγῶν, πράγμα ποὺ δὲν ἀποδεικνύεται πουθενά. Θὰ σήμαινε, ὅτι κακῶς δὲν συμβιβάστηκαν οἱ Ἅγιοι μὲ τοὺς αἱρετικούς καὶ μαρτύρησαν.Αὐτοὺς τοὺς Ἁγίους ὀνόμασε ὁ Πατριάρχης «θύματα τοῦ ἀρχέκακου ὄφεως». Μὲ αὐτὸν δυστυχῶς τὸν τρόπο ἀντιμετώπισης, ὅπως τοῦ π. Πέτρου, καὶ τῶν ἄλλων «ἀντιοικουμενιστῶν, βρῆκε χρόνο καὶ χῶρο (ὡς ἄλλη “κερκόπορτα”) νὰ ἀναπτυχθεῖ, νὰ θεμελιωθεῖ καὶ νὰ καθιερωθεῖ ἡ Παναίρεση συνοδικὰ στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ οἱ Οἰκουμενιστὲς κάνουν, ὅ,τιθέλουν.
Προκαλεῖ λύπη τὸ γεγονός, ὅτι ἡ συλλογιστικὴ τοῦ π. Πέτρου εἶναι φανερό, ὅτι δικαιολογεῖ καὶ δικαιώνει τὶς διώξεις ποὺ ἐπιφέρουν οἱ Οἰκουμενιστὲς κατὰ τῶν ὁμολογητῶν ἱερέων, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν, γιατὶ κατὰ τὴν γνώμη του εἶναι "φανατικοὶ ἀκραῖοι, σεκταριστὲς" διασποῦν τὴν ὁμόνοια τῆς Ἐκκλησίας καὶ δὲν ἀκολουθοῦν τὴν "χρυσῆ ὁδό", ἀλλὰ τοὺς-ἐξ συμπεράσματος τῶν σκέψεων τοῦ π. Πέτρου- "ἐπίσης ἀκραίους σεκταριστὲς" ἅγ. Μάξιμο, ἅγ. Θεόδωρο, ἅγ. Στέφανο τὸν Νέο, ἅγ. Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ, ἅγ. Γρηγόριο τὸν Θεολόγο καὶ πλῆθος Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι διέκοψαν κάθε σχέση μὲ τοὺς αἱρετικοὺς τῆς ἐποχῆς τους. Αὐτοὶ μᾶλλον δὲν γνώριζαν τὴν "χρυσῆ ὁδὸ" καὶ ἔμειναν "ἐκτὸς ἐκκλησίας" ἀκολουθώντας τὸν ἅγ. Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο, ποὺ ἔλεγε «Εἰ ποὺ τὴν εὐσέβειαν παραβλαπτομένην ἴδοις, μὴ προτίμα τὴν ὁμόνοιαν τῆς ἀληθείας, ἀλλ’ ἵστασο γενναίως ἕως θανάτου... τὴν ἀλήθειαν μηδαμοῦ προδιδούς». Αὐτὰ τὰ ἀποτελέσματα ἔχουν ἡ δικαιολόγηση ἀπὸ τοὺς ἀντιοικουμενιστὲς τῆς συνέχισης τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἡ πνευματικὴ μόλυνση ποὺ αὐτὴ ἐπιφέρει.
Κρίμα, πραγματικὰ κρίμα!

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η ενότητα στην Εκκλησία είναι ΔΟΓΜΑ.

Ανώνυμος είπε...

κ. Τσακίρογλου σταματήστε να γίνεστε ο κριτής των πάντων και να θίγετε, ελαφρά τη καρδία, και να σπιλώνετε συνειδήσεις. Ας γλυτώσει και κανείς από την πυρά που έχετε ανάψει, ως άλλος μεσαιωνικός ιεροεξεταστής

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε 9:09 μ.μ. δεν συμφωνώ με τον κ. Τσακίρογλου και τα συμπεράσματα που βγάζει. Αλλά δεν συμφωνώ και με εσένα που λες ότι σπιλώνει συνειδήσεις και ανάβει πυρές. Την άποψη του λέει ο άνθρωπος που είναι λάθος, αλλά αυτός την νομίζει για σωστή.

Φ.

Ανώνυμος είπε...

Αλήθεια, όταν ο π. Πέτρος Χίρς, ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, ο κ. Γ. Παπαθανασόπουλος, ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς και άλλοι πατέρες ελέγχουν, δεν είδα να τους εγκαλείτε ως κριτές των πάντων. Και δικαίως, γιατί ο έλεγχός τους αφορά θέματα Πίστεως. Γι΄ αυτό απορώ, γιατί αυτό απαγορεύεται να το κάνει ο κ. Τσακίρογλου. Θα περίμενα να μας αποδεικνύατε το λάθος της κριτικής του κι όχι να προσάπτετε χαρακτηρισμούς, οι οποίοι ίσχύουν κατ' εξοχὴν για σας, αφού εσείς, χωρὶς νὰ εκτίθετε τις γνώσεις σας, τα επιχειρήματλα σας, αλλά και το όνομά σας, κρίνετε εύκολα και χαρακτηρίζετε κάποιον επώνυμο που τολμά να εκτίθεται μετὰ λόγου γνώσεως κι όχι να κρύβεται πίσω από ένα "Ανώνυμος είπε"! Παρακαλώ αποδείξτε μας ότι ο π. Πέτρος Χίρς έχει δίκιο, ότι ακολουθεί τη γραμμή των Αγίων Πατέρων που μας παρουσιάζει ο κ. Τσακίρογλου, και ότι δεν ακολουθεί μια άλλη τακτική που δεν κήρυξαν οι Πατέρες, κι άρα είναι μεταπατερική.
Συμεών Θ.

Ανώνυμος είπε...

Υπερβολικός ο κ.Τσακίρογλου.Ξεκινάει λέγοντας 'Mένουμε άφωνοι'...
Ο π.Πέτρος Χιρς κ. Τσακίρογλου δεν είναι οικουμενιστής.
Να φροντίσουμε όλοι μας να εννοούμε το 'πνεύμα' και όχι το 'γράμμα'.

Φαίη είπε...

«ὁ π. Σεραφεὶμ μιλάει γιὰ αὐτούς, ποὺ χάνουν τὸ μέτρο στὴν προσωπικὴ τους πάλη γιὰ τὴν σωτηρία, ποὺ δημιουργοῦν σχίσματα γιὰ λόγους προσωπικοὺς ἢ ἀπὸ ἔπαρση καὶ ὄχι γιὰ τὴν στάση τῶν ὁμολογητῶν Χριστιανῶν σὲ θέματα τῆς πίστεως σὲ καιρὸ αιρέσεως.»

Ο διαχωρισμός που κάνεις είναι σημαντικός. Νομίζω ότι σε αυτό ακριβώς το σημείο γίνεται πολλή παρεξήγηση και σύγχυση. Από τη μία υπάρχουν οι αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων και οι Αποστολικοί Κανόνες που μας λένε τι πρέπει να κάνουμε εν καιρώ αιρέσεων, από την άλλη υπάρχει η εσωτερική μας διάθεση και ο προσωπικός μας αγώνας. Ο ού κατ' επίγνωσιν ζηλωτής που ανέφερε ο σεβαστός π. Χιρς είναι αυτός που υπερασπίζεται την πίστη του με εμπάθεια, όπως κατάλαβα με το φτωχό μου το μυαλό από αυτά που μας λέει εδώ ο Άγιος Νεκτάριος που περιγράφει τον χαρακτήρα του μη κατ' επίγνωση ζηλωτού. :
«Ὁ μὴ κατ᾿ ἐπίγνωσιν ζηλωτὴς κέκτηται μὲν ζῆλον ἀλλ᾿ οὐ κατ᾿ ἐπίγνωσιν, πλανᾶται ἐν ταῖς σκέψεσι καὶ ἐνεργείας αὐτοῦ καὶ ἐργαζόμενος δῆθεν ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ παραβαίνει τὸν νόμον τῆς πρὸς τὸν πλησίον ἀγάπης. Ὁ μὴ κατ᾿ ἐπίγνωσιν ζηλωτὴς ἐν τῇ ζέσει τοῦ ζήλου αὐτοῦ πράττει τὰ ἐνάντια, πρὸς τὰς διατάξεις τοῦ Θείου νόμου καὶ πρὸς τὸ Θεῖον θέλημα. Ὁ μὴ κατ᾿ ἐπίγνωσιν ζηλωτὴς διαπράττει τὸ κακόν, ὅπως ἐπέλθῃ τὸ ὑπ᾿ αὐτοῦ νοούμενον αγαθόν.»
τα υπόλοιπα εδώ: -http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/tributes/agios-nektarios/character_of_non-awared_zealot.htm
Και ο άνθρωπος που κυριαρχείται από εμπάθεια είναι καταδικασμένος αργά η γρήγορα να πλανηθεί.

Η αλήθεια είναι ότι δεν κατάλαβα πως ο σεβαστός π. Χίρς εννοούσε το «ακραίες θέσεις» στο κείμενό του. Είναι ακραίο να διακόψεις κοινωνία με τους οικουμενιστές / αιρετικούς όπως ορίζουν οι Κανόνες ή είναι ακραίο να ενεργείς με εμπάθεια;
Θα ήθελα να πω πάντως στον σεβαστό π. Χίρς ότι ένας σίγουρος τρόπος για να καλλιεργηθεί εμπάθεια στο ποίμνιο που θα οδηγούσε σε «ακραίες θέσεις», δηλ. έξω από αυτά που προβλέπουν οι Κανόνες της Εκκλησίας μας, είναι να του αποκλειστεί κάθε οδός έκφρασης και να αντιμετωπίζεται σα μία συλλογική αμοιβάδα, την ώρα που η μασωνοκρατία προσπαθεί να του επιβάλει μία ληστρική ψευδοσύνοδο που προδίδει την Πίστη του.

Το ψευδο-δίλημμα που ψευδο-διχοτομεί το ποίμνιο για να το οδηγήσει σε «ακραίες θέσεις» δεν θα είχε πάτημα εάν δεν υπήρχε αυτή η ζοφερή πραγματικότητα που σήμερα βλέπουμε στη διοικούσα εκκλησία. Μία διοικούσα εκκλησία που συμπεριφέρεται σα να απευθύνεται σε ένα ξένο, αλλότριο ποίμνιο. Μία διοικούσα εκκλησία που ενώ λέει αλλιώς, στην πράξη δείχνει να θέλει να ελέγχει τα πάντα: την έννοια της 'Εκκλησίας', την έννοια της 'Ενότητας'. Η διοικούσα εκκλησία δείχνει να θεωρεί πως τα ορίζει αυτά και τα κατέχει, πως μπορεί να μας τα στερήσει και πλαγίως, πολύ πλαγίως μας 'απειλεί' με αυτό. Σου λέει, 'για να μείνεις στην Εκκλησία', λες και κανείς μας είπε ότι θέλει να φύγει από Αυτήν και μάλιστα τη στιγμή που εξαπολύονται απειλές από το Πατριαρχείο για καθαιρέσεις. Σου λέει, 'για να συμμετέχεις στα μυστήρια', λες και εκείνοι κατέχουν τα μυστήρια, λες και εκείνοι τα δημιουργούν, ενώ είναι δωρεά του Κυρίου μας για όλα τα μέλη του Σώματός Του που είναι δεκτικά σε αυτά. Εμείς θέλουμε ενότητα της Πίστεως μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, αυτό θέλουμε, όχι ψευδοενότητα σε έναν 'θεσμό' που άγεται και φέρεται ως εντολοδόχος εις βάρος της Πίστης μας. Και άγονται και φέρονται διότι ούτε μπροστά στο ίδιο το ποίμνιό τους δεν μπορούν να ομολογήσουν. Ναι, για τους Αγίους θα μιλήσουν, θα τρέξουν σε Λιτανείες, σε μεγαλοπρεπείς Λειτουργίες, Εσπερινούς, συλλείτουργα, θα μας κάνουν κήρυγμα για οτιδήποτε άλλο, για την αγάπη, για την ταπεινότητα, για την οικογένεια, για την αποφυγή κατάκρισης, αλλά ομολογία την ώρα που πρέπει να κάνουν δεν θα κάνουν. Μα είναι δυνατόν να σταθούν όλα αυτά έξω από την ορθή Πίστη; Υπάρχουν βέβαια και οι λαμπρές εξαιρέσεις σε πρόσωπα Μητροπολιτών που όλοι γνωρίζουμε οι οποίες όμως είναι δυστυχώς λιγοστές.

Φαίη είπε...

(συνέχεια)
Έχω την αίσθηση ότι η διοικούσα εκκλησία θεσμικά δεν είναι διατεθειμένη, προετοιμασμένη .. ξέρω κι εγώ .. να δεχτεί την απόρριψη της ψευδοσυνόδου από το ποίμνιο. Αυτό ούτως ή άλλως υπέγραψαν, ότι οι αποφάσεις είναι δεσμευτικές. Το ποίμνιο όμως είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟ είτε να απορρίψει είτε να επικυρώσει μια οποιαδήποτε Σύνοδο βάσει της ζώσας συνειδήσεώς του, δεν πα να υπέγραψαν εκείνοι ό,τι τους σέρβιραν.
Ανησυχώ ιδιαιτέρως διότι κάπως έτσι δικτατορικά δημιουργήθηκε και το σχίσμα με τους Παλαιοημερολογίτες. Αυτοί οι άνθρωποι οδηγήθηκαν στα άκρα επειδή η τότε διοικούσα εκκλησία μονομερώς, αντισυνοδικώς και πραξικοπηματικώς (ο μασώνος Μεταξάκης και ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος) αποφάσισαν την αλλαγή του ημερολογίου χωρίς την συμφωνία των άλλων Τοπικών Εκκλησιών. Πέταξαν από το παράθυρο το «Ὡς οὐκ ἐξὸν περὶ τοῦτο καινοτομῆσαι» του Πατριάρχου Ἰωακεὶμ Γ´ που είχε συμφωνηθεί με τις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες. Όπως τότε ενήργησαν αντισυνοδικώς έτσι και τώρα με τη ληστρική 'Σύνοδο' της Κρήτης ενήργησαν αντισυνοδικώς. Αυτή είναι η πρώτη ομοιότητα. Ένας Ποιμένας με Π κεφαλαίο ενεργεί μέσα στα πλαίσια της Ορθοδόξου συνειδήσεως γιατί δεν θέλει να κολάσει το ποίμνιο, δεν θέλει να το αναγκάσει να φλερτάρει με τον πειρασμό, όπως και ένας καλός καπετάνιος ακολουθεί την προδιαγραμμένη πορεία και δεν κάνει του κεφαλιού του, δεν πάει να ρίξει το πλοίο στα βράχια π.χ. για να μην χαθούν ζωές.
Για έναν ακατανόητο λόγο όμως χρησιμοποιείται ευρέως το ολίσθημα των Παλαιοημερολογιτών μονομερώς, ως ένα ανεξάρτητο γεγονός και παράδειγμα προς αποφυγήν για να ισχυροποιούνται οι θέσεις της διοικούσας εκκλησίας τη στιγμή που και η ίδια φέρει τεράστιο μερίδιο ευθύνης για αυτό που συνέβη. Εδώ βλέπω και τη δεύτερη ομοιότητα, ότι δηλαδή όπως ρίχνεται μονομερώς το βάρος στο ολίσθημα των Παλαιοημερολογιτών έτσι και τώρα ρίχνεται στη δική μας 'πνευματική ανεπάρκεια', 'άκρα συμπεριφορά' κτλ λες και θέλουμε να καινοτομήσουμε, να πρωτοτυπήσουμε ή/και να ενεργήσουμε εκτός των Κανόνων της Εκκλησίας μας. Και όλα αυτά για να ισχυροποιηθεί πάλι η θέση της διοικούσας εκκλησίας, να μην θιχτεί το γόητρό της, να μην αμφισβητηθεί η εξουσία της και να συμμορφωθούμε όλοι μας ωραία και καλά πίσω από τις υπογραφές τους και τη σιωπή τους. Εάν πραγματικά νοιάζονται για την ενότητα της Πίστης τότε θα πρέπει να αφήσουν τον λαό να μιλήσει. Τελεία, παύλα, παράγραφος.

Εγώ πάντως, θα πάρω τις συμβουλές του σεβαστού π. Χίρς καλοπροαίρετα διότι φοβάμαι ότι θα δεχτούμε έναν πολύ ύπουλο και ανηλεή πόλεμο που εκ των πραγμάτων θα μας οδηγήσει σε κατάσταση απόγνωσης και οργής, δύο καταστάσεις οι οποίες δεν είναι ποτέ καλοί σύμβουλοι για κανέναν.
Θέλω απλά να εκφράσω την ταπεινή μου άποψη, όπως είπα και στην άλλη ανάρτηση με τον κύριο Τσελεγγίδη, ότι ο 15ος Κανόνας της Πρωτοδευτέρας δείχνει να είναι συμφιλιωμένος με ένα περιβάλλον στο οποίο συνυπάρχουν οι μνημονεύοντες και οι μη-μνημονεύοντες. Δεν λέει στους μεν να στραφούν εναντίον των δε, ούτε λέει στους μεν να απομονώσουν τους δε. Ζητά μάλιστα από τους μνημονεύοντες κάποια στιγμή να τιμήσουν τους μη-μνημονεύοντες και αυτό διότι δεν μνημόνευσαν ψευδεπισκόπους και απέτρεψαν σχίσμα. Σεβαστοί π. Χίρς και κύριε Τσελεγγίδη σας εκλιπαρώ να το λάβετε υπόψη σας αυτό και να αγκαλιάσετε αυτούς τους ανθρώπους που ενεργούν εντός των Κανόνων της Εκκλησίας και όλοι εμείς εδώ να μην χρησιμοποιούμε ειρωνικές και επιθετικές εκφράσεις για εκείνους που ηρωικά ακολουθούν το δρόμο της συνειδήσεώς τους εντός (θυμίζω για 100στη φορά) των Κανόνων της Εκκλησίας μας. Εάν το κάνουμε αυτό, δεν χρειαζόμαστε κανέναν Βαρθολομαίο, κανέναν πάπα και κανέναν οικουμενιστή για να μας κάνει τη ζημιά, βγάζουμε τα ματάκια μας με τα ίδια τα χεράκια μας ...

Ανώνυμος είπε...

Ενωσου και με τον παναγιωτατο πάπα να μείνεις πιστός στο δόγμα σου. Πάνω απ όλα το καινούργιο ΔΟΓΜΑ ΕΝΟΤΗΣ.

Ανώνυμος είπε...

Συμεών Θ. και εσύ ανώνυμος είσαι. Μην κολλάς στην ανωνυμία, Όποιος έχει δίκαιο θα πείσει, είτε επώνυμος είτε ανώνυμος είναι.

Ανώνυμος είπε...

Φαίη δεν έχεις δίκαιο σε όλα όσα γράφεις. Κάπου "χάνεις την μπάλλα" και τα κάνεις σαλάτα.

Φαίη είπε...

Αγαπητέ ανώνυμε 11 Δεκεμβρίου 2016 - 1:26 μ.μ.

'Αλάθητος πάπας' !!! δεν είμαι. Την άποψή μου καταθέτω με τις λιγοστές μου γνώσεις. Δεν κάνουμε διαγωνισμό εδώ αλλά με καλή πρόθεση προβληματιζόμαστε και καταθέτουμε απόψεις. Θα ήταν ενδιαφέρον να ακούγαμε και τη δική σου.

Να είσαι καλά.

Ανώνυμος είπε...

Για να μην επαναλαμβάνω τά ίδια ,συμφωνώ απόλυτα μέ την Φαίη ,οτι δηλαδή τά όρια τά θέτουν οι Ιεροί Κανόνες οι μόνοι οι οποίοι θά πρέπει να είναι ΄΄δεσμευτικοί΄΄ γιά όλους και σεβαστοί Η εκκλησία μας έχει μία οργάνωση που ακουμπά στό θεμέλιο λίθο της Παραδόσεώς της και αποτελεί την πυξίδα και γνώμονά της Μπροστά στο κύρος τους όλες οι διαφοροποιήσεις σιγούν Γι'αυτό δόθηκαν για να τους χρησιμοποιεί η εκκλησία στό διηνεκές σέ περιόδους κρίσιμες Συμφωνώ σέ όλα όσα λέει και για τό παλαιό ημερολόγιο οτι δηλαδή μονομερώς αναφέρεται ως παράδειγμα αποφυγής ,απο ποιούς απο εκείνους που μέ την ασύνετη πολιτική τους το δημιουργησαν ,όπως σήμερα μιλάνε για ΄΄ενότητα ΄΄ποιοί ,αυτοί που την έχουν κουρελιάσει! Πολύ σωστά επισημαίνει ο 15ος Κανόνας της Πρωτοδευτέρας δείχνει να είναι συμφιλιωμένος με ένα περιβάλλον στο οποίο συνυπάρχουν οι μνημονεύοντες και οι μη-μνημονεύοντες. Συμφωνώ και προσυπογράφω !!!!!!!!

Λωρίτου Ελένη

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνῶ καί ὑπογραμμίζω τό ἀνωτέρω τοῦ Συμεών Θ.


Αλήθεια, όταν ο π. Πέτρος Χίρς, ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, ο κ. Γ. Παπαθανασόπουλος, ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς και άλλοι πατέρες ελέγχουν, δεν είδα να τους εγκαλείτε ως κριτές των πάντων. Και δικαίως, γιατί ο έλεγχός τους αφορά θέματα Πίστεως. Γι΄ αυτό απορώ, γιατί αυτό απαγορεύεται να το κάνει ο κ. Τσακίρογλου. Θα περίμενα να μας αποδεικνύατε το λάθος της κριτικής του κι όχι να προσάπτετε χαρακτηρισμούς, οι οποίοι ίσχύουν κατ' εξοχὴν για σας, αφού εσείς, χωρὶς νὰ εκτίθετε τις γνώσεις σας, τα επιχειρήματλα σας, αλλά και το όνομά σας, κρίνετε εύκολα και χαρακτηρίζετε κάποιον επώνυμο που τολμά να εκτίθεται μετὰ λόγου γνώσεως κι όχι να κρύβεται πίσω από ένα "Ανώνυμος είπε"! Παρακαλώ αποδείξτε μας ότι ο π. Πέτρος Χίρς έχει δίκιο, ότι ακολουθεί τη γραμμή των Αγίων Πατέρων που μας παρουσιάζει ο κ. Τσακίρογλου, και ότι δεν ακολουθεί μια άλλη τακτική που δεν κήρυξαν οι Πατέρες, κι άρα είναι μεταπατερική.
Συμεών Θ.

Αχίλλειος είπε...

Ανώνυμε 11 Δεκεμβρίου 9:31 μ.μ. και Συμεών Θ.
Όταν γράφουν οι π. Πέτρος Χίρς, ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, ο κ. Γ. Παπαθανασόπουλος, ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς και άλλοι πατέρες , διαφέρουν από τις γραφές του κ. Τσακίρογλου. Οι πρώτοι γράφουν αυτά που γράφουν για τους οικουμενιστές ενώ ο κ. Τσακίρογλου αν έχω καταλάβει σωστά γράφει και για αυτούς τους αντιοικουμενιστές που δεν αποτειχίζονται και Δεν είναι καθόλου το ίδιο αυτό. Αν κάνω λάθος να με διορθώσετε.

Αλέξανδρος Γαλανόπουλος Βερολίνο Γερμανία είπε...


ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ, ΠΑΝΤΑ ΩΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΩ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ,

ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ! ΚΑΝΕΙ ΠΛΗΡΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΤΕΚΜΗΡΙΩΝΕΙ ΤΟ ΟΤΙ ΛΕΕΙ, ΜΕ ΛΟΓΟΥΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ. ΔΕΝ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΕΡΒΑΛΛΕΙ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟ; ΟΥΤΕ ΑΙΡΕΤΙΖΕΙ ΟΥΤΕ ΣΚΑΝΔΑΛΙΖΕΙ, ΟΥΤΕ ΓΡΑΦΕΙ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΕΡΑ.

ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ Ο Π. ΠΕΤΡΟΣ ΧΙΡΣ, ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΑΕΙ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ. ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΕΠΑΙΝΟΣ. ΟΥΤΕ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΟ.

ΚΑΛΟ ΟΜΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ, ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΙ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ.

ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΕΤΣΙ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΑΙΡΕΣΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΤΟΝ ΠΑΝΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ, ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΛΑΘΗ.

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΥΙΕ ΚΑΙ ΛΟΓΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΛΕΗΣΟΝ ΚΑΙ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ ΑΠΑΝΤΑΣ!

Αλέξανδρος Γαλανόπουλος
Βερολίνο Γερμανία

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com