Σχολιάζοντας τή "νηφάλια" πλευρά ἑνός ἀκατάλληλου Ὑπουργοῦ

Σχολιάζοντας τή "νηφάλια" πλευρά

ἑνός ἀκατάλληλου Ὑπουργοῦ

ὑπό Δημητρίου Ἀναγνώστου, Θεολόγου

22-09-16 Δήλωση του Υπουργού Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων Νίκου Φίλη:

"Αναφέρθηκα σε δύο σκοτεινές περιόδους της ελληνικής ιστορίας, την Κατοχή και τη χούντα, και στον αρνητικό ρόλο που διαδραμάτισαν κορυφαίοι παράγοντες της επίσημης Εκκλησίας.

Τα γεγονότα έχουν καταγραφεί, στην ιστορία και τη λαϊκή συνείδηση. Δεν χρειάζεται να αναλωθούμε σε μια ιδεολογική αντιπαράθεση για το παρελθόν. Το ζητούμενο είναι να βρούμε σημεία συνεννόησης για να βγει η χώρα από την κρίση, να βελτιωθεί στο σύνολό της η εκπαίδευση και να αναμορφωθεί το μάθημα των Θρησκευτικών,ανταποκρινόμενο στις σύγχρονες κοινωνικές και παιδαγωγικές προκλήσεις. Χωρίς κινήσεις αντιπερισπασμού, που ενισχύουν τον αναχρονισμό.

Το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων βλέπει μπροστά, προσηλωμένο στις αξίες της σύγχρονης, ανεξίθρησκης ανοικτής και δημοκρατικής παιδείας."

Ὁ κ. Νίκος Φίλης καί ἀπό τήν "καλή" του καί ἀπό τήν "ἀνάποδη" ἔχει ἐπιβεβαιωθεῖ ὅτι εἶναι παντελῶς ἀκατάλληλος γιά τήν ὑψηλή καί ταυτοχρόνως εὐαίσθητη θέση εὐθύνης καί ὑπηρεσίας τοῦ λαοῦ, ἡ ὁποία τοῦ ἀνετέθη. Αὐτή τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας καί Θρησκευμάτων. Καί τοῦτο διότι πάσχει "ἀμφοτέραις ταῖς ἰγνύαις" ὅσον ἀφορᾶ στούς δύο αὐτούς τομεῖς πού ἔπρεπε νά ὑπηρετήσει.

Τό τελευταῖο διάστημα ἀποκάλυψε, πρός ἀπογοήτευση τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, ὅλο τό ἰδεολογικό-πνευματικό του ὑπόβαθρο καί ὁπλοστάσιο. Τετριμμένο, πολυκαιρισμένο, στρατευμένο καί κυρίως ἰδεοληπτικό.

Εἶναι προφανές ὅτι ἡ ἔλλειψη σημαντικῆς παιδείας στόν ἴδιο, κάτι πού ἔπρεπε νά εἶναι ἀπογορευτικό γιά τήν ἀνάληψη τῆς συγκεκριμένης θέσεως, ἦλθε νά ἐπιτείνει τήν ἀδυναμία του νά διαχειρισθεῖ τόν σημαντικότερο τομέα στή διακυβέρνηση ἑνός ἱστορικοῦ λαοῦ. Ἀσφαλῶς δέ, ἐπιπλέον, ἴσχυσε καί ἐν προκειμένω ἡ κλασσική ρήση "ἀρχή ἄνδρα δείκνυσι"!

Τό κακό δέ εἶναι ὅτι συνεχίζει νά ἐνεργεῖ, ὁμιλεῖ καί συμπεριφέρεται ὡς ἕνας μεσαίας κατηγορίας δημοσιογράφος, στήν ὑπηρεσία μιᾶς κομματικῆς ἐφημερίδος, ὅπως συνέβαινε στόν πρότερο ἐπαγγελματικό του βίο.

Φαίνεται δέ, ὅτι δέν κατόρθωσε νά μάθει οὔτε τό πρῶτο μάθημα γιά ὅποιον θητεύει σέ ὑπουργική θέση, ὅτι δηλαδή οἱ ἐξυπνακισμοί καί τά ψεύδη τό μόνο πού ἐξασφαλίζουν εἶναι εἴτε τή μικρή θητεία, εἴτε τήν κακή θητεία, μέ ἄσχημο μάλιστα καί, συνήθως, ἀπότομο τέλος.

Δέν ἐπιλέξαμε καμμία ἄλλη ἀπό τίς πολλές δηλώσεις καί συνεντεύξεις τοῦ κ. Ὑπουργοῦ, διότι νομίζουμε ὅτι εἶναι ἀνάξιες σχολιασμοῦ καί γιά νά μή παρασυρθοῦμε ἀπό τήν προκλητικότητά του σέ ἀντιπαράθεση.

Ἐπιλέξαμε τήν τελευταία δήλωσή του, ὅπως ἔχει ἀναρτηθεῖ στόν ἱστότοπο τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, ὅπου, καίτοι "μαζεμένος" λόγω τοῦ σάλου πού ἔχει προκαλέσει, ἀφήνει ξεκάθαρα νά διαφανεῖ ἡ ἐ(πι)μονή του σέ κάποια καίρια σημεῖα, τά ὁποῖα προδίδουν τήν ἰδεοληψία καί τήν ἀνειλικρινή στάση του, ἡ ὁποία, ἴσως, ἀποβεῖ γι' αὐτόν μοιραία.

Ἐπιμένει στήν ἀναφορά του σέ ἀρνητικό ρόλο παραγόντων τῆς ἐπισήμου Ἐκκλησίας (κάνοντας ἀναδίπλωση ἀπό τήν πρώτη ὑβριστική τοποθέτησή του περί συμβολῆς τῆς Ἐκκλησίας στήν ἔκπτωση τῆς Ἑλληνικῆς κοινωνίας διαχρονικά!) σέ σημαντικές ἱστορικές φάσεις τῆς ἱστορίας τοῦ λαοῦ μας, ὡσάν οἱ παράγοντες τῆς ἐπισήμου Πολιτείας, ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, νά εἶχαν σταθεῖ σταθερά στό ὕψος τῶν περιστάσεων.

Τό πιό οὐσιαστικό, ὅμως, εἶναι ὅτι ὅπως προκύπτει ἀπό τίς δηλώσεις του εἴτε ἀγνοεῖ, εἴτε παραθεωρεῖ στήν κριτική του τό τί σημαίνει Ἐκκλησία, στήν ὁποία ἀστόχως θέτει καί τόν προσδιορισμό ἐπίσημη. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ στό ὁποῖο ἀνήκουν ὅλοι οἱ ὁρθοδόξως πιστεύοντες, Κλῆρος καί λαός. Ἡ διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἄλλο πράγμα καί, ἄν φρεσκάριζε ἤ ἐμπλούτιζε λίγο τίς ἱστορικές γνώσεις του, θά σκεπτόταν καλύτερα τό τί ἀντικειμενικῶς μπορεῖ νά λεχθεῖ.

Βεβαίως, συμφωνοῦμε μαζί του ὅτι τά γεγονότα ἔχουν καταγραφεῖ καί στήν ἱστορία καί στή συνείδηση τοῦ λαοῦ μας, ἀλλά δέ νομίζουμε ὅτι ἕνας σημερινός μάλιστα πολιτικός μπορεῖ νά προκαλεῖ τή μνήμη καί τήν κρίση μας, γενόμενος τιμητής τῶν ἄλλων.

Τό τιθέμενο ὡς ζητούμενο τῆς κοινῆς συνεννοήσεως τῶν διαφόρων παραγόντων καί φορέων γιά νά βγεῖ ἡ χώρα ἀπό τήν κρίση, εἶναι δίκοπο μαχαίρι, ὅταν ἐπισημαίνεται ἀπό κάποιον πού ἀπέδειξε ὅτι δέν σέβεται τόν ἀληθινό καί εἰλικρινή διάλογο, τουλάχιστον στό συγκεκριμένο ἐπίμαχο πρόβλημα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν. Γιατί εἶναι γνωστό ὅτι κινήθηκε πίσω ἀπό τήν πλάτη τῆς Ἐκκλησίας καί προώθησε συγκεκριμένης ὁμάδος τίς θεωρίες καί ἀπόψεις, ἐπειδή ἁπλῶς ταίριαζαν μέ τίς ἰδικές του ἰδέες καί ἐξυπηρετοῦν τίς ἰδεοληψίες του.

Ἀκόμη, οἱ ἐπικαλούμενες σύγχρονες κοινωνικές προκλήσεις, πού κατά τόν κ. Φίλη ἐπιβάλλουν τήν ἀνταπόκριση τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν σ' αὐτές, εἶναι κι αὐτό ἀντικείμενο διαλόγου καί ὄχι ἐπιβολῆς τῶν σχετικῶν ἐκτιμήσεων τοῦ ὑπουργοῦ ὡς δεδομένων. Μάλιστα, ἑνός Ὑπουργοῦ, ὁ ὁποῖος, ὡς ἄθεος, δέν ἐννοεῖ ὅτι ὁ Χριστός, τό κεντρικό Πρόσωπο τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, εἶναι ὑπερ-διαχρονικό, καθώς καί ἡ διδασκαλία του εἶναι, ἀποδεδειγμένα καί δοκιμασμένα, "παντός καιροῦ" καί λόγῳ τῆς πανθομολογούμενης ἀνωτερότητός της, ἀλλά καί κυρίως λόγῳ τῆς θεϊκῆς της προελεύσεως, ὡς ἀποκάλυψη Θεοῦ καί ὄχι ἀνακάλυψη ἤ κατασκευή ἀνθρώπινη.

Τέλος, σ' αὐτόν τόν ἐπιγραμματικό σχολιασμό μιᾶς σπάνιας "νηφάλιας" δηλώσεως τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας, πού, ὅμως, διασώζει ἀτόφια τήν ἰδεοληψία του, ἀναφέρει ὅτι τό Ὑπουργεῖο Παιδείας, δηλαδή ὁ ἴδιος, εἶναι προσηλωμένο στίς ἀξίες τῆς σύγχρονης (κοινότυπο καί κούφιο), ἀνεξίθρησκης....παιδείας.

Τί ὅμως θεωρεῖ ὁ κ. Φίλης ὡς ἀνεξίθρησκη παιδεία, ὅταν ὁ λόγος γίνεται γιά τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν πού ἀφορᾶ στή συντριπτική πλειοψηφία τῶν παιδιῶν καί ἐφήβων τῆς Πατρίδος μας, πού εἶναι βαπτισμένοι ὀρθόδοξοι Χριστιανοί;

Μήπως ὑπολανθάνει στή σκέψη του ὅτι ἀνεξιθρησκεία ἤ οὐδετεροθρησκεία σημαίνει νά παρουσιάζεις ἀπό τή σκοπιά τοῦ ἀθέου τό θρησκευτικό φαινόμενο; Μήπως ὡς ἀνεξιθρησκεία ἐννοεῖ τήν συγκρητιστική θεώρηση ὅλων τῶν Θρησκειῶν, συμπεριλαμβανομένης τῆς Ὀρθοδοξίας, μέ στόχευση τήν παραδοχή τοῦ θρησκευτικοῦ φαινομένου ὡς ἀνεκτοῦ λόγῳ τῆς ἀδυναμίας τῶν ἀνθρώπωνκαί ὄχι ἐνδεικτικό τῆς ἀναζητήσεως τῆς ἀλήθειας καί τοῦ νοήματος τῆς ζωῆς;

Πῶς εἶναι δυνατόν νά ἔχει περάσει ἀπό τό μυαλό τοῦ κυρίου Ὑπουργοῦ ὅτι θά τοῦ ἐπιτραπεῖ νά στερήσει ἀπό τά ἑλληνόπουλα τή διδασκαλία καί γνώση γιά τή δισχιλιετή Ὀρθόδοξη Χριστιανική παράδοση τοῦ τόπου μας πού διαμόρφωσε τή θρησκευτική καί ἐθνική του ταυτότητα καί γέννησε ἕναν ἄφθιτης ἀξίας πολιτισμό στά γράμματα, τίς τέχνες καί τήν νοηματοδοτημένη καθημερινή πράξη καί ζωή;

Τό παραμύθι περί "κατηχητικοῦ μαθήματος" καί μαθήματος "ὁμολογίας" ἔχει ξεφτίσει. Ἡ παιδαγωγική του ἀναβάθμιση στούς τρόπους καί μεθόδους διδασκαλίας καί ἡ ἀπαιτούμενη διαρκής βελτίωση τῶν ἐγχειριδίων του, μέ πλέον ἐνδεικτικό καί κατάλληλο περιεχόμενο, δέν ἔχει καμμία σχέση μέ τήν ἐπιχειρούμενη μετατροπή του σέ πανθρησκειακό "ἀχταρμᾶ", κουραστικό καί μή ἐποικοδομητικό καί ἀφομοιώσιμο ἀπό τά παιδιά μας.

Τά παιδιά μας πού δεν προσφέρονται, οὔτε τά προσφέρουμε γιά νά ἐγγράψει ὁ οἱοσδήποτε ἐπίδοξος μεταρρυθμιστής τίς προσωπικές του ἀπόψεις ἤ τίς θέσεις τοῦ ἰδεολογικοῦ του προσανατολισμοῦ. Ἡ Κυβέρνηση διαχειρίζεται τά ἁρμόζοντα σ' αὐτήν, ὅσον ἀφορᾶ στούς πολίτες καί δέν ἔχει λευκή ἐπιταγή!

Ἐάν θέλει νά εἶναι Ἑλληνική, τότε θά πρέπει νά προάγει τήν Ἑλληνική Παιδεία καί τά Ἑλληνικά Γράμματα. Ὡς πρός τήν Θρησκευτική διαπαιδαγώγηση τῶν ἀνηλίκων πολιτῶν της,ὅμως,δέν τῆς ἐπιτρέπεται οὔτε νά πειραματίζεται, οὔτε νά προωθεῖ τίς ὅποιες προσωπικές πεποιθήσεις τῶν μελῶν καί στελεχῶν της.

Ἁπλά ὀφείλει νά τούς διδάσκει μέ τόν καλύτερο παιδαγωγικό τρόπο αὐτά πού συγκροτοῦν καί ἐκφράζουν τήν Πίστη τῆς Ἐκκλησίας στήν ὁποία αὐτά καί οἱ γονεῖς των ἀσπάζονται καί ἀνήκουν, χωρίς καμμία παρέμβαση σ' αὐτήν.

Ἐάν ὁ κ. Φίλης θέλει νά μείνει προσηλωμένος στίς ἰδεοληψίες του, θά πρέπει νά παραιτηθεῖ. Ἐάν θέλει σώνει καί καλά νά μᾶς δοκιμάσει καί νά δοκιμασθεῖ περαιτέρω, τότε ὀφείλει νά ἀποσύρει πάραυτα τό νέο πρόγραμμα σπουδῶν γιά τά Θρησκευτικά καί νά ξεκινήσει ἄμεσα καί γιά ὅσο χρειασθεῖ τίμιος καί εἰλικρινής διάλογος τῶν ἁρμοδίων καί ἐμπλεκομένων (Ἐκκλησίας, Θεολογικῶν Σχολῶν, Θεολόγων, Ἐκπαιδευτικῶν καί ἐκπροσώπων Γονέων καί κηδεμόνων) μέ τήν "οὐδετερόθρησκη".... ἀποχή τοῦ ἰδίου, γιά τό καλό ὅλων μας.