Άλλο η συνύπαρξη των λαών στην Κύπρο και άλλο η “συνύπαρξη” θρησκειών

ΑΛΛΟ Η ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΑΛΛΟ Η ‘’ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ’’ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

«Μη γίνεσθε ετεροζυγούντες απίστοις»  Απόστολος Παύλος

Του Β. Χαραλάμπους,  θεολόγου

Δυστυχώς το θέμα της συνύπαρξης στην Κύπρο δεν περιορίζεται στις διαπροσωπικές σχέσεις, αλλά παρεισφρύει και στο θέμα και σε άλλες ενέργειες ή αναφορές που είναι άτοπες.  Μπορούμε να μιλήσουμε για ειρηνική συνύπαρξη λαών όχι όμως και για συνύπαρξη θρησκειών.

Χαρακτηριστική ήταν  η πρόσφατη επίσκεψη χιλίων μουσουλμάνων από τα κατεχόμενα για το Κουρμπάν μπαϊραμ της μουσουλμανικής εορτής των θυσιών.  Ορθόδοξος ιερεύς παρευρέθηκε  στο τέμενος Χαλά Σουλτάν Τεκκέ  στη  Λάρνακα και ανέφερε ότι «με χαρά βρίσκομαι σήμερα στο Χαλά Σουλτάν Τεκκέ, εκπροσωπώντας τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου και μεταφέρουμε τις ευχές του τόσο στο Μουφτή Αταλάϊ, στους ιμάμηδες αλλά και σε όλους τους πιστούς που έχουν έρθει εδώ στο Τεκκέ για να γιορτάσουν τη γιορτή  των θυσιών».  Μεταξύ άλλων είχε ευχηθεί «Καλή εορτή των θυσιών».

Ποια χαρά μπορεί να αισθάνεται Ορθόδοξος ιερέας  βρισκόμενος στο Χαλά Σουλτάν Τεκκέ;  Λύπη αισθάνεται ο Ορθόδοξος Χριστιανός της Κύπρου όταν ακούει τέτοια λόγια απαράδεκτης αβρότητας.  

Παρόμοια λύπη δοκιμάσαμε παλαιότερα όταν Μητροπολίτης ημικατεχόμενης Μητροπολιτικής περιφέρειας στην Κύπρο ανέφερε ότι «οι θρησκείες όταν συνυπάρχουν εμπλουτίζουν τη ζωή των ανθρώπων σε επίπεδο πολιτισμού», επισήμανση η οποία υπάρχει αναρτημένη στην ιστοσελίδα της Μητροπόλεως αυτής.  Είναι ξεκάθαρη συγκριστική η αναφορά ότι «Οι θρησκείες όταν συνυπάρχουν εμπλουτίζουν τη ζωή των ανθρώπων σε επίπεδο πολιτισμού».  Η επαναπροσέγγιση των Ελλήνων της Κύπρου με τους Τουρκοκυπρίους, στη χειρίστη και πλέον επικίνδυνη έκφανσή της.  Παντελώς λανθεσμένη η αναφορά σε συνύπαρξη θρησκειών.  Είναι ένας αλλότροπος συγκρητισμός.  «Τις γαρ μετοχή δικαιοσύνη και ανομία, ή τις κοινωνία φωτί προς σκότος;» (Απόστολος Παύλος).

Άλλο η συνύπαρξη λοιπόν με άλλους ανθρώπους, που δεν είναι Χριστιανοί και άλλο η συνύπαρξη θρησκειών.   Η αγάπη προς τους άλλους ανθρώπους που δεν είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί είναι αρετή, ενώ η συνύπαρξη θρησκειών έκπτωση αλήθειας και ξεκάθαρος συγκρητισμός.

Αυτό μόνο ως κατακλείδα : «Μη γίνεσθε ετεροζυγούντες απίστοις· τις γαρ μετοχή δικαιοσύνη και ανομία, ή τις κοινωνία φωτί προς σκότος; τις δε συμφώνησις Χριστού προς Βελίαρ, ή τις μερίς πιστώ μετά απίστου; τις δε συγκατάθεσις ναώ Θεού μετά ειδώλων;  ημείς γαρ ναός Θεού εσμέν ζώντος» (Β΄Κορ. στ΄ 14-16).