Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως -«Το γαρ εν αυτή γεννηθέν εκ Πνεύματος εστίν Αγίου˙ τέξεται δε υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν˙ αυτός γαρ σώσει τον λαόν αυτού από τών αμαρτιών αυτών»

Απόστολος: Εβρ. ια΄9-10, 32-40

Ευαγγέλιο: Ματθ. α΄ 1-25

«Το γαρ εν αυτή γεννηθέν εκ Πνεύματος εστίν Αγίου˙ τέξεται δε υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν˙ αυτός γαρ σώσει τον λαόν αυτού από τών αμαρτιών αυτών» (Ματθ. α΄ 20-21).

     Η Γέννηση του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού αποτελεί γεγονός μοναδικό στην ιστορία. Είναι τόσο μοναδικό που με την Γέννηση του χωρίζει την ιστορία σε περίοδο πριν και μετά από Αυτόν. Η Γέννηση του Ιησού, που είναι έκφραση της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο, αποτελεί ταυτόχρονα και εκπλήρωση των προαιώνιων υποσχέσεων του Θεού προς τους ανθρώπους. Μέσα από τον αγγελικό λόγο προς τον Ιωσήφ τονίζεται ότι η Γέννηση είναι υπερφυσική, είναι «εκ Πνεύματος Αγίου». Επίσης προαναγγέλλεται το όνομα – Ιησούς – δηλαδή σωτήρας και αποκαλύπτεται με λεπτομέρειες ο σκοπός της ενανθρώπησης, «γιατί Αυτός θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες τους».

     Ο Θεός, λοιπόν, μπαίνει στην ιστορία. Κατά τον Απόστολο Παύλο: «Ότε δε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, εξαπέστειλε ο Θεός τον υιόν αυτού, γενόμενον εκ γυναικός, γεγόμενον υπό νόμον, ίνα τους υπό νόμον εξαγοράση, ίνα την υιοθεσίαν απολάβωμεν» (Γαλ. δ΄ 4-5). Δηλαδή, «Όταν όμως έφτασε η ώρα που είχε καθορίσει ο Θεός, απέστειλε τον Υιό του. Γεννήθηκε από μια γυναίκα και υποτάχτηκε στο νόμο, για να εξαγοράσει τους υποδούλους στο νόμο, για να γίνουμε παιδιά του Θεού».

      Έκφραση αγάπης και πράξη ταπείνωσης η Γέννηση του Ιησού με στόχο τη σωτηρία του ανθρώπου και την επαναφορά στην πορεία προς τη Θέωση. Χρονικά καθορισμένη η ενανθρώπηση του Ιησού. Η αναφορά από τους διαφόρους συγγραφείς της Αγίας Γραφής, για είσοδο του Θεού στον κόσμο σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή έχει ιδιαίτερη σημασία. Ότι δηλαδή έχουμε πραγματική σωτηρία.

     Η Εκκλησία αποδίδοντας ιδιαίτερη σημασία στο γεγονός της Ενανθρώπησης και μάλιστα και σαν γεγονός ιστορικό, μας παρουσιάζει σαν επιβεβαίωση την τιμή των προπατόρων του Ιησού. Έτσι, ενώ την περασμένη Κυριακή τιμήθηκαν γενικά οι προπάτορες του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, σήμερα γίνεται και ονομαστική αναφορά σ’ αυτούς. Κύριο χαρακτηριστικό τους, όπως αναφέρεται και στο σημερινό Απόστολος, ήταν η δύναμη της πίστεως τους. Το ότι ανάμεσα τους υπήρξαν και πρόσωπα αμαρτωλά, αυτό δεν εμπόδισε το σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία των ανθρώπων, αλλά ούτε και επηρέασε την αγιότητα του Λυτρωτή. Άλλωστε όπως προαναγγέλθηκε «αυτός γαρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών».

      Ετοιμαζόμαστε σε λίγες μέρες να γιορτάσουμε την ενανθρώπηση του Υιού και Λόγου του Θεού. Αυτή η ενανθρώπηση καθώς και η Σταυρική θυσία που θα ακολουθήσει αποτελούν την έκφραση της ύψιστης αγάπης του Θεού προς τον αμαρτωλό άνθρωπο και άρα της αγάπης για τον καθένα από μας ξεχωριστά.

    Είναι ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός ότι από τη στιγμή της ενανθρώπησης ο Θεός από απρόσιτος – απλησίαστος, γίνεται όχι μόνο προσιτός αλλά κατά το σημερινό ευαγγέλιο γίνεται και Εμμανουήλ που σημαίνει «Ο Θεός είναι μαζί μας».

   Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι απαριθμούνται σήμερα 42 γενεές που ξεκινούν από τον Αβραάμ και καταλήγουν στο Χριστό. Ο γενεαλογικός κατάλογος σταματά στο πρόσωπο του Χριστού, γιατί από τώρα, στο πρόσωπο του Χριστού και με αφετηρία το Χριστό θα αρχίσει η γενεά της σωτηρίας και της χάριτος. Όλοι οι πιο ~ 139 ~ πάνω αγιάζονται δια του Ιησού Χριστού. Δια του Σταυρού δε και της Αναστάσεως του Κυρίου η Θεία Χάρις ολοκληρώνει τον αγιασμό όλων των ανθρώπων, τόσο της Παλαιάς όσο και της Καινής Διαθήκης. Μέτοχοι αυτού του αγιασμού και μέλη της νέας γενεάς μπορούν να είναι όλοι οι άνθρωποι, που θα είναι όμως κοινωνοί των Παθών και της Αναστάσεως του Κυρίου. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα είναι κοινωνοί του αγιασμού και της λυτρωτικής χάριτος που εγκαινιάσθηκε με την ενανθρώπηση και ολοκληρώθηκε με τη Σταυρική θυσία του Κυρίου.

      Από την ημέρα της ενανθρώπησης ο Θεός δια του Ιησού γίνεται Εμμανουήλ, που σημαίνει, ο Θεός είναι μαζί μας. Αυτή τη διαβεβαίωση – υπόσχεση δίνει ο ίδιος ο Ιησούς στους Μαθητές του, όταν λίγο πριν την Ανάληψη τους αποστέλλει για κήρυγμα σε όλο τον κόσμο. Τους είπε: «Και ιδού εγώ μεθ’ υμών ειμί πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος». Κι εγώ θα είμαι μαζί σας πάντα ως τη συντέλεια του κόσμου.

      Όμως, οι άνθρωποι, η μετά τον Ιησού γενεά, έχουμε αντιληφθεί αυτή την παρουσία του Θεού; Αν ναι, τότε πόσοι γίναμε συνειδητά αποδέκτες αυτής της χάριτος του Θεού και πόσο η ζωή μας είναι επηρεασμένη από το γεγονός της Ενανθρώπησης;

     Αν και γνωρίζουμε, έστω και θεωρητικά ότι πλασθήκαμε για την αιωνιότητα, για τη βασιλεία του Θεού, πόσοι από μας θυμόμαστε ότι η βασιλεία του Θεού είναι βασιλεία δικαιοσύνης και αγάπης; Πόσοι από μας παρακαλούμε «ελθέτω η βασιλεία σου» αλλά όταν προχωρήσουμε στο «γεννηθήτω το θέλημα σου ως εν ουρανώ και επί της γης», αφαιρούμε από τον εαυτό μας τη δυνατότητα να γίνουμε συμμέτοχοι στον ερχομό της βασιλείας του Θεού, αφού τον εξαιρούμε από τη συμμόρφωση στο Θέλημα του Θεού;

    Ετοιμαζόμαστε σε λίγες ημέρες να γιορτάσουμε το γεγονός της ενανθρώπησης του Θεού. Αναγνωρίζουμε ότι από τότε που ο αιώνιος και άναρχος θεός έγινε άνθρωπος και μπήκε στην ιστορία έφερε μια αναγέννηση στον κόσμο. Πολλές φορές με αγώνα, με πολύ πόνο, ακόμα με αίμα και δάκρυ, βελτιώθηκε ο κόσμος. Όμως εξακολουθεί και σήμερα να είναι βελτιωμένος; Δυστυχώς όχι. Το πνεύμα της εποχής είναι πνεύμα υλοφροσύνης, ακόμα και απιστίας. Γιατί απιστία δεν είναι μόνο η θεωρητική άρνηση της πίστεως, αλλά και η επιμονή να αρνούμαστε να ζούμε στην καθημερινή μας ζωή με βάση τις αρχές της πίστεως. Μας είπε ο Κύριος ότι «Στη βασιλεία του θεού δε θα μπει όποιος μου λέει «Κύριε, κύριε», αλλά όποιος κάνει το θέλημα του Ουράνιου Πατέρα μου» (Ματθ. ζ΄ 21).

      Αδελφοί μου, δύσκολος ο δρόμος, αλλά όχι αδιάβατος. Ο ίδιος ο Κύριος μας τονίζει πως «είναι στενή η πύλη και γεμάτη δυσκολίες η οδός που οδηγεί στη ζωή, και λίγοι, είναι εκείνοι που τη βρίσκουν» (Μτθ. ζ΄14). Είμαστε διατεθειμένοι να βαδίσουμε αυτό το δρόμο και να περάσουμε από τη στενή πύλη; Αν ναι, ας τον βαδίσουμε με πίστη και υπομονή. Αν έχουμε τα μάτια μας προσηλωμένα στον Ιησού ο οποίος έγινε για μας άνθρωπος, τότε να ‘μαστε σίγουροι ότι θα επιτύχουμε. Ο άγγελος επιβεβαιώνοντας, τη Γέννηση του Ιησού τονίζει στον καθένα από μας «ότι ετέχθη ημίν σήμερον σωτήρ, ος εστί Χριστός Κύριος εν πόλει Δαυίδ» (Λουκ. β΄ 11). Αυτό το Σωτήρα ας σπεύσουμε να τον προσκυνήσουμε και να τον ευχαριστήσουμε θερμά. Αμήν.

Θεόδωρος Αντωνιάδης –Μητροπόλεως Πάφου