Η ελληνική κοινωνία αργοπεθαίνει

Ἡ εἴδηση, βεβαιωμένη μὲ τὸ στόμα τοῦ κ. Πρωθυπουργοῦ, δημοσιεύθηκε στὰ Μέσα Ἐνημερώσεως στὶς ἀρχὲς Σεπτεμβρίου ἔτσι ἁπλά: Μέχρι τὸ τέλος τοῦ 2014 ἀπολύονται 15.000 δημόσιοι ὑπάλληλοι· 4.000 τὸ 2013 καὶ 11.000 τὸ 2014.

Ἐπιβαλλόμενη, λένε, ἐνέργεια, ἀφοῦ οἱ δημόσιοι ὑπάλληλοι εἶναι ὑπεράριθμοι, ἡ οἰκονομία τοῦ τόπου ἔχει καταβαραθρωθεῖ καὶ ἡ Τρόικα τῶν ἐκπροσώπων τῶν δανειστῶν μας ἀπαιτεῖ δραστικὰ μέτρα ἐξυγιάνσεως τῆς οἰκονομίας. Τὴν ἴδια ὥρα οἱ ἐπιχειρήσεις κλείνουν ἡ μία μετὰ τὴν ἄλλη, ἡ ἀνεργία ἔχει ἐκτιναχθεῖ σὲ ὕψη δυσθεώρητα – στὴν κορυφὴ τῆς Εὐρώπης – καὶ τώρα ἄλλοι 15.000 θὰ προστεθοῦν στὸ ἄθλιο καραβάνι τοῦ ἑνάμισι καὶ πλέον ἑκατομμυρίου ἀνέργων ποὺ παραδέρνει ἀπελπισμένο στὴν ἁλμυρὴ ἔρημο τῆς παγκοσμιοποιημένης οἰκονομίας. Ἀπολύονται λοιπὸν 15.000.

Γιὰ τοὺς δημοσιογράφους ἡ εἴδηση τελειώνει σ᾿ αὐτὸ τὸ σημεῖο. Ὅπως τελειώνουν καὶ ὅλες οἱ παρόμοιες εἰδήσεις· γιὰ τὰ 60.000 π.χ. λουκέτα καταστημάτων μέσα στὸ 2013, γιὰ τὸ κλείσιμο πλήθους ἐπιχειρήσεων, τὴν κατάργηση δημόσιων ὀργανισμῶν.

Οἱ δανειστές μας θὰ ἐκφράσουν ἱκανοποίηση γιὰ τὰ «σωστὰ» μέτρα καὶ οἱ πολιτικοὶ τῆς χώρας θὰ συνεχίσουν τὸ μακάβριο παραλήρημά τους, ἐπιρρίπτον τας τὶς εὐθύνες τῆς καταστάσεως ὁ ἕνας στὸν ἄλλο καὶ ἀδυνατώντας νὰ ἔλθουν ἔστω καὶ σὲ στοιχειώδη συνεννόηση γιὰ τὰ προβλήματα τοῦ τόπου. Καὶ εἶναι ἀφόρητη ὀδύνη νὰ ἀκούει κανεὶς τὴν παγερὴ ξύλινη γλώσσα τους, τόσο ξένη καὶ ἀπόμακρη ἀπὸ τὰ προβλήματα τῶν ἀνθρώπων· τραγικὰ προβλήματα! Διότι ἡ παραπάνω εἴδηση σημαίνει ὅτι πολλὲς ἀπὸ τὶς 15.000 οἰκογένειες τῶν ἀπολυομένων θὰ μείνουν ξαφνικὰ χωρὶς εἰσόδημα· οἰκογένειες μὲ παιδιά, μὲ ὑποχρεώσεις, μὲ ἐνοίκια, χρέη, φορο λογικὰ βάρη. Πῶς θὰ ζήσουν ὅλοι αὐτοί; Θὰ βροῦν ἐργασία στὰ καταστήμα τα ποὺ κλείνουν; Σὲ καταστήματα ποὺ ὁ ὑπουργὸς καὶ ἡ Βουλὴ νομοθέτησαν ἀσεβῶς νὰ ἀνοίγουν τὴν Κυριακή; Ἂν ἦταν λάθος ἡ ὑπεράριθμη πρόσληψη τόσων ἀνθρώπων, αὐτὸ δὲν διορθώνεται μὲ τὴν ψυχρὴ ἀπόλυση. Δὲν πρέπει νὰ ὑπάρξει κάποια μέριμνα γιὰ ὅλους αὐτούς;

Δὲν εἴμαστε ζούγκλα ἄγριων θηρίων, εἴμαστε κοινωνία ἀνθρώπων. Ἡ κοινωνία ἀργοπεθαίνει, οἱ νέοι ἀδυνατοῦν νὰ δημιουργήσουν οἰκογένεια... Οἱ πολιτικοί μας, ἂν δὲν μποροῦν νὰ βγοῦν ἔξω ἀπὸ τὸν ψεύτικο κόσμο τῆς κούφιας ψευδολογίας, τὴν ὁποία ἔχουν συνηθίσει νὰ χρησιμοποιοῦν, τουλάχιστον ἂς σιωποῦν μπροστὰ στὴν ἀνείπωτη τραγωδία στὴν ὁποία ἔχουν ὁδηγήσει τὴ χώρα.

Πῶς μποροῦν ἀκόμη νὰ φωνασκοῦν καὶ νὰ χασκογελοῦν; Δὲν εἶναι ἄνθρωποι; Τί εἶναι; Ἄψυχες τροϊκανὲς μηχανές;

Περιοδικό “ Ο ΣΩΤΗΡ”