Κυριακή των Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου –«Προσέχετε τω ποιμνίῳ…»

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Πραξ. κ' 16  - 18-28-36

«Προσέχετε τῷ ποιμνίῳ ἐν ᾧ ὑμᾶς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους ποιμαίνειν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ!

Ἀναλαμβανόμενος ὁ Κύριος εἰς τούς οὐρανός ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἀνέθεσε τήν φροντίδα τοῦ λογικοῦ του ποιμνίου, τῆς Ἐκκλησίας δηλαδή, στούς Ἁγίους Ἀποστόλους. Αὐτοί ἐχειροτόνησαν ἐπισκόπους καί πρεσβυτέρους τούς ὁποίους ἐγκατέστησαν στίς κατά τόπους καί πόλεις χριστιανικές κοινότητες γιά νά ποιμάνουν τόν λαόν τοῦ Θεοῦ. Πρός αὐτούς ἀπευθύνεται ὁ Ἀπόστολος Παῦλος συνιστᾶ σέ αὐτούς νά ἐπιβλέπουν τήν Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ στήν ὁποία τό Πνεῦμα τό Ἅγιο τούς ἐγκατέστησε ποιμένες. Αὐτήν τήν Ἐκκλησία ἀπέκτησε ὁ Θεός μέ τό δικό του αἷμα γιά τήν ὁποία καί ἐθυσιάσθηκε. Ὁ λόγος λοιπόν σήμερα εἶναι ἀφιερωμένος στούς ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ.

1. Ὁ Ἀρχιποίμην Ἰησοῦς Χριστός

Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ Ποιμένας ὁ μέγας τῶν προβάτων μεγαλύτερος κι ἀπό τόν Μωϋσῆ. Εἶναι ὁ καλός ποιμένας ὁ ὁποῖος θυσιάσθηκε ὑπέρ τῶν καλῶν προβάτων. Ὡς ἔργο ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἔχει νά συγκεντρώσει τά πρόβατα τοῦ Θεοῦ σέ μία ποίμνη, νά ἀναζητήσει τό πλανηθέν πρόβατον καί νά τό ἐπαναφέρει στήν ποίμνη τῶν προβάτων. Εἶναι «ὁ ποιμένας» καί ὁ ἐπίσκοπος πού ἐπαναφέρει τίς χαμένες ψυχές γιατρεύοντας τις μέ τήν δική του πληγή.

Ὁ Ἀρχιποίμην Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός ἀνέθεσε μέ κυριαρχική ἐξουσία τά ποιμαντικά του καθήκοντα στούς Ἀποστόλους στούς ὁποίους ἐμπιστεύθηκε τίς ψυχές τῶν πιστῶν ἀνθρώπων στό Θεό.

2. Οἱ ποιμένες καί διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας.

Ὁ Κύριος μας ἔδωσε πᾶσαν τήν ἐξουσίαν ποιμαντική στούς Ἀποστόλους τήν ἴδια θέση κατέχουν στήν Ἐκκλησία καί οἱ ἐθελοντές μέ τά ἀπ’ αὐτούς Πατέρες καί Διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι αὐτοί τούς ὁποίους σήμερα τιμοῦμε. Οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας συνέχισαν καί συνεχίζουν τήν παράδοσιν τῶν Ἀποστόλων. Ἔζησαν μιμούμενοι τούς Ἀποστόλους. Ἐδίδαξαν τήν ἴδια διδασκαλία τῶν Ἀποστόλων στήν ἐποχή πού ὁ καθένας ἔζησε. ἀνεδείχθησαν καί «τρόπων μέτοχοι καί θρόνων διάδοχοι» τῶν Ἀποστόλων. Κάθε ἐποχή ἔχει τούς δικούς της Πατέρες καί Διδασκάλους, οἱ ὁποῖοι συνεχίζουν τό ἔργο τῶν Ἀποστόλων καί τοῦ Κυρίου. Ἑπομένως καί στήν δική μας ἐποχή τό Ἅγιο Πνεῦμα ἔχει ἀναδείξει ποιμένες τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας γιά νά φροντίζουν τό ποίμνιο τοῦ Θεοῦ καί νά ἐργάζονται γιά τόν καταρτισμό τῶν Χριστιανῶν, τήν αὔξηση τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας καί τήν πνευματική πρόοδο καί προκοπή ὅλων.

3. Τό ποίμνιο

Οἱ Χριστιανοί ἀποτελοῦν τήν εὐλογημένη ποίμνη τοῦ Θεοῦ, τόν ἐκλεκτόν ποίμνιο. Αὐτοί ὀφείλουν νά μιμοῦνται τήν ζωήν τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων καί Διδασκάλων. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος συμβουλεύει ὅλους τούς πιστούς «Νά ἐξετάσετε τήν ἔκβαση τῆς ζωῆς των καί νά μιμεῖσθε τήν πίστην των» (Ἑβρ. γ΄ 7).

Οἱ ἀπόστολοι καί οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας εἶναι τά πρότυπα τῆς ζωῆς μας. Αὐτοί ὅπως κι ἐμεῖς ἀκολουθοῦν τόν μεγάλο ποιμένα τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό.

Ἀλλά τό ποίμνιο ὀφείλει καί ὑπακοή καί ὑποταγή στούς Ἀποστόλους καί Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἐπισημαίνει ὅτι ὑπάρχουν κίνδυνοι πνευματικοί πού ἀπειλοῦν τίς ψυχές μας. Κίνδυνοι ἀπό ἀνθρώπους. Κίνδυνοι ἀπό καταστρεπτικές διδασκαλίες καί θεωρίες. Κίνδυνοι ἀπό κακές καί ἐπιζήμιες πρακτικές. Ἡ πνευματική ἀσφάλεια τῶν ψυχῶν ἐξασφαλίζεται μόνο μέ τήν ὑπακοή σ’ αὐτούς. Οἱ Πατέρες καί διδάσκαλοι δέν κάνουν τίποτε ἄλλο ἀπό τό νά μᾶς ἐπαναλαμβάνουν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Μᾶς ὑπενθυμίζουν τίς ἐντολές του. Μᾶς ὁδηγοῦν ἀπλανῶς στήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Τέλος δέ τό ποίμνιο ὑποχρεοῦται νά σέβεται καί νά τιμᾶ τούς ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτοί ἀγρυπνοῦν γιά τίς ψυχές ὅλων. Θά δώσουν λόγο γιά σᾶς (Ἑβρ. ιγ΄17).

Ἀδελφοί μου

Ὁ ἀντίδικος καί ἐχθρός μας διάβολος ἐργάζεται γιά νά διαλύσει τήν ποίμνη τοῦ Θεοῦ, τήν Ἐκκλησία. Αὐτό ὅμως δέν μπορεῖ νά τό ἐπιτύχει, οὔτε ποτέ θά τό ἐπιτύχει. Ἐπιτυγχάνει ὅμως νά ἀπομακρύνει τούς ἀνθρώπους ἀπό τόν Θεό. Ὁδηγεῖ μακράν τῆς Ἐκκλησία τούς ἀνθρώπους. Γιά νά ἐπιτύχει αὐτό μηχανεύεται διαφόρους τρόπους καί χρησιμοποιεῖ ποικίλες μεθόδους. Μία ἀπ’ αὐτές εἶναι νά διαταράξει τίς σχέσεις ποιμένων καί ποιμνίου.

Νά συκοφαντήσει τούς ποιμένες στό Ποίμνιο

Νά ἀπογοητεύσει τούς ποιμένες ἀπό τήν ἀπειθαρχία καί ἀνυπακοή τοῦ ποιμνίου.

Ἡ τακτική αὐτή στηρίζεται καί ἀποβλέπει στόν ἑξῆς στόχο, νά διασκορπίσει τούς ἀνθρώπους καί νά διαλύσει τήν κοινότητα τῶν χριστιανῶν.

Γιά τό ἔργο του ὁ διάβολος ἐπιστρατεύει καί χρησιμοποιεῖ τούς ἀνθρώπους, ἐμᾶς δηλαδή. Γιά τό λόγο αὐτό ἄς εἴμαστε ὅλοι προσεκτικοί πομένες καί Ποίμνιο. Ἡ προσοχή μας ἄς εἶναι:

-Νά μήν δίνουμε ἀφορμές σκανδαλισμοῦ ὅλοι μας

-Νά μήν εἴμαστε ὁλιγόπιστοι καί παρασυρόμαστε ἀπό τόν διάβολο στήν ἐπιτυχία τῶν στόχων του

- Νά ζοῦμε μιμούμενοι τόν Χριστό, τούς Ἀποστόλους καί τούς Πατέρες μας.

-Νά ἐμπιστευόμαστε τίς ψυχές μας σέ ἱκανούς ποιμένες πού θά μᾶς βοηθήσουν στήν σωτηρία μας

Ἔτσι θά ἔχουμε τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί θά προκόψουμε ὅλοι στήν πνευματική ζωή, τό ὁποῖο καί ἐκ μέσης καρδίας εὔχομαι. 

Αρχιμ. Καλλίνικος Νικολάου, Ι. Μ. Καισαριανής/