Ιωάννης Κανελλόπουλος, Περί των Ι. Ησυχαστηρίων και έκκληση για να μην ψηφισθεί υπό της Δ.Ι.Σ. ο προτεινόμενος Κανονισμός

Δ Η Μ Ο Σ Ι Α   Ε Κ Κ Λ Η Σ Η        

Του Ιωάννη Κανελλόπουλου, δικηγόρου, κατοίκου Πατρών, οδός Γούναρη 33.

                                                                  Π Ρ Ο Σ

Τον Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών, κ. Ιερώνυμο.

Τους Σεβασμιώτατους Αρχιερείς της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος

Τα Μέλη της Συνοδικής Επιτροπής επί του Μοναχικού Βίου

Προς άπαντας τους Αρχιερείς των Ιερών Μητροπόλεων (Σύνοδο

Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος)

       ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:

Στα εν Ελλάδι Ιερά Ησυχαστήρια

Στις εν Ελλάδι Ιερές Μονές

Στον ημερήσιο τύπο

      26 Μαρτίου 2012

ΘΕΜΑ:  Η ημερίδα «παρωδία»(;)  περί των Ι. Ησυχαστηρίων και έκκληση για να μην ψηφισθεί υπό της Δ.Ι.Σ. ο προτεινόμενος Κανονισμός

Μακαριώτατε, Άγιοι Αρχιερείς, ευλογείτε.

Επανέρχομαι για το θέμα των Ι. Ησυχαστηρίων με αφορμή την πραγματοποίηση της ημερίδας για τα Ι. Ησυχαστήρια που έγινε στις 15-3-2012.
Τον Νοέμβριο 2010, ενώ ετίθετο στην Συνεδρία της Δ.Ι.Σ. του Δεκεμβρίου 2010 προς ψήφιση -εν πλήρη αγνοία των Ι. Ησυχαστηρίων- ο νέος Κανονισμός περί Ησυχαστηρίων, απέστειλα την από 29-11-2010 ΕΚΚΛΗΣΗ μου (6σέλιδη επιστολή) προς την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος και τα μέλη της Δ.Ι.Σ. και της Συνοδικής Επιτροπής επί του Μοναχικού Βίου.

Είναι γεγονός ότι πολλοί Αρχιερείς κατανοώντας την μεθόδευση που επιχειρείτο εις βάρος των Ησυχαστηρίων ματαίωσαν τη συζήτηση του εν λόγω Κανονισμού. Ακολούθησε η από 1-12-2010 4σέλιδη επιστολή προς τα Ι. Ησυχαστήρια του Καθηγουμένου του Ι. Ησυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου  Τροιζήνης, π. Σπυρίδωνος Παυλόπουλου, όπου με αφορμή την ανωτέρω από 29-11-2010 ΕΚΚΛΗΣΗ μου ενημέρωνε τις Αδελφότητες των Ι. Ησυχαστηρίων ότι ως μέλος της Συνοδικής Επιτροπής επί του Μοναχικού Βίου είχε εξαπατηθεί και ότι αγνοούσε το τελικό σχέδιο του Κανονισμού που υποτίθεται είχε συνταχθεί από την Επιτροπή, της οποίας μέλος ήταν και ο ίδιος, εκπροσωπών τα Ι. Ησυχαστήρια. Ακολούθησε η από 6-12-2010 3σέλιδη επιστολή μου προς τον σεβαστό π. Σπυρίδωνα. Με αφορμή την από          29-11-2010 έκκλησή μου, δημοσιοποίησε την από 7-12-2010 2σέλιδη επιστολή του ο Πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής επί του Μοναχικού Βίου, Μητροπολίτης Γουμενίσσης Δημήτριος. Ακολούθησε η από        7-12-2010 6σέλιδη απάντησή μου προς τον ανωτέρω Πρόεδρο της Συνοδικής Επιτροπής επί του Μοναχικού Βίου.

Εν συνεχεία απέστειλα την από 9-12-2010 «ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ» μου προς τα Ι. Ησυχαστήρια, που αγνοούσαν όλα όσα συντελούντο για τον νέο Κανονισμό περί των Ησυχαστηρίων.

Με το από 2-5-2011 Συνοδικό έγγραφο κοινοποιήθηκε σε ορισμένα Ι. Ησυχαστήρια (όχι σε όλα) το προτεινόμενο σχέδιο Κανονισμού και εκλήθησαν να καταθέσουν εγγράφως οι εκπρόσωποι των Ησυχαστηρίων αυτών  τις απόψεις τους.

Τον Φεβρουάριο 2012 απεστάλη σε ορισμένα (και όχι σε όλα) Ησυχαστήρια εγκύκλιο Σημείωμα με το οποίο προσκαλούσαν να προσέλθουν εκπρόσωποι των Ησυχαστηρίων την 15η Μαρτίου 2012 σε ειδική ημερίδα, ώστε να συζητηθεί το θέμα του Κανονισμού για τα Ι. Ησυχαστήρια. Με αφορμή αυτή την ημερίδα απέστειλα την από 5-3-2012 Ανοικτή επιστολή-έκκλησή μου προς τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο, τους Αρχιερείς της Δ.Ι.Σ. κ.λ.π. Αυτά τα παραθέτω ως μια μικρή ιστορική αναδρομή του πώς φθάσαμε μέχρι την προαναφερθείσα ημερίδα.

Ασκώ το λειτούργημα του νομικού επί πολλά έτη. Όσοι έχουν γνώση των νομικών πραγμάτων, γνωρίζουν ότι οι δικαστικοί λειτουργοί που καλούνται να αποφανθούν επί μιας υποθέσεως, δεν μπαίνουν στην ουσία της υποθέσεως εάν προηγουμένως δεν εξαντλήσουν τον διαδικαστικό και δικονομικό έλεγχο (τις αυτεπάγγελτες εξεταζόμενες ενστάσεις, παραγραφή, αρμοδιότητα, παράβολα κ.λ.π.). Απορρίπτονται μηνύσεις, αγωγές κ.λ.π. μείζονος σημασίας για τυπικους διαδικαστικούς και δικονομικούς λόγους. Έτσι, συγχωρέστε την επιμονή μου στην διαδικασία και στον τρόπο που αυτή συντελείται, διότι καταδεικνύει την πρόθεση επί της ουσίας του θέματος.

     Ερωτήματα που γεννώνται  για την διοργάνωση της ημερίδας

1ο  ΕΡΩΤΗΜΑ

Ο προτεινόμενος νέος Κανονισμός περί ιδρύσεως και λειτουργίας των Ιερών Ησυχαστηρίων της Εκκλησίας της Ελλάδος, συντάσσεται για να ισχύει για τα Ησυχαστήρια που ήδη έχουν ιδρυθεί ή για όσα πρόκειται μελλοντικώς να ιδρυθούν;

Αυτό είναι ένα μείζονος σημασίας θέμα, το οποίο όμως ποτέ δεν διευκρινίσθηκε από τους αρμοδίους. Σε διαδικτυακό πρακτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων στις 16 Μαρτίου 2012, αναρτήθηκε η εισήγηση του Προέδρου της Συνοδικής Επιτροπής επί του Μοναχικού Βίου, Μητροπολίτου Σπάρτης κ. Ευσταθίου. Πριν την εισήγηση, το πρακτορείο προβαίνει στην διευκρίνιση που του έκανε ο Μητροπολίτης Σπάρτης, και αναφέρει ότι:   «η απόφαση που λήφθηκε αφορά τη λειτουργία των νεοϊδρυθέντων ησυχαστηρίων και όχι των υπαρχόντων, τα οποία θα λειτουργούν όπως σήμερα…». Ο Πρόεδρος της Επιτροπής αυτό ούτε στον Κανονισμό –ως όφειλε- το κατέγραψε ούτε στην εισήγησή Του το ανέφερε. Και διερωτώμεθα: «Τι εστίν τελικώς αλήθεια;»  Αυτό που ο Άγιος Σπάρτης ως Πρόεδρος της εν λόγω Επιτροπής, διοχέτευσε δημοσίως άτυπα στο εν λόγω πρακτορείο ειδήσεων; Και γιατί εφ’όσον ισχύει αυτό, δεν το ανέφερε στην εισήγησή Του, δεν το ενέταξε στον Κανονισμό;  Δεν διευκρινίσθηκε ποτέ!

Εάν αυτό είναι αλήθεια ότι ο προτεινόμενος Κανονισμός δεν θα ισχύει για τα ήδη ιδρυθέντα Ησυχαστήρια, τότε γεννώνται και πάλι τα εύλογα ερωτήματα:

Πώς η Ιερά Σύνοδος στις 2-5-2011 με Συνοδικό έγγραφό της κοινοποίησε τον Κανονισμό στα Ι. Ησυχαστήρια και τα κάλεσε να καταθέσουν τις απόψεις τους; Έπαιζε θέατρο;  Πώς η Ιερά Σύνοδος εν μέσω Μ. Τεσσαρακοστής, με το από 21-2-2012 εγκύκλιο Σημείωμά της κάλεσε τους εκπροσώπους των Ι. Ησυχαστηρίων να προσέλθουν στην ημερίδα στις 15-3-2012, για να τοποθετηθούν επί του Κανονισμού;

Τι τελικώς εστίν αλήθεια; Ο προτεινόμενος Κανονισμός δεν αφορά τα ήδη υπάρχοντα Ησυχαστήρια, και ενώ δεν τα αφορά, εσείς τα καλέσατε να καταθέσουν τις απόψεις τους, να διατυπώσουν τις ενστάσεις τους; Για ποιο λόγο έγινε αυτό, εφ’ όσον δεν τους αφορά το θέμα; Ποιος ο λόγος της συμμετοχής τους στην ημερίδα;

Ο νέος Κανονισμός ιδρύεται για τα νέα Ησυχαστήρια απόντων των ενδιαφερομένων Αδελφοτήτων που θα τις αφορά; Έχει κατατεθεί πλήθος αιτήσεων Αδελφοτήτων στην Ιερά Σύνοδο για έγκριση των καταστατικών τους, ως Ησυχαστηρίων. Αυτά δεν έπρεπε να λάβουν γνώση, να συμμετάσχουν στην ημερίδα, εάν τελικά αυτά μόνον αφορά; 

Ακόμα και ο Εισηγητής π. Μεθόδιος που ορίσθηκε από την Ιερά Σύνοδο και είναι μέλος της Συνοδικής Επιτροπής επί του Μοναχικού Βίου, δείχνει να αγνοεί την πρόθεση αυτών που τον όρισαν Εισηγητή, διότι στην εισήγησή του στα σχόλιά του περί του άρθρου 6, αναφέρει: «Οφείλω να μεταφέρω θερμή παράκληση εκ μέρους των Ιερών Ησυχαστηρίων, προς διαφύλαξη και διάσωση του «αυτοδιοικήτου» αυτων, το οποίο δεν άρπαξαν αυθαιρέτως,  αλλά η Εκκλησία τούς το παραχώρησε και παραχωρεί ως ευεργέτημα, όπως η προσθήκη στις αρμοδιότητες του Επισκόπου του ελέγχου της νομιμότητας της οικονομικής διαχειρίσεως των Ησυχαστηρίων, παραληφθεί ως περιττή».

Ο ίδιος Εισηγητής στην ίδια εισήγησή του αναφερόμενος στο υποκεφάλαιο: «Παρατηρήσεις και προτάσεις επί του προτεινόμενου Σχεδίου Κανονισμού περί Ησυχαστηρίων», στην β΄ παράγραφο αναφέρει: «ο νέος Κανονισμός θα διέπει τα Ησυχαστήρια, τα οποία θα ιδρύονται από της ισχύος του και εξής. Όσα έχουν ήδη ιδρυθεί κανονικώς και νομίμως, θα εξακολουθήσουν να διέπονται από την ιδρυτική τους πράξη, τον εγκεκριμένο ιδρυτικό Κανονισμό τους και την εγκριτική εκκλησιαστική και κρατική πράξη». Τελικώς, ο εν λόγω Εισηγητής της Ιεράς Συνόδου, μέλος της Συνοδικής Επιτροπής επί του Μοναχικού Βίου, τι γνωρίζει, ο Κανονισμός είναι για τα παλαιά Ησυχαστήρια ή για τα νεοϊδρυθέντα; Εάν είναι για τα νέα, τότε ως προς τι η μεταφορά θερμών παρακλήσεων εκ μέρους των ήδη υπαρχόντων Ησυχαστηρίων να μην καταληθεί το αυτοδιοίκητο αυτών; Τελικά είναι τόσο δύσκολο στην εποχή μας το «ναι» να είναι «ναι», και το «ου» να είναι «ου»; Πρέπει να έρχεσθε προς ημάς και με «ναι» και με «ου»;

Επίσης ένα ερώτημα αφορά και τα Ι. Ησυχαστήρια που απέστειλαν τις απόψεις τους και συμμετείχαν στην ημερίδα. Συμμετείχαν επειδή γνωρίζουν (και από πού;)  ότι ο προτεινόμενος Κανονισμός δεν αφορά τα Ησυχαστήριά τους, αλλά τα όσα θα ιδρυθούν εις το εξής;  Και τότε ποιος λόγος τούς επέβαλε για θέμα που αφορά άλλες Αδελφότητες να αποφαίνονται αντ’ αυτών;

Πρέπει λοιπόν να ομολογήσουμε ότι στο εν λόγω θέμα υπάρχει ηθελημένη σύγχυση, πράγμα που δεν είναι καρπός του Πνεύματος της Αληθείας. Οι χριστιανοί ευχόμεθα: «Πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου». Οφείλουν, λοιπόν, οι ιθύνοντες με «Πνεύμα ευθές» να ξεκαθαρίσουν τελικώς ο προτεινόμενος Κανονισμός συντάσσεται για να ισχύει για τα ήδη ιδρυθέντα Ι. Ησυχαστήρια και τα όσα θα ιδρυθούν στο εξής;  Συντάσσεται για να ισχύει μόνον για τα Ι. Ησυχαστήρια που θα ιδρυθούν από εδώ και στο εξής;  (Θα έχουμε δηλαδή δυο μορφών Ησυχαστήρια;  Ή στην συνέχεια, αφού από πουθενά δεν προκύπτει ότι ο νέος Κανονισμός αφορά μόνον τα νέα Ησυχαστήρια, θα επιχειρηθεί να ισχύσει ο νέος Κανονισμός για όλα τα Ησυχαστήρια, ως πιο πρόσφατος, πιο αναλυτικός κ.λ.π.;)

Πριν συνταχθεί, πριν εγκριθεί και πριν ισχύσει ο νέος Κανονισμός, πρέπει και οφείλετε με  Πνεύμα ευθές  να αποσαφηνίσετε το εν λόγω θέμα.

2ο   ΕΡΩΤΗΜΑ

Ο Πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής κ. Ευστάθιος, στην εισήγησή Του στην ημερίδα, εν αρχή ανέφερε: «Αναθέσαμε μία μόνο εισήγηση και μάλιστα σε Ηγούμενο Ησυχαστηρίου που διακρίνεται για τον κρυστάλλινο ορθόδοξο λόγο του, για την γνώση του, το ήθος του και την εμπειρία του, για να δοθεί χρόνος να καταθέσετε και τις δικές σας απόψεις, ώστε φεύγοντας να έχουμε έτοιμο και, αν είναι δυνατό, άρτιο το σχέδιο του Κανονισμού, προκειμένου να υποβληθεί  στην Ιερά Σύνοδο για την έγκριση».

Πράγματι ο σεβαστός π. Μεθόδιος έκανε την εισήγησή του. Όμως μετά το πέρας της εισηγήσεώς του και της συζήτησης, μοιράσατε στους συμμετέχοντες εκπροσώπους Κανονισμό που ήδη είχατε ετοιμάσει πριν ακούσετε την φωτισμένη εισήγηση, πριν καν ακούσετε τις τοποθετήσεις. Ερωτούμε λοιπόν και εδώ τι εστί αλήθεια;

Ορίσατε Άριστο Εισηγητή, καλέσατε τα Ι. Ησυχαστήρια ώστε να υπάρξει μία εισήγηση σχετικά με τον νέο Κανονισμό για το πώς πρέπει να είναι «ώστε φεύγοντας να έχετε έτοιμο και, αν είναι δυνατόν, άρτιο το σχέδιο του Κανονισμού, προκειμένου να υποβληθεί στην Ιερά Σύνοδο για έγκριση»;  Εάν ναι, τότε πώς μόλις τελείωσε η εισήγηση και η συζήτηση, μοιράσθηκε  ο Κανονισμός που είχατε ήδη συντάξει; Γιατί δεν συμπεριελήφθησαν οι φωτισμένες τοποθετήσεις του Εισηγητή τον οποίο εσείς (και όχι τα Ησυχαστήρια) επιλέξατε;

Και εδώ διερωτώμεθα, αυτό επιβάλλει το «ευθές Πνεύμα»; Να λέτε ότι καλέσατε στην ημερίδα τα Ησυχαστήρια και ορίσατε φωτισμένο Εισηγητή «ώστε φεύγοντας να έχετε έτοιμο και άρτιο το σχέδιο του Κανονισμού», και εσείς όχι φεύγοντας, αλλά ερχόμενοι, είχατε ήδη έτοιμο τον Κανονισμό;

Ερωτούμε, και πιστεύω εύλογα: Τις επόμενες ημέρες που θα συνέλθει η Δ.Ι.Σ., ποιος τελικά Κανονισμός θα τεθεί στην Ι. Σύνοδο και για ποιους θα ισχύει; Θα συμπεριληφθούν τα όσα ο π. Μεθόδιος πρότεινε;  Θα συμπεριληφθούν όσα τα Ι. Ησυχαστήρια επεσήμαναν; Θα τιμήσετε τα οκτώ Ησυχαστήρια (από τα εν συνόλω 67 υπάρχοντα), που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή Σας και έστειλαν τις απόψεις τους;   ή θα δικαιώσετε τα υπόλοιπα 59 που προέγνωσαν προφανώς την όποια μεθόδευσή Σας και δεν απέστειλαν τις απόψεις τους και δεν παρευρέθηκαν στην ημερίδα;  Τελικώς, πριν εισάγετε τον νέο Κανονισμό στην Δ.Ι.Σ. προς έγκριση,  τα Ι. Ησυχαστήρια θα έχουν την τιμή να γνωρίζουν τα ανωτέρω και ποιο σχέδιο τελικά καταθέτετε και για ποιους θα ισχύει;

3ο   ΕΡΩΤΗΜΑ

Ο πρώην Πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής επί του Μοναχικού Βίου, Μητροπολίτης Γουμενίσσης κ. Δημήτριος, στην προαναφερόμενη από 7-12-2010 απαντητική επιστολή Του, απευθυνόμενος σε εμένα έγραφε: «δυσκολεύομαι να πιστέψω πως διέλαθε της προσοχής σας ότι ο εν λόγω  Κανονισμός  οπωσδήποτε  πρέπει να εγκριθεί από το Σεπτό Σώμα της Ιεραρχίας κατά τα ρητώς και σαφώς οριζόμενα στον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος (άρθρο 39 παρ.10). Επομένως, δεν αρκεί η ψήφισή του από την Δ.Ι.Σ. Επιπλέον παρά τις ειδικές προβλέψεις του άρθρου 9 παρ.2 περί των μερικών διοικητικών αρμοδιοτήτων της Δ.Ι.Σ. κατά το μεσολαβούν μέχρι της συγκλήσεως της Ι.Σ.Ι. χρονικόν διάστημα, ούτως ή άλλως η απαρέγκλητη πρακτική των τελευταίων ετών είναι ότι οι Κανονισμοί εισάγονται προς έγκριση στην Ιεραρχία.  Πόσο μάλλον, όταν υπάρχει τέτοια σαφής καταστατική πρόβλεψη!».

Τελικώς, το Σώμα της Ιεραρχίας θα εγκρίνει τον Κανονισμό ή η Δ.Ι.Σ.;  Ο Άγιος Γουμενίσσης στην εν λόγω επιστολή Του έγραφε: «Περαιτέρω δε, όπως θα έπρεπε να γνωρίζετε, τα σχέδια Κανονισμών δεν κυκλοφορούν σε "διαβούλευση" προ συγκλήσεως της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας (όχι της Δ.Ι.Σ.), κατά τον τρόπο που οι κυβερνήσεις διαλέγονται με τους πολίτες τους, αλλά τίθενται (προ της εγκρίσεώς τους) υπ’όψιν των Σεβασμιωτάτων Αρχιερέων. Εκείνοι διαθέτουν την ποιμαντική φρόνηση και ευθύνη να εκτιμήσουν το περιεχόμενό τους και τις συνέπειές τους κατά την κυρίαρχη κρίση τους, να αφουγκρασθούν το ποίμνιό τους και ενδεχομένως να προτείνουν μεταβολές».

Τίθενται λοιπόν κι εδώ τα κάτωθι εύλογα ερωτήματα:

α) Απεστάλη ο Κανονισμός σε όλους τους Μητροπολίτες της Ιεραρχίας της Ελλάδος, όπου στις Μητροπόλεις τους εδρεύουν τα Ησυχαστήρια, ώστε να τους ζητηθεί να καταθέσουν τις απόψεις τους;

β) Τελικά το σχέδιο Κανονισμού θα εγκριθεί από την Δ.Ι.Σ. ή από το Σώμα της Ιεραρχίας;

                                              Ε Κ Κ Λ Η Σ Η

Μακαριώτατε, Άγιοι Συνοδικοί Αρχιερείς και Αρχιερείς της Ι.Σ.Ι. της Εκκλησίας της Ελλάδος,

Παρακαλούμε πριν να προβείτε στην έγκριση του όποιου Κανονισμού περί των Ι. Ησυχαστηρίων, να διευκρινίσετε με Πνεύμα ευθές τα ανωτέρω.

Εάν ο Κανονισμός συντάσσεται για τα Ι. Ησυχαστήρια που θα ιδρυθούν μετά την έγκριση του Κανονισμού, τότε οφείλετε εντός του νέου αυτού Κανονισμού,  με σαφήνεια στο άρθρο 15 να καταγραφεί: «Ο παρών  Κανονισμός όσον αφορά τις ρυθμίσεις του, θα διέπει τα Ησυχαστήρια τα οποία θα ιδρύονται από την έναρξη της ισχύος του και εφεξής. Όσα έχουν ήδη ιδρυθεί κανονικώς και νομίμως θα εξακολουθήσουν να διέπονται από την ιδρυτική τους πράξη, τον εγκεκριμένο ιδρυτικό Κανονισμό τους (Καταστατικό) και την εγκριτική εκκλησιαστική και κρατική πράξη, τα οποία εδράζονται: Επί της ρητώς εκπεφρασμένης και αμετάκλητης βουλήσεως των ιδρυτών, επί της κανονικώς παρασχεθείσης  εκκλησιαστικής εγκρίσεως και ευλογίας (υπό του οικείου Μητροπολίτου και της Ιεράς Συνόδου) επί του νομίμως  εκδοθέντος και έχοντος στην συγκεκριμένη περίπτωση ισχύ νόμου βασιλικού ή προεδρικού διατάγματος. Επί της διατάξεως του Συντάγματος (άρθρο 109) , το οποίο ορίζει το αμετάβλητο της βουλήσεως και των όρων διαθήκης ή δωρεάς  υπέρ κοινωφελούς σκοπού. Επί των άρθρων 108 και επομένων του Αστικού Κώδικα βάσει των οποίων ιδρύθηκαν».

Στην εισήγησή του, Άγιοι Αρχιερείς, αυτό πρότεινε και ο κατά πάντα σεβαστός π. Μεθόδιος, ο οποίος δεν επελέγη από τα Ι. Ησυχαστήρια αλλά από την Ιερά Σύνοδο και την Συνοδική Επιτροπή επί του Μοναχικού Βίου, και ο Πρόεδρος της Επιτροπής δημοσίως τοποθετήθηκε γι’αυτόν, λέγοντας: «Αναθέσαμε, λοιπόν, μία μόνο εισήγηση και μάλιστα σε Ηγούμενο που διακρίνεται για τον κρυστάλλινο ορθόδοξο λόγο του, για την γνώση του, το ήθος του και την εμπειρία του…».

Εάν λοιπόν, σέβεσθε τουλάχιστον τον Εισηγητή Σας, και είναι αλήθεια τα όσα φρονείτε περί αυτού, οφείλετε να αναγράψετε στο άρθρο 15 τα ανωτέρω που εκείνος εισηγήθηκε. Σε διαφορετική περίπτωση, θα υπάρξει μεγάλη σύγχυση, θα στοιχειοθετείται πρόθεση και δόλος και θα κατακλυσθεί το Συμβούλιο της Επικρατείας από προσφυγές.

Το χαρακτηριστικό του Πνεύματος της Αληθείας είναι ότι δεν έρχεται προς εμάς με «ναι» και ταυτοχρόνως με «ου», αλλά έρχεται ή με «ναι» ή με «ου». Και σε εμάς έδωσε εντολή το «ναι» που λέμε να είναι «ναι» και το «ου» που λέμε να είναι «ου». Δεν είναι ιδίωμα του Πνεύματος της Αληθείας να λέει στην ίδρυση τόσων Ησυχαστηρίων «ΝΑΙ» μέχρι σήμερα και ταυτοχρόνως στα ίδια Ησυχαστήρια να λέει σήμερα «ΟΧΙ» στην ιδρυτική τους πράξη. Αυτό το πνεύμα δεν έχει σχέση με το Πνεύμα το Άγιο της Αληθείας, κατά το λόγιο του Απ. Παύλου που λέει: «ουκ ήλθομεν προς Υμάς με ναι και ου αλλά ή με ναι ή με ου».

                                          Μετά βαθυτάτου σεβασμού,

                                                Ιωάννης Κανελλόπουλος

Δείτε και:

-Ανοικτή επιστολή του δικηγόρου Ιωάνννου Κανελλόπουλου προς τον Αρχιεπίσκοπο περί Ιερών Ησυχαστηρίων

-Η εισήγηση του Μητροπολίτου Μονεμβασίας και Σπάρτης Ευστάθιου στην Ημερίδα περί Ιερών Ησυχαστηρίων.