Θα νικήσουμε με το πνεύμα των ηρώων και των Αγίων!

Α] Είμαστε σε ένα τρομερό αδιέξοδο.

Βρισκόμαστε στη χειρότερη περίοδο από ιδρύσεως ελληνικού κράτους.

Οι εχθροί μπήκαν στην πόλη από την κερκόπορτα της οικονομίας.

Μας βρήκαν ευάλωτους, μπόσικους.

Αυτή τη στιγμή είμαστε σε χειρότερη μοίρα κι από την Αλβανία του Χότζα. Εκείνος έκανε αλχημείες και αλλοιώσεις στον πληθυσμό με σκοπό να πλήξει κυρίως το ελληνικό στοιχείο, πλήρωνε τους καθεστωτικούς καλά, αλλά δεν είχε ανοίξει τα σύνορα.

Εδώ τα σύνορά μας έγιναν «σουρωτήρι».

Σε λίγα χρόνια, όπως πρόσφατα γράφτηκε σε μια ειδική μελέτη, οι Έλληνες στην Ελλάδα θα είναι δυόμιση εκατομμύρια κι αυτοί γέροντες.

Αφήσαμε ανοιχτά τα σύνορα.

Πρώτα τα πνευματικά! Και μετά τα εθνικά!

«Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί»! Σήμερα δεν υπάρχουν δουλειές. Όσες υπήρχαν, τις έχουν πάρει από νωρίς οι αλλοδαποί. Τώρα που απολύονται και μένουν άνεργοι και δεν βρίσκουν πουθενά απασχόληση οι δικοί μας, και θα μπορούσαν να κάνουν κατώτερες δουλειές, τώρα, δεν βρίσκουν. Όσοι ζούσαν μαλθακά από τότε και ήθελαν καθαρές εργασίες και υψηλά αμειβόμενες, προτιμούσαν δε το χαρτζιλίκι του πατέρα και την καφετέρια, τώρα που μειώθηκαν τα πάντα, βρίσκονται διπλά ναυαγισμένοι.

Β] Πόσο μεγάλη ευθύνη έχουν οι πνευματικές ηγεσίες!

Ανεχτήκαμε την κατάργηση της γλώσσας μας και ένα πλήθος παιδιών σήμερα γράφουν ελληνικές λέξεις με λατινικούς χαρακτήρες.

Αφήσαμε αναπάντητη τη μαρξιστική προπαγάνδα και τώρα στα κανάλια ακούγονται πληθωρικά τα σχόλια των δημοσιογράφων - οπαδών του Μάρξ. Ενός συστήματος που κατέπεσε μέσα σε μια νύχτα, εκεί όπου εφαρμόστηκε, ερχόμαστε εμείς οι νεοέλληνες ως μανιώδεις εραστές του, να το υιοθετήσουμε,  με καθυστέρηση δεκαετιών.

Δώσαμε ελάχιστη σημασία στα αντιχριστιανικά νομοθετήματα και τώρα άνοιξε η όρεξη σε πολλούς να αλλάξουν όλα τα παραδεδομένα.

Δε σεβαστήκαμε την μάνα Εκκλησία σ΄ αυτό τον τόπο…και αυτό το συνηθίσαμε και η ακοή μας έγινε νωχελής και αδρανές το ακουστικό νεύρο σε τέτοια λόγια βέβηλα.

Υπήρξε πάρα πολύ λυπηρό, ότι πέρασαν στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα νομοσχέδια, όπως αποποινικοποίηση της μοιχείας, νομιμοποίηση των αμβλώσεων, αυτόματο διαζύγιο και πολιτικός γάμος, «εικαζομένη συναίνεση» στις μοιραίες μεταμοσχεύσεις, αυθαίρετη και μαζική ελληνοποίηση λαθρομεταναστών, ανοιχτά σύνορα – σύνορα χερσαία και θαλάσσια – ένα απέραντο σουρωτήρι…

Σιωπήσαμε στον ανελέητο βομβαρδισμό της Σερβίας.

Για να μη τα «σπάσουμε» με τους Γερμανούς, είπαμε ναι σε όλα τα καπρίτσια τους και τους κάναμε όλα τα χατήρια, δεχόμενοι τον διαμελισμό της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

Όλα αυτά τώρα έχουν γίνει μπούμερανγκ…Χτυπάμε το κεφάλι μας!

Υποτονική η αντίδραση της επίσημης Εκκλησίας!

Ναι, για όλα έπρεπε να μιλήσει η Εκκλησία.

Κάτι πήγε να γίνει με τις ταυτότητες, αλλά κι αυτό το αφήσαμε στο μέσον και δεν ζητήσαμε ευθύνες και δεν είπαμε ονόματα…

Μηδενική η αντίδραση της Ακαδημίας!

Γ] Χάλασε η ψυχή μας από την επιπολαιότητα και την αμέλεια.

Επιπολαιότητα μπροστά στην αλλοτρίωση και εκκοσμίκευση.

Αμέλεια στα καθήκοντά μας και στην παρρησία του λόγου.

Αμαρτία και ασέβεια εναλλάσσονται πλέον στο ελληνικό προσκήνιο.

Χάσαμε πρώτα το ήθος μας. Χάσαμε και το λόγο μας!

Είναι εξίσου φοβερό να χάνεις το λόγο σου. Να χάνεις τη δυνατότητα να μιλάς την αλήθεια. «Όποιος μου κλείνει το στόμα, μου δένει τη συνείδηση». Σήμερα δεν μπορούμε να πούμε τα αυτονόητα.

Μας πιάσαν οι εχθροί στον ύπνο.

Μας έλειψε η ετοιμότητα της αντίδρασης και η σφοδρότητα της απάντησης. Απωλέσαμε το θάρρος της υπάρξεως. Το θάρρος του ελληνορθοδόξου ήθους, του ελληνικού ύφους, του λόγου και της γνώμης, της παρουσίας και της παρρησίας.

Γίναμε ανθρωπάκια. Κακομοίρηδες! Ποιοι; Οι σημερινοί θλιβεροί απόγονοι των φιλοσόφων και των εφευρετών όλων των επιστημών, τα εγγόνια του Περικλέους της Δημοκρατίας και του Μιλτιάδου του Μαραθώνα. Του Λεωνίδα των Θερμοπυλών γίναμε οικτρά κακέκτυπα.

Το «μολών λαβέ» έγινε «δόστα όλα», «πάρτα όλα», «έλα να τα πάρεις» και «πάρε ό,τι θέλεις παλιαντζή».

Αυτό το «ΟΧΙ» που είπε ο Μεταξάς εκείνο το βράδυ, δεν το είπαμε.

Βασικό μας ελάττωμα: Φοβόμαστε και δειλιάζουμε.

Γι΄  αυτό και δεν τελεσφορούμε!

Νικήσαμε μόνο τότε, όταν δεν φοβηθήκαμε το κόστος και το θάνατο.

Φοβόμαστε να μιλήσουμε και να πολεμήσουμε.

Δ] Τώρα το κακό πλέον ήρθε μέσα στο σπίτι μας!

Δεν λέμε μόνο για τους εκατομμύρια λαθρομετανάστες που χτυπάνε την πόρτα μας και παραβιάζουν απρόσκλητοι το οικογενειακό μας άσυλο και τον ιερό χώρο του σπιτιού εκτινάσσοντας στα ύψη την εγκληματικότητα.

Μιλάμε και για την ελληνική διεστραμμένη και ξενοκίνητη τηλεόραση, η οποία κινείται στους ρυθμούς των ξένων κέντρων αποσταθεροποίησης της περιοχής και έβαλαν στην ελληνική οικογένεια την ιδέα και εντύπωση των καλών Τούρκων. Μα εμείς τους ζήσαμε τους Τούρκους.  Τους ξέρουν και οι Ευρωπαίοι, αλλά δεν τους βάζουν στην ένωση. Τους ξέρει και η Διεθνής Αμνηστία και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και το Οικουμενικό Πατριαρχείο και οι βιασμένες οικογένειες και κοπέλες της Κύπρου, τώρα στον εικοστό αιώνα, όχι παλιά. Τι θέλουν να μας πούνε με την προπαγάνδα τους, ότι έχουν  σεβασμό και οικογενειακή παράδοση οι τούρκοι; Μια ματιά στη ζωή του ιδρυτή τους, θα φρίξει κάποιος.

Προπαγάνδα για να μοιράσουμε το Αιγαίο είναι όλα αυτά. Να πέσει στα μαλακά η συνεκμετάλλευση. Όσο ωραίες κι αν είναι οι τούρκικες τηλεοπτικές σειρές, μη βλέπουμε. Να ρίξουμε την θεαματικότητα. Επίσης να κάνουμε μποϋκοτάζ (=δολιοφθορά) στα καταστήματα και στα ξένα, ευρωπαϊκά προϊόντα. Μη αγοράζουμε ξένα προϊόντα. Μόνο ελληνικά κι ας είναι και λίγο ακριβότερα. Οι ευρωπαϊκές αλυσίδες στη χώρα μας πουλάνε τα προϊόντα τους ακριβότερα εδώ από ό,τι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Ε] Αντίσταση. «Αντίστητε τω διαβόλω και φεύξεται αφ΄ υμών». Όχι στο κακό, το προσωπικό και γενικό. Μη αλλοιθωρίζουμε στην διαφθορά και την λαμογιά, στην κομπίνα και την παρανομία. Πίσω! Επιστροφή στις ρίζες μας και στις αξίες μας. Μόνο η επιστροφή στο Χριστό και την Εκκλησία θα μας σώσει. Αλλά το διάχυτο και θεσμικό κακό και το κακό παράδειγμα των ολίγων έγινε δυστυχώς και προσωπικό αδίκημα του συνόλου.

Πως βάσταξε και βαστάει ακόμα η ψυχή μας να τρέχει ποτάμι το αίμα 500.000 αγέννητων παιδιών κάθε χρόνο; Και από αυτά 120 χιλιάδες αφορούν σε νεαρές υπάρξεις - μαθήτριες;

Μας εκδικούνται οι αγέννητοι βλαστοί του Γένους μας και οι τιμημένοι νεκροί μας «οι ενδόξως πεσόντες πάλαι τε και επ΄ εσχάτων».

ΣΤ] Η λύση στο δράμα μας θα έρθει ανωθεν, από το Θεό, και έσωθεν, από την πνευματική μας αναγέννηση. Όλα τα θέματα έχουν αιτία και ρίζα την αμαρτία και την ανομία και θεραπεία την αγιότητα. Δε λέγει ο θείος λόγος: «Εάν θέλετε και με ακούσετε – υπακούσετε, θα φάτε τα αγαθά της γης. Αν δεν με υπακούσετε, θα σας φάει το μαχαίρι». Εσχάτη τιμωρία και οργή, ο πόλεμος και η γενοκτονία σε βάρος μας.

Εμείς δυστυχώς θαυμάζουμε στη ζωή μας τους σοφούς ανθρώπους. Υψώνουμε τους έχοντες ευγενική καταγωγή και δυναμική παρουσία στην κοινωνική ζωή.

Δεν έχει ανάγκη ο Θεός από σοφούς κατά κόσμον και αριστοκράτες και βραχίονες ισχυρούς. Δεν ευδοκεί και δεν αναπαύεται στην εξωτερική ανθρώπινη δύναμη ούτε την έχει ανάγκη. «Δεν στηρίζεται στη δύναμη των βραχιόνων και στην ταχύτητα των ποδών». Εξάλλου οι ανά τους αιώνες ευσεβείς αναγνωρίζουν τη μεγάλη αλήθεια: «Εν τω Θεώ ποιήσομεν δύναμιν». «Ούτοι εν άρμασιν και ούτοι εν ίπποις. Ημείς δε εν ονόματι Θεού ημών μεγαλυνθησόμεθα».

Ποιος αληθινά μπορεί να μας βοηθήσει; Ο ίδιος ο Θεός μας λέγει να μη στηριζόμαστε σε ανθρώπους και σε άρχοντες: «Μη πεποίθατε επ΄ άρχοντας και επι υιούς ανθρώπων οις ουκ έστι σωτηρία… Αδελφός ου λυτρούται, λυτρώσεται άνθρωπος;» Μέσα σε μια μέρα χάνονται οι θρόνοι και οι άρχοντες. Ούτε οι συγγενείς δεν μπορούν να βοηθήσουν.

Δεν χρειάζεται ο Θεός τζάκια και βασιλικούς οίκους. Ο Θεός αναπαύεται και επιβλέπει στον «ταπεινόν και ησύχιον και τρέμοντά τούς λόγους Του». Ταπεινό άνθρωπο ψάχνει να βρεί ο Θεός. «Η δύναμις του Θεού εν ασθενεία τελειούται». Όπου βρεί ο καλός Θεός ταπεινό άνθρωπο, όπου κι αν τον βρεί, τον κάνει άγιο και χρήσιμο και στους άλλους.

Ζ] Πραγματικά θα νικήσουμε με το Πνεύμα των Ηρώων και των Αγίων.

Σήμερα έχουμε να κάνουμε με το πνεύμα του σατανά. Με το σατανικό πνεύμα που κυριαρχεί στους ανθρώπους της Νέας Τάξης Πραγμάτων και δη στους ανώνυμους τραπεζίτες. Οι άνθρωποι αυτοί λατρεύουν το χρήμα. «Η αγάπη προς το χρήμα, σύμφωνα με τις Άγιες Γραφές, είναι η πηγή του κακού». «Η φιλαργυρία και η πλεονεξία είναι ειδωλολατρεία (Κολασ. γ΄ 5)και ρίζα πάντων των κακών» (Α΄ Τιμ. στ΄ 10).

Οι άνθρωποι αυτοί μπροστά στο ενδεχόμενο και στην πρόκληση να κερδίσουν όλο και περισσότερο χρήμα, δε θα διστάσουν και δε διστάζουν μπροστά στο έγκλημα και τη σκευωρία. Τα θέλουν όλα δικά τους. Έχουν μια σχέση λαγνείας προς το χρήμα και πιστεύουν ότι με αυτό μπορούν να τα εξασφαλίσουν όλα. Κάνουν λοιπόν τα πάντα για να το αποκτήσουν. Το προσκυνούν σα θεό τους. Για να πάρουν όλο και περισσότερα, προσκυνούν το διάβολο και αυτός τους υποβάλλει όλο και καταστρεπτικότερα σενάρια πλουτισμού, μεταξύ των οποίων το χειρότερο είναι ο πόλεμος.

Το ρολόϊ της οικονομικής παγκοσμιοποίησης χτυπά. Φαίνεται ότι δεν απομένει πολύς χρόνος για να προετοιμαστούμε για τις ημέρες που έρχονται, ημέρες απάτης, προδοσίας και βίας. Ωστόσο θα πρέπει να έχουμε πάντα κατά νου το τέλος της ιστορίας και να ατενίσουμε το μέλλον με εμπιστοσύνη και επίγνωση στον «ευλογημένον ερχόμενον Κύριον». Η νίκη κατά των δυνάμεων του σκότους ανήκει στο Εσφαγμένον Αρνίον και στους ανθρώπους του Θεού. «Η βασιλεία του Κυρίου είναι βασιλεία πάντων των αιώνων και η δεσποτεία Του εν πάση γενεά και γενεά».

Στο σατανικό λοιπόν πνεύμα θα αντιτάξουμε το πνεύμα των Ηρώων και των Αγίων. Πνεύμα Πίστεως στον αληθινό Θεό και στην Παναγία, όπως αυτό φαίνεται μέσα από τις λαμπρές σελίδες της πρόσφατης ελληνικής Ιστορίας. 

Χριστιανική Εστία Λαμίας