ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
(ὑπ΄ἀριθ. 78/2011)
Προς
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν Χριστώνυμον Λαόν
τῆς καθ΄ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων
«Τῆς Σωτηρίας εὔθυνόν μοι τρίβους Θεοτόκε...»
(Κατανυκτικός ὕμνος Τριῳδίου)
Ἀγαπητοί μου Ἱερεῖς, Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,
Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά˙
Εὐλογημένο, εἰρηνικό, καρποφόρο καί χαριτόδωρο τό Ἱερό Τριῴδιο τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ἀνοίγεται ἐνώπιόν μας μία μεγάλη πνευματική περίοδος 70 ἡμερῶν, ἱερή, κατανυκτική, ἀγωνιστική καί ψυχωφελής. Οἱ τρεῖς πρῶτες ἑβδομάδες τοῦ Ἱεροῦ Τριῳδίου ἀποτελοῦν τήν προκαθάρσιμη περίοδο καί προετοιμάζουν τούς πιστούς μέ τά προμηνύματα τῆς ἐγκρατείας καί τήν σταδιακή ἀποχή τῶν τροφῶν διά τήν ὑποδοχή «τῶν φωτοποιῶν νηστειῶν», τοῦ ἱεροῦ σταδίου τῆς σαρανταήμερης νηστείας, δηλ. τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, τοῦ πνευματικοῦ σταδίου τῶν ἀγώνων τῆς ψυχοσωματικῆς νηστείας καί τῆς καλλιεργείας τῶν ἀρετῶν. Καί μετά τήν ἁγία περίοδο τῶν ἕξ (6) ἑβδομάδων τῶν μεγάλων ἀγώνων τῆς διπλῆς αὐτῆς νηστείας, τῆς σωματικῆς καί τῆς πνευματικῆς, θά προσαναβῶμεν, μέ τήν Χάριν καί τήν δύναμιν τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων, εἰς τό Ἱερόν Βῆμα τῆς ἱερᾶς περιόδου τοῦ Τριῳδίου, εἰς τήν τελευταία του ἑβδομάδα, πού τήν ὀνομαζει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα, Ἑβδομάδα τῶν Ἁγίων καί Κοσμοσωτηρίων Παθῶν τοῦ Σωτῆρος μας Χριστοῦ.
Καί ἐπειδή διά τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή καί τήν Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα θά κάμωμε, σύν Θεῷ, ἰδιαίτερο λόγο, καθώς θά πλησιάζωμε εἰς τίς ἅγιες ἡμέρες των, ἐπιθυμῶ αὐτή τήν στιγμή νά ἐπικεντρώσω τήν προσοχή σας εἰς τήν προκαθάρσιμη καί προπαρασκευαστική περίοδο τῶν τριῶν πρώτων ἑβδομάδων, εἰς τήν ὁποία εἰσήλθαμε ἀπό σήμερα.
Βεβαίως, μία μεγάλη μερίδα τοῦ λαοῦ μας πού δέν γνωρίζει ὅλα αὐτά πού εἴπαμε ἕως τώρα - ἐξ ὑπαιτιότητος καί ἡμῶν τῶν ποιμένων του- δέν βιώνει αὐτά τά πνευματικά μηνύματα τοῦ Τριῳδίου καί δέν ἔχει τά ἀνάλογα ἐμπειρικά βιώματα. Ἐκλαμβάνει, δυστυχῶς, τό ἱερό Τριῴδιο ὡς τριόδιο μέ μικρό τ καί μέ ο, πού σημαίνει τά γυρίσματα εἰς τούς δρόμους καί τίς τριόδους μέ τά γλέντια, τά ξεφαντώματα, τούς ἀποκριάτικους χορούς καί τά «μασκαρέματα» (ἐνῷ οἱ παραδοσιακές «ἀποσπερίδες» μέσα σέ οἰκογενειακό καί φιλικό περιβάλλον εἶναι τό κάτι ἄλλο καί πρέπει νά ἀναβιώσουν).
Ὅμως, οἱ σωστοί Χριστιανοί δέν ἐκτρέπονται, οὔτε παραφέρονται αὐτές τίς ἡμέρες. Ὄχι μόνο δέν φοροῦν, ἀλλά καί βδελύσσονται τήν μάσκα τῆς ὑποκρισίας. Καί αὐτό τό κατορθώνουν μέ τόν διαρκῆ ἀγῶνα τῆς μετανοίας καί τῆς εἰλικρινοῦς πνευματικῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς.
Ἀκολούθως θά ἐπιχειρήσωμε μέ συντομία νά λάβωμε ὡρισμένα βασικά μηνύματα ἀπό τήν προκαθάρσιμη, τήν πρώτη περίοδο τοῦ Ἱεροῦ Τριῳδίου.
«Φαρισαίου φύγωμεν ὑψηγορίαν, καί Τελώνου μάθωμεν τό ταπεινόν ἐν στεναγμοῖς, πρός τόν Σωτῆρα κραυγάζοντες˙ Ἵλαθι, μόνε ἡμῖν εὐδιάλλακτε» μᾶς παραγγέλλει κατά τήν σημερινή πρώτη Κυριακή ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία. Νά μιμηθοῦμε τόν τελώνη ὡς πρός τήν συντριπτική ταπείνωσι καί τούς βαθεῖς στεναγμούς τῆς μετανοίας του καί νά προστρέξωμε πρός τόν Σωτῆρα, ἐλπίζοντες εἰς τό ἄπειρον ἔλεος καί τήν εὐσπλαγχνίαν του.
Νά ὑψώσουμε μέ δύναμι καί ἐλπίδα τήν ἐγκάρδια κραυγή τοῦ Ἀσώτου, λέγοντες˙ «Ἥμαρτον ἐνώπιόν σου. Πάτερ Οἰκτίρμον˙ δέξαι με μετανοοῦντα, καί ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου». Ἁμαρτία - ἀποστασία βδελυκτή. Μετάνοια, ὅμως, καί σωτηρία πολυπόθητη.
Κατά τήν τρίτη Κυριακή τῆς Ἀπόκρεω καί τῆς μελλούσης κρίσεως, πού θά ἀκούσωμε τά λόγια «Ὅταν ἔλθῃς ὁ Θεός, ἐπί γῆς μετά δόξης, καί τρέψουσι τά σύμπαντα... βίβλοι ἀνοίγονται καί τά κρυπτά δημοσιεύονται», ἄς κράξωμε ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μας «τότε ῥῦσαι με ἐκ τοῦ πυρός τοῦ ἀσβέστου καί ἀξίωσον ἐκ δεξιῶν σου με στῆναι, Κριτά δικαιότατε». Αὐτή ἡ βαθειά κραυγή μετανοίας, ἐκζητήσεως τοῦ θείου ἐλέους καί ἐλπίδος εἰς τήν θείαν βοήθειαν πρέπει νά διακατέχῃ τόν κάθε Χριστιανό, καθώς φέρει εἰς τόν νοῦν του τήν δικαιοκρισία τοῦ Θεοῦ. Καί ἀναλογιζόμενος πάντοτε τήν ἔκπτωσι ἀπό τόν Παράδεισο τῆς τρυφῆς, ἀλλά καί φλεγόμενος ἀπό τόν ἱερό πόθο τῆς ἀπολαύσεως τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν τοῦ ἐπουρανίου Παραδείσου ὁ πιστός δοῦλος τοῦ Θεοῦ ἀναφωνεῖ˙ «ἰδού τά χείλη μου οὐ μή κωλύσω ἐν τῷ κράζειν σοι˙ Ἐλεῆμον, ἐλέησόν με τόν παραπεσόντα». Δέν θά σταματήσω ποτέ νά σοῦ φωνάζω ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς μου. Ἐλεῆμον, Κύριε καί Θεέ μου, ἐλέησέ με τόν παραστρατημένο.
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Αὐτές τίς σωτήριες κραυγές ψυχικοῦ πόνου, ἀγωνίας καί θερμῆς ἱκεσίας ἄς τίς ἀνεβάζουμε καθημερινά εἰς τόν Θρόνον τοῦ Θεοῦ, μέ πίστι καί ἰδιαιτέρως κατά τήν ἁγία περίοδο τοῦ Ἱεροῦ Τριῳδίου, ἐμπιστοσύνη εἰς τόν φιλάνθρωπον Κύριόν μας, μέ ὑπομονή καί ἐπιμονή, μέ δάκρυα καί στεναγμούς, μέ μετάνοια καί ἀπόφαση ἀνανήψεως, μέ ἐλπίδα καί υἱκή ἀγάπη.
Ὁλόθερμα εὔχομαι εἰς ὅλους σας καλό καί εὐλογημένο Τριῴδιο, καλή μετάνοια καί μιά νέα πνευματική ἀρχή, καλή ὑπομονή καί ἐπιμονή εἰς τόν πνευματικό ἀγῶνα καί καλή νηστεία.
Ἡ Χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος νά σᾶς ἐπισκιάζῃ καί νά σᾶς ἐνδυναμώνῃ.
Μέ ἀγάπη Χριστοῦ καί πατρικές εὐχές.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
†Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου