Κρίσις ή επιθανάτιος ρόγχος;

Χαίρεσαι νά διαβάζης κείμενα καί ἄρθρα τοῦ φιλολόγου–ἱστορικοῦ καί στοχαστῆ Σαράντου Καργάκου, διανθισμένα μέ ἕνα αὐθόρμητον, γνήσιον,ἀλλά καί διδακτικόν χιοῦμορ. Ἄν καί τά κείμενά του δέν πρέπει νά ψαλιδίζωνται ἤ να λαμβάνωνται ἀποσπασματικῶς, ἐν τούτοις, ἄς μᾶς ἐπιτραπῆ διά κάποιον χρήσιμον σχολιασμόν, νά ἀποσπάσω μερικάς σκέψεις του. Γράφει εἰς τό τελευταῖον κείμενόν του (τῆς 7/1/2011): «Μοῦ ζητήθηκε τηλεφωνικῶς ἀπό ραδιοφωνικό σταθμό τῶν Ἀθηνῶν νά ἀπαντήσω στή σχετική ἔρευνα, ἄν ὑπάρχει κρίση στήν παιδεία. Ἀποκρίθηκα λακωνικῶς: Δέν ὑπάρχει κρίση στήν παιδεία˙ ὑπάρχει ἐπιθανάτιος ρόγχος. Γι΄ αὐτό εἶναι ἀναγκαία ἡ παρέμβαση τῆς Ἐκκλησίας: νά τήν ἐξομολογήσει, νά τῆς δώσει ἄφεση ἁμαρτιῶν, νά την κοινωνήσει καί ἀκολούθως νά ψάλει τό «Ἄμωμοι ἐν ὁδῷ, ἀλληλούϊα». Ἡ παιδεία μας ἀπό πολλῶν ἐτῶν θυμίζει τό ὑπέροχον πτῶμα τῶν Ντανταϊστῶν... Τό πνευματικό σκοτάδι ἔγινε χρόνια τώρα περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα στόν τόπο μας.Ἀμετάτρεπτο πεπρωμένο˙ πού τώρα εἶναι πετρωμένο.

Ἡ εὐφημιστικά λεγόμενη παιδεία μας δέν θερμαίνει, δέν φλογίζει, δέν φωτίζει˙ σκοτίζει. Τόν τόνο στά σχολεῖα μας δέν τόν δίνει ἡ κατάρτιση, ἀλλά ὁ ἐξυπνακισμός...Ἔτσι, ἀδιαπαιδαγώγητη ἡ ἑλληνική νεολαία τρέφεται μέ συνθήματα τοῦ τύπου: «Ἕλληνας δέ γεννιέσαι οὔτε γίνεσαι˙ καταντᾶς». Αὐτό πιπιλᾶνε σάν καραμέλα στά σχολεῖα μας τά παιδιά.Ἄς μή μᾶς δυσαρεστεῖ αὐτό. Τι ἦταν μέχρι σήμερα ἡ ἐκπαιδευτική μας πολιτική;

Ὁδήγηση μέ ἁμάξι χωρίς φρένα καί μέ ὁδηγό ἀτζαμή... Ὅσο γιά τά θρησκευτικά, αὐτά θά γίνουν παραθρησκευτικά. Περισσότερο θά διδάσκεται ὁ «Κώδικας Ντά Βίντσι» καί οἱ θεωρίες τῆς Μπλαβάτσκι παρά ἡ ἐπί τοῦ ὄρους ὁμιλία, ὁ λόγος περί ἀγάπης τοῦ Παύλου καί ἡ περίφημη ἐπιστολή τοῦ Βασιλείου “Πρός τούς νέους ὅπως ἄν ἐξ ἑλληνικῶν ὠφελοῖντο λόγων”». Καί κλείει μέ την στοχαστικήν – μεταφορικήν παραίνεσιν: «Ἀλλά ἡ σωτηρία τοῦ μυαλοῦ ἀπαιτεῖ ἕνα σχολεῖο, πού νά μή εἶναι σφαγεῖο ὀνείρων».

Σκέψεις ὥριμαι, σοφαί, χρήσιμαι, ὁδηγητικαί και παιδαγωγικαί, ἑνός ἀληθινοῦ παιδαγωγοῦ. Ἰδιαιτέρως σοφή, ἡ λακωνική κουβέντα του διά τά θρησκευτικά. Ἐάν καταντήσουν «παραθρησκευτικά», τότε ξεχάσατε καί τήν ἐπί τοῦ ὄρους ὁμιλία τοῦ Χριστοῦ καί τόν ὕμνον τῆς ἀγάπης τοῦ Ἀπ. Παύλου καί τήν ὑπέροχην ἐπιστολήν τοῦ Βασιλείου «Πρός τούς νέους ὅπως ἄν ἐξ ἑλληνικῶν ὠφελοῖντο λόγων» κλπ... Ἡ γνῶσις τῶν παιδιῶν δι΄αὐτά τά διαμάντια, θά εἶναι...Μηδέν!

πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 28/1/2011