1) Μεγάλη αδιαφορία της επίσημης Εκκλησίας για την Ορθόδοξη Ιεραποστολή, αλλά και των περισσοτέρων πιστών Ορθοδόξων Χριστιανών. Το ενδιαφέρον των εκκλησιαστικών ειδήσεων περιορίζεται στις επισκέψεις Επισκόπων σε άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, η συμμετοχή τους σε εκκλησιαστικές πανηγύρεις και σε συνέδρια, σε εγκαίνια ναών ,στις εκλογές για Επισκόπους, στις εκκλησιαστικές διαμάχες κλπ.Ακούμε για ανεγέρσεις μεγάλων καθεδρικών ναών, την ώρα που η Ορθόδοξη Ιεραποστολή λιμοκτονεί σε ανθρώπινο δυναμικό και οικονομικά μέσα.
2)Μεγάλο ενδιαφέρον δείχνουν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες για τη τήρηση των εκκλησιαστικών δικαιοδοσιών, για τον έλεγχο της κυριαρχίας τους πάνω σε συγκεκριμένες περιοχές της Ελλάδας ή του πλανήτη, αλλά το ενδιαφέρον για την εξάπλωση της Βασιλείας του Θεού σε όλο το κόσμο είναι περιορισμένο. Ελάχιστοι είναι οι Ορθόδοξοι Ιεραπόστολοι στην Ασία, όπου υπάρχουν 10 Ορθόδοξοι Ιεραπόστολοι, για χώρες δισεκατομμυρίων κατοίκων, τη στιγμή που οι ετερόδοξοι, οι αιρέσεις, οι σέκτες, οι αλλόθρησκοι έχουν δεκάδες χιλιάδες μισσιονάριους, σε μια ήπειρο όπου το 95% των κατοίκων της ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ. Το ίδιο και στην Αφρική, όπου ο Μητροπολίτης σε 2-3 χώρες είναι και ο μοναδικός Ορθόδοξος Ιεραπόστολος, χωρίς – στις περισσότερες περιπτώσεις- συνεργάτες εξ Ελλάδος. Πως θα διακονηθεί μια ήπειρος, όπως η Αφρική, με 20-30 μόνιμους Ιεραποστόλους ; Υπάρχουν και χώρες της Αφρικής, όπως και σε όλο το πλανήτη, που δεν έχουν Ορθόδοξη Εκκλησία ή Ιεραποστολή. Αναφέρω τη Μοζαμβίκη, την Αγκόλα, τη Μποτσουάνα, το Λεσότο και πολλές άλλες. Το ίδιο και στη Λατινική Αμερική. Παραγουάη, Βολιβία, Γουιάνα, κλπ δεν έχουν Ορθόδοξες Ιεραποστολές. Και ελάχιστοι αγωνιούν και νοιάζονται για τη κατάσταση αυτή. Στη Βραζιλία και στην Αργεντινή υπάρχουν χιλιάδες Ουνίτες, εκατομμύρια προτεστάντες και νεοπεντηκοστιανοί, αλλά η Ορθόδοξη παρουσία είναι μικρή.
3) Στο χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας υπάρχουν αρκετά σχίσματα είτε λόγω ημερολογίου, είτε για λόγους διοικητικούς- εθνοφυλετικούς. Η προσπάθεια επούλωσης των σχισμάτων αυτών είναι ανεπαρκής, μηδαμινή. Μοιάζει σαν μην θέλουμε να διορθώσουμε αυτή τη κατάσταση. Και το ακόμα χειρότερο, υπάρχουν ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ χριστιανικές ομάδες σε όλο το κόσμο, που είτε αυτοαποκαλούνται “ορθόδοξες” , είτε έχουν φύγει από τον ρωμαιοκαθολικισμό, είτε είναι παλαιοκαθολικοί, είτε πρώην αγγλικανοί ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΙΣ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΕΝΤΑΞΕΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
4) Όλες αυτές οι ομάδες που προήρθαν από τη Βαβέλ της “θρησκευτικής μεταρρύθμισης” μαζί με τις νεότερες και φανατικότερες αμερικανόφερτες σέκτες τύπου πεντηκοστιανών, μορμόνων, αντβεντιστών και μαρτύρων του Ιεχωβά έχουν πέσει πάνω στους λαούς της Ανατολικής Ευρώπης και προσπαθούν να αυξήσουν τη διείσδυσή τους στις ορθόδοξες χώρες, άλλοτε επιτυχώς, άλλοτε ανεπιτυχώς. Η Ουνία συνεχίζει τη δράση της σε χώρες όπου έχουν πάει μετανάστες απο Ρουμανία και τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης ( Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, Λατινική Αμερική ) Στην Ελλάδα και στη Κύπρο παρατηρείται μικρή αύξηση των “αιρέσεων απωλείας” , λόγω της προσέλκυσης νέων μελών από τους παλιννοστούντες και τους οικονομικούς μετανάστες των Βαλκανίων, της Ανατολικής Ευρώπως και όλου του κόσμου. ΚΑΙ σχεδον ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΣΥΓΚΙΝΕΙΤΑΙ, δεν ανησυχεί από την τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες και τα Πατριαρχεία. Μήπως δεν έχουν ψυχή οι άνθρωποι αυτοί και τους αφήνουμε στο έρμαιο των αρπακτικών αιρέσεων ; Σύμφωνα δε με τα στατιστικά υπάρχει κάπως μεγαλύτερη αύξηση των μαρτύρων Ιεχωβά στη Γεωργία, στη Μολδαβία και στην Ουκρανία το 2009. Κανένας δεν πονά ; Κανένας δεν θρηνεί ; Δεν θα έπρεπε να υπάρξει Πανορθόδοξη Σύνοδος για τους ανθρώπους που χάνονται στα δίχτυα τέτοιων αιρέσεων ; Που είναι η Ορθόδοξη Κατήχηση των βαπτισμένων Ορθόδοξων Χριστιανών ; Που είναι η αντιαιρετική ενημέρωση ; Που είναι η ορθόδοξη διδασκαλία και ερμηνεία της Παλιάς και της Καινής Διαθήκης, όπως τονίζει σε αγωνιώδες μήνυμά του προς την Ιερά Σύνοδο ο Μητροπολίτης Γόρτυνος κ. Ιερεμίας ;
5) Οι περισσότερες προσπάθειες για την Ορθόδοξη Ιεραποστολή και την αντιαιρετική ενημέρωση είναι θα – λέγαμε- “ιδιωτικές” ( είτε σύλλογοι, είτε ιστοσελίδες , είτε μεμονωμένα πρόσωπα , ιερέων και λαϊκών ) με λίγους συνεργάτες, συνήθως ανθρώπους που έχουν έρθει στην Ορθόδοξη Εκκλησία μετά από περιπλάνηση στο πέλαγος των χριστιανικών αιρέσεων. Πέρα από τα καθημερινά εμπόδια που έχουν να αντιμετωπίσουν ( οικογένεια- εργασία ), έχουμε να αντιμετωπίσουμε και το λαβύρινθο των εκκλησιαστικών μικροπροβλημάτων, σε μια εποχή που τα σύνορα και οι δικαιοδοσίες έχουν καταργηθεί μέσω διαδικτύου.
Όλες οι αιρέσεις και οι ετερόδοξες ομάδες έχουν ιστοσελίδες και έντυπα που μεταφράζονται σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Κάνουν την ψευτοερμηνεία της Γραφής, αλλοιώνουν ακόμα και τους Πατέρες της Εκκλησίας. Σε αντίθεση, η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει να παρουσιάσει κάτι ανάλογο, σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα περισσότερα περιοδικά που κυκλοφορούν οι Μητροπόλεις είναι απρόσιτα στο μέσο άνθρωπο και αδιάφορα, αφού ασχολούνται με τις δραστηριότητες των τοπικών Μητροπόλεων. Δεν είναι ελκυστικά πολύ περισσότερο για τους νέους ανθρώπους, ούτε τους επιλύουν τις απορίες και τις αναζητήσεις. Έτσι πολλοί νέοι παρασύρονται από τις ψευτορητορείες νεοταξικών ή νεοεποχίτικων αθειστικών και νεοπαγανιστικών κύκλων, ακόμα και σε παραθρησκείες, αποκρυφισμό, νεοσατανισμό. Αλλά η επίσημη Ορθόδοξη Εκκλησία φαίνεται να βρίσκεται σε κατάσταση ύπνωσης και αφασίας, σε μια γυάλα εκκλησιαστική που δεν επικοινωνεί με τον έξω κόσμο και δεν μπορεί να δώσει Χριστό και Ανάσταση και Αιώνια Ζωή σε έναν κόσμο που υποφέρει, σε έναν κόσμο που βλέπει τα ψευτοείδωλά του ( χρήμα, εξουσία, κόμματα, ιδεολογίες, ψευτοθρησκείες, αιρέσεις ) να γκρεμίζονται κάθε μέρα. Πρέπει να το ομολογήσουμε ότι ο κόσμος έρχεται στην Ορθοδοξία, λόγω της χάριτος του Αγίου Πνεύματος, χάρη στις προσευχές των Αγίων, αφού δεν γίνεται – σχεδόν- καμία προσπάθεια κατήχησης και προσέγγισης των νέων ανθρώπων, αλλά και των μεγαλυτέρων. Τα εκκλησιαστικά κηρύγματα στις μεγάλες πανηγύρεις των ναών γίνονται η αιτία για να φύγουν αρκετοί πρόωρα από το ναό. Ο σύγχρονος άνθρωπος ακούει μεγάλα θεολογικά λόγια, αλλά τα χάνει μπροστά στα “τυχερα” ή στις άλλες απαιτήσεις για τη τέλεση Μυστηρίων και απομακρύνεται. Δεν νοιώθει ότι έχει κοντά του την Εκκλησία, γι’ αυτό και στρέφεται και στον πολιτικό γάμο και στη καύση νεκρών. Αλλά, φαίνεται ότι όλα αυτά δεν μας απασχολούν … Φαίνεται ότι δεν μας απασχολεί ότι οι νέοι άνθρωποι έρχονται μόνο στον Επιτάφιο ( για να δουν τους συμμαθητές τους ) και στην Ανάσταση ( για να ρίξουν βαρελότα ). Φαίνεται ότι δεν μας απασχολεί να είναι γεμάτα τα μπαράκια, οι καφετέριες από νέους ανθρώπους, να είναι γεμάτα τα γήπεδα από ανθρώπους που διασχίζουν χιλιόμετρα για την αγαπημένη τους ομάδα, αλλά δεν ξυπνούν για να πάνε στην Εκκλησία που είναι δίπλα στο σπίτι τους. Φαίνεται σαν να μην μας απασχολεί ότι οι νέοι άνθρωποι μπορούν να μένουν ξάγρυπνοι όλη νύχτα στα κέντρα διασκέδασης, όρθιοι, αλλά αδυνατούν να μείνουν μισή ώρα μέσα στο ναό. Γιατί ; Μας έχει προβληματίσει αυτό ; Ακούμε τις ενστάσεις και τις φωνές των νέων ; Ή μήπως μας αρκεί να τελειώνουμε νωρίς- νωρίς τη Θεία Λειτουργία τη Κυριακή το πρωί, αφού έχουν προσέλθει οι μεσήλικες και οι ηλικιωμένοι ;
6) Και το πρόβλημα των Ορθοδοξων Εκκλησιών μεταφέρεται και στις Ορθόδοξες Ιεραποστολές. Δεν υπάρχουν άνθρωποι να κάνουν μεταφράσεις, δεν υπάρχουν χρήματα να τυπωθούν έντυπα Ορθόδοξα και να διανεμηθούν στους ντόπιους πληθυσμούς, δεν υπάρχουν άνθρωποι να στηρίξουν μεταφραστικά ( και μέσω διαδικτύου ) την Ορθόδοξη πίστη στους λαούς. Οι διανομές Καινής Διαθήκης στις τοπικές γλώσσες δεν θα έχει το αναμενόμενο αποτέλεσμα, όταν λείπει η σωστή ερμηνεία. Οι αιρέσεις κυκλοφορούν δικές τους Γραφές, με κακή μετάφραση και παρερμηνεία των χωρίων της στα έντυπά τους, ενώ οι Ορθόδοξοι πιστοί δεν έχουν αντίστοιχα βιβλία και έντυπα στη δική τους γλώσσα. Οι αιρέσεις, επιπλέον, έχουν μεγάλους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς ( παγκόσμιας εμβέλειας ), ιστοσελίδες και όλα τα άλλα μέσα ( όπως σχολεία και νοσοκομεία ) σε αντίθεση με την ταπεινή παρουσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Όποιος Ορθόδοξος Πατριάρχης, Επίσκοπος, ιερέας θέλει, μπορεί να δει τα στατιστικά τριών μεγάλων αιρέσεων στο διαδίκτυο και τη δράση τους παγκοσμίως ( αντβεντιστές, μορμόνοι και μάρτυρες Ιεχωβά ) και να συγκρίνει με τη δική μας Ορθόδοξη Ιεραποστολή, καθώς και την αντιαιρετική ενημέρωση τόσο των Ορθοδοξων Χριστιανών, αλλά και των μελών αυτών των ομάδων. Δεν θα έπρεπε να υπάρχουν σε κάθε Μητρόπολη μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες άνθρωποι που να μελετούν την Αγία Γραφή και να μπορούν να έρθουν σε συζήτηση με τα μέλη των διαφόρων αιρέσεων που κυκλοφορούν στα σπίτια και στος δρόμους ; Δεν θα έπρεπε η κάθε Μητρόπολη να έχει κύκλους Ορθόδοξης κατήχησης, σε διάφορες γλώσσες, για τους μετανάστες από Βαλκάνια, Ανατολική Ευρώπη και Αφρική- Ασία ; Δεν είναι θλιβερό να έρχονται Ορθόδοξοι στην Ελλάδα και να φεύγουν αιρετικοί ; Δεν είναι ντροπιαστικό ; Δεν θα δώσουμε λόγο στο Θεό για την αδιαφορία μας αυτή, τόσο για την Ορθόδοξη Ιεραποστολή, όσο και για την αντιαιρετική ενημέρωση ; Δεν θα έπρεπε η Αποστολικη Διακονία ( με τη συμπαράσταση Οικουμενικου Πατριαρχείου- Εκκλησία Κρήτης, Δωδεκανήσων, Κύπρου ) να τυπώνει – ετησίως- ένα εκλαϊκευμένο περιοδικό Ορθόδοξης κατήχησης σε χιλιάδες αντίτυπα και να το στέλνει στις Ορθόδοξες ιεραποστολές, μεταφρασμένο και δωρεάν ; Είναι δυνατόν οι Ορθόδοξες ιεραποστολές να λειτουργούν με φωτοτυπίες ; Το Ορθόδοξο έντυπο αυτό θα μπορούσε να μεταφραστεί και σε άλλες γλώσσες και να διανέμεται στους μετανάστες και τουρίστες στην Ελλάδα και στη Κύπρο. Αλίμονο να έχουν τόσες χιλιάδες εθελοντές οι αιρέσεις και να μην υπάρχουν εθελοντές Ορθόδοξοι Χριστιανοί για μεταφράσεις, εκτυπώσεις κλπ ! Οποία κατάντια για όλους μας, οποίο όνειδος !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου