«Ως κόσμος χρυσούς φρονίμω παιδεία» (Σοφία Σειράχ κα' 21)

ME ΥΨΗΛΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΕΥΘΥΝΗΣ

Το πρόβλημα της παιδείας και ή σωστή αντιμετώπιση του είναι ζωτικής σημασίας και αποτελεί ζήτημα ζωής ή θανάτου για τον πνευματικό πολιτισμό και το μέλλον μιας χώρας. Γι' αυτό και χρειάζεται ανθρώπους με υψηλό αίσθημα ευθύνης, χωρίς αυτοσχεδιασμούς και επικίνδυνους ακροβατισμούς. Όσοι επιχειρούν -και μάλιστα υψηλά ιστάμενοι- να προσφέρουν αρχές αγωγής, αντλώντας από τις προσωπικές τους αντιλήψεις και ιδεοληψίες, αγνοώντας ή περιφρονώντας τα ιδανικά, τις υγιείς παραδόσεις, την ένδοξη Ιστορία αυτού του τόπου, σπαρμένου με οστά ηρώων και μαρτύρων, είναι τελείως ακατάλληλοι. Βεβαίως, όπως τονίσθηκε παλαιότερα, χρειάζεται «αλλαγή του τρόπου εκπαίδευσης και αλλαγή των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, ώστε να παρέχουν Παιδεία, να διαμορφώνουν ανθρώπους και όχι να παράγουν πτυχιούχους...'Η γενική ανθρωπιστική Παιδεία συνδέεται άμεσα με την καλλιέργεια διαχρονικών αξιών, όπως ή ελευθερία και ή δημοκρατία, καθώς και την ανάπτυξη της κοινωνικής συνείδησης και τη δημιουργία υπευθύνων ανθρώπων. Βάση της είναι ή πρόσβαση των μαθητών στον πνευματικό πλούτο δόκιμων κειμένων από την αρχαιότητα ως την σύγχρονη εποχή...»

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ

Δυστυχώς οι υγιείς αρχές της αγωγής κινδυνεύουν όχι μόνο να λησμονηθούν, άλλα και συστηματικά πολεμούνται. Παράδειγμα χαρακτηριστικό οι διακηρυγμένες απόψεις και θεωρίες της ειδικής γραμματέως στο υπουργείο Παιδείας κας Θάλειας Δραγώνα. Ύστερα από τον θόρυβο και τις διαμαρτυρίες, πού προκάλεσαν τα δημοσιεύματα και οι συνεντεύξεις της, ακολούθησε εκτενής απαντητική επιστολή του γνωστού μουσικοσυνθέτη κ. Μίκη Θεοδωράκη πού κονιορτοποιεί τις καταλυτικές θεωρίες της, καθώς και των ομοϊδεατών της. Και τελικά όλα αυτά στόχο τους έχουν «την αλλοίωση της εθνικής-ελληνικής μας ταυτότητας». Καιρός όμως να διακηρύξουμε, εις πείσμα κάθε ψευδοπροοδευτκού, πώς οι «λέξεις έθνος και πατρίδα είναι για μας δόξα και τιμή και όχι ντροπή... Ή αντίθεση στην συστηματική απόπειρα πού επιχειρείται εδώ και καιρό με στόχο την ουσιαστική ανατροπή της ελληνικής Ιστορίας, είναι καθολική και δεν συνδέεται με την α ή την β' πολιτική παράταξη αλλά με το σύνολο των Ελλήνων πού γαλουχήθηκε με μια συγκεκριμένη και βαθιά ριζωμένη άποψη για το τί είναι Πατρίδα, τι είναι Ελλάδα, τι είναι Ιστορία, τι είναι ελληνικός λαός και ελληνικό έθνος...» Και συνεχίζει ό ίδιος απευθυνόμενος στην κα Δραγώνα:

ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΣΥΜΒΟΛΩΝ

«Με το βιβλίο σας αποδομείτε τις ιδέες, πεποιθήσεις, τα "πιστεύω", σε σχέση με το ελληνικό έθνος και τις ρίζες του, δηλαδή όλα αυτά πού ενέπνευσαν και παρακίνησαν τον λαόν μας... Σύμφωνα με κείνο πού επιχειρείτε να διδαχθούν τα παιδιά μας... και αν είχαν τα μυαλά τα δικά σας, δηλαδή εξέταζαν "το έπιστημονικώς όρθόν"... δεν θα υπήρχε το κίνημα για την Κύπρο... Και δεν θα συνέβαιναν προ παντός εκείνες οι πράξεις, πού αποδεικνύουν την ιδιαιτερότητα του λαού μας, πού τόσο επίμονα σαρκάζετε, όπως το ΟΧΙ του 1940 και ή μάχη της Κρήτης, καθώς και το ότι ανάμεσα σε όλους τούς Ευρωπαίους, μονάχα ή Ελλάδα αρνήθηκε να ντύσει τα παιδιά της με τη στολή της Βέρμαχτ και να τα στείλει στο ανατολικό μέτωπο... Για όλα αυτά έχετε να πείτε μια μόνο λέξη: εθνοκεντρισμός, δηλαδή ότι είναι ασυγχώρητη υπερηφάνεια για ένα λαό να Θαυμάζει τα επιτεύγματα του, φτάνοντας στο σημείο να προτείνετε, να εκλείψει από τα σχολικά βιβλία, γιατί αυτό επιτάσσει ή σύγχρονη επιστήμη για την αναθεώρηση της ιστορίας. Την υπερηφάνεια μας για τα κατορθώματα των αρχαίων Ελλήνων την βαφτίζετε στείρο εθνικισμό και ιστορική αυταπάτη. Και οχυρωμένη πίσω από ηχηρά ονόματα ξένων επιστημόνων βαλθήκατε με την βοήθεια ισχυρών πολιτικών και οικονομικών κύκλων, μιας και είναι δύσκολο να ευνουχίσετε έναν ολόκληρο λαό, κατεδαφίζοντας τα σύμβολα και τούς μύθους του, να ξεκινήσετε το θεάρεστο έργο σας από τα τρυφερά και ανύποπτα παιδιά μας...»

ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ

Καιρός όλες οι υγιείς δυνάμεις του τόπου μας να διακηρύξουν προς πάσαν κατεύθυνση και εις πείσμα κάθε ψευδοπροοδευτισμού, ότι ή προσπάθεια όσων επιχειρούν να κατεδαφίσουν το οικοδόμημα των πνευματικών, ηθικών, εθνικών και πολιτιστικών άξιών, με τις οποίες μεγαλούργησε το Έθνος μας, θα πέση στο κενό. Δεν πρέπει να λησμονούμε πώς «ή παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και την διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες» (άρθρο 16, §2 του Συντάγματος). Ή Ελλάδα κοιτίδα του πολιτισμού, μόρφωνε προσωπικότητες και όχι ηλεκτρονικούς εγκεφάλους. Και σήμερα στην Ε.Ε. θα σταθούμε δυνατοί διατηρώντας την εθνική και πνευματική μας κληρονομιά.
«ΖΩΗ» - 11/02/2010