VATICAN CITY, JAN. 24, 2010 (Zenit.org). Ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄ στο μήνυμα του προς το νέο Πατριάρχη Σερβίας Ειρηναίο εκτός των άλλων αναφέρει: «είμαι υποχρεωμένος να εκφράσω την εκτίμησή μου για το παράδειγμα πίστης προς τον Κύριο και τις πολλές χειρονομίες ανοίγματος προς την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία»....
….«Γι 'αυτό προσεύχομαι ο Κύριος να χορηγήσει στην Αγιότητά σας την εσωτερική δύναμη για την εδραίωση της ενότητας και την πνευματική ανάπτυξη της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, καθώς και για τη δημιουργία των αδελφικών δεσμών με τις άλλες Εκκλησίες »…
…«Επιτρέψτε μου να σας διαβεβαιώσω για την δέσμευσή μας για την προώθηση των αδελφικών σχέσεων και του θεολογικού διαλόγου, προκειμένου να ξεπεραστούν τα εμπόδια για την πλήρη κοινωνία μεταξύ μας»...
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ:
-Οι προτεραιότητες του νέου Πατριάρχη Σερβίας Ειρηναίου
-Ο Καρδινάλιος Κάσπερ πηγαίνει στο Βελιγράδι για συνάντηση με το νέο Πατριάρχη
-Ο νέος Πατριάρχης Σερβίας και οι χαρακτηρισμοί που του αποδίδουν
-Ο νέος Πατριάρχης Σερβίας για τον Πάπα
-Ο νέος Πατριάρχης Σερβίας και οι γνωριμίες του στην Ελλάδα.
5 σχόλια:
Φανταστείτε το Μ. Αθανάσιο, τον σύγχρονό του Κωνσταντινουπόλεως Αλέξανδρο (που παρακαλούσε το Θεό να πεθάνει παρά να επικοινωνήσει με τον Άρειο) και οποιοδήποτε άλλο Πατέρα της Εκκλησίας, να απεδέχοντο μια τέτοια συγχαρητήριο επιστολή από οποιονδήποτε αιρεσιάρχη. Και δεν θα απεδέχοντο ποτέ τέτοια επιστολή από τον αιρεσιάρχη, γιατί δεν είχαν κάνει αυτά τα οικουμενιστικά ανοίγματα (και ποιος ξέρει ποια άλλα παρασκηνιακά βήματα) προς αυτόν. Ενθυμηθείτε και τους απλούς πιστούς της Κωνσταντινουπόλεως που και μόνο στο πρωτάκουσμα της αιρετικής διδασκαλίας του Νεστορίου (πριν δηλ. παγιωθεί, επισημοποιηθεί και καταδικασθεί η αίρεση), βγήκαν έξω από την Εκκλησία διαμαρτυρόμενοι.
Μακάρι ο νέος Πατριάρχης να μας διέψευδε. Υπάρχουν, όμως, άραγε περιθώρια ελπίδας για μια διάψευση, μετά την «αυτόβουλη» δήλωσή του για ανοίγματα προς την καθολική εκκλησία; Κατά τα άλλα, εμείς σήμερα, είμαστε μια ωραία ορθόδοξη ατμόσφαιρα και οικογένεια. Θα συνεχίσουμε να δημοσιεύουμε «γενναίες» αντιρρήσεις, να καυτηριάζουμε τα κακώς κείμενα των συμπροσευχών και των διαλόγων και μετά θα αναπαύουμε την συνείδησή μας, παρακολουθούντες ειρηνικά μια κατανυκτική ακολουθία, κατά προτίμηση σε κάποιο ναό που μνημονεύεται ο Πατριάρχης ή κάποιος συνοδοιπόρος του στον οικουμενιστικό παναιρετικό πανηγύρι.
Σημάτης Παναγιώτης
Λυπάμαι για το σχόλιο του κ. Σημάτη θεολόγου προς τον οποίο τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση.
Με αναγκάζει εκ των πραγμάτων και σε βάρος άλλων επειγουσών ασχολιών να απαντήσω με σειρά άρθρων.
Η προσοχή μας τώρα έπρεπε να είναι στραμμένη στην αντιμετώπιση του Οικουμενισμού, του Νεοβαρλααμισμού και των άλλων νεωτερισμών καθώς επίσης στην ανίερη προσπάθεια των κυβερνώντων να απογαλακτίσουν το ευλογημένο μας Γένος από την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Αλλά αφού το θέμα ετέθη είναι αδύνατον να το αντιπαρέλθουμε.
Κατά την παπική γραφίδα "το παράδειγμα πίστης προς τον Κύριο" εκτιμάται και ως "πολλές χειρονομίες ανοίγματος προς την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία" εκ μέρους του Πατριαρχείου της Σερβίας.
Τα υπόλοιπα τα ξέρουμε. Αν οι Σέρβοι αρνηθούν να δεχθούν την εδραίωση της ενότητας, η πνευματική ανάπτυξη της σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας θα παραπεμφθεί στον ισλαμικό φονταμενταλισμό. Η παπική εκκλησία μόνο το δικό της φονταμενταλισμό γνωρίζει ή εκείνο του Ισλάμ. Τον Ορθόδοξο πότε τον είδε και πού εκδηλώθηκε; Πότε κάναμε οι Ορθόδοξοι Σταυροφορίες και πότε μπαρκάραμε όλους τους προτεστάντες στα καράβια, για να πάνε να βρουν την τύχη τους στο Νεο Κόσμο του Χριστόφορου Κολόμβου;
Συγχαρητήρια θερμά στον κ.Σημάτη.
Φαίδων
Δημοσίευση σχολίου