Στέργιος Ν. Σάκκος,Ο κίνδυνος του Οικουμενισμού και η μόνη ελπίδα

῾Η σθεναρή προσήλωση τῆς ᾿Ορθοδοξίας στά ἱερά δόγματά της δέν ἀντιβαίνει στήν ἱεραποστολικότητα πού τή διακρίνει. Βεβαίως εἶναι ἀνοιχτή σέ ὅλους ἡ ᾿Ορθοδοξία. ῾Η παρουσία της στόν κόσμο ἀποτελεῖ πρόσκληση καί πρόκληση γιά ὅλους τούς καλοπροαίρετους.
Χωρίς νά καταδυναστεύει τήν ἐλευθερία τῶν ἑτεροδόξων μέ ἀθέμιτους προσηλυτισμούς, πιστή στήν ἐντολή τοῦ θείου Δομήτορά της ἡ ᾿Εκκλησία πορεύεται πρός «πάντα τά ἔθνη» καί τά καλεῖ νά μαθητεύσουν κοντά της (βλ. Μθ 28,19. Πρβλ. Πρξ 1,8).
Μέ ἀπόλυτο σεβασμό πρός τό ἀνθρώπινο πρόσωπο καί πρός τίς ἐθνικές, γλωσσικές, μορφωτικές, πολιτισμικές καί λοιπές ἰδιαιτερότητές του, δέν τό ἀναγκάζει νά πιστεύσει. Τοῦ ἐκθέτει ἁπλῶς τή μαρτυρία της καί τό καλεῖ νά τή γευθεῖ προσωπικά.
Μνημονεύω ἐνδεικτικά τήν περίπτωση τῶν Σλάβων. Τούς ἐκχριστιάνισε τό ὀρθόδοξο Βυζάντιο, χωρίς ὅμως νά τούς ἐξελληνίσει. Οἱ ἕλληνες, μάλιστα, ἱεραπόστολοι Κύριλλος καί Μεθόδιος ἔγιναν καί οἱ θεμελιωτές τοῦ σλαβικοῦ πολιτισμοῦ καταρτίζοντας τό σλαβικό ἀλφάβητο, τό λεγόμενο κυριλλικό. ᾿Αργότερα, ὅταν ἦρθαν οἱ παπικοί, ἐντελῶς ἀψυχολόγητα καί ἀδικαιολόγητα ἐπιχείρησαν νά ἐκλατινίσουν τούς Σλάβους ἐπιβάλλοντας τή λατινική ὡς λειτουργική γλώσσα.
Σατανική προσηλυτιστική ἀπόπειρα τῶν παπικῶν γιά τήν κατάλυση τῆς ᾿Ορθοδοξίας ἀποτελεῖ ὁ δούρειος ἵππος τῆς οὐνίας. «᾿Εκμεταλλευόμενοι τήν δυστυχίαν τῶν λαῶν τῆς ᾿Ανατολῆς, μέ δοράς προβάτων ὑπεισῆλθον οἱ φοβεροί αὐτοί λύκοι (οἱ οὐνίτες) εἰς τάς μάνδρας καί ἀπεδεκάτισαν τά πρόβατα», γράφει χαρακτηριστικά ὁ αἰωνόβιος ἐπίσκοπος πρώην Φλωρίνης π. Αὐγουστίνος Καντιώτης (᾿Αντιπαπικά, σελ. 44).
᾿Απευθυνόμενος δέ στό Βατικανό ὁ σεβάσμιος γέροντας τονίζει· «᾿Εάν θέλετε, κύριοι, νά ἔλθῃ ἡ ποθητή ἐκείνη ἡμέρα “τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως”, παύσατε νά μεταχειρίζεσθε τοιαύτας μεθόδους, πού... προκαλοῦν φρίκην εἰς πᾶσαν ἀδιάφθορον συνείδησιν καί εὐρύνουν τό ἀνοιγέν χάσμα μεταξύ ᾿Ανατολῆς καί Δύσεως.
῾Η ὁδός ἡ ἄγουσα πρός τήν ἕνωσιν δέν διέρχεται διά τῆς οὐνίας ἀλλά διά τῆς ὁδοῦ ἐκείνης, τήν ὁποίαν ἐχάραξεν ὁ Θεάνθρωπος εἰπών· “Γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς” (᾿Ιω 8,32)» (ἔ.ἀ., σελ. 51).῾Η οὐνία κατόρθωσε νά παρασύρει στά δίχτυα της πληθυσμούς ὁλόκληρους καί νά ἐπιφέρει μεγάλη ἀναστάτωση. Μόνο ἀπό τήν ὀρθόδοξη ᾿Εκκλησία τῆς Πολωνίας ἔχουν ἀποσπασθεῖ δύο ἑκατομμύρια, πού ὡς οὐνίτες εἶναι ἀπόλυτα ἐνταγμένοι στήν κυριαρχία τοῦ πάπα. Καί πρόσφατα, στή δεκαετία τοῦ 1990, οἱ ὀρθόδοξοι τῆς Οὐκρανίας πού πρόβαλαν ἀντίσταση στίς πιέσεις τῶν οὐνιτῶν, γι᾿ αὐτόν ἀκριβῶς τό λόγο, θρήνησαν τήν ἁρπαγή πολλῶν ναῶν καί τήν κακοποίηση πολλῶν πιστῶν.
῾Η οὐνία παρεισφρύει ὕπουλα. ῾Η ᾿Ορθοδοξία φανερά καί ἁπλά καταθέτει τή μαρτυρία της στόν σύγχρονο κόσμο. ῎Ηδη στό ἐξωτερικό, ὅπου ὑπάρχουν κοινότητες ὀρθοδόξων, ἀποτελοῦν μία ζωντανή μαρτυρία τοῦ αὐθεντικοῦ Χριστιανισμοῦ καί ἕναν πόλο ἕλξεως γιά τίς καλοπροαίρετες ψυχές πού βρέθηκαν στήν πλάνη τῆς παπικῆς ἤ προτεσταντικῆς αἱρέσεως. Καί δέν εἶναι σπάνιες οἱ περιπτώσεις ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι ἐπιστρέφουν στήν ᾿Ορθοδοξία, γιά νά βροῦν ἐκεῖ αὐτό πού μάταια ἀναζήτησαν στίς λεγόμενες χριστιανικές ὁμολογίες.
Εἶναι ἄπρεπο, ἀνέντιμο καί ἐγκληματικό νά ἀρνούμαστε σ᾿ αὐτούς τούς ἀνθρώπους τήν πρόσβαση στήν ᾿Ορθόδοξη πίστη μέ τή δικαιολογία ὅτι τάχα καί οἱ ἄλλες ὁμολογίες καλές εἶναι, τόν ἴδιο Χριστό πιστεύουν κτλ. ῞Ενας εἶναι ὁ Χριστός, μία καί ἡ σώζουσα πίστη. Δέν σώζει οὔτε ὁ παπικός ὀρθολογισμός οὔτε ἡ προτεσταντική ἐλευθεριότητα.
᾿Αξίζει νά θυμηθοῦμε ἐδῶ αὐτό πού εἶχε γράψει πρίν μερικές δεκαετίες ὁ ἀείμνηστος π. ᾿Ιουστίνος Πόποβιτς· «Χωρίς τήν ἀποστολικήν καί ἁγιοπατερικήν ὁδόν, χωρίς τήν ἀποστολικήν καί ἁγιοπατερικήν ἀκολούθησιν ὄπισθεν τοῦ μόνου ἀληθινοῦ καί ἀειζώου Θεοῦ, τοῦ Θεανθρώπου Σωτῆρος Χριστοῦ, εἶναι βέβαιον ὅτι ὁ ἄνθρωπος θά καταποντισθῇ εἰς τήν νεκράν θάλασσαν τῆς εὐρωπαϊκῆς πολιτισμένης εἰδωλολατρίας καί ἀντί τοῦ Ζῶντος καί ᾿Αληθινοῦ Θεοῦ, θά λατρεύσῃ τά ψευδοείδωλα τοῦ αἰῶνος τούτου, εἰς τά ὁποῖα δέν ὑπάρχει σωτηρία, οὔτε ἀνάστασις οὔτε θέωσις διά τό θλιμμένον ὄν, τό ὀνομαζόμενον ἄνθρωπος» (᾿Ορθόδοξος ᾿Εκκλησία καί Οἰκουμενισμός, σελ. 252).
῾Η σημερινή κατάσταση τοῦ λεγομένου δυτικοῦ χριστιανικοῦ κόσμου ἐπαληθεύει θλιβερά τήν πρόβλεψη τοῦ ἁγίου ἐκείνου ἀνθρώπου. ῾Η θρησκευτική πλάνη τῆς Δύσης ὁδήγησε σέ ἀδιέξοδα ἀπελπισίας. Οἱ πυκνές αὐτοκτονίες, ἡ ἀπαξίωση τῆς ζωῆς μέ τήν ἀχαλίνωτη ροπή σέ κάθε εἴδους κατάχρηση, τά ναρκωτικά ἀλλά καί ἡ στροφή πολλῶν εὐρωπαίων χριστιανῶν στίς ἀποκρυφιστικές ἀνατολικές θρησκεῖες καί σ᾿ αὐτόν τό Μουσουλμανισμό εἶναι, νομίζω, ἕνας σοβαρός δείκτης.
Εἶναι βέβαια γεγονός ὅτι ἡ ραγδαία ἐπίδραση τοῦ δυτικοῦ πολιτισμοῦ κατέστησε συνηθισμένα καί ἐδῶ στήν πατρίδα μας ἔκτροπα αὐτοῦ τοῦ εἴδους. Μπορεῖτε ὅμως νά φαντασθεῖτε πόσο αὐτά θά αὐξηθοῦν, ὅταν ἡ ᾿Ορθοδοξία παραιτηθεῖ ἀπό τήν ἀλήθεια καί ταυτισθεῖ μέ τίς δυτικές αἱρετικές θέσεις;
῾Η προχωρημένη κοινωνική ἀποσύνθεση εἶναι ἀδιάψευστος μάρτυρας τῆς πνευματικῆς χρεωκοπίας τῆς Δύσεως. ῾Η νομιμοποίηση τῶν γάμων μεταξύ ὁμοφυλοφίλων, ἡ ἱεροσύνη τῶν γυναικῶν καί τόσες ἄλλες παρεκτροπές ἔχουν ὁδηγήσει πολλούς στήν ἀηδία καί ἀπομάκρυνση ἀπό τόν «δυτικό χριστιανισμό».
Εἶναι ἐνδεικτικό τό γεγονός ὅτι στό Λονδίνο καί σέ ἄλλες μεγάλες πόλεις τῆς ᾿Αγγλίας, ἐδῶ καί δεκαετίες, ἔχει ἀρχίσει τό ξεπούλημα τῶν ναῶν. ᾿Από ἄμεση πηγή καί προσωπική ἐμπειρία γνωρίζω ὅτι στήν ᾿Αγγλία τό 1982 περίπου 2.000 ναοί εἶχαν ξεπουληθεῖ σέ διάφορες ἐπιχειρήσεις καί καταστήματα. Παρόμοιες πωλήσεις ἔκαναν καί οἱ παπικοί στή Γερμανία καί σέ ἄλλες χῶρες τῆς Εὐρώπης, ὅπως καί στήν ᾿Αμερική.
Τί δείχνουν ὅλα αὐτά; Δείχνουν ὅτι δέν μᾶς χρειάζεται «νέα ἐκκλησία», ἀλλά ρίζωμα στήν πρώτη καί αἰώνια ᾿Εκκλησία, στήν ᾿Ορθοδοξία. Εἶναι δέ ἐνθαρρυντικό τό γεγονός ὅτι, παρ᾿ ὅλες τίς ἐλλείψεις τῶν ὀρθοδόξων, ἡ ᾿Ορθοδοξία σήμερα κτίζει ναούς καί ἐπανδρώνει μοναστήρια. «Προτεστάντες καί Ρωμαιοκαθολικοί», γράφει ὁ πρώην προτεστάντης (Φ.Σέφερ), «ὡς ἄτομα πρέπει νά προσκληθοῦν νά ἐπιστρέψουν στό σπίτι, στήν ἀληθινή ἀρχαία ᾿Εκκλησία· στήν ᾿Ορθόδοξη ᾿Εκκλησία.
Τά θυσιαστήριά μας εἶναι καθαρά, οἱ Λειτουργίες μας ἀνέπαφες καί τό Πνεῦμα κατοικεῖ στά ἱερά μας. ᾿Εμεῖς δέν ἔχουμε ἀλλάξει. ᾿Εμεῖς πρέπει νά μοιραστοῦμε αὐτό τό ζωντανό νερό μέ τόν διψασμένο κόσμο. ᾿Εμεῖς οἱ ᾿Ορθόδοξοι χριστιανοί πρέπει νά ἔχουμε τό θάρρος νά σταθοῦμε στά πόδια μας καί νά μήν εἴμαστε πλέον ἐκεῖνοι πού κάνουν τήν ᾿Ορθόδοξη ᾿Εκκλησία ἀόρατη, “τό πιό καλά κρυμμένο μυστικό στήν ᾿Αμερική”» (᾿Αναζητώντας τήν ᾿Ορθόδοξη πίστη στόν αἰώνα τῶν ψεύτικων θρησκειῶν. Χορεύοντας μόνος, μετφρ. π. Αὐγουστίνου Μύρου, ἔκδ. Β´, Κοζάνη 2004, σελ. 513).
῾Η ᾿Ορθοδοξία εἶναι ἡ μόνη ἐλπίδα τοῦ κόσμου καί ὀφείλει νά παραμείνει σταθερή στά δόγματά της, ἀναλλοίωτη καί ἀπαραχάρακτη. ῎Οχι μόνο γιά νά ὁδηγεῖ στή λύτρωση τά παιδιά της ἀλλά καί γιά νά κρατᾶ ἄσβεστο τό φῶς, ὅπου μιά μέρα θά ζητήσει νά ἐπιστρέψει ὁ δυτικός κόσμος.

Στέργιος Ν. Σάκκος ομότιμος καθηγητής πανεπιστημίου