Για εννέα χρόνια η Τζέην Στορκ, ήταν οπαδός του «γκουρού του σεξ», όπως αποκαλείται, Μπαγκουάν Σρι Ραζνίς, ο οποίος στις δεκαετίες του 1970 και 1980, ήταν αρχηγός ενός κινήματος, γνωστού από τις πορτοκαλί ενδυμασίες των μελών του και τον ελεύθερο έρωτα.
Με τον καιρό, η Στορκ μετατράπηκε από παραδοσιακή Αυστραλιανή μητέρα και οικοκυρά, σε μια «Μα Σάντι Μπάτρα» μια γυναίκα έτοιμη να κάνει τα πάντα, ακόμα και φόνο, για το διδάσκαλο-γκουρού της.
Στο καινούργιο της βιβλίο, «Λύνοντας τα μάγια: Η ζωή μου σαν οπαδός του Ραζνί και το μακρύ ταξιδι της επιστροφής στην ελευθερία» (Breaking the Spell: My Life as a Rajneeshee and the Long Journey Back to Freedom), η Στορκ, εξηγεί πώς παρασύρθηκε στην καταστροφική αυτή λατρεία και τελικά πώς κατόρθωσε να την εγκαταλείψει, μετά τη φυλάκισή της για απόπειρα δολοφονίας του γιατρού του Μπαγκουάν.
Δίνει επίσης μια ξεκάθαρη εικόνα της φιλοσοφίας του Μπαγκουάν και του φερέφωνου του, της Μα Σέλα.
Η Στορκ, γνώρισε τις διδασκαλίες του Μπαγκουάν, μέσω ενός ψυχολόγου, τον οποίο συμβουλευόταν για τα προσωπικά της προβλήματα, καθώς και γι΄ αυτά του γάμου της.
Ο ψυχολόγος αυτός, είχε μόλις επιστρέψει από το Πουνέ της Ινδίας, εκεί όπου ο Μπαγκουάν, είχε ιδρύσει ένα άσραμ (κοινόβιο, χώρος λατρείας, διαλογισμού, διδασκαλίας).
«Ούτε που πρόσεξα ότι (ο ψυχολόγος) φορούσε μια μακρυά πορτοκαλί ρόμπα, ούτε ότι στο λαιμό είχε περασμένο κομπολόι με χάντρες», γράφει.
Ο ψυχολόγος αυτός, έγινε τελικά ο μέντορας της. Τη μύησε δηλαδή στη διδασκαλία του γκουρού και το1978 ακολούθησε τα χνάρια του, μαζί με πολλούς άλλους Αυστραλιανούς, στο Πουνέ, την 8η μεγαλύτερη πόλη της Ινδίας.
Αργότερα την ακολούθησαν, ο σύζυγος και τα παιδιά της, ο Πίτερ 10 χρόνων και η Κάιλυ 8 χρόνων.
Η Στορκ λέει, ότι προσελκύσθηκε από τον Μπαγκουάν, σαν αντίδραση στις ενοχές που της είχε δημιουργήσει η Παπική (Ρωμαιοκαθολική) ανατροφή της, καθώς επίσης και το γεγονός, ότι στη διδασκαλία του Μπαγκουάν, δεν υπήρχαν καθόλου κανόνες και περιορισμοί.
Σύντομα όμως ανακάλυψε, ότι το άσραμ, δεν ήταν καθόλου αυτό που της έλεγαν. «Ο Μπαγκουάν είχε σαν αρχή του το εξής: ο καλός οπαδός κάνει ό,τι του πει ο διδάσκαλος. Ο καλός οπαδός δεν σκέφτεται (δεν έχει προσωπική άποψη)».
Η Στορκ, ένοιωθε άβολα για πολλές πτυχές της ζωής της εκεί, όπως τα σεξουαλικά όργια που γίνονταν, καθώς και τις εσκεμμένες ενέργειες, που σκοπό είχαν να διαλύσουν τις οικογένειες και να χωρίσουν τους συζύγους, καθώς και τους γονείς από τα παιδιά.
Περίπου το 87% των ενοίκων του κοινοβίου, έπασχαν από σεξουαλικώς μεταδιδόμενες ασθένειες, ενώ οι γυναίκες που έμεναν έγκυες, εξαναγκάζονταν από τον Μπαγκουάν να υποβληθούν σε έκτρωση και στείρωση, υποστηρίζει η Στορκ.
Η ίδια και η έφηβη κόρη της, είχαν υποβληθεί σε στείρωση. «Μπροστά σε άλλους, (ο γκουρού) μιλούσε με τόση αγάπη για τα παιδιά, αλλά στα ενδότερα, όλοι υποβάλλονταν σε στείρωση. Στο κοινόβιο δεν γεννήθηκε ούτε ένα παιδί».
Το 1981, ο Μπαγκουάν πήγε από την Ινδία στην Αμερική, όπου «ανάγκασε» τους οπαδούς του, συμπεριλαμβανομένης της Στορκ, να εργαστούν για να κτίσουν στο Όρεγκον την «Πολιτεία του Ραζνίς».
Η πόλη, είχε περίπου 4,000 κατοίκους, οι οποίοι βρίσκονταν σε σύγκρουση με τους ντόπιους και τις Αρχές.
Στο Όρεγκον, συσσωρεύονταν οι εισπράξεις από τις κοινότητες που είχε ιδρύσει ο Μπαγκουάν σε όλο τον κόσμο.
Είχε συγκεντρώσει τεράστιο πλούτο, που τον σπαταλούσε σε χρυσά ρολόγια, κοσμήματα και μια συλλογή αυτοκινήτων, με περισσότερες από 90 Ρολς Ροϋς.Τα πράγματα άρχισαν να ξεκαθαρίζουν το 1985, όταν η κόρη της Στορκ, Κάιλυ, είχε πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης στην κοινότητα.
Μέχρι τότε, η Στορκ πίστευε, ότι οι ισχυρισμοί ήσαν ψέματα που διαδίδονταν από τους εχθρούς του Μπαγκουάν.
Η Στορκ, είχε γίνει μέλος του εσωτερικού κύκλου της ομάδας της Μα Σίλα, η οποία, όπως αναφέρει η Στορκ, ασκούσε μεγάλη επιρροή στην οργάνωση.
Ήταν όμως η μαριονέτα, το εξιλαστήριο θύμα και τελικά ο «αποδιοπομπαίος τράγος» του Μπαγκουάν.
Η Μα Σίλα, έπεισε τη Στορκ και άλλα μέλη της οργάνωσης, ότι οι εχθροί του Μπαγκουάν συνωμοτούσαν εναντίον του.
Η ομάδα τότε, άρχισε να κάνει σχέδια για να προλάβει όσους θα έβλαπταν τον πνευματικό τους ηγέτη.
«Αυτή η παράνοια, επικρατούσε συνεχώς, αλλά αποκρυσταλλώθηκε το 1984», λέει η Στορκ και συνεχίζει: «...ξαφνικά βρεθήκαμε στο Τέξας και στο Νέο Μεξικό, ν΄ αγοράζουμε όπλα».
Η Στορκ υποστηρίζει επίσης, πως η ομάδα σχεδίαζε να δολοφονήσει ένα δικηγόρο, τον Τέρνερ και αργότερα η Στορκ αποπειράθηκε να δολοφονήσει το γιατρό του Μπαγκουάν, με μια σύριγγα γεμάτη αδρεναλίνη.
Ευτυχώς η απόπειρα απέτυχε και αποτέλεσε την απαρχή για να εγκαταλείψει την οργάνωση και να διαφύγει στη Γερμανία.
Συνελήφθη όμως και εκδόθηκε στην Αμερική, όπου το 1985 καταδικάστηκε σε 10 χρόνια κάθειρξης για απόπειρα φόνου.
Αφέθηκε ελεύθερη ύστερα από δύο χρόνια και επέστρεψε στη Γερμανία, αλλά συνελήφθη για δεύτερη φορά το 1990, για συνομωσία δολοφονίας του Τέρνερ.
Αυτή τη φορά, η Γερμανία αρνήθηκε να την εκδώσει και η Στορκ ξεκίνησε τη μακρά και οδυνηρή διαδικασία, εγκατάλειψης του παρελθόντος της για να προχωρήσει μπροστά.
Σήμερα, μια 64χρονη λεπτοκαμωμένη γυναίκα, η Στορκ, λέει, ότι επιτέλους έχει αφήσει πίσω της το παρελθόν σαν οπαδός του Ραζνίς.
«Είναι πολύ δύσκολο», λέει, «να συμβιβαστεί κανείς με μια τόσο μεγάλης έκτασης αυτο-απάτη (πλάνη)».
«Είναι μια μακρά, αργή και οδυνηρή διαδικασία...» καταλήγει.
theage.com.au
Αλλά, η τραγική πραγματικότητα, που ίσως να μην είναι εύκολα διακριτή και αντιληπτή, είναι ότι και στο χώρο μας, δίπλα μας υπάρχουν άνθρωποι που έχουν παρασυρθεί. Έχουν ενταχθεί σε τέτοιες ομάδες, έχουν αιχμαλωτιστεί στις φιλοσοφίες τους, ζουν και βιώνουν αδιέξοδα και ζητούν απεγνωσμένα διέξοδο.
Ο αποκρυφισμός και οι αιρέσεις, έχουν πάρει σήμερα άλλη μορφή. Καλυμμένη. Εξωραϊσμένη. «Ανθρώπινη». Γεμάτη «αγάπη» και ... «φιλανθρωπία».
Εντούτοις, με όποια μορφή και αν παρουσιάζονται, οι ομάδες αυτές, στη βάση τους έχουν περίπου την ίδια διδασκαλία, τις ίδιες ολοκληρωτικές δομές, τα ίδια καταστροφικά αποτελέσματα.
Καθημερινά, αν ερευνήσουμε, βρίσκουμε στο διαδύκτιο επιστολές και βιβλία γραμμένα από ανθρώπους που έχουν διαφύγει από παρόμοιες ομάδες. Μπήκαν για να λύσουν, όπως τους υπόσχονταν, όλα τους τα προβλήματα. Δεσμεύτηκαν για χρόνια, ίσως και για όλη τους τη ζωή. Παρέσυραν ίσως σε αυτές και δικούς τους ανθρώπους, τα παιδιά τους. Βασανίστηκαν, απογοητεύτηκαν, έδωσαν όλο τους τον εαυτό σώμα και ψυχή- στο Γκουρού, (τον «διδάσκαλο» της ομάδος).
Υποτάχθηκαν πλήρως σε αυτόν και υπέστησαν κάθε μορφής εκμετάλευση. Μέχρι που κάποια στιγμή το ίνδαλμα απομυθοποιείται. Το είδωλο καταρρέει και το θύμα απογοητευμένο, αποφασίζει να αποδεσμευτεί από την ομάδα. Επιτέλους να ελευθερωθεί.
Τα ερωτήματα που τίθενται είναι: ελευθερώνεται πραγματικά ο άνθρωπος, αν και έπαψε πλέον να είναι μέλος τέτοιων ομάδων; Βρίσκει τελικά την ποθούμενη ανάπαυση;
Δυστυχώς η πείρα αποκαλύπτει πως όχι.
Φεύγουν οι άνθρωποι. Νομίζουν πως γλύτωσαν, αλλά η ψυχή ακόμα παραδέρνει. Ο νους παραμένει συγχυσμένος. Ο όλος άνθρωπος νοιώθει αποδιοργανωμένος, μετέωρος και ανήμπορος να λειτουργήσει φυσιολογικά.
Οι τύψεις τους ακολουθούν. Η πλύση εγκεφάλου που υπέστησαν, η σωματική και ψυχική κακοποίηση στην οποία υποβλήθηκαν, τους έχουν καταρρακώσει. Πολλές φορές ψάχνουν διέξοδο μπαινοβγαίνοντας από τη μια ομάδα στην άλλη. Καταλήγουν στα ναρκωτικά, την πορνεία, πολλές φορές στην αυτοκτονία.
Που θα βρουν λοιπόν καταφύγιο;
Ποιος θα μας σώσει; Ποιος νοιάζεται αληθινά; Ποιος;
Μα, μας καλεί ο Ίδιος: ««Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς». (Ματθ. Ια΄ 28). Είναι ο Χριστός μας, ο Κύριος μας, που μας περιμένει. Έτοιμος να μας δεχτεί. Να μας λυτρώσει!
Για εμένα και για σένα αδελφέ μου, ο Υιός του Θεού έγινε και Υιός ανθρώπου. Για να σώσει τον άνθρωπο. Για εμένα και για σένα ανέβηκε στο σταυρό και θυσιάστηκε. Έδωσε το αίμα Του, για να μας εξαγοράσει. Αναστήθηκε και Αναλήφθηκε για να μας ανεβάσει μαζί Του στον ουρανό, να μας ελευθερώσει!
Επιστρέφουμε κοντά Του, παραθέτουμε στα χέρια του την ψυχή και το σώμα, και Αυτός μας αναπαύει. Μας ενώνει μαζί Του και μας δείχνει από αυτή τη ζωή, πώς είναι ο Παράδεισος. Αυτό, λοιπόν που εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουμε, αυτό που μας ζωοποιεί, αυτό που μας δίνει τη δύναμη να σηκωνόμαστε, αυτό που μας σώζει, την Ορθόδοξη δηλαδή Πίστη μας, αυτό προσφέρουμε και στους συνανθρώπους μας που υποφέρουν. Σωματικά ή ψυχικά.
Σε αυτούς που έχουν πλανηθεί και περιπλανιώνται απελπισμένοι στα σκοτάδια, δίνουμε διέξοδο φως. Τη λύση που ψάχνουν!
Ανοίγουμε την αγκαλιά μας.
Να γυρίσουν πίσω, στην Μία, Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Την Ορθόδοξη. Να γνωρίσουν τον Θεάνθρωπο Χριστό. Να διαπιστώσουν ότι μόνο κοντά Του μπορούν να βρουν ανάπαυση, να ελευθερωθούν πραγματικά.
Μετάφραση-Σχόλιο Ελένη Ζήνωνος
ΠΗΓΕΣ Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό θρησκειών & Αιρέσεων Αρχιμ. νυν Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Καρπασίας κ. Χριστοφόρου Έκδοση Ι. Μ. Τροοδιτίσσης
Όσιο Ραζνίς / Osho Rajnis Σελ.730 -731 και Σουφισμός Σελ. 939-942
Από:http://www.ppu.org.cy/arxeioeidiseis_2009June5.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου