Ο Άγιος Λεόντιος Αρχιεπίσκοπος Ζαχουμίου & Ερζεγοβίνης

(12  Οκτωβρίου)

Ο Άγιος Λεόντιος

Αρχιεπίσκοπος Ζαχουμίου & Ερζεγοβίνης

Ο

 ῞Αγιος Λεόντιος γεννήθηκε τό 1835 καί βαφτίστη­κε μέ τό ὄνομα Λουκᾶς. Σπούδασε στο Μόσταρ τό 1844 – 1849.  ̉Αργότερα φοίτησε στό θεολογικό σεμινά­ριο τοῦ Βελιγραδίου, ἀλλά ἀναγκάστηκε νά τό ἐγκα­ταλείψει λόγω ἀσθενείας. Τό 1856 ἐκάρη μοναχός καί πῆρε τό ὄνομα Λεόντιος. Τήν ἴδια χρονιά χειροτονή­θηκε íεροδιάκονος καί ἱερομόναχος.

   Τήν 1η Μαΐου 1888 ἐξελέγη καί χειροτονήθηκε Μη­τροπολίτης Ζαχόλμης καί  ̉Ερζεγοβίνης. ̉῎Εγινε ὁ πρῶ­τος Σέρβος ἐπίσκοπος, μετά ἀπό μία σειρά ῾Ελλήνων, τήν καταγωγή, ῾Ιεραρχῶν. ̉Επειδή ὅμως «ὅλη του ἡ ζωή ἦταν γεμάτη ἀγώνα, ἀγωνία καί προσπάθεια, πολύ νωρίς ἔχασε τήν ὑγεία του, τήν ὁποία ποτέ δέν μπόρεσε ξανααποκτήσει.

   ῾Ο ῞Αγιος κοιμήθηκε στίς 12 ̉Οκτωβρίου 1888 καί τά­φηκε στόν Καθεδρικό Ναό τῆς ῞Αγίας Τριάδος τοῦ Μόσταρ. Τά λείψανα τοῦ Μητροπολίτη Λεοντίου με­ταφέρθηκαν ἀργότερα στόν παλιό  ̉Ορθόδοξο ναό τῆς Γεννήσεως τῆς Υπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Σεράγεβο, εἶναι ὁ σημαντικότερος Σερβικός ναός στήν κοιλάδα τοῦ Νερέβτα ποταμοῦ, πού πυρπολήθηκε καί στή συ­νέχεια ναρκοθετήθηκε. ῾Η λάρνακα μέ τά ἱερά λεί­ψανα τοῦ ῾Αγίου Λεοντίου τοποθετήθηκε σέ τιμητικό χῶρο στόν παλαιό  ̉Ορθόδοξο ναό γιά νά τά προ­σκυνοῦν οἱ πιστοί. Μετά τήν ἀναστήλωση τοῦ Καθεδρικοῦ ναοῦ, τῆς ῾Αγίας Τριάδος θά ἐναποτεθεῖ ξανά ἐκεῖ.

Παρακλητικός Κανών

εἰς τόν ῞Οσιον Λεόντιον

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΖΑΧΟΥΜΙΟΥ - ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗΣ

Ποίημα τοῦ κ. Γεωργίου Θ. Μηλίτση, διδασκάλου

Εὐλογήσαντος τοῦ ῾Ιερέως, τὸ Κύριε εἰσάκουσον, μεθ̉ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος (τετράκις) καὶ τὰ ἑξῆς:

῏Ηχος δʹ. ῾Ο ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ...

Τ

ῷ  ̉Αρχιθύτῃ τοῦ Χριστοῦ, Λεοντίῳ,* ἐν κατανύ­ξει οἱ πιστοὶ δεηθῶμεν* καὶ αὐτῷ βοήσωμεν ἐκ βά­θους ψυχῆς˙* ῥῦσαι τοὺς προστρέχοντας, λοι­μικῆς ἀσθενείας,* πάσης περιστάσεως καὶ ποικί­λων κινδύ­νων,* ταῖς πρὸς Χριστὸν λιταῖς σου θαυμαστέ,* σὺ εἶ Σερβίας προστάτης ἀνύστα­κτος.

Δόξα Πατρὶ... τὸ ̉ Απολυτίκιον ῏Ηχος α’.

Ζ

αχουμίου τὸ κλέος καὶ  ̉Ερζεγοβίνης τὸν πρόε­δρον* τῶν πρώτων Πατέρων μιμητὴν καὶ ὁμό­τροπον,* Λεόντιον, τιμήσωμεν πιστοὶ* τὸν μέγαν  ̉Αρχιθύτην τοῦ Χριστοῦ,* τὸν παρέχοντα ἰάσεις παντοδαπὰς* τοῖς πίστει ἀνακράζουσι˙* Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ˙* δόξα τῷ σὲ στεφανώσα­ντι˙* δόξα τῷ ἀναδείξαντι σέ ἡμῶν πρέσβυν ἀκοίμητον.

Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ...  Θεοτοκίον.

Ο

ὐ σιωπήσωμέν ποτε, Θεοτόκε,* τὰς δυναστεί­ας σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι·* εἰμὴ γὰρ σὺ προΐ­στασο πρε­σβεύουσα,* τὶς ἡμᾶς ἐῤῥύσατο* ἐκ το­σούτων κινδύ­νων;* Τὶς δὲ διεφύλαξεν* ἕως νῦν ἐ­λευθέ­ρους;* Οὐκ ἀποστῶμεν, Δέσποινα, ἐκ σοῦ·* σοὺς γὰρ δού­λους σῴζεις ἀεὶ* ἐκ παντοίων δει­νῶν.

Εἶτα ὁ Νʹ Ψαλμὸς καὶ ἀρχόμεθα τοῦ Κανόνος^[1].

ᾨδὴ αʹ.  Ἦχος πλ. δ'.  Ὑγρὰν διοδεύσας…

Ο

 ῾ τάλας προσπίπτω δεητικῶς* πρός σέ  ̉Αρχι­θύτα* καί αἰτοῦμαι σήν ἀρωγήν,* ἣν τάχος παρά­σχου σῷ ἱκέτῃ* τοῦ Ζαχουμίου ποιμήν ὁ ἀ­νάργυ­ρος.

Λ

εόντιε, δέξου τὰς προσευχάς,* ἡμῶν τῶν ἀ­χρείων καὶ προσάγαγε τῷ Θεῷ* καὶ αἴτησαι δο­θεῖναι ἱκέταις* μετάνοια,  ̉Αρχιθύτα, πανέν­δοξε.

Α

̉ γάπην, εἰρήνην, ὑπομονήν* καί πίστιν λιταῖς σου,* ὦ Λεόντιε θαυμαστέ,* παρέχει ὁ Πλά­στης, ̉Αρχιθύτα* τοῖς σοι προσφεύγουσι πόθῳ, Μακάριε.

Θεοτοκίον.

Π

ανάσπιλε, κόρη τῆς Ναζαρέτ* πρὸς σὲ κατά­φεύ­γω,* ὁ ἀχρεῖος, γονυκλινὴς* καὶ τὴν σὴν βο­ήθει­αν αἰτοῦμαι,* ὅπως ῥυσθῶ τοῦ πυρὸς τῆς κολά­σεως.

ᾨδὴ γʹ. Οὐρανίας ἁψῖδος…

Λ

υτρωτὴν τῶν ἀνθρώπων* καὶ Πλαστουργὸν ἅπαντες* σὲ καθικετεύομεν πίστει* καὶ σοῦ δεόμεθα,* Τοῦτον εὐμένησόν συ,* ὦ  ̉Αρχιθύτα, Κυρίου* τῶν πιστῶν Λεόντιε,* τεῖχος ἀπόρθητον.

Τ

οῦ πυρὸς τὴν μανίαν* λιταῖς σου κατάσβε­σον,* ἀ­γρούς,  ̉Αρχιθύτα, καὶ οἰκίας* σὺ διαφύ­λα­ξον,* ἵνα  ὑμνοῦμεν  σὲ* τὸν  τοῦ  Χριστοῦ  στρατιώ­την* τῶν πιστῶν τὸ στήριγμα* καὶ κατά­φύγιον. 

Ο

̉ ρφανά τε καὶ χήρας,* Θαυματουργέ, φύλατ­τε* ἐκ τῶν κακοβούλων ἀνθρώπων* καὶ πάσης θλίψε­ως* καὶ ἡμᾶς, θαυμαστέ,* τοὺς σοι προσπί­πτο­ντας πί­στει* ἐκ τῶν νόσων, ῞Οσιε,* πάντας προ­στά­τευσον.

Θεοτοκίον.

Ο

̉ ρθοδόξων ἐδείχθης, καταφυγὴ ῎Αχραντε, καὶ τῶν μοναζόντων τὸ κλέος, Θεομακάριστε, τῶν ἀσθε­νούντων ἀεί, σὺ ἰατρὸς καὶ προστάτης, καὶ χη­ρῶν ὑ­πέρμαχος, ἀκατανίκητος.  

Δ

ιάσωσον* ἀπὸ κινδύνων, Λεόντιε, σοῦ ἱκέ­τας,* ὅ­τι πάντες δεητικῶς* εἰς σὲ καταφεύγο­μεν* ὡς ἔ­χοντα τῷ Θεῷ παῤῥησία. 

Ε

̉ πίβλεψον ἐν εὐμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν καὶ ἴα­σαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος.

   Εἶ­τα Δέησις καὶ ὁ Χορὸς μεθ̉ ἑ­κά­στην αἴ­τη­σιν

ψάλ­λει τὸ Κύ­ρι­ε ἐ­λέ­η­σον (τρίς).

Κάθισμα. Ἦχος β΄. Πρεσβεία θερμὴ...

Σ

ὺ πρέσβυς θερμὸς* καὶ τεῖχος ἀπροσμάχητον* ἐ­δεί­χθης, σεμνέ,* καὶ πιστῶν καταφύγιον* ἐ­κτε­νῶς βο­ῶμέν σοι,* Λεόντιε ἔνδοξε, πρόφθα­σον* καὶ ἐκ κιν­δύνων λύτρωσαι ἡμᾶς,* τοὺς σοι πόθῳ καὶ  πί­στει  προσφεύγοντας. 

ᾨδὴ δʹ. Εἰσακήκοα Κύριε…

Τ

έκνα τάχος σὺ δώρησον* τοῖς ποθοῦσι, Θαυ­μα­τουργὲ Λεόντιε,* καὶ παράσχου ῥώσιν ἅ­πασι* τοῖς σοι πόθῳ καὶ πίστει προστρέχουσι.

Τ

ούς πιστούς διαφύλαττε* σοῦ δεόμεθα ἅπα­ντες, Λεόντιε,* ἐκ τῶν χειρῶν τοῦ ἀλάστορος* καί ὑγιείαν δίδου, χριστόδρομε.

Φ

όβον τοῦ Θεοῦ, ἔνδοξε,* τῇ καρδίᾳ μου  ἐμφύτευσον δέομαι* καὶ ὑ­γιείαν σὺ παράσχου μοι* τῷ ἀναξίῳ ἱκέ­τῃ, Λεόντιε.

Θεοτοκίον.

Ε

̉ κ τροχαίου προστάτευσον* τοὺς ἱκέτας Σου, Δέ­σποι­να Πανύμνητε,* καὶ τοὺς εἰς Σὲ κατά­φεύγο­ντας* ὑ­γιείαν δίδου, Θεονύμφευτε. 

ᾨδὴ εʹ. Φώτισον ἡμᾶς…

Υ

῞ πνον ἐλαφρὸν* καὶ ἀνάπαυσιν τοῦ σώμα­τος* πα­ράσχου πάντες δεόμεθα θερμῶς* καὶ ταῖς λιταῖς Σου* τῆς ψυχῆς τὰ πάθη κοίμησον.

Ν

όσων ἰατρὸς* ἀνεδείχθης, Θεοδόξαστε,* διὸ σοι πάντες προσφεύγομεν θερμῶς* καὶ ἐξαι­τοῦμεν παρασχεῖν ἡμῖν τὴν ἴασιν.

 

Λ

ύτρωσαι ἡμᾶς,* Ἱεράρχα παμμακάριστε,* ἐκ πάσης νόσου καὶ πικρὰς θλίψεως* καὶ ἱκέτας σου μετανοίας καταξίωσον.

Θεοτοκίον.

Ε

῎ μπλησον χαρᾶς,* Θεοτόκε θεοδόξαστε,* καὶ διαφύλαττε ἡμᾶς, Μαριάμ,* ἐκ πάσης βλάβης* καὶ στενώσεως δεόμεθα.

ᾨδὴ στʹ. Τὴν δέησιν ἐκχεῶ…

Ω

ς τεῖχος, καταφυγῆς καλοῦμέν σε,*  ̉Ορθοδό­ξων οἱ χοροὶ, Θεοφόρε,* καὶ ἰατρὸν ἐν τοῖς νό­σοις παμμάκαρ,* σὲ ὀνομάζομεν, μάκαρ Λεόντι­ε,* δεόμεθά σου ἀγαθέ,* ἐκ παθῶν καὶ κινδύνων διάσωσον.

Ν

εότης σὺ καταφεύγει, ἔνδοξε,* καὶ θερμῶς σὲ ἱ­κετεύει ἀπαύστως* ῥῦσαι, παμμάκαρ Λεό­ντιε, τάχος* ἐκ τῶν ποικίλων λοιμώξεων ἅπα­ντας* καὶ Κύ­ριον τῶν οὐρανῶν* καὶ τῆς γῆς κα­ταπράϋνον δέομαι.

 

Λ

εόντιε, ̉Ορθοδόξους φύλαττε* καὶ διάσωζε ἐκ πά­σης κακίας* καὶ ἐν τῇ πίστει ἡμῶν ἀλλο­δόξους* τάχος ὁδήγησον πάντες δεόμεθα* τοὺς δὲ ποιμένας ἀκραιφνεῖς* ὁδηγοὺς τῶν πιστῶν σύ ἀνάδει­ξον. 

Θεοτοκίον.

Ω

῾ ς τεῖχος, καταφυγῆς καλοῦμέν σε,*  ̉Ορθοδό­ξων οἱ χοροὶ, Φωτοφόρε,* καὶ ἰατρὸν ἐν τοῖς νό­σοις παμ­μάκαρ,* σὲ ὀνομάζομεν ἅπαντες, ῎Α­χραντε,* δεό­μεθά σου, Μαριάμ,* ἐκ τῶν παθῶν ἱ­κέτας διάσω­σον.

Δ

ιάσωσον* ἀπὸ κινδύνων, Λεόντιε, σοῦ ἱκέ­τας,* ὅ­τι πάντες δεητικῶς* εἰς σὲ καταφεύγο­μεν* ὡς ἔ­χοντι τῷ Θεῷ παῤῥησία.

Α

῎ χραντε,* ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύ­τως* ἐπ̉ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώ­πησον,* ὡς ἔ­χουσα μητρικὴν παῤῥησίαν.

Δέησις καὶ ἐν συνεχείᾳ τὸ Κοντάκιον.

Ἦχος β´. Προστασία.

Σ

ὲ προστάτην τῶν Χριστιανῶν ὀνομάζομεν* καὶ ἀ­κοίμητον φρουρὸν ἁπάντων καλοῦμέν σε·* μὴ πα­ρίδῃς* ἁμαρτωλῶν ἱκέτιδας φωνάς,* ἀλλὰ πρόφθα­σον, θαυματουργέ,* εἰς τὴν βοή­θειαν ἡμῶν τῶν πι­στῶς δεο­μένων σου.* ῾Ρῦσαι ἡ­μᾶς ἐκ πλά­νης* καὶ σῶ­σον ἐκ τοῦ καρκίνου* τοὺς καταφεύγο­ντας πρὸς σέ,* φωτοφόρε Λεόντιε.

Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον.  Ἦχος δ´.

Τ

ίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου αὐ­τοῦ. (δίς)

 

Στίχος: Ὑπομένων ὑπέμεινα τὸν Κύριον καὶ προσέ­σχε μοι.

Τ

ίμιος  ἐναντίον  Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου αὐ­τοῦ.

 

῾Ο ῾Ιερεύς: Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι  ἡμᾶς …

῾Ο Χορός: Κύριε ἐλέησον (τρίς)

῾Ο ῾Ιερεύς: Σοφία, ὀρθοὶ ἀκούσωμεν….

῾Ο Χορός: Καὶ τῷ Πνεύματί σου.

῾Ο ῾Ιερεύς: ̉ Εκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (Κεφ. στ΄ 17-22) ἁγί­ου Εὐαγγελίου …

῾Ο Χορός: Δόξα σοι, Κύριε, Δόξα σοι.

Τ

ῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἔστη ὁ ̉Ιησοῦς ἐπὶ τόπου πεδι­νοῦ, καὶ ὄχλος μαθητῶν αὐτοῦ, καὶ πλῆθος πο­λὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τῆς ᾿Ιουδαίας καὶ ῾Ιερουσα­λὴμ καὶ τῆς παρα­λίου Τύρου καὶ Σιδῶνος, οἳ ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθῆναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐ­τῶν, καὶ οἱ ὀ­χλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, καὶ ἐθερα­πεύοντο˙ καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐ­τοῦ, ὅτι δύναμις παρ᾿ αὐτοῦ ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πά­ντας. Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀ­φθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τοὺς μα­θητὰς αὐτοῦ ἔλεγε˙ μακά­ριοι οἱ πτωχοί, ὅτι ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ˙ μακάριοι οἱ πει­νῶντες νῦν, ὅτι χορτασθήσεσθε˙ μακάρι­οι οἱ κλαίο­ντες νῦν, ὅτι γελάσετε˙ μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσω­σιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν ἀφορίσω­σιν ὑ­μᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πο­νηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου.

῾Ο Χορός: Δόξα σοι, Κύριε, Δόξα σοι.

Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ…

Τ

αῖς τοῦ σοῦ ῾Οσίου πρεσβείαις Ἐλεῆμον,* ἐξά­λει­ψον τὰ πλήθη* τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.

 

Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ…  

Τ

αῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις Ἐλεῆμον,* ἐξά­λειψον τὰ πλήθη*  τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.

 

Στίχος: Ἐλέησόν με ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα …

Προσόμοιον. Ἦχος πλ. β´. Ὅλην ἀποθέμενοι...

Μ

ὴ ἐγκαταλείπης με* τῶν  ̉Ορθοδόξων προ­στά­τα* καὶ πιστῶν τὸ στήριγμα,* ἀλλὰ δέξαι δέη­σιν τοῦ ἱκέτους σου·* θλῖψις γὰρ ἔχει με,* φέ­ρειν οὐ δύνα­μαι* ἀρχεκάκου τὰ τοξεύματα·* σκέ­πην οὐ κέ­κτημαι* οὐδὲ ποῦ πρσφύγω, Πανάρι­στε,* πά­ντοθεν πολεμού­με­νος* καὶ παραμυθίαν οὐκ ἔχω πλὴν σου.* Σπεῦ­σον,  ̉Αρχιθύτα* καὶ γί­νου σὺ προ­στάτης καὶ φρουρὸς* καὶ βακτηρία, τρισένδοξε,* πάντων τῶν τιμῶντων σε.

῾Ο ῾Ιερεύς: Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαὸν σου …

῾Ο Χορός: Κύριε, ἐλέησον (δωδεκάκις)

῾Ο ῾Ιερεύς:  ̉Ελέει καὶ οἰκτιρμοῖς …

῾Ο Χορός: ̉ Αμήν.

Καὶ ἀποπληροῦμεν τὰς λοιπὰς ᾨδὰς τοῦ Κανόνος.

 

ᾨδὴ ζʹ. Οἱ ἐκ τῆς ̉ Ιουδαίας…

Τ

οῦ σεισμοῦ τὴν μανίαν* καταπαύει ὁ Πλά­στης, μά­καρ Λεόντιε,* διὸ πιστῶν τὰ πλήθη* αἰτοῦσι σαῖς πρεσβεῖαις* καὶ γονυκλινῶς σοῦ δέονται,*  τὸν  Ζωο­δότην  Χριστόν,* εὐμένισον  λι­ταῖς Σου.

 

Τ

ῶν πτωχῶν σέ τροφέα* ὀνομάζομεν πάντες, σοφέ Λεόντιε,* καὶ τῶν ἀβοηθήτων* βοήθει­α καὶ σκέπη·* διὸ ἅπαντες ψάλλομεν* Χαῖρε, πι­στῶν χαρ­μονὴ* καὶ δόξα τῶν  ̉Αγγέλλων.

 

Θ

ελητὴν τοῦ ἐλέους,* ὃν ἠγάπησας, ὄντος σε­μνέ, δυσώπησον* ῥυσθῆναι τῶν πταισμά­των,* ψυχῆς τε μολυσμάτων,* τοῖς ἐν πίστει κραυγά­ζουσι·* Ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν Θεός, εὐλογητὸς εἶ.

Θεοτοκίον.

Λ

ειτουργοὺς τοῦ ῾Υψίστου,* Θεοτόκε Μαρία, πά­ντες δεόμεθα* παράσχου ὑγιείαν* ταπεί­νω­σιν καὶ ῥώ­σιν,* ἵνα πόθῳ βοῶμεν σοι˙* ῾Ο τῶν Πατέ­ρων ἡμῶν* Θεός, εὐλογητὸς εἶ.

ᾨδὴ ηʹ. Τὸν Βασιλέα…

Τ

ὴν ἀνεργίαν* ταῖς σαῖς λιταῖς, μυροβόλε,* ὁ Δεσπό­της τῶν ὅλων ἀπελαύνει* καὶ πιστοῖς παρέ­χει* τα­χέως ἐργασίαν. 

 

Τ

ὸν Κύριόν μας* καὶ Λυτρωτὴν τῶν ψυχῶν μας* κα­θικέτευε, Λεόντιε μάκαρ,* ὅπως οἱ ἀχρεί­οι* ῥυ­σθῶμεν τῆς γεένης.

 

Τ

ὴν μαρτυρίαν* τοῦ ̉Ιησοῦ τοῖς ἀνθρώποις* βοή­θει,  ̉Αρχιθύτα, διδῶμεν,* ἵνα λυτρωθῶμεν* πυ­­ρὸς τοῦ αἰωνίου.

 

Θεοτοκίον.

Ε

̉ κ τῶν ἀνθρώπων* τὴν ἀνασφάλειαν τάχος* ἐκδι­ώκεις,  Παρθένε  Μαρία,*  καὶ  εἰς  τὰς  ψυ­χὰς  μας ἐλπίδαν ἐμφυτεύεις.

 

ᾨδὴ θʹ. Κυρίως Θεοτόκον…

Α

νάργυρος θεράπων* πάντων τῶν νοσοῦντων* καί τῶν πιστῶν βακτηρία* Τριάς σέ ἀνέδειξε,* Λεόντιε μάκαρ,* πιστῶν τό στήριγμα.

 

Α

̉ ξίωσον ἱκέτην,* Λεόντιε πάτερ,* ἀκατα­κρίτως λαβεῖν τὴν Μετάληψιν* τῶν μυστηρίων τῶν Θείων,* ἵνα δοξάζω σε. 

 

Α

̉ γάπην καὶ εἰρήνην,* ῥώμην καὶ ὑγείαν,* ὑπο­μο­νὴν καὶ πραότητα δίδου ἡμῖν* καὶ τῆς ὀσφῦ­ος τὰ ἄλγη* λιταῖς σου ἴασον.  

 

Θεοτοκίον.

Σ

οὶ Δέσποινα προσπίπτω* καὶ καθικετεύω* τοὺς  ̉Ὀρθοδόξους  ἐκ  πλάνης  διάσωσον* καὶ  κεκοιμημένοις λιταῖς σου* δίδου ἀνάπαυσιν. 

 

Καὶ εὐ­θὺς τὰ Με­γα­λυ­νά­ρια.

Α

­῎ ξιόν ἐ­στιν ὡς ἀ­λη­θῶς,* μα­κα­ρί­ζειν σε τὴν Θε­ο­τό­κον,* τὴν ἀ­ει­μα­κά­ρι­στον καὶ πα­να­μώ­μη­τον καὶ Μη­τέ­ρα τοῦ Θε­οῦ ἡ­μῶν.* Τὴν τι­μι­ω­τέ­ραν τῶν Χε­ρου­βείμ,* καὶ ἐν­δο­ξο­τέ­ραν* ἀ­συγ­κρί­τως τῶν Σε­ρα­φείμ,* τὴν  ἀ­δι­α­φθό­ρως* Θε­ὸν  Λό­γον  τε­κοῦ­σαν,* τὴν ὄν­τως, Θε­ο­τό­κον,* σὲ με­γα­λύ­νο­μεν.

 

Φ

ύλαττε, Λεόντιε θαυμαστέ,* ἡμᾶς τοὺς  ̉Ορθο­δό­ξους* ἐκ κινδύνων καὶ συμφορῶν* καὶ τοῖς ἐξαι­τοῦσι* βοήθειαν σὺ δίδου,* ἵνα τὸν Πλάστην πάντες θερμῶς δοξάζωμεν.

 

Ο

̉ ρφανῶν προστάτης καὶ βοηθός,* πενήτων τροφέ­ας* καὶ νοσοῦντων ὁ ἰατρός,* μοναστῶν τὸ κλέος, Λεόντιε, ἐδείχθῃς* διὸ σέ,  ̉Αρχιθύτα,* πάντες δοξάζο­μεν.

 

Κ

έρας ̉Ορθοδόξων Χριστιανῶν* ὕψωσον λιταῖς σου* καὶ παράσχου πᾶσι ταχὺ* δύναμιν καὶ ῥώσιν,* Λεόντιε Θεόφρων,* καὶ Παραδείσου κάλ­λη* ἰδεῖν ἀξίωσον.

 

Π

άντας τοὺς προστρέχοντας ἐπί σε* μὴ ἐγκατα­λείπεις* εἰς τὰς χείρας τοῦ πτερνηστοῦ,* ἀλλά συ παράσχου* Λεόντιε Χριστόφρων* ὑγείαν, σω­φροσύ­νην*

καὶ βίον ἔνθεον. 

 

Π

ᾶσαι τῶν ἀγγέλων αἱ στρατιαί,* Πρόδρομε Κυρί­ου,* ̉Αποστόλων ἡ δωδεκάς,* οἱ ἅγιοι Πά­ντες* μετὰ τῆς Θεοτόκου,* ποιήσατε πρεσβείαν* εἰς τὸ σω­θῆναι ἡ­μᾶς.

 

Εἶτα ὁ Χορὸς τὸ Τρισάγιον, Πάτερ ἡμῶν καὶ ὁ Ἱ­ε­ρεύς: ῞Ο­τι Σοῦ ἐ­στιν ἡ βα­σι­λεί­α … Εἶτα τὸ

̉̉̉Απολυτίκιον. ῏Ηχος α’.

Ζ

αχουμίου τὸ κλέος καὶ  ̉Ερζεγοβίνης τὸν πρόε­δρον* τῶν πρώτων Πατέρων μιμητὴν καὶ ὁμό­τροπον,* Λεόντιον, τιμήσωμεν πιστοὶ* τὸν μέγαν  ̉Αρχιθύτην τοῦ Χριστοῦ,* τὸν παρέχοντα ἰάσεις παντοδαπὰς* τοῖς πίστει ἀνακράζουσι˙* Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ˙* δόξα τῷ σὲ στεφανώσα­ντι˙* δόξα τῷ ἀναδείξαντι σὲ ἡμῶν πρέσβυν ἀκοίμητον.

 

Δέησις ὑπὸ τοῦ ῾Ιερέως, ἐν συνεχείᾳ ποι­εῖ μι­κρᾶν ἀπόλυ­σιν καὶ τῶν πιστῶν ἀσπαζομένων τὰς εἰκόνας ψάλ­λομεν τὰ ἑξῆς:

 

῏Ηχος β’. ῞Οτε ἐκ τοῦ ξύλου…

Π

άντας τοὺς προστρέχοντας πιστῶς* πρὸ τῆς ἱε­ρᾶς σου εἰκόνος,* φωσφόρε Λεόντιε,* δίδου σὺ μετά­νοιαν,* ὑπομονὴν καὶ χαράν,* φωτισμὸν καὶ ταπεί­νωσιν,* εἰρήνην καὶ πίστιν,* ἄγγελον ἀ­κοίμη­τον καὶ ὁδηγὸν ἀσφαλῆ.* Θεόφρων, τῆς Σερβίας τὸ κλέ­ος,* χη­ρῶν ἀνεδείχθης προστά­της* καὶ τῶν ἐν ἀνά­γκαις κα­ταφύγιον.

 

῏Ηχος πλ. δ’.

Δ

έσποινα πρόσδεξαι* τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου* καὶ λύτρωσε ἡμᾶς* ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλί­ψεως.

 

῏Ηχος β’.

Τ

ὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου* εἰς σὲ ἀνατίθημι,* Μῆ­τερ τοῦ Θεοῦ,* φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου.

 

Ὁ Ἱ­ε­ρεύς: Δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς.

̉ Α­μήν

---

[1]. Εἰς τὰ δύο πρῶτα τροπάρια ἑκάστης ᾠδῆς λέγομεν: ῞Οσι­ε τοῦ Θε­οῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν, εἰς δὲ τὰ δύο τελευταῖα: Δό­ξα Πα­τρὶ…, Καὶ νῦν…